| ๑๓๐๑๏ แสนโกฎิตั้งบังง่อน |
สุดสวาย |
| คนิงเชียงเครือเกิ่งดิน |
แดนห้อ |
| มือผันผ้าบายดม |
ดูกลิ่น |
| หนักหน่วงท้าวทรวงท้อ |
ใช่ทาม ฯ |
| ๑๓๐๒๏ แปรปิ่นหน้าหลิงล่ำ |
สุดดิน |
| ชลทาไหลหลั่งหลาม |
เหลือกลั้น |
| ท่อจัก ถวายใจแจ้งวิญญาณ |
ยังฮูป เฮียมแล้ว |
| เปนดั่ง มาพ่างชั้นเฮียงน้อง |
แม่งหาย ฯ |
| ๑๓๐๓๏ เท่าบ่ ได้ลูบเนื้อเกลี้ยงเกิ่ง |
พระกาโย |
| เลิงๆ เหมือนสายใจอยู่จิง |
จำหน้า |
| อันนี้ฮู้ว่า เวโรฮ้อนฮมเบียน |
เบื้องบาป อวนแล้ว |
| เทียวท่อง ผ้ายลุ่มฟ้าหลายมื้อ |
เญียะวอน ฯ |
| ๑๓๐๔๏ ผ่อดู ทุกตาบห้วยเหลืองเหล่า |
ไฟลาม |
| ดีแก่ ฮอนๆวันลั่นแสง |
สูนเศร้า |
| เล็งเห็น ดอยหลามล้อมเขาเขียว |
อ้ายก่ำ |
| เขานั้น เสียส่วยเจ้าลุ่มฟ้ามีค้อง |
คู่เงิน ฯ |
| ๑๓๐๕๏ ฮู่งค่ำถ้อยใจฮ่อ |
เร็งญา |
| เฮินแพนเถิงท่าทอง |
ฮิมน้ำ |
| ผาอากว้านเสาสูง |
กว้างฮาบ |
| ประดับชู่ล้ำแปงฮั้ว |
แวดระวัง |
| ๑๓๐๖๏ ผ่อเห็น ทุกตาบถ้องแถวตูบ |
ตองงวน พุ้นเยอ |
| ชาวดอยฮังฮีบดี |
ดาต้อน |
| พลเมืองเมี้ยนมามวล |
พร้อมฮอด |
| ค้อนโคดค้องเสียงห้าว |
เฮ่งยาม ฯ |
| ๑๓๐๗๏ เจ้าจอดช้างลงอาบ |
เอาแฮง |
| ทรงโสมงามออกมา |
เถิงห้อง |
| แองคอนเข้าเมือใน |
ลดม่าน |
| ฝูงพวกพ้องปุนตั้ง |
แต่งเพา ฯ |
| ๑๓๐๘๏ ผ่อเห็น ผ่านๆน้ำล้นตาด |
ผาขวาง พุ้นเยอ |
| ดีแก่ ฟองเกาตกแค่หิน |
เหงก้อน |
| เจียมแต่ ไกลนางแท้ทวนเห็น |
หลายหลาก |
| มีที่ ไม้เฟื่อยฟ้อนลมเกี้ยว |
กิ่งเกียง ฯ |
| ๑๓๐๙๏ เล็งฟากฟ้าคือนาค |
ลายวัล |
| ลางตัวแปม่ายเมียง |
เมิลซ้าย |
| ชะพืนพร้อมคุชสิงห์ |
สันย่าง |
| บางเคี่ยนค้ายดูดั่ง |
กินรอน ฯ |
| ๑๓๑๐๏ ต่างต่างตั้งถ้อยถี่ |
โสมเสือ |
| เหลียววอนทางผ่อไกล |
กลอยม้าง |
| พลอยเฝือฝั้นคือหงส์ |
สวานปีก |
| มีที่ เฮียงฮูปช้างแฝงเฝ้า |
ฝ่ายเหนือ ฯ |
| ๑๓๑๑๏ แม้งนึ่ง ลมลวาดฟ้าฟัดฟีก |
เฟือนหาย |
| ดีแก่ ทินกรฮองฮูปเสือ |
สิงห์ช้าง |
| เล็งภายก้ำอีสาน |
ศุภราช |
| ฟ้าเฝียดกั้งเดิมล้าน |
หมื่นหลึม ฯ |
| ๑๓๑๒๏ สะพาดพ้อมคือวาด |
วัลจีน |
| ออระทึมบดเมื่อเย็น |
ยายถ้อง |
| เล็งแต่ ตีนดอยข้างเขาสูง |
สุดต่ำ |
| พลพวกพ้องดนเท้า |
คั่งมะฮาม ฯ |
| ๑๓๑๓๏ เมื่อนั้น ข้าก่ำเจ้าดอยง่อน |
เถิงหลาน |
| ปงหลายหามแต่งปุน |
เปนถ้อย |
| นับมวลพร้อมกวางฟาน |
