| ๔๓๐๑๏ เมื่อนั้น ภูมีขึ้นเมือโฮง |
แถนชั่ง |
| บ่ฮู้ กี่หมื่นห้องนางฟ้า |
เฮือเฮือง ฯ |
| ๔๓๐๒๏ ก็เพื่อ บุญมากแพ้ทุกที่ |
เขาขาม |
| นองมา เต็มเลียนพานขาบทูล |
ชุลีน้อม |
| ก็เพื่อ บุญชูได้หลายแถน |
โฮมส่วย จิงแล้ว |
| ยังลื่นล้นแสนท่อ |
เมืองหลังมากแล้ว ฯ |
| ๔๓๐๓๏ แม่นว่า แก่แก่แล้วเปนบ่าว |
งามเลิง ชวดนี้ |
| ก็เพื่อ บุญบาศรีห่มหัว |
ฝูงข้อย ฯ |
| ๔๓๐๔๏ นับแต่ ประเทศท้าวฮ้อยเฮ็ด |
ภาษา |
| นองมา เต็มเลียนพานขาบบา |
บุญกว้าง |
| เฮาก็ เทเมืองแพ้เลียนพาน |
แถนชั่งจิงแล้ว |
| เฮาบ่ไฮ้แสนตื้อ |
ติ่วกอง ฯ |
| ๔๓๐๕๏ เมื่อนั้น ภูวนาถไท้ท้าวฮุ่ง |
เจืองหาญ |
| ปุนคำควรกล่าวจา |
แถลงถ้อย |
| มึงเญียะ เมือทูลท้าวอินตา |
เทวราชจิงเถิ้น |
| ลูกพระ เจ้าติ่วสร้อยมาฮอด |
เลียนพานว่าเนอ ฯ |
| ๔๓๐๖๏ ท้าวก็ คึดจอดเจ้าตนผ่าน |
ควงสวรรค์ |
| นำพลมาก็เพื่อหุม |
เห็นเจ้า |
| บาย่อม ปรารถนาให้เห็นตน |
พระราช |
| ก็จิ่ง ใช้ข้าน้อยมาเฝ้า |
บาทคำ ฯ |
| ๔๓๐๗๏ เขาก็ นบนอบนิ้วก้มขาบ |
เลยลา |
| ทรงลวาคำขี่ผาย |
ผยองขึ้น |
| เมื่อนั้น แองคอนผ้ายเวหา |
ว่อนๆ |
| แม้งนึ่ง เถิงเขตใกล้แดนฟ้า |
ฝ่ายสวรรค์ ฯ |
| ๔๓๐๘๏ ผ่อดู กากาดก้ำผาสาท |
มุงมณี พุ้นเยอ |
| ดูงามสุดชั่วตา |
เต็มเยี้ยม |
| เมืองๆเหลื้อมจุลนี |
แก้วเกศ |
| เขาก็ ก้มขาบใหว้ประนมน้อม |
นอบคุณ ฯ |
| ๔๓๐๙๏ เมื่อนั้น อินทราชไท้ก้มขาบ |
ลาเมือ |
| ถวายบัวบานยอดดา |
วะดิงส์ฟ้า |
| เมื่อนั้น อินโทท้าวพันตา |
ตรัสส่อง |
| เอาผ้าแก้วผืนกว้าง |
หมื่นฮำ ฯ |
| ๔๓๑๐๏ คอนก็ ก็มขาบท้าวทูลบาท |
บังคม |
| ลำลำมือยื่นเทียน |
ประนมไหว้ |
| เมื่อนั้น แองคอนต้านทูลอินทร์ |
ก้มขาบ |
| ลูกพระ เจ้าติ่วสร้อยมาฮอด |
เลียนพานนี้แล้ว ฯ |
| ๔๓๑๑๏ คอนกล่าวแล้วสงัดอยู่ |
ฟังกลอน |
| ขวาๆเสียงอินตากล่าวคอน |
ในห้อง ฯ |
| ๔๓๑๒๏ กูก็ ฮู้ข่าวท้าวแถลงสั่ง |
เลียนผาน กี่แล้ว |
| ฝูงแถนมาเพิ่งเฮา |
ทังฟ้าว |
| เมื่อนั้น อินโทท้าวพันตา |
กลอยกล่าว |
| บอกแก่ลูกพระ เจ้าติ่วสร้อยเสถียรหั้น |
หากควร ฯ |
| ๔๓๑๓๏ กับทัง ฝูงไพร่พร้อมคณาเทพ |
ชาวแถน |
| มวลมาขันขาบเจือง |
