| ๑๐๑๏ เฮาจัก แหนพากย์ด้วยโดยแต่ง |
การดอง |
| เตินกันจัดหมากหลาย |
สามล้าน |
| สองแสนล้นหัวเฝือ |
คำคาด |
| พลูแจกซ้องหลายถ้าน |
เฮื่อขัน ฯ |
| ๑๐๒๏ สะพาดพร้าวตั้งไขว่ |
แกมตาล |
| พันปลายนับเครื่องมวล |
มาพร้อม |
| เจืองก็ เส็งดูถ้วนทุกประการ |
แสนสิ่ง |
| เจ้ายี่ย้ายคีงค้อม |
สั่งอาว ฯ |
| ๑๐๓๏ สูฮีบ ไปสู่สร้อยสมสิ่ง |
เชียงเครือ พุ้นเยอ |
| ความใดดีกล่าวหมาย |
เถิงป้า |
| เมือแหนให้นางเม็ง |
ฮู้ฮ่าง จิงเถิ้น |
| ค้ายแต่ ใต้ลุ่มฟ้าเฮาฮู้ |
ท่องเทียว ฯ |
| ๑๐๔๏ ชื่อว่า แนนพ่างให้ไกลเกิด |
สมภาร |
| ทนสะแดเดียวใคร่มา |
เห็นหน้า |
| หาญพายพร้อมยอมือ |
ทูลยี่ |
| เจ้าสั่งแล้วตูข้า |
ค่อยจำ ฯ |
| ๑๐๕๏ เขาคว่างพร้อมทุกที่ |
ลาลง |
| นำพลายเจียระจากเมือง |
ยามเช้า |
| ดินผงกลั้วตีนพลาย |
เทิงท่ง พุ้นเยอ |
| คอนนั่งเท้าเทิงช้าง |
มุ่งเมิล ฯ |
| ๑๐๖๏ ผ่อเห็น ชะพู่พุ้นดงด่าน |
จวงจันทน์ |
| แซวเกียงเหินส่งลาง |
โลมชู้ |
| จอมเขาขั้นจาวจาน |
สร้อยหยั่น |
| นกเถื่อนท้วงยูงผู้ |
ส่งเสียง ฯ |
| ๑๐๗๏ มัวเมฆฟ้าดังสนั่น |
ภูฮำ ที่พุ้น |
| เฮืองเฮืองแสงส่องงาม |
เงาแก้ว |
| ธำมะรงค์ล้นมหานิล |
น้ำครั่ง ก็มี |
| พื้นลวาดแล้วโคมไต้ |
ส่องแสง ฯ |
| ๑๐๘๏ พู่งพู่งเหลื้อมไหลหลั่ง |
หลายสี |
| ผ่อเห็น ฮวานๆวันชั่วแลง |
ลงค้อย |
| เฮือนหลวงเบื้องบัวระพา |
ดูอาจ |
| นาคคาดเกี้ยวทุงสร้อย |
ใส่หาง ฯ |
| ๑๐๙๏ อุบปะกาศไว้ตั้งแต่ง |
เปนสอง |
| กลางชานมนก่ายริน |
ตกต้อง |
| ทันที ฮองๆเหลื้อมทุงลาย |
คำคาด |
| แห่งนั้น ง้อมอยู่ย้องประสงค์เอ้ |
เมื่อแลง ฯ |
| ๑๑๐๏ ทันที่ฮองๆ เหลื้อมเฮือนคำเจียมอยู่ |
เขาแล้ว |
| ทังสี่ด้านดูกว้าง |
หมื่นวา |
| เฮวพลายเข้าเถิงเชียง |
ดูอาจ |
| ฝูงบ่าวน้อยเมือกว้าน |
หมื่นเสา ฯ |
| ๑๑๑๏ ชะพาดพร้อมตั้งแต่ง |
ปลงของ |
| ทังหลายเขาคว่างพลาย |
มวลพร้อม |
| เมืองๆเหลื้อมกองคำ |
สักที่ |
| นางนั่งเท้าแขนค้อม |
คาดจันทน์ ฯ |
| ๑๑๒๏ บ่าวยี่ย้องสรงเกศ |
เกศี |
| ฮันพลายเฮวฮีบเมือ |
เถิงเจ้า |
| ยอมือไหว้เทพี |
กลอยกล่าว |
| เถ้าแก่เมี้ยนคำล้าน |
แต่งถวาย ฯ |
| ๑๑๓๏ ค่าวค่าวเนื้อเปนแม่ |
นางเมือง |
