๑๐

๙๐๑ สังบ่ เยื้อนยากให้เผืออุ่น มายมือ กี่เด
เมื่อนั้น สามมะเฮียวเตินแส่งพล คืนพร้อม
เสียงกือก้องกระดิ่งทอง ทวนย่าง
นักเนื่อง แส้ชะค้อมคืนสู่ นครหลวง ฯ
๙๐๒ ค่างค่างแก้ช้างอาบ บางบิน
เขาฮีบ เนืองกันเมือสู่โฮง พันห้อง
ถวิลไหว้ราชา กลอยกล่าว
บอกที่ต้องแกวแญ้ ย่อยกระจวน ฯ
๙๐๓ เมื่อนั้น ค่าวๆหน้าท้าวซึ่ม ชมถาม
เคืองจัก เต็งมวลมาฮอดเฮา วันนี้ รือไป่
เขาก็ ขามเฮาดั้งเวียงสูง แสนง่อน
เหมือนดั่งพร้อมเถิงหนี้ เมื่องาย ทุกแล้ว ฯ
๙๐๔ หมักหม่อนหน้าท้าวหนุ่ม ทุกขุน
ทังหลายพักใคร่ลง ลาเจ้า
ภูบาลห้ามปุนความ แควนเหนี่ยว
ให้แต่งเหล้าพานก้อง ส่องพัน ฯ
๙๐๕ จัดฮีบพร้อมกินเที่ยว ทุกนาย
ยอคำแดงแจกปัน ฝูงเหง้า
คึดที่ ทานพลายต้องพลแกว กวนยาก เฮวพุ้น
เมื่อนั้น นบนาถแล้วลาเจ้า เลิกลง ฯ
๙๐๖ ดีแก่ วันพรากเมี้ยนมัวมืด ลับเมือง
ฮงฮงเดือนส่องงาม เงาซ้าย
เฮืองๆใต้เทียนยวง เท็งแท่น
พระบาทคุ้มยินฮ้าย บ่สะเบย ฯ
๙๐๗ เชืองแกว่นใช้ยอยื่น ทะไลคำ
ภูธรเลยสว่ายมือ เช็ดผ้า
ธรรม์ยำขึ้นสถานเพียง นอนเสื่อ
แม้งนึ่ง เดือนด่วนข้ามควงฟ้า ไก่ขัน ฯ
๙๐๘ ดีแก่ สูรย์เฮื่อแจ้งใสส่อง เท็งภู พุ้นเยอ
ในเมืองนันตื่มคู แถมต้าย
ชะบุเนื้อบาไท เถิงนอก
เสเนศพร้อมทังค้าย อยู่วอน ฯ
๙๐๙ ผ่อเห็น แพนหอกเหลื้อมเหลือท่ง เงินยาง พุ้นเยอ
ปะคือคำออนอว่ายมา มียั้ง
ไหลหลามเท้าบางบิน กากาด
มุ่งเห็น ฟ้ามืดดั้งลมล้าน ส่งฝน ฯ
๙๑๐ ทุกที่เที้ยนทุงดาด ดับนา
ญนญน ชาวคำวังเญียะเชิญ ชัดใกล้
เมื่อนั้น แองกาย้องหัวพลาย ทรงเพศ
เฮวฮีบ ใช้แล่นม้าเตินแส้ ส่งเสียง ฯ
๙๑๑ น้องท่าน ผู่ก่งท้าวประชิดเทศ ทวนเถิง หนี้แล้ว
กลัวท่อ สองแพงเฮวฮีบเดียง ใจน้อง
เมื่อนั้น ฝูงสาวขึ้นชานหลวง เมิลมุ่ง
ป้าซ่าคุ้มคนิงฮ้อน ฮอดแสง ฯ
๙๑๒ พู่งๆ แส้ชะค้อมชั้นชื่อ เชียงสา
ปุนแปงเกยก่อสูง สุมต้าย
พญาแกวเจ้าเมืองปะกัน ท้าวกว่า
ย้ายหมู่ช้างเซาซื่อ หนองตัง ฯ
๙๑๓ สว่าๆพุ้นท้าวแดด แดนผี