จอมไท้ ว่าเนอ |
| เมื่อนั้น อินโทท้าวบุญมี |
ตรัสส่อง |
| เอาผ้าแก้วผืนกว้าง |
ทอดทาน ฯ |
| ๔๓๑๔๏ อินทราชท้าวฝืนฝาก |
นำมา |
| เอาเมือทานแห่งเจือง |
จอมเจ้า |
| เมื่อนั้นคอนก็ ก้มขาบท้าวเทวราช |
ลาลง |
| ฝูงนาง เต็มชานขวางผ่อคอน |
ยัวระย้าย ฯ |
| ๔๓๑๕๏ หลิงดู ฝูงส่ำช้างนอนฮ่ม |
โฮงชวาง พุ้นเยอ |
| ทูลชุลีนบขาบกร |
กอยไหว้ |
| หลิงดู ฮองๆเหลื้อมจุลนี |
แก้วเกศ |
| นบบาทเจ้าเลยแล้ว |
เลิกลา ฯ |
| ๔๓๑๖๏ เมื่อนั้น แองคอนผ้ายเวหา |
ผยองฮอด |
| ขึ้นสู่ เจ้าลุ่มฟ้าเจืองท้าว |
ท่านเซง ฯ |
| ๔๓๑๗๏ ทูลบาทแล้วก้มขาบ |
ถวายกลอน |
| อินโท ผายดาวดิงสาข่าวถอง |
เถิงเจ้า |
| มีทัง วัตถังผ้าผืนดี |
หลายหลาก |
| ฝืนฝากเจ้าพอฮู้ |
ข่าวอวนว่าอัน ฯ |
| ๔๓๑๘๏ เมือนั้น พระบาทเจ้าชนชื่น |
ยินบาน |
| จาระจา ดอมแองคอนชู่อัน |
ถามแจ้ง |
| เจียมแต่ มึงลาไท้อินตา |
เทวราช |
| พระก็ ยังอยู่ห้องเมืองฟ้า |
ชื่นบานบ่นั้น ฯ |
| ๔๓๑๙๏ เมื่อนั้น คอนขาบก้มทูลบาท |
ปาทา |
| ยังค่อย เทียรฆาสุขส่ำราญ |
รือไฮ้ ฯ |
| ๔๓๒๐๏ บัดนี้ อินทราชท้าวตนผ่าน |
ดาวดิงส์ |
| วางเมืองสวางแก่เจือง |
ปุนสร้าง |
| เวนทัง บรพานพร้อมขุนแถน |
ทุกแห่ง |
| ไว้แก่ ภูวนาถเจ้าเจืองท้าว |
แต่งปุน ฯ |
| ๔๓๒๑๏ เมื่อนั้น พระบาทเจ้าชมปาก |
ทุมหัว |
| ยอมือ ทูลเทิงหัวแต่ไกล |
ประนมไหว้ |
| บัดนี้เฮาก็ ปรารถนาได้โดยใจ |
จงใฝ่แท้แล้ว |
| ก็เพื่อ อินทราชให้ทรงเกื้อ |
เมื่อเมา ฯ |
| ๔๓๒๒๏ เมือนั้น เจ้าสั่งง้อมทังคว่าง |
ระวังเมือง |
| พลสองกืออยู่แหน |
นางง้อม |
| แด่นั้น จอมเจืองท้าวทธงธรรม |
แถลงกล่าว |
| สั่งคว่างผู้คนชั้น |
ชู่ประการ ฯ |
| ๔๓๒๓๏ สูค่อย แปลงเมืองให้เปนดี |
สันเก่า เฮาเถิ้น |
| ยาเญียะ ได้เสพเหล้านอนพ้น |
ตื่นสวาย นั้นเนอ ฯ |
| ๔๓๒๔๏ อันนึ่ง ใจอยู่หมั้นคือดั่ง |
หินฝัง |
| ยาชีงชังไพร่ไท |
ขีนข้า |
| ให้ค่อย ฟังคำเจ้าจอมหัว |
สอนสั่ง มานั้น |
| ธรรมเทศน์เจ้ายอไว้ |
ใส่หัว ฯ |
| ๔๓๒๕๏ เจ้าจัก ลาท่อนท้าวนครใหญ่ |
เลียนพานนี้แล้ว |
| โงงโงง ตีฮางแสงล่วงเมือง |
ดังก้อง |
| เขาก็ ชมงันขึ้นดาวะดิงสา |
