๔๒

๔๑๐๑ ฝันว่า มีโชคซ้ำได้ผ่าน เมืองสวาง
ฮมฮมเขายี่เญีย ยังพร้อม
ฝันว่า นางอินทร์เต้ายวงเอา เมือแท่น
ประดับนั่งล้อมผืนกว้าง ก่านคำ ฯ
๔๑๐๒ ฝันว่า ขึ้นแอ่นม้าแปรปิ่น บินบน
ทะยานเมือแฝงฝ่ายเมือง นครไท้
ฝันว่า ไปเดินด้าวดาวดึงส์ สะควงทีป
ผัดผ่อแผ้วควงฟ้า ชู่แดน ฯ
๔๑๐๓ แต่นั้น ท้าวยี่คร้ามตนตื่น กะชังฝัน
นางแมนไออะฮือ ในห้อง
ศรีควรท้าวทรงเมือง มานอก
ค้อนฟาดค้องพลตื้อ แต่งงาย ฯ
๔๑๐๔ แต่นั้น เจ้าบอกให้พลพวก จัดครัว
ฮอมควายหกหมื่นตัว ปุนข้า
เทไปถ้วนทุกครัว ปุนแจก
เฮาจัก เลี้ยงไพร่ฟ้าตรงถ้วน คู่คน ฯ
๔๑๐๕ เจ้าเฮียกถ้อยกลอยกล่าว พิมมะบาล
มึงไปฝนคำตาใส่ดอม แกมส้า
ชะพานพร้อมเงินยาง ซาวปาก
ประดับแต่งแล้วสมส้า ใส่แกง ฯ
๔๑๐๖ เจ้างวากหน้าต้านหมู่ นายเฮือน
สูจ่งดากัน แปลงอาฮามหมื่นถัน แถวใต้
ญนญนย้ายยอสุรา ปุนแจก
จัดป่าวให้กินพร้อม พร่ำมวล ฯ
๔๑๐๗ ชาดชาดเค้าเตินข่วง เฮือนหลวง
ผลควรเมิลผ่อดู ทุกค้าย ฯ
๔๑๐๘ เจ้าว่า ให้แต่งพร้อมคำแจก ซาวแสน
ราชายอยื่นทาน คนกล้า
ชาวเขียวเนื้อแหวนแพง ควรค่า
ลั้วหลากเหลื้อมลายล้วน เทศปัน ฯ
๔๑๐๙ ประดับเครื่องย้องเมี้ยนหมู่ โยธา
สมคามเขากล่าวตาย ตางเจ้า
โฮโฮก้องโฮงทอ ทุกปาก
ค้ายแต่ด้าวกินแล้ว ชู่คน ฯ
๔๑๑๐ ให้แจกตั้งพาหมาก ไตคำ
จันปุนสมใส่ดอม แสนแก้ว
บุญเฮืองเจ้าทั้งหลาย แล้วสั่ง
ชะเพือกพร้อมลาท้าว เลิกลง ฯ
๔๑๑๑ ชะเพือกพร้อมควาญคาด เคียนประโคน
แกวแกวเลยแล่งปุน ไปตั้ง
มวลมาพร้อมเถิงครู ตั้งเครื่อง
คึ่งคึ่งม้าท้าวปั่ว ซัดตาม ฯ
๔๑๑๒ เลื่อนเลื่อนพุ้นล้านมาศ เมืองทวาย
ตาวงามประดับหอกกง กางด้าง
แม่นว่า แมนลงเต้าหลายกือ พร้อมฮ่วนก็ดี
เฮาจิ่ง ซ้ำดาบข้าเขาง้อ งึดมือ ฯ
๔๑๑๓ ชาดชาดพร้อมพายซึ่ม สามมะเฮียว
โฮโฮเสียงฮีบกลอง ดังก้อง
เสินเสินเบื้องสามมะเห็ง อ้ายหาด
เขาล่หม้อมชมซ้อง ชู่คน ฯ
๔๑๑๔ ผัดต่อช้างชนก่อน พานคำ
ตูจัก เมือเมืองบนก่อนเจือง ใจกล้า
พางดำด้าวภูยูง ยินเคียด
หมายฮ่วมห้องนางฟ้า ก่อนเจือง ฯ
