| ๔๔๐๑๏ ฮื่นฮื่นพร้อมชาวเทพ |
เมืองสวาง |
| เดาดาพลออกมวล |
แหนเจ้า |
| ฝูงข้า เชิญศรีแก้วทรงเมือง |
เสวยราช จิงเถิ้น |
| ผู้ผ่านพื้นจอมเจ้า |
พร่ำคอง นี้แล้ว ฯ |
| ๔๔๐๒๏ ตูก็ คึดใคร่เจ้าจงจอด |
ทุกวัน มากแล้ว |
| เยียวบ่ เห็นจอมศรีพระแม่เมือง |
ปางนี้ |
| อันนึ่ง จตุโลกท้าวคันทอน |
ทังสี่ |
| ยังเล่า ถามข่าวต้านพระเมืองเจ้า |
สำราญแด่รือ ฯ |
| ๔๔๐๓๏ เมื่อนั้น คันฮ่มกั้งสองขอก |
ฮิมทาง |
| กางพีดานม่านลาย |
ระวังไว้ |
| เคงๆก้องกลองเกา |
แกมแส่ง |
| เสียงสนั่นกลั้วคุงฟ้า |
ฟากสวรรค์ ฯ |
| ๔๔๐๔๏ เมื่อนั้น พรหมเทพท้าวเสด็จด่วน |
ลีลา |
| เสียงนันพลายจอดเกย |
เฮียงฮ้าน |
| หลิงดู แพนบัวก้ามกลางเชียง |
เจ็ดโกฏิ |
| ม้าาและช้างอนันตื้อ |
ติ่วตง ฯ |
| ๔๔๐๕๏ แหนแห่ง้อมนงถ่าว |
นางพรหม |
| มาเนา ในนครสวางพ่างบา |
บุญกว้าง |
| หลิงเห็น นักสนมท้าวเต็มโฮง |
กากาด |
| นมตุ่มตั้งผิวเหลื้อม |
ส่องใส ฯ |
| ๔๔๐๖๏ ทุกหมู่พร้อมเหน้าหนุ่ม |
เสมอกัน |
| คีงขาวแดงดั่งคำ |
ในเบ้า |
| เมื่อนั้น จอมเมืองยื้อเยียวมือ |
ฮับพี่ |
| ผันแนบนิ้วผายขึ้น |
สู่โฮง ฯ |
| ๔๔๐๗๏ สองแจ่มเจ้าประชิดฮ่วม |
เฮียงกัน |
| ลำลำบายจูบชม |
เฮียงช้อน |
| คึดเมื่อ ฮาเฮียงห้องภายหลัง |
เมือลุ่มยามนั้น |
| ก็หาก ฮักชวดพ้นเหลือแท้ |
แพ่งประมาณ ฯ |
| ๔๔๐๘๏ บัดนี้ บุญมากได้มาเกิด |
ดอมกันนี้แล้ว |
| คือดั่งอินทร์ลงชูฮ่วมฮม |
เฮียงช้อน ฯ |
| ๔๔๐๙๏ ชู้แต่น้อยเจ้าแจ่ม |
แขวนขวัญ พี่เอย |
| บุญบ่ เคยไกลกันก็จิ่งมา |
เห็นหน้า |
| เฮียมจัก เชิญขวัญแก้วจอมนาง |
พระพี่ |
| มาอยู่ย้าวเสถียรหมั้น |
หมื่นปี ฯ |
| ๔๔๑๐๏ บัดนี้ บุญมากล้นแสนท่อ |
เมืองหลังมากแล้ว |
| ญูท่าง เนาพีมานหมื่นนาง |
นอนล้อม |
| เฮาก็ ปรารถนาขึ้นมาเทิง |
เทวราชจิงแล้ว |
| บัดนี้ บุญลุได้โดยด้าม |
เที่ยวพลัน ฯ |
| ๔๔๑๑๏ ทุกท่วยท้าวแสนส่ำ |
เนืองนอง |
| มวลมา เต็มนครสวางขาบเจือง |
ทังง้อม |
| แต่นั้น ภูมีผู้พญาหลวง |
ท้าวกว่า |
| กลัวหย่อนย้านเจืองท้าว |
ท่านเซ็ง ฯ |
| ๔๔๑๒๏ ยามเมื่อ ซนฮาบม้างเทที่ |
เงินยาง ที่พุ้น |
| กวนเฮา ในเงินยางตุ่มนอง |
ดอมท้าว |
| บัดนี้ บุญมีได้กินเมือง |
ทางเทศ |