แลนลิ่น |
| ประดับเครื่องฮ้อยฮอมเหล้า |
ฮีบเฮียง ฯ |
| ๑๓๑๔๏ ท้าวปิ่นหน้าเมิลผ่อ |
ทุกอัน |
| พางเตินเสียงสั่งคอน |
เคยไหว้ |
| นรินทร์แก้วบุญกัน |
ขานขอบ |
| เมี้ยนชู่ชั้นเทไว้ |
มากมวล ฯ |
| ๑๓๑๕๏ ข้านอบนิ้วเลยเลิก |
ประนมเนือง |
| ผลควรมาฮอดตู |
ฝูงข้อย |
| เมื่อนั้น บาเจืองเจ้าจอมคุณ |
คนิงฮอด |
| แหนชอบช้อยชมต้าน |
แต่งาม ฯ |
| ๑๓๑๖๏ บัดนี้ลุงซึ่มซ้ำคึดจอด |
จงหลาน |
| สมคามกวนสู่เชียง |
ฮมฮ้อน |
| โยธาเบื้องพลหาญ |
ท้าวกว่า |
| เสิกทุ่มข้อนเชียงล้าน |
ล่วงผัน ฯ |
| ๑๓๑๗๏ อ้ายก่ำตั้งเทิงท่า |
เชียงสา |
| พลายมันมีหมื่นสาร |
ตัวต้น |
| แองกาเจ้าคำวัง |
นพราช |
| ผัดกล่าวปล้นเอาอั้ว |
อ่อนอาม ฯ |
| ๑๓๑๘๏ ทุงยาบเหลื้อมเหลือท่ง |
เงินยาง |
| แมนก็ ยอสมคามเคียดชู |
ชีงม้าง |
| ลุงบ่ วางโสมแก้วสองศรี |
เสียง่าย |
| ฮุ่งค่ำอ้างเถิงท้าว |
ที่เซง ฯ |
| ๑๓๑๙๏ ข้าก่ายข้อแขชอบ |
ชมขาน |
| เรงโญยินชื่นหัว |
หุมต้าน |
| ยอขันเข้มพานคำ |
ซองหมาก |
| เฮียงเฮียบฮ้านหลายถ้าน |
สู่พาง ฯ |
| ๑๓๒๐๏ เจ้าปิ่นหน้าแปรปาก |
ปุนถาม |
| สูแฮงเทียวเมือ เมืองเงินยางดั่งรือ |
ไกลใกล้ นั้นปู่ |
| มันก็ คึดควรฮู้ฮับความ |
แวนชอบ |
| ผิจัก ตั้งแต่งใช้คราวมื้อ |
ฮอดลุง ท่านแล้ว ฯ |
| ๑๓๒๑๏ เท่าว่า เขาขอบขั้นเมิลมุ่ง |
เชียงสา |
| ประมาณสูงชั่วดี |
ดอยน้อย |
| ลงนาพุ้นขุนแกว |
ท้าวกว่า |
| เท่าไป่ อ้อมแง่ซ้ายเบื้องฝ่าย |
ภูเมิน พี้ดาย ฯ |
| ๑๓๒๒๏ ฮุ่งค่ำเค้าม้าคว่า |
ระวังเวียง |
| เสินๆพลายแกว่งกระดิง |
ดังก้อง |
| ลุงก็ แขงเชียงชั้นเงินยาง |
ยุคราช |
| ฝูงพวกพ้องคนิงเจ้า |
อยู่ครอง ฯ |
| ๑๓๒๓๏ อันนึ่ง เซ็งว่าพระราชฮู้แพงพี่ |
คือตน |
| เยียวบ่ วางนาคองแห่งหลัง |
เหลือถ้า |
| บัดนี้ จอมใจท้าวลงพล |
เพี้ยงใฝ่ แท้แล้ว |
| ตูบ่าว เบื้องลุ่มฟ้าฟังหม้อม |
หง่วมเหงา ฯ |
| ๑๓๒๔๏ เทื่อนี้ คือคู่น้ำใจใคร่ |
กะเสลา |
| กางว่า หายบันเทาโทษลุง |
เลยล้าง |
| แต่นั้น ปุนดาตั้งไหแค |
เพงแพ่ง |
| แล้วกล่าวเจ้าธรรม์อ้าง |
ลูกจอม ฯ |
| ๑๓๒๕๏ ญ่องๆนิ้วส้วยแกว่ง |
ไกวปาน |
| ผายเสียงฮอมฮอดผี |
สวางเสื้อ |
| ตูจัก ทานตาวต้องสมคาม |
กวนแก่ |
| ด้ำพ่อเชื้อคูนคุ้ม |
อย่าไล ลูกเนอ ฯ |
| ๑๓๒๖๏ ผิว่า ฮบฮาบแพ้แมนแป่ |
ชนะเปือง เมือใด |
| ฝูงแกวเซ็งซ่าไกล |