๔๑๑๕ ภูไชยท้าวคำเครื่อง หลานอาว
เสินเสินพลายแกว่งกระดิง ดังก้อง
โสมคราญท้าวดนดอม อ้ายฮุ่ง
ลอนเลือกช้างงาค้อม เครื่องคำ ฯ
๔๑๑๖ เฟื่องเฟื่องแส้พร้อมพ่อ ไหลมวล
ลำลำมือเงือดตาว กำด้ำ ฯ
๔๑๑๗ ผ่อดู เสิกทุ่มล้นคับแผ่น นครปะกัน
อาวพาย แหนคำควรค่อยจา จอมเจ้า
มิฮ่างว่าเฮาจัก วางพงศ์เชื้อวงศา ปละเปล่า เสียรือ
ควรแบ่งไว้สองเจ้า สืบเมือง บ่นั้น ฯ
๔๑๑๘ เมื่อนั้น พระราชฮู้คึดชอบ ขานคดี
ดูดั่ง แมนมวลฮบฮาบเฮา ฮุมฮ้าย
เขือเญียะ ยวงหลานดั้นเดินเขา ข้ามเถื่อน คืนเถิ้น
เอาแม่ ข้ามป่าไม้เมือพร้อม พร่ำมวล ฯ
๔๑๑๙ พลเพื่อนล้อมล้านติ่ว เต็มแฮง นี้แล้ว
สูก็ เอาคำเมือกล่าวลุง ทังป้า กูแด่
ถามข่าว แพงแสนสร้อยสีอา ง้อมม่วน กูพุ้น
กล่าวพี่ผู้นงหน้า ชู่นาง ฯ
๔๑๒๐ บัดนี้ อัปโชคฮ้อนฮมด่วน เปนเวร หนี้แล้ว
กูจัก เมือเมืองบนบอกถอง เถิงเหน้า
ลือเกียรติเท้าดาวดึงส์ ควงเทพ
น้องจักขึ้นสู่ฟ้าปางนี้ บ่ยอม ฯ
๔๑๒๑ ท่อว่า คึดพี่ผู้พร้อมเกิด บุญกัม
ว่าจัก กอยใจเจ็บแต่ไกล กอยสร้าง
สูฮีบ เขียวเมือไหว้จอมใจ ฮู้ฮ่าง เฮวเถิ้น
แล้วเล่า เมี้ยนเครื่องซ้องตนท้าว ฝากนาง ฯ
๔๑๒๒ ญ่าวญ่าวหน้าไหลถั่ง แสนแถว
ทังอาวพวงค่อยคืน ทังหม้อม
ทะแนวเนื้อบายมือ อ้ายฮุ่ง
เยาวราชผู้คีงค้อม ค่อยคืน ฯ
๔๑๒๓ ผัดมืออุ้มทังสอง คำเครื่อง
ถามข่าวอ้ายนงหน้า เจื่องเมือง แด่เนอ ฯ
๔๑๒๔ เต็มว่า กูหากพุ่งหอกกล้าล้านติ่ว เต็มแฮง นี้แล้ว
เขายัง ฝืนกันมาดั่งทราย ไหลแล้ง
ลอนจัก ไกวตาวต้องแมนมวล เมี้ยนคาบ
การที่ฮ้อนเขือเจ้า หากเห็น ฯ
๔๑๒๕ พอจัก เมืออาบน้ำใจใคร่ กะเสลา
เขือเญียะ ยวงพลายเมืออยู่เย็น ดอมเถ้า
แต่นั้น บุตตาไห้หิวตอม เต็งหอด
กอดพระ เจ้าแผ่นหล้ายมย้อย ย่าวไหล ฯ
๔๑๒๖ พระบาท เมี้ยนสั่งถ้อยกอยกอด กุมาร
มือทวยทรวงทอดตัน เต็งกั้น
ฮอนๆฮ้อนเต็งใจ จักแตก
เยื้อนปิ่นหน้าเหลียวสั่ง อาวพวง ฯ
๔๑๒๗ เพิงแจกเมี้ยนเมือส่ง สองศรี ก่อนเนอ
บุญยวงยังค่อยคืน เห็นหน้า
ชลทีย้อยยมตา ไห้ฮุ่ง
สูค่อย คูนก่ำพร้ากูให้ ฮอดเฮือน แด่เนอ ฯ