| บานใจโดยคว่างคอน |
มาต้าน |
| เฮืองๆเหลื้อมกองคำ |
ปักปิ่น |
| คีงฮาบเกลี้ยงมือส้วย |
ใส่แหวน ฯ |
| ๑๑๔๏ หนักหนิ่นเนื้อสาวแกว่ง |
ไกววี |
| แจนๆสาวสนมนั่งนำ |
เทียมใกล้ |
| คนดีเถ้าหาญพาย |
อ้ายคว่าง |
| ให้แต่งเมี้ยนเมือพร้อม |
ชู่คน ฯ |
| ๑๑๕๏ สะหล่างพ้นของฝาก |
พันหาม |
| ญนญนนำออกโฮง |
เฮียงถ้า |
| เฮาก็ ยินขามดั้งไทไกล |
ใช้สู่ |
| ปูสาดแล้วเลยขึ้น |
นั่งเนา ฯ |
| ๑๑๖๏ ซะพู่ตั้งขันหมาก |
ในสถาน |
| ทังหลายเขาคว่างคอน |
ทักเจ้า |
| นางเมืองผู้ขานคำ |
สนองตอบ |
| เจ้ายี่น้อยยังหมั้น |
อยู่ดี แด่รือ ฯ |
| ๑๑๗๏ เขาจึ่ง ประนมนอบนิ้วนบนาถ |
นางเมือง |
| มีความมาฮีบถวาย |
เถิงเจ้า |
| อันว่า ขุนเจืองสร้างขาซาย |
ท้าวฮุ่ง |
| เผือจาก ผู้ที่เหง้ามาพี้ |
อยู่ดี กี่ดาย ฯ |
| ๑๑๘๏ พุ่งพุ่งพร้อมอ้ายคว่าง |
ไขกลอน |
| แถลงคำดีกล่าวนาง |
แหนถ้อย |
| พอพันกว้านหลายขอน |
ของฝาก |
| บ่าวยี่น้อยเลยตั้ง |
แต่งดี ฯ |
| ๑๑๙๏ เญียหมากพร้อมประดับคาด |
คำเคียน |
| ภายใน มีของหลายมากคาม |
เหลือล้น |
| สะเลียนตั้งทูลถวาย |
นางนาถ |
| ไว้แก่เจ้าจอมสร้อย |
ชู่อัน ฯ |
| ๑๒๐๏ นางเมืองผู้บุญคง |
เสวยราช |
| ฮักลูกเต้าคือคู่ |
เงาตน ฯ |
| ๑๒๑๏ เม็งจิ่ง ประสาทถ้อยถนอมกล่าว |
ถวายถวิล |
| บนความควรสั่งสอง |
สาวใช้ |
| เขือเญียะ ไปทันเจ้าเชียงเครือ |
น้อยแม่ นั้นเยอ |
| จักแต่งให้ขานท้าว |
ดั่งรือ ฯ |
| ๑๒๒๏ แต่ว่า ขาพี่น้องยังแกว่น |
เทียวสาร |
| เฮาจัก ถือความไขหมากหมาย |
มาจ้ำ |
| อามกานเข้าเมือใน |
เถิงแท่น |
| หอมดอกไม้สรงน้ำ |
กลิ่นหอม ฯ |
| ๑๒๓๏ ผู้แกว่นใช้นางนาถ |
เลยประนม |
| มันก็ มีนานถวายนอบทูล |
เทิงเกล้า |
| แขนกลมส้วยคือสิง |
ปักปิ่น |
| ง้อมนั่งเท้าเทิงแท่น |
จูมคำ ฯ |
| ๑๒๔๏ พลอยปิ่นต้านเตินสั่ง |
อามกาน |
| ตามบุญกัมแต่งแนน |
ในฟ้า |
| บาเจืองให้หาญพาย |
มากล่าว |
| แม่ชอบให้เมือหน้า |
เบ่าเถียง ว่าเนอ ฯ |
| ๑๒๕๏ ขาจิ่ง เพี้ยนต่าวหน้าคืนคอบ |
นางเมือง |
| บุตตา เฮียงคำงามเบ่าขีน |
ใจเจ้า |
| บุญเฮียงผู้ฮักษา |
สองอ่อน |
| เตินแต่งเข้ามาตั้ง |
แจกพลี ฯ |
| ๑๒๖๏ หมากอ่อนส้อมประสงค์ใส่ |
พลูจวง |
