| ๑๒๐๑๏ เมื่อนั้น ภูวนาถท้าวชมชื่น |
ยินหาญ |
| แจนๆจัดพวกครัว |
เฮียงเข้า |
| โยธาพร้อมขุนกวาน |
ตอมพ่าง |
| ค้ายสิ่งเหง้ากินแล้ว |
เลิกถอย ฯ |
| ๑๒๐๒๏ ผ่อดู ฟ้าสว่างแจ้งเฮืองฮู่ง |
ประกายกรอง พุ้นเยอ |
| ฮองๆใสส่องงาม |
เงาซ้าย |
| ฟังยิน ยูงทองฮ้องเฮเสียง |
สูรเถื่อน |
| ภูวนาถหม้อมยินฮ้าย |
ฮู่งนาง ฯ |
| ๑๒๐๓๏ ฝูงเพื่อนพร้อมนองเน่ง |
นิทธา |
| ดีแก่ เหมือยฮวายฮำยอดซาง |
ยมย้อย |
| ลอนว่า ไสยาเยื้อนเททรวง |
ทังแปบ |
| แม้งนึ่งเหมือนพี่ เจ้าติ่วสร้อยซอมใกล้ |
กล่อมอวน ฯ |
| ๑๒๐๔๏ ฝันว่า ชะแลบเนื้อเพิงพี่ |
ประชิดชม |
| เหมือนดั่ง โสมคีงควรฮาบเฮียง |
ฮิมหน้า |
| เททรวงเปื้องแขนกลม |
เอื้อมไหล่ |
| ฝันว่าอุ้มกอด แก้วก่ำพร้าจิงแจ้ง |
ดั่งเลิง ฯ |
| ๑๒๐๕๏ ออระใหม่เนื้อสว่ายลูบ |
เกศา |
| ฮมเพิงขุกตื่นจวน |
ใจข้อง |
| เมื่อนั้น วิญญาฮ้อนกำเแด |
ดานสวาท |
| เยื้อนข่ำซ้องชมเสื้อ |
สว่างกระสัน ฯ |
| ๑๒๐๖๏ ดีแก่ ดาวดาดข้อนแฝงฝ่าย |
ทักขีน |
| วาโยผันเบิกบน |
ดาวซ้าย |
| สวาๆก้องโกกิน |
แกมไก่ |
| พระบาทหม้อมยินฮ้าย |
ฮุ่งจวน ฯ |
| ๑๒๐๗๏ เจ้าไถ่ผ้าลุกอาบ |
สรงสี |
| ขุนควาญจัดคาดประโคน |
เคียนช้าง |
| ฝูงครัวย้ายสาลี |
เลียนแจก |
| น้ำลูบนิ้วมือล้าง |
ลวดเสวย ฯ |
| ๑๒๐๘๏ ออระแนกเนื้อให้ฮู่ง |
ประสงค์นาง |
| เจียมแต่ มาชมสองบ่ห่อนเคย |
คำฮ้อน |
| ทนทรวงกลั้นกลอยวาง |
ไว้อย่า |
| เฮวเฮ่งค้อนฮันค้อง |
ป่าวไป ฯ |
| ๑๒๐๙๏ สว่าๆย้ายแพนหอก |
ตาวแขง พุ้นเยอ |
| บาไท ผายพานคำค่อยทรง |
คีงค้อม |
| ทวยแครงชู้เอาสวาน |
เทียมทุ่น |
| ฮักฮูปง้อมชมเสื้อ |
สว่างวอน ฯ |
| ๑๒๑๐๏ วิบากโอ้ไกลอุ่น |
อกกระสัน |
| ฮอนๆจงจอดนาง |
ในห้อง |
| เทื่อนี้ ไกลกันกี้ปีเดือน |
ฮู้ข่าว |
| มิฮ่าง คอนโศกไว้เดียวน้อง |
หากทรง ซามรือ ฯ |
| ๑๒๑๑๏ เมื่อนั้น ค่าวๆแส้ชะค้อมเลยล่วง |
ดงงอน |
| แสนดอยดงระดาดบัง |
เขาขั้น |
| เคียดที่ มาไกลชู้ฮามเฮียม |
แฮมป่า |
| เมิลช่องชั้นมัวไม้ |
มืดผอม ฯ |
| ๑๒๑๒๏ ผ่อเห็น พระหลิ่งสร้อยยอยยอด |
ยังผา พุ้นเยอ |
| วาโยเผลียงดอกฮัง |
โฮยเฮ้า |
| ฟังยินตาเวาฮ้องเฮเสียง |
สูนคู่ |
| คึดพี่เจ้าสินล้าน |
ลวดวอน ฯ |
| ๑๒๑๓๏ ถ้านี้ บุญบ่พร้อมเคยคู่ |
เฮียงสองแลนอ |
| กลอยคีงนอนแค่ดง |
ดอมข้า |
| ดีแก่ ทมทมน้ำพานผา |