กลอยย้าน |
| ยูท่าง เทเมืองได้สินคราญ |
สร้อยมาศ |
| บัดนี้ พลัดพี่เจ้าแพงล้าน |
ซูดชม ฯ |
| ๑๓๒๗๏ เมื่อนั้น พระราชเมี้ยนคำว่า |
แวนวอน |
| เทพา ทั้งอินทร์พรหมที่เฮา |
แฮงไหว้ |
| ตูจัก หลอนหลุยเข้าเงินยาง |
ทานใหญ่ |
| ลุงกล่าวไว้เชียงล้าน |
บอกบน ฯ |
| ๑๓๒๘๏ ผัดว่า ซ้ำใส่ท้าวเทปั่ว |
ปันนาง |
| สมภารเพงแผ่ผล |
ผายกว้าง |
| เมืองหลังชั้นมาดา |
พร้อมพี่ กูพุ้น |
| คุณพี่ป้าเอาอ้าง |
เกิ่งตน ฯ |
| ๑๓๒๙๏ บัดนี้ ใกล้ฮอดต้องท้าวที่ |
หุนบัง |
| เขาจัก ชนชีงนางลูกลุง |
แพงล้าน |
| เลียนแพนล้อมระวังเวียง |
ฮัดราช |
| ได้ว่า คลาจากบ้านโดยฮ้อน |
ฮีบมา นี้แล้ว ฯ |
| ๑๓๓๐๏ ผัดยาดแญ้วันก่า |
กวนพล |
| โยงโยธาเกื่อนแฮง |
ฮุมข้า |
| พอที่ พานคำได้เชยชม |
กลางหมู่ ยามใด |
| เฮวฮีบคุ้มคุณป้า |
มิ่งแมน เที่ยวเถิ้น ฯ |
| ๑๓๓๑๏ เมี้ยนอย่าแล้วประดับคู่ |
ฝูงนาย |
| แจนๆจัดแจกปุน |
ปันเหล้า |
| ภูธรท้าวทวยกำ |
ค้อมก่อง |
| ฝูงส่ำเหง้าพวงพ้น |
ฮ่วมหลาน ฯ |
| ๑๓๓๒๏ ญ่องๆนิ้วส้วยส่อง |
ถนิมเฮือง |
| โสมคราญงามเกิงอินทร์ |
เอาตั้ง |
| บาเจืองให้หาพาง |
อ้ายง่ำ |
| ข้าบ่พลั้งประนมไหว้ |
ส่งเสียง ฯ |
| ๑๓๓๓๏ เบื้องส่ำพ้องโยเธศ |
ทุกขุน |
| ฝูงเขา ชาวเชียงเครือเกื่อนคาน |
เญียซ้อย |
| ญนๆเบื้องบวยคำ |
แถมแพ่ง |
| ผ่อดู สูรย์ส่องค้อยควงฟ้า |
เมื่อวอน ฯ |
| ๑๓๓๔๏ ชู่แห่งพร้อมกวนเกิบ |
กินเมา |
| ออระชอนเสียงหมู่พาง |
พันเหล้า |
| ประนมมือแล้วเลยเอา |
ได้ด่วน |
| ข้าขาบเกล้าทูลท้าว |
เลิกถอย ฯ |
| ๑๓๓๕๏ ทะล่วนเมี้ยนนบนั่ง |
ในมะฮาม |
| ดีแก่ ลมยอยพัดกิ่งจวง |
ดังห้าว |
| เมื่อนั้น เร็งโญฮู้คึดคาม |
คนิงมาก |
| คุบเครื่องพร้อมกองม้าว |
หน่วยแดง ฯ |
| ๑๓๓๖๏ ผ้าหลากเหลื้อมหลายสิ่ง |
สัพเพ |
| เฮาจัก คูนพางเปนเขื่อนแขง |
หัวหน้า |
| หาญพายเมี้ยนเทลง |
เลยกล่าว |
| ข้าขาบท้าวทูลไหว้ |
ส่งพร ฯ |
| ๑๓๓๗๏ ชะพ่มพร้อมฝูงบ่าว |
หุมงัน |
| ออระชอน ชาวดอยสูงสั่งหลาน |
เมือบ้าน |
| ตูจัก ปุนกันล้วนคนดี |
เดินก่อน |
| บางพ่อง ยังอยู่เฝ้าเชียงล้าน |
บ่คลา พุ้นดาย ฯ |
| ๑๓๓๘๏ เมื่อนั้น หมักหม่อนหน้าท้าวขอบ |
ขานพาง |
| เขาก็ วันทาเลยเลิกมวล |
เมือพร้อม |
| บาก็ คนิงใจแจ้งจงนาง |
เอื้ออ่าว |
| คึดพี่ผู้คีงค้อม |
คั่งทรวง ฯ |
| ๑๓๓๙๏ ลมท่าวถิ้มแถวป่า |