กวานแก เขาหุนบังเบิกมา เชียงล้าน
อันจัก ทีดูด้วยพลแกว ฮู้มาก จิงแล้ว
ดั่งนั้น แสนต่อล้านควรได้ เบ่าขาม ฯ
๙๑๔ เฮาค่อย ฟังกากแก้วหมอไก่ คุมเวียงก่อนเถิ้น
คองบูฮาณฮีตถาม เถีงเถ้า
ควรที่ เฮียงคดีดั้นเดินเถิง ท้าวฮุ่ง เฮาพุ้น
ค้ายสิ่งเหง้ายินพร้อม พร่ำเชิญ ฯ
๙๑๕ แต่นั้น โยเธศเที้ยนคึดฮุ่ง เถิงเจือง
ฮมฮม เต็มเตินขวางคั่งคน ทุกด้าน
ปุนเปืองให้อาวพวง พลสว่าย
เฮวฮีบ ผ้ายแผ่นล้านเถิงท้าว ลูกจอม ฯ
๙๑๖ เขือเญียะ ซ้ำกล่าวข้อปะกันเกิด กวนเฮา
แกวก็ ฮอมพลายมามากชู ชีงป้าน
ใครจัก บันเทาแท้ทรวงลุง สะสว่าง
ให้ท่าน คึดอ่อนอั้วแพงล้าน เมื่อแคลน แด่เนอ ฯ
๙๑๗ ผิบ่ มาท่อนท้าวเปนช่าง เสียสินคอบแล้ว
รือจัก ยอแมนฮุบฮาบชู เชียงล้าน
ทังว่า ขืนแขงเบื้องแองกา เพราะฮุ่ง หลานดาย
อันจัก ต้านตอบข้อเชิญเจ้า บ่กว่าเขือ ฯ
๙๑๘ แต่นั้น พู่งๆเมี้ยนประดับหาบ เฮียงถัน
ยอมือ ทูลเหนือหัวค่อยคง คองข้อย
เลยลาผู้ผลควร ภูวนาถ
คึดท่าน เจ้าติ่วสร้อยทรวงฮ้อน ฮ่ำคาญ ฯ
๙๑๙ แต่นั้น ขึ้นขี่ม้าผายผาด ไปเปือง
ฮวานๆสูรย์ส่องพะโยม ยังเช้า
คนิงเมืองชั้นเชียงหลัง เหลียวผ่อ
แม้งนึ่ง เข้าป่าไม้เมือง่อน ภูเมิน ฯ
๙๒๐ ดีแก่ สานป่งสร้อยช้องช่อ แคมภู พุ้นเยอ
เดินดงดันไผ่พาง ฮิมห้วย
เลงเห็น ชะลอนพร้อมฮังฮวน เฮืองดอก
วันวิ่งส้อยสูนไม้ เมื่อแลง ฯ
๙๒๑ ดีแก่ นกฮอกฮ้องชมคู่ พึงคณา
กลอยแฮงนับอ่านคราว หลายมื้อ
เขียวทางเท้าผาหลวง ห้วยตาด
แม้งนึ่ง เถิงที่กว้านออระทื้อ ฮ่มเพียง ฯ
๙๒๒ ซวาดๆน้ำไหลแว่ง คุบคอน
สองนายเฮียงจอดเกย ลงม้า
คอนๆคุ้มใจจง ภูวนาถ เฮวพุ้น
ค้ายไพร่ฟ้าชมพร้อม พร่ำกัน กี่แล้ว ฯ
๙๒๓ เมื่อนั้น พระบาทเบื้องท้าวฮุ่ง เจืองหาญ
ประสงค์ใสสันลูกเม็ง มัวต้าน
ดีแก่ พระพายพานฝ้าแฝงภู ทะล่วน พุ้นเยอ
ประดับเลียบล้านเลียนพร้อม พ่องไหล ฯ
๙๒๔ พอเมื่อ ฮว่านๆฟ้าฮ้องฮ่ำ ฮวายเสียง
ทุกไทชมชื่นระดู เดือนตั้ง
ดีแก่ ลมเผลียงไม้ใบปลิว เปลื้องฮ่วง
