๒๙

๒๘๐๑ แล้วทอดถ้อยแถลงกล่าว กลอนถวาย
อามหงส์เห็นชู่อัน เอาไหว้
เมื่อนั้น ภูธรให้ยายแพน ไปก่อน
ป้าเหนี่ยวเจ้าจอมไท้ เที่ยวเมือ ฯ
๒๘๐๒ กะสิงฮว่ายฟ้อนไกวแกว่ง แกมแพน
พลหลวงเหลือคั่งทาง เปนถ้อง
แนนพันอั้วเมือขวา ข้างยี่
ค้ายพวกพ้องฝูงเก่า เงินยาง ฯ
๒๘๐๓ เดียรดาษเชื้องพร้อมสี่ พันสนม
เมืองขวางญูยี่ปุน เปนเจ้า
ชะลมเพี้ยงยางกาว ตกท่ง
ป้าท่าน ผู่ที่เหง้าแส้ก่อน อวนหลาน ฯ
๒๘๐๔ ผู่ก่งท้าวเนานั่ง อิงหมอน
โสมคราญนางลูกแมน เมือซ้าย
ชะลอนเที้ยนเมือขวา ข้ามแก่ว
ค้ายหมู่เหน้านางหนุ่ม ไทปะกัน ฯ
๒๘๐๕ ผิวแส่วเสื้อแครงนุ่ง แฮไหม
นองมาเปนแปดถัน แถวกว้าง
ปักษีพร้อมในไพร ชมชื่น
วางลูกไม้งองถ้า ถ่อมบา ฯ
๒๘๐๖ บินดุ่งดั้นนับหมื่น สวาสวา
คอยเก็งญาชู่นาง ในช้าง
ฝูงชาวบ้านตามมา เต็มท่ง
อันนี้บุญท่าน สร้างแต่ฟ้ากัมแก้ว เกิดมา ฯ
๒๘๐๗ คือดอกไม้เปื้องป่ง- ชมฝน
นางกัลยายิ่งสาว สวรรค์ฟ้า
เทื่อนี้ การจำเจ้าตนคราญ น้องเจื่อง
ชมลูกป้าฮามแก้ว ลูกแกว ฯ
๒๘๐๘ เจ้าอู่แก้วทรงเครื่อง แครงถนิม
คอคางแอวอ่อนเวียน นาวตั้ง
พิมพาเพี้ยงบัวขาว ไขกาบ
ยามเมื่อ ชายล่ำแล้วพอสลั้ง หลูดแด ฯ
๒๘๐๙ เมื่อนั้น โสมฮาบท้าวเถิงที่ เชียงขวาง
สนสน ไทเงินยางจอดใน นอนบ้าน
หาญพายพร้อมไทปะกัน มาใหม่
เนาแนบฮ้านแฝงฝ่าย ปักตูเวียง ฯ
๒๘๑๐ ไญ่ไญ่เบื้องอ้ายส่อง ขุนพาง
เฮียงพลายพับฮ่มไทร เซาช้าง
แต่นั้น บุญขวางเข้าเมือเมือง ระวังเครื่อง
คื่นคื่นด้างลายล้วน ช่อเขียว ฯ
๒๘๑๑ ผ่อเห็น เฟื่องๆฟ้าไหลหลีก วาโย พุ้นเยอ
นักสนมมวลหมู่เดียว ดาล้น
ปรางค์ทวารเหลื้อมมณีโช ช้อยโชติ
พระบาทท้าวธรรม์ต้น จอดพลาย ฯ
๒๘๑๒ มโนชเนื้อแล้วอาบ สรงสี
นางหลายคลาจากพัง เมือห้อง
สาวสนมเปื้องจามรี ไกวแกว่ง
ค้ายส่ำน้องชูใกล้ ยื่นแครง ฯ
๒๘๑๓ แพ่งแพ่งนิ้วส้วยใส่ ถนิมภรณ์
ผืนแครงไบบ่าเดียว ดวงช้อย