ปงวอน |
| เล็งเห็น มาลาเลียนดอกดวง |
โฮยเฮ้า |
| ฟังยิน วอนๆด้าวดอยสูง |
เป็ดป่อง |
| ฝูงพวกน้อยเฮียงเข้า |
พ่างเพา ฯ |
| ๑๓๔๐๏ กาก่องนิ้วทวยใส่ |
ทะไลคำ |
| ทนสะแดเหงาค่อยกิน |
ปานก้าง |
| ธรรม์ยำเยื้อนทังตรอม |
ตีงสวาท |
| น้ำลูบนิ้วมือล้าง |
ลวดนอน ฯ |
| ๑๓๔๑๏ แม้งนึ่ง เหมือยหยาดย้อยฮำแผ่น |
อุทัย |
| อัมพรสูนส่งเสียง |
ดังก้อง |
| วาโยเปื้องไกวนัน |
ในป่า |
| ฟ้าฮ่ำฮ้องโดยน้อง |
ค่อยคลา ฯ |
| ๑๓๔๒๏ ฝนซว่าถิ้มแถวเถื่อน |
บาดาล |
| ฮอยที่ เทพาแถมงุ่มตา |
เต็มให้ |
| ลมพานเพี้ยงหิวโพย |
พิศวาส |
| ผ่อดู ฟ้าหลั่งเหลื้อมคือไต้ |
เทพยวง ฯ |
| ๑๓๔๓๏ เสด็จขาดเมี้ยนใสส่อง |
วาดา |
| ซะลอนดาวเฮื่อดวง |
เดือนแจ้ง |
| เมื่อนั้น บาคราญฮ้างฮามนาง |
นงแปลบ |
| คึดฮุ่งชู้นอนแล้ง |
ลวดฝัน ฯ |
| ๑๓๔๔๏ เหมือนดั่ง ชะแลบเนื้อเพิงพี่ |
ประชิดชม |
| สีใสสันดั่งเลิง |
แฮงต้าน |
| ทรงคีงเปื้องแขนกลม |
เกากอด |
| เหมือนฮูปแก้วแพงล้าน |
เกิ่งตน ฯ |
| ๑๓๔๕๏ มือสอดอุ้มเอาแทบ |
เทียมชม |
| ประมาณพอต่ำบน |
กลอยฟื้น |
| ไสยาเยื้อนฮมเพิง |
ขุกตื่น |
| ทรวงวู่ขึ้นกระหายฮ้อน |
เกี่ยวเกา ฯ |
| ๑๓๔๖๏ เยื้อนยื่นนิ้วชมแผ่น |
ผืนแครง |
| ฮมกำเดาเดือดแด |
หิวไห้ |
| ผันแคงชู้เชยชม |
ลุกนั่ง |
| ดีแก่ เดือนส่องไม้ฟานโป้ง |
ฮ่ำดง ฯ |
| ๑๓๔๗๏ ญั่งๆพร้อมพลพวก |
ปุนครัว |
| พางดำปงป่าวกัน |
กวนห้าง |
| เล็งเห็น สูรย์เฮืองขึ้นบัวระพา |
แจ้งส่อง |
| ควาญเกี่ยวช้างฟูมน้ำ |
ออกมา ฯ |
| ๑๓๔๘๏ ญ่องๆนิ้วเจ้ายี่ |
ยินวอน |
| พังพลายเคียนคาดดา |
เฮียงฮ้าน |
| เร็งโญเยื้อนเสวยทอน |
ทังฮู่ย |
| คึดพี่เจ้าสินล้าน |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๑๓๔๙๏ ออระมุ่ยเนื้อแห้งฮุ่ง |
ผอมเหลือง |
| บาคราญยกย่างทวน |
เถิงช้าง |
| ไสวแส้แพนเนือง |
ย้ายออก |
| ญั่งๆด้างเมือหน้า |
ล่วงทาง ฯ |
| ๑๓๕๐๏ ซว่าๆข้ามเขาขอบ |
บัพพะตา |
| ภูธรจงจอดนาง |
ในห้อง |
| ฮมฮมฮ้อนเวทนา |
นานสว่าง |
| ใกล้ที่ต้องพลล้าน |
เญียะวอน ฯ |
| ๑๓๕๑๏ ผ่อเหน พร่างๆเหลื้อมสูรย์ส่อง |
อุทัยพุ้นเยอ |
| ขอนๆพลายแกว่งกระดิง |
ดังก้อง |
| เจียมแต่ มาไกลชู้ชมผืน |
ผ้าขนาด |
| น้องหากฮ้างฮามแล้ง |
ต่างตน ฯ |
| ๑๓๕๒๏ เมื่อนั้น ภูวนาถเนื้อเทเวศ |
วอนกระสัน |
| ชลทาไหลหลั่งลง |
