| ๘๐๑๏ บัดนี้ คึดใคร่ไปพ่างท้าวคลาแท่น |
ทองเหลืองว่ารือ |
| ใคร่จัก ปุนปีเดือนอ่านเจียง |
จำหมั้น |
| เมื่อนั้น ภูธรท้าวทรงเมือง |
ขานม่วน |
| พอที่ อัปโชคฮ้ายเนาห้อง |
ห่อนคง เมื่อใด ฯ |
| ๘๐๒๏ แหนงจัก สู้ส่วนเมี้ยนมรณาด |
หัวพลาย เพื่อนพุ้น |
| ประสงค์เสียงขับแข่งหาญ |
เมือฟ้า |
| แต่นั้นนางก็ ผันผืนแก้วฟูมฟาย |
นองเนตร |
| น้ำลูบหน้าเทียมท้าว |
แนบนอน ฯ |
| ๘๐๓๏ ผ่อเห็น ญั่งๆเหลื้อมดาเรศ |
เฮืองบน |
| ออระชอนหลับชั่วดี |
เดือนซ้าย |
| นรินทร์ผู้ผลควร |
แล้วตื่น |
| พระบาทย้ายมาห้อง |
แท่นเพียง ฯ |
| ๘๐๔๏ แต่นั้น ฮึ่นๆเที้ยนโยเธศ |
ทูลไคล |
| เครือๆเสียงแส่งครัว |
ควายช้าง |
| นับแต่ พันตัวให้ปุนไป |
จูงแจก |
| เฮาจัก ม้างซึ่มซ้ำเชียงล้าน |
ล่วงผัน ฯ |
| ๘๐๕๏ ใผหาก คึดแผกข้อแขอ่อน |
โอยขาม ดั่งนั้น |
| ฟันคอเทลูกเมีย |
ขายจ้าง |
| ญนๆย้ายชามลาย |
เลียนสาด |
| เหลือแต่ห้องโฮงฮ้าน |
ลุ่มเท็ง ฯ |
| ๘๐๖๏ ชะเพือกพร้อมอามาตย์ |
เฮียงมวน |
| เมื่อนั้น เร็งโญตอมแต่นาง |
ฝูงเหง้า |
| นรินทร์ผู้ผลควร |
ท้าวกว่า |
| นิ้วแนบเข้าบนไท้ |
หิ่งเมือง ฯ |
| ๘๐๗๏ ด้ำเผ่าชั้นเชื้อชาติ |
แนวนาม มากิน |
| ตูจัก เนืองแพนเถิงซึ่มซม |
ชนช้าง |
| ครันว่า ยอตาวต้องสมคาม |
ให้ปลอด |
| ผัดผาดซ้ำเชียงกว้าง |
เบ่ายอม ฯ |
| ๘๐๘๏ เสื้อปากด้าวผาหลอด |
แดนพาง มากิน |
| สูค่อย เดินดอมพลเพื่อนตู |
เติมคุ้ม |
| คูนหลานได้นางงาม |
นงถ่าว |
| ด้ำปู่เชื้อเชิญคุ้ม |
ไพร่พล ฯ |
| ๘๐๙๏ จัดบ่าวพร้อมทุกที่ |
ยาหลง |
| ฮมๆคนคั่งเติน |
ตอมแล้ว |
| ฝูงครัวเค้าเทลง |
ทวนปาก |
| โยเธศท้าวฝูงแก้ว |
นั่งเนือง ฯ |
| ๘๑๐๏ ชะพากพร้อมยอหมาก |
ขันคำ |
| ดาเปืองจัดฮีบแค |
แถมน้ำ |
| ไสวซ้องกำเชิญ |
เพงแพ่ง |
| ค้อนโคดค้องเสียงห้าว |
เฮ่งกลอง ฯ |
| ๘๑๑๏ ให้ฮีบเหล้าดาแกว่ง |
ไกวปาน |
| แหนถองเถิงเผ่าผี |
กินพร้อม |
| ตูจัก กือหาญเข้าเงินยาง |