๔๑๒๘ แต่นั้น เลื่อนๆช้างแสพาก ภูบาล
แองเลือนเลยหอดตน เต็งช้าง
ขอนขอนขึ้นเถิงเวียง วังจอต
เอาแม่ เจ้าโลกกว้างกอยกลั้น ค่อยคืน ฯ
๔๑๒๙ แต่นั้น แพงมาศไห้ล้นเลือด ตาไหล
รือจัก ฝืนตนกูจากเจือง จอมไท้ ได้ซ่าม
นางมุนฮ้อนปานไฟ ลนลวาบ
เมี้ยนหมู่ เข้าป่าไม้เหลียวไห้ ฮุ่งผัว ฯ
๔๑๓๐ แต่นั้น ไญไญ่ช้างฟ้าฮ่วน พังมา
แพนบัวบดช่อเหลือง หลายถ้อง
เมื่อนั้น เร็งโญเจ้าพานคำ คูนหมู่
ยังท่อ เห็นบ่าวน้อยค่อมหมื่น หกพัน ฯ
๔๑๓๑ ผ่อดู เลื่อนๆพุ้นเก้าติ่ว ตายืน
ยายกันมาแต่เต็ม ยางขว้ำ
ชะบองนิ้วยอตาว เต็งฮ่อ
เจ้ายี่ย้ายยวงง้าว แกว่งไกว ฯ
๔๑๓๒ สว่าๆเบื้องฟ้าฮ่วน เฮืองเสียง
ญนญน ยอค้นคำลวดแทง กระชันช้าง
แกวทองเจ้าเชียงคง พลอยเคียด
ขอข่มช้างตีไค้ เปิบแฮง ฯ
๔๑๓๓ ให้เหยียดหน้ายิงซื่อ หุนบัง
ปืนแสวงพิษพุ่งถอง เถิงเนื้อ
ทังหลายค้านคุงพญา ฟ้าฮ่วน
บ่าวยี่เงื้อตาวตั้ง แต่งงาม ฯ
๔๑๓๔ ลูกปั่วเจ้าฟ้าต่อ กงพาน
ไหลพลายตามหมู่หลวง หลูยเข้า
บาคราญเจ้าเงินยาง ชมชื่น
เจ้าจัก พ้นที่อ้ายฮอมขึ้น สู่สวรรค์ ฯ
๔๑๓๕ ฮื่นฮื่นช้างฟ้าฮ่วน มวลมา พุ้นเยอ
สามมะเฮียวแยงผ่าโทม ไสเข้า
แมนเลือนล้นยอตาว ตำเติบ
เจ้ายี่เยื้อนสินล้าน สม่อยแฮง ฯ
๔๑๓๖ กวนแยกช้างชัดฮ่อ ฮุมเอา
เสียคีงแพงเกิงเมือง พันพ้อง
แต่นั้น ดูเบาเบื้องบาเจือง จอมราช
แมนเฮ่งฮ้องเสียงห้าว โห่หา ฯ
๔๑๓๗ ไพร่พ่องล้มละเครื่อง เต็มนา
เสินๆพลายอ่อนสวง ไสต้อง
เมืองๆเหลื้อมงางอน คำคาด
เหง้าแก่นไท้ทวนต้อง ส่งหาญ ฯ
๔๑๓๘ สว่าๆเค้าอ้ายหาด เกาฟัน
แมนตายกองดั่งขอน เขาป้ำ
ลือมันผู้บาทอง ท้าวหนุ่ม
ง้าวเงือดซ้ำแถนเถ้า ถืกเลิง ฯ
๔๑๓๙ กระจัดจากช้างลงลุ่ม เลยเฟือ
กูนี้ คนเซ็งเจืองแก่นชาย จิงแจ้ง
แต่นั้น เขาฝืนพ้น(เหลือมือ) มิหย่อน
ล้นชู่ก้ำคือน้ำ ญึ่งฝาย ฯ
๔๑๔๐ ฝูงนึ่ง ฮู้ฮ่อนม้าเปนปีก บินบน
กุมอาวพายเกิบแฮง เลยได้
คนเซ็งเมี้ยนจมมวล ละคราบ
เปนดั่ง ฟืนค่าข้อเลยซ้ำ ่จุ่มวัง ฯ
๔๑๔๑ ฝูงเผ่าท้าวทวนต่อ ตายืน
คนเซ็งยังแปดพัน พายด้าง