ลมแกว่ง |
| ฟองเบ่งบ้าเฟือนฟ้ง |
ฟาดหิน ฯ |
| ๑๒๑๔๏ แพ่งๆเหลื้อมสูรย์ส่อง |
อุทัย |
| หลิงเหน ตีนดอยดกดอกจาน |
จูมแจ้ง |
| ฟังยิน ชะนีฮ้องแคมดง |
ว้อนว่อน |
| เหมือนดั่ง น้องจากเจ้าเฮียมฮ้อง |
เฮียกขวัญ ฯ |
| ๑๒๑๕๏ ผ่อเห็น ค้ายง่อนไม้เฮืองเฮื่อ |
ฮิมผา พุ้นเยอ |
| มาลาเลียนแค่กอ |
แกมก้าน |
| เล็งดู มาลาพร้อมสิมพะลี |
งิ้วง่า |
| คึดพี่ผู้นงหน้า |
หน่วงหลัง ฯ |
| ๑๒๑๖๏ ชะพาดพร้อมทองเทศ |
จวงจาน |
| ฮังฮวนดกดอกหอม |
โฮยเฮ้า |
| คึดเถิง ศรีคราญคุ้มใจวอน |
แวนมาก |
| น้องใฝ่ได้ซอนเกล้า |
พี่ตน ฯ |
| ๑๒๑๗๏ เคียดที่ มาจากแก้วกูอยู่ |
เชียงเครือ กี่เด |
| ยินกังวลจ่มจิง |
ปานบ้า |
| เมื่อนั้น แพนเฝือเท้าพะลานไพร |
เพียงฮาบ |
| แปปิ่นหน้าเหลียวชู้ |
ชั่วไกล ฯ |
| ๑๒๑๘๏ ทุกตาบห้วยไม้ช่อ |
ชมบาน พุ้นเยอ |
| ฮีไฮจับกิ่งฮัง |
เฮฮ้อง |
| ภูธรท้าวดานกระหาย |
หิวหอด |
| มโนโคดแค้นทนท้วง |
เปลี่ยวใน ฯ |
| ๑๒๑๙๏ รือจัก ไปฮอดล้ำลุงซี่ม |
ชนพลาย ได้ซาม |
| เพิงที่ คืนไซสาวสว่างกระสัน |
เสียไข้ |
| เมื่อนั้น นายควาญพร้อมบาเจือง |
จอมราช |
| ควรที่ ข้ามป่าไม้ยามแล้ว |
จิ่งคืน ชอบดาย ฯ |
| ๑๒๒๐๏ ถ้านั้น แวนถ่อยฮ้อนรัตนาสน์ |
ภูบาล |
| บัดนี้ ฮมอาลัยย่อมยัง |
ยินข้อง |
| เมื่อนั้น เร็งโญย้ายพานคำ |
คืนใหญ่ |
| ฝูงพวกพ้องเซ็งซ้อย |
ยี่เยีย ฯ |
| ๑๒๒๑๏ พวงใส่ถ้อยเอิ้นอ่อน |
แองคอน |
| บัดนี้เจืองก็ วางเฮาเสียพรากคืน |
ไซชู้ แลท่าน |
| เฮาค่อย เฮวฮันดั้นลวาพอน |
เลยล่วง เฮวเถิ้น |
| เมื่อนั้น สองอยู่ฟู้ฟังฮ้าย |
ฮีบคืน ฯ |
| ๑๒๒๒๏ พ้นข่วงกว้างหลายท่า |
วังทอง |
| สะพึนแพนง่าเงย |
สุมตั้ง |
| ชะบองหน้าบาเจือง |
คึดเคียด |
| เจ้ายี่ยั้งเชาช้าง |
อยู่ฟัง ฯ |
| ๑๒๒๓๏ คอนเฝือดถ้อยแขชอบ |
ชักคดี |
| ภูธร คืนเมือหลังส่วนไท |
ทานย้าน |
| ดูที่ บาศรีผู้ผลควร |
คึดมาก เฮวเถิ้น |
| บ่ใคร่ ผ้ายแผ่นล้านไปได้ |
เพื่อนพล ซามรือ ฯ |
| ๑๒๒๔๏ ตูส่ำข้าฝูงยาก |
มิคืน ง่ายแล้ว |
| เปนคนกลัวเกียดอัน |
อายหน้า |
| คอนฝืนข้อแขแขง |
ห้ามแก่ |
| เมื่อนั้น ข้าท่านเจ้าทองล้าน |
ลวดวอน ฯ |
| ๑๒๒๕๏ ฮู้ว่า ฮักพี่พุ้นพ้นแต่ |
ใจจง ชอบดาย |
| ภูธร คืนเมือหลังส่วนวาย |
ลุงป้า |
| อันว่า ประสงค์ศรีสร้อยใสสัน |
ง้อมม่วน ควรแล้ว |
| คึดออกพุ้นภายหน้า |
