๓๘
| ๓๗๐๑๏ สองขอกเบื้องประดับแห่ | เปนถัน |
| อือทือ ชาวปะกันหลั่งไป | เปนถ้อง |
| ลือเซ็งซั้นหลานอาว | คำเคื่อง |
| คาดผ้าป้องผืนเสื้อ | ใส่ดาว ฯ |
| ๓๗๐๒๏ หนักเหนื่องช้างคอนออก | จนไป |
| สวาวๆชุมหมวกเขียว | หลูยพร้อม |
| ไหลมวลอ้อมกระดานหิน | นับหมื่น |
| เขานั้น เชื้อลูกท้าวฝูงเข้ม | ขอดไป ฯ |
| ๓๗๐๓๏ ฮื่นฮื่นข้าหลายส้ำ | เสนา |
| พลหลวงไหลก่อนเจือง | ใจห้าว |
| ฝูงครัวย้ายยอพา | เฮียงพ่าง |
| เจ้าหมื่นม้าวเสวยแล้ว | เช็ดแครง ฯ |
| ๓๗๐๔๏ ค่างค่างช้างซัดแทบ | เฮียงเกย |
| พระก็ ทรงพานคำย่างแยง | เมือหน้า |
| ฝูงเคยใกล้จามรี | ไกวแกว่ง |
| คดฮ่มกั้งบาท้าว | มืดไป ฯ |
| ๓๗๐๕๏ ทุกแห่งพร้อมนางนาถ | ทังหลาย |
| ไสวเขาหลั่งนำ | เปนถ้อง |
| ฟายฟายช้างพานคำ | ยกย่าง |
| ทังด่านด้าวกองไม้ | มุ่นกระจวน ฯ |
| ๓๗๐๖๏ พ่างพ่างม้าระวังแห่ | เปนถัน |
| มวลพลเถิงจิ่มเซ | ฮิมห้วย |
| ชะดันน้ำตกริน | ก้องตาด |
| ดีแก่ ปลาไล่ด้วยชมหลิ้น | แค่หิน ฯ |
| ๓๗๐๗๏ ที่นั้น ข้าแต่งกว้านธัมชาติ | บูฮาณ |
| เขาก็ เชิญนรินทร์จอดนอน | ทันนั้น |
| ผานผานช้างพานคำ | เฮียงเขื่อน |
| พระบาทเจ้าเมือห้อง | ที่สถาน ฯ |
| ๓๗๐๘๏ เลื่อนๆช้างพับจอด | จำเกย |
| ฝูงนางคราญจากพัง | เมือห้อง |
| แต่นั้น ฮมฮมข้าฝูงเคย | อ้ายง่ำ |
| ของฝากท้าวโดยฮ้อย | เครื่องพัน ฯ |
| ๓๗๐๙๏ แสนส่ำเนื้อสัตว์สิ่ง | มังสัง |
| เขาก็ นำเปนถันหลั่งลง | มาไหว้ |
| ชะลอนตั้งพายโซน | เดียรดาษ |
| ข้าขาบเท้าไขถ้อย | แนบชุลี ฯ |
| ๓๗๑๐๏ พระบาทท้าวผู่ผ่าน | โลกา |
| สมภารมีฮอดตู | ฝูงข้า ดีตี้ |
| ราชาผู้แถนคูน | กลอยกล่าว |
| ตูก็ จากแห่งป้ายามอ้าย | เจื่องพญา พุ้นดาย ฯ |
| ๓๗๑๑๏ เขาต่าวหน้าประนมแนบ | ทูลเจือง |
| กัลยาเนาเน่งกัน | ทูลไหว้ |
| บาก็ เตินเปืองตั้งไหปาน | เฮียงพ่าง |
| กำปักแล้วปานไว้ | พาดแคม ฯ |
| ๓๗๑๒๏ พระบาทให้คอนช่าง | ฟายแค |
| มันก็ แถมคำเถิงฮอดจอม | ในฟ้า |
| บัดนี้ แปรปรวนปลิ้นนางเมือง | พลัดปลีก |
| เหน้าอยู่บ้านเชยช้า | ซอกกัน ฯ |
| ๓๗๑๓๏ ทัวระคีกท้าวเพราะเคียด | โกรธา |
| เลยยันเถิงฮอดเม็ง | เปนป้า |
| พญาเจืองเจ้านำพล | เอาง่าย |
| เชิญเหนี่ยวป้ายาค้อย | เคียดขม แด่เนอ ฯ |