มื้อก่า นั้นแล้ว |
| เฮ่งจัก แส้ชะค้อมเมือหน้า |
ช่อยแหน แด่เนอ ฯ |
| ๘๑๒๏ ให้ผาบได้อั้วค่า |
อามคาย |
| ระวังลำแนนฮ่วมสวน |
เสลิมกว้าง |
| ทานพลายแพ้พลกือ |
กอยง่าย |
| ดั่งนั้น จักแต่งตั้งปางช้าง |
ผอกพลี ฯ |
| ๘๑๓๏ เมื่อนั้น เมี้ยนป่ายเปื้องปานแกว่ง |
เสด็จการ |
| เตินเขา ฝูงมุนตรีแต่งกัน |
กินเหล้า |
| ภูบาลเหนี้ยวกำคำ |
ค้อมก่อง |
| นางนาถเหน้าเทียมท้าว |
อยู่เสงียม ฯ |
| ๘๑๔๏ ญ่องๆ เนื้ออู่แก้วแฝงพี่ |
เพิงตอม |
| ชลทาลงซว่านไหล |
เหลือย้อย |
| ตูจัก ขอวอนไท้ทวนยอม |
คำเคียด ปางนี้ |
| เซ็งซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้ากลอยถ้อย |
กล่าวแขง ฯ |
| ๘๑๕๏ กลัวว่า บังเกิดฮ้อนเคราะห์เบียด |
บาทา |
| อันว่า คำแหนงโดยดั่งเฮา |
แฮงฮู้ |
| พอที่ เร็งญาเยื้อนปีลุน |
แวนปอด |
| ฟังพากย์ข้อเคยฮู้ |
อ่านเจียง ก่อนเถิ้น ฯ |
| ๘๑๖๏ เยียวว่า พลโคดค้านคืนยาก |
ยังทาง นั้นซาม |
| เขาก็ลือว่า หินเหวเฮียงหมื่นผอม |
ผาขั้น |
| เมื่อนั้น ภูธรไท้ขานนาง |
อันชอบ |
| พอที่ กัมเกิดซั้นเนาห้อง |
ห่อนคง เมื่อใด ฯ |
| ๘๑๗๏ อันว่า คุณอ่อนห้ามยินขอบ |
เขืออวน |
| จักค่อย ลงพลไปต่อลุง |
ลางเมี้ยน |
| ชื่อว่า ขวัญหัวสู้ชวนพอง |
พร้อมพ่าย ก็ดี |
| ใผจัก อดสิ่งเสี้ยนคำฮ้อน |
ฮอดหู ได้เด ฯ |
| ๘๑๘๏ แต่นั้น ทุกฝ่ายเค้าช้างเฮื่อ |
เฮืองงา |
| เฮาจัก ชูเงินยางบ่กลัว |
เกรงย้าน |
| เล็งเห็น แพนหางล้นเหลือนา |
นองเครื่อง |
| โยเธศต้านเสียงกล้า |
กล่าวหาญ ฯ |
| ๘๑๙๏ เมื่อนั้น เฟื่องๆกั้งคันฮ่ม |
คูนเมือง |
| โสมคราญนางลูกแมน |
มัวไห้ |
| เยียวท่อ ทำเปืองปล้นโสมคาม |
แพ้เพื่อน |
| ประนมแนบนิ้วผันไท้ |
แทบผัว ฯ |
| ๘๒๐๏ ค้ายเผ่าเหน้ากลอยเกลื่อน |
ทุกคน |
| วอนเหนือหัวฮู่งตู |
ฝูงข้อย |
| ชมชมน้ำชลที |
นองหยาด |
| ท้าวกว่า เจ้าติ่วสร้อยชมต้าน |
สั่งนาง ฯ |
| ๘๒๑๏ แต่นั้น ขึ้นขี่ช้างคลาคลาด |
