๒๖

๒๕๐๑ กะสิงยาตรฟ้อนไกวแกว่ง ฮำแพน
โยธามวลเครื่องกัง แกมง้าว
นางมาศพร้อมนางแม่น แก้วอู่
ทุกที่ให้ถามท้าว ดั่งใด ฯ
๒๕๐๒ ตูอยู่สร้างเฮือนกว่า เหิงนาน นั้นแล้ว
ในนครมีหมื่นนาง นงหน้า
เจืองจัก ฮมเพิงให้ใผเมือ ใผอยู่
พระบาท เจ้าลุ่มฟ้าใจแจ้ง จิ่งขาน ฯ
๒๕๐๓ จักแบ่งไว้ควรอยู่ ใผเมือ
ประมาณเมือแต่เพ็ง พอใช้
อันว่า ญิงชายข้าปุนพอ ใช้ช่วง
ให้กล่าว เจ้าพี่น้องนางใหญ่ ทังหลาย ฯ
๒๕๐๔ เปนดั่ง เขาพี่น้องไปเที่ยว ดูเมือง พุ้นก่อน
ยังจัก เทียวไปมาซู่ภาย ยามย้าว
บุญเฮืองเจ้าจอมหัว เปนแม่ กูพุ้น
ยังจัก มาก่งท้าวภายพี้ อยู่เย็น ฯ
๒๕๐๕ นางใหญ่ให้ปุนแต่ง ครัวเบา ก่อนเถิ้น
ปุนเปนพอสี่พัน สาวใช้
โสมคราญเจ้านางลาว หล้างเก่า
ให้อยู่ต้านเตินข้า แส่งสอน ฯ
๒๕๐๖ มันก็ นบนาถแล้วคืนเล่า ทังหลาย
คอนคอนใจอู่เมือง มัวข้อน
อาบันฮ้อนฮมกระหาย นานสว่าง
เพราะเพื่อ ไกลกิ่งเชื้อแนวน้า เน่งตอม ฯ
๒๕๐๗ บ่ฮ่างได้คืนคอบ เมืองปะกัน แลซาม
จอมนางฟายเนตรฟู ฟูมผ้า
ลอนจัก เมือหนห้องเงินยาง เฮือนท่าน
ดีฮ้ายฮู้ภายหน้า ดั่งใด บ่ฮู้ ฯ
๒๕๐๘ เมือนั้น ผู้ผ่านพื้นเทียมราช นางลาว
ถนอมเสียงใสสั่งอวน ทังไห้
เปนแต่ เวรหลังเนื้อนงจาว สนองตอบ
พลัดกิงน้านามไห้ เผ่ากะกุล ฯ
๒๕๐๙ รือว่า ละชาติเชื้อชาวอุ่น อโนชิต ดั่งนี้
คือว่า บุญมียังคอบคืน เห็นหน้า
แฝงถนิดพุ้นบาจา เย็นอยู่
เมือแนบหน้านางพุ้น บ่หนา หั้นซ่าม ฯ
๒๕๑๐ ปละไปล่ไว้เปนปลีก ปลายใจ ท่านนั้น
ฮมฮม ฝูงย่าลัวสั่งสอน หลานน้อย
โลมขวัญเจ้านางงาม แก้วอู่
สอนสั่งแหน้นใดพลั้ง พลาดสาร ฯ
๒๕๑๑ เมื่อนั้น ซะพู่เนื้อนงถ่าว ถนิมเมือง
สวัสดีดอมจำเฮิน เฮือนย้าว
ยาผิดไท้บุญเฮือง ง้อมม่วน นั้นเนอ
มันนั้น เปนกิ่งเหน้านางท้าว ที่ยำ ฯ
๒๕๑๒ ขวบเมื่อ ฮว่านฮว่านฟ้าดังสนั่น เสียงหนัก
เทื่อนี้ ลำเดียวพลอยพรากตู ภายพี้
อันนึ่ง ปถมเถ้าบูฮาณ สอนสั่ง
ยาลอบลี้ในห้อง อยู่เดียว ฯ