เฮาจัก ฝืนมือให้เขา(ขาม เข็ดหลาบ)
เฮานียังแต่ช้างสามซื้อย เครื่องคำ ฯ
๔๑๔๒ ผ่อดู ออระทึดก้ามกลางท่ง ดินผง
แมนละหนีเล่าคืน มาอ้อม ฯ
๔๑๔๓ ครันว่า เมี้ยนคาบแล้วเฮาเกิด เปนดี
คำกังวลท่อใย ยาข้อง
ปานนี้ เทพีด้าวควงสวรรค์ ผายผ่อ เฮาแล้ว
นางมาศห้องเมืองฟ้า อยู่คอง ฯ
๔๑๔๔ เฮาฮีบ เข้าต่อช้างซ้ำชั่ว หัวพลาย
แกวทอง คึงตาวแขแขกหาญ เสียงกล้า
ทังหลายหล้มยินดี ชมชื่น
ประดับแต่งแล้วตีค้อง คาดยาม ฯ
๔๑๔๕ ฮื่นฮื่นข้าท้าวฮุ่ง เฮืองหาญ
ไทภูสูงบ่กลัว ฮันฮ้อง
พิมมะบาลถิ้มแมนโสม ไสผ่า
อ้ายหาดไค้พลายเข้า ข่มชน ฯ
๔๑๔๖ เบื้องพวกน้อยฝูงหมู่ นายเฮือน
ขุนสวงเส็งก่อนเจือง ใจกล้า
ตีชนช้างแมนเฮือง ดาหอก
งาเงือดชี้ไกวเปื้อง ส่งแฮง ฯ
๔๑๔๗ ถองถึกเถ้าตาทอก เจ็ดไห
มันก็ แยงตาวถอยหมู่หลวง หลุยค้าน ฯ
๔๑๔๘ ฝูงเพื่อนพร้อมตาทอก เจ็ดไห
ยายยังพลแวดฮุม เอาเจ้า
เขาก็ กลัวเจืองเจ้าเงินยาง มนุสโลก
แมนเลื่อนอ้อมวังเจ้า อยู่ไกล ฯ
๔๑๔๙ ฮื่นฮื่นเค้าแมนเล่ง ฮุมแฮง
พานคำกวนย่ำแฮง แมนม้วน
ฝูงหมู่ ตายืนล้มกองกัน ดาไขว่
เลือดทุ่มล้นปานน้ำ ห่าลิน ฯ
๔๑๕๐ พระบาทเจ้าฟันช่อย พานคำ
ฝูงแมนกุดขาดตน ตายขว้ำ
เขาก็ ฮุมยิงเจ้าเจืองหาญ เปนห่า
เปนดั่ง ฝนทุ่มล้นเดือนเก้า เมือลิน ฯ
๔๑๕๑ บ่ถึกเจ้าตนผ่าน เมืองปะกัน
แมนเฮ่ง นองกันคับแผ่นดิน วังไว้
พานคำบ้าเกาแฮง บ้าเลือด
เขาก็ กุมโอบช้างเจืองท้าว เฮ่งแคน ฯ
๔๑๕๒ แต่นั้น ฝูงเผดฮ้ายฮอยปวด ริษยา
เขาก็ ยินปืนเสนสอดถอง เถิงท้าว
ฮมฮมโอ้อินตา บ่โผด ปางนี้
ฮอยที่พระพ่อ เจ้าติ่วสร้อยชวนขึ้น สู่สวรรค์ ฯ
๔๑๕๓ ควรที่ ละโหดไว้ให้บาป ยานแมน เถิ้นนา
เฮาจัก แยงทางเมือเมืองบน สู่นาง นครฟ้า ฯ
๔๑๕๔ แต่นั้น ลือนาถท้าวตาทอก เจ็ดไห
มันก็ กุมพานคำโยบงวง เลยล้ม
เจืองก็ ไกวตาวต้องเผลียงฟัน ทังเมื่อย
๔๑๕๕ เจ้าเมื่อยแล้วเลยล้ม หลูดใจ ฯ
๔๑๕๖ ภูวนาถท้าวล้มทอด ทับสาร
วางตนตายพรากเมือง แมนได้
พานคำล้มกลางนา แมนโห่
น้องเจื่องเจ้าทองล้าน ท่าวตาย ฯ
๔๑๕๗ เขาแทงท้าวถองคีง มันบ่า