| ๓๗๑๔๏ เมี้ยนอย่าแล้วถวายบาท | จอมไท |
| ภูธรชมแพ่งแค | ดอมข้า |
| เหนือหัวได้เขนง | เตาะขาด |
| อามาตย์พร้อมฝูงเหง้า | ลวดตาม ฯ |
| ๓๗๑๕๏ เสียงพาทค้องเดิงเดิด | กาละสับ |
| ระงมนันยิ่งคราง | คุงฟ้า |
| ยับยับเหลื้อมจามร | ไกวแกว่ง |
| บานั่งฮ้านเทิงแท่น | อิงหมอน ฯ |
| ๓๗๑๖๏ ทุกแห่งข้าเลยเลิก | ลามวน |
| ภูธร เตินเอาเพิงอิกเงิน | ทังผ้า |
| นำไปให้สมควร | อ้ายง่ำ |
| ข้าขาบเกล้าทูลท้าว | ชื่นชม ฯ |
| ๓๗๑๗๏ ฝูงข้อยข้าขันก่อน | พานคำ |
| ยังค่อย ฝนคมใสสี่แสน | เส็งไว้ |
| ลอนว่า กลียุคก้ำเปนการ | พระบาท |
| บ่หลีกได้ตูข้อย | ค่อยฝืน ฯ |
| ๓๗๑๘๏ ชาดชาดข้าไหลขึ้น | ภูพาง |
| เสนาเนืองเลิกคืน | คลาห้อง |
| ฝูงนางเนื้อสนมหลาย | เมือที่ |
| อามอู่ ขาพี่น้องนงหน้า | เพื่อนเจือง ฯ |
| ๓๗๑๙๏ พระบาทกลั้วตางพี่ | เชียงเครือ |
| เปืองใจจักเฮ่งสะออน | มรณ์ม้าง |
| แต่นั้น ราชาท้าวเลยนอน | นิทธะเน่ง |
| หลับบ่ได้ดูเศร้า | ฮุ่งดาย ฯ |
| ๓๗๒๐๏ สูรย์เปล่งขึ้นเฮืองโลก | โลกา |
| ภูธรลุกพรากนาง | ในห้อง |
| เสนาพร้อมพลแพน | ย้ายออก |
| คำเครื่องย้องเลยช้าง | ก่อนอาว ฯ |
| ๓๗๒๑๏ คื่นคื่นช้างม้ามืด | ระวังแหน |
| กองคราวไกลยืดยาว | คนผ้าย |
| แจนแจนม้าหลายพัน | ห้างหิ่ง |
| ดีแก่ พลายแกว่งญ้อนกระดิงห้าว | ล่วงไพร ฯ |
| ๓๗๒๒๏ พระหลิ่งเนื้อท้าวฮุ่ง | บาไท |
| พานคำยวงย่างเงย | เมือหน้า |
| บุบผาผ้งแกมใบ | เฮืองเฮื่อ |
| หอมดอกไม้มาเฮ้า | เฮ่งกระสัน ฯ |
| ๓๗๒๓๏ นกเนื้อหลิ้นหอมเหล่า | เต็มดง |
| กลายคีรีหมื่นถัน | แถวถ้อง |
| ลงภูแล้วเถิงเพียง | ดินฮาบ |
| ทางท่องเท้าเถิงบ้าน | เก่าจอม ฯ |
| ๓๗๒๔๏ ฝูงข้าน้อยถือหาบ | แคลนทาง |
| ครัวหลวงไปย่อมเติน | จัดช้าง |
| นับมาได้เขียวทาง | จัดฮีบ |
| ได้แปดมื้อพอกระด้าง | เมือยตีน ฯ |
| ๓๗๒๕๏ จัดถีบช้างเถิงฮอด | แดนเมือง |
| นรินทร์พระเจื่องมา | ฮับน้อง |
| สนสนเบื้องขาซาย | มวลฮอด |
| ช้างและม้าสะเทือนฮ้อง | คื่นเคง ฯ |
| ๓๗๒๖๏ พระยอดต้นผายผาด | มาเมือง |
| ยันพานคำฮอดเกย | เฮียงช้าง |
| บุญเฮืองเข้าเมือใน | เถิงแท่น |
| นางส่ำน้อยวีท้าว | แกว่งไกว ฯ |
| ๓๗๒๗๏ ตะแบ่นหน้านางนาถ | ทังหลาย |