๒๕๑๓ เถิงเมื่อ พอช่วงใช้พระบาท ทูลตีน ท่านนั้น
ยาเล็งแลเลือดเหลียว หลายเบื้อง
เกรงท่อ ฝูงชังฮ้ายสินขวัญ ทานโทษ
เยียวว่า ผู่ที่เหง้าฟังเฮื้อง เฮื่อความ ฯ
๒๕๑๔ สว่าสว่าไห้หิวโหด บายมือ
พอยามเตินพวกพล ทังค้าย
อือทือเท้าแพนเลียน หลายหมู่
ช้างย่างเค้ายวงย้าย แทบเกย ฯ
๒๕๑๕ เมื่อนั้น เจ้าอู่แก้วยินอ่อน หิวพัก
ผนผนพรังจ่ำลอง เลยถ้า
ลอนท่อ บันเทาเยื้อนโทมนัง นองเนตร
คนฟุ่มเฟื้อหิวไห้ คั่งโฮง ฯ
๒๕๑๖ เมื่อนั้น พระบาทให้ย่ายหมู่ อวนพล
โงงๆ ตีฮางแสงล่วงเมือง ดังก้อง
ผนผนก้ำชาวดอย อ้ายง่ำ
ด้างช่อซ้องอวนเจ้า จากเมือง ฯ
๒๕๑๗ ดูหลากเสื้อแสนส่ำ ของแกว
เฮืองๆวันส่องพาง ภูกว้าง
แถวทางล้นพังพลาย บดมืด
อามก่องเท้าเถิงช้าง ฮ่วมผัว ฯ
๒๕๑๘ ออระทืดเที้ยนฝูงลูก เมืองตาม
หนัวหนัวฝูงหมู่เมีย แกวไห้
ซะลอนล้วนสาวฮาม นงถ่าว
เฮาผาบได้อรสร้อย ชู่เมือง แลนอ ฯ
๒๕๑๙ ค่าวค่าวด้างอวนก่อน หลายพลาย
นางดาเฮืองขี่เหลือ หลังช้าง
คอนซายขึ้นคูนเมือง ตามพ่อ
ญั่งญั่งด้างลายล้วน ล่วงทาง ฯ
๒๕๒๐ เมื่อนั้น เจ้าอู่แก้วขึ้นขี่ ทองเหิน
ทุงญูกางฮ่มงาม บังกั้ง
เสินเสินย้ายแพนแดง เดียรดาษ
ฝูงบ่าวยั้งเซาช้าง ฮ่มตาล ฯ
๒๕๒๑ นางเกิดขึ้นพังมาศ คลาไคล
พลายสารปุนสี่แสน จัดย้าย
นางขวัญเนื้อนงวัย พร้อมพราก
เที้ยนแม่หม้ายเฮือนกว่า ลักมอง ฯ
๒๕๒๒ ซู่ปากล้ำหนแห่ง นางเวียน
ฮองฮองคือคู่เหลา ผิวเผี้ยน
นางมุนผู้ลือเกียรติ์ เชียงแซ่
ทุกที่เที้ยนยอย้อง คู่คน ฯ
๒๕๒๓ เจียระจากบ้านไกลแม่ ลุงอาว หนี้แล้ว
นางหลายเหลือขี่พัง นางช้าง
ญนญนย้อยชลที นองทุ่ม
เพราะเพื่อจักจาก เข้าป่าไม้ดงกว้าง ปลีกเมือง ฯ
๒๕๒๔ วิบากโอ้เวรก่อน มาถนอง แลนอ
ความอาบันคั่งเคือง ฮมฮ้อน
ญนญนต้างหางยูง เดียรดาษ
ล้วนส่ำเหง้านางท้าว เฮื่อเฮือง ฯ
๒๕๒๕ ดูอาชเนื้อขึ้นใหญ่ โสมพราว
บาเจืองจัดลุกเมือง เมือหน้า
กลางวันคุ้มบดสิว หนาวหน่วง