| แฝงพ่างใกล้กองทูลแท้ |
แทบชล ฯ |
| ๔๔๑๓๏ ควรที่ นองพลขึ้นเมืองสวาง |
ทูลยี่ควรแล้ว |
| เฮานี้ เชยดาบเจ้าเจืองท้าว |
ท่านเซงแท้แล้ว ฯ |
| ๔๔๑๔๏ แม้งนึ่ง วันค่ำค้อยเวียนขอบ |
เขาเสมร พุ้นเยอ |
| เคือๆเสียงกว่าเมือง |
พลอยต้าน |
| รือจัก นองพลขึ้นควงสวรวค์ |
พร้อมเพื่อนได้เด |
| แหนงว่า อยู่ตื่มต้ายระวังตั้ง |
เขือนแขงชอบแล้ว ฯ |
| ๔๔๑๕๏ เมื่อนั้น ออระม่อยหน้าท้าวกว่า |
คึดคาม |
| จาระจาดอมกว่าเมือง |
พลอยต้าน ฯ |
| ๔๔๑๖๏ เฮาก็ ออกส่วยท้าวฮอยมาก |
หลายประการ ซามแล |
| ชาติ แนวจังไฮชวดประมาณ |
เหลือล้น |
| บาก็ ฮิงพลได้สามแสน |
สองหมื่น |
| ฮื่นฮื่นล้นนากว้าง |
ชู่ภาย ฯ |
| ๔๔๑๗๏ แม้งนึ่ง เถิงเขตใกล้เทวราช |
คีรี |
| บาคราญเมิลผ่อเมือง |
ทุกค้าย |
| ทันที่ สวยลวยพุ้นเมืองอินทร์ |
เทวราช เฮาแล้ว |
| เกศธาตุพระเจ้าดูเหลื้อม |
ส่องแสง ฯ |
| ๔๔๑๘๏ แม้งนึ่ง ข้ามเขตกว้างเฮวฮอด |
เมืองสวาง |
| มวลพลแพนจอดเซา |
เฮียงฮ้าน |
| บาก็ นำทางเท้าเถิงเวียง |
ระวังราช |
| ขึ้นสู่ท้าวเจ้าหมื่น |
ตีนเชียง ฯ |
| ๔๔๑๙๏ มันก็ อวนทางขึ้นเมือเท็ง |
เถิงท่าน |
| ก้มขาบไหว้ทูลท้าว |
ที่เซ็ง |
| เมื่อนั้น บาบุญเจ้าเมืองสวาง |
ยศใหญ่ |
| ต้านกล่าวถ้อยคำแจ้ง |
ชู่ประการ ฯ |
| ๔๔๒๐๏ ชอบที่ภูวนาถท้าวมาส่วย |
บันนาการนี้แล้ว |
| มีเงินทองมากหลาย |
เหลือล้น |
| บัดนี้เฮาจัก ตัดเสียเสี้ยงกัมเวร |
วางโทษ |
| เมื่อนั้น กว่าก็นบนอบนิ้ว |
ทูลไหว้ ใส่หัว ฯ |
| ๔๔๒๑๏ เมื่อนั้น ภูวนาถต้านเตินหมื่น |
ตีนเชียง |
| มึงเญียะ ไปขอตัดกัมเวรแห่งพญา |
แกวเจ้า |
| ดาดูได้ผืนแครง |
ควรคู่ |
| แก้วลูกเล้มมณีย้อย |
ยอดคำ ฯ |
| ๔๔๒๒๏ ขอแก่ ภูวนาถไท้ท้าวกว่า |
ตัดเวรนั้นดาย |
| ยาให้เปนเวรเวียนคอบคีง |
ตนเจ้า ฯ |
| ๔๔๒๓๏ เมื่อนั้น คอนก็ก้มขาบเจ้า |
แล้วเลิก ลาเมือ |
| เถิงจอมหัวกว่าเมือง |
พลอยต้าน |
| บัดนี้ บุญเฮืองเจ้าภูมี |
ยศใหญ่ |
| เมี้ยนสั่งข้อยคำแจ้ง |
เมื่อมา พระเอย ฯ |
| ๔๔๒๔๏ ขออนุญาตท้าวปละปล่อย |
วางเวร นั้นแด่ |
| ขออย่า เปนเวรเวียนคอบคีง |
ตนเจ้า |
| เมื่อนั้น ราชาเจ้าเมืองแกว |
แถลงกล่าว |
| ขอให้ ตัดขาดเมี้ยนเวรฮ้าย |
สว่างเสียเที่ยวเถิ้น ฯ |