พะโยมเมฆกั้งตาวันไว้ เมื่อหนาว ฯ
๙๒๕ ผ่อเห็น ไฟล่วงแผ้วเผาป่า ปลงวอน พุ้นเยอ
สวาๆ เสียงคีรีเฮ่งแฮง ฮันก้อง
ออระชอนช้ายเดือนดน ดับถ่าย
ตาเวาฮ่ำฮ้องไทท้วง เฮียกขวัญ ฯ
๙๒๖ เล็งฝ่ายฟ้าเส้าฮูป ราหู
วายันโยงเบิกตาล ตีนบ้าน
ชะบุเนื้อบาเจือง จงพี่
พอเมื่อ สูรย์ล่วงล้านลงล้ำ เลี่ยมเขา ฯ
๙๒๗ เจ้ายี่คุ้มวอนมาก มัวกระสัน
ยินเหงาทวนทอดตน เตงผ้า
เบ่าว่า บุญกันแก้วกัมจริง จักคลาด สันนี้
วิบาก ตั้งแต่ฟ้าเวรใช้ ส่งสนอง ฯ
๙๒๘ ท้าวฮุ่งฮ้อนรัตนาสน์ นงวอน
ชะบองบาแจ่มเจือง จงชู้
เมิลเหน ฮอนๆเหลื้อมวีคาง คุบคู่
คำฮู่งผู้แพงล้าน พี่ตน ฯ
๙๒๙ ปานนี้ ชะพู่เนื้อนงถ่าว กูหลับ ไป่เด
ใผจัก ผายบันเทาแห่งทรวง เฮียมฮ้อน ได้ซาม
ดูดั่ง สันเทเฮ้าฮมบา เปลื้องแปลบ
มโนนาถข้อนจงชู้ ใช่ประมาณ ฯ
๙๓๐ เยื้อนแนบนิ้วเนาเน่ง นิทธา
ดีแก่ ลมเชยพัดยอดตาล กวนก้อง
ลอนว่า ไสยาเที้ยนทนแด ดอมพี่ กูพุ้น
มือลูบซ้องชมไว้ พ่างหมอน ฯ
๙๓๑ แต่นั้น แวนถ่อยฮ้อนพ้นที่ อัศจรรย์
บาคราญนอนเสื่อเพียง พลอยค้ำ
ฝันว่า ไกวกงเยื้องยอยิง ผาแอ่น
ปืนป่ายปล้ำเดิมล้าน ล่วงพัง ฯ
๙๓๒ ฝันว่า ขึ้นแท่นแก้วหอราช มุนเทียร
กางระกังม่านลาย เลียนผ้า
ฝันว่า มือถุยไส้เวียนเวียง เจ็ดฮอบ
เห็นดั่ง ดาวหยาดฟ้าคืนเข้า เฮื่อทรวง ฯ
๙๓๓ ฝันว่า เบื้องขอบชั้นจตุโลก เปนเมือง
เทพา ทังพรหมสวางส่งพร อันแก้ว
ฝันว่า ดาวเฮืองแจ้งจักรวาล แวนประเสริฐ
ขุกตื่นแล้วทรวงคร้าม เยือกกลัว ฯ
๙๓๔ ผู่ก่งท้าวทรงเลิก นาคอง
ผายแครงบัวออกมา เกยแก้ว
ชะบองเนื้อนัวระสี เสลียวคาด
เมี้ยนสว่ายหน้าสรงแล้ว ลวดจา ฯ
๙๓๕ คืนนี้ค้ำไสยาสน์ ยามฝัน
ฮอยว่า เทพาเพงเพื่อบุญ ดีฮ้าย
อัศจรรย์แท้เห็นกล การหลาก
ท้าวบอกแจ้งขาอ้าย คว่างพาย ฯ
๙๓๖ เขาก็ นบนาถแล้วขานพากย์ ภูธร
จาคำงามค่อยถวาย สนองเจ้า
อันนี้เปนดั่ง บิดรไท้สุธน ธิราช วันนั้น
ให้ลูก เข้าต่อช้างชนฮาบ สมคาม ฯ
๙๓๗ พ่อท่าน ฝันปาดไส้ถุยออก เวียนเวียง