อ้ายคว่าง ถ้าสั่งท้าวทันที่ พระฮามเพียง ฯ
๒๕๒๖ ช้างชว่างใช้ซัดแทบ เทียมได
เสียงคนนันลุ่มเทิง ทั้งข้า
ยอแสนสร้อยเอาไป ปุนแจก
ฝูงส่ำท้าวงองถ้า แทบทาง ฯ
๒๕๒๗ ออระแนกเนื้อเจืองยี่ หลิงแล
หลานนางเจียระจากโดย ดอมเจ้า
เททะลายเนื้อนวลศรี เสลียวคาด
พ่องเฮ่ง ขึ้นขี่ช้างทังพ่อง เฮ่งหัว ฯ
๒๕๒๘ เพราะเพื่อภูวนาถท้าว จักจาก เมืองหลวง
ผายแครงบัวออกมา เกยกว้าง
พังงามห้างเดาดา เฮียงแทบ
พระบาท เจ้าติ่วช้างใจแจ้ง นั่งเนา ฯ
๒๕๒๙ ชาวแทบใกล้คดฮ่ม เฮ็งโญ
ทรงโสมเสลาว่าลอง เลยย้าย
แพนเขนด้างตาวคำ ไหลหลั่ง
โยเธศท้าวฝูงเหง้า แห่แหน ฯ
๒๕๓๐ ญั่งญั่งเหลื้อมไกวแกว่ง จำมร
แตรสังข์เพลงพาทแคน เสียงห้าว
กุญชรช้างพานคำ ยกย่าง
อาวสั่งท้าวทองล้าน ที่ทาง ฯ
๒๕๓๑ เจ้าค่อย คืนพ่างห้องหนเห่ง เมืองลุง ก่อนเถิ้น
เทนางคับคั่งนา นองช้าง
บุญสูงเจ้าขาซาย กลอยกล่าว
อาวอยู่ ข้างขอกฟ้าฟังเบื้อง หมู่แมน แด่เนอ ฯ
๒๕๓๒ เยียวว่าแกวต่าวช้างชูป่วน ภายหลัง บ่ฮู้
พลหลวงควรแต่งดี ดาไว้
หุนบังท้าวทวนเถิง แมนมิ่ง ภายพุ้น
ให้ค่อย ดั้นป่าไม้เขียวใช้ ช่วงเถิง แด่เนอ ฯ
๒๕๓๓ แต่นั้น ทูลบาทแล้วเจ้ายี่ ลีลา
พลหลวงเถิงท่งเพียง ทุกด้าน
แองคอนย้ายแพนคำ คลาที่
ม้ามากเค้าเฮียงฮ้าน ฮ่มแกว ฯ
๒๕๓๔ เจ้าอู่แก้วแปรปิ่น หลิงดู
ชลทีนองถั่งแถว แถมไห้
ภูธรเจ้าจอมหัว ย้ายย่าง
เสียงเสพไท้กลมก้อง กล่อมขาน ฯ
๒๕๓๕ ผ่อดู พ่างๆช้างนางหลั่ง หลุยตาม
หลิงเห็น ไสวตาลหมื่นลำ ลมต้อง
อามทามพุ้นภายขวา สวนต่าง
มีดอกไม้บานซ้อง ชู่ประการ ฯ
๒๕๓๖ ยามเมื่อ ลมหว่างต้องพัดยอด เกียงปลิว
โฮยโฮยฮสฮ่วงหวาน หอมเฮ้า
นางขวัญสร้อยศรีพราว นางเกิด
เขาพี่น้องนางท้าว ผ่อคอย ฯ
๒๕๓๗ เทื่อนี้ บ่ฮ่างได้คืนคอบ เมืองปะกัน แลนอ
คำเคืองคึดฮู่งผัว ผิวม้าง
บัดนี้ ราชาเจ้าจอมหัว เปนอาช
ก็เพื่อ บุญยี่กว้างเปนข้อย บ่เถียง ได้แล้ว ฯ
๒๕๓๘ ชะพาดช้างชูเครื่อง นับแสน
