| ๓๖๐๑๏ เแผนแผ่ล้อมทุกขอก |
เหลือหลาย |
| ฮมฮม ชาวปะกันแบกเกิม |
แกมขุ้ม |
| ปะคือไชยตั้งลายลวง |
ยังเหยียด |
| คนมืดกุ้มหลังหน้า |
แห่แหน ฯ |
| ๓๖๐๒๏ ตันเหยียดไว้ประดับถ่อง |
หลายถัน |
| ชะลอนเดียรดาษแวน |
งามย้อย |
| แต่นั้น ภูบาลท้าวทันคอน |
โดยด่วน |
| ให้ค่อย ย้ายแขกเข้ามาเฝ้า |
อย่านาน ฯ |
| ๓๖๐๓๏ เแต่นั้น แขกด่วนเข้าเถิงราช |
วังหลวง |
| คอนก็ พาบังคมขาบถวาย |
ชุลีไหว้ |
| แล้วเล่า ยวงเขาขึ้นสถานทอง |
ทูลบาท |
| ฝูงแขกไหว้ประนมพื้น |
อ่อนอวน ฯ |
| ๓๖๐๔๏ พระราชท้าวสถิตนั่ง |
เม็งชร |
| เจ้าก็ เปนพญาโทนชู่เมือง |
มาไหว้ |
| แต่นั้น แองคอนเข้าทูลสาร |
แถลงอ่าน |
| ฝูงแขกเบื้องยอนิ้ว |
เลิกชุลี ฯ |
| ๓๖๐๕๏ ผู่ผ่านพื้นห้อใหญ่ |
หนองแส |
| มีบันนาการมาเครื่องทวย |
ทังคู้ |
| แฮลายเกี้ยวสนโคม |
ฮ้อยแผ่น |
| ทังหมู่ผ้าตาแต้ม |
เครื่องคำ ฯ |
| ๓๖๐๖๏ ผู่แก่นเชื้อพญาฮ่วน |
ตูมวาง |
| กุญชโรเฮืองเครื่องคำ |
ถวายเจ้า |
| ฝูงเขาข้างกงจีน |
นัคเรศ ก็มา |
| ทังฝ่ายก้ำพะโคพุ้น |
ม่านชวา ฯ |
| ๓๖๐๗๏ พิเศษพร้อมคุบเครื่อง |
บันนาการ |
| มหานิลควรค่าคำ |
พันก้อน |
| ฮงๆเหลื้อมแสงปาน |
สุริเยศ |
| ทังท่อนผ้าลายเอื้อ |
ค่าคำ ฯ |
| ๓๖๐๘๏ ขนาดนึ่งนั้นแก้วสิ่ง |
พีทูร |
| ธัมะชาติเกิดมา |
ในเบ้า |
| ถวายถวิลไหว้บุญเฮือง |
ท้าวฮุ่ง |
| ห้อขาบเกล้าประนมแล้ว |
ลวดจา ฯ |
| ๓๖๐๙๏ พู่งพู่งพร้อมจีนม่าน |
ชาวปะกัน |
| ทังผายลีหมู่เขม |
ภายลื้อ |
| โมทนาท้าวเจืองหาญ |
หุมมาก |
| บุญพระล้นพอตื้อ |
ยื่นยาย ฯ |
| ๓๖๑๐๏ ตูก็ อยู่ขอกก้ำภายนอก |
ขอนขวาง พุ้นดาย |
| สมภารมีจ่องมา |
เห็นหน้า |
| บุญหลวงเจ้าเงินยาง |
เทวราช |
| ตูก็ยำท่าน เจ้าลุ่มฟ้ามาส้อง |
ชู่เมือง ฯ |
| ๓๖๑๑๏ เมี้ยนปากแล้วพระราช |
เลยจา |
| เฮาก็ เนืองพลมาม่วนกิน |
ในหนึ้ |
| ฝูงเขาน้องกษัตรา |
ยังอยู่ ดีรือ |
| เมื่อนั้น แขกขาบเกล้าทูลท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๓๖๑๒๏ ยามเมื่อ พรากที่ก้ำห้อใหญ่ |
ทังปะโค |
| สมภารเต็งชู่เมือง |
มาไหว้ |
| ขอแก่ เร็งโญผู้แถนคูน |
ลงเกิด ว่าอัน |
| เมืองป่องเท้าขาแป้น |
ไต่เถิง ฯ |
| ๓๖๑๓๏ ประเสริฐเนื้อท้าวฮุ่ง |
ฟังคดี |