อย่าไล ชอบนอ ฯ |
| ๑๒๒๖๏ ดั่งนั้น แกวป่วนช้างชิงเกิบ |
กลอยมัว มากแล้ว |
| พอที่ ฮาวีใสส่งสาว |
เปนข้อย |
| ดูที่ จอมหัวผู้ผลควร |
คิดออก เฮวเถิ้น |
| ท่านจัก ลุลาภเก้ากือฮ้อย |
ช่างหลาน ฯ |
| ๑๒๒๗๏ เผือก็ ซ้ำกล่าวแจ้งบนบอก |
เวนวาง กี่ดาย |
| เฮาก็ กือหาญมาไป่ทัน |
สามมื้อ |
| รือจัก มวลพลดั้นดงขวาง |
ต้านถ่อย สันนี้ |
| มิฮ่างว่า กลัวเพื่อนพุ้นพลตื้อ |
เล่าคืน ซามรือ ฯ |
| ๑๒๒๘๏ ออระม่อยหน้าท้าวฮุ่ง |
คึดคาม |
| ฝืนใจเถิงออกเมือง |
พงศ์เชื้อ |
| ท่อแต่ ฮามเฮียมฮ้อนฮมเพิง |
พอแพ่ง กี่ดาย |
| อันนึ่ง เปนดั่งไข้ในเนื้อ |
บ่ส่ำเบย ฯ |
| ๑๒๒๙๏ คึดจัก คืนแห่งห้องหนมิ่ง |
มาดา ท่านพุ้น |
| หายบันเทาเล่าเลย |
ไปป้าน |
| เมื่อนั้น นายพวงฮู้ริจนา |
นบนาถ |
| กลัวท่อ พลเพื่อนซั้นเชียงล้าน |
ล่วงลุง ท่านพุ้น ฯ |
| ๑๒๓๐๏ ฮอยว่า เสียพี่อั้วโสมสอาด |
เมือแมนแลซาม |
| ดั่งนั้นรือจัก เขียวภูสูงป่วยแฮง |
ฮามง้อม |
| พอที่ เวนขาเจ้าขานแถน |
ถ้วนขนาด |
| ญูเพื่อนหนั้วคีงค้อม |
คอบกัม ฯ |
| ๑๒๓๑๏ หลานกว่า สร้างยอดน้ำนพราช |
เฮือนหินที่พุ้น |
| เงินคำนับอาจกือ |
กองล้น |
| เขาก็ มวลสินเต้าเถิงลุง |
ต้านอ่อน โอมแล้ว |
| ยังท่อ คึดท่านพี้เปนต้น |
บ่วาง กี่ดาย ฯ |
| ๑๒๓๒๏ เยียวว่า เสียท่อนท้าวหยุ้งใหญ่ |
สิงญี คอบแล้ว |
| เวรปาปังบาปสนอง |
นำสว้าย |
| เมื่อนั้น บาศรีค้อยคุงใจ |
จักแตก |
| พระบาทท้าวฟังฮ้าย |
ฮ่ำคาญ ฯ |
| ๑๒๓๓๏ ออระแนกนิ้วผันดาบ |
ฮางเซ็ง |
| จาระจากลอยกล่าวหาญ |
เสียงกล้า |
| อันนึ่งกลัวท่อ ฝูงโพยต้องเต็งเขา |
ไขโทษ |
| บนบอกข้าควายช้าง |
ช่อยแฮง ฯ |
| ๑๒๓๔๏ พอที่ ปลดโทษแล้วเที่ยนเล่า |
ลืมผี |
| เต็มว่า ปุนแปลงการไก่หมู |
หมายถ้อย |
| โดยเดิมด้ามประถมมี |
ทุกที่ เลิงแล้ว |
| ลุงซึ่ม เจ้าติ่วสร้อยเชิญใช้ |
เผ่าไกล ฯ |
| ๑๒๓๕๏ เยียวว่า ขายี่พุ้นพร้อมเพื่อน |
ภายแกว ฮู้เด ฯ |
| พลอยว่า กลอยใจไปป่วยอัน |
อายหน้า |
| เมื่อนั้น ทะแนวนิ้วอาวพวง |
วอนว่า |
| ลุงท่าน เจ้าลุ่มฟ้าใจแจ้ง |
แก่นจิง ฯ |
| ๑๒๓๖๏ พอที่ ได้ว่าแล้วเลยขอด |
สารจำ |
| หวังจัก พิงเทพาเพิ่งเสถียร |
คูนหมั้น |
| แฮงย่อม ประสงค์ทำแท้เทียมตาม |
คดีโลก |
| บ่โลภเลี้ยวลวงซั้น |
แง่งอน ฯ |
| ๑๒๓๗๏ ใผโศกไฮ้ลุงฮีบ |
กูนา |