พร้อมยี่ |
| แม่นว่า ได้หมื่นมื้อหายเศร้า |
สว่างกระสัน ฯ |
| ๔๓๒๖๏ เมื่อนั้น ท่วนท่วนท้วงกลองใหญ่ |
สะบัดไชย |
| แองคอนเตินป่าวพล |
ยวงย้าย |
| พลหนาล้นเหลือตา |
เดียรดาษ |
| ยังลื่นล้นแสนท่อ |
เมืองหลัง ฯ |
| ๔๓๒๗๏ แม่นว่า เถ้าแก่ฮ้ายพลัดเกิด |
งามเลิงซวดนอ |
| ก็เพื่อ บุญบาเจืองห่มหัว |
ฝูงข้อย ฯ |
| ๔๓๒๘๏ เมื่อนั้น เฟื่องๆกั้งคชอาจ |
พานคำ พุ้นเยอ |
| ไหไหยกย่างเงย |
ยวงย้าย |
| หลิงเห็น พลหลวงแส้สามทาง |
แค้นคั่ง |
| เสียงสนั่นก้องคุงฟ้า |
ฟากพรหม ฯ |
| ๔๓๒๙๏ เมื่อนั้น พระบาทท้าวเถิงแม่ |
กองทูล |
| พลหลายเหลือคั่งนา |
นองก้าง ฯ |
| ๔๓๓๐๏ ภูวนาถท้าวเซาจอด |
มวลพล |
| พังพลายเหลือท่งเพียง |
ฮิมน้ำ |
| แถนลมเจ้ากองทูล |
ลงขาบ |
| พระบาท ขึ้นสู่พื้นบาลังฟ้า |
ฮอดดีแด่ลือ ฯ |
| ๔๓๓๑๏ ทุกสิ่งพร้อมของฝาก |
บันนาการ |
| มีผืนแครงหมื่นฮำ |
แฮลั้ว |
| เมื่อนั้น ภูธรท้าวเจืองหาญ |
ต้านตอบ |
| ชี้ฮ่างให้บาท้าว |
พากย์พลอย ฯ |
| ๔๓๓๒๏ เฮาก็ ขี้นก่งท้าวเสวยราช |
เลียนพานหั้นแล้ว |
| พญาอินทร์ วางเมืองสวางมอบเวน |
วางให้ |
| กับทัง บรพารพร้อมควงแถน |
มวลมอบ เฮาแล้ว |
| คุณท่านไท้ลือถ้วน |
ทั่วแดน ฯ |
| ๔๓๓๓๏ เฮาก็ ย้ายหมู่ช้างมาฮอด |
กองทูล เพื่ออัน |
| ดูแคลนหิวจอดเซา |
ทันนั้น |
| เมื่อนั้น แถนลมเจ้ากองทูล |
นบบาท |
| ใหว้พระ เจ้าติ่วสร้อยเจืองท้าว |
ท่านเชง ฯ |
| ๔๓๓๔๏ เล็มนี้ พงศ์ชาติเชื้อท้าวใหญ่ |
ขุนแกวแท้แล้ว |
| ตายเปนผีพร่ำมวล |
มาพี้ ฯ |
| ๔๓๓๕๏ เมื่อนั้น พระบาทท้าวเสด็จจาก |
กองทูล |
| ยอพลไหลหลั่งนอง |
เนืองน้ำ |
| เสียงสะเทือนช้างเกานัน |
เนื่องทึ่ง |
| คือดั่ง ฟ้าสนั่นก้องเสียงเท้า |
ทั่วพน ฯ |
| ๔๓๓๖๏ แม้งนึ่ง ข้ามย่านกว้างเถิงเขต |
กัมมา พุ้นเยอ |
| ภูธร เซาศาลาจอดนอน |
ทันนั้น |
| เมื่อนั้น แถนงวงเจ้ากำมา |
ยศใหญ่ |
| คึดฮอดฮู้คนิงแจ้ง |
ชู่ลวง ฯ |
| ๔๓๓๗๏ ควรที่ ลงขาบท้าวหระบาท |
เจืองหาญชอบแล้ว |
| ชาติคนจังไฮบาปเวร |
นำส้วย |
| ดาดูได้บันนาการ |
หลายหลาก |
| ผ้าทิพย์ได้โดยฮ้อย |
มอบมวล ฯ |
| ๔๓๓๘๏ กับทัง แก้วล้านลูกหน่วยประเสริฐ |
มณีวัน |