| ฮมเพิงพอขอบใจ |
จิงแล้ว |
| ชะลอนล้วนขันศรี |
ซองหมาก |
| ม้วนกล่าวแล้วไปให้ |
แขกเมือง ฯ |
| ๓๖๑๔๏ ทุกปากพร้อมประนมบาท |
บาทา |
| ฮมฮม ยอขันคำใส่หัว |
กวมเกล้า |
| ฝูงหมู่ ฮางวัลท้าวเจืองหาญ |
เทวราช |
| ตกแต่งให้เขาพร้อม |
ชู่นาง ฯ |
| ๓๖๑๕๏ เจ้าก็ แหนฮ่างให้ไปมอบ |
ฝูงนาย |
| ผานๆ ยอยุคำใส่หัว |
กวมเกล้า |
| บันนาการเจ้ามีพลาย |
ฮ้อยคู่ |
| ทังหมู่ม้าอานพร้อม |
เครื่องคำ ฯ |
| ๓๖๑๖๏ ชะพู่เนื้อท้าวฮุ่ง |
เจืองหาญ |
| เฮาก็ เปนพญาโทนพร่ำเสวย |
เมืองกว้าง |
| ถามข่าว ภูบาลเนื้อกษัตรา |
ฝูงประเทศ |
| กูก็ เปนพี่หล้างคองใช้ |
อย่าฮาม ว่าเนอ ฯ |
| ๓๖๑๗๏ พิเศษท้าวม้วนสั่ง |
เสด็จการ |
| พอยามเสียงแขกลา |
ลงห้อง |
| มหิงสาพร้อมฝูงทาน |
ไปแจก |
| เหล้าก่องล้วนนำเลี้ยง |
แขกเมือง ฯ |
| ๓๖๑๘๏ แต่นั้น ออระแนกเนื้อเจ้ายี่ |
ยินกระสัน |
| บุญเฮืองคึดฮุ่งเมีย |
คนิงบ้าน |
| บันนาการพร้อมประเทเส |
มาส่วย ฯ |
| ทังถ่านคู้เสนน้ำ |
ดอกหอม ฯ |
| ๓๖๑๙๏ อันนึ่ง กรองดอกไม้เฮียงชื่อ |
โยธิกา |
| เมือทอมศรีโศกเหงา |
เสียบ้าง |
| สองขาน้อยคำอัน |
ฮับบาท |
| ขึ้นขี่ม้าอานห้าง |
เครื่องคำ ฯ |
| ๓๖๒๐๏ ชะพาดพร้อมฝูงบ่าว |
เลยตาม |
| ขาฮีบ ซำลวาเถิงมู่งเมือง |
เชียงล้าน |
| นับแต่ มาฮามพื้นภายตีน |
พระบาท |
| ฮอดห้ามื้อเถิงบ้าน |
ค่ำดี ฯ |
| ๓๖๒๑๏ ขาก็ ยัวระยาตรย้ายเมือสู่ |
หอหงส์ |
| ถวายของทังดอกโย |
ธิกาแก้ว |
| นางก็ ประสงค์เถิงท้าวชลที |
เลยหลั่ง |
| พือแผ่นผ้าเถิงแก้ว |
โท่มตา ฯ |
| ๓๖๒๒๏ กูก็ ยังอยู่เฝ้าจำที่ |
หอหงส์ กี่ดาย |
| ภายหลังเจ็บบ่วาย |
ในห้อง |
| คึดว่า จงดอมเจ้าคำตาง |
ภูวนาถ |
| อั้วหาก เฮ็ดชู่ชั้นตรงถ้วน |
ชู่เชิง ฯ |
| ๓๖๒๓๏ ว่าจัก นำบาทท้าวโดยด่วน |
ตามตีน |
| เยียวท่อ กองเงินยางตู่ตู |
เปนบ้า |
| แต่นั้น สองขาน้อยถนัดถวาย |
ง้อมม่วน |
| พระบาท เจ้าลุ่มฟ้าฮอบฮู้ |
ฮูปวาย ฯ |
| ๓๖๒๔๏ ออระแนกล้วนเมืองใหญ่ |
มาคัล |
| ยำราชาออกถวาย |
ขอส้อง |
| ชะลอนล้วนบันนาการ |
นับหมื่น |
| น้องพระให้เผือข้อย |
ส่งศรี ฯ |
| ๓๖๒๕๏ สว่าสว่าพร้อมนางนาถ |
ทังหลาย |
| โยธิกานางมิ่งเมือง |
ปันถ้วน |
| เผือจัก เมือเถิงอั้วอามคาย |
เห็นฮ่าง นั้นก่อน |