เมืองปะกัน |
| เลงดู แพนหางปุนป่าวไป |
หัวหน้า |
| โยธาเที้ยนเหงพัน |
เหง้าใหญ่ |
| ฮื่นๆม้าอวนแส้ |
ออกเวียง ฯ |
| ๘๒๒๏ ไญ่ไญ่ช้างย้ายย่าง |
ซำเซิง |
| แม้งนึ่งเถิงที่ เชียงบานบดป่าตาล |
เดิมดั้ว |
| ดีแก่ ฮังเฮืองงิ้วหลายพัน |
ทองเทศ |
| นกฮ่ายไม้ชมพั้ว |
เพื่อนคณา ฯ |
| ๘๒๓๏ ผ่อดู สุริเยศเศร้ามัวเมฆ |
บดออน พุ้นเยอ |
| เมื่อนั้น โยธาปุนแต่งเติน |
ยังด้าง |
| นรินทร์ย้ายกุญชร |
เซาจอด |
| ลงจากช้างเมือฮ้าน |
ฮ่มขวาง ฯ |
| ๘๒๔๏ ทุกที่พร้อมปลงจอด |
เชียงบาน |
| เลงดู แพนหางเหลือท่งนา |
นองเต้า |
| ขุนยังพร้อมกวานแก |
อ้ายก่ำ |
| พลญึ่งเท้าฮิมน้ำ |
คั่งแพน ฯ |
| ๘๒๕๏ ค้ายส่ำเบื้องงอดป่อง |
เชียงผา |
| แจนแจนชัดชู่เมือง |
มวลม้า |
| แองกาเจ้าคำวัง |
หลานราช |
| มันนั้น เปนกิ่งเหง้าแนวน้า |
ที่เซง ฯ |
| ๘๒๖๏ สะพาดพร้อมทังท่าน |
พญาหลวง |
| เร็งโญยนชู่ขุน |
ฝูงต้น |
| บัดนี้ ฮมทรวงค้อยคิดใน |
นงเคียด |
| ท้าวซึ่มซ้ำคำล้น |
ลื่นประมาณ ฯ |
| ๘๒๗๏ ต้านเบียดเบื้องเฮาถ่อย |
ดูแควน |
| รือว่าเมืองมัน จำกงพานแผ่ไป |
ปุนกว้าง |
| ใผจัก ยอแพนเข้าวังเวียง |
ยศยาตร มาเถิ้น |
| ต้านเติบม้างทะลายฟ้า |
ฮอดเฮา ฯ |
| ๘๒๘๏ ตัดป่องเมี้ยนขอขาด |
ไมตรี |
| รือจัก ทำใจเหงาอยู่ทรง |
คำฮ้าย |
| เร็งโญเมี้ยนพาที |
เสด็จพราก |
| แกวก่องพร้อมอ้ายเกื่อน |
ขุนเพ็ง ฯ |
| ๘๒๙๏ เขาก็ คึดเคียดฟู้เขิงขนาด |
ฮมฮม |
| มีฮ่างเมืองมัน มีผาวังแต่เพง |
ลงล้อม รือท่าน |
| บ่ควร จาคำเข้มขมแขง |
ต้านตอบ เฮวนี้ |
| ผัดว่า ซ้ำแอกค้อมทังอั้ว |
อุ่นอาม ฯ |
| ๘๓๐๏ แต่นั้นท้าวกว่า คึดชอบใช้นายมาด |
ปุนไป |
| มึงเญียะถาม ทางเมือภูสูงกล่าวถอง |
เถิงข้า |
| บัดนี้เฮาจัก ไกวตาวเข้าเงินยาง |
เทยาด |
| ให้แต่งหน้าปืนเล้ม |
ล่วงทางไว้เนอ ฯ |
| ๘๓๑๏ มันก็ นบนาถแล้วเลยล่วง |
เดินผลู |
| กรายดงยางฮ่มงาม |
เงาซ้าย |