| ลอนจัก พางหลานแหนงส่วนวาย |
เมืองบ้าน |
| อันว่า โสภาเพี้ยงอินทร์เขียน |
เข็มแข่ง |
| ควรค่าล้านคำสร้อย |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๑๒๓๘๏ ใจบ่ คึดแห่งห้องหนเพื่อน |
กลอยมัวมากแล้ว |
| อันจัก ลอนลาพาลอย่าไถน |
ขาเจ้า |
| ท่อว่า ยังกลัวก้ำภายเฮา |
กวนกิ่ง กี่ดาย |
| เมื่อนั้น ผู้ที่เหง้าผายช้าง |
เกี่ยวเงย ฯ |
| ๑๒๓๙๏ อันจัก เทียมแทบแท้สองสิ่ง |
เสนหา ยากนอ |
| ภูธร เลยพานคำด่าวปุน |
ไปหน้า |
| คับคาเท้าเถิงเหว |
ห้วยตาด |
| ดีแก่ ข้าอยู่ด้าวดอยแจ้ง |
ผ่อดู ฯ |
| ๑๒๔๐๏ ลือนาถเท้าทุกที่ |
เขาขาม |
| ฝูงเขา ชาวภูมอญอยู่ดง |
ดาต้อน |
| เขาก็ ปุนพอพร้อมหลายหาม |
ของฝาก |
| แลนลิ่นจ้อนทังไก้ |
ไก่ยูง ฯ |
| ๑๒๔๑๏ ฮื่นๆก้องเสียงสาก |
สาลี |
| เขาก็ ลงภูสูงใคร่หุม |
เหนเจ้า |
| ฝูงพางพร้อมชมคดี |
ดอมยี่ |
| ลอนเลือกเหล้าฮางช้าง |
ชู่ไห ฯ |
| ๑๒๔๒๏ เมื่อนั้น พลพวกพร้อมเถิงที่ |
มะฮามขวาง |
| ไสวเฮืองหอกตาว |
เติมตั้ง |
| พางแปงไว้หลายหลัง |
กว้านใหญ่ |
| บ่ฮู้ กี่หมื่นตั้งดาไว้ |
เครื่องแพน ฯ |
| ๑๒๔๓๏ ไญ่ๆช้างชัดแทบ |
เทียมเกย |
| ธรรม์ยำผายย่างมวล |
เมือห้อง |
| ภูธรท้าวทวนเลย |
ลงอาบ |
| น้ำแผ่ต้องผาล้าน |
ล่วงผาย ฯ |
| ๑๒๔๔๏ โสมฮาบขึ้นเมือเสือ |
หลับแคง |
| ฮมฮมประดับหอกยาย |
ยังด้าง |
| แม้งนึ่ง หุมแพงผ้ายดอยแดน |
ดั้นฮอด |
| ท้าวฮุ่งชู้ทรวงม้าง |
เกี่ยวเกา ฯ |
| ๑๒๔๕๏ ขึ้นสู่กว้านทันจอด |
จำเกย |
| บาเจือง ฮมกำเดาเดือดแด |
หิวไห้ |
| ศรีใสแก้วคองเคย |
สมรมิ่ง กูเอย |
| น้องพราก เข้าป่าไม้มาพี้ |
เพื่อนพล ฯ |
| ๑๒๔๖๏ ยังค่อย ขึดคิ่งข้อนจงจอด |
สันอวน บ่เด |
| ชลทาไหลหลั่งลง |
ฟูมผ้า |
| หุมแพงซ้ำคำควร |
ง้อมสั่ง |
| ถามข่าว น้องก่ำพร้าตรงต้อง |
แต่ไกลว่าเนอ ฯ |
| ๑๒๔๗๏ พี่ก็ คึดคั่งแค้นพ้นที่ |
เสมอตาย |
| ในทรวง คือฟอนไฟอยู่ยม |
ยำข้อง |
| รือจัก ทวนใดไห้หายโพย |
พิศวาส ได้นั้น |
| ให้บอกน้องใจแจ้ง |
เยี่ยยิน ฯ |
| ๑๒๔๘๏ ประดับสิ่งแก้วถนิมมาศ |
ทังแสง |
| มณีนิลควรค่าคำ |
พันก้อน |
| เพิงแพงเพี้ยงสองตา |
ตนพี่ จิงแล้ว |
| ลุงท่าน ลอนเลือกอ้างชูไว้ |
จ่ำเฮิน ฯ |
| ๑๒๔๙๏ คึดฮุ่งท้าวพ้นที่ |
คำแคน |
| กลัวท่อ สะเทินทนพบหมู่แกว |
คุงฮ้าย |
| อันนึ่งเฮียกชื่อ แสงจวงหุ้มตาแมน |
มัวมืด |