| ขาก็ นำดอกไม้ทวานเข้า |
ฮอดประนม ฯ |
| ๓๖๒๖๏ แต่ท้าวห่าง พระพี่น้องทัวระคีก |
ในดง |
| ความอาฮมฮ่ำแด |
ดูเศร้า |
| ยินประสงค์ล้ำจำเผือ |
ถวายดอก |
| แต่นั้น อั้วค่าเศร้ายินค้อย |
เคียดขม ฯ |
| ๓๖๒๗๏ ลอนท่อต้านดีนอก |
ในเจ็บ |
| ฮมเพิงพอที่ตาย |
ตนแล้ว |
| ลอนท่อ เก็บตูไว้ในปรางค์ |
ให้เบิ่ง แลนอ |
| ขาเล่าแคล้วคำนั้น |
อย่าไถน ฯ |
| ๓๖๒๘๏ น้องพระ ยังเกิ่งแท้โสภาพ |
พระไมตรี |
| อย่าได้ เคืองหะรึไทยิ่งนาว |
ญูส้ม |
| สองถวายแล้วลีลา |
เจียระจาก |
| คืนสู่ห้องเถิงค้าย |
ที่เซา ฯ |
| ๓๖๒๙๏ บ่พากย์ถ้อยสวยเสียด |
ทานขวัญ |
| เขาก็ มีใดทาชู่คน |
ตางเจ้า |
| แต่นั้น สีสันเนื้อนางเมือง |
อั้วค่า |
| คึดเคียดล้นพลอยเศร้า |
แสบตาย ฯ |
| ๓๖๓๐๏ เอิ้นด่าง้อมเสียงแตก |
เต็มหอ |
| ทังหลายเขาเอ็ดควง |
พลอยซ้ำ |
| นางเมืองเจ้าหอหงส์ |
ลี้อยู่ |
| ก็เฮ่งซ้ำแถมฮ้อน |
ยิ่งไฟ ฯ |
| ๓๖๓๑๏ ชู่ชู่น้ำตาหลั่ง |
ไหลตก |
| ยินอายทุกท่วยไท |
ทังข้า |
| นางจิ่ง ยกคำไช้เขียวเมือ |
เถิงแม่ |
| เขือฮีบ ดั้นป่าไม้ไปกล่าว |
ทุกอัน ฯ |
| ๓๖๓๒๏ แต่นั้น ข้าขึ้นม้าทังเคียด |
เลยไป |
| เขียววันคืนโพดคลา |
แฮงม้า |
| ในไพรกว้างแสนผอม |
ผายผ่อ |
| หว้ายป่าไม้เถิงบ้าน |
ค่ำจวน ฯ |
| ๓๖๓๓๏ ขาก็ ขึ้นสู่ห้องหอราช |
มาดา |
| มวนสารถวายแนบชุลี |
ประนมไหว้ |
| นางเม็งฮ้อนโกรธา |
ไฟแปลบ |
| ชลเนตรย้อยไหลหน้า |
ถั่งแถว ฯ |
| ๓๖๓๔๏ ชะแลบเนื้อฝูงหมู่ |
ลัวอา |
| แกวแกวเสียงเคียดเค็ม |
ดอมเจ้า |
| มาดาต้านถามขา |
อันถี่ |
| พระบาทเจ้านำเนื้อ |
แค่ไพร ฯ |
| ๓๖๓๕๏ อั้วค่าน้อยแจ้งที่ |
ยาแกว |
| บาเจืองหนีอยู่ไพร |
ดงกว้าง |
| ญูมันแหล้วตามไป |
ป้อยด่า |
| ลูกอยู่บ้านฮามท้าว |
เญียะหมอง ฯ |
| ๓๖๓๖๏ ข้าขอบถ้อยเม็งโกรธ |
โกรธา |
| จำนอง เถิงแสนเมืองฮีบมา |
เดียวนี้ |
| เสนาล้นเต็มโฮง |
เม็งกล่าว |
| หลานอยู่ฮ้างยินบี้ |
บอบใจ ฯ |
| ๓๖๓๗๏ เพราะเพื่อ อั้วอ่าวฮ้ายผีเผด |
เงินยาง |
| ผิไสนางแม่ไกล |
กวนไห้ |
| สูฮีบ ไปเถิงเจ้านางงาม |
ง้อมม่วนกูพุ้น |
| เอาอ่อน ดั้นป่าไม้ยายั้ง |
ฮีบมา ฯ |
| ๓๖๓๘๏ ทะล่วนข้าเลยเลิก |
เถิงพาย |
| ญนญนขุนขี่ลวา |
เลยย้าย |
| แสนเมืองผ้ายเถิงไพร |