พระบาทเจ้าเจืองท้าว ม่อยแฮง ฯ
๔๑๕๘ พระก็ มรณาตล้มลดชั่ว ในนา
เทพาผายฮีบเอา เมือฟ้า
แต่นั้น พญาเมืองเจ้าแดนผี ฟ้าฮ่วน
เอาคาบเจ้าเมือฮ้าน ฮ่มเพียง ฯ
๔๑๕๙ แต่นั้น สองศรีเยี้ยมยังคอง ภูวนาถ
ท้าวฮุ่ง ขึ้นง่าไม้เมิลแจ้ง จิ่งเห็น ฯ
๔๑๖๐ อันนั้น พระบาทเจ้าลดชั่ว กลางพล เพื่อนพุ้น
ฮมฮมแมนยาดชิง เอาอ้าง
ขาก็ กังวลดั้งบาเจือง จมมิ่ง
ตราบบ่ ได้ต่อช้างฟ้าฮ่วน มียอมง่ายนั้น ฯ
๔๑๖๑ ทะล่วนช้างเซาอยู่ สุมมวล
เอาแพรคำเที่ยวมา ยาช้า
ตาตูได้ของฮม จักเทศ
ให้ลูบล้างดอยเจ้า ฮ่มเพียง ฯ
๔๑๖๒ แล้วกล่าวให้ทันแม่ นางจอม
ทังสองขาเครื่องคำ สองน้อง
บัดนี้ เวรถนองต้องเถิงคีง มรณ์มิ่ง
ท่อให้ สองแม่เจ้าคืนเมี้ยน ส่งสะการ ฯ
๔๑๖๓ กับทั้ง สองกิ่งแก้วคำเครื่อง หลานอาว
ยากังวลหย่อนกลัว กลอยย้าน
๔๑๖๔ พระบาทเจ้าตนแม่ นางจอมก็ดี
บัดนี้ กัมถองเถิงถีกคิง บาท้าว ว่าเนอ
เมืองปะกันนั้นเงินยาง เมืองพ่อขาแล้ว
เฮาจัก ฮดแจ่มเจ้าสองท้าว ใส่เมือง ฯ
๔๑๖๕ มันนั้นลูกกว่าเชื้อภูวนาถ พญาแก
ชะบองคิงใหญ่สูง สอนหน้า ฯ
๔๑๖๖ ได้เผือดห้องเมืองปั่ว ตกไกล
เพราะว่า พลแพนเจืองยาดชู ชิงข้า
บัดนี้เฮาจัก คูนหลานเจ้ากือเมือง คำบ่า
เมืออยู่ป้านพลล้าน แส่งเติน ฯ
๔๑๖๗ ตั้งเขตให้เปนเขื่อน ญูปุน
ยาได้ กวนเกาผิดแผกกัน เมือหน้า
ครันว่า เถิงสองเจ้าเชิญคืน แวนเที่ยว
พระพ่อ ผู่แห่งเหง้ามรณ์เมี้ยน บ่คืน ว่าเนอ ฯ
๔๑๖๘ แต่นั้น นายเวียนขึ้นอานทอง เลยล่วง
ฮอดท่านเจ้าทันที่ กลางทาง ฯ
๔๑๖๙ กาก่องม้านายฮีบ ลงลวา
เวียนก็ยอคดี ทูลสองศรีเล่าวอน ไพถ้อย
อันว่า ภูธรท้าวเหนือหัว ฟ้าฮ่วน
ใช้แล่นม้าถวายถ้อย ข่าวคำ ฯ
๔๑๗๐ เทื่อนี้ ด้ำด่วนเข้มไขโทษ ธรรม์องค์
ตนคราญคลาพรากเมือง แมนได้
ภูธรสร้างแดนผี ฟ้าฮ่วน
ให้ลูบล้างดอยเจ้า ห่มแครง ฯ
๔๑๗๑ แล้วจิ่ง ใช้ด่วนถ้อยเมือกล่าว นางลาว
เขาก็ มวลแพรคำพอกพืน พอฮ้อย
ปานนี้ ผลควรค้างในแดน กองง่ามพุ้นแล้ว
เชิญแม่ เจ้าติ่วสร้อยเมือตั้งแต่ง สะการ ฯ
๔๑๗๒ เมี้ยนคาบท้าวธีราช อันตายก่อนถ้อน