| ถวายบังคมแก่เจือง |
ประนมไหว้ ฯ |
| แต่นั้นแถนงวงเจ้ากำมา |
ก้มขาบ |
| พระบาท ขึ้นสู่พื้นบาลังฟ้า |
ฮอดดี แด่รือ ฯ |
| ๔๓๓๙๏ ทุกสิ่งพร้อมของฝาก |
บันนาการ |
| มีผืนแฮหมื่นฮำ |
กองแก้ว |
| กับทัง ชาวสารช้างทังนาง |
ฮ้อยคู่ |
| ถวายบาทเจ้าเจืองท้าว |
ที่เซง ฯ |
| ๔๓๔๐๏ เมื่อนั้น พระบาทท้าวต้านปาก |
หุมหัว |
| ขอบที่ แถนงวงมาส่วยเฮา |
ดีแล้ว |
| พอประมาณท้าวกำมา |
ลาเลิก |
| ขึ้นขี่ม้าผันผ้าย |
ฮอดเมือง ฯ |
| ๔๓๔๑๏ เมื่อนั้น บาเจืองท้าวเลียนพาน |
มนุสโลก |
| ฮื่นฮื่นย้ายพลตื้อ |
พรากไป |
| เสียงสะบูก้องเกากัน |
เคงคื่น |
| เสียงสนั่นก้องคุงฟ้า |
ฟากสวรรค์ ฯ |
| ๔๓๔๒๏ เมื่อนั้น อินทร์ฟั่งฟ้าวย้านหย่อน |
เยียวหยุด |
| ก็เพื่อ บุญบาเจืองผาบมาร |
พลอยแพ้ |
| เมื่อนั้น พญาอินทร์ใช้จตุรา |
เฮวฮีบ |
| สูจ่ง ไปฮับเจ้าเจืองท้าว |
ลูกกู เที่ยวเถิ้น ฯ |
| ๔๓๔๓๏ เมื่อนั้น จตุโลกท้าวเสด็จด่วน |
มาเปือง |
| เถิงบาเจืองขาบกร |
กอยไหว้ |
| อันว่า พงศ์กษัตริย์เชื้อพญาอินทร์ |
เทวราช |
| ยังสั่งข้อยคำแจ้ง |
เมื่อมา พระเอย ฯ |
| ๔๓๔๔๏ เชิญพระบาทไท้เสวยราช |
เมืองสวาง ว่าอัน |
| เมื่อนั้น ขวาขวาเสียงกล่าวกลอน |
แถลงถ้อย |
| เฮาก็ ชมงันด้วยอินตา |
เทวราช |
| ยืนอยู่หมั้นยาซ้าย |
โค่นคอน ฯ |
| ๔๓๔๕๏ แต่นั้น เฟื่องๆย้ายปะคือแกว่ง |
ไกวพล พุ้นเยอ |
| นองพลไปหมื่นถัน |
แถวถ้อง |
| คนปือเข้าเมืองสวาง |
แค้นคั่ง |
| พิดานดอกไม้มุงกั้ง |
ค่วนเท็ง ฯ |
| ๔๓๔๖๏ ประดับสิ่งกล้วยอ้อยปลูก |
เปนถัน |
| กางพีดานม่านลาย |
ระวังไว้ |
| เมื่อนั้น ภูมีเจ้าเจืองหาญ |
เสด็จด่วน |
| ขึ้นสู่พื้นบาลังแก้ว |
แท่นคำ ฯ |
| ๔๓๔๗๏ เสียงกลองค้องเนืองนัน |
ดาสนั่น |
| เขาก็ เชิญบาเจืองสู่หอ |
สรงน้ำ |
| หลิงเห็น ฮองฮองเหลื้อมสูรย์ใส |
เฮืองโลก |
| เขาก็ ยอแจ่มเจ้าเจืองท้าว |
โสรจสรง ฯ |
| ๔๓๔๘๏ แต่นั้น เฟื้องๆกั้งคชะฮ่ม |
คันคำ |
| บาเจืองเสด็จสู่หอ |
สรงน้ำ |
| ดาดูพร้อมอันมี |
หลายหลาก |
| น้ำทิพย์พร้อมจันทะไล้ |
โสรจสรง ฯ |
| ๔๓๔๙๏ งามลื่นล้นเหลือแผ่น |
นครอินทร์ |
| ชาวเมื่องสวางเหลือดแล |
หลิงเจ้า ฯ |
