๒๑

๒๐๐๑ คว่างๆช้างลงอาบ วังเพียง
ภูธรผายออกเมิล เมืองกว้าง
ลำลำน้าวสระสี สรงเกศ
ค้ายซู่ด้านดูเฮื่อ เฮืองขัน ฯ
๒๐๐๒ ภูเบศรให้ถนอมสั่ง ทองสูน
มึงเญียะ คืนแควนพลันคอบเฮียม เฮาฮู้
อวนก็ อาดูรฮ้อนหัทยัง เช้าค่ำ
หว้ายป่าคู้เถิงห้วย หอดแฮง ฯ
๒๐๐๓ นับฮ่ำฮู้พ้นที่ คำเคือง นี้แล้ว
มีวัน วางแลงงายบ่กิน เกาให้
อวนก็ ฝืนพลแพ้แองกา ท้าวกว่า
ชนะฮาบได้ทังช้าง หมื่นนาง ฯ
๒๐๐๔ จักฮีบ เข้าป่าไม้เลยล่วง เอาปะกัน
เทเยียนับหมื่นนาง เยียแก้ว
กล่าวแก่ บุญกันสร้อยโสภา ง้อมม่วน กูพุ้น
เสิกไป่แล้วควรให้ ค่อยคำ ว่าเนอ ฯ
๒๐๐๕ อกอ่อนพี้ลุลาภ ยังกระสัน
เพิงคำของหลากแกว แกมแก้ว
พังจันช้างจำลอง ตัวอาจ
งามเลิศแล้วไทย้อง ย่างเพียง ฯ
๒๐๐๖ ขันแจกเข้มสถานมาส มุกโจม
วันทาเฮียงหมื่นผืน ลายเล้ม
นักสนมเนื้อนางแกว ได้ใหม่
โสมแข่งเข้มพอฮ้อย ฮอดเฮียม ฯ
๒๐๐๗ ศรีชื่นช้อยช้างชื่อ ไกรสร
งามเสงี่ยมฝากเม็ง เปนป้า
ภูธรผู้ผลควร คนิงมาก
คึดจอด แก้วก่ำพร้าเลยไห้ ฮุ่งเถิง ฯ
๒๐๐๘ เทื่อนี้ บุญแผ่เท้าทุกที่ เขาขาม
กูก็ ฝืนคีงนอนแค่ดง ดอมข้า
ดีเพื่อ สมคามเมี้ยนมรณา เสียสว่าง
พ่อช่อย คูนก่ำพร้าจงให้ ชื่นขวาง ฯ
๒๐๐๙ ลูกจัก ไป่ต่างด้าวเทที่ เมืองปะกัน
ปุนควายงามแต่งดี เมือจ้ำ
คนนันพร้อมโฮงขวาง ในนอก
มันก็ นบนอบซ้ำคดีแจ้ง จื่อจำ ฯ
๒๐๑๐ เจ้าบอกข้อยพันนึ่ง ญิงชาย
เงินคำเพิงใส่สาม หลังช้าง
เจืองก็ ทวายเอาแก้วแองกา แก้วเกิด
เจ้าโลกกว้างพอข่าว นางจอม ฯ
๒๐๑๑ อันนี้ ประเสริฐเนื้ออ้ายเจื่อง ขาซาย
ตรอมตนเลยอยู่ครอง คนิงน้อง
สูเญิยะ เอาพลายพร้อมสิบสาม เฮวฮีบ เมือเถิ้น
บอกที่ต้องกลแญ้ ซู่ภาย ฯ
๒๐๑๒ แต่นั้น อั้วถีบถ้อยถนอมสั่ง เถิงอวน
เทพีผายกล่าวกล กลอนเกลี้ยง
บัดนี้ แกวกวนฮ้ายเลยหาย สะสว่าง
คุณอ่อนเพี้ยงแพงล้น แผ่นดิน ฯ
๒๐๑๓ ท่อจัก ไปต่างท้าวไทอื่น เมือแมน กี่ดาย
พอที่ กัมเวรเวียนแต่อินทร์ แถลงถ้อย
ฮอยที่ เทพากู้แนนแนม เนืองคอบ กันแล้ว