| ญนญนไปนั่งนัน | เนืองเฝ้า |
| ภายกระบวนเบื้องเสนา | ทูลยี่ |
| เจ้าลุ่มฟ้าทังพี่ | มายิน ฯ |
| ๓๗๒๘๏ ควรที่ จัดถีบใช้เถิงแม่ | นางจอม |
| อันนึ่ง ไปทันฝูงหมู่กิน | เมืองถ้วน |
| เญียคำผู้เพ็งผาย | อ้ายเกื่อน |
| อันว่า อาวคว่างไว้ควรแท้ | อยู่แขง ฯ |
| ๓๗๒๙๏ เลื่อนเลื่อนล้นโยเธศ | พักฟัง |
| แองคอนเลยเลิกลา | ลงห้อง |
| หังหังม้าอานคำ | ขึ้นขี่ |
| ฝูงบ่าวซ้องนำท้าว | ล่วงไป ฯ |
| ๓๗๓๐๏ วันวิ่งค้อยสูรย์มืด | เมือแลง |
| ไสวเขาฮ่มไฮ | ฮิมห้วย |
| ฟานแสวงโป้งในไพร | ก้องเถื่อน |
| สัตว์สิ่งด้วยคณาเนื้อ | ส่งเสียง ฯ |
| ๓๗๓๑๏ เลื่อนเลื่อนฝ้าไหลหลีก | ดาราพุ้นเยอ |
| ทังหลายเลยพร่ำแลง | นอนพร้อม |
| แม้งนึ่ง สูรย์เคี่ยนขึ้นบัวระพา | ใสส่อง |
| คอนขี่ม้าไปพร้อม | โลดคราว ฯ |
| ๓๗๓๒๏ ญ่องญ่องขึ้นเขียวหลิ่ง | ภูชัน |
| ดงหลวงยาวฮีบตีน | เตินย้าย |
| ผันลวาเท้าเชียงบาน | คราวเคร่ง |
| แส้ฟาดม้าผายเข้า | สู่จอม ฯ |
| ๓๗๓๓๏ คอนเปล่งถ้อยประนมหม่อม | พัดทะมาน |
| นางเมือง ฮอมหะรึไทเดือนแด | ดอมท้าว |
| โงงโงงค้องพานเมือง | เตินตื่น |
| อ้ายคว่างผู้เปนเหง้า | ฮีบเมือ ฯ |
| ๓๗๓๔๏ ฮื่นฮื่นพร้อมอามาตย์ | พักฟัง |
| ไขพัดทะมานอ่านเจือง | จนถ้อย |
| หังหังเปื้องประนมมือ | ทูลเกศ |
| แล้วอย่าเมี้ยนสารสร้อย | ชอบการ ฯ |
| ๓๗๓๕๏ ฮู้เหตุแล้วทันที่ | ขุนเญีย |
| ทังขุนคานเกื่อนเพ็ง | คนกล้า |
| ไซ่ลือไว้ตางเญีย | แขงเขื่อน |
| แต่นั้น ลุกถีบม้าคลาคุ้ม | ล่วงไป ฯ |
| ๓๗๓๖๏ เลื่อนๆข้ามหลายถิ่น | สวนสลา |
| ไสวเปนกาดลี | เมืองบ้าน |
| ผายลวาเข้าเถิงเวียง | เซาจอด |
| แล้วขึ้นต้านทันหัว | ฮีบเมือ ฯ |
| ๓๗๓๗๏ เขาทอดถ้อยโดยพระบาท | จอมเมือง |
| เหนือหัวมายากแคลน | ดอมเหน้า |
| หลายนางย้อนบังเคือง | คุงบาท |
| เฮาหากฮู้หลังพุ้น | กว่าไกล ฯ |
| ๓๗๓๘๏ แต่นั้น ชาดชาดช้างตกแต่ง | มาโฮม |
| ไสวเขาขี่พลาย | ยวงย้าย |
| โสมสันเนื้อเยียคำ | ทรงเพศ |
| สุขญ้อนเจ้าเหลือล้น | ลูกเมีย ฯ |
| ๓๗๓๙๏ อ้ายเกื่อน ขึ้นขี่ช้างทรงเครื่อง | ขุนพญา |
| นำขุนเญียออกไป | ปุนย้าย |
| ขุนเพ็งขึ้นมหาสาร | ย้องหยั่น |
| ควาญขี่ช้างพลายบ้า | บ่มมัน ฯ |
| ๓๗๔๐๏ ว่อนว่อนก้องกะดีงดั่น | นันเนือง ฯ |