| ๔๔๒๕๏ เมื่อนั้น คอนก็ทูลบาทแล้วก้มขาบ |
ลีลา |
| เถิงบาเจืองขาบถวาย |
ถวิลไหว้ ฯ |
| ๔๔๒๖๏ บัดนี้ ภูวนาถไท้ท้าวกว่า |
ขุนแกว |
| วางเวรเสียแก่จอม |
ใจกล้า |
| ปรารถนาให้เปนนาม |
เชื้อชาติ |
| ตัดขาดเมี้ยนเวรฮ้าย |
สว่างเกษม ว่าอั้น ฯ |
| ๔๔๒๗๏ เมื่อนั้น พระบาทต้านจาหมื่น |
ตีนเชียง |
| เฮาบ่ กลัวเกรงสังหมู่เวร |
เวียนต้อง |
| เฮาจัก ชวนเทม้างปาปัง |
หมดบาปปางนี้ |
| มิให้ข้องคาไว้ |
หว่างใด ฯ |
| ๔๔๒๘๏ ควรที่ชวนกว่า สร้างก่งท้าวเสวยราช |
กองทูล |
| แนวภูธรอยู่เมือง |
ภายพุ้น |
| เสวยสุขสร้างเมืองเพียง |
ภายลุ่ม |
| ยามเมื่อ มาฮอดพื้นพิมานแก้ว |
แผ่นเดียว ฯ |
| ๔๔๒๙๏ เฮาจัก ปุนเมืองไห้แถนลม |
แมนส่อง |
| ไว้แก่อ้ายดูถ้า |
ส่องปุน ชอบแล้ว ฯ |
| เฮาก็เวนเมืองให้จอมศรี |
เสวยราช |
| ครันว่า ลดชั่วเมี้ยนมาพี้ |
พ่างเฮา ฯ |
| ๔๔๓๐๏ ไว้แก่ท้าวนั้นชื่อ |
เมืองสิงห์ |
| เปนแถนสิงสืบแนว |
นามเจ้า |
| นว่ายู่งเขาขึนมาเทิง |
พร้อมย |
| ชากิใส่ชู่พ้องกินถ้วน |
ชู่คนหนแล้ว ฯ |
| ๔๔๓๑๏ อันที่ พงศ์กษัตริย์เจ้าจอมนาง |
อั้วค่า กูนี้ |
| ยังอยู่ย้าวในห้อง |
แห่งเมือง |
| อวนกระสันเถิงน้องนงศรี |
โสมมิ่ง กูพุ้น |
| พี่ก็ มาฮอดฟ้าสามเข้า |
ขวบปี นี้แล้ว ฯ |
| ๔๔๓๒๏ ก็บ่ เห็นแจ่มเจ้าทันที่ |
ทางใด |
| ขวัญอย่าออนอยู่โฮง |
เฮือนย้าว |
| อวนก็ ปุนแปงไว้คันสี |
เซาจอด |
| เฮืองเฮื่อเหลื้อมมณีย้อย |
ยอดคำ ฯ |
| ๔๔๓๓๏ ไว้ถ้าน้องศรีแจ่ม |
จอมเมือง |
| หอหงส์ยนต์ยาบทอง |
ทอมถ้า |
| กับทัง บริวารพร้อมนางพรหม |
สามหมื่น |
| ไว้แก่น้องนางอั้ว |
ค่าปุน ฯ |
| ๔๔๓๔๏ อันที่ เจ้าอู่แก้วน้อยนาถ |
นงฮาม |
| พงศาสายแห่งปะกัน |
ภายพุ้น |
| ยังเล่าคึดเถิงอ้ายใดเด |
นั้นบ่จานอ |
| ฮู้ว่า มีผู้ช้อนภายพุ้น |
เล่าลืม แล้วรือ ฯ |
| ๔๔๓๕๏ ก็บ่ เห็นแจ่มเจ้าพร้อมพร่ำ |
เนืองนอง |
| พี่ก็ จวนใจคึดฮ่ำคอง |
คนิงน้อง |
| เฮียมก็ ยังคาคไว้คันโท |
ผาสาท |
| เฮืองเฮื่อเหลื้อมมณีย้อย |
ยอดคำ ฯ |
| ๔๔๓๖๏ มีทัง สาวช่วงใช้ได้แปด |
พันปลาย |
| ครันว่า มรณาตายฮอดเฮา |
ภายพี้ |
| เฮาจัก เวนวางไว้คันโท |
ผาสาท |
| ให้แก่น้องนางแก้ว |
อญูปุน ฯ |
| ๔๔๓๗๏ อันว่า แพงมาศน้อยเจ้าแจ่ม |