เหลือผ้า |
| อุนละโหแห้มคือควัน |
ฮมลวาก |
| ไกลพี่เพี้ยงดินฟ้า |
ต่างหลึม ฯ |
| ๑๓๕๓๏ ดูดั่งน้องลำบาก |
โฮยแฮง |
| พอจัก ลืมวิญญาณเญียะเชย |
ซัดใกล้ |
| เหมือนดั่ง โสมแพงแท้ทังตน |
เปลื้องเปล่า |
| ทุกท่วย ใต้ลุ่มฟ้ามีแท้ |
แด่กู แลนอ ฯ |
| ๑๓๕๔๏ ภาคนึ่งฮ้อนโดยเล่า |
ลางฝัน |
| สองประการดูดั่งมี |
จิงแจ้ง |
| เยียวบ่ ทันเทียมเนื้อนงเยา |
เจียระจาก |
| สังหากแข้งแถมฮ้อน |
เกิดกวน ฯ |
| ๑๓๕๕๏ แต่นั้น พ้นป่ากว้างเขามาศ |
ดอยคำ |
| ฟังยิน ปักษีสวานส่งเสียง |
ดังก้อง |
| ลำลำป้อนผัวเมีย |
มีคู่ |
| บางเฮ่งฮ้องเฮียวไม้ |
ม่วนดง ฯ |
| ๑๓๕๖๏ บางพ่อง ยังอยู่ซ้อนเปื้องปีก |
เชยชม ก็มี |
| ลางตัว ยังพลอยหลงเผ่าเดียว |
เดินผ้าย |
| อันนี้คือดั่ง อวนจอมเจ้าเจียระฮม |
นิราศ จริงแล้ว |
| เห็นฮ่างฮ้ายคือน้อง |
ปีกนาง ฯ |
| ๑๓๕๗๏ เลยลวดข้ามห้วยตาด |
เดินผลู |
| ดีแก่ บงซางเฮียงฮ่มบัง |
ใบซ้อง |
| แต่นั้น พังพลายขึ้นภูเมิน |
เมือง่อน |
| พลพวกพ้องหุมเจ้า |
ชื่นชม ฯ |
| ๑๓๕๘๏ ผ่อเห็น ลำท่อนท้าวเชียงใหญ่ |
เงินยาง พุ้นเยอ |
| ฮมฮมปลงเครื่องเครา |
ทันกว้าง |
| ที่นั้น พางแปลงไว้หลายหลัง |
กว้านจอด |
| ควาญเกี่ยวช้างเทียมเท้า |
แทบเกย ฯ |
| ๑๓๕๙๏ เยื้อนย่างขึ้นทังฮู่ย |
หาแฮง |
| บาก็ ผายคีงเลยอาบสี |
สรงน้ำ |
| ภูธรไท้แพงเมือง |
คึดพี่ |
| ประดับม่านกั้งกางห้อง |
แห่งเพียง ฯ |
| ๑๓๖๐๏ ทุกที่เที้ยนโยเธศ |
มามวล |
| เมื่อนั้นแกวๆ เสียงอาวพวงค่อยแหน |
ผายเผี้ยน |
| ทันที่ ฮวานๆเหลื้อมทุงทอง |
ท้าวกว่า เขาแล้ว |
| บ่ฮู้ กี่หลั่นครั้งเฮืองเฮื่อ |
พอแสน ฯ |
| ๑๓๖๑๏ ทันที่ ฮั้วอาดอ้อมตีนท่า |
หุนบัง เขาแล้ว |
| ระงมคนคั่งแพน |
พันถ้อง |
| ทันที่ แคมสะพังพุ้นกวานแก |
ผู้เผือก เขาแล้ว |
| แพนช่อซ้องหลายล้วน |
ฮาบเฮียง ฯ |
| ๑๓๖๒๏ เบื้องฝ่ายซ้ายผู้เผือก |
แมนฟอง เขาแล้ว |
| ไสวเต็มท่งเพียง |
พันถ้อย |
| ทันที่ แคมคูข้างหนองตัง |
ตีนท่ง |
| ม้ามากเค้าหลายฮ้อย |
คั่งมา ฯ |
| ๑๓๖๓๏ ที่นั้นหลานกว่า สร้างยอดน้ำนพราช |
เฮือนหิน |
| มันจัก แยงเชียงสากล่าวจง |
เอาอั้ว |
| ลุงก็ ขีนแขงให้เผือไป |
บนบอก กี่แล้ว |
| ทังว่า เสิกบ่มั้วเมืองล้าน |
ทุ่มนอง ฯ |
| ๑๓๖๔๏ เบื้องขอกซ้ายซั้นชื่อ |
แมนสม เขาแล้ว |
| ลวาพอนประดับญาบทอง |
บังข้าง |