เขาก็ เฮียงพลายมวลแห่เจือง เมือหน้า
อือทือเท้ายางกาว ตกท่ง
เมื่อนั้น แก้วก่ำพร้าเหลียวไห้ ฮู่งเมือง ฯ
๒๕๓๙ ผู่ก่งท้าวแมนก่อง กองทูล
เฮืองๆวันส่องลง คลาค้อย
พลหลวงเท้าเชียงบาน จำป่า
เฮือนลุ่มถ้านดูย้อย ยอดลาย ฯ
๒๕๔๐ ที่นี้ เฮาผาบแญ้ยามก่อน คราวนอน นี้แล้ว
พลหลายเหลือคั่งทาง ทุกค้าย
ภูธรเจ้าจอมหัว กลอยกล่าว
เปนดั่ง เฮาพรากง้อมไปสู่ เงินยาง แลนอ ฯ
๒๕๔๑ ค่าวค่าวค้างเฮืองส่อง ตาวคำ
ภูธร เฮียงเกยขวางล่วงลง เมือกว้าน
ลำลำถั้วนนางแกว เทียมพ่าง
แก้เครื่องช้างงาซ้อง แมบลง ฯ
๒๕๔๒ ผู้ก่งท้าวยกย่าง สรงสี
เสินๆ พลายเมือโฮงแทบเกย เฮียงฮ้าน
มุนตรีขึ้นคัลเจือง จอมราช
เล็งล่ำด้าวนครกว้าง ผ่อเมือง ฯ
๒๕๔๓ แดนป่องเท้าเทิงขว่าง ศรีธน
ดูเฮืองงามแทบเขา เขมห้อ
ญนญนเหลื้อมดวงปรางค์ ผาสาท
ค้ายซู่ด้านยลข้อ ขอบลาย ฯ
๒๕๔๔ คำคาดต้องเท้าทั่ว เทิงทวาร
ดูเหลือหลายหลากแกว กระทำไว้
เชียงบานแจ้งจักงาม แวนยิ่ง
พระบาท ผู้แก่นไท้เนานั่ง สาววี ฯ
๒๕๔๕ ทุกสิ่งพร้อมฝูงไพร่ เชียงบาน
เขาก็ ฮอมทัวรพียื่นเจือง ทังเหล้า
ประมาณเท้าแหนความ เถิงล่าม
เจ้าติ่วสร้อยขานแขก แขงาม ฯ
๒๕๔๖ ทุกตาบช้างเทียมเฮื่อ งาขาว
แดนนา เมืองเกินทองแทบทาง ทวายทู้
สวาสวาเท้าทวารทอง แก้วก่ำ
เมื่อนั้นเจ้าเล่า คึดฮุ่งฮู้เถิงอ้าย คว่างเมือง ฯ
๒๕๔๗ ฝูงเผ่าง้อมชั้นชาติ พงศ์กะกุล
เญียคำทั้เกื่อนคาน คนต้น ฯ
๒๕๔๘ อี่ดูเขาอยู่ สร้างต่างท้าวบ้านขอก ไกลเฮาพุ้นเด
หาญพายฮับว่ามี จิงแท้
คำเขาอ้ายทังหลาย ไหว้กล่าว
ผิว่าท้าวฮุ่ง แสหมู่ช้างคืนคอบ เงินยาง ฯ
๒๕๔๙ ไห้ฮีบ ใช้บ่าวแก้วไปสู่ ขาซาย
ขออ่อย เอานางจอมด่วนนำ แขงท้าว
พลหลายเต้าคัลเจือง ดาคั่ง
เมื่อนั้น เจ้าหมื่นม้าวเตินเหล้า ฮีบเฮียง ฯ
๒๕๕๐ ญั่งญั่งน้ำล้นเหลือก ไหเพียง
ออระชอน เสียงภูธรกล่าวผี กินเหล้า
นูเนือเนื้อหาญพาย ปันแพ่ง
แก้วแก่นไท้ชวนเพื่อน เอาโตง ฯ