ข้ามเหล่า |
| หว้ายป่าไม้เถิงห้วย |
ค่ำจวน ฯ |
| ๓๖๓๙๏ ดีก่อ เดือนด่วนเข้าฟ้าเฮื่อ |
ใสแสง พุ้นเยอ |
| มวลภายเขียวชู่วัน |
มียั้ง |
| กลอยแฮงข้ามอรัญญา |
เฮวฮอด |
| ยั้งหมู่ช้างทังม้า |
ที่ควร ฯ |
| ๓๖๔๐๏ พระยอดแก้วสถิตอยู่ |
หอหงส์ |
| เขาก็ มวนแสนเมืองฮีบเมือ |
ถวายไหว้ |
| นงแพงง้อมคนิงหา |
เถิงแม่ |
| นางนั่งไห้ยมย้อย |
ถั่งแถว ฯ |
| ๓๖๔๑๏ ไกลบาทท้าวเสด็จอยู่ |
ในไพร |
| เขาก็ กอยยาแกวด่าสวย |
ไสถ้อย |
| เมื่อนั้น แสนเมืองได้ฟังกลอน |
ประนมกล่าว |
| พระแม่เจ้าจำข้อย |
ฮีบเถิง ฯ |
| ๓๖๔๒๏ เชิญเหนี่ยวให้เสด็จต่าว |
คื่นเมือว่าอัน |
| จอมนาง ทรงกำเดาเกิ่งตน |
ตายเฟื้อง |
| ทวานทันข้าคำสาย |
สองอ่อน |
| แหนบอกเบื้องทูลท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๓๖๔๓๏ ชะช่อนเนือเขียวขีด |
พัดทะมาน |
| ทรงผืนแครงห่มตน |
จำเนื้อ |
| บ่กว่า ภูธรเจ้าจอมหัว |
เห็นฮ่าง |
| พี่จัก เมือแห่งป้าทูลเจ้า |
ยอดเมือง ฯ |
| ๓๖๔๔๏ อันนึ่ง บ่ถ่อยไข้มีสว่าง |
สัญญา |
| ขอแก่ บุญเฮืองพระโผดผาย |
คนิงบ้าง |
| คึดบ่ ฮามตีนเจ้าการจำ |
เถิงพี่ |
| จิ่งได้ฮ้างฮามห้อง |
หมื่นเสา ฯ |
| ๓๖๔๕๏ พระที่จั้งเปนยอด |
ชีวิต พี่เฮย |
| อังเชิญพระเล่าผาย |
เถิงเอื้อยบ้างแด่ |
| ถวายบุพพิตะไท้วรญาณ |
ตรัสส่อง |
| ทานโทษถ้อนเปนข้า |
อี่ดู ฯ |
| ๓๖๔๖๏ อย่าว่า บ่ค่องถ้อยทรงพระโกรธ |
สินขวัญ ม่อนแด่ |
| เมื่อบ่ เมือปัวคีงชู่วัน |
การไข้ |
| จิ่งได้ ลาตีนเจ้าปาทา |
พื้นบาท |
| บ่ฮ่างได้เห็นหน้า |
ป่วยเผา หนี้แล้ว ฯ |
| ๓๖๔๗๏ ชาดชาดน้ำทิพเนตร |
นองไหล |
| เอาผืนแครงซาบเชย |
โซมหน้า |
| คำทุกข์น้องทังสอง |
เห็นฮ่างหั้นแล้ว |
| ขาก็ เจ็บแสบไหม้ดอมเจ้า |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๓๖๔๘๏ บ่ต่างเชื้อเปนราช |
วงศ์เดียว |
| รือเล่า พางานเฮ็ดสิ่งสัง |
สันนี้ |
| ชาติที่ ยังเที่ยวก้ำสงสาร |
รือเที่ยงอวนเอย |
| คำสุข คำทุกข์ไฮ้รือเว้น |
หลีกหนี ได้เด ฯ |
| ๓๖๔๙๏ บ่เสี่ยงอกเพื่อนพุ้นภายที่ |
อันลับ |
| ก็ท่อ เอาบุญเปนบ่เหลื่อมศรี |
จอมเจ้า |
| แต่นั้น ญับญับก้ำนางแกว |
แก้วอู่ |
| ฝูงส่ำเหน้าสนมพร้อม |
แปดพัน ฯ |
| ๓๖๕๐๏ ชู่ชู่ไห้เสมอแม่ |