ถามข่าว เจ้าติ่วสร้อยใจแจ้ง อิ่มตน พี่เนอ ฯ
๒๐๑๔ มันก็ นบนอบแล้วเลยเลิก ลงไป
ผลผลยอเครื่องคำ คลาห้อง
เมื่อนั้น บาไทท้าวเงินยาง ชมชื่น
ให้คาดช้างตีค้อง ส่งลาง ฯ
๒๐๑๕ ฮื่นๆอั้วจัดเพื่อน กระทำครัว
โฮงขวางนันนอกใน ครัวเค้า
ปุนควายพร้อมพันตัว จูงแจก
อ้ายคว่าง ผู่แห่งเหง้าปันแล้ว คู่เมือง ฯ
๒๐๑๖ ออระแนกนิ้วส้วยส่อง แยงบัว
พลเมืองเต็มข่วงหลวง ทุกถ้อง
ฝูงครัวย้ายทะไลคำ เฮียงพ่าง
ซ้องหมู่เข้าควายช้าง หมื่นแถว ฯ
๒๐๑๗ ขันมาศตั้งสลาใส่ พลูคำ
ทะแนวกลอยกล่าวถอง เถิงด้ำ
ตูจัก นำพลแส้แสนพลาย เมือท่าน
ทุกสิ่งเชื้อสูค้ำ อย่าไล ฯ
๒๐๑๘ ผู้ผ่านท้าวเจียมแต่ ตุมพาง มากิน
คูนหลานไปผาบแมน ชนช้าง
ยอกรเบื้องฮางเซ็ง ไทซ่า
ยศยิ่งกว้างลือเท้า ทั่วแดน ฯ
๒๐๑๙ เสด็จอย่าเมี้ยนน้ำหล่อ วางสลา
มุนตรีดูซู่เมือง กินพร้อม
ราชาท้าวทวยเสวย แล้วอย่า
เถยลวดย้ายคีงค้อม เลิกชาม ฯ
๒๐๒๐ สะพั่งเที้ยนอ้ายคว่าง หาญพาย
ทังขุนเญียเกลื่อนตาม ธรรม์เหง้า
ทังหลายเที้ยนประนมมือ ทูลบาท
เขาขาบเจ้าทองล้าน กล่าวเส็ง ฯ
๒๐๒๑ ผัดว่าซ้ำท้าวเทศ เทิงปะกัน
สมภารเพ็งเพื่อนขาม ขอซ้อง
ญนญนช้างนักกะดิง ตกท่า
ควาญคาดย้องนงห้าง เครื่องคำ ฯ
๒๐๒๒ สะพาดเที้ยนผานใหญ่ มามวล
ธรรม์ยำเตินแต่งปัน ฝูงเหง้า
ผลควรไท้ทรงเมือง มนุสราช
เจ้าติ่วสร้อยปันให้ ท่วยไท ฯ
๒๐๒๓ ตัวอาดนั้นช้างใหญ่ คูนเมือง
ดูไว คือมณีสีเพื่อมัน งามเล้ม
ไปเปืองเปื้องคอนชาย ขึ้นขี่
ใจเบ่งเข้มคือคู่ ไฟกัลป์ ฯ
๒๐๒๔ ตัวหนึ่ง งามถนิมนั้นเฮียกชื่อ สีดา
ของแกวเฮียวเมื่อมัน แพงล้าน
เอามาให้ขุนฟอง ป้อนเปลี่ยน
ข้อยท่านเจ้าจอมไท้ ที่เซ็ง ฯ
๒๐๒๕ ตัวหนึ่ง งาหลวยเค้าซุงบ่ ถัดไพ
สะเบ็งมันเมาฮอบคาง ปงย้อย
เฮียกชื่อ รังสีเหลื้อมไขแสง เฮืองฮู่ง
แผ้วแผ่นฟ้าปลิวป้าน ท่าวทวน ฯ
๒๐๒๖ แฮงพุ่งเชื้อช้างเผือก แถนลี
เลาคีงควรค่าเมือง พันพ้อง
เอาไปให้มุนตรี อ้ายคว่าง