| ปางปู่ เข้ายาดต้ายเมืองม้าง |
พ่างจาม ฯ |
| ๑๒๕๐๏ ครันว่า ยอยื่นชี้เขางึด |
ละอาตาว |
| ญูเฮา ไชยสมคามชวดชู |
ชีงได้ |
| อันนึ่ง แสงตาวเหลื้อมไหลหลืม |
อากาศ |
| ลุงท่านเที้ยนสงวนไว้ |
เกิ่งเมือง ฯ |
| ๑๒๕๑๏ ปางปู่ เข้ายาดช้างแมนมาศ |
คอคำ |
| ทานพลายเปืองป่องเขิน |
เขมห้อ |
| ญูเทได้เงินคำ |
สร้อยชั่ง |
| ฮบฮาบแพ้พลง้อ |
งืดกลัว ฯ |
| ๑๒๕๒๏ ญั่งๆนั้นเฮียกชื่อ |
แสงพราย |
| บินเทิงหัวกล่อมตา |
แมนใบ้ |
| นับท่อ ทังหลายพร้อมพอซาว |
ซ้ำบอก |
| เมื่อนั้น เชืองแกว่นใช้เถิงท้าว |
ค่อยแถลง ฯ |
| ๑๒๕๓๏ พี่ท่าน กรองดอกไม้อันชื่อ |
โยธิกา |
| หุมแพงถวายมอบมวล |
ทังซ้อง |
| เร็งญาเยื้อนขานเออ |
ทังแปลบ |
| ประสงค์แห่งห้องเหนเชื้อ |
ทุ่นวอน ฯ |
| ๑๒๕๔๏ ทวยดอกไม้กองแทบ |
ทัดผม |
| แองคอนมวลเครื่องดี |
ดาเมี้ยน |
| ลำลำห้าวเชยชม |
ประชิดพ่าง |
| แล้วบอกแจ้งผายเผี้ยน |
บ่บัง ฯ |
| ๑๒๕๕๏ เถิงที่ห้วยเหวตาด |
พัดคืน กี่แล้ว |
| เขาก็ เส็งคำควรเคียดใจ |
จงกลั้น |
| พลอยจิ่ง ฝืนมาข้ามวังทอง |
เถิงท่ง |
| เมิลมู่งไม้หลายชั้น |
ชั่วไกล ฯ |
| ๑๒๕๖๏ ขอบพี่ ให้ส่งสร้อยสมสิ่ง |
แสนยำ |
| การอันมีโชคไชย |
ชนช้าง |
| แต่นั้น พางดำเท้าดอยสูง |
เถิงยี่ |
| เหลือข่วงกว้างแถวคุ้ม |
คั่งคน ฯ |
| ๑๒๕๗๏ ประดับแต่งตั้งแถวถี่ |
พางาย |
| ฮมฮมปลงหาบหาม |
ไหเหล้า |
| เขาก็ ยายยังล้นมะฮามหลวง |
กากาด |
| โยเธศท้าวฝูงเหง้า |
ผ่อดู ฯ |
| ๑๒๕๘๏ มีเครื่องพร้อมถ้วนขนาด |
พอพัน |
| ฝูงเขา ชาวภูสูงสั่งคอน |
ถวายเจ้า |
| บุญกันแก้วทวนเสียง |
ขานม่วน |
| ข้าขาบเกล้าทูลไหว้ |
ที่เซง ฯ |
| ๑๒๕๙๏ พางฮีบข้อแขด่วน |
ทักหลาน |
| มารือ เร็งโญยศยิ่งไท |
เถิงข้า ดีรือ |
| ภูธรฮู้ฮับขาน |
เขาปู่ |
| บัดนี้ แมนมากกล้ากือฮ้อย |
ฮาบลุง ฯ |
| ๑๒๖๐๏ เฮาอยู่ชั้นเชียงเก่า |
ขาซาย พุ้นดาย |
| ลุงก็จำเขา เขียวภูสูงเหนี่ยววอน |
ไปม้าง |
| เวนทัง บรพารพร้อมพลหลาย |
มวลมอบ |
| เฮาจัก เข้าต่อช้างชีงได้ |
ดั่งใจ ฯ |
| ๑๒๖๑๏ ข้านอบนิ้วนบบาท |
บาหาญ |
| ตูก็ ฝนคมใสส่องปลาย |
แปลงไว้ |
| เยียวว่า ภูธรท้าวประสงค์นาง |
มีมาก กี่ดาย |
| เทื่อนี้ฮู้ว่า ข้ามเถื่อนไม้เถิงแท้ |
ใคร่อวน ฯ |
| ๑๒๖๒๏ ประดับหมากซ้องขันขาบ |
คำซาว |
| ยอมวลไปสู่พาง |
ฝูงเหง้า |