| เทพีหยุบใส่ไตร |
เลยจ้ำ |
| ขุนหลวงเจ้าเมืองเม็ง |
เปนใหญ่ มากิน |
| สูค่อยค้ำคูนลูก |
ญิงเดียว แด่เนอ ฯ |
| ๑๒๗๏ ไญ่ไญ่เชื้อไชหมาก |
มาวาง |
| เขาก็ ปุนเปียวความฮีบนำ |
ถวายง้อม |
| หานางผู้เพ็งศรี |
เสมอหล่อ |
| มานั่งล้อมเทียมแม่ |
เพิงใจ ฯ |
| ๑๒๘๏ นางก็ คึดฮ่อท้าวทรงฮูป |
ลุนจอม |
| นางใยยังอยู่คอง |
คำต้าน |
| เขาก็ ฮอมกันพร้อมฝูงนาง |
นับหมื่น |
| ดูหลากย้องหลายฮ้าน |
อยู่เสถียร ฯ |
| ๑๒๙๏ ฮื่นฮื่นถ้วนตั้งแต่ง |
เผือนควาย |
| เลียนชามจีนแจกแกง |
แกมส้า |
| กินงายแล้วเทปัน |
ทุกหมู่ |
| เขาคว่างข้าเจืองท้าว |
ชื่นบาน ฯ |
| ๑๓๐๏ สะพู่พร้อมตั้งแต่ง |
โสรา |
| ไหคำคานคาดจีน |
จูมแก้ว |
| ชมชมล้นชลทา |
แพ่งแพ่ง |
| น้ำเที่ยนแล้วบนบอก |
นางเมือง ฯ |
| ๑๓๑๏ สะแควกนิ้วสาวแกว่ง |
ปานคำ |
| ปุนเปืองกลอยกล่าวถอง |
เถิงด้ำ |
| ขุนยำข้าเจืองหาญ |
อ้ายคว่าง |
| เลยลวดจ้ำพลีเข้า |
เมือขวาง ฯ |
| ๑๓๒๏ แหนฮ่างให้ท้าวท่าน |
ขุนจอม มากิน |
| คูนราชายิ่งยืน |
เมือหน้า |
| มหานิลเค้าโฮงขวาง |
พอหมื่น |
| แถนอยู่ฟ้าคูนปลูก |
เปนพญา แด่เนอ ฯ |
| ๑๓๓๏ ฮื่นๆพร้อมปักแพ่ง |
ปานทอง |
| โสราเฮียงฮอดโฮง |
โฮยน้ำ |
| สะบองหน้านางเมือง |
ปุนแต่ง |
| ไหปากก้ำเจืองท้าว |
ฮ่วมสาม ฯ |
| ๑๓๔๏ ของแพ่งพร้อมตั้งใส่ |
เลยพัน |
| อามกานกุมแพ่งพาย |
แถมน้ำ |
| นางเมืองได้สามพัน |
ยังย่อม |
| ให้ท่านซ้ำเชยน้อย |
นึ่งลุน ฯ |
| ๑๓๕๏ ประกอบต้านถ้อยถี่ |
บรบวน |
| แองคอน ทังขุนคานคว่างพาย |
พลอยตั้ง |
| อามกานคุ้มยินสงวน |
สุดสวาท |
| ตาเลือดล้ำคอยท้าว |
เล่าหัว ฯ |
| ๑๓๖๏ พิณพาทย์พร้อมแกมปี่ |
สวนไล |
| หนัวหนัวชมแพ่งแค |
กินแกล้ม |
| หลิงเห็น ดาวไหลเหลื้อมเดือนใส |
สูญเมฆ |
| ไก่ผู้แก้วขันพร้อม |
ส่งเสียง ฯ |
| ๑๓๗๏ ออระเนกเนื้อเจ้ายี่ |
ลาลง |
| ฮงฮงไฟเฮื่อเฮือง |
ทุกด้าน |
| ดินผงกลั้วตีนพลาย |
หนักเนื่อง |
| ขายี่ขึ้นเมือกว้าน |
ฮุ่งสาว ฯ |
| ๑๓๘๏ ผ่อเห็น เฟื่องๆฝ้าไหลหลีก |
วาโย พุ้นเยอ |
| ชาวนาคองแต่งครัว |
กินเช้า |
| กุตโตฮ้องเสียงนัน |
เนืองฮุ่ง |
| ผู้ที่เหง้าอ้ายคว่าง |
แองคอน ฯ |
| ๑๓๙๏ พู่งพู่งขึ้นโฮงราช |
นางเม็ง |