มเหสี พี่นั้น |
| ยามเมื่อ มรณาตายจากปะกัน |
แกวพุ้น |
| ก็ท่อ ดวงเดียวแก้วเทียมองค์ |
ภูมี จิงแล้ว ฯ |
| ละน้องไว้เปนหม้าย |
ซากตาว ฯ |
| ๔๔๓๘๏ ฮู้ว่า มรณาตล้มลดชั่ว |
นำกู บ่นอ |
| ฮู้ว่า มีเสนหาฮ่วมสอง |
สมชู้ |
| ฮู้ว่า ยังแสวงดั้นดอมอวน |
อันอ่าว |
| ฮู้ว่า หลงกีบก้ำแดนฟ้า |
ต่างหลึม บ่ฮู้ ฯ |
| ๔๔๓๙๏ พี่ก็ ปุนถ้าเจ้าผาสาท |
ลายยน |
| ชื่อว่า มณีวันใสส่องงาม |
เงาแก้ว |
| อวนก็ เหงางองถ้าฝูงนาง |
ทุกค่ำจิงแล้ว |
| ยังจัก มาฮอดห้องนครฟ้า |
ฮ่วมเฮาบ่นี้ ฯ |
| ๔๔๔๐๏ อันว่า ฝูงเผ่าเชื้อเอื้อยมู่ง |
อามกาน |
| ทังนางเซงซ่าเขา |
ขุนเฮื้อง |
| เฮาก็ ปุนแปลงไว้เมืองหุม |
ใกล้พ่าง |
| บัดนี้เฮาจัก ขึ้นสู่ท้าวเมตไตรยม้าง |
บาปเวร ฯ |
| ๔๔๔๑๏ คึดเมื่อ ม้างต่างท้าวเสียมิ่ง |
พงศ์พันธุ์เพื่อนนั้น |
| อันว่า ผัวเมียตายจากกัน |
ดูฮ้าย |
| เยียวท่อ เวราฮ้ายอะเวจี |
จมจุ่ม |
| บาปก่อกล้วหนาแท้ |
ที่ตน ฯ |
| ๔๔๔๒๏ ควรที่ คารวะน้อมแก้วเกศ |
พระจุฬา |
| เอาบุญมาใส่หัว |
ประนมน้อม |
| เมื่อนั้น พรหมเมืองสร้างกองบุญ |
ยศใหญ่ |
| เฮาจัก แต่งดอกไม้เทียนพร้อม |
พร่ำมวล ฯ |
| ๔๔๔๓๏ ถวายเกศน้อมพุทธบาท |
บังคม |
| ลำลำมือยื่นเทียน |
ตามไต้ |
| บูชาแก้วพระจุฬา |
เกศาธาตุ |
| เตินแต่งพร้อมวันนี้ |
คู่คน ฯ |
| ๔๔๔๔๏ นับแต่ เทียนคำได้สองอักโขปลาย |
แสนคู่ |
| ประดับดอกไม้มวลพร้อม |
พร่ำหลาย ฯ |
| ๔๔๔๕๏ เมื่อนั้น ภูวนาถต้านเตินหมื่น |
ตีนเชียง |
| ขวาๆเสียงสั่งการ |
กอยถ้อย |
| มึงจ่ง เอาเทียนคำพร้อมบุบผา |
หลายหลาก |
| ไปบูชาพระเจ้าในห้อง |
แห่งอินทร์ ฯ |
| ๔๔๔๖๏ เมื่อนั้น คอนขาบแล้วเสด็จด่วน |
ลีลา |
| ทรงอาชะไนยขี่ผาย |
ผันขึ้น |
| เถิงที่ นครหลวงชั้นเมืองอินทร์ |
เมิลมุ่ง |
| เฮืองเฮื่อเหลื้อมดูแจ้ง |
ส่องงาม ฯ |
| ๔๔๔๗๏ แม้งนึ่ง เถิงค่วงกว้างแก้วเกศ |
จุฬา |
| ลำลำมือยื่นเทียน |
ตามไต้ |
| บูชาแก้วจุฬา |
พระธาตุ |
| เฮืองเฮื่อขึ้นเถิงเท้า |
ฮอดพรหม ฯ |
| ๔๔๔๘๏ เซงซ่าเท้าทุกแห่ง |
สาธุการ |
| ฮอยที่ บุญบาศรีแต่หลัง |
เหลือสร้าง |
| ขอแก่ จุฬาแก้วอินตา |
ม้างบาป |
| แม่นชื่อ เวรเก่าเกี้ยวกัมให้ |
ห่างเสียแด่เนอ ฯ |
| ๔๔๔๙๏ เมื่อนั้น คอนก็นบนอบนิ้วทูลองค์ |