โจรฮังเฮวฮีบขาม ขอซ้อง
บุญบาเกื้อหลายเชียง ชมอ่อน จิงแล้ว
อันว่า ปืนป่ายต้องเติมล้าน ล่วงพัง ดั่งนั้น ฯ
๙๓๘ เจ้าจัก ได้ท่อนท้าวมหาลาภ ชู่เมือง
ภายหลังผางบ่จา จงสร้าง
อันว่า ดาวเฮืองเข้าอุทัย ทรวงเฮื่อ
เจ้าจัก ได้ติ่วช้างสารต้น เพื่อนพล ฯ
๙๓๙ ยศยิ่งเท้าฟ้าเพื่อ ชุมพู
ฮอยที่ เทพาคูนแผ่ผล ผายกว้าง
เมื่อนั้น ชะบุเนื้อเรงโญ ชมชื่น
แม่แต่งห้างพลีแล้ว ชู่ประการ ฯ
๙๔๐ ฮื่นๆเที้ยนฝูงพวก มุนนาย
ดาไหแคฮีบพาน เพงน้ำ
ลำๆท้าวทวายปาน เปื้องแกว่ง
พ่อพรากเมี้ยนเมือด้ำ ช่อยระวังลูกเนอ ฯ
๙๔๑ บัดนี้ ลูกอยู่ไฮ้หนแห่ง นาคอง พ่อเออ
เงินคำยังย่อมไป เปนเข้า
ลอนว่า พองความต้านโสมงาม ง้อมม่วน
ป้าขาดเกล้าสินสร้อย ซวาดแฮง ฯ
๙๔๒ พ่อบ่ คึดช่อยฮู้ฮอยส่วน แควนตาย แลซาม
รือจัก เอาแพงศรีสู่เฮือน เฮียงหน้า
เจียมแต่ จอมวายไว้ตูพลอย พร้อมเพื่อน
นับว่า เลี้ยงก่ำพร้าทังไฮ้ ไป่ขวาง ฯ
๙๔๓ เลื่อนๆน้ำเพงแพ่ง ไหงาม
วางปานปุนปู่อาว กินพร้อม
ฝูงครัวย้ายชามลาย เลียนแจก
ชะพาดพร้อมฝูงเหง้า แต่งตอม ฯ
๙๔๔ ออระแนกเนื้อมือแม่ หยุบวาง
ฮอมความเถิงเผ่าผี ฝูงด้ำ
บัดนี้ บุญบางเบื้องเฮือนครอง คางยาก
สูอยู่ฟ้าคูนค้ำ ช่อยระวัง แด่เนอ ฯ
๙๔๕ เจ้าฮุ่งท้าวฝันหลาก หลายประการ
ไสยายังเยือกกลัว กลอยย้าน
ถามเถิงพร้อมพลหาญ อ้ายคว่าง
เขาว่าเคืองจัก ม้างท่านได้คำล้าน มอบเนือง ว่าอัน ฯ
๙๔๖ เหมือนดั่ง ฝูงต่างท้าวทวนเฮียก สาธุการ
ตูก็ ปุนเปืองแปลงเครื่องงาม พลีเข้า
วานทัง เทพาพุ้นแสนสวาง เสื้อป่า มากิน
คุ้มยี่เจ้าเฮือนไฮ้ ลูกจอม แด่เนอ ฯ
๙๔๗ เมี้ยนอย่าแล้วน้ำหล่อ วางสลา
ลุงอาวตอมคู่คน แควนหน้า
โยธาเที้ยนทุกแถว ถอยพราก
ค้ายส่ำข้าเทแล้ว เลิกสถาน ฯ
๙๔๘ เมื่อนั้น อ้ายคว่างต้านท้าวปาก ปุนเสียง
ขอว่า สมภารเพ็งดั่งใจ ตูข้า
เลงเหน สะเบยเบื้องหัวเชียง ชั้นท่ง พุ้นเยอ
ดูดั่ง ขุนขี่ม้าพลพร้อม พร่ำหลาย ฯ
๙๔๙ ผู่ก่งท่าวใช้ลอบ ลักถาม