แต่นั้น บาไทขึ้นเมือเทิง ทรงแท่น
นางหนุ่มล้อมดูละห้อย แกว่งพระมร ฯ
๒๘๑๔ ตะแบ่นหน้าขาวส่อง เสมอดาว
ผายเบ็งชรเปล่งปราง เกยแก้ว
สาวสนมขึ้นโฮงทอง เฝ้ายี่
เนานั่งแล้วประนมนิ้ว กราบบา ฯ
๒๘๑๕ เมื่อนั้น ป้าซึ่มเต้าเถิงที่ เทียมหลาน
จัดความหาลูกแมน หลายพร้อม
โสมคราญอั้วอามคาย คิ้วก่อง
เนานั่งใกล้ทูลท้าว ยื่นสลา ฯ
๒๘๑๖ เมื่อนั้น เจ้าอู่แก้วทัวระท่อง เถิงสถาน
ภาษาเขาหากยัง ดูพร้อม
สาวฮามใช้หลายปาน เปนช่วง
เนือดๆเปื้องคีงค้อม ค่อยกระสัน ฯ
๒๘๑๗ เขาข่าวแท้เทียมคู่ ปรางค์ทอง
ฮมฮม ไทเงินยางขีดกัน กวนต้าน
รือว่า มามีพร้อมเถิงสอง สมคู่ สันนี้
คือดั่ง เปนหน่วยล้านรือฮู้ ชั่งชา ฯ
๒๘๑๘ เนานั่งพร้อมประดับอยู่ เปนถัน
ลอนลอน มืออามคายคว่าจูง จับน้อง
เฮานี้ สมภารพร้อมกำกัน ลงเกิด จิงแล้ว
คือฮ่วมห้องอุทรท้อง ที่เดียว ฯ
๒๘๑๙ กำเนิดนี้ฮอยฮ่วม พงศา ฯ
เทียวสงสารแผ่กัน ใกล้ท้อง
สมภารท้าวกำมา มีคลาด
เฮาพี่น้องทรงหมั้น หมื่นปี ฯ
๒๘๒๐ เมื่อนั้น เจ้าอู่แก้วโสมสะอาด อวนมโน
พาทีจาอ่อนใส เสียงต้อง
เทื่อนี้ บุญเถิงไท้เร็งโญ ใช้ช่วง
เจ้าพี่น้องยาได้ ด่วนวาง แดเนอ ฯ
๒๘๒๑ ชื่อว่า ผิดโพดพ้นนักซิ่น ขอวอน ไว้ก่อน
ตางดูใจซู่อัน ดีฮ้าย
ฟังกลอนอั้วอามคาย ขานขอบ
เฮาพี่น้องทังค้าย คู่คน ฯ
๒๘๒๒ บุญคอบได้มาฮ่วม เฮือนเดียว หนี้แล้ว
เพิงที่ หายสนเทที่คำ เคืองแค้น
เมื่อนั้น งามเสลียวแก้วนางแกว ขานขอบ
ฮักฮ่วมแหน้นเหมือนเชื้อ ทุ่นทรวง ฯ
๒๘๒๓ ประกอบผู้เจ้ายี่ ยินสงวน
ปุนแควางหิ่งเมือง กินแล้ว
เทพีป้าชวนเจือง เอาแพ่ง
เจ้าอู่แก้วธรรม์ต้น ลูกแกว ฯ
๒๘๒๔ พร้อมท่าน ผู้แห่งเหง้าสองอ่อน อามคาย
ทะแนว ถือบวยคำเที่ยนลง เลยพร้อม
โยธาท้าวทังหลาย กินม่วน
ทุกที่พร้อมดอมเจ้า คู่คน ฯ
๒๘๒๕ ฮ่วนๆก้องกงราช โฮงทอง
สนสน ชาวเงินยางไล่เลย พนันเหล้า
หนักพันได้สองไห แล้วอย่า