| ปุนปันพร้อมลุงอาว |
ถ้วนคู่ |
| แล้วเลิกเหล้าฮางช้าง |
ฮีบเฮียง ฯ |
| ๑๒๖๓๏ ชะพู่ซ้องกำแจก |
เฮียงไห |
| ฮมฮมแถมแพ่งเพียง |
เพงน้ำ |
| เตินไปให้หาพวง |
พลสว่าย |
| ปูสาดล้ำเกยกว้าง |
นั่งเนือง ฯ |
| ๑๒๖๔๏ ข้าก่ายถ้อยเถิงอ่อน |
แองคอน |
| ปุนคำควรกล่าวเจือง |
จอมไท้ |
| ภูธรให้หาญพาย |
เปื้องแกว่ง |
| มันก็ เชิญฮอดด้ำคูนคุ้ม |
คู่ผี ฯ |
| ๑๒๖๕๏ ทุกแห่งพร้อมโดยราช |
รักษา มากิน |
| สูค่อย คูนเปนดีดั่งใจ |
จงอ้าง |
| โสมศรีสร้อยโสภา |
ง้อมม่วน |
| ท้าวก็ ละพี่ไว้ฮามฮ้าง |
อยู่วอน พุ้นแล้ว ฯ |
| ๑๒๖๖๏ พางกล่าวแล้วโดยด่วน |
วางปาน |
| แองคอนเตินบ่าวชาย |
ซัดเข้า |
| โยธาเที้ยนขุนกวาน |
กินคู่ |
| ยังท่อค้ายฝูงเหง้า |
ที่ยำ ฯ |
| ๑๒๖๗๏ ปุนปู่พ้นพวงฮ่วม |
เร็งญา |
| ผันกำกลอยแต่งดี |
ดูน้ำ |
| แองคอนพร้อมสองขา |
อ้ายคว่าง |
| เพ็งเกื่อนล้ำเยียซ้อย |
ใช่ลือ ฯ |
| ๑๒๖๘๏ สล่างล้วนฝูงหมู่ |
ทามแฮง |
| เสียงอือนันลุ่มเทิง |
ทังข้า |
| ไทพลอยให้หุมแพง |
เชืองถ่าวมากิน |
| ฮามพี่พุ้นเหนหน้า |
ทุ่นทรวง ฯ |
| ๑๒๖๙๏ เจืองก็ ค้ำอ่าวชู้ชลเนตร |
นองแครง |
| ขาพวงคึดเดือดแด |
ดอมเจ้า |
| คำที่ ประสงค์ใจแจ้งจงยัง |
จักคอบ |
| ลอนว่า ม้างที่เหง้าลุงฮู้ |
ฮอดคุณ ฯ |
| ๑๒๗๐๏ ค้ายแต่ ข้างขอบฟ้าเซ็งซึ่ม |
ทุกไท |
| เงินคำมีมั่งมุน |
แสนสร้อย |
| ยาไถนดั้งลวงคอง |
คางยาก |
| ผิบ่แพ้เอาข้อย |
เชื่อภาย เทาะนา ฯ |
| ๑๒๗๑๏ แต่นั้น ฝูงเผ่าข้าชุมปาก |
หุมหัว |
| ตูพาง ยังแสนปลายแต่ฝูง |
คนต้น |
| พะนัวเนือเนื้อภูธร |
ชมชื่น |
| ขาปู่พ้นเตินท้าว |
ค่อยเอา ฯ |
| ๑๒๗๒๏ ฮื่นๆเที้ยนโยเธศ |
ทุกขุน |
| ดูแควนเมาคอบพาง |
ฝูงเหง้า |
| ฮมฮมพร้อมปุนกิน |
ทุกหมู่ |
| จักจากเจ้าเมือบ้าน |
แต่งพล ก่อนแล้ว ฯ |
| ๑๒๗๓๏ ชะพู่หน้าท้าวฮุ่ง |
คึดคาม |
| เฮาฮีบ ปุนกนทนอิกเพิง |
คำม้าว |
| แคงคานพร้อมมะฮามจาม |
ถ้วนขนาด |
| คุบเครื่องถ้วนทังม้าว |
มอบพาง ฯ |
| ๑๒๗๔๏ ซาดๆข้าบนนุ่ง |
เมือภู |
| เขาก็ เส็งตายตางยี่เจือง |
ใจแก้ว |
| ชื่อว่า แมนมวลช้างชีงลุง |
ล้านส่ำ ก็ดี |
| ผัดกล่าวแผ้วตงง้อ |
งึดมือ ฯ |
| ๑๒๗๕๏ วันค่ำค้อยลับเมฆ |
มัวแสง |
| เสียงอือคนเลิกลง |
คลากว้าน |
| แองคอนพร้อมหุมแพง |
เขือฮีบ คืนเถิ้น |
| ถามข่าวเจ้าสินล้าน |
เกิ่งตน แด่เนอ ฯ |