| ชะดันถือหอกทวน | แกมด้าง |
| เมืองเมืองม้าอานคำ | ห้างหิ่ง |
| ทางโล่งเท้าขวางกว้าง | ฮอดปะกัน ฯ |
| ๓๗๔๑๏ ทุกถึงเพ้าเลยฮอด | ฮมฮม ฯ |
| เมื่อนั้น โฉนสันพระแม่เมือง | เตินต้าน |
| ดีแก่ลมพัดต้องปะคอไชย | กลางหมู่พุ้นเยอ |
| ขุนขี่ช้างสารกล้า | เครื่องคาน ฯ |
| ๓๗๔๒๏ ชู่ชู่ย้ายพลออก | คลาเวียง |
| นางจอนผายขึ้นพัง | เลยย้าย |
| เสียงคนก้องบาดาล | ดาสนั่น |
| ย้ายหมู่ช้างพลม้า | ล่วงไป ฯ |
| ๓๗๔๓๏ ทุกที่พร้อมหลายส่ำ | สาขี |
| เนืองพลเถิงป่าไฮ | ฮิมน้ำ |
| มยุรีฮ้องมยุรา | นันเถื่อน |
| พลฮอดเท้าผาถ้ำ | ขอบเมือง ฯ |
| ๓๗๔๔๏ เลื่อนเลื่อนขึ้นภูใหญ่ | เลยคราว |
| บุญเฮืองผันเดือดแด | ฮมฮ้อน |
| ปานนี้ โสมพราวผู้แถนคูน | เจ้าแม่ กูพุ้น |
| คึดขิ่งข้อนหลายชั้น | บ่ส่ำเบย ฯ |
| ๓๗๔๕๏ เมื่อนั้น พลแผ่เท้าห้วยตาด | ผาฮี |
| ทังหลายเลยจอดนอน | ฮิมน้ำ |
| ควาญไสช้างถนิมเฮียง | พับจอด |
| พระแม่เจ้าเมือห้อง | พร่ำเนา ฯ |
| ๓๗๔๖๏ ฝูงข้าฮู้เลยทอด | มวนเพา |
| กาละควรเอาแค่ดิน | นอนพร้อม |
| แม้งนึ่ง สูรย์คลาค้อยเขาลาน | ลงต่ำ |
| พลหลั่งพร้อมดงไม้ | มี่นัน ฯ |
| ๓๗๔๗๏ พู่งพู่งได้หลายค่ำ | คราวนอน |
| คับคาเถิงหลั่นเมือง | จอมน้อย |
| คอนก็ ผันลวาเท้าภูมี | ทูลบาท |
| พระแม่ เจ้าติ่วสร้อยมาพร้อม | ฮอดเมือง ฯ |
| ๓๗๔๘๏ แต่นั้น ชาดชาดช้างชัดแทบ | เฮียงเกย |
| บุญเฮืองฮับแม่เมือง | เมือห้อง |
| บุญเคยแก้วนางจอม | โจมจูบ |
| เยียวบ่ เห็นหน้าเจ้าสองท้าว | ลูกลุน ฯ |
| ๓๗๔๙๏ สุดที่ ลูบลูบแล้วชลเนตร | นองแครง |
| บุญหลวงหลายจิ่งเห็น | จอมเจ้า |
| โสมแพงผู้ทรงเมือง | อ้ายเจื่อง |
| ไหว้แม่ผู้เปนเหน้า | แทบชุลี ฯ |
| ๓๗๕๐๏ เฟื่องเฟื่องก้ำอามอู่ | ประนมกร |
| ทังสาวศรีหมู่สนม | ทูลไหว้ |
| ภูธรเจ้าเดินแค | มาพ่าง |
| เชิญแม่เจ้าเมือจ้ำ | แจกพลี ฯ |
| ๓๗๕๑๏ ตูก็ ไปต่างท้าวคืนเล่า | มาเฮือน |
| เทื่อนี้ สมภารเจืองผาบชุม | พูพื้น |
| เลือนความเท้าผีสาง | แล้วอย่า |
| เจ้าหมื่นม้าวแทนแม่ | มาดา ฯ |
| ๓๗๕๒๏ ฮื่นฮื่นพร้อมอำมาตย์ | เมือมวล |
| ขุนเญีย ทังเพ็งผายเกื่อนคาน | คนกล้า |
| ควรควรไหว้ปาทา | ก้มขาบ |
| แต่นั้น เจ้าลุ่มฟ้าเส็งถ้อย | สี่เมือง ฯ |