ท้าวฮุ่งซ้ำบวยน้อย จิ่งพอ ฯ
๒๘๒๖ อั้วค่าต้านเตินหมู่ นายเฮือน
ฮมฮมยอพาดแลว เลียนเข้า
พันเผือนย้ายมาเฮียง เฮือนแจก
ค้ายสิ่งเหง้ากินพร้อม พร่ำมวล ฯ
๒๘๒๗ ออระแนกนิ้วท้าวฮุ่ง ทวยเสวย
โสมคราญถอยส่วยมือ เช็ดผ้า
พอดีเมี้ยนมวลเลย ลงลุ่ม
ป้าซึ่ม ผู้แก่นไท้ลายี่ เมือหอ ฯ
๒๘๒๘ ชะพาดพร้อมเหน้าหนุ่ม นางแมน
พอประมาณเลยเลิกมวล เมือห้อง
เจืองผันอั้วอามคาย ขึ้นแท่น
สองพี่น้องตามท้าว ที่เดียว ฯ
๒๘๒๙ เจ้าแกว่นอุ้มเอาพี่ พิงสมร
โสมเสงียมงามเกิ่งสวรรค์ สาวฟ้า
เมื่อก่อน ฮามเฮียมฮ้อนทังปวง ปั้นปั่น
ฮักฮูปแก้วนงหน้า หมื่นกระสัน ฯ
๒๘๓๐ อวนก็ ดั่นดั่นดิ้นเถิงที่ ฮามหลับ
หลายวันคืนเฮ่งเถิง แถมข้อน
นอนนับมื้ออันฮาม เฮียงพ่าง
แสนโศกฮ้อนฮมน้อง เนื่องใน ฯ
๒๘๓๑ เจียมจากห้องหนแห่ง เมืองปะกัน
คองใดดูไป่พอ ระบวนพร้อม
ลอนว่า ปันนาไว้เขาหวน หอมไพร่
คึดพี่ผู้คีงค้อม ค่อยมา ฯ
๒๘๓๒ ดีแก่ ลมล่วงฟ้าฝืนช่อ นายเนือง
มาลาหอมฮ่วงโฮย ฮมเฮ้า
เมื่อนั้น อามคายต้านสังเจือง จาก่อน
ก้มกล่าวถ้อยถามอั้ว มิ่งเมือง ฯ
๒๘๓๓ เจ้าอู่แก้วหมักหม่อน หลายผิว
คำเคืองคึดบ่อิ่มตา ตนได้
ชิวหาต้านคำหวาน เสียงอ่อน
คือคู่ ดวงดอกไม้จาวแจ้ง จิ่งบาน ฯ
๒๘๓๔ ฮ่อนอ่อนฮ้อนฮักเฮ่ง ฮมหนาว
ไมตรีหวานเลี่ยมล้ำ โลมช้อย
ฮามเห็นหน้าขาวเขียว อวนอู่
ยามนึ่งกลั้นขวัญข้อย ขาดแฮง ฯ
๒๘๓๕ ปานนี้ นอนเน่งหลื้อหรืออยู่ สันใด
มีเพิงแพงบ่อาจฮาม แฮมมื้อ
เมื่อนั้น ศรีใสอั้วแถมวอน แวนมาก
ชื่อว่า ได้ติ่วตื้อกองแก้ว นั่งเนา ฯ
๒๘๓๖ แหนงชั่วสู้สมพากย์ ไมตรี
คำแสนเสมอแกลบเบา บุงเหี้ยน
เยียวท่อ มีในล้ำบุรีอินทร์ เอาเปรียบ
เที้ยนแต่ ใต้ลุ่มฟ้าฟังข่าว หลายนัย ฯ
๒๘๓๗ อันจัก ทำเทียบแท้เท้าทั่ว อุดร
มีที่ อาไลยแสนส่ำสาว ลือล้น
กงนครด้าวชมพู ฮีฮ่ำ ใดได้
เมื่อนั้น ท้าวฮุ่งผู้ธรรม์ต้น กล่าวนาง ฯ