| ฮมฮมย้ายยอกง |
ไกวแกว่ง |
| ผัดกล่าวม้างลุงเจ้า |
แจกเท ฯ |
| ๑๓๖๕๏ ทุกแห่งล้วนล้นเลื่อน |
คนเซง |
| เขาก็ เทพลมามากมวล |
มีถ้วน |
| อันนี้ พอยังให้เร็งโญ |
ฮู้ฮ่าง เขาดาย |
| มาจัก แหนฝ่ายชั้นเชียงล้าน |
แห่งลุงท่านเถิ้น ฯ |
| ๑๓๖๖๏ ทันที่ พร่างๆเหลื้อมโฮงราช |
มุงคำ |
| กะทางสูงส่องวัน |
แวนเข้ม |
| ที่นั้น ธรรม์ยำให้เร็งโญ |
ยศมาก นอนแล้ว |
| ฝาฮูปต้องลายเล้ม |
ลวดงาม ฯ |
| ๑๓๖๗๏ ชะพ่มพร้อมเนืองนาค |
ลายโคม |
| กะทางไฟตามตื่มผล |
ผายกว้าง |
| ผ่านๆเหลื้อมโคมคำ |
แก้วกู่ |
| ประดับหิ่งแล้วลุงเจ้า |
จิ่งสลอง ฯ |
| ๑๓๖๘๏ อันว่า ชะพู่พุ้นหอราช |
เชียงสา |
| สองศรียศยอดนาง |
เนาหั้น |
| เล็งไกลล้นเหลือตา |
เต็มผ่อ |
| ฝูงช่างชั้นลายล้วน |
ดอกดวง ฯ |
| ๑๓๖๙๏ ติดต่อไม้คอคีบ |
ลายวัน |
| ลือเกียรติ์ ในนครขวางข่าวมา |
มีแท้ |
| ว่าเฮา ทำสะกันเข้าเมือเมือง |
เหลื้อมฮู่ง |
| หลิงล่ำแท้ตาพลั้ง |
พาดแสง ฯ |
| ๑๓๗๐๏ ทันที่ เต็มมุ่งพ้นเชียงแท่น |
สวนทอง |
| ลุงปุนแปงใส่สาง |
สินสร้อย |
| เงินคำล้นเยียกอง |
ไว้ล่าง |
| มีดั่ง เผือผู่ข้อยแหนท้าว |
ที่เมืองพุ้นแล้ว ฯ |
| ๑๓๗๑๏ เบื้องพ่างชั้นเชียงเฮื่อ |
หอขวัญ |
| มุงเงินเฮืองเฮื่อหลัง |
หลายล้ำ |
| ที่นั้น มณีโชแก้วเพงพัน |
ฮีดเฮ่ง |
| ลอนเลือกล้ำควรล้าน |
ลูกงาม ฯ |
| ๑๓๗๒๏ แสงเปล่งเข้มคือคู่ |
ดารา |
| สมภารคามค่าไค |
เทียมแท้ |
| ท่อจัก หาแนวเนื้อกะกุลตน |
เตินแต่ง |
| คึดว่า ไฮ้ดั่งนั้นลุงเจ้า |
จิ่งทัน ฯ |
| ๑๓๗๓๏ ผ่อดู แพ่งๆเหลื้อมหอมาศ |
มุกสม |
| เชียงเครือวันลวดลาย |
คุบแก้ว |
| เขาก็ ฝนหินล้วนเลียนตา |
แป้นท่อง |
| ลุงท่าน แผ้วลุ่มฟ้าเดิมชั้น |
ชั่วบุฮม ฯ |
| ๑๓๗๔๏ ตัดป่องต้องประชิดฮูป |
คุชสิงห์ |
| กะทางกรกลมกล่อมคำ |
คุบแก้ว |
| ภายที่ ดูเฮืองชั้นเชียงฮิง |
พระธาตุ |
| ฮู่งคำเช้าตามไต้ |
ธูปเทียน ฯ |
| ๑๓๗๕๏ สมนาสฮู้ไขสาตร์ |
แปลธัม |
| ลือเกียรติ์ตกต่างเชียง |
เซ็งท้าว |
| ผ่านๆเหลื้อมมณีวัน |
เชียงเทศ |
| ชะพ่มพร้าวเขียวซ้อง |
ชื่นบาน ฯ |
| ๑๓๗๖๏ แห่งหั้น พิเศษสร้างสวนใหญ่ |
อุทยาน |
| ดีแก่ ญิงชายสาวบ่าวเชย |
ชมเฮ้า |
| อัมพาพร้าวแกมตาล |
ตั้งกาบ |
| เมืองป่องเท้านาน้อย |
ท่งทอง ฯ |
| ๑๓๗๗๏ ทันที่ ญาบๆเหลื้อมทุงแกว่ง |
ไกวปลิว |
| เฮียกชื่อ เชียงฟองวังหมู่สาง |