มันก็ ผายเชิงเลยล่วงไป ปุนต้าน
เขาว่า สมคามเกี้ยวเงินยาง ยุคราช เฮวพุ้น
เบื้องท่านเจ้าเมืองล้าน ล่วงทัน ฯ
๙๕๐ แต่นั้น ขึ้นคอบท้าวนบนาถ เร็งญา
ในโฮงนันกล่าวหาญ หุมสู้
คือว่า ปรารถนาได้โดยใจ จงใฝ่ แท้แล้ว
บัดนี้ เจ้าอยู่บ้านชมชู้ ย่อมแควน ฯ
๙๕๑ แม้งนึ่ง ไญ่ไญ่ม้าพับจอด จำเวียง
วางของปลงหาบมวล เมือกว้าน
เขาก็ เฮียงคนใช้หานาย นำฮีบ
ลุงท่านเจ้าเมืองล้าน เฮ่งคดี ฯ
๙๕๒ เมี้ยนถีบถ้อยเถิงอ่อน แองคอน
มันก็เฮวความ ทูลบาศรีลูกจอม ใจห้าว
บัดนี้ บรพารพุ้นภายลุง แมนยาด
เจ้าหมื่นม้าวใช้ด่วน โดยชะกัน ฯ
๙๕๓ ชะพ่มพร้อมอามาตย์ มามวล
เหงพันทังคว่างพาย พลพ้อง
มึงเญียะ ไปทวนให้มาโฮง เฮวด่วน จิงเถิ้น
มันก็ ลุกพรากห้องเถิงกว้าน กล่าวกลอน ฯ
๙๕๔ ทะล่วนล้ำพวงสว่าย ดาของ
แองคอนอวนแขกนำ นายท้าว
แปงคองเมี้ยนมวลปุน ปูสาด
ประดับหอกง้าวงามห้าง แห่แหน ฯ
๙๕๕ ชะพาดพร้อมเถิงที่ เตินขวาง
ดากัน ปลงเงินคำค่าแสน สมแก้ว
นายพวงเท้าทันกลาง เมี้ยนนั่ง
นบบาทไท้ทูลแล้ว คู่คน ฯ
๙๕๖ ญั่งๆตั้งถวายเครื่อง บันนาการ
ญนๆ ยอแพรจีนแจกกอง ทังผ้า
นับท่อ พีทูรแก้วหัวดาย ฮ้อยลูก
ท้าวซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าปุนเต้า แต่เบา ฯ
๙๕๗ แหวนผูกแล้วล้วนค่า ควรเมือง
ถวงเถาวัลย์คาดคำ เคียนหมั้น
เฮืองๆเหลื้อมคือแสง สุริเยศ
ประดับชู่ชั้นเลียนแล้ว กล่าวกลอน ฯ
๙๕๘ มันจิ่ง ทูลเกศไหว้พระบาท บังคม
ภูธรทรงชอบหัว หุมต้าน
สองนายพร้อมประนมมือ ทูลท่าน
ลุงซึ่ม เจ้าแผ่นล้านถามข่าว นัดดา ฯ
๙๕๙ ผู่ผ่านท้าวทวนฮีบ ฮับขาน
วันมาลุงออกเฮา ฮมฮ้อน ฮู้รือ
ยังเบ่า มีคำไข้การใด โพยพยาธิ์ เถิงนั้น
เท่าว่า เสิกทุ่มข้อนเชียงล้าน ล่วงมัว ฯ
๙๖๐ ขาก็ ใช้พากย์ไท้ทูลบาท บาศรี
ท่อว่า กลัววายเสียไพร่เมือง มวลข้อย
สิงญีเกี้ยวเงินยาง ยุคราช
ลุงท่าน เจ้าติ่วสร้อยเชิญข้า พร่ำกอง ฯ
๙๖๑ นับท่อ ด้ำดาบค้านคุงเยี่ยม พอแพ
ยังเล่า นองมุนมาดั่งซาย ไหลข้อน