| ๔๓๕๐๏ แต่นั้น เฟื่องๆย้ายคชะฮ่ม |
เฮียงพลาย |
| บาคานเจียระจากหอ |
สรงน้ำ |
| บัดนี้ บุญมีใด้โดยใจ |
จงใฝ่ จิงแล้ว |
| ยังลื่นล้นแสนท่อ |
เมืองหลัง ฯ |
| ๔๓๕๑๏ ไชยโชคแพ้ได้ผ่าน |
เมืองสวาง |
| สนสนเขาคว่างพาย |
ยังพร้อม ฯ |
| ๔๓๕๒๏ ทุกเทศท้าวแสนส่ำ |
นองมา |
| เต็มนครสวางขาบบา |
บุญกว้าง |
| เมื่อนั้น จตุโลกท้าวฝูงพญา |
ทังสี่ |
| เลยมอบเมี้ยนวางช้าง |
แก่เจือง ฯ |
| ๔๓๕๓๏ เจ้ายี่ท้าวเสวยราช |
เมืองสวาง |
| ฝูงนางเนืองมากหลาย |
เหลือล้น |
| ภูมีท้าวเจืองหาญ |
แถลงกล่าว |
| ขอบที่ จตุโลกท้าวบุ่นป้อง |
ปลูกแปลง หั้นแล้ว ฯ |
| ๔๓๕๔๏ ถัดนั้น แถนงวงพร้อมแถนเม็ง |
แถนมิ่ง ก็มา |
| เขานี้ ทรงบ่อแก้วเคยส้อง |
ส่วยคำ ฯ |
| ๔๓๕๕๏ แถนโกใกล้แถนถ่าว |
แถนเฟือง ก็มา |
| มีลวาคำหมื่นตัว |
ถวายเจ้า |
| ๔๓๕๖๏ แถนหมอกพร้อมแถนตา |
กาปิ่น ก็มา |
| มีพลายสารหมื่นตัว |
ถวายเจ้า |
| แถนสิงห์พร้อมแถนลม |
แมนส่อง ก็มา |
| เขานี้ เต้าส่วยท้าวมีค้อง |
คู่เงิน ฯ |
| ๔๓๕๗๏ บัดนี้ เฮาก็ดาดูได้แสนแถน |
เต้าส่วย เฮาแล้ว |
| ภูวนาถต้านเยียซ้อย |
ใช่ลือ ฯ |
| ๔๓๕๘๏ มึงเยี่ยะไปใส่ท้าวทุกที่กินเมืองเที่ยวเนอ |
|
| แองคอนผู้คนเซ็ง |
ใช้แม่น |
| ให้มันใส่พวกพ้องฝูงแก้ว |
คู่คน ฯ |
| ๔๓๕๙๏ อาวพายผู้คนดี |
ข้าแก่ |
| เมือนั่งท้าวแทนที่ |
แถนงวง ว่าเนอ ฯ |
| ๔๓๖๐๏ พงศ์ชาติเชื้อน้องพี่ |
เยียลือ |
| กินเมืองหลวงแต่หลัง |
เหลือสร้าง |
| กับทัง ทองสูญข้าคนดี |
ท้าวฮู่ง |
| ควรที่ แส้หมู่ช้างเมือนั่ง |
แถนงวง ชอบแล้ว ฯ |
| ๔๓๖๑๏ อันว่า ผู้ก่งท้าวนามนาถ |
ขุนคาน |
| เปนแถนแทที่เมือง |
พะลานกว้าง |
| แต่นั้น เซ็นเซ็นเสียงแขกแมน |
เมือบ้าน |
| เจืองก็ กระสันเถิงง้อมเมียขวัญ |
ชู้มิ่ง ภายพุ้น |
| ละพี่ไว้สามเข้า |
ขวบปลาย นี้แล้ว ฯ |
| ๔๓๖๒๏ อันนี้ ดูดั่งอุบาทเบื้องปางอยู่ |
เชียงเครือ กี่นา ฯ |
| จวนใจกูอยู่มัว |
เมาง้วน |
| แต่นั้นเจ้าปาก ต้านจ่าซ้อนทังหมื่น |
ตีนเชียง |
| มึงจ่ง เมือทูลไหว้จอมศรี |
ฮู้ฮ่าง เฮวเถิ้น |
| เชิญพี่ เจ้าลุ่มฟ้ามาพี้ |
เพื่อนเฮา ฯ |
| ๔๓๖๓๏ เมื่อนั้น บาก็ก้มขาบไหว้แล้วเลิก |