๒๘๓๘ เปนดั่ง แสนส่ำห้วยน้ำผ่า เขาเขียว
ไหลมา โฮมวังขวางสู่คุง คาเสี้ยง
ชายนึ่ง ทำนาแล้วทวนเทียว ทำไฮ่
ฝังลูกเต้าแตงพร้อม ถั่วงา ฯ
๒๘๓๙ แล้วเล่า ปละไฮ่ไว้เปนฮุ่น ฮกหนาม
ภายเฮียม คือนาขวัญแห่งเฮา แฮงสร้าง
เฮานี้ สมการพร้อมแนวนาม เนืองราช
ใผ่ห่อนฮ้างพงศ์เชื้อ ใช่คอง ฯ
๒๘๔๐ อันนึ่ง ลอนว่าได้โดยราช สมภาร
เปนคลองอันแต่หลัง เหลือสร้าง
หาญพายแพ้เอาเมือง มาอ่ม
อ้วนติ่วช้างคืนสู่ เงินยาง ฯ
๒๘๔๑ ชะพ่มพร้อมเชืองถ่าว ถนิมภรณ์
เทื่อนี้ เมืองขวางญูท่างเฮา ปองกว้าง
รือว่า เฮียมหุมน้องนามกร การต่าง สันนี้
เจียมแต่ นิราศฮ้างฮมฮ้อน ฮ่ำคาญ ฯ
๒๘๔๒ คึดใคร่ ได้ต่อหน้านอนพ่าง พิงสมร
อาการดูดั่งชัง ทรงถ้อย
คอนคอนขึ้นเขาเขียว เถิงหลิ่ง
ชลเนตรย้อยยมไห้ ใช่ประมาณ ฯ
๒๘๔๓ ทุกสิ่งกลั้นกอยหอด สาลี
เมื่อนั้น โสมคราญนบนอบเจือง จอมไท้
เจียมแต่ บาศรีเต้าไกลเมือง ละพี่
หว้ายป่าไม้เทท่าน ในปะกัน ฯ
๒๘๔๔ ได้เผ่าเหน้าพร้อมสี่ พันสนม
เยียวขวัญออนอยู่หลัง หลายพ้อง
เฮียมก็ อาฮมฮ้อนดอมแด ดวงปั่น
พี่ย่อมข้องดาด้ำ เจี่ยขวัญ ฯ
๒๘๔๕ ดั่นดั่นดิ้นคองฮอด เฮียงสมร
เยียวว่า ใสสันสุกหล่าผอม ผิวเศร้า
คอนคอนค้อยราตรี ใกล้ฮุ่ง
ทรวงพี่ฮ้อนฮมเฮ้า ใช่ประมาณ ฯ
๒๘๔๖ คึดใคร่ หว้ายป่าไม้โดยดุ่ง เดินดอม
เทื่อนี้ สมภารเคยคอบลุง ทังข้อย
ท่อจัก ขอวอนให้บายืน ยาวโยชน์
ผู่ท่าน เจ้าติ่วสร้อยเผือข้อย ฮ่วมบุญ ฯ
๒๘๔๗ แต่นั้น มโนชอุ้มเอาพี่ พิงสมร
ชมสองสนุกอุ่นเมือง เฮียงหน้า
เมืองหลวงพร้อมพักนอน เย็นอยู่
ดาวดาษฟ้าเดือนข้อน ไก่ขัน ฯ
๒๘๔๘ ลูกไพร่พร้อมทุกหมู่ ทำครัว
เสียงนันควาญคาดปะโคน เคียนช้าง
หนัวหนัวเค้าโฮงขวาง คนคั่ง
โสมฮาบผู้ธรรม์อ้าง อู่เมือง ฯ
๒๘๔๙ ญั่งญั่งหน้าท้าวฮุ่ง ชมสงวน
เฮืองเฮืองสูรย์ส่องโพยม ยังฟ้า
โสมคราญท้าวคลานาง ลุกอาบ
เมี้ยนสว่ายหน้าแคงแล้ว ชู่ประการ ฯ