ตายเสีย |
| รือว่า โสมสวรรค์จักจากตู |
ฝูงข้อย |
| คึดบ่ เจียระจากเว้นฮามหอ |
ผาสาท |
| เวรแห่ง เฮาพี่น้องจำข้อย |
ห่างไกล ฯ |
| ๓๖๕๑๏ ชาดชาดน้ำหน้าบ่า |
มือฟาย |
| หะรือไทเจ็บบ่มาย |
มันอั้ว |
| ตายไปแล้วเปนผี |
บ่อย่า |
| ยังจัก คืนเที่ยวกลั้วปางนั้น |
ตอบเวร ฯ |
| ๓๖๕๒๏ ชะพาดเนื้อน้องท่าน |
อามคาย |
| เซ็นๆยังย่าวยม |
หิวไห้ |
| อันว่า ภายมันอั้วจังไฮ |
ผีเผด |
| อวนบ่ ได้เข้าห้องสังพร้อม |
ท่อไย ฯ |
| ๓๖๕๓๏ พระนั่งเกล้าจอมเกศ |
ราชา |
| ก็ส่วน ทรงหะรึไทซอกดู |
ดีฮ้าย |
| ขอแก่ กัลยาเนื้อบันเทา |
เสียโศก |
| ยาได้ ละฝ่ายก้ำตูข้อย |
อยู่พลอย ฯ |
| ๓๖๕๔๏ ในโลกนี้เปนที่ |
ทางเทียว |
| พระค่อย หายโศโกเคียดเค็ม |
ขมเข้ม |
| แต่นั้น ศรีเสลียวเนื้อหอหงส์ |
ต้านตอบ |
| บ่กว่าผู้ผญาเล้ม |
ช่างตรอง ฯ |
| ๓๖๕๕๏ อันนี้ เปนคอบไข้ฝูงพยาธิ |
โรคา |
| เวรเถิงถองจากเฮือน |
ฮามสร้าง |
| อยู่ดีเยอ เสนหาเจ้าทังหลาย |
นางนาถ กูเฮย |
| หยาได้ฮ้างฮามท้าว |
ค่อยคง ฯ |
| ๓๖๕๖๏ อยู่ดีเยอ ผาสาทสร้อยพิมานที่ |
หอหงส์ |
| เทื่อนี้ เฮาจงหนีบ่คืน |
มาสร้าง |
| ประสงค์เถิงผู้จอมหัว |
ท้าวฮุ่ง |
| ว่าจัก ตายพรากข้างตีนเจ้า |
ชั่วมรณ์ ฯ |
| ๓๖๕๗๏ คึดฮุ่งเบื้องนางนาถ |
มโนรา |
| พเนจรหนีเพื่อโจร |
กุมข้า |
| ศรีธนเนื้อบาพุทโธ |
ธิราช |
| เจ้าก็ นำไต่ขึ้นเมือฟ้า |
ฮอดกัน ฯ |
| ๓๖๕๘๏ พระบาทท้าวมีโชค |
ไชยผาน |
| ญูท่าง ผันเอาคืนฮอดเมือง |
เสวยสร้าง |
| อันนึ่งเปนดั่ง สุทธนูฮ้างเจียระบัพพา |
พลัดจาก วันนั้น |
| เลาะฝั่งน้ำเยียวค้าง |
แค่ไพร ฯ |
| ๓๖๕๙๏ ก็บ่ เห็นภาคพื้นฮอยที่ |
ทันใด |
| ภูธรพระค่อยไป |
นำน้อง |
| บุญชูให้ไปเถิง |
น้องนาถ |
| พลอยเล่าได้เมือบ้าน |
อยู่เสวย ฯ |
| ๓๖๖๐๏ เปนดั่ง เฮียมราชเจ้าเจียระจาก |
พลอยหนี นี้แล้ว |
| เลยชมชลเนตรนอง |
ฟูมหน้า |
| แต่นั้น มุนตรีก้ำเชียงเครือ |
ย้ายออก |
| ขุนขี๋ม้าดาพร้อม |
พร่ำคืน ฯ |
| ๓๖๖๑๏ ไญ่ไญ่เบื้องชาวขอก |
เงินยาง |
| ฝืนใจจงจอดนาง |
บุุญกว้าง |
| ไหไหข้าอามกาน |
เอื้อยมู่ง |
| ของใส่ช้างดูล้น |
พร่ำเหลือ ฯ |
| ๓๖๖๒๏ พู่งพู่งย้ายไหลออก |
คลาเวียง |
| ชะลอนเดียรดาษสาว |
ฝูงใช้ |