พุทธฮูป |
| ก้มขาบแล้วทยานขึ้น |
ขี่ลวา ฯ |
| ๔๔๕๐๏ ญ่องญ่องผ้ายควงเทพ |
ดาวดิงส์ |
| ลงมาเถิงแจ่มเจือง |
ทังง้อม |
| เทียนคำเจ้าทั้งสอง |
เฮืองเฮื่อ เฮวพุ้น |
| อินทร์ตื่นท้วงทังค้าย |
ชู่ควง ฯ |
| ๔๔๕๑๏ เมื่อนั้น พระบาทท้าวทังแจ่ม |
จอมนาง |
| ยอมือทูลใส่หัว |
หุมไหว้ |
| เฮาจัก ตามเหิงไว้หลายปี |
ย้านบาปเฮวแล้ว |
| ภูวนาถต้านถามถ้อย |
ใช่ลือ ฯ |
| ๔๔๕๒๏ เมื่อนั้น ทุกเทศท้าวสงัดอยู่ |
ฟังกลอน |
| ฮมฮมตกแต่งเต็ม |
อาฮามกว้าง |
| ยอกงแก้วกองคำ |
ปักปิ่น |
| เฮืองเฮื่อต้นกถินท้าว |
หมื่นกอง ฯ |
| ๔๔๕๓๏ เขาก็ ควัดฮูปตั้งเลียนดอก |
บัวสี |
| ผานๆลมแกว่งไกว |
ปลิวเปื้อง |
| หลายกองท้าวทำทอ |
เค้าเครื่อง |
| แล้วเล่าไหว้ประนมนิ้ว |
นอบถวาย) ฯ |
| ๔๔๕๔๏ ขออย่า ได้พรากแก้วทังแม่ |
มาดา |
| ทังพงศาชู่คน |
มวลพร้อม |
| ไปภายหน้าสงสาร |
เทียวท่อง |
| ขอให้ ได้เกิดใกล้เมตไตรยเจ้า |
แจ่มบุญ ฯ |
| ๔๔๕๕๏ เขาก็ ก้มขาบแล้วลุกเลิก |
เลยยอ |
| ควนควนเสียงเฮ่งสา |
แถมซ้ำ |
| ผ่านๆเหลื้อมพานตาวัน |
ไปก่อน |
| ยอฮ่มกั้งกถินไว้ |
คู่กอง ฯ |
| ๔๔๕๖๏ พู่งพู่งพร้อนเขียนสาก |
เนืองนัน |
| เอาไปเวนคู่กัน |
มวลพร้อม ฯ |
| ๔๔๕๗๏ ว่อนว่อนก้องเสียงเป่า |
หอยสังข์ |
| ทังนนตีตูดแถ |
เสียงก้อง |
| สะบัดไชยซ้ำควรนัน |
เคงคืน |
| เสียงสนั่นก้องคุงฟ้า |
ฟากสวรรค์ ฯ |
| ๔๔๕๘๏ พรหมตื่นท้วงทุกแห่ง |
โมทนา |
| ขอกองบุญส่วนโดย |
ดอมเจ้า ฯ |
| ๔๔๕๙๏ แต่นั้น เฟื่องเฟื่องกั้งคชฮ่ม |
พานคำ |
| จอมเมืองเสด็จนั่งเทิง |
พิมานแก้ว |
| นงศรีเจ้าจอมนาง |
ง้อมม่วน |
| ขึ้นขี่ซ้อนพิมานแก้ว |
ฮ่วมเฮียง ฯ |
| ๔๔๖๐๏ ดูซวดแท้พ้นแพ่ง |
พิมเมือง ชวดนี้ |
| พานคำไกวแกว่งงา |
เงยย้าย |
| พลหลามขึ้นเมือเทิง |
เทวราช |
| แม้งนึ่ง เถิงเขตใกล้ตุสิดาแก้ว |
จอดเซา ฯ |
| ๔๔๖๑๏ ฮื่นฮื่นล้นเหลือที่ |
ทุกพลาย |
| มวลพลหลวงจอดเซา |
ทันหั้น |
| ฮองฮองเหลื้อมวิไชยยนต์์ |
เก้ายอด |
| ผาสาทน้อยเลียนล้อม |
หมื่นถัน ฯ |
| ๔๔๖๒๏ ญาบญาบย้ายแห่เครื่อง |
กันถิน |
| ทุงญูเฮียงฮ่มบาน |
บังกั้ง |
| เมืองเมืองเหลื้อมพานตาวัน |
ไปก่อน |
| เสวตฉัตรฮ่มกั้งบังซ้อง |
ช่องาม ฯ |