แองกาพร้อมกวานแก อ้ายก่ำ
ฝูงนั้น พลพวกพร้อมพันช้าง ซู่เมือง ฯ
๙๖๒ ชื่อจัก นับฮ่ำให้ถ้วนหมู่ เหมือนหนา นักแล้ว
บัดนี้ การแคนเคืองคั่งลุง เสมอก้าง
เท่าว่า จงใจถ้าบาไท ทวนฮาบ เขาดาย
เขือเญียะ มวลมอบซ้ำนครกว้าง ช่างหลาน ฯ
๙๖๓ ลุงพร่ำ หอมลาภล้นยังยิ่ง ทุกพญา
แกวก็ ชมผานคึดใคร่ชู ชีงอั้ว
โสมพราวเพี้ยงพรหมตา ไตรโลก
เทิงว่า เสิกบ่มั้วเมืองล้าน เพื่องาม ฯ
๙๖๔ ลุงว่า ไว้แห่งท้าวมนุสโลก ญูปุน
พอที่ ทวนสมคามใคร่ใจ จงให้
บัดนี้ อาฮมฮ้อนฮุนแฮง หิวโหด นักแล้ว
ไทซ่า ใต้ลุ่มฟ้าทังโลก รือหลาน ฯ
๙๖๕ ครันว่า ปลดโทษแล้วสะสว่าง เสวยฮมเมื่อใด
เฮาจัก เวนบรพารพวกพล ทังอั้ว
บัดนี้ โยธาซ้ำเชิญพล พักเพิ่ง พี้ดาย
ลุงท่าน ให้ตื่มฮั้วฮิงต้าย เขื่อนแขง ฯ
๙๖๖ ท่อว่าคึดฮู่ง ผู่แห่งเหง้าดูเกิ่ง สองตาออกแล้ว
เขาก็ มวลแพนแดงดาดเวียง วังล้อม
ไหไหล้นนาหลวง เหลือท่ง
โสมฮาบอั้วคีงค้อม อ่อนอาม ฯ
๙๖๗ คึดก่งท้าวผู่เผ่า พงศ์กะกุล
มีฮ่างว่าจัก ยอสมคามฮาบเฮา เปนข้อย รือท่าน
เหมือนบ่ ปุนใจพ้องภายลุง ละพี่ เสียรือ
อั้วค่า เจ้าติ่วสร้อยชมต้าน ค่ำวัน ฯ
๙๖๘ เมื่อนั้น ผู่ที่ต้นตรัสฮีบ ฮับถาม
โยธา ทังเหงพันพวกพล ภายท้าว นั้นเด
เคืองจัก แขงนครขว้างสมคาม คูนออก ได้รือ
กลัวว่าพลท่าน เจ้าหมื่นม้าวเทม้าง เมื่อลุน ฮู้เด ฯ
๙๖๙ ฝูงไพร่ถ้องแถวนอก เงินยาง นั้นเด
เยียวท่อ ทวนใจเจียนแจกสูน สองล้ำ
กลัวท่อ พลบางเบื้องภายเฮา ฮามหอด ฮู้เด
เจ้ากล่าวซ้ำถามแจ้ง คู่ครอง ฯ
๙๗๐ ขาก็ คึดฮอดฮู้ฮับพากย์ ภูธร
เขาเบ่า พองใจจักโลภลืม คุณท้าว
ยังค่อย แขงนครถ้าบาไท ทุกหมู่
ค้ายแต่ด้าวเชียงล้าน ไพร่พล ฯ
๙๗๑ ปานนี้ ป้าอยู่ห้องคึดคั่ง คนิงหลาน มากแล้ว
แมนก็ ชมชนพลายฮาบชู ชิงเข้า
กงแต่ ภูมิ์สถานถ้องเงินยาง ยุคราช
เชิญชอบใช้จันทร์เจ้า ช่อยแขง ฯ
๙๗๒ เขาก็ ผัดยาดอั้วเอาอ่อน สองศรี
ลุงก็ ชมแพงดูเกิ่งเมือง พันพ้อง
แกวก็ แปรแปลงตั้งเตินคดี เอาส่วย