เขาว่า แก้วยอดฟ้ายอย้อง เพื่อหาญ ฯ
๒๐๒๗ ช้างถ่าวไว้เทียมพ่าง พอพัน
เจืองก็ แพงสองขุนเพื่อขา คูนท้าว
ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ เสาขนันค้ำนครหลวง ท้าวกว่า
ไปหย่องน้าวหินอุ้ม ใส่งวง ฯ
๒๐๒๘ อ้ายหาดให้ขอว่า ขันอวน
เจืองบ่ หวงคำมันฮีบเอา ไปป้อน
ชื่อว่า แมนมวลช้างหลายกือ ตั้งต่อ ก็ดี
ขานี้เปนดั่ง ฟืนค่าข้อเลยซ้อน ใส่ไฟ ฯ
๒๐๒๙ อ้ายหาด ต้านฮ่อให้ท้าวฮุ่ง เลยหัว
ปุนขันคำใส่ทะไล เลียนล้อม
ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ ขัวสะพานข้าโจฮัง เฮวอ่อน
งาก่องค้อมคือส้วย สิ่งเหลา ฯ
๒๐๓๐ ไปเที้ยวเพี้ยงแฮงฮ่อน กลางหาว
มันไหลหนีจากพะเนียง สองเบื้อง ฯ
ให้แก่ ขุนเพียงผู้โสมพราว น้องเกื่อน
ผัดกล่าวม้างแมนค้าน พ่ายพัง ฯ
๒๐๓๑ ชื่อว่า แสนเขื่อนชั้นประชิดช่อง ทางชัน ก็ดี
จักค่อย เต็งแฮงฮัดต่อยสัง ดนได้
ตัวหนึ่ง ไปพลันเพี้ยงพระพาย ไถวแกว่ง
ใจเบ่งได้ผาล้าน ล่วงพัง ฯ
๒๐๓๒ เชือกแหล่งล้วนไหมฮวด ฮัดตีน
เฮียกชื่อ เสมอใจยังยิ่งสาร ตัวต้น
เจืองก็ สีนความให้หาญพาย ขุนแขก
ชื่อว่า เสิกเลื่อนล้นหลายล้าน เกี่ยวกวน ฯ
๒๐๓๓ เฮานี้ ข้าเก่าเจ้าเจียมแต่ ขาซาย
ยังเพิงสงวนผ่อดู ดีฮ้าย
ตัวหนึ่ง ตีนตำข้องผาทวาย ไหงวหง่วน
งาซื่อซ้ายคือคู่ เทียนสิง ฯ
๒๐๓๔ เฮียกชื่อ แผ้วแผ่นฟ้าแมนพ่าย พังกระจัด
ภูทุ่มขอแห่งเจือง จอมไท้
เอาไปให้ยานาน ระวังแต่ง
จักกล่าวได้เทที่ เมืองปะกัน ฯ
๒๐๓๕ ตัวหนึ่ง มันหยาดย้อยทุกแห่ง ฮำขา
เฮียกชื่อ ศรีเมืองพันเพื่อแกว แพงล้น
ดาราเหลื้อมคือเสมร เฮืองฮาด
งามซ่าพ้นไทย้อง ฮอดเฮา ฯ
๒๐๓๖ ภูวนาถไว้ปุนเปลี่ยน พานคำ
แองคอนเอาบ่ขืน ใจน้อง
คึดเมื่อ ธรรม์ยำสร้างนาคอง ดอมยี่
ผีช่อยป้องแนนท้าว จิ่งขวาง ฯ
๒๐๓๗ ตัวหนึ่ง ซำย่างย้ายเยืองดั่ง มโนรา
ปลายหางกวัดแกว่งธุลี ผงขึ้น
ฮาวงาเที้ยนโทมเลย ลงท่า
เฮียกชื่อ ไฟลวบพื้นเผาแผ่น จักรวาล ฯ
๒๐๓๘ เว้าว่าไว้ให้แห่ง คำยวง