๒๕๕๑ แค่งแค่งเมี้ยนแคเลิก ลาลง
ฮมฮมมวลด่วนแลง มาตั้ง
ซะบุเนื้อเสวยทอน แล้วอย่า
วันเฮื่อค้อยเหมือยกั้ง ก่องกราย ฯ
๒๕๕๒ สว่าสว่าข้านบนาถ ประนมกร
ทังหลายเลยเฮียกถอย สถานกว้าง
บาไทเมี้ยนเมือนอน เทิงแท่น
เจ้าอู่แก้วแฝงข้าง บ่คลา ฯ
๒๕๕๓ ตะแบ่นหน้าขาวส่อง แสงดาว
ราชาชมซู่นาง นอนซ้อน
แม้งนึ่ง เดื่อนไคลค้อยคลาลง ลับฝ่าย
คึดฮุ่งง้อมใจค้ำ ค่องแด ฯ
๒๕๕๔ ทุกที่ฟ้าตั้งเมฆ เมโฆ
แปรคอยเฮียงฮูปเสือ สันม้า
วาโยเปื้องไกวนัน ในป่า
หนาวหน่วงฝ้าลมฟัง เฟื่องปลิว ฯ
๒๕๕๕ ฝูงเพื่อนพร้อมประดับแห่ ยายยัง
ปักษีกิวอั่นเสียง สูนเศร้า
เหมือยฮวายไม้ยอยเย็น ลงหยาด
พระบาทเจ้าใจห้าว ฮ่มเพิง ฯ
๒๕๕๖ ซะพาดพร้อมเสียงเสพ ภูมี
สาวสนมประดับนั่งยล แยงเฝ้า
ออระชอนค้อยราตรี ใกล้ฮุ่ง
ผู่แห่งเหง้าสรงน้ำ แนบแคง ฯ
๒๕๕๗ พุ่งพุ่งห้างช้างฮ่ม เฮียงเกย
ภูธรจัดลุกครัว ไปเช้า
บาไทท้าวเสวยงาย แล้วอย่า
แพนมากเค้าพอล้าน ออกอวล ฯ
๒๕๕๘ สว่าๆ แส้หมู่ช้างไหลสู่ เงินยาง
หวนๆกองปู่พวง ลุกเช้า
พางดำข้าภูสูง อ้ายง่ำ
ม้ามากเค้าเดินก่อน นันควาญ ฯ
๒๕๕๙ ฝูงบ่าวง้อมเขาผ่อง เพ็งผาย
มวลพลเลยล่วงไป ปลงย้าย
นางหลายขึ้นกุญชร ซำย่าง
หว้ายหว่างกว้างเถิงที่ ดอยแดน ฯ
๒๕๖๐ พ่างพ่างไม้เปื้องไป่ ลมปลิว พุ้นเยอ
ภูสูงแสนสิ่งแฮ ฮันฮ้อง
เล็งดู ดาราแจ้งบดสิว หนาวหน่วง
มัวมืดไม้เปนถ้อง ถี่ถัน ฯ
๒๕๖๑ พลพวกพร้อมพลายล่วง ดงดอน
ชะดันแพนมากมวล เมือหน้า
ขอนขอนก้องปักษี หลายหลาก
ฮ้องฮ่ำชู้ชมถ้า ถ่ายคอน ฯ
๒๕๖๒ คึดเมื่อ ท้าวพรากชู้หนแห่ง เชียงเครือ
ขอนขอนเทียวก่องดง ดานข้อง
หลิงเห็น จำปีพร้อมจำปา บานแบ่ง พุ้นเยอ
ภายเพศไม้เปนถ้อง ถี่ถัน ฯ
๒๕๖๓ แม้งนึ่ง พื้นแห่งห้องบ้านเก่า เชียงบาน
นางหลายตอมซู่คน แควนหม้อม
ดีก่อ วันใสขึ้นฮวานๆ เฮืองโลก
เข้าป่าไม้ลิงล้อม ผ่อหลัง ฯ
๒๕๖๔ ฟังยิน กุโงกฮ้องแกมหมู่ มัชชุหา
หังหังเสียงแขกแล เล็งชู้