ลอนว่า เวนพี่น้องนงท้าว เกิ่งตน ฯ
๙๗๓ เจ้าอย่า สู้ป่วยสร้างพระมิ่ง ไมตรี
ตูจัก เอาพล เมือเมืองหลังบ่จา จงปล้น
ดั่งนั้นลุงเล่า พาทีแท้ลวงโลม ฮู้ชอบ
เยียวว่า เสิกทุ่มล้นเฮาพี้ บ่ทัน ฯ
๙๗๔ เมื่อนั้น ท้าวขอบข้อขานออก ปิปาย
โฮงหลวงนันคั่งคน ทุกห้อง
ยองายเมี้ยนมวลแถว ถอยเลิก
จีนแจกซ้องพานเข้า เฮียบแกง ฯ
๙๗๕ ชะเพิกพร้อมฝูงไพร่ เงินยาง
แองคอนกลอยกล่าวพวง ขาพ้น
ฮมๆเมี้ยนปุนทาง ไทแขก
ข้าท่านท้าวธรรม์ต้น แต่งตอม ฯ
๙๗๖ ทุกที่เที้ยนยอแจก สาลี
ฮอมความเชิญชู่ควาง คราวฟ้า
ฝูงผีเชื้อแดนดิน ชั้นปู่ มากิน
ลุงท่านค้ำพลถ้า อยู่คอง ฯ
๙๗๗ เสิกทุ่มล้นเพงราช เงินยาง
ตูมา เวนนครหลวงช่างหลาน เปนเจ้า
ทุกภายเมี้ยนยอวาง ไว้อย่า
กินฮีบฮื้อเทเข้า เลิกพาน ฯ
๙๗๘ ชะพาดตั้งขันหมาก ทะไลคำ
บาคราญเตินแต่งแค เพงน้ำ
ลุงก็ ยำแยงใช้สองนาย เชิญช่อย
เฮาจัก ป้ำชะค้อมไปต้อง ต่อท่าน ฯ
๙๗๙ ออระม่อยหน้าท้าวฮุ่ง ฮวายจัน
ประสงค์ความหาญฮ่อลุง ทังป้า
เมื่อนั้น วันเฮืองฮ้อนไสแสง มนุสราช
คอนบอกเบื้องแขก เจ้าลุ่มฟ้าฟายแกว่ง ฮางเพียง ฯ
๙๘๐ ซวาดๆน้ำล้นเลือก ไหงาม
ปุนเสียงเถิงเผ่าผี ฝูงเชื้อ
คูนหลานม้างสมคาม คราวใหญ่ ปางนี้
เสิกทุ่มเฮื้อเชียงล้าน ล่วงลุง ท่านพุ้น ฯ
๙๘๑ ภูไชยท้าวใช้ฮีบ ทวนทัน
ตูจัก เขียวภูสูงหลิ่งหิน เหวห้วย
บัดนี้ เงินยางฮ้อนคือควัน ฮมลวาก
สูเญียะ ซ้ำช่อยข้าแมนม้วย ตุ่มตาย แด่เนอ ฯ
๙๘๒ พอเมื่อ เจ้าจากพี้คุณมิ่ง มารดา
โพยอันตรายอย่าเลย ลอนต้อง
ครันว่า ยอตาวชี้แมนเลียน เลยอ่อน
ทุกที่เที้ยนยอย้อง ทั่วแดน ฯ
๙๘๓ เถิงท่อนท้าวเมืองใหญ่ เงินยาง เมื่อใด
คุณฝูง ก็แพนลายสอดยอ ยาช้า
ไสสันถ้อยสองนาง นงถ่าว
ลุงท่าน เจ้าลุ่มฟ้าเวนไว้ ว่าเสถียร ฯ
๙๘๔ ค่าวๆเปื้องปานแกว่ง ไกววาง
ปุนพอเจียรบ่าวชาว เชิญเข้า
แม้งนึ่ง สุระพางฮ้อนวาตา เฮืองราช
ข้าท่านเจ้าทองล้าน ลวดแหน ฯ
๙๘๕ นบนาถแล้วเลยแพ่ง ตักตวง
ญนๆ ยอพีทายเที่ยนอัน เอาได้?