คึดเมื่อ เงินยางมัวก็ท่อลือ ขาเจ้า
ตัวหนึ่ง ยีปวงฟ้าเหงดิน ดาสนั่น
ควรค่าล้านลือเท้า ทั่วทวาร ฯ
๒๐๓๙ เฮียกชื่อ ลมหยั่นเค้าอากาศ แสนปวง
นายจันขอแห่งหลาน จอมไท้
ยวงไปให้โดยใจ จงขี่
ผัดกล่าวส้วยตัวได้ ต่อมมือ ฯ
๒๐๔๐ ตัวหนึ่ง งามถนิมภรณ์นั้นเฮียกชื่อ ฉัททันต์
ของแมนลือค่าคำ สองล้าน
นายจันเจ้าหนองตัง กลอยกล่าว
ขอขี่ป้านตางเจ้า แจ่มเจือง ฯ
๒๐๔๑ ชื่อว่า เสิกต่าวล้นเต็มท่ง มามวล ก็ดี
ตูจัก กือหาญขันก่อนเจือง ใจกล้า
ตัวหนึ่ง เฮียกชื่อ ทินกรกล้าขวัญแนน ท้าวซึ่ม
ชนพาบห้าเขาย้อง ยวดแฮง ฯ
๒๐๔๒ ดีแก่ งัววาดเจ้าลุงซึ่ม คนหาญ
เซ็งแขง ในเงินยางว่ามัน แวนกล้า
ตัวหนึ่ง งาทะวาหน้านงบาน แดงเฮื่อ
เอียกชื่อ ฟ้าหลั่งค้ายไขกาบ โยธิกา ฯ
๒๐๔๓ พระบาทท้าวแพงเพื่อ แวนงาม
อาวพวงหาแห่งเจื่อง จอมไท้
เอาไปให้ตามใจ ปลูกเปลี่ยน
เถ้าขอบเจ้าทูลไว้ ใส่หัว ฯ
๒๐๔๔ ตัวหนึ่ง เลียนเลี่ยนนั้นคือคู่ อินทร์แถลง
เฮียกช่ือ แถนคูนปัวใหญ่สูง ใจกล้า
เจืองแปงไว้แพงตน พลสว่าย
เพื่อว่าธรรม์ท่าน เจ้าลุ่มฟ้าเถิงไท้ ที่เมือง ฯ
๒๐๔๕ เมื่อนั้น ท้าวกล่าวต้านอ้ายคว่าง หาญพาย
เฮาจัก ปุนปันเปืองคู่คน ฝูงกล้า
ตัวหนึ่ง เชียงหยาดเหลื้อมทังคึง เฮืองเฮื่อ
เฮียกชื่อ แพงกว่าชู้นงหน้า เมื่อสงวน ฯ
๒๐๔๖ เมื่อนั้น เจ้าทอดถ้อยให้แห่ง ขุนคาน
คูควรเฮวฮีบดา ปุนป้อน
ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ พิมานเพี้ยงเทพา ประดับแต่ง
งาค่องค้อมเสมอด้าม ดั่งทอง
๒๐๔๗ เจ้ากล่าวให้ไปแห่ง ขุนเพ็ง
เฮาจัก นองพลไปผาบเขา ฝูงม้อย
ตัวหนึ่ง เล็งคึงหน้าไขงาม อกใหญ่
เฮียกชื่อ ไค้แผ่นฟ้าลงข้า ตุ่มแกว ฯ
๒๐๔๘ อ้ายไค่ผู้ขอเปลี่ยน ปุนเอา
มันแหลวไหลออกเพียง สองแก้ม
ตัวหนึ่ง ดูเมาพ้นประมาณ ทุกทีป
เฮียกชื่อ ไฟล่วงไหม้เผาแผ่น บาดาล ฯ
๒๐๔๙ เจ้าฮีบให้อ้ายเกื่อน คนเซ็ง
มันเพิ่งใจจ่มหา คุณเจ้า
ตัวหนึ่ง เล็งไกลเพี้ยงวาโย เผลียงผ่า
เฮียกชื่อ ไฟลวบล้นดำข้า เงือกตาย ฯ