| ออระชอน เสียงอาวพายกล่าวแหน |
แถลงถ้อย |
| หลานก็ จงใจแจ้งทวนคดี |
ถ้อยถี่ |
| ถามท่าน เจ้าติ่วสร้อยจิงแล้ว |
จื่อจำ ฯ |
| ๑๔๐๏ เมื่อนั้น นางเม็งผู้ใจงาม |
กลอยกล่าว |
| คือว่าบุญเกลื่อนน้าวเทียมใกล้ |
ฮ่วมสวน ฯ |
| ๑๔๑๏ เขาข่าวเบื้องปางก่อน |
บูฮาณ |
| แควนดีควรช่างเฮา |
ฝูงเถ้า |
| นับทัง บริพารพร้อมไถเฝือ |
พอหมื่น |
| คำแจกเก้ากือฮ้อย |
กล่าวหลาย ฯ |
| ๑๔๒๏ ฮื่นฮื่นพร้อมฝูงหมู่ |
ทาสี |
| สามพันปลายเปลี่ยวแลว |
สาวใช้ |
| งัวควายแท้ทอระพี |
พอหมื่น |
| ปุนแต่งให้พันพร้อม |
คู่เฝือ ฯ |
| ๑๔๓๏ บ่ลื่นล้ำลาวเก่า |
บูฮาณ |
| เครือเครือ เสียงคว่างพายกล่าวเม็ง |
นางท้าว |
| บัดนี้หลานก็ ยินแคนไฮ้เงินคำ |
แสนสิ่ง |
| ให้ออก เจ้าหมื่นม้าวใจแจ้ง |
ช่อยคูน ฯ |
| ๑๔๔๏ ท่อว่า คึดต่อเจ้าจอมมิ่ง |
นางเมือง กี่ดาย |
| หลานก็ อาดูรเฮวฮีบเติน |
ตูเต้า |
| อันนึ่ง ยินเคืองแท้ปิตตา |
ตายจาก |
| กางเพิ่งเจ้าใจแจ้ง |
ออกตน พี้ดาย ฯ |
| ๑๔๕๏ ล่ำบากแท้ทุกสิ่ง |
แสนทวี |
| คำกังวลฮอดถอง |
เถิงท้าว |
| เมื่อนั้น ดวงศรีแก้วนางเม็ง |
กลอยกล่าว |
| ฮู้ว่า เจ้าหมื่นม้าวฮมฮ้อน |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๑๔๖๏ อันนี้เปนแต่ เขาข่าวเบื้องปางก่อน |
เซ็งมา |
| คองบูฮาณจื่อความ |
ทูลท้าว |
| บ่กว่า เก็งญาเจ้าจอมเมือง |
น้องนาถ หั้นแล้ว |
| ทุกท่วยด้าวเฮาฮู้ |
แต่บู่ฮาณ ฯ |
| ๑๔๗๏ สูค่อย คืนคอบไท้หลานราช |
นัดดา ก่อนเถิ้น |
| เขาก็ ประนมมือเลยเลิกลา |
สถานกว้าง |
| คอนคอนข้ามนาหลวง |
แสนง่อน |
| ช่างเล่งม้าไปพร้อม |
พ่องสวาน ฯ |
| ๑๔๘๏ แม้งนึ่ง เถิงท่อนท้าวทันที่ |
นาคอง |
| ทังมวลเมือฮอดโฮง |
ทูลท้าว |
| ตูก็ คองความต้านทุกลวง |
แหนฮ่าง |
| ป้าท่านน้าวคำเกลี้ยง |
กล่าวงาม ฯ |
| ๑๔๙๏ ม่างม่างหน้าพระบาท |
บาไท |
| บุญคามคึดฮู่งนาง |
ยินหม้อม |
| เม็งก็ ไขคำแจ้งโดยคดี |
เดิมค่า |
| คำแจกพร้อมพอตื้อ |
แต่งหลาย ฯ |
| ๑๕๐๏ ตรัสว่าไว้ฮ้อยคู่ |
ไถเฝือ |
| สามพันปลายหมู่แลว |
เลยพร้อม |
| นูเนือเนื้อนางจอม |
เทียมลูก |
| กระสันโศกหม้อมยินใบ้ |
บ่เสบย ฯ |
| ๑๕๑๏ ดูที่ ผีปลูกป้องให้ฮ่วม |
เฮือนเดียว |