| เพียงพันน้อยสายใจ |
คำฮุ่ง |
| เนานั่งใกล้เทียมแม่ |
มาดา ฯ |
| ๓๖๖๓๏ พู่งพู่งพร้อมแก้วอู่ |
อามคาย |
| ฝูงสนมมายาดชีง |
ชมไห้ |
| สายคอท้าวกุมาร |
นึกพ่อ |
| ยาได้ไข้ฮมฮ้อน |
อยู่ดี แด่เนอ ฯ |
| ๓๖๖๔๏ ธัมชาติแก้วเปนหน่อ |
เจืองหาญ |
| ทะรงศรีไสใหญ่สูง |
สอนหน้า |
| ผานๆช้างบัวคำ |
เฮียงเขื่อน |
| ง้อมเบี่ยงผ้าผายขึ้น |
สู่พัง ฯ |
| ๓๖๖๕๏ เลื่อนเลื่อนข้อยหลายส่ำ |
ทาสี |
| เขาก็ สนเททรวงอ่าวเถิง |
เจืองเจ้า |
| แต่ว่า มาเปนข้อยภูมี |
กับบาท |
| ไปห่อนฮู้ความเศร้า |
แก่ใผ ฯ |
| ๓๖๖๖๏ ใจขาดไห้ฮ้องฮ่ำ |
เถิงคุณ |
| ศรีใสนางมิ่งเมือง |
มัวเศร้า |
| พลอยเล่า ปุนเอาน้อยกุมาร |
คำฮู่ง |
| ตางแจ่มผู้เปนเจ้า |
ยอดผัว ฯ |
| ๓๖๖๗๏ พู่งพู่งเข้าเถิงป่า |
เดือนไหล |
| หลายวันคืนเฮ่งมัว |
เถิงท้าว |
| ไกลกันย้อนยักโข |
อั้วค่า |
| มันหากน้าวคำส้ม |
เสียดหู ฯ |
| ๓๖๖๘๏ ไว้แก่ ผีอยู่ฟ้าเฮืองโลก |
ตรองตรัส |
| ยมภิบาลพระล่ำดู |
คนฮ้าย |
| มันก็ เปนกระดัดแท้อาธัม |
ญิงบาป |
| เวรไล่ต้องกุมส้วย |
อย่ายอม ฯ |
| ๓๖๖๙๏ แต่นั้น ญาบญาบขึ้นภูใหญ่ |
ผาชัน |
| ฮอมพลเถิงท่งเพียง |
เตินช้าง |
| เขียววันได้หลายคืน |
คราวเคร่ง |
| ฮอดด่านบ้านเถิงข้า |
ขอบเมือง ฯ |
| ๓๖๗๐๏ จัดถีบช้างคราวเคร่ง |
เมือเวียง |
| เล็งเห็น เฮืองๆหออยู่สูง |
แสนถ้าน |
| แต่นั้น นางเมืองเจ้าเชียงเครือ |
ฮับลูก |
| หลานแก่นเหง้าชุมพร้อม |
พร่ำกัน ฯ |
| ๓๖๗๑๏ ทุกข์ชวดซ้ำคนิงลูก |
ทังหลาย |
| ผันผืนแครงย่าวลง |
โทมหน้า |
| แต่นั้น ผานๆขึ้นหอคำ |
เถิงแท่น |
| เม็งแต่งพร้อมพาเข้า |
สู่ขวัญ ฯ |
| ๓๖๗๒๏ ตะแบ่นหน้าอามาตย์ |
มาโฮม |
| มีบันนาการชู่อัน |
ถวายเจ้า |
| แต่นั้น โสมกษัตริย์ไท้บาเจือง |
จอมราช |
| ยังอยู่เค้าชมหลิ้น |
แค่ไพร ฯ |
| ๓๖๗๓๏ ชาดชาดเบื้องขาอ่อน |
คำสาย |
| ผันลวาเลยล่วงไป |
ทูลไหว้ |
| ของแพงแก้วจอมพระนาง |
ผืนขนาด |
| แก้วใส่ส้นคาตุ้ม |
ขาบเขิง ฯ |
| ๓๖๗๔๏ เชิงหยาดเหลื้อมแหวนสิ่ง |
ทำมะโฮง |
| นางก็เขิงเอามาฝากเจือง |
จอมไท้ |
| กษัตรีย์เจ้าหอหงส์ |
เจ็บแสบ |
| อั้วค่าพ้นความดั้น |
ฮอดเมีย ฯ |
| ๓๖๗๕๏ ป้าท่าน คึดแจบให้ขุนแก่ |
แสนเมือง |
| เส็งกันมาฮอดตู |
ทังฟ้าว |