๒๐๕๐ เถ้าจ่าซ้อนขอเปลี่ยน สิงห์ทอง
เยียวท่อ โฮยแฮงหายบ่เกิ่งใจ อันกล้า
ตัวหนึ่ง เสียงสะเทือนเท้าอุดร เทเวศ
เฮียกชื่อ ทรงลุ่มฟ้าไทย้อง ว่าหาญ ฯ
๒๐๕๑ บุตเรศให้ไปแห่ง ขุนยน
มันจัก ชนชาวปะกันกว่าเมือง ฝูงเหง้า
ตัวหนึ่ง คอกลมเพี้ยงเสมอเสือ ยังเถื่อน
แพงกว่าเหน้าในย้าว ซู่นาง ฯ
๒๐๕๒ เฮียกชื่อ แผนเขื่อนขั้นกระจัดออก เปนผง
สามมะเฮียวขอแห่งเจือง วางให้
ตัวหนึ่ง คีงเหลืองเหลื้อมหงส์บิน เฮฮ่อน
ท้าวกว่าไว้ให้เปลี่ยน คูนเมือง ฯ
๒๐๕๓ ฮักเพื่อ เนื้ออ่อนเกลี้ยงปานดั่ง จันดา
ครันควาญไสแล่นเปือง เสมอม้า
เฮียกชื่อ พรหมดาแก้วปลอมลง นครใหญ่
แฮงคู่ฟ้าสะเทียนฮ้อง ผ่าเหว ฯ
๒๐๕๔ เจืองใคร่ให้ไปมอบ ขุนเญีย
มันบ่ ขีนใจเฮาฮีบดา ปุนป้าน
ผัดว่า กวนแกวซ้ำเทิงปะกัน เสียสว่ย เฮาแล้ว
ผิบ่ ได้ดั่งนั้นตาวล้าน เลื่อคอ ฯ
๒๐๕๕ ตัวหนึ่ง ยังป่วยเค้างาบาด ทัดไพ
หมอโหรทวายว่าดี ดูถ้วน
เอาไปให้พูมอน ขึ้นขี่
มันก็ ขันกล่าวม้วนเมือฟ้า ก่อนเจือง ฯ
๒๐๕๖ ตัวหนึ่ง ง้าวถนิมแก้วมณีโชติ ใสพราว
ลือเมือ เถิงนครสวรรค์กล่าวขาม ขอซ้อง
ภูธรท้าวหมายไป ปุนชอบ
ให้แก่ อ้ายผ่องผู้ใจกล้า กว่าขาง ฯ
๒๐๕๗ ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ ลวงสิ้วฟ้าลงขอบ จักรวาล
หูหางคือคู่อัน แถลงไว้
เพิงใจผู้พิมมะบาล ท้าวหนุ่ม
ชื่อว่า เสิกเลื่อนล้นยอไค้ มุ่นกระจวน ฯ
๒๐๕๘ ตัวหนึ่ง มันชุ่มแก้มย้อยออก สองพะเนียง
เห็นกาบินไล่เงา ลืมเจ้า
เอียกชื่อ ไฟเผลียงไหม้บาดาล พ้นขนาด
ให้แก่ ผู่แห่งเหง้าขุนซ้อย ไซ่ลือ ฯ
๒๐๕๙ ตัวอาดนั้นย้องย่าง ซำเพียง
เฮียกชื่อ ทองกือแพงค่าเงิน แสนสร้อย
เสี่ยงกระดีงก้องนครหลวง ดาสนั่น
ข้อยแทบท้าวปันพร้อม ซู่คน ฯ
๒๐๖๐ เมื่อนั้น ค้อนปั่นหน้ากลองใหญ่ สะบัดไชย
เฮาจัก ยอพลไปพรากเมือง วันหน้า
เมื่อนั้น บาไทท้าวเจืองลุน ต้านคว่าง
เฮาจัก อวานไพร่ฟ้าปุนตั้ง แต่งไป ฯ
๒๐๖๑ เท่าว่า ฝูงต่างท้าวคำบ่า หุนบัง