| ๔๔๖๓๏ ดีแก่ ว่อนว่อนก้องเสียงเป่า |
หอยสังข์ |
| ทังเพลงแคนขลุ่ยซอ |
อรอิ้ง |
| คุมคุมก้องเสียงกลอง |
เนืองแส่ง |
| เมื่อนั้น ภูวนาถไท้เจืองท้าว |
เลื่อนตาม ฯ |
| ๔๔๖๔๏ เอกราชไท้ท่าวกว่า |
มวลพล |
| เห็นบุญเฮืองแห่เจือง |
ทังง้อม |
| ไญ่ไญ่ย้ายพลหลวง |
ไหลหลั่ง |
| เถิงแห่งห้องอาฮามกว้าง |
จอดเซา ฯ |
| ๔๔๖๕๏ เมื่อนั้น เอกราชท้าวผู้ผ่าน |
เมืองสวาง |
| ประนมมือถวายบาทบง |
ประนมน้อม |
| เมื่อนั้น พุทโธเจ้าเมตไตรยทอง |
ตนประเสริฐ |
| เสด็จขึ้นฮ้านบาลังแก้ว |
เทศน์ธรรม ฯ |
| ๔๔๖๖๏ กับทัง เถราเจ้าแสนตน |
นบนั่ง |
| ฟังพระผู้เมตไตรยเจ้า |
กล่าวธรรม ฯ |
| ๔๔๖๗๏ ทุกเทศท้าวให้เชื่อ |
กองบุญ |
| ฮักษาศีลโยชน์ยืน |
ยาวฟ้า ฯ |
| พระก็ เทศนาถ้อยหลายกัณฑ์ |
แล้วอย่า |
| เทียนใหญ่ ตั้งต่อหน้าเลียนไว้ |
หมื่นถัน ฯ |
| ๔๔๖๘๏ เมื่อนั้น เขาลั่นฆ้องระฆังคื่น |
เคงนัน |
| ควนๆเสียงสาธุการส่งนำ |
เลยแล้ว ฯ |
| ๔๔๖๙๏ พู่งๆพร้อมใส่บาตร |
เต็มอาฮาม |
| หนัวๆบาแจกทาน |
ปุนแล้ว |
| เขาก็ ยอเคนเจ้าเถรา |
สันคู่ |
| แผ้วชู่ด้านดูล้วน |
ฮาบงาม ฯ |
| ๔๔๗๐๏ บัดนีเฮาจัก สมมาเจ้าเมตไตรย |
ดวงยอด |
| แต่งเครื่องพร้อมเลียนไว้ |
หมื่นถัน ฯ |
| ๔๔๗๑๏ ทุกเยื่องพ้อมหมากแขบ |
พลูจวง |
| ทังเทียนคำหมื่นดวง |
เลียนไว้ |
| สัมมาเจ้าเมตไตรย |
ตนประเสริฐ จิงเถิ้น |
| ข้อยก็แต่งดอกไม้เทียนพร้อม |
โกฏิถวาย ฯ |
| ๔๔๗๒๏ ขอแก่ พุทโธเจ้าตัดปล่อย |
วางเวรเที่ยวเถิ้น |
| ขออย่า เปนเวราแก่ตน |
ตัวข้อย |
| เมื่อนั้น เมตไตรยเจ้าแสนตา |
หลิงล่ำ |
| ต้านไต่ข้อคำแม้ง |
แม่นธรรม ฯ |
| ๔๔๗๓๏ บัดนี้ มหาราชท้าวผู้ผ่าน |
เมืองสวาง |
| ควรที่ ฮักษาศีลซู่วัน |
จิงแท้ |
| เมื่อนั้น บาเจืองก้มบายตีน |
ไตรเกศ |
| ไหว้พระแก้วเมตไตรยแล้ว |
เลิกลา ฯ |
| ๔๔๗๔๏ สว่าๆพร้อมเขาเกื่อน |
เพงผาย |
| หัวหัวนันคู่คน |
มวลพร้อม |
| เมื่อนั้น ภูธรท้าวบาบุญ |
ย้ายย่าง |
| เสียงสนั่นก้องคุงฟ้า |
คื่นเคง ฯ |
| ๔๔๗๕๏ เฟื่องๆกั้งคคทะฮ่ม |
พานคำ |
| บาเจืองเสด็จขี่เทิง |
พิมานแก้ว |
| กับทัง มเหสีแก้วโสมงาม |
ง้อมมาศ |
| ขึ้นขี่ช้างดอมเจ้า |
ฮ่วมเฮียง ฯ |
| ๔๔๗๖๏ ผู้ก่งท้าวทรงเทศ |
เมืองสวาง |