เชิญนางจอมมาดมุน คืนพร้อม
เขาฟังแล้วนายเวียน พิพากย์
พระแม่ล้มวางเนื้อ แค่ไพร ฯ
๔๑๗๓ อาวพวงไห้ทังฮุ่ย เต็มแฮง
สองนางเทท่าวมัว ยินแค้น ฯ
๔๑๗๔ เทื่อนี้ ฟ้าหล่มขว้ำดินขาด แสนปวงแลนอ
ดูดั่ง จักรวาลหลวงหล่มเพ เสียท้าว
แซวแซวไห้ในดง เต็มป่า
สองแจ่มเจ้าพรมน้ำ หยาดนำ ฯ
๔๑๗๕ บาอาชถ้อยกลอยกล่าว นายเวียน
คำสองเผือส่งเถิง ธรรม์เหง้า
พิหารข้ามาเมียน กลางราชหั้นแล้ว
ให้ออก เจ้าหมื่นม้าวเตินเพื่อน ยินดีแด่เนอ ฯ
๔๑๗๖ อันส่วนเบื้องคำบ่า หุนบัง
หมาและฟาน เปนไมตรีจิ่งซิยอม คำฮ้าย
ลือว่า พงศาเชื้อพรหมมา แปลงฮูป
ป่ใช่ช้าฝูงใบ้ ชั่วทราม ฯ
๔๑๗๗ ธัมะชาติเชื้อกระดอมแพ่ง เปนพรหม
เขาฮอใผบ่ห่อนเหมือน สันอ้อย
แต่นั้น ทังหลายพร้อมพักฟัง เย็นอยู่
เวียนสั่งถ้อยเถิงม้า ฮีบคืน ฯ
๔๑๗๘ เล่าที่เหง้าฟ้าฮ่วน ทุกประการ
จาคำขีนเคียดเค็ม นานแล้ว
จอมเมืองเจ้าผลควร ยินยาก
ยังขอดไว้เวรฮ้าย บ่สบาย ฯ
๔๑๗๙ เจ้าบอกให้เต็นป่าว กองฟืน
ลำงามแพพอกฟืน บาท้าว
สนสนตั้งกองสูง สุดเมฆ
คึดท่านเจ้าปุนเมี้ยน แต่งดี ฯ
๔๑๘๐ แต่นั้น สาวัตถีห้างเกวียนคำ ฮับราช
เทเวศ แส้หมู่ม้าลงเค้า จุดไฟ ฯ
๔๑๘๑ ผ่อดู ชะลาบล้นไฟส่อง เท็งฟืน พุ้นเยอ
เถราถอยเทศน์ธรรม ถวายท้าว
ควันผายขึ้นเถิงพรหม เมฆก่ำ
กิวฮ่อนฮ้องผันเญี้ยน ทั่วเมือง ฯ
๔๑๘๒ เมื่อนั้น พญาเมืองเจ้าแดนผี ฟ้าฮ่วน
ขึ้นขี่ม้าเมือฮ้าน ฮ่มขวาง ฯ
๔๑๘๓ แต่นั้น ลูกม่วนคุ้มเห็นหลาก อัศจรรย์
คับคา เห็นกิวคำคั่งบน บินผ้าย
อันนั้นฮอยว่า ขวัญเขาข้าเจืองหาญ แหนแอ่ว
ท้าวหนุ่มหม้อมเห็นฮ้าย เล่ากลัว ฯ
๔๑๘๔ เฮวฮีบ ใช้ข่าวเจ้าคำบ่า หุนบัง
ควรที่ เวนเชียงทองช่างขา ปุนสร้าง
บัดนี้ ยังฮมเบื้องแถนลอ ผู้เผือก
มาช่อยป้านพลล้าน เมื่อแคลน ฯ
๔๑๘๕ เฮาจัก ต่าวหมู่ช้างคืนส่ง แถนลอ ก่อนแล้ว
มวลพลพักอยู่ฟัง ทุกพ้อง
พญาเมืองเจ้าแดนผี ฟ้าฮ่วน
จัดพวกพร้อมดาช้าง ต่าวเมือ ฯ
๔๑๘๖ ฝูงคนเจ้าบาเจือง ลือโลก
เขาผ่อง แถเกศเกล้าบาท้าว บวชหา ฯ