เลยไลละฮีบหนี เสียเจ้า
ตูจัก ตีพลายยั้งภูสูง วันพูก
ผู้แห่งเหง้าต้านสั่ง แองคอน ฯ
๒๐๖๒ คึดถูกข้อคดีกล่าว ทุกประการ
มันก็ เถิงภูธรฮอดลุง ทังป้า
สนสนไหว้วันทา ทูลบาท
เจ้าลุ่มฟ้าฟังข้อ ขอบขาน ฯ
๒๐๖๓ พระราชต้านเตินอ่อน แองคอน
ทำผานแขงข่มแกว กวนม้าง
ภูธรไท้เร็งโญ เมี้ยนสั่ง
เฮาจัก แส้หมู่ช้างชนซ้ำ ส่งแฮง ฯ
๒๐๖๔ สะพั่งหน้าท้าวซึ่ม คึดคาม
คำแดง มวลแปดแสนอีกเงิน ทังผ้า
เมือถวายให้บางาม ท้าวฮุ่ง กูพุ้น
ลูกแต่งให้ไปถ้า ฮ่างวัน ฯ
๒๐๖๕ พู่งพู่งพร้อมนบนาถ ลาลง
เทียวทางฮันฮีบเฮว เถิงท้าว
ปลงของเมี้ยนมวลถวาย ถนอมถี่
เมื่อนั้น เจ้าหมื่นม้าวชมชื่น ยินดี ฯ
๒๐๖๖ ผู่ที่เหง้าต้านคว่าง ทังหลาย
เตินมุนตรีซู่คน ดาพร้อม
หาญพายให้จัดหา ทุกหมู่
เจ้าจัก แส้ซะค้อมวันหน้า เมื่องาย ฯ
๒๐๖๗ ซะพู่ฝ้าตั้งช่อ เฮียงพนม
ทังหลายประดับนั่งเนือง ในห้อง
ฮมฮมย้ายไหแค ตั้งพ่าง
ปุนเพื่อนพร้อมฟายแล้ว ซู่คน ฯ
๒๐๖๘ สล่างล้วนกำแจก เฮียงไห
ญนญนเขานั่งเฮียง แถมน้ำ
เจืองก็ ไกวปานเปื้องถองเถิง ด้ำใหญ่
พ่ออยู่ฟ้าคูนค้ำ อย่าไล ลูกเนอ ฯ
๒๐๖๙ ผัดใส่ท้าวล้านท่ง เทเมือง
แดนไกลกลัวหอดแฮง ฮามง้อม
บาเจืองเปื้องปานวาง ไว้อย่า
ปุนพวกพ้องกินพร้อม ซู่คน ฯ
๒๐๗๐ อั้วค่า เนานั่งใกล้แฝงพ่าง ภูธร
ผนผนเขาคว่างเญีย พายพร้อม
ฮอนๆหน้าบาเจือง จอมราช
เขาพี่น้องเลียนล้อม ซู่ภาย ฯ
๒๐๗๑ พอเมื่อ สูรย์คลาดค้อยยาเหยียด ดารา
ทังหลายเขาสั่งเจือง ลงห้อง
บาศรีแก้วแพงสิน ยกย่าง
ฮั้วค่าเจ้าเทียมน้อง แนบนอน ฯ
๒๐๗๒ พ่างๆเหลื้อมดาวอว่าย ลับภู
ดีแก่ ลมออนพัดเพิกตาว ตีนถ้ำ
ซะบุเนื้อนวลปราง ไสยาสน์
เจ้ายี่ค้ำฮมเฮ้า ฮอดเฮียม ฯ
๒๐๗๓ แต่นั้น พระบาทย้ายถนอมอ่อน อามคาย
ขวัญเคยเทียมฮ่วมสอง เฝือฝั้น
คอนคอนค้ำหลายยาม แล้วตื่น
เมี้ยนซู่ชั้นมาฮอด เตินขวาง ฯ
๒๐๗๔ ฮื่นๆซ้ำเสียงเสพ กงนคร
หาญพาย ตามเฮ็งโญแส่งพล เมือหน้า ฯ
คอนคอนก้องกระดีงทอง ทวนย่าง