| พลกือหลายหลั่งลง |
เลยย้าย |
| เถิงแดนด้าวบุญเฮือง |
แมนส่อง |
| ลดเครื่องช้างทังม้า |
จอดเซา ฯ |
| ๔๔๗๗๏ ผ่อเห็น วันวิ่งค้อยเวียนขอบ |
เขาเสมรพุ้นเยอ |
| เสียงนันควาญคาดเฮว |
ฮิงช้าง |
| หนัวหนัวเท้าเพตา |
ตั้งหอก |
| พลพวกพ้องทังค้าย |
ลวดนอน ฯ |
| ๔๔๗๘๏ ฟังยิน ฮว่านฮว่านฟ้าฮ้องฮ่ำ |
ฮวายเสียง พุ้นเยอ |
| ภายหินเฮียงไก่ขัน |
ขานก้อง |
| แม้งนึ่ง สายฮาบขึ้นฮองๆ |
แจ้งส่อง |
| ภูวนาถเจ้าทองล้าน |
ป่าวพล ฯ |
| ๔๔๗๙๏ บัดนี้ สนบัติแก้วเนืองนอง |
นับโกฏิจิงแล้ว |
| ก็เพื่อ ส้วยบาปฮ้ายบุญขึ้น |
ข่มเต็ง ฯ |
| ๔๔๘๐๏ ว่อนๆก้องเสียงเป่า |
หอยสังข์พุ้นเยอ |
| ฮมฮมพลายแปดกือ |
กอยย้าย |
| หลิงเห็น แพนหางเหลื้อมขอคำ |
เจ็ดโกฏิ |
| อวนท่านเจ้าทองล้าน |
ก่อนพลาย ฯ |
| ๔๔๘๑๏ ผ่อเห็น ชะพู่พร้าวซ้องกาบ |
ใบคำ พุ้นเยอ |
| นักสนมคอยอยู่โฮง |
คองเจ้า |
| เมิลเมียงซ้องตาแล |
หลิงล่ำ |
| เมื่อนั้น พระบาทเจ้าทรงช้าง |
แทบเกย ฯ |
| ๔๔๘๒๏ เจืองแจ่มเจ้าเสด็จสู่ |
พิมานคำ |
| ทังจอมศรีพระมิ่งเมือง |
เฮียงช้อน |
| เมื่อนั้น บุญเฮืองผู้พญาหลวง |
ท้าวกว่า |
| ไหว้บาทเจ้าเจืองท้าว |
เลิกลา ฯ |
| ๔๔๘๓๏ ฮื่นฮื่นช้างย้องย่าง |
แกมลวา |
| พลหลวงไหลหลั่งลง |
เลยย้าย |
| แม้งนึ่ง เถิงแดนด้าวกองทูล |
ทวยเทศ |
| ขึ้นสู่ห้องโฮงฮ้าน |
ฮ่มขวาง ฯ |
| ๔๔๘๔๏ เมื่อนั้น ศรีแจ่มเจ้านางกว่า |
พลอยถาม |
| เปนสันใดจิ่งนาน |
เฮวนี้ |
| เมื่อนั้น บุญเฮืองเจ้าพญาหลวง |
ท้าวกว่า |
| เลยกล่าวถ้อยแถลงต้าน |
ต่อนาง ฯ |
| ๔๔๘๕๏ ตูก็ เมือขาบท้าวล้านชื่อ |
ลือซา |
| เจืองก็ ชวนทำบุญมากหลาย |
เหลือล้น |
| ตูก็ มวลกันขึ้นเมือเทิง |
เถิงยอด |
| ก้มขาบไหว้เมตไตรยเจ้า |
แจ่มหัว ฯ |
| ๔๔๘๖๏ ก็จิ่ง นานฮอดบ้านเมืองเทศ |
ภายเฮา เพื่ออัน |
| ตูก็ พากันเมือฮอดเมตไตรย |
เปนเจ้า |
| เมื่อนั้น บุญเฮืองเจ้าเมืองสวาง |
ยศใหญ่ |
| คึดฮ่ำฮู้คนิงแจ้ง |
ชู่ลวง ฯ |
| ๔๔๘๗๏ เฮวฮีบ ทันจ่าซ้อนทังหมื่น |
ตีนเชียง |
| มาเทิงทูลบาทคำ |
ประนมน้อม |
| บัดนี้ เฮาจักเวนนางฟ้า |
แสนปลาย มวลมอบ |
| ถวายแก่ ศรีแจ่มเจ้าทังง้อม |
ม่วนเมือง ฯ |
| ๔๔๘๘๏ เพื่อว่า ลดชั่วเมี้ยนวางคาบ |
ของเฮา |
| เมือเมืองพรหมพรากพลอย |