สังคาเค้าฮมฮม ในเถื่อน
จับง่าคู้ชอนช้อน ฮ่วมคอน ฯ
๒๕๖๕ แม้งนึ่ง เถิงเขตขั้นเขามู่ง เมืองปะกัน
นางหลายสยบอยู่วอน แวนข้อง
อาบันกลั้นเททรวง ทนสวาท
เขาพี่น้องหิวไห้ หอดแฮง ฯ
๒๕๖๖ รือว่า มาจากห้องเปนทาส ทาสา เพื่อนนี้
ฮอยบ่ ทำบุญแขงข่มโภย ภัยแท้
อนิจจาโอ้มามี เบียนบาป จิงแล้ว
เฮานี้ บังเกิดห้องเมืองแย้ ฝ่ายแมน ฯ
๒๕๖๗ เหมือนจัก ไลคราบเสี้ยงสุดชั่ว เงินยาง แลนอ
คอนคอนกรายเขื่อนแดน ดงขั้น
ผางดั่ง เวราฮ้ายฮอมเวียน จำจาก
ชั้นท่อนท้าวภายพุ้น ต่างหลึม ฯ
๒๕๖๘ ผ่อดู ชะควากไม้ถวายยอด บรรพตา พุ้นเยอ
ออระทึมบดเมฆเนือง นายข้อน
เล็งดู แถวทางเที้ยนมยุรา ฮิมไฮ่
ภุมเรศช้อนแสวงสร้อย ซาบซอน ฯ
๒๕๖๙ ดีก่อ ลมเป่งเปื้องปลิวไป่ รุกขัง
มาลาดวงอ่อนออน เหลืองแหล้
พะยอมยังย้อยเจียรปาง เปื้องยอด
บางหล่นบ้างบานแจ้ จ่อจี ฯ
๒๕๗๐ ซางซอดซ้อเฮียวฮุ่น ฮิมผลู
สาขีขนุนลูกซาง แซมพั้ว
ชมพูพร้อมแฟนฟาง แมนม่วง
นกเฮ่งฮ้อนชมหลั้ว หมู่คณา ฯ
๒๕๗๑ บินล่วงล้ำเอี้ยงแอ่น เขาทอง
มยุราเฮฮ่ายเสียง ฮิมถ้ำ
ชุมนางหม้อมทังผอม ผิวหล่า
เพราะเพื่อ กรายกีบก้ำแดนแญ้ ลวดกระสัน ฯ
๒๕๗๒ เจียมแต่ ท้าวกว่าล้มมรณาต กลางพล เพื่อนพุ้น
ก็ย่อม ทรงอาบันอยู่วอน แวนหม้อม
บัดนี้ มาตามไท้เทียวหน เห็นประเทศ
มัวมืดไม้บัวซ้อง ช่อทาง ฯ
๒๕๗๓ แต่นั้น ลีเลศข้ามเขาขอบ เมืองปะกัน
ฮวานๆสูรย์ส่องวาง ปงฮ้อน
ฮมฮมม้านันควาญ แส้ก่อน
ดีก่อ พลายแกว่งย้อนกระดีงห้าว ล่วงทาง ฯ
๒๕๗๔ หมักหม่อนหน้านงถ่าว ยินกระสัน
บาไทเหลียวผ่อนาง นงต้าน
เพราะว่า อาบันหม้อมทังผอง ฮมชะราก
เจ้าแผ่นล้านคนิงฮู้ ฮ่างวอน ฯ
๒๕๗๕ เลยลวด พิษสลากหลิ้นให้สว่าง โศกา
กลัวขวัญออนดุ๋งเดิน ไพรกว้าง
ก็ย่อม ทวนเขียวข้ามอะเร็งญา ยาวโยชน์
พี่ก็ ฮักฮูปน้องแพงช้าง เกิ่งกัน ฯ
๒๕๗๖ เยียวท่อ หิวโหดกลั้นฮามหอด สาลี
ยาเฮ่ง ทรงอาบันหลั่นผาย เสียบ้าง
วอนขวัญน้องนงศรี ชู่อ่อน