เญียผ้า |
| ทิวทิวกว้างสุดผอม |
ผายฮาบ |
| พอขวบเข้าระดูฟ้า |
แจกทาน ฯ |
| ๑๓๗๘๏ ลุงท่าน ฮู้ชอบด้วยโสภาพ |
ธรรมดา |
| คือว่า เพงสมภารผ่อไกล |
กลอยสร้าง |
| ใผบ่ นินทาแท้ทานสิน |
สังผะหมาด |
| ท้าวซึ่ม เจ้าติ่วช้างชมแพ่ง |
คองคดี ฯ |
| ๑๓๗๙๏ เคียดที่ แกวเบียดเบื้องแมนมาก |
มาประจญ |
| โพยสิงญีเกิบกวน |
เกาฮ้อน |
| ทันที่ ญนญนพุ้นเชียงบาน |
ท้าวหนุ่ม |
| ล้วนติ่วสร้อยเลียนไว้ |
กาดกอง ฯ |
| ๑๓๘๐๏ เหลือแห่งห้องไว้ลุ่ม |
เลียนถัน |
| หลายหลังมุงแผ่นทอง |
ตางฝ้า |
| พอเมื่อ วันเฮืองขึ้นไขแสง |
สุริเยศ |
| เซ็งซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าลือเล้ม |
ข่าวขาม ฯ |
| ๑๓๘๑๏ ชื่อบ่ นัคเผดฮ้ายทวนโทษ |
ริษยา |
| เขาก็ ทวนสมคามตื่มชน |
ชีงม้าง |
| เที่อนี้ฮู้ว่า เร็งโญเนื้อมหาคุณ |
คือเนต จิงแล้ว |
| เผือจัก ซ้ำกล่าวชั้นนครกว้าง |
ข่วงครอง ก่อนแล้ว ฯ |
| ๑๓๘๒๏ ยังฝ่ายค้ายชั้นนอก |
เชียงสา |
| ว่าเฮา ทำเปืองยูนั่งปอง |
เปนเจ้า |
| ชื่อจัก ตาจิงแจ้งยังมวล |
มีมาก นักแล้ว |
| ข้อยกล่าวเจ้าทองล้าน |
แต่ประมาณ ฯ |
| ๑๓๘๓๏ เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง ฮู้เงื่อนถ้อยไขพากย์ |
ปิปาย |
| สานๆเสียงสิ่งเมือง |
ทุกพ้อง |
| อาวพวงพร้อมหาญพาย |
อ้ายคว่าง |
| ฝูงเผ่าน้องเญียซ้อย |
ซู่ขุน ฯ |
| ๑๓๘๔๏ ต้านฮ่างข้อแขขอบ |
ชมยิน |
| เพิงที่ ปุนคำเฮวฮอดลุง |
ทังป้า ดีไป่ |
| เขาก็ ถวิลใจแจ้งจงพอ |
อันกล่าว |
| ปานนี้ลุงซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าคองท้าว |
อยู่งอง ซามแล้ว ฯ |
| ๑๓๘๕๏ ควรชอบใช้ถามข่าว |
เรงญา ก่อนเถิ้น |
| เมื่อนั้น ออระชอนสูรย์ส่องลง |
ลับฝ้า |
| ดีแก่ เดือนใสแจ้งดารา |
เฮืองสว่าง |
| พระบาทต้านเสียงกล้า |
กล่าวเฮือง ฯ |
| ๑๓๘๖๏ สูปู่พ้นพวงคว่าง |
แควนเมือ ก่อนเถิ้น |
| ทังเขา ชาวภูสูงแกว่นเทียว |
เถิงท้าว |
| บัดนี้หลานก็ เฝือใจแจ้งจิงเพียง |
พอใฝ่ |
| เจ้าถอดม้าวจูมล้วน |
ลูกมณี ฯ |
| ๑๓๘๗๏ คึดฮ่อฮ้อนเฮวฮีบ |
จัดพล |
| ก่ายคีรีหมื่นดอย |
ดงส้าน |
| เฮาก็ มาเถิงด้าวภูเมิน |
มื้อเต่า |
| ผัดผ่าเข้าเชียงล้าน |
ฮ่วมงาย ว่าเนอ ฯ |
| ๑๓๘๘๏ ประดับเล่าแล้วถามข่าว |
เร็งญา |
| ผายคำ เถิงสองศรียอดนาง |
ทังป้า |
| แต่นั้น ประนมมือเมี้ยนเลยลา |