พงศ์เชื้อ |
| กับทัง หิ้งเฮียงไว้จอมนาง |
เฮาแต่ง |
| ทังไพร่พร้อมพลตื้อ |
มอบมวล ฯ |
| ๔๔๘๙๏ ก็เพื่อ บุญมากแพ้ทุกที่ |
เขาขาม |
| นองมาเต็มนครขวางขาบบา |
บุญกว้าง |
| ทรงยืนหมั้นแสนปี |
เปนเขต |
| ๑สุขเลิศล้ำเหลือล้น |
อเนกนอง ฯ |
| ๔๔๙๐๏ เมื่อนั้น พระปู่ต้านปุนปาก |
จาระจา |
| ตูก็ ผายทางมาฮีบเฮว |
เถิงเจ้า |
| บัดนี้เฮาจัก ดาพลเข้าชิงเมือง |
ฟ้าฮ่วน |
| ผันผ่าข้าแมนม้วย |
ตุ่มตาย ฯ |
| ๔๔๙๑๏ แต่นั้น ท้าวทอดถ้อยแถลงตอบ |
กลอนงาม |
| เฮาถ้า ปุนพลายสารแต่งดี |
ดาไว้ |
| ตัวนึ่ง ไปแสลงเพี้ยงปืนพราน |
ยิงลาบ |
| ทุกท่วยท้าวยอย้อง |
ว่างาม ฯ |
| ๔๔๙๒๏ ตัวนึ่งพระพ่อ ไปฮบได้ช้างถ่าว |
หุนบัง |
| สามตัวฮุมเพียกหน |
คืนค้าน |
| มันแวนกล้าแขงขอ |
สุดขนาด |
| พระก็ ฮักยิ่งแท้ปุนป้อน |
เปลี่ยนเอา ฯ |
| ๔๔๙๓๏ ตัวนึ่ง สิงห์ทองช้างพลายงาม |
ดูอาจ |
| ถวายบาทไท้ลุงเจ้า |
เจื่องเมือง ฯ |
| ๔๔๙๔๏ ภูวนาถท้าวขานเที่ยว |
ทันใจ |
| หลานบุญเฮืองชื่นหัว |
หุมต้าน |
| ตัวนึ่ง ไฟผานแผ้วสาขา |
งามยิ่ง |
| ถวายแห่ง คำเครื่องเจ้าอ้ายหิ่ง |
เซงงาม ฯ |
| ๔๔๙๕๏ พระหลิ่งท้าวขานขอบ |
ออระชอน |
| นงแพงคึดใคร่คาม |
เมือหน้า |
| เมื่อนั้น ภูธรผู้ผลควร |
คำฮู่ง |
| จัดหมู่ข้าดาพร้อม |
แต่งครัว ฯ |
| ๔๔๙๖๏ พุ่งพุ่งย้ายเขาฮีบ |
ดาเฮียง |
| สวาๆวีแกว่งปัว |
เลียนล้อม |
| ทวนๆก้องเสียงกลอง |
เคงคื่น |
| พระบาทท้าวกินพร้อม |
พร่ำงาย ฯ |
| ๔๔๙๗๏ ฮื่นฮื่นข้าเขาเสพ |
เพลงระบำ |
| ภูธร ทวายสาลีลวดเลย |
ลางแล้ว |
| เมื่อนั้น ธรรม์ยำย้ายเมือนอน |
เทิงแท่น |
| ผู้แก่นแก้วคนิงฮ้อน |
ฮ่อการ ฯ๒ |
| ๔๔๙๘๏ ตะแบ่นหน้าหลับตื่น |
จวนยาม |
| บาไทเลยเลิกมือ |
มวลชี้ |
| ทันที่ คำเหลืองเหลื้อมพรายพราย |
แก้วกู่ |
| ที่นั้น ท้าวยี่ผู้แพงล้าน |
พ่อฮา หั้นแล้ว ฯ |
| ๔๔๙๙๏ ซดซดน้ำตาถั่ง |
แถมนอง |
| เกงญาเลยกล่าวโลม |
บาท้าว |
| เปนแต่ กัมถองท้าวทวนทัน |
รือหลีกใดได้ |
| ฮานี้ เปนกำพร้าพลอยเต้า |
ดั่งเดียว ฯ |
| ๔๕๐๐๏ ละคาบไว้ทุกข์ยาก |
ภายหลัง |
| แทงคอ นำศรีเสลียวพ่อเจือง |
จอมเจ้า |
| ฮอยที่ เวรสองท้าวทังนาง |
ประกอบกันแล้ว |
| ผู่ที่เหงากระหายฮ้อน |
ฮ่ำคาญ ฯ |