| ๓๗๕๓๏ ควรแก่ เยาวราชเนื้อคำเครื่อง | หลานอาว |
| ทังบุญเฮืองอู่อาม | นางต้น |
| สองขาท้าวคำออน | ใช้ค่อง |
| เปนคู่ผู้หลานต้น | ช่างแถลง ฯ |
| ๓๗๕๔๏ พระบาทเมี้ยนตกแต่ง | ของคราญ |
| เงินคำนับอาชเมือ | เถิงป้า |
| จำมะตานผ้าจำคีง | ท้าวฮุ่ง |
| แก้วลุ่มฟ้าเฮียงชื่อ | ทำมะโฮง ฯ |
| ๓๗๕๕๏ พุ่งพุ่งขึ้นเฮืองฮุ่ง | รัศมี |
| กับทัง สารประสงค์ฮีบเมือ | เถิงง้อม |
| ภูมีผู้แถนคูน | ตกแต่ง |
| เครื่องคูบพร้อมเถิงป้า | ชู่ประการ ฯ |
| ๓๗๕๖๏ ชะพู่หน้านางหนุ่ม | ทังหลาย |
| พอประมาณเลยเลิกลา | เถิงช้าง |
| ผานผานเหลื้อมทุงลาย | ข้ามท่ง |
| ผู้จิ่งหน้านาท้าว | ล่วงไป ฯ |
| ๓๗๕๗๏ ทางโล่งท้าวเถิงฮอด | เชียงเครือ |
| ไสวฝูงบ่าวนำ | ตีนช้าง |
| เนืองพลเข้าเมือเถิง | สนามจอด |
| แล้วเล่าห้างแหนง้อม | ม่วนเมือง ฯ |
| ๓๗๕๘๏ เมื่อนั้น ง้อมทอดถ้อยเฮวฮีบ | เชิญมา ว่าดาย |
| เฮียมก็ เคืองหะรึไทคู่ยาม | เห็นหน้า |
| มันก็ คืนคำไหว้สีดา | อามอู่ |
| ผู่จิ่งหน้านางท้าว | ลวดเมือ ฯ |
| ๓๗๕๙๏ ชะช่อนหน้าง้อมม่วน | ฮับเฮียม |
| นูเนือสองข่ำมือ | เถิงห้อง |
| แต่นั้น ศรีเสงี่ยมเนื้อหลานอาว | คำเครื่อง |
| สองอ่อนน้องถวายเจ้า | ชู่อัน ฯ |
| ๓๗๖๐๏ ทุกเยื่องพร้อมของอาช | ยอถวาย |
| นางคราญฮับขอบคุณ | จอมเจ้า |
| แต่นั้น อามอู่แก้วพิพากย์ | บนแถลง |
| นับแต่ จอมหัวมาจากตู | ยินหม้อม ฯ |
| ๓๗๖๑๏ ญั่งญั่งน้ำอามอู่ | เซ็งตก |
| ทังหลายเขาย่าลัว | เลยไห้ |
| ยินทุกดั้งสองไกล | เจียระจาก |
| นับแต่ได้ฮามท้าว | แปดเดือน ฯ |
| ๓๗๖๒๏ ควรพรากเจ้าเมือสู่ | นางเม็ง ชอบดาย |
| แต่นั้น เลือนคำเมือฮอดนาง | ในห้อง |
| แล้วเล่า เต็งคำให้เตินแปลง | ปูสาด |
| เม็งเฮียกฮ้องอามอู่ | เมือสถาน ฯ |
| ๓๗๖๓๏ ธัมะชาติเนื้อกษัตริย์มิ่ง | กะกุล |
| นางเม็งดมจูบหลาน | ในห้อง๑ |
| ๓๗๖๔๏ เมื่อนั้น พระบาทเจ้าผู่ผ่าน | เมืองปะกัน |
| ถือพล เถิงตุมวางแวดเวียง | ระวังล้อม |
| ตีพลายไว้หัวแหลม | ห้าหมื่น |
| ย้ายหมู่ตั้งฮิมแม่ | ทรายคำ ฯ |
| ๓๗๖๕๏ ฮื่นฮื่นพร้อมชีวาต | แกวทอง |
| เทงพันพลคว่างพาย | ฝูงเหง้า |
| ฟังยิน เสียงกลองฆ้องระงมนัน | เนืองมี่ |
| ช้างเฮ่งม้ามวลเค้า | หมู่หลวง ฯ |