๒๘๕๐ โสมฮาบเมี้ยนมาแท่น ธรรม์ขวาง
โยธาแหนแห่เวิง วังใกล้
เจืองก็ วางคำต้านหาญพาย ถ้วนถี่
ให้ป่าวพ้องพลล้าน ชู่ขุน ฯ
๒๘๕๑ เฮาก็ ต้องเติบได้ท้าวที่ เมืองปะกัน
เร็งโญ ปุนแพรจีนหมื่นฮำ ทังผ้า
เสียงนันท้าวพังพลาย พอหมื่น
เตินส่ำม้ามวลได้ สี่พัน ฯ
๒๘๕๒ งามลื่นล้นอานใหม่ แกวแปลง
ชะดัน ฝูงนางแมนส่ำสาว บัวหน้า
เจืองแญงไว้พันปลาย เชืองถ่าว
เจ้าแผ่นล้านปุนแล้ว ชู่ประการ ฯ
๒๘๕๓ ค่าวค่าวเนื้ออั้วค่า เทียมผัว
นางแกวมวลมี่นัน นองเฝ้า
พังบัวห้างโคนคำ ยืนอยู่
ผู่แห่งเหน้าพร้อมพี่ อามคาย ฯ
๒๘๕๔ สะพู่พร้อมตาวเฮื่อ เขนคำ
พลหลายเหลือคั่งทาง ทุกถ้อง
นางเมืองป้าธรรม์ยำ เปนใหญ่
อั้วค่าเจ้าสินล้าน เผ่นพัง ฯ
๒๘๕๕ ไญ่ไญ่พร้อมทุกหมู่ นางแกว
ทังหลายเขาชู่ชาว เถิงช้าง
ทวนทวนก้องเภรี เสียงเสพ
ธุงญาบกว้างบังเจ้า ชู่ภาย ฯ
๒๘๕๖ สนั่นแทบเท้าบดเง่า งำสูรย์
พลยายยังย่างเปือง ไปหน้า
แถนคูนให้เปนเพีย เยาวราช
เจ้าลุ่มฟ้าเฮวฮอด เงินยาง ฯ
๒๘๕๗ อากาศเท้าพลแห่ สวนมวล
บุญขวางฮับฮาชมวล เมือห้อง
ลำลำป้าอวนหลาน แส้ก่อน
เขาพี่น้องลงช้าง ชู่คน ฯ
๒๘๕๘ หมักหม่อนหน้าพระบาท เถิงลุง
ศรีผลเมือนั่งเทียม ธรรม์ต้น
พญาเจืองเจ้าบุญขวาง มาฮอด ดีรือ
ชะพาดล้นโฮงกว้าง ชื่นงัน ฯ
๒๘๕๙ ท้าวทอดถ้อยขานขอด คำเมือง
เมือนั้น อาวพายฮอมชู่อัน เอาไหว้
หลานท่าน ทำเปืองม้างเทปะกัน ท้าวกว่า
ได้ติ่วช้างทังม้า มากมวล ฯ
๒๘๖๐ สว่าสว่าล้วนนางหนุ่ม พันปลาย
หลานก็ แญงดูควรค่อยแหน ลุงป้า
ภายเจืองซ้ำชะไนนัน ในข่วง
ล้วนหมู่ม้าอานสร้อย ญาบทอง ฯ
๒๘๖๑ ตัวนึ่งท้าวกว่า เลี้ยงแต่น้อยเฮียกล่วง ลมผัน
ฮองฮองเฮืองแค่มคำ งามล้วน
ธรรม์ยำท้าวกอยแล หลิงถี่
พายกล่าวถ้วนถวายแล้ว ชู่ประการ ฯ
๒๘๖๒ ตูก็ ไปพรากท้าวทันที่ เชียงสา
มินานเฮาฮีบแฮง ฮันช้าง
ลงนาแล้วคอยปะกัน เมิลมู่ง
นางกว่าห้างพลายพร้อม ออกมา ฯ