ค้ายหมู่ม้าไปก่อน สามแสน ฯ
๒๐๗๕ เลื่อนๆช้างอ้ายง่ำ เตินพล
แพนแดงประดับหอกยาย ยังด้าง
ผนผนเที้ยนชาวดอย เดินก่อน
หว้ายท่งกว้างเมือแญ้ เญียะไกล ฯ
๒๐๗๖ ว่อนว่อนก้องลมล่วง เสียงสังข์
ทุงไชยเขาคว่างพาย ยวงย้าย
พลนันเท้าเวหา หิมเวศ
บ่ฮู้ กี่หมื่นค้ายคนก้าม มืดมัว ฯ
๒๐๗๗ ทรงเพศ ช้างจ่าซ้อนไหลออก เวียงวัง
หัวขวาเขาไซ่ลือ เลยพร้อม
หัวกลางกล้ำทังคอน อ้ายคว่าง
แพนช่อซ้องลายล้วน ล่วงทาง ฯ
๒๐๗๘ เบื้องพ่างซ้ายพวงส่วย ขดตาม
กุญชรขวางมากมัน เบาบ้า
พลหลามก้ามกลางนา นองเครื่อง
ค้ายหมู่หน้าคลาท่ง เงินยาง ฯ
๒๐๗๙ เฟี่องๆฟ้งลมเป่ง ปลิวปะคือ
สามนางคึดซู่ลวง เลยหม้อม
นงแพงเนื้อนวลศรี โสมฮาบ
พระบาท เจ้าลุ่มฟ้าขึ้นขี่ พานคำ ฯ
๒๐๘๐ เขาพาบพร้อมเสียงเสพ เนืองนัน
เภรีนำพาทย์พิณ เหินห้าว
เทื่อนี้ หายกระสันแล้วมามัว เลิงเล่า แลนอ
เจ้าจัก ไปผาบด้าวแดนแย้ โยชน์ผอม ฯ
๒๐๘๑ ฮอยที่ เสิกเก่ากี้บ่สว่าง โสกา
เปนเพื่อ เวรใผผอมพรากนาง นงหน้า
เมื่อนั้น โหรหาพร้อมหมอทวาย ทูลกล่าว
เพิงที่ เจ้าลุ่มฟ้าเสด็จโยชน์ ยามไชย ชอบแล้ว ฯ
๒๐๘๒ บาบ่าวท้าวถือดาบ ฮางเซ็ง
โสมบาไทยอดอินทร์ ปุนปั้น
คือดั่ง พรหมเท็งฟ้าลงแปลง ประดับช่อย
เมียมิ่งฝั้นเฝือพร้อม ฮอดพลาย ฯ
๒๐๘๓ ออระม่อยเนื้อท้าวฮุ่ง คามใจ
ปิปายเสียงป่าวพล เตินย้าย
ตัวงามช้างพังเหิน คือมาด
อั้วขี่ช้างผายอยู่ กลางพลาน ฯ
๒๐๘๔ ตัวอาดนั้นช้างชื่อ อินทร์กรอง
อามคายผันเผ่นไป ปุนถ้า
เมื่อนั้น กองแพงไท้ทรงเมือง มนุสราช
ขึ้นชี่ช้างตัวกล้า ออกอวน ฯ
๒๐๘๕ โสมสอาดอั้วเอ็ดอ่อน อามคาย
พังงามมวลหมู่เดียว ดอมท้าว
เล็งเห็น พลายสารห้างปะโคนคำ ย้ายย่าง
กลองเฮ่งค้องเสียงห้าว ล่วงลม ฯ
๒๐๘๖ ตุมพางพร้อมแตรสังข์ สวานเสพ
เสียงสนั่นก้องดังห้าว มี่นัน ฯ
๒๐๘๗ สะพั่งเนื้อนางกะสิง ฟ้อนอ่อน
ละเม็งแล่นขั้นโตนเต้น ไต่กระโดง ฯ
๒๐๘๘ เฮวฮ่อนเพี้ยงสับฮีบ กระทำกล
ปืนไฟโหงแบกเกิม แกมก้อง