๔๑๘๗ ผัดว่า เปนเถรได้สามพัน เปนอาจ
ไว้อยู่เฝ้าบาท้าว ไป่หนี ฯ
๔๑๘๘ ฮื่นฮื่นไห้เมี้ยนถ่าน ทังฟืน
บรบวรณ์เก็บดูกบา ปุนเมี้ยน
แต่นั้น นางจอมกลั้นหนแด หิวหอด
มุนมาศเจ้ากือล้าน เกื่อนกระหาย ฯ
๔๑๘๙ เขาทอดเนื้อเต็มป่า ไพรหลวง
สองบายศรีลูกลุง ทังน้อง
ยังค่อย แขงใจต้านเตินเขา ให้อย่า
ตราบบ่ ได้ต่อช้างฟ้าฮ่วน มิยอม ฯ
๔๑๙๐ ฝูงเพื่อนพร้อมยังอยู่ ฟังคำ
ดากันจัดแต่งควาญ ดาพร้อม
จอมเมืองสร้อยสองศรี เยาวราช
เขาค่อย เฟือแม่เจ้าเมือช้าง ชู่นอง ฯ
๔๑๙๑ พลพวกข้าดงใหญ่ สาขี
เถิงวังมนผ่อคอย ยังเจ้า
ยามเมื่อ เฮาคลาห้องเมืองปะกัน ปางก่อน
เอาแม่ เจ้าอู่แก้วมาหนี้ ค่ำจวน ฯ
๔๑๙๒ พระบาทเจ้านอนฮ่ม ทันเพียง
โสมวัยพระอู่เมือง เทียมเจ้า
ยายยังให้ฮางวัล พวกไพร่
เจ้าอู่แก้วเปนต้น แจกปัน ฯ
๔๑๙๓ นับหมู่ล้นขีนไขว่ ปลามัน
โภชนังผุกเผือกแตง แกมพร้าว
ญูท่าง กินแลงแล้วฝูงพาง ยินชื่น
เขาก็ ได้หมู่ม้าวเมือต้อน ลูกเมีย ฯ
๔๑๙๔ บัตนี้ หมดคาบเจ้าผีช่อย เต็มแฮง แลนอ
ย่าก็ เอาสองศรีจูบขวัญ ทังไห้
แต่นั้น พังพลายช้างนางมุน นางมาศ
สามแจ่มเจ้ามัวไห้ อ่าวผัว ฯ
๔๑๙๕ ชาดชาดช้างกลายย่าน ดงหลวง
กาเวาวอนฮ่ายคอน ในถ้ำ
ลงนากว้างเวียงแกว ปางก่อน
เมิลผ่อเยี้ยมเชียงล้าน ค่ำจวน ฯ
๔๑๙๖ แต่นั้น ป้าซึ่มขึ้นเมิลผ่อ ชานขวาง
กระดิงทองนันเครื่องคำ เคียนช้าง
อันนั้นฮอยว่า ไทเฮาผ้ายเมืองปะกัน มาฮอดจิงแล้ว
ง้อมอู่อั้วลงพร้อม ฮับอวน ฯ
๔๑๙๗ ลางพ่องให้ลางพ่อง โตนซาน
เสียงนัน เต็มสนามหลวงคั่งคน พอตื้อ
เขาจิ่ง ไขคำเว้าเถิงเจือง ลดชั่ว
พระบาทเจ้าเมือฟ้า พรากเฮา ฯ
๔๑๙๘ แต่นั้น ทังหลายล้มตีทรวง ไห้หอด
เขาพี่น้องนางท้าว หอดแฮง ฯ
๔๑๙๙ พระบาทเจ้านางซึ่ม ทังสอง
เฟือนางจอมสู่โฮง ทังไห้
อาฮมง้อมแพงเมือง อั้วอู่
เฟือเอา มุนมาดเจ้าเมือห้อง ท่าวทรวง ฯ
๔๒๐๐ เต็มอาสน์ไท้เท็งแท่น จูมคำ
นางจอมสารซึ่มเซ็ง มัวใบ้
พังพลายแก้เฮียงโฮง นอนเขื่อน
มุนมาศเจ้านางง้อม อู่อาม ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