| บุญเคยยังสู่สม |
มีม้าง |
| เมื่อนั้น โสมพราวสร้อยศรีเสลียว |
ภูวนาถ |
| ละนึกพ้อเห็นชั้น |
ชั่วลาง ฯ |
| ๑๕๒๏ ลือชาติชั้นเจียมแต่ |
ประถมมา |
| เมื่อนั้น บุญยวงยศยิ่งทาง |
ไทย้อง |
| เฮานี้ แนวนามเชื้อกษัตรา |
ตนพ่อ จิงแล้ว |
| บ่ใช่ ชาวชาติข้าสังนั้น |
บ่มี ฯ |
| ๑๕๓๏ เถิงเมื่อ บานผ่อแท้เทิงทั่ว |
ญิงชาย |
| ทุกคนหนีหลีกเวร |
รือได้ ฯ |
| ๑๕๔๏ เยียวว่า หลานก่ำพร้าให้ท่าน |
กูร์ณา กี่ดาย |
| คนจังไฮถือความ |
มักได้ |
| ยาว่า เม็งดาแข้งขายกัน |
กินค่า |
| ควรที่ได้โดยเถ้า |
ลื่นประมาณ ฯ |
| ๑๕๕๏ เพิงอย่าใช้สมสู่ |
เสียคดี |
| เฮาค่อย เพียรเทนานหากจักเห็น |
เมือหน้า |
| ดูที่ เทพาคุ้มคูนแนน |
ชูส่ง |
| เฮาค่อย ไหว้พี่ผู้นงหน้า |
หากจักขวาง ฯ |
| ๑๕๖๏ ฟังยิน คื่นคื่นฟ้าลมล่วง |
ดังดาย พุ้นเยอ |
| สองค่อย เทียวไปมาสู่กัน |
การชู้ |
| พอเมื่อ สูรย์สายเศร้าฉายา |
ยามค่ำ |
| เจืองก็ คึดฮุ่งผู้ธรรม์ต้น |
ลูกเม็ง ฯ |
| ๑๕๗๏ ประดับส่ำข้าถือดาบ |
ตาวตาม |
| บาก็ เก็งใจไปสู่นาง |
เดินดั้น |
| แม้งนึ่ง เถิงสถานกว้างดอนงาม |
แฮงจอด |
| คอนก็ เซาแง่ซั้นทางน้อย |
ล่วงดอน ฯ |
| ๑๕๘๏ ขึ้นฮอดห้องหอราช |
ปรางค์ทอง |
| ศรีสาผลแจ่มนาง |
นงหน้า |
| คอนก็ ประนมมือน้อมโดยคอง |
ท้าวสั่ง |
| ง้อมม่วนผู้นงหน้า |
หมื่นกระสัน ฯ |
| ๑๕๙๏ ดั่นดั่นดิ้นดิ้นดั่น |
สนทนา |
| ดีแก่ วันเวียนลับเหลี่ยมเสมร |
สูรย์เศร้า |
| แองคอนแล้วเลยลา |
ลงคอบ |
| ผู้แห่งเหง้าบาท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๑๖๐๏ แล้วลอบเข้าปลอมหมู่ |
ทาสา |
| เกรงมะโนหุมฮุ่งเฮียม |
เดินดั้น |
| หลิงเห็น นักการห้องหอสูง |
เทิงแท่น |
| เถิงที่ชั้นเวียงน้อย |
ฮีบดน ฯ |
| ๑๖๑๏ ขึ้นแห่งห้องทางง่า |
เมือชาน |
| สาผลผายสั่งความ |
สาวใช้ |
| อามกานย้ายคีงควร |
นำฮีบ |
| ขึ้นสู่ไท้ทองล้าน |
นั่งเฮียง ฯ |
| ๑๖๒๏ ท้าวถีบถ้อยทักพี่ |
เพ็งเสียง |
| ยานเชียงเครือแต่เขา |
คอนเต้า |
| ภายอวนพุ้นตนเอียง |
ใจเปล่า |
| จิตอยู่ฮั้งแฮมเจ้า |
จิ่มเฮียม ฯ |
| ๑๖๓๏ ก็ท่อ มัวเง่าง้วนพิษแสบ |
แสนที |
| ฮอยว่า เจียมของหลังแต่ฮา |
แฮงสร้าง |
| เทพีพร้อมนำคุณ |