| แม้งนึ่ง ทวนเถิงท้าวภูสูง |
ผาหลอด |
| ขึ้นกล่าวอ้ายสองข้า |
ขอดคำ ฯ |
| ๘๓๒๏ นายมาดเมี้ยนเมือคอบ |
เรงญา ก่อนเถิ้น |
| เฮาจัก นำทางทวนก่อนพล |
ไปหน้า |
| มันก็ กลอยแฮงขึ้นลวาพอน |
เทียวท่อง |
| ถวายพากย์ข้อขุนข้า |
ขอบใจ ฯ |
| ๘๓๓๏ ผ่อดู สูรย์ส่องค้อยคุมมืด |
มัวแสง พุ้นเยอ |
| เสียงนัน ในเกยหลวงสั่งลา |
ลงห้อง |
| แม้งนึ่งบาก็ จงเถิงแก้วแพงเมือง |
เมียมิ่ง |
| คำหิ่งน้องนางท้าว |
คู่คน ฯ |
| ๘๓๔๏ พอที่ ทำโทษแพ้พ้นสิ่ง |
ศัตรู เมื่อใด |
| ดั่งนั้นคือว่า สวางบุญคุณคอบเฮือน |
เฮียงหน้า |
| ชะบุเนื้อเสวยทอน |
ทังฮู่ย |
| เจ้าห่มผ้านอนแล้ง |
ลวดกระสัน ฯ |
| ๘๓๕๏ ออระทู่ยฟ้าดาวเฮื่อ |
รัศมี |
| ขอนๆเสียงไก่ขัน |
ขานก้อง |
| นายเนืองย้อยวัลลี |
ลงหยาด |
| พลพวกพ้องปุนตั้ง |
แต่งครัว ฯ |
| ๘๓๖๏ เมื่อนั้น อ้ายหาดพร้อมภูทู่ม |
สามมะเหง |
| หนัวหนัวปุนป่าวพล |
ไปหน้า |
| เถิงที่ พองายแล้วเสงกัน |
กลอยกล่าว |
| อันที่ท่าวซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าเฮาเพิ่ง |
ทุกประการ ฯ |
| ๘๓๗๏ เพิงที่ เฮวฮีบใช้เขียวข่าว |
ยังควร หั้นซาม |
| สานๆ เสียงสามมะเหงสั่งขา |
ประดับถ้อย |
| บัดนี้แกวก็ มวลพลข้ามกรายแดน |
ภูทุ่ม เฮาแล้ว |
| ให้ท่าน เจ้าติ่วสร้อยปุนตั้ง |
แต่ดี ว่าเนอ ฯ |
| ๘๓๘๏ ถือว่า เสิกทุ่มพื้นเพงยาด |
เงินยาง แลเยอ |
| เผือก็ มีใจจงจอดทวน |
เถิงท้าว |
| แต่นั้นข้าก็ ลีลาย้ายทัวระทาง |
ข้ามเถื่อน |
| แม้งนึ่ง เถิงป่าพร้าวซ้องยอด |
เชียงจวง ฯ |
| ๘๓๙๏ จัดเพื่อนเข้าปักตูใหญ่ |
เมือเมือง |
| ยันความ หาอาวพวงฮีบนำ |
เถิงเจ้า |
| ข้าก็ ประนมเนืองนิ้วเลยถวาย |
เถิงข่าว |
| อ้ายที่เหง้าผาหลอด |
แดนแกว ฯ |
| ๘๔๐๏ เขาก็ คึดอ่าวอ้างท้าวที่ |
เงินยาง |
| เฮานี้ เปนแนวนามแต่เพง |
ภูส้าน |
| ขาก็ จำเผือผ้ายทางเทียว |
เถิงราช |
| เห็นที่ ท้าวกว่ากว้านพลตื้อ |
แต่งตาม ฯ |