| ๓๗๖๖๏ เจ้าเฮียกถ้อยทันที่ | ทุกขุน |
| เดินโยธาแต่งเวียง | แปลงต้าย |
| ผ่อดู นาหลวงเห้าตูมวาง | กากาด |
| ช้างเฮ่งม้าสุมพร้อม | พร่ำมวล ฯ |
| ๓๗๖๗๏ ทุกที่ท้าวทำอาจ | แปลงเวียง |
| แต่นั้น ชาวตูมวางตื่มกลอง | เกาค้อง |
| ดูนันเท้าคือเมือง | จักหว่า |
| นางนาถง้อมยินหม้อม | อยู่ตรอม ฯ |
| ๓๗๖๘๏ แล้วแล่นม้าทันที่ | ทุกทาง |
| ไทเมืองหมองซู่เชียง | ปานไข้ |
| แล้วจิ่ง ทันขาเจ้าขุนหลวง | ท้าวกิ่ง |
| ข้าอยู่ด้าวภายพี้ | พ่างเฮา ฯ |
| ๓๗๖๙๏ แล้วกล่าวถ้อยเตินป่าว | โยธา |
| ทังหลายเขาฮ่วมโฮม | เฮียงพร้อม |
| เจืองจิ่ง แปรคำต้านเส็งขุน | ทุกหมู่ |
| ยังชอบ ใช้กล่าวน้องทันที่ | ตูมวาง บ่นั้น ฯ |
| ๓๗๗๐๏ ซู่ที่พร้อมทูลแม่น | ฮับขาน |
| ควรที่ ปิปายเถิงแห่งอวน | อาวเจ้า |
| ยังเล่า พามัวพร้อมฝูงมาร | ฮุ้งส่ง เขานั้น |
| ควรที่ เข้าสู่น้องถามแจ้ง | ชู่คอง ฯ |
| ๓๗๗๑๏ แต่นั้น ผู้ก่งพื้นมนุสโลก | ยินดี |
| แองคอน ทังขุนทรวงอ่อนคาน | มาหน้า |
| สูเญียะ ถวิลใจแจ้งเถิงพญา | ฟ้าฮ่วน |
| ถามข่าว เจ้าแผ่นหล้ากลอนเกลี้ยง | แต่ไกล แด่เนอ ฯ |
| ๓๗๗๒๏ มาเพื่อ นัคเผดฮ้ายฮอยปวด | ริษยา |
| เลยเล่า ดนพลาายเขาไต่ฮอย | มาพี้ |
| เถิงที่ นครลุงชั้นเชียงเชย | ห้ามปู่ ดีแล้ว |
| เล่าได้ หว้ายย่านฟ้ามาฮอด | เมืองอา หนี้แล้ว ฯ |
| ๓๗๗๓๏ ท่อว่า ฝูงบาปฮ้ายฮอยปวด | ริษยา |
| เขาก็ ไปกวนฝูงไพร่พาง | แสนบ้าน |
| เฮียมจิ่ง โกรธาแท้เถิงใจ | คึดเคียด |
| ให้กล่าว เจ้าลุ่มฟ้าเห็นเผี้ยน | แต่ไกล หั้นแล้ว ฯ |
| ๓๗๗๔๏ ให้กล่าว เจ้าเผียดถ้อยสอนสั่ง | เขาคืน ว่าเนอ |
| เยียวเมืองมัวท่วยไท | ดูฮ้าย |
| ครันว่า ขืนเขาเบื้องหุนบัง | ท้าวหิ่ง |
| เฮาจัก หว้ายย่านฟ้าคืนสู่ | เงินยาง ฯ |
| ๓๗๗๕๏ เฮาข่าวน้องเครือหมาก | หลายขวัญ |
| รือจัก วางไมตรีแห่งอา | ทังน้อง |
| ธรรม์ยำท้าวกือเมือง | เมี้ยนสั่ง |
| เขาจิ่ง พรากแห่งห้องโฮงกว้าง | เผ่นลวา ฯ |
| ๓๗๗๖๏ ญั่งญั่งม้าเทียวท่อง | ธุลีผง พุ้นเยอ |
| เล็งเห็น ออระชอนบดป่าตาล | แกมพร้าว |
| แม้งนึ่ง เถิงที่บุรีชั้นนครหลวง | ฟ้าฮวน |
| ข้าท่านเจ้าเมือกว้าน | จอดลวา ฯ |
| ๓๗๗๗๏ แล้วกล่าวข้อไขพากย์ | ล่ามเมือง |
| นายนำเมือกล่าวถอง | เถิงเจ้า |