เลยลา |
| ทรงลวาคำขี่ผยอง |
ผันผ้าย |
| แม้งนึ่ง คับคาข้ามเขาดอย |
เดินประเทศ |
| ถึงเขตใกล้กำมาแล้ว |
จอดเซา ฯ |
| ๔๓๖๔๏ ผ่อเห็น วันค่ำค่อยคุ้มมืด |
มัวทางพุ้นเยอ |
| บาก็เซาศาลาจอดนอน |
ทันกว้าง |
| แองคอนท้าวตีนเชียง |
คนิงมาก |
| ปานนี้ น้องนาถแก้วนางฟ้า |
พ่ำคอง พุ้นแล้ว ฯ |
| ๔๓๖๕๏ แม้งนึ่ง ลมปิ่นเบื้องหนาวหน่วง |
ออระชอน |
| ฟังยิน สานสานเสียงไก่ขัน |
ในบ้าน |
| ดีแก่ แสงอรุณขึ้นเทิงดอย |
แจ้งส่อง |
| ท้าวก็ ขึ้นขี่ม้าเลยล้ำ |
ล่วงไป ฯ |
| ๔๓๖๖๏ คอนก็ ญ่องญ่องผ้ายตีนผา |
หิมเวศ |
| แม้งนึ่ง เถิงเขตใกล้กองทูลแล้ว |
จอดเซา ฯ |
| ๔๓๖๗๏ ปางก่อนกี้ท้าวฮุ่ง |
เฮานอน หนี้แล้ว |
| ยังพลายเหลือท่งเพียง |
แคมน้ำ |
| ๔๓๖๘๏ เมื่อนั้น เอกราชเท้าเซาอาบ |
เอาแฮง |
| พอประมาณเลยล่วงกลาย |
ไปหน้า |
| วอยวอยข้ามหลายหลึม |
หิมเวศ |
| แม้งนึ่ง เถิงเขตใกล้พิมานแก้ว |
พี่ตน ฯ |
| ๔๓๖๙๏ ผ่อเห็น ชะพู่พร้าวซ้องกาบ |
แกมตาล พุ้นเยอ |
| เลียนพานสุดชั่วตา |
เต็มเยี้ยม |
| หลิงเห็น ฮองๆเหลื้อมปาระมี |
ไหลหลั่ง |
| แสนติ่วช้างฟูมน้ำ |
โกฏิสาร ฯ |
| ๔๓๗๐๏ ผาสาทแก้วซ้องยอด |
เลียนถัน |
| ที่นั้น จอมเมืองศรีแจ่มเมือง |
นอนหั้น |
| ทันที่ สายลายพุ้นแมนทรง |
ท้าวนอก |
| เขานั้น เต้าส่วนท้าวมีค้อง |
คู่เงิน ฯ |
| ๔๓๗๑๏ เบื้องแง่ซ้ายแมนเดื่อ |
ผาฮองก็มา |
| ถวายบังคมคว่างพาย |
ประนมน้อม |
| บุรีชั้นเมืองพา |
ท้าวหิ่งก็มา |
| เขานี้เต้าส่วยท้าวมีผ้า |
แผ่นคำ ฯ |
| ๔๓๗๒๏ ฝูงนี้เจืองเวนไว้ขุนอาว |
อ้ายคว่าง ปุนแล้ว |
| ยังลื่นล้นแสนท่อ |
เมืองปะกัน ฯ |
| ๔๓๗๓๏ เมื่อนั้น แองคอนผ้ายเวหา |
มาฮอด |
| ขึ้นสู่ง้อมประนมน้อม |
ขาบถวาย ฯ |
| ๔๓๗๔๏ เมื่อนั้น ง้อมกล่าวต้านชมชื่น |
หุมงัน |
| ก็เพื่อ คนิงจอมเมืองอยู่ยืน |
ยาวมื้อ |
| สูก็ เนืองพลขึ้นเมือเท็ง |
หลายขวบจิงแล้ว |
| หนแห่งค้ายภายพุ้น |
ดั่งรือหั้นซาม ฯ |
| ๔๓๗๕๏ เมื่อนั้น แองคอนท้าวตีนเชียง |
ประนมนอบ |
| นบพี่เจ้าผิวเผี้ยน |
ลูกเม็ง ฯ |
| นองพลขึ้นดาวะดิงสา |
หลายขวบจิงแล้ว |
| บุญมากแพ้แถนส้อง |
ส่วยพลาย ฯ |
| ๔๓๗๖๏ ทุกเทศท้าวเต้าส่วย |