เมืออยู่สร้างเมืองล้าน เพื่อนกัน ฯ
๒๕๗๗ หมักหม่อนเนื้อเขาอู่ ขวัญเวียน
ประนมวันทาขาบกร กอยถ้อย
ก็บ่ มีโภยต้องเบียนใด ดาลพยาธิ
คึดท่าน เจ้าติ่วสร้อยทุกเมื่อ มิคลา ฯ
๒๕๗๘ อันนึ่ง ผู้แก่นเชื้อชั้นชาติ เชียงเครือ
เก็งญายศยอดนาง อามอั้ว
เยียวท่อ ขวัญหลอนดั้นเมือไช ชมพี่
กลั้วกลิ่นแก้วแพงช้าง ลูกลุง ฯ
๒๕๗๙ พิษสลากฮ้อนทุกที่ ทนสมร
คีรีสูงหมื่นหลึม เขาขว้าง
คอนคอนค้ำฝันเมือ เมืองเก่า
แสนส่ำห้วยเขาช้าง โยชน์ยาว ฯ
๒๕๘๐ เมี้ยนเล่าแล้วภูวนาถ ลักหัว
ฟังยิน สวาวๆเสียงใส่ลาง โลมชู้
เล็งเห็น พะนัวไม้เฮียงถัน ถวายยอด
บ่ฮู้ กี่หลั่นด้างลายล้วน ล่วงทาง ฯ
๒๕๘๑ แม้งนึ่ง เถิงแห่งด้าวผาหลอด ภูสูง
ขุนพาง ชวนบาไทที่เซ็ง เมือกว้าน
จูงควายต้อนพันตัว ลาเลิก
อ้ายหาด ต้านเหนี่ยวเจ้าเถิงที่ คราวนอน นี้แล้ว ฯ
๒๕๘๒ ซะเพือก กว้านหมื่นห้องญูจอด ปลงครัว
ชะลอนนางส่ีพัน คลาช้าง
แพนคำพร้อมเขนบัว เค้าแห่
คื่นคื่น ตั้งหมู่ด้างดาเฮือ หลายแสน ฯ
๒๕๘๓ เล็งแต่ ด้าวขว่างกว้างของฝาก หลายประการ
แจนแจนฝูงลูกพาง หามเหล้า
ทุกภายพร้อมเต็มมะฮาม มวลมาก
ประดับหมู่เข้าขาวซ้อม ใส่หาม ฯ
๒๕๘๔ ทุกปากเที้ยนฝูงหมู่ ทัวระพี
กวางฟานตามหมู่หมี เหมือยเหม้น
ยูงทองเป้าตัวตี กี้ก่าง
นกฮอกจ้อนทังไก้ ลิ่นแลน ฯ
๒๕๘๕ สล่างนั้นกุ้งเหนี้ยว ปูปลา
พางแสนปลายออกอวน ฮับเจ้า
อัมพาพร้าวตาลหวาน มี้ม่วง
เหล้าใหญ่ตั้งเต็มที่ มะฮามเพียง ฯ
๒๕๘๖ ทุกขว่างข้าชมชื่น ยินดี
พางก็ เฮียงกันทูลบาทเจือง จอมไท้
บาศรีผู้บุญคาม ยศยิ่ง
ข้าขาบไหว้ทูลท้าว นั่งเมือง ฯ
๒๕๘๗ พระบาทท้าวทวนฮีบ ฮับขาน
อาวพวงพลอยแจกปุน ปงถ้วน
แต่นั้น เฮียงขันตั้งพานสลา ซองหมาก
ล้วนชู่พ้องขุนข้า ชู่คน ฯ
๒๕๘๘ เจ้างวากต้านพลส่วย เสียงเปือง
แผแผเขาลูกพาง ทูลไหว้
เมืองๆเหลื้อมวันใส เอียงอ่อน
ดีก่อ ลมลวดไม้ใบค้อม แค่ภู ฯ
๒๕๘๙ ออระทึดฟ้าบดฮ่ม ดอยยอง พุ้นเยอ