| บุญเฮืองเจ้าหอหงส์ |
เสด็จด่วน |
| กับทัง ท้าวฮุ่งน้อยหนีพร้อม |
พร่ำกัน ฯ |
| ๓๖๗๖๏ พระบาทเจ้ากริ้วโกรธ |
โกรธา |
| หลายเมียยังก็ย่อมเปน |
สันนี้ |
| แต่นั้น เสนาก้ำเงินยาง |
เดินฮอด |
| ขึ้นขาบเกล้าประนมไหว้ |
บาทคำ ฯ |
| ๓๖๗๗๏ ลุงป้า อยู่หอดไห้หิวขาด |
สาลี เจ้าเอย |
| พระพร่ำ เนาในปรางค์บ่เห็น |
ฝูงนั้น |
| แม้งนึ่ง ดวงศรีแก้วเชียงเครือ |
เสด็จยาตร |
| ลุงฮีบฟ้าวผันห้าม |
บ่คืน ฯ |
| ๓๖๗๘๏ พระราชฮ้อนคือคู่ |
กินเสลียน |
| ก็จิ่ง ฝืนคำมาฮอดทูล |
เถิงไหว้ |
| อังเชิญเจ้าคืนเมือ |
เมืองเก่า |
| แล้วจิ่ง แต่งเครื่องพร้อมเมือไหว้ |
ฮอดเม็ง ว่าอั้น ฯ |
| ๓๖๗๙๏ แต่นั้น ภูไชยท้าวต้านตอบ |
คำลุง |
| เฮาจักเต็งพล เมือขาซายเพื่อประสงค์ |
หาง้อม |
| สูจ่ง คืนเมือไหว้บุญสูง |
ท้าวซึ่ม |
| หลานจัก แส้ขะค้อมเมือหน้า |
สู่นาง ว่าเนอ ฯ |
| ๓๖๘๐๏ ต้านตื่มถ้อยบนบอก |
หาญพาย |
| อาวจ่ง เปนขางเมืองอยู่ปอง |
ปุนถ้า |
| อันนึ่ง อามคายเนื้อนางแกว |
แก้วอู่ |
| สนมหนุ่มพร้อมดาให้ |
ฮึบมา ฯ |
| ๓๖๘๑๏ ชู่ชู่ช้างประดับเครื่อง |
ดาคืน |
| สามมะเฮียว ทังหาญพายเลิกลา |
ลงห้อง |
| ฝืนพลายข้ามอรัญญา |
โดยด่วน |
| นกเฮ่งฮ้องเสียงแป้ |
แปกลาง ฯ |
| ๓๖๘๒๏ ข้ามป่าไม้จวนค่ำ |
เลยนอน |
| วางสาลีซู่คน |
กินถ้วน |
| ขอนขอนท้วงชะนีกัง |
กลางเถื่อน ฯ |
| ดีก่อ ดาวดาษล้อมควงฟ้า |
ฮุ่งจวน ฯ |
| ๓๖๘๓๏ เลื่อนเลื่อนข้ามดงใหญ่ |
สาขี |
| มวลพลเถิงมู่งเมิล |
เมืองกว้าง |
| หาญพายไหว้ภูมี |
ลุงซึ่ม |
| ป้าอยู่พร้อมครางฮ้อน |
ฮ่ำคาญ ฯ |
| ๓๖๘๔๏ ซู่ซู่น้ำตาซึ่ม |
เซ็งตก |
| รือว่า ภูธรจักจากเมือง |
เชียงล้าน |
| ยินทุกข์ดั้งสายใจ |
สอนยาก เฮวนี้ |
| ท่อว่า ทานโทษญ้อนบุญเจ้า |
จิ่งขวาง ฯ |
| ๓๖๘๕๏ พลายก็ พรากแห่งหั้นเมือสู่ |
เชียงจวง |
| ปุนคำเตินชู่นาง |
ในห้อง |
| ทังปวงพร้อมนางฮาม |
หน้าหนุ่ม |
| ปุนแปดฮ้อยสองเจ้า |
อู่อาม ฯ |
| ๓๖๘๖๏ อุ่มทุ่มแก้มแดงยิ่ง |
ทองสุก |
| ฮามราชาสี่เดือน |
ดูเศร้า |
| หายทุกข์ย้อนสมภาร |
ท้าวฮุ่ง |
| ก็จัก เห็นบาทผู้เปนเจ้า |
ยอดเมือง ฯ |
| ๓๖๘๗๏ พู่งพู่งก้ำสองอ่อน |
คำสาย |
| ปุนเปืองจัดชู่นาง |
เถิงช้าง |
| ลายลายน้ำบางบิน |
ไหลผ่า |