ชูช่อย |
| แต่นั้น ง้อมม่วนผู้ธรรม์อ้าง |
กล่าวเสงียม ฯ |
| ๑๖๔๏ เขากล่าวเฮื้องปางก่อน |
ลือมา |
| คองบูฮาณฝ่ายเฮียม |
จำไว้ |
| มาดาแก้วเทียมตน |
เลี้ยงใหญ่ |
| ฮุ่งค่ำไหว้เทียมไท้ |
ฮ่ำเฮียน ฯ |
| ๑๖๕๏ ขอใฝ่ไว้อวนอ่อน |
ปรานี ก่อนเถิ้น |
| จักค่อย ปุนดาสมแต่งเทียน |
ทูลน้อง |
| เมื่อนั้น เจืองจาชู้ขอวอน |
วานพี่ |
| เจียมจากห้องคีงฮ้อน |
เฮ่งไฟ ฯ |
| ๑๖๖๏ ให้ว่า โพยพยาธิฮ้อนหายที่ |
โรคา |
| ทนทรวงกระสันโศกดาย |
แดดิ้น |
| (พัดเล่ามาดาข้อง |
เสนโห ฮักขอด |
| ปวดเทื่อนี้คือผ้ำ |
ไป่วาย ง่ายแล้ว) ฯ |
| ๑๖๗๏ น้องก็ หลับตื่นต้านหุยฮู่ง |
หะรึทัย |
| ขวัญอวนออนอุ่นเฮือน |
เฮียงช้า |
| มือทวยสร้อยศรีไว |
ชมพ่าง |
| ง้อมม่วน คึดซู่ชั้นคนิงหน้า |
จิ่งจา ฯ |
| ๑๖๘๏ อันส่วนเบื้องบั้นพี่ |
ภายตน |
| เยียวท่อ เปนสาธารณ์ท่านลือ |
เฮืองเฮื้อง |
| เปนดั่ง คุชสารช้างไคตน |
ดักซ่อน ได้รือ |
| นางกล่าวถ้อยแถลงเปื้อง |
เปล่งกลอน ฯ |
| ๑๖๙๏ ใผห่อน ป้านแม่น้ำให้ขาด |
เขินวัง |
| อันนึ่ง ทินกรเฮืองเฮื่อแสง |
ใสแจ้ง |
| ใผปองได้ดูฮุน |
ฮอยยาก |
| ง้อมกล่าวเกลี้ยงกลอนซ้อย |
ชอบธรรม ฯ |
| ๑๗๐๏ แต่นั้น ท้าวฮุ่งฮู้ฮับพากย์ |
พลอยจา |
| ปุนคำควรกล่าวนาง |
ในห้อง |
| ยามเมื่อ พระจันทร์แจ้งดารา |
เฮืองฮอด |
| ดวงดอกไม้บานซ้อง |
กลิ่นกระจวน ฯ |
| ๑๗๑๏ ภุมเรศแส้วแสวงดุ่ง |
ชมฮส |
| สาวสมอวนบ่าวบา |
รือห้าม |
| แต่นั้น นงนาถท้าวทังนาง |
ขึ้นแท่น |
| ง้อมลวดคร้ามกระสันฮ้อน |
เล่าอาย ฯ |
| ๑๗๒๏ เจ้ากอดอุ้มเอาพี่ |
เชยชม |
| พรายพรายเฮืองส่องไฟ |
โคมแก้ว |
| จอมผลแก้วโสภา |
เฮียงพ่าง |
| ฮักเฮ่งข้อนมโนน้อง |
บ่วาง ฯ |
| ๑๗๓๏ ม่างม่างนิ้วเจ้าฮุ่ง |
เชยชม |
| มือทวยฮัดโฮบนาง |
เฝือฝั้น |
| สองสงวนกลั้วกลมกลืน |
กินกลิ่น |
| หน้าต่อหน้าชมสะบั้น |
กล่อมบรรพ์ ฯ |
| ๑๗๔๏ หนักหนิ่นกลั้นนอนแนบ |
นางมอญ |
| พอยามคราวชั่วดี |
ดาวซ้าย |
| คามมะรุกฮ้องคอนคอน |
ข้อนฮุ่ง |
| เจ้ายี่ย้ายคีงค้อม |
สั่งนาง ฯ |
| ๑๗๕๏ ท้าวพรากชู้เดินดุ่ง |
เมือเมือง |
| ทางยาวยานฮีบเฮว |
ฮันม้า |
| แม้งนึ่ง วันเฮืองพ้นภูพาน |
เพ็งโลก |
| เจ้าก็ขึ้นสู่ หอช่อฟ้าฮมฮ้อน |