เนืองนอง |
| บันนาการมีมากหลาย |
เหลือล้น |
| มีทัง บริวารน้อมนางสวรรค์ |
เก้าหมื่น |
| ถวายบาทเจ้าพอฮู้ |
ฮ่างอวน ฯ |
| ๔๓๗๗๏ อันนึ่ง อินทราชท้าวเวนมอบ |
เมืองสวาง |
| จอมเจืองปุนอยู่เกษม |
สมสร้าง |
| อันนึ่ง จตุโลกท้าวธรรม์ธร |
ทังสี่ |
| ซ้ำมอบม้วนวางไว้ |
ช่างเจือง ฯ |
| ๔๓๗๘๏ ก็เพื่อ บุญมากเท้าทุกแห่ง |
หุมงัน |
| บาเจืองปุนใส่นา |
นานแล้ว ฯ |
| ๔๓๗๙๏ เพื่อว่า คึดจอดเจ้าทุกค่ำ |
วันคืน |
| เซ็นๆชลเนตรไหล |
เหลือกลั้น |
| ก็เพื่อ คนิงเถิงเจ้าจอมศรี |
เค้าแก่น ภายพี้ |
| ก็จิ่ง จำข้อยหว้ายย่านฟ้ามาพี้ |
เพื่อบุญเจ้าพี่ ฯ |
| ๔๓๘๐๏ เมื่อนั้นคอนก็ นบนอบนิ้วแล้วเลิก |
ลาลง |
| นำบันนาการเถิงคว่างพาย |
ประนมน้อม |
| บุญเฮืองเจ้าเมืองสวาง |
ยศใหญ่ |
| มอบสั่งถ้อยคำแจ้ง |
ชู่ประการ ฯ |
| ๔๓๘๑๏ เจืองก็วางเมืองให้ |
หุมพาย อ้ายคว่าง |
| เวนทัง บริวารพร้อมนางสาว |
หกหมื่น |
| มวลมอบให้อ้ายคว่าง |
ญูปุน ฯ |
| ๔๓๘๒๏ อันนึ่ง ผาแผ่นท้าวเทวราช |
อินทรา |
| เอามาปลงตื่มนาง |
นงหน้า ฯ |
| ๔๓๘๓๏ เมื่อนั้น ชะพู่หน้าอ้ายคว่าง |
หุมงัน |
| ยอบันนาการถวายใส่หัว |
หุมเกล้า |
| บัดนี้ ปรารถนาได้โดยใจ |
จงใฝ่ จิงแล้ว |
| แม่นว่า เถ้าแก่ฮ้ายชราล้ำ |
ล่วงเถิง ก็ดี ฯ |
| ๔๓๘๔๏ ยังเล่า พัดต่าวตั้งลอกคาบ |
เปนดีมากนอ |
| ก็เพื่อ บุญบาศรีห่มตัว |
ฝูงข้อย ฯ |
| ๔๓๘๕๏ อันนึ่ง พระบาทท้าวยังสั่ง |
ตูมา |
| ครันว่า เถิงเดือนสามคอบเวน |
เวียนขึ้น |
| ราศีย้ายยวงเถิง |
ปีใหม่ |
| ปีเก่าตั้งระดูถ้วน |
ถ่ายแถม ฯ |
| ๔๓๘๖๏ ตูจัก ฝั้นสายเงินสายคำชั่งแนน |
เมืองฟ้า |
| ตามเดิมด้ามนาคอง |
สันเก่า |
| ฮีตแต่เถ้าถนอมไว้ |
อย่าวาง |
| ให้บอกเจ้าผู้ผ่าน |
เลียนพาน ว่าดาย ฯ |
| ๔๓๘๗๏ เมื่อนั้น เจ้าปากแล้วลาพราก |
พิมานคำ |
| นางก็ เตินพลกือซู่ภาย |
มวลพร้อม |
| หลิงเห็น วันใสแจ้งอุทัย |
เท้าเที่ยง |
| แม้งนึ่ง วันวิ่งค้อยคลาข้อน |
ขอบเสมร ฯ |
| ๔๓๘๘๏ แต่นั้น ทุกท่วยท้าวเนาน่ง |
นิทธา |
| คอนคอนหลับชั่วยาม |
นอนพร้อม |
| ดีแก่ ลมไกวพร้าวแกมตาล |
ก้านสั่นพุ้นเยอ |
| นงถ่าวง้อมใจข้อง |