| อามอู่พร้อมนางท้าว |
ล่วงไป ฯ |
| ๓๖๘๘๏ สว่าสว่าเข้าดงใหญ่ |
สาขี |
| ศรีไวคึดฮุ่งเจือง |
ใจข้อง |
| มาลีพร้อมมาลา |
ไขกาบ |
| จักจั่นฮ้องแมงง้วง |
มี่นัน ฯ |
| ๓๖๘๙๏ ภุมรีน้าวภุมรา |
ซอนดอก |
| นกเฮ่งฮ้องชะนีฮั้น |
แค่ผา ฯ |
| ๓๖๙๐๏ สองขอกห้อยหลายส่ำ |
โยธิกา |
| ฝูงนาง ทวยมาลีใส่ผม |
ซอนเกล้า |
| คึดเมื่อ จอมหัวผู้เสวยเมือง |
ท้าวฮุ่ง |
| เจ้าแผ่นหล้าไปเฮ้า |
ม่วนไพร ฯ |
| ๓๖๙๑๏ อันนึ่ง ท้าวฮุ่งผู้เสวยราช |
เชียงเครือ |
| โสมงามจักต่าวคืน |
มาสร้างนั้นเบ่า |
| เยียวท่อ เมือเถิงห้องนางเม็ง |
ซ้ำเคียด |
| บ่ฮ่างพ้นบาท้าว |
ลูกจอม ฯ |
| ๓๖๙๒๏ แต่นั้น ควาญเบียดช้างจัดฮีบ |
เลยคราว |
| ฮอมกันเถิงฮอดบา |
บุญกว้าง |
| สวาสวาขึ้นเมือทูล |
ท้าวยี่ |
| เจ้าหมื่นม้าวถามฮ่าง |
การเมือง ฯ |
| ๓๖๙๓๏ แต่นั้น ผู้ผ่านพื้นนีราศ |
เถิงไพร |
| ทังหลายเนืองอยู่หอ |
ในส้วม |
| จังไฮอั้วความแขง |
เสียงแตก |
| จิ่งฮ่วมฮู้ขาวแจ้ง |
จ่ำนอง ฯ |
| ๓๖๙๔๏ แม้งนึ่ง เห็นแขกเบื้องก้ำฝ่าย |
เชียงเครือ |
| กองแพงจักใคร่หนี |
เปนหมั้น |
| ลุงท่านเจ้าวอนศรี |
บ่อยู่ |
| ตูข้อยชั้นวานไหว้ |
บ่ฟัง ฯ |
| ๓๖๙๕๏ พระบาทท้าวเล็งล่ำ |
คดีตรัส |
| พระก็ ทรงหะรึไทหยั่งเห็น |
ดูเผี้ยน |
| เมื่อนั้น องค์กษัตริย์ไท้เตินพล |
แควนด่วน |
| เขียวหมู่ช้างวันหน้า |
ชู่เมือง ฯ |
| ๓๖๙๖๏ ฮ่วนฮ่วนค้องกลองคื่น |
เต็มไพร |
| เฮาจัก เมือขาซายสู่เมือง |
จอมน้อย |
| พอเมื่อ วันใสซ้ายเมือภู |
แลงอ่อน |
| ออระม่อยหน้านางท้าว |
เลิกลา ฯ |
| ๓๖๙๗๏ ชู่ท่อนท้าวอามาตย์ |
ประนมกร |
| เสนามวลจากสถาน |
ลงห้อง |
| ภูธรย้ายเมือนอน |
ลดม่าน |
| สองพี่น้องเทียมท้าว |
ที่ควร ฯ |
| ๓๖๙๘๏ พระบาทต้านจาอ่อน |
สองศรี |
| นางอามคายอู่อวน |
ทูลท้าว |
| ภูมีท้าวชมเชย |
เฮียงแจบ |
| อังเล่า คึดอ่าวง้อมกระสันดิ้น |
บ่ลืม ฯ |
| ๓๖๙๙๏ ชะแลบเนื้อนอนเน่ง |
นิทธา |
| ทังเพนีคื่นเคง |
เคียนช้าง |
| ลือเซ็งก้ำเสนา |
ท้าวฮุ่ง |
| เปนดั่ง ง้างแผ่นฟ้าลงหีบ |
เหงดิน ฯ |
| ๓๗๐๐๏ พู่งพู่งพร้อมชะบูลั่น |
ลงเติน |
| นรินทร์ลุกพรากนาง |
ในผ้า |
| เสินๆช้างกะดิงนัน |
เนืองออก |
| พลมืดเท้าหลังหน้า |
แกว่งปะคือ ฯ |