เฮ่งกระหาย ฯ |
| ๑๗๖๏ ยินโศกเพี้ยงคือคู่ |
กินแสลง |
| คนิงเชียงเครือฮุ่งนาง |
ยินหม้อม |
| คึดเมื่อ สองแพงอุ้มในเพลา |
ลับแลบ |
| มือสอดอุ้มเอาฝั้น |
บ่วาง ฯ |
| ๑๗๗๏ สุดที่ลูบๆแล้วๆจูบ |
ในตัก |
| ดีแก่ ฮวานๆวันเฮื่อพะโยม |
ยังฟ้า |
| แม้งนึ่ง วันคลาค้อยคราวเย็น |
ดูอ่อน |
| ประดับหมู่ข้าถือเครื่อง |
ยายยัง ฯ |
| ๑๗๘๏ หมักหม่อนหน้าท้าวฮุ่ง |
สวัดแครง |
| พานคำผายย่างปุน |
ไปป้อง |
| เขาก็ ปองแปงป้องหัวกาง |
ตั้งก่อน |
| คอนป่าวไห้ดาพร้อม |
แต่งพล ฯ |
| ๑๗๙๏ ประดับหมู่เมี้ยนเมือง่อน |
ทันสูง |
| ภายขวาเขาใส่กล |
กางอ้อม |
| หางยูงเหลื้อมแพนคำ |
ดูอาจ |
| ช้างเฮ่งม้ามวลพร้อม |
แกว่งปะคือ ฯ |
| ๑๘๐๏ ชาดๆช้างอ้ายคว่าง |
ขัดแทง |
| เสียงอือพลายพ่ายหนี |
หลบตั้ง |
| แปงไปตั้งไปมา |
พัดพอก |
| เจ้ายี่ยั้งเซาช้าง |
ผ่อคอง ฯ |
| ๑๘๑๏ บนบอกให้เมี้ยนหมู่ |
หลบเมือ ก่อนเถิ้น |
| แพนทอง เฮียงโฮงหลวงเลียบยาย |
เปนถ้อง |
| หนูเนือเนื้อบาไท |
ท้าวฮุ่ง |
| เมี้ยนเครื่องเข้าเมือห้อง |
อยู่วอน ฯ |
| ๑๘๒๏ คึดฮุ่งชู้ใจบ่า |
สรวงจิต |
| มิค่าว่า เวรจำจรจากเฮียม |
เฮฮ้าง |
| ดีแก่ ลมออนต้องสวนทอง |
หน้าต่าง |
| พื้นโลกกว้างมัวมืด |
อนธการ ฯ |
| ๑๘๓๏ ผ่อเห็น พ่างๆเหลื้อมสูรย์ส่อง |
ใสแสง |
| บาคราญนอนเที่ยงคืน |
คักไค้ |
| แม้งนึ่ง วันแขงขึ้นเทิงภู |
แจ้งโลก |
| ท้าวถ่ายผ้าสรงน้ำ |
คาดแครง ฯ |
| ๑๘๔๏ (ทรงเครื่องพร้อมแล้วทั่ว |
บรบวรณ์ |
| ดีแก่ฮวานฮวานวัน |
เฮื่อแสง ใสกล้า) |
| ฟังยิน โกนโดกฮ้องฮิมไฮ่ |
กินไฮ พุ้นเยอ |
| (บางพ่อง เปื้องปีกป้องชมชู้ |
สวากสเน ฯ) |
| ๑๘๕๏ (ฟังยิน มุ่งมุ่งค้องตีป่าว |
เตินขุน) |
| บาศรีเสด็จออกโฮง |
คนเฝ้า |
| เจืองก็ จงใจแก้วโสมงาม |
ง้อมม่วน |
| ผู้ที่เหง้ากระหายฮ้อน |
คู่ไฟ ฯ |
| ๑๘๖๏ เชืองด่วนห้างตกแต่ง |
พางาย |
| บาไทเหวยเสพงาย |
เลยแล้ว |
| ยินคายค้อยในทรวง |
บ่ปาก |
| แปรปี่นหน้าเหลียวไห้ |
ฮุ่งนาง ฯ |
| ๑๘๗๏ อดอยู่เยื้อนลำบาก |
โฮยแฮง |
| ตาวันเฮืองเฮื่อพะโยม |
ยังฟ้า |
| พอแลงขึ้นพานคำ |
ช้างถ่าว |
| ฝูงหมู่ ข้าเก่าแก้วเตินเจ้า |
ล่วงไป ฯ |
| ๑๘๘๏ ยินอ่าวชู้ลำบาก |