| ๑๒๗๖๏ น้องถีบช้างให้ฮอด |
เชียงเครือ กี่ดาย |
| โยธาพลฮีบเติม |
ตามห้าม |
| คอนก็ เหลือทรวงดิ้นดานกระหาย |
หิวใหญ่ |
| เลยลวด ข้ามป่าไม้คืนเข้า |
ข่วงพาง ฯ |
| ๑๒๗๗๏ ท่อว่า คึดใคร่แก้วกำเกิด |
บุญกัน กี่ดาย |
| เต็มว่า เล็งลวงใดก็หากเห็น |
ผืนผ้า |
| เขือเญียะ แหนคำฮ้อนทุกอัน |
เอากล่าว |
| ของฝากข้าเมือน้อม |
นอบถวาย พี่เนอ ฯ |
| ๑๒๗๘๏ เมี้ยนสั่งแล้วจัดป่าว |
ไปเปือง |
| คับคากรายแก่วยอง |
เขียวข้าม |
| เลงเห็น วันเฮืองเหลื้อมหลึมบน |
บดฮ่ม |
| คอนก็ หว้ายหว่างน้ำเถิงท่า |
เชียงเครือ ฯ |
| ๑๒๗๙๏ ชะพ่มเชื้องเมิลมุ่ง |
ชานขวาง |
| นูเนือ ทรงโสมงามอยู่คอง |
คนใช้ |
| แต่นั้น เทียวทางขึ้นเถิงศรี |
สาโรจ |
| เข้าแทบใกล้ไขข้อ |
ข่าวอวน ฯ |
| ๑๒๘๐๏ ง้อมฮู่งท้าวดานโหด |
หิวหวน |
| ฮอนๆใจจ่ำเนียน |
นงไห้ |
| กัมใดโอ้เอาทวน |
ทางปีก สันนี้ |
| รือจัก ทนโศกได้โดยฮ้อน |
บ่สะเบย ฯ |
| ๑๒๘๑๏ เจียมแต่ ฮามฮูปน้องนอนคีก |
คีงตอม |
| กาโยเลยหม่นหมอง |
เหมือนหม้อม |
| โทเลฮ้อนผิวผอม |
เหลืองหล่า |
| เมื่อนั้น คอนเล่าต้านตามง้อม |
ค่อยแถลง ฯ |
| ๑๒๘๒๏ น้องท่านฮ้อนหลายถ่าย |
หนักหนา |
| การใด โดยหุมแพงหากเหน |
ทุกถ้อย |
| ชื่อบ่ โยธาห้ามเต็มแฮง |
ฮอยฮอด เฮาแล้ว |
| อันนึ่ง กลัวไพร่น้อยเตือนท้าว |
บ่ยำ ฯ |
| ๑๒๘๓๏ ลอนท่อ เยื้อนสอดช้างทังเคียด |
คืนไป |
| ทรงคีง ผันพานคำเกี่ยวกวน |
เกาไห้ |
| เทื่อนี้ฮู้ว่า สองแคนล้ำอาลัย |
ล่ำบาก จิงแล้ว |
| ผิจัก เขิงแข่งฮ้อนฮอยได้ |
ดั่งกัน ฯ |
| ๑๒๘๔๏ เมี้ยนปากแล้วยอเหล้า |
ฮีบเฮียง |
| เกลียวความแคนด่วนดอม |
ใจน้อง |
| เจียมแต่ ไกลเมืองซั้นเชียงเครือ |
นอนป่า |
| พี่ย่อมค้องดาด้ำ |
เจี่ยขวัญ ฯ |
| ๑๒๘๕๏ ค้อมอย่าเหล้าแล้วลวด |
เลยแลง |
| ฮอนๆวันลั่นลง |
ลับฟ้า |
| นางจิ่ง แจงดูสร้อยสังวาล |
มุกมาศ |
| ทังแผ่นผ้าผืนค้ำ |
ค่าเมือง ฯ |
| ๑๒๘๖๏ ดูสะอาดล้ำหลิ้งแส่ว |
ไหมคำ |
| แคงคานคุบเครื่องเหลือง |
สมเสื้อ |
| ลำๆง้อมงามเสลียว |
ปุนแต่ง |
| ฝูงนี้ ลอนเลือกชั้นแฝงเนื้อ |
พี่ไป ว่าเนอ ฯ |
| ๑๒๘๗๏ ถวายแห่งท้าวเอาทุ่น |
ทรวงเหมือน ฮูปเถิ้น |
| ทางไกลกลอยฮู่งใจ |
เถิงเจ้า |
| เทื่อนี้ นับวันเมี้ยนเมือเดือน |
ได้ขวบ จิงแล้ว |
| การที่ฮ้อนฮมเฮ้า |
ห่อนหาย ฯ |
| ๑๒๘๘๏ บ่ฮ่าง ได้จวบน้องโดยดั่ง |