| ยอคำขึ้นถองเถิง | อามาตย์์ |
| นางนั่งเท้าเทียมไท้ | ลูกตน ฯ |
| ๓๗๗๘๏ บัดนี้ อุบาทว์ฮ้อนบังเกิด | สิงญี แลนอ |
| เจืองหาญ กือพลแพน | มากมวล มาล้อม |
| ราชา ถือดีใช้สองนาย | มาสู่ |
| นางนาถต้านหมองหม้อม | ทั่วทรวง ฯ |
| ๓๗๗๙๏ ทันทัง เถ้าใส่ฟ้าทังท่าน | อาวลำ |
| เมืองหลวงเขาตื่มนัน | เนืองไห้ |
| ขาก็ ซำลวาผ้ายเฮวถอง | เถิงราช |
| วะหว่างไว้ปุนถ้า | แขกเมือง ฯ |
| ๓๗๘๐๏ ปูสาดแล้วเลียนลวด | พานเพียง |
| สองนายเมือนั่งเทิง | ทันกว้าง |
| ญนญนขึ้นโฮงหลวง | คนคั่ง |
| ข้าขาบเจ้าประนมนิ้ว | มอบถวาย ฯ |
| ๓๗๘๑๏ คอนจิ่ง ต้านฮ่างไหว้ถามข่าว | ภูบาล |
| ปิปายความฮอดอา | ทังน้อง |
| เมื่อนั้น ศรีควรแก้วแพงเมือง | คำหยาด |
| ลี้ลอบเข้าในห้อง | อยู่ฟัง ฯ |
| ๓๗๘๒๏ บัดนี้ พระบาทใช้มาฮอด | บาไท |
| แองคอนถวายซู่คอง | เลยต้าน |
| คึดเมื่อ เขียวทางดั้นเดินไกล | เถิงราช ภายพี้ |
| เจ้าก็ ปุนอ่านห้างสินล้าน | อ่านหาม ฯ |
| ๓๗๘๓๏ แม้งนึ่ง อุบาทว์ต้องบังเกิด | สิงญี |
| หุนบัง นองพลขนงแวดปะกัน | กวนปุ้น |
| เลยเล่า ฮามแพงแก้วกินใจ | แสนแสบ |
| เห็นที่ พลไพร่ม้างเสียบ้าน | แบ่งครัว ฯ |
| ๓๗๘๔๏ เจ้าถีบช้างมาฮอด | เมืองปะกัน |
| มัวไปเขาคว่างเญีย | ยลค้อย |
| ว่าบ่ ปันพลายพร้อมมาดอม | โดยราช เขานั้น |
| เยียวไพร่น้อยนาฮ้อน | แตกหนี ฯ |
| ๓๗๘๕๏ เพิงที่ ใส่โทษแท้ให้หลาบ | หลายที |
| เลยพายมาฮอดลุง | ธรรม์เหง้า |
| เยียวว่า ยังคองถ้าฟังคราว | ตั้งต่อ กี่ดาย |
| พลอยเล่า หว้ายป่าไม้มาเพิ่ง | เมืองหลวง ฯ |
| ๓๗๘๖๏ เขาท่อนี้นำป่วน | เปนเวร |
| ออระชอน เสียงขุนทรวงเล่าแหน | ไพถ้อย |
| บัดนี้ ผลควรเจ้าเงินยาง | มาฮอด |
| ลุงท่านใช้คำช้อย | ส่งศรี ฯ |
| ๓๗๘๗๏ อันว่า เจ้ายอดฟ้าแมนมิ่ง | สองศรี |
| เฮาก็ยินลุงอาวคู่คน | ควรให้ |
| เพิงใจเพี้ยงเสมอตา | ตนพ่อ |
| ประดับชู่เชื้อสาวใช้ | มอบมวล ฯ |
| ๓๗๘๘๏ พอที่ คึดฮุ่งท้าวผู่ผ่าน | ตูมวาง กี่ดาย |
| ควรเฮาขืนส่งเขา | ยาไว้ |
| ญูให้ บาเจืองเจ้าเงินยาง | สอนสั่งเขาดาย |
| สูค่อย ไหว้อ่อนเจ้าจอมไท้ | ส่งเขา ฯ |
| ๓๗๘๙๏ เยียวว่า เปนหยาบหยุ้งหนาวเพื่อ | เมืองมัวบ่ฮู้ |
| ขุนทรวงเลยเล่าแหน | แถมถ้อย |