ผนผนเพ้าเถิงนา นองเครื่อง
บ่ฮู้ กี่เพศเพี้ยงถือง้าว พุ่มพาย ฯ
๒๐๘๙ เฟื่องๆฟังปะคือแกว่ง ไกวลม
ธนูนองยายก่อนเจือง ใจกล้า
ฮมฮมเบื้องเงินยาง อวนออก
พุ่งๆม้าอานลั้ว ล่วงไป ฯ
๒๐๙๐ ประดับบอกเมี้ยนมวลหมู่ สามมะเฮียว
ไสวแพนช่อเหลือง หลายล้น
ทุงเขียวพุ้นพลหลวง อ้ายคว่าง
พลายจ่าซ้อนคนต้น แต่จอม ฯ
๒๐๙๑ ม่างม่างหน้านงถ่าว แองคอน
ฮอมพลมวลหมู่เดียว ดอมพร้อม
ขอนขอนก้องกระดีงทอง ทวนย่าง
เมื่อนั้น เบื้องบ่ววง้อมใจกล้า เกื่อนเพ็ง ฯ
๒๐๙๒ ค่างค่างช้างอ้ายเกื่อน แองผาย
ทังคนเซ็งไซ่ลือ เยียซ้อย
ขุนยนพร้อมคอนซาย อ้ายไค่
ลอนขี่ช้างตัวย้อย ย่าวมัน ฯ
๒๐๙๓ ไญ่ไญ่ม้าเค้าออก อวนทาง
พลหลายนันคั่งตรู เตินแส้
เจืองก็ จงเถิงชู้โสมงาม ง้อมม่วน
ยังฮุงน้องคนิงแท้ เที่ยงมโน บ่นั้น ฯ
๒๐๙๔ ผ่อเห็น ทะล่วนก้ามกลายท่ง เงินยาง พุ้นเยอ
ดีแก่ สุริโยใสส่องดอย ดูแจ้ง
เล็งเห็น ไพรขวางล้อมหลายหลืม เหลือผ่อ
ระดูเมื่อแล้งเดือนห้า หมอกฝน ฯ
๒๐๙๕ ทุกหมู่ไม้ซ้องช่อ เนืองนาย
คอนคอนลมเบิกบน ไควค้อม
ออระทึมไม้เหมือยฮวาย ฮำกิ่ง
บางจ่อบ้างจุมพร้อม พ่องบาน ฯ
๒๐๙๖ พระลิ่งข้ำยอยยอด ยังผา
ดีแก่ สิมพลีเฮียงเฮียบจาน จาวสร้อย
โยธิกาเที้ยนดำดวน ดวงกิ่ง
พะยอมยอดย้อยหอมเฮ้า ฮ่วงฮวาย ฯ
๒๐๙๗ ดอกเหมือดเหมี้ยงเกากลิ่น สุรภี
จำปี ทังจำปามากหลาย เหลือก้าน
ทองเหลืองผ้งแดงเฮือง ฮิมป่า
บานฮ่วงบ้างบานซ้อง แค่ผา ฯ
๒๐๙๘ ทุกหมู่ไม้พอเฟื่อง เฟ็ดแพน
ฟังยิน ยูงแงวเฮฮ่อนเสียง เกาฟ้อน
สังคาเค้านันเสียง สูญคู่
จับง่าซ้อนซอนเหล้น ส่งเสียง ฯ
๒๐๙๙ แต่นั้น ทุกที่เที้ยนเฮวฮอด คุนอินทร์
ออระควรบดป่าตาล แกมพร้าว
สานสานน้ำไชยสินธ์ แถวทั่ง ฯ
หอทาบท้าวกางกั้ง ก่ำแพง ฯ
๒๑๐๐ ภายเพศเพี้ยงเปนดั่ง เมืองสวรรค์
ลุงท่าน ปุนแปลงประดับก่อสูง สุมป้อง
พอเมื่อ คิมหันต์ตั้งระดูมา ปีใหม่
เตินพวกพ้องพลอยหลิ้น ส่งสงวน ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