| ๘๔๑๏ เขาจัก ผัดยาดอั้วเอาอ่อน |
สองศรี ว่าอัน |
| ยอสมคามใคร่ชู |
ชนช้าง |
| เหมือนดั่ง สิงญีฮ้อนโดยแกว |
กวนราช เฮาแล้ว |
| ทังว่า ดั้นเถื่อนกว้างเผือข้อย |
ขอดแฮง ฯ |
| ๘๔๒๏ แต่นั้น ท้าวซึ่มฟู้กำฟาด |
เท็งหมอน |
| สูเญียะ ดาแลงประดับแต่งถัน |
แถวเข้า |
| เลยลวด ปุนดาเหล้าไหพอน |
เพงแพ่ง |
| ค้อนป่ายหน้ากลองเค้า |
ฮีบนัน ฯ |
| ๘๔๓๏ ทุกแห่งพร้อมเฮวฮอด |
ภูบาล |
| เฮาจัก ชนชาวปะกันเกื่อยชู |
ชีงม้าง |
| เขาก็ มวนมาป้านหลายแสน |
สินส่วย เฮาแล้ว |
| ผัดกล่าวม้างเชียงล้าน |
อย่าหวัง ว่าเนอ ฯ |
| ๘๔๔๏ ผ่อดู ออระท่วยฟ้าเศร้าเมฆ |
มัวแสง พุ้นเยอ |
| หังหังปุนป่าวพาง |
ตอมเข้า |
| ประมาณเมี้ยนพาแลง |
แล้วหย่า |
| น้ำหล่อเหล้าเพงแล้ว |
กล่าวนาย ฯ |
| ๘๔๕๏ สะพาดนิ้วนบนอบ |
เรงโญ |
| มือทวยปานแกว่งปุน |
เปนถ้อง |
| ฮมฮมเปื้องชลทา |
ทรงเที่ยน |
| ค้ายบ่าวน้อยกินพร้อม |
พร่ำเมา ฯ |
| ๘๔๖๏ ฝูงหมู่ข้าเขาเปลี่ยน |
ปันโตง |
| แต่นั้น ทังหลายเขาแขกพาง |
ประนมไหว้ |
| ผลควรเหง้าพญาหลวง |
ท้าวซึ่ม |
| คึดชู่ชั้นระวังไว้ |
ผ่อคาม ฯ |
| ๘๔๗๏ หลักตื่มฮู้แสนสิ่ง |
สับพลัน |
| ปุนแครงควรคู่คน |
เขาข้า |
| ฮอมเงินฮ้อยปงปัน |
ฝูงบ่าว |
| เขาก็เซงซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าใจแจ้ง |
ที่ยำ ฯ |
| ๘๔๘๏ ถามข่าวท้าวภูทุ่ม |
ทังสอง แด่เนอ |
| เฮายัง มีขันคำเคื่องลาย |
ลงต้อง |
| อันจัก ผองคุณล้นเหลือดิน |
ดูประเสริฐ จิงแล้ว |
| เมือฝาก ขาพี่น้องโดยได้ |
แต่เบา ก่อนเถ้ิน ฯ |
| ๘๔๙๏ แต่นั้น ข้าเคีดคร้ามเลยตื่น |
ตกใจ |
| มือทวยเอาใส่หัว |
หุมอ้าง |
| เจียมแต่ เฮาเปนข้ามาใน |
ภูทุ่ม |
| ของฝาก เจ้าติ่วช้างชมเมี้ยน |
แต่งดี ฯ |
| ๘๕๐๏ แม้งนึ่ง สูรย์ส่องซ้ายลงลุ่ม |
บดผิว |
| ยอมือ ทูลบาศรีลวดเลย |
ลงห้อง |
| ลิวลิวข้ามเขียวทาง |
ทัวระเยศ |
| เบ่าฮู้ กี่เถื่อนถ้องผาล้าน |
เกลื่อนกอง ฯ |