ภูวนาถ |
| ค้ายบ่าวข้าอ้ายง่ำ |
อวนทาง ฯ |
| ๑๓๘๙๏ แม้งนึ่ง ข้ามท่งกว้างเดียรดาษ |
เวียงแกว |
| ดีแก่ เฮืองๆไฟส่องนา |
นงกว้าง |
| ชะพืนตั้งแถวถัน |
ล้อมฮอบ |
| ดูที่ เว้นบ่ได้พวงพ้น |
ฮ่ำเพิง ฯ |
| ๑๓๙๐๏ ถอดมอบให้ฝูงหมู่ |
พางอวน |
| สูแฮง เทียวไปมาดั่งรือ |
เขียวเข้า |
| ข้าก็ พเนจรเข้าจวนจำ |
ฮั้วอาชญ์ |
| พลเพื่อนเฝ้าแฝงใกล้ |
แทบทาง ฯ |
| ๑๓๙๑๏ อ้ายคว่าง ถอดดาบกล้ากลอยลอบ |
ลักปลอม |
| แกวก็ เลียนแพงหางอยู่ยาย |
ยังขว้าง |
| ที่นั้น ทางฮอมเท้าตีนเวียง |
พระราช |
| เบื้องท่าน เจ้าลุ่มฟ้าให้บ่าว |
รักษา ฯ |
| ๑๓๙๒๏ ฝูงเผ่าข้าพางขนาด |
ซัดจำ |
| เหนแกวยังไป่นอน |
นงต้าน |
| เขาก็ นำทางเว้นแวนไกล |
แกวตื่น |
| เขาว่า เบื้องท่านเจ้าเมืองล้าน |
ออกระวัง ฯ |
| ๑๓๙๓๏ ฮึ่นๆท้วงเลยไล่ |
คุงเวียง |
| เขาก็ กะซังแคมคูค่อยกาง |
ตาวถ้า |
| ลือมันผู้ใจหาญ |
อ้ายคว่าง |
| เงือดดาบกล้าฟันล้ม |
ล่าวสาม ฯ |
| ๑๓๙๔๏ แกวก็ฮู้ว่า เบื้องต่างท้าวทวนช่อย |
ชนพลาย |
| เขาก็ ละอามือเลยบ่ตาม |
หยุดย้าน |
| พวงจิ่ง เอินเสียงให้ไขตู |
แวนด่วน |
| ฝูงบ่าวเจ้าเมืองล้าน |
ลวดไข ฯ |
| ๑๓๙๕๏ ทะล่วนเข้าตูใหญ่ |
เงินยาง |
| ญนญนยอยื่นไฟ |
ทุกด้าน |
| ลือมันผู้ตางคีง |
ท้าวฮุ่ง แท้แล้ว |
| แม้งนึ่ง เถิงแทบชั้นเชียงล้าน |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๑๓๙๖๏ พู่งๆเข้าตูใหญ่ |
เงินยาง |
| เรงโญยังแท่นทอง |
คนเฝ้า |
| ขาพวงพ้นอวานทาง |
อ้ายคว่าง |
| ดีแก่ เทียนส่องเท้าโฮงฮ้าน |
ลุ่มเท็ง ฯ |
| ๑๓๙๗๏ แต่นั้น พวงย่างขึ้นเถิงที่ |
เตินขวาง |
| โยธาเนืองอยู่คอง |
คนใช้ |
| แปลงโฮงเมี้ยนทางปุน |
ปูสาด |
| แล้วฮอดใกล้ประนมนิ้ว |
นอบถวาย ฯ |
| ๑๓๙๘๏ หลานนาถเนื้อพงศ์แก่น |
กะกุลตน ท่านนั้น |
| ทวนพลายเมิลมุ่งเมือง |
เซาช้าง |
| จำตูข้อยดนเขียว |
ถามข่าว |
| คึดออกพี้เอาอ้าง |
เกิ่งตน ฯ |
| ๑๓๙๙๏ ค่าวๆน้ำหน้าซึ่ม |
เซงตก |
| สาผลควรค่อยมา |
เถิงหั้น ดีรือ |
| บัดนี้ลุงก็ ฮุมอกกลั้นเลยมัว |
มีสว่าง |
| พลเพื่อน ล้อมซู่ชั้นเชียงล้าน |
ลวดเหงา ฯ |
| ๑๔๐๐๏ ขอบอ่อนท้าวธรรม์เอก |
ภูธร ยิ่งแล้ว |
| เทื่อนี้กางว่า หายบันเทาโทษลุง |
ทังป้า |
| ลุงนี้เปนดั่ง ปลาหิวแห้งชลที |
เขินขาด |
| คือดั่ง เจ้าลุ่มฟ้านองน้ำ |
โสรจสรง ฯ |