เฮฮน |
| มัวอาลัยเดือดแด |
ใจสะท้อน |
| ฟังยิน ตาเวาฮ้องเทิงภู |
ว่อนว่อน พุ้นเยอ |
| แดดแฮ่งฮ้อนดังก้อง |
ส่งเสียง ฯ |
| ๑๘๙๏ หลิงเห็น ผูผางหว้าบานงาม |
สร้อยควี่ |
| พะยอมยอดย้อยเปนถ้อง |
แค่ไพร ฯ |
| ๑๙๐๏ เฮืองเฮื่อพร้อมทุกที่ |
ในดง |
| พระพายพานไกวกลิ่นหอม |
โฮยเฮ้า |
| หลิงเห็น บงซางเฮี้ยฮกแฮน |
ซอดไล่ |
| เจืองฮุ่งเข้าเมือกว้าน |
จอดพลาย ฯ |
| ๑๙๑๏ คอนกล่าวถ้อยเถิงท่าน |
อามกาน |
| บาเจืองผายสู่สาว |
ในห้อง |
| โสมคราญหน้าปุนเดียว |
กุมกอด |
| สองพี่น้องนางไท้ |
แทบทรวง ฯ |
| ๑๙๒๏ มือสอดอุ้มเอาอุ่น |
เชยชม |
| อามกานยวงยื่นแครง |
ทังแย้ม |
| ประนมมือไหว้บาศรี |
สนองพากย์ |
| แก้มก่ายแก้มกินพร้อม |
พร่ำศรี ฯ |
| ๑๙๓๏ ลองปากป้อนแล้วเปลี่ยน |
ไปมา |
| แองคอนเลยกล่าวความ |
แควนค้อย |
| แต่นั้น เก็งญาเจ้านอนใน |
สถานมาศ |
| ข้อยแกว่นชั้นลดม่าน |
ลงหนี ฯ |
| ๑๙๔๏ ภูวนาถไท้ท้าวฮุ่ง |
เฮียงนาง |
| ออระแอคีงคือคู่อินทร์ |
ลงแต้ม |
| มือสวานอ้อมแอวบาง |
บายแนบ |
| หน้าต่อหน้าคือไล้ |
แท่งทอง ฯ |
| ๑๙๕๏ ชะแลบเนื้อเกลี้ยงกล่อม |
กันหลับ |
| ดีแก่ ฮองฮองเดือนเฮื่อเฮือง |
ในฟ้า |
| หลิงเห็น ยับๆเหลื้อมดารา |
แฝงพ่าง |
| หมอกอ่อนกลั้วในฟ้า |
ฮุ่งจวน ฯ |
| ๑๙๖๏ ท้าวอว่ายหน้าลุกอาบ |
สีฟัน |
| จอมไททวนสั่งนาง |
ในห้อง |
| บุญกันสร้อยโสภา |
เจ้าพี่ กูเอย |
| เมออย่า ต้องพยาธิฮ้ายฮมฮ้อน |
อยู่ดี แด่เนอ ฯ |
| ๑๙๗๏ คึดถี่ถ้องหนแห่ง |
เชียงเครือ บ้างแด่ |
| ดวงศรีเสงียมสั่งนาง |
ลาแล้ว |
| บุญเฝือสร้อยสายใจ |
พระพี่ อวนเอย |
| น้องพรากแล้วองค์เจ้า |
อยู่ดี แด่เนอ ฯ |
| ๑๙๘๏ แต่นั้น ขึ้นขี่ช้างคลาคลาด |
เชียงเครือ |
| บาศรีเทียวท่องดง |
เดินผ้าย |
| ไปเฮวค้อยเมือเมือง |
ค้อมฮุ่ง |
| เจ้ายี่ย้ายตนอ้วน |
จากพลาย ฯ |
| ๑๙๙๏ คึดฮุ่งชู้ลืมเพศ |
หลงโสม |
| มัวอนตายเดือดแด |
ทรวงท้น |
| ยินเคืองแค้นฮมมะโน |
ค้อยคั่ง |
| ทุกพระเนตรล้นในหน้า |
อยู่วอน ฯ |
| ๒๐๐๏ ญั่งญั่งเหลื้อมใสส่อง |
พระกาโย |
| คอนคอนเปนดั่งหนาว |
จักไข้ |
| คึดที่ เอโกแก้วกูไกล |
กลั้นสวาท เฮวนี้ |
| โยเธศไท้ธรรม์ต้น |
คั่งสถาน ฯ |