๒๘๖๓ พุ่งพุ่งแส้อวนก่อน สิงห์ทอง
หลานก็ ดาพลายชนชู่เมือง มวลถ้า
ฮองๆเหลื้อมปะคือคำ คูนหมู่
ฟ้าเหลื่อนตั้งทันหน้า เกี่ยวทาน ฯ
๒๘๖๔ ซู่ชู่แส้ม้ามาก ผาทอง
ดีเพื่อ พานคำแขงข่มเขา กอยค้าน
ตูก็ นองพลเข้าเมือเมือง มวลไพร่
แล้วเล่าอ้วนพลตื้อ ใส่นา ฯ
๒๘๖๕ หลานใคร่ถ้อยสอนคว่าง คำเนือง
เยียวลุงคองข่าวฮัน เฮวช้าง
ตูก็ คืนเปืองแท้ทังวัน เฮวฮีบ
เถิงแห่งด้าวบ้านเก่า เชียงอินทร์ ฯ
๒๘๖๖ หว้ายกีบก้ำยาวย่าน นาเนือง
หลานก็ จำขุนฟองล่วงถอง เถิงเจ้า
ชอบที่ บุญเฮืองให้นางยำ เฮวฮอด
เจ้าหมื่นม้าวเถิงที่ เชียงขวัญ
๒๘๖๗ จงจอดแจ้งคนิงอ่าว เถิงลุง
วันลุนเลยล่วงมา เมืองล้าน
บุญสูงเจ้ากือเมือง ท้าวซึ่ม
แหนพากย์ต้านแขข้อ ชอบคดี ฯ
๒๘๖๘ เยียวบ่ ได้ฝ่ายฟ้ามาตื่ม เงินยาง
เปนดั่ง ภูมีทวนเสลาโสรจสรง ลุงป้า
บุญขวางเจ้าธรรม์ยำ ยศใหญ่
เจ้าแผ่นหล้าเตินแต่ง โสรา ฯ
๒๘๖๙ ไญ่ไญ่ล้นไหมาศ มวลแค
เตินนายเฮือนฮีบดา ดูน้ำ
แหนคำต้านคำยวง งัววาด
ชู่แห่งล้ำโฮงฮ้าน ลุ่มเทิง ฯ
๒๘๗๐ ท้าวก่ายข้อแขกล่าว นัดดา
เร็งโญ ฟายฮางบัวบอกถอง เถิงฟ้า
ขุนเจือง ไปเทด้าวแดนผี มาฮอด เฮาแล้ว
ลุงซึ่มข้าควายช้าง ทุ่มแค ฯ
๒๘๗๑ ปัดหลอดเหลื้อมแสงส่อง สังวาล
ประแหวคีงฮาบคำ ควรย้อง
เมืองๆเหลื้อมปานคำ ไกวแกว่ง
จอมอยู่ฟ้าปุนป้อง ช่อยแหน ฯ
๒๘๗๒ ตูก็ ได้ท่อนท้าวบ้านแห่ง เชียงทอง
ทุกแดนตนส่วยทอง มาไหว้
ฮองฮองนิ้วเฮืองแหวน แล้วอย่า
ค้อนโคดไค้เสียงพาทย์ เภรี ฯ
๒๘๗๓ เจ้าว่าให้งัวญ่าย คำยวง
เดาดาดีแต่งเติน ดูเหล้า
เร็งโญต้านทังปวง แล้วแต่ง
ผู้ที่เหง้าอั้วค่า ดอมเจือง ฯ
๒๘๗๔ กับทัง นาแน่งเนื้อนงถ่าว สามมะเฮียว
บุญเฮืองเอาแพ่งโดย ดอมเจ้า
คนิงเถิง ศรีเสลียวสร้างเชียงเครือ ง้อมม่วน ภายพุ้น
ปานนี้ เจ้าอ่อนผู่จิ่งหน้ามาฮ่วม แองคอน ฯ
๒๘๗๕ ชั้นที่ เหง้าอู่แก้วกินฮ่วม ขุนยน
ชะลอนเมียสี่พัน มีข้อย