ชะบุ ฝูงนางแกวนั่งเนือง คอยท้าว
เมื่อนั้น พางปันเหล้าฮางทอง ตั้งฟาก
ด้าวขว่างกว้างปันพร้อม หมื่นไห ฯ
๒๕๙๐ น้ำเลิกล้นเพียงปาก ฮางพา
อาวพวงไกวแกว่งปาน แหนด้ำ
ขุนจอมเจ้าเชียงผา เปนใหญ่ มากิน
สูอยู่ฟ้าคูนค้ำ ช่อยแฮงลูกเนอ ฯ
๒๕๙๑ ตูก็ ได้ใส่ท้าวแหนท่าน ญูปุน นี้แล้ว
สมภารแขงข่มมาร มาไหว้
ไอยโกพร้อมพงศ์สกุล เชื้อชาติ มากิน
เทื่อนี้ บ่ฮ่างไฮ้สินสร้อย มั่งมุน ฯ
๒๕๙๒ เสื้อสิงด้าวอ้ายหาด ดอยคำ มากิน
สูเญียะ แหนบุญบาลูกจอม ใจเแจ้ง
คูนลุงป้าจอมเม็ง เมืองเก่า หลานพุ้น
ง้อมอยู่แล้งทังอั้ว อ่อนอาม ฯ
๒๕๙๓ ตูจัก ข้ามเหล่าไม้คืนสู่ เงินยาง หนี้แล้ว
โภยภัยใดอย่าตาม ตีงข้อง
อันนึ่ง ฝูงนางเหน้าภายปะกัน เกียงต่าง
ยาได้ หนาวหน่วงไข้โภยต้อง ค่อยคง แด่เนอ ฯ
๒๕๙๔ อันนึ่ง เขาคว่างพร้อมฝูงหมู่ ตางตน ท่านนั้น
สมภารแขงข่มโภย ไภยม้าง
ญนญนเปื้องบวยคำ แล้วอย่า
พื้นโลกกว้างเซ็งท่อ เฮาหาญ ฯ
๒๕๙๕ สว่าสว่าข้าฝูงมหาด ถือกำ
โยธา ทังขุนกวานคู่คน กินถ้วน
เมื่อนั้น หาญพายไหว้ธรรม์ยำ นบนาถ
ยังท่อ ล้วนฝูงเหง้าดอมท้าว ที่เซ็ง ฯ
๒๕๙๖ พอเมื่อ สูรย์คลาดค้อยลับขอบ เขาเสมร
เมื่อนั้น เร็งโญจำหมู่นาง ฝูงเหง้า
แองคอนข้าภูธร ฮู้ค่อง
ปันซูบเหล้าไหช้อย ชอบตาง ฯ
๒๕๙๗ เจ้าอู่แก้วผาผ่อง งามตู
คอคางผิวส่ำบวร บานพร้อม
เมื่อนั้น อาวพวงพร้อมภูธร ตั้งก่อน
ปานนี้ อั้วอยู่แล้งใดน้อง ดั่งรือ ฯ
๒๕๙๘ หมักหม่อนเนื้อขาวส่อง นางขวัญ
หาญพายถือซูบตาม เตินเจ้า
กับทัง ทองสูนผู้คนขัน ใช้แม่น
ค้ายสิ่งเหง้าชมพร้อม แพ่งแค ฯ
๒๕๙๙ ผู้แก่นเชื้อชั้นชาติ นางมุน
แหวแหวงามเกิ่งโสม คีงค้อม
คูนคามด้วยผลาแหลม แสนยิ่ง
พร้อมปู่พันคำซ้อย ซูบเดียว ฯ
๒๖๐๐ พะลิ่งเนื้อขาวส่อง นางเวียน
งามเสงียมแนวกว่าเมือง ใจแจ้ง
ดูเสถียรชั้นเชียงเครือ อ้ายผ่อง
ขายี่ผู้คนต้น อ่อนฟอง ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