ขอดกระสัน ฯ |
| ๔๓๘๙๏ ฟังยิน คื่นคื่นก้องดังสนั่น |
ในเมีองพุ้นเยอ |
| ในเลียนพานตื่นนัน |
ทุกค้าย |
| ฮมฮมห้างลวานัน |
เนืองหิ่ง |
| ทุกที่ย้ายพลถ้า |
แห่แหน ฯ |
| ๔๓๙๐๏ เฮาจัก ข้ามย่านฟ้าเมือสู่ |
เมืองสวางก่อนแล้ว |
| สูจ่ง ดาแพนหางหอกยาย |
ยังด้าง |
| เมื่อนั้น เลิงเล็มพร้อมขุนสม |
อ้ายคว่าง |
| ก้มขาบเจ้าประนมน้อม |
นั่งถวาย ฯ |
| ๔๓๙๑๏ บัดนี้ ศรีแจ่มเจ้าเสด็จจาก |
เลียนพาน |
| ทรงสวางเมืองอยู่ยืน |
ยาฮ้อน |
| เมื่อนั้น นางก็ทะยานตนขึ้นเวหา |
ปลอมเมฆ |
| ม้าแผ่ผ้ายอนันตื้อ |
ติ่วตาม ฯ |
| ๔๓๙๒๏ คื่นคื่นก้องกลองใหญ่ |
หอยสังข้ |
| ทังนนตีพาทพิณ |
โพนโหล้ |
| เสียงนันเท้าดาวะดิงสา |
เคงคื่น |
| คือดั่ง ฟ้าแตกต้องลมแล้ง |
ล่วงฝน ฯ |
| ๔๓๙๓๏ ทุกที่ท้าวคุ้มมืด |
มัวทาง |
| ไหลพลแพนหลั่งหลาม |
เหลือล้น |
| แม้งนึ่ง เถิงที่นทีน้ำกองทูล |
เซาจอด |
| ฝูงพวกพ้องดาเข้า |
แต่งพา ฯ |
| ๔๓๙๔๏ ผ่อเห็น วันวิ่งค้ายมัวมืด |
เสียแสง พุ้นเยอ |
| พลกือพักบ่นัน |
นอนพร้อม ฯ |
| ๔๓๙๕๏ เมื่อนั้น นงถ่าวง้อมเสวยราช |
บรรทม |
| ออระชอนหลับชั่วยาม |
ในผ้า |
| ดีแก่ แสงสูรย์ขึ้นเท็งดอย |
แจ้งส่อง |
| ฮื่นฮื่นย้ายพลตื้อ |
พรากไป ฯ |
| ๔๓๙๖๏ ศรีแจ่มเจ้าเสด็จจาก |
กองทูล |
| พลกือหลามหลั่งไป |
ปุนย้าย |
| คับคาข้ามหลายหลึม |
หิมเวศ |
| แม้งนึ่ง เถิงเขตใกล้กำมาแล้ว |
จอดเซา ฯ |
| ๔๓๙๗๏ นงถ่าวง้อมเนานั่ง |
ศาลา |
| ลำลำม่อลูบทรวง |
โทมกลั้น |
| ก็เพื่อ คนิงเถิงไท้เจืองหาญ |
ผัวมิ่ง กูพุ้น |
| น้องจิ่ง เมือฮอดท้าวในห้อง |
แห่งเดียว ฯ |
| ๔๓๙๘๏ แต่นั้น ฮื่นฮื่นก้องเสียงเสพ |
นนตี |
| ควนควนหัวอะเหี่ยดา |
วะดิงส์ฟ้า |
| แองคอนข้าคนเซง |
ใช้แม่น |
| พอเมื่อ วันเฮื่อกล้าเขียวขึ้น |
ขาบถวาย ฯ |
| ๔๓๙๙๏ ย้ายย่างฟ้าวเฮวฮอด |
จอมเมือง |
| ทูลจอมศรีแจ่มเจือง |
บาท้าว |
| เมื่อนั้น บุญเฮืองเจ้าเมืองสวาง |
ยศใหญ่ |
| เดินหนุ่มเหน้านางฟ้า |
คู่คน ฯ |
| ๔๔๐๐๏ สูจ่ง ไปฮับเจ้าศรีแจ่ม |
จอมเมือง |
| เชิญจอมนางเที่ยวมา |
ยาช้า |
| กับทัง พึงคณาพร้อมขุนแถน |
ทุกหมู่ |
| ให้คาดช้างสารแก้ว |
เครื่องคำ ฯ |