| มาเล่า มัวคำต้านขืนเขา | ให้สว่าง สันนี้ |
| เมื่อนั้น ฟ้าฮ่วนคึดชู่ชั้นคนิงแล้ว | จิ่งจา ฯ |
| ๓๗๙๐๏ เฮาก็ สร้างเครื่องไว้ทันที | ตูมวาง กี่ดาย |
| เขาก็ หนีตายมาเพิ่งเฮา | เมืองกว้าง |
| เพราะว่า กลัวเจืองเจ้าเงินยาง | ยินยาก |
| เขาจิ่ง ข้ามป่าไม้มาพี้ | เพิ่งเฮา ฯ |
| ๓๗๙๑๏ เขาก็ ลือนาถท้าวทุกที่ | ไทขาม |
| หนีตายมาเพิ่งเฮา | ทังฟ้าว |
| ควรที่ ปุนคำห้ามเส็งกัน | ยอมโทษ ปางนี้ |
| บ่กว่าเจ้าสินส้าน | ผ่อไกล หั้นแล้ว ฯ |
| ๓๗๙๒๏ สัตว์สิ่งท้าวยังโผด | ปรานี |
| อันจัก ไลเขาเสียส่วนวาย | แวนฮ้าย |
| สิงญีตั้งหุนบัง | คำหิ่ง |
| หว้ายย่านฟ้ามาพี้ | เพิ่งเฮา ฯ |
| ๓๗๙๓๏ เจ้าอย่าต้านลวงแห่ง | ภาษา |
| อันจัก ไลเขาเสียส่วนตน | ตายช้า |
| แม่นว่า เจืองหาญเต้าพลหลวง | ตกท่ง ก็ดี |
| เฮาจัก ใช้แล่นม้าทันที่ | ตายืน ฯ |
| ๓๗๙๔๏ ทะลวงเท้าอกป่อง | แมนหลวง ก็ยัง |
| เขาก็ ฝืนใจจงช่อยตู | รือย้าน |
| แต่นั้น แองคอนพร้อมขุนหลวง | คอยคอบ |
| ขำท่านท้าวทองล้าน | เลิกลง ฯ |
| ๓๗๙๕๏ ข้าล่วงม้ามาฮอด | เวียงหลวง |
| กอยคำคืนคอบเจือง | ใจกล้า |
| เขาก็ เอินเสียงต้านเถิงผี | มีมาก |
| เมื่อนั้น พระบาทเจ้าลุ่มฟ้าชมชื่น | มิขาม ฯ |
| ๓๗๙๖๏ เยียวว่า น้องบ่สู้เยื้อนยาก | ทางมา กี่ดาย |
| เฮาก็ ลงพลมาเพื่อถวิล | หาฮ้าย |
| แม้งนึ่ง วันคลาค้อยลับเขา | ถ้ำใหญ่ |
| ตาวันเญียะค้ายดูล้ำ | ช่อลม ฯ |
| ๓๗๙๗๏ ผ่อเห็น ญาบญาบม้าเค้าแล่น | ระวังพล |
| ชาวเชียงหลวงลั่นสะบู | ดังก้อง |
| ตูก็ดาพลตั้งกุญชร | ถ้าต่อ |
| ชื่อว่า แสนส่ำช้างชนต้อง | ต่อมือ ฯ |
| ๓๗๙๘๏ คึดฮ่อท้าวทวนหมู่ | หุนบัง |
| ฝูงนางลอนว่าดี | เอาอ้าง |
| ทวนทันอ้างตายืน | มาช่วย เขานั้น |
| เฮาบ่ มีหย่อนง้อผีฟ้า | ผ่าคืน ฯ |
| ๓๗๙๙๏ บ่ฮ่างย้านตาทอก | เจ็ดไห |
| จักค่อย ฝืนมือฟันผ่าผี | เขาง้อ |
| เฮาจัก ไกวแมนแย้ตาวหลวง | เอิกป่อง เขานั้น |
| กูจักผายแผ้ว ใต้ลุ่มฟ้าผีง้อ | งึดมือ ฯ |
| ๓๘๐๐๏ แต่นั้น กาก่องเนื้อนงถ่าว | โถงหาญ |
| แกวทอง ทวนเสียงสูงกล่าวหาญ | หุมกล้า |
| แม่นว่าเขาจัก เมือวานท้าวแถนลอ | ลงช่อยก็ดี |
| แม่นว่า ไง้แผ่นฟ้ามากั้ง | ชิค่อยถาง ฯ |
-
๑. (ตอนนี้ข้อความฉบับเดิมขาดไป) ↩