ปรารถนา ง่ายแล้ว |
| เต็มว่า เล็งดูดายจ่มจิง |
ปานบ้า |
| เมื่อนั้น แองคอนไหว้เลยลา |
แล้วสั่ง |
| ปานนี้ น้องท่านถ้าฟังข่าว |
เทพี อยู่แล้ว ฯ |
| ๑๒๘๙๏ ก็หาก เห็นเพศฮ้อนฮมคั่ง |
โพยตาย กี่แล้ว |
| ยินบ่ มีคำควรสั่งถอง |
เถิงเจ้า |
| มีวันหม้อมฮามงาย |
งองเปล่า |
| กินโศกแค้นตางเข้า |
หอดแฮง ฯ |
| ๑๒๙๐๏ ประดับที่ฮ้อนเฮียมเล่า |
ทุกอัน หั้นเถิ้น |
| เมื่อนั้น แองคอนผันเลิกลา |
ลงห้อง |
| เลงเหน วันเอียงค้อยลับเขา |
เสมรราช |
| ดีแก่ ฟ้าเฝียดซ้ายลมต้อง |
พ่างภู ฯ |
| ๑๒๙๑๏ เดียรดาษไม้กลิ้งเกลื่อน |
เดิมดอย |
| ซำลวาเลยล่วงผลู |
ไปหน้า |
| วอยๆข้ามเขาแดน |
ดั้นท่ง |
| ดีแก่ เดือนเฮื่อฟ้าใสแจ้ง |
ส่องทาง ฯ |
| ๑๒๙๒๏ เมื่อนั้น เถิงท่าน ผู้ก่งพื้นมนุสโลก |
แนวจอม |
| แองคอน ทวนคำนางค่อยถวาย |
ประนมไหว้ |
| เลยลวด ฮอมผืนผ้ามีพัน |
คุมเครื่อง |
| ท้าวหอบอุ้มเอาให้ |
ฮู่งสาว ฯ |
| ๑๒๙๓๏ ซู่เยื่องถ้อยถามข่าว |
บาไท |
| ดูดั่ง ศรีพราวพิศเฮ่งฮม |
เฮข้อน |
| เลิงๆเว้นวางงาย |
งองเปล่า |
| เห็นเพศฮ้อนฮอยได้ |
เกิ่งกัน ฯ |
| ๑๒๙๔๏ เมี้ยนเล่าแล้วเลยเน่ง |
นิทธา |
| ในทรวงคือคู่ควัน |
ฮมฮ้อน |
| ดีแก่ ดาราเหลื้อมแฝงภู |
ใกล้ฮู่ง |
| ฟ้าเฟียดข้อนดาวช้าง |
งวากเงย ฯ |
| ๑๒๙๕๏ พู่งๆพร้อมฟานตื่น |
เต็มดง |
| ฟังยิน ยูงทองเลยส่งเสียง |
สูรก้อง |
| ภูธรท้าวทรงโสม |
ลุกนั่ง |
| ค้อนเฮ่งค้องเตีนตั้ง |
แต่งครัว ฯ |
| ๑๒๙๖๏ ญั่งๆเหลื้อมไฟเฮื่อ |
เฮืองคี |
| ผะนัวเหมือยหมอกนาย |
นงข้อน |
| พางเตินต้องตีกูน |
ไปป่าว |
| วันเฮื่อฮ้อนเฮืองขึ้น |
ขอบเขา ฯ |
| ๑๒๙๗๏ ค่าวๆข้าหลายหมื่น |
ปุนไป |
| พายโซนเฮวเฮ่งเซิง |
ซำย้อง |
| ไสวข้ามภูสูง |
แสนง่อน |
| พลพวกพ้องลีล้าย |
หลั่งตาม ฯ |
| ๑๒๙๘๏ หมักหม่อนหน้าท้าวฮุ่ง |
ฮัดแครง |
| โสมงามเลยเลิกปุน |
ไปหน้า |
| ผานๆเหลื้อมแพนแดง |
เดียรดาษ |
| ค้ายส่ำข้าหุมเจ้า |
ชื่นชม ฯ |
| ๑๒๙๙๏ ชาดชาดช้างย้องย่าง |
ซำเพียง |
| ฮมฮมฝูงพวกเติม |
ตามแส้ |
| ดีแก่ พระพายเผลียงไม้ใบปลิว |
เปลื้องฮ่วง |
| นกเฮ่งฮ้องเสียงแป้ |
แปลกลาง ฯ |
| ๑๓๐๐๏ สูรย์สว่างฟ้าปงเที่ยง |
โลกา |
| โสมงามคึดฮู่งนาง |
ในห้อง |
| เจียมแต่ ทวนไกลด้าวอะเร็งญา |
ยาวโยชน์ |
| เมิลมุ่งไม้ใบซ้อง |
กิ่งเกียง ฯ |