เขาพวงพร้อมพอเมา เมี้ยนสั่ง
แก้วแก่นไท้ขานแขก แขงาม ฯ
๙๘๖ ชะพั่งพร้อมยกย่าง เลยลา
ฮวานๆสูรย์ส่องดอย ดูค้อย
เมื่อนั้นเจืองก็ จงเถิงแก้วศรีเสลียว ง้อมม่วน
รือจักละพี่ เจ้าติ่วสร้อยใจแจ้ง จากไป ได้เด ฯ
๙๘๗ ขวบเมื่อ ฮว่านๆฟ้าฮ้องฮ่ำ เดือนสามพุ้นเยอ
ทุกไทชมเฮียกขวัญ มาห้อง
คึดที่ ฮามเฮียมฮ้อนหัทยัง ยินโศก
มือลูบซ้องชมไว้ พ่างหมอน ฯ
๙๘๘ เมื่อนั้นอ้ายคว่าง ฮู้พากย์ถ้อยคดีโลก โลมหลาน
ชื่อบ่ เฮือนครองลอนล่วงไป ปุนห้าม
บัดนี้เฮาก็ หอมหาญไว้เงินคำ ซ้ำจ่าย ถ้วนแล้ว
เพิงที่ เข้าเถื่อนไม้ทานช้าง ช่อยลุง ชอบดาย ฯ
๙๘๙ พอเมื่อ ฮบฮาบแพ้ท้าวกว่า กวานแก เมื่อใด
คือว่า สวางจูงบุญคอบนาง นงหน้า
ลอนว่า มัวใจดั้งเฮือนหลัง ไฮ้มาก
เคียดที่ ป้าตอกต้านแขงเข้ม บ่ยำ ฯ
๙๙๐ ตัดค่าซ้อยเก้าปาก ปุนแขง
เงินคำหนักเกิ่งตน เอาอ้าง
เต็มว่า เปลืองแฮงใช้วอนเมง มีหย่อน ดั่งนั้น
แหนงว่า เข้าต่อช้างลางแล้ว เพื่อครอง ฯ
๙๙๑ ชะช่อนหน้าท้าวฮุ่ง ยินกระสัน
เงินทองทักท่อเฮา แฮงฮู้
มีดั่ง อันอาวต้านเตินหลาน ให้สว่าง จิงแล้ว
ท่อว่า คึดเคียดดั้งกระสันชู้ ใคร่ตาย ฯ
๙๙๒ กาก่องท้าวทรงแท่น ทวนคดี
แองคอนผายกล่าวกลอน กลอยถ้อย
ดูที่ บุญมีเมี้ยนสมคาม พ้นขนาด
ลุงท่าน เจ้าติ่วสร้อยใจแจ้ง ห่อนพาง เมื่อใด ฯ
๙๙๓ ผัดว่าไว้เวนราช รมยา
เงินยางญูยี่ปุน เปนเจ้า
ดั่งนั้น เฮาดาได้สินคราญ สร้อยชั่ง
เต้ากล่าวป้าปุนให้ เบ่าอาย ฯ
๙๙๔ เจ้ายี่ค้อยคึดคั่ง คาแคน
เหงพันทังคว่างพาย หุมสู้
มาเฮา เตินแพนข้ามดงขวาง คราวเค่ง เฮวเถิ้น
ลอนว่า เจ้าอยู่บ้านชมชู้ แต่ขวัญ ฯ
๙๙๕ คึดที่แท้ฮ้อนเฮ่ง ฮมใจ
แหนงค่อย ทำชะกันกางเกิบแฮง ฮุมค้าน
เพิงที่ วางศรีสร้อยใสสัน ง้อมม่วน
ละพี่เจ้าสินล้าน อยู่เย็น ก่อนถ้อน ฯ
๙๙๖ เฮวฮีบฮ้อนโดยด่วน ดอมการ
ฮอยว่า เวรจำเปนป่วยปาง ชมชู้
เมื่อนั้น บาคราญคุ้มใจจง กระสันแสบ
คึดฮู่งผู้คีงค้อม ฮ่อยแฮง ฯ
๙๙๗ เที่อนี้บ่ฮ่าง ได้แนบเนื้อนงถ่าว เฮียงฮม แลนอ
เต็มว่า สองแพงพลัดไพร่ดาย ดูข้อง
บาก็ เต็งสารสร้อยสมกลอน กลอยพากย์
อันนี้ คือคู่เนื้อตนน้อง เพื่อนเพลาพี่แล้ว ฯ
๙๙๘ ฝืนฝากชู้ประชิดพ่าง พิงสมร
ยามเมื่อ ยินกระสันอวนอั่งองค์ เอาเกื้อ
ดั่งนั้น ฮามฮมฮ้อนกระหายวอน แวนสว่าง
เบื้องฝ่ายน้องแฮมเฮื้อ หอดทรวง ฯ
๙๙๙ สารนี้ แหนฮ่างให้ฮู้ที่ คำแคน ก่อนเถิ้น
บัดนี้ อาการหลวงเกีบกวน เชียงล้าน
แกวมวลช้างแสนสาร แสฮอด ลุงพุ้น
สุดที่ป้านพลตื้อ ติ่วแฮง ฯ
๑๐๐๐ ป้าหอดไห้หิวฮู่ง เถิงเฮา พี้ดาย
มีวัน วางแลงงายบ่กิน กลอยกลั้น
เลยลวด เททรวงฮ้อนฮมเหงา คึดคั่ง
เฮวฮีบชั้นเชิญน้อง ช่อยพล ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