สะผลเจ้าจอมนาง นงถ่าว
พร้อมซูบเหล้าขุนช้อย ไซ่ลื่อ ฯ
๒๘๗๖ ค่าวค่าวหน้านางเล่า โลมขวัญ
คอนชายถือแพ่งโดย ดอมน้อง
โสมสันเจ้านางมุน นางเกิด
ทุกที่ซ้องประนมนิ้ว นอบทูล ฯ
๒๘๗๗ แลเลิศล้นขาวสิ่ง นางพรหม
แถนคูน เอาคำยวงฮ่วมดอม ดูถ้วน
เมืองๆเหลื้อมมณีสี ใสส่อง
หลิงลำล้วนงามเล้ม ลื่นประมาณ ฯ
๒๘๗๘ กาก่องเนื้อนงถ่าว แองคอน
เชิญบาคราญชอบเอา ไหซ้อย
ภูธรท้าวบายกำ ค้อมก่อง
พลติ่วฮ้อยเล็งเจ้า ผ่อดู ฯ
๒๘๗๙ ศรีส่องหน้าเฮืองฮุ่ง สังวาล
ชะบูคีงคาดจันทน์ งามเล้ม
โสมคราญท้าวคืออินทร์ ลงลอด
สไบดอกไม้ผืนเข้ม แขบโสม ฯ
๒๘๘๐ เนื้อปลอดแจ้งคือแว่น วันจีน
โยธาประนมนอบมือ มวลไหว้
ศิลควรท้าวธรรม์ยำ แล้วอย่า
ได้แพ่งเหล้าเถิงหมู่ ขุนแกว ฯ
๒๘๘๑ ชะพาดเนื้อทังอ่อน เอ็ดควง
ทะแนว บายบวยคำเที่ยนลง เลยพร้อม
บุญยวงเจ้ากือเมือง มนุสโลก
นางนั่งล้อมแฝงเฝ้า แท่นคำ ฯ
๒๘๘๒ ลุโชคได้เมืองปั่ว กระไดทอง
ธรรม์ยำ เตินชาวเฮาชู่คน ฝูงข้า
ผองดูเบื้องธรรม์ยำ ถ้วนถี่
เจ้าลุ่มฟ้าหลิงแจ้ง ชู่ลวง ฯ
๒๘๘๓ ทุกที่เที้ยนกินเกิบ กวนเมา
เมื่อนั้น คำยวงเตินชู่ภาย ตางเจ้า
ทังเมืองพร้อมเอามวล เมี้ยนอย่า
ผู่ที่เหง้าสองท้าว ชื่นชม ฯ
๒๘๘๔ สว่าสว่าพร้อมฝูงหมู่ ชาวปะกัน
ฮมฮมจัดสั่งลุง ลงพร้อม
โสมสันแก้วอามคาย อั้วค่า
บ่ฮู้ กี่ส่ำเหน้าคีงค้อม สู่พัง ฯ
๒๘๘๕ แม้งนึ่ง เถิงป่าพร้าวถ้องถี่ เชียงจวง
ทังสองคนแล่นนำ ตีนช้าง
ฝูงสาวแส้ทุกลวง ชมชื่น
เถิงประเทศกว้างหอราช เชียงสา ฯ
๒๘๘๖ ฮื่นฮื่นพร้อมเฮียงแฮบ กุญชร
บาเจืองเมือแท่นคำ คูนแก้ว
ลมออนเปื้องเหมือยหนา หนาวหน่วง
ดีแก่ ดาวดาษฟ้าบินแส้ว ขอบเขา ฯ
๒๘๘๗ สูรย์ล่วงล้นลงลุ่ม นายเนือง
ตาเวาขันฮ่มตาล ตีนบ้าน
บาเจืองขึ้นเมือสถาน เถิงแท่น
อั้วค่าเจ้าสินล้าน กล่อมผัว ฯ
๒๘๘๘ ฝูงแกว่นใช้ลดม่าน ลายลง
แครงบัวใบทั่วเดียว ผืนผ้า
โฮงหลวงเหลื้อมมณีโช ใสส่อง
หน้าต่อหน้านอนเนื้อ แนบสม ฯ
๒๘๘๙ กาก่องนิ้วน้อยโฮบ ฮัดนาง
ดีแก่ ลมนองพัดหว่างดอย ดงหว้า
วางคีงค้อมพอยาม แล้วฮุ่ง
สูรย์ส่องฟ้าปงฮ้อน เฮื่อเฮือง ฯ
๒๘๙๐ พู่งพู่งพร้อมขุนใหญ่ เมือมวล
บาเจืองเนาแท่นคำ คนเฝ้า
ทวนความใช้อาวพวง พลส่วย
เขือจ่ง เมือแห่งเจ้าจอมล้าน เล่าทูล ฯ
๒๘๙๑ หลานอว่ายช้างชนกว่า เทปะกัน
คูนเมืองพัดเพียกแฮง เฮาได้
ปันนาพร้อมทังหลาย นับคู่
บางพ่องไว้ดอมคว่าง ในปะกัน ฯ
๒๘๙๒ ฝูงหมู่ข้าแควนญ่าย เหลือหลาย
ปันเมืองกินคู่คน ดาถ้วน
พลายพังได้โดยบุญ พระราช
ล้วนส่ำม้าอานสร้อย ใส่คำ ฯ
๒๘๙๓ ซ้ำแจกด้วยฝูงขนาด เฮวแฮง
ยำภูธรบอกบน ลุงป้า
ปันเมืองไว้คนหาญ นาขอก
เขือจ่งเมือกล่าว เจ้าลุ่มฟ้าความหมั้น ชู่อัน ฯ
๒๘๙๔ แต่นั้น ข้าจากห้องโฮงราช เถิงลุง
ธรรม์ยำหลิงล่ำคอย คนใช้
ฮวานๆฮ้อนวันสูง ใสโชติ์
ข้าก็ ทูลบาทไท้กอยไหว้ กล่าวกลอน ฯ
๒๘๙๕ หลานก็ ลุโชคซ้ำได้ใส่ แสนนา
บรพารเมืองป่องดัน แดนแญ้
นัดตาเจ้าเจืองลุน ล้านมาศ
เฮวฮีบ แส้หมู่ช้างมาฮอด เงินยาง ฯ
๒๘๙๖ พระบาทเจ้าควรว่า สันใด
การเปนเพราะเพื่อเมือง ลุงป้า
เมืองในชั้นนครหลวง ญูแต่ง
ฝูงพวกพ้องฮิงไว้ แต่ประมาณ ฯ
๒๘๙๗ ควรแบ่งให้ใผอยู่ ใผกิน
เร็งโญขานขอบใจ เจืองเจ้า
บ่กว่า นรินทร์ผู้ผลควร กัมเกิด กูแล้ว
ลุงอยู่ถ้าเปนเถ้า ฮ่วมบุญ ว่าเนอ ฯ
๒๘๙๘ ประเสริฐแท้หลานว่า อันใด
คุณโณเจืองช่อยเฮา รือน้อย
ในเวียงชั้นเงินยาง มวลมาก
บ่กว่า เจ้าติ่วสร้อยปุนแต่ง โดยเดิม ฯ
๒๘๙๙ ลุงก็ ฝากคาบไว้ให้ยี่ ปองเมือง
เติมใจบาลูกจอม ใจกล้า
บุญเฮืองท้าวธรรม์ยำ เมี้ยนสั่ง
คืนคอบ เจ้าลุ่มฟ้าประนมนิ้ว นอบถวาย ฯ
๒๙๐๐ ชะพั่งพร้อมทูลราช นัดดา
หาญพายเตินซู่ขุน มวลแล้ว
บัดนี้ เมืองเฮากว้างกือนา ล้านส่วย
ยี่จัก เลี้ยงบ่าวแก้วฝูงยาก ทุกขุน ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