| ๘๕๑๏ เมื่อนั้น ผู่แห่งเหง้าทรงเทศ |
บูฮาณ |
| เสงกัน ดาแพนทองฮีบปุน |
ไปต้อน |
| มุนตรีต้านความหาญ |
หุมมาก |
| โยเธศฮ้อนฝูงแก้ว |
กล่าวเฮือง ฯ |
| ๘๕๒๏ ให้แต่งเหล้ามวลมาก |
มาไข |
| ปุนเปืองประดับฮีบพาน |
เพงน้ำ |
| เลากลองไค้สะบัดไชย |
ชมม่วน |
| กำแจกซ้องฟายแล้ว |
พ่องปัน ฯ |
| ๘๕๓๏ ทะล่วนเที้ยนโยเธศ |
เต็มเติน |
| เภรีนันแส่งสูร |
เสียงห้าว |
| เฮวเฮ่ง เชิญความให้นายเฮือน |
ประดับฮีบ |
| เจ้าหมื่นม้าวคนิงแจ้ง |
จอดการ ฯ |
| ๘๕๔๏ เยียวว่า แกวถีบช้างชีงฮ่อม |
ทางฮอมดั่งนั้น |
| ญูเขาผานแผ่พล |
มาอ้อม |
| บ่ฮ่าง ยอมมือให้ใผกวน |
กุมราช เฮาได้ |
| แหนงจัก เมี้ยนชั่วพร้อมเมือฟ้า |
สู่นาง ฯ |
| ๘๕๕๏ เมื่อนั้น อามาตย์ต้านท้าวซึ่ม |
ชมหาญ |
| มาเฮา ปุนแพนหางออกไป |
ดาต้อน ดูเบ่า |
| อันว่า สามมะเฮียวผู้คนหาญ |
ท้าวหนุ่ม |
| ใจเบ่งฟ้อนคีงง้าว |
เงือดกาง ฯ |
| ๘๕๖๏ กลัวท่อ ฟ้าทุ่มน้ำเทท่าว |
มานอง พุ้นดาย |
| เฮาบ่ วางเมืองหลวงอย่าจา |
จงปล้น |
| ฮมฮมซ้ำกลองสูร |
เพลงพาท |
| โยเธศท้าวฝูงต้น |
พร่ำเมา ฯ |
| ๘๕๗๏ พระบาทให้เมี้ยนบั่ว |
หลุบถอน |
| เตินฝูงเขาพวกครัว |
ปุนเข้า |
| ทะลอนเที้ยนทะไลจีน |
ถอยเลิก |
| ตั้งแต่เท้าโฮงฮ้าน |
แท่นทอง ฯ |
| ๘๕๘๏ ชะเพิกพร้อมขุนใหญ่ |
ตอมมวล |
| ในพะลานเลียนถ่องแถว |
ถันกว้าง |
| ผลควรไท้ทรงเมือง |
ให้ว่า |
| ประดับแต่งพร้อมนายช้าง |
ชู่สาร ฯ |
| ๘๕๙๏ เมื่อนั้น ทุกที่เที้ยนเตินหย่า |
หลบถอย |
| ฮมฮม ยอทะไลจีนแจกทาน |
ทังเข้า |
| แม้งนึ่ง วันเอียงดั้นหลิบดอย |
เดือนสว่าง |
| ค้ายสิ่งเหง้าลาไท้ |
พรากลง ฯ |
| ๘๖๐๏ พระบาทท้าวย้ายย่าง |
เมือสถาน |
| ฮมฮมลดม่านคำ |
ลายค้ำ |
| เททรวงค้อยคึดหาญ |
หุมมาก |
| ใจวู่ฮ้อนกำด้ำ |
ดาบเทียม ฯ |
| ๘๖๑๏ เมื่อนั้น นางซึ่มต้านท้าวปาก |
ผันลัว |
| ยินว่าแกวมา ขอโสมเสงี่ยมเหนี่ยวใจ |
จงอั้ว |
| สังเล่า มาสรวลให้เปนมัว |
ยุคราช เฮวนี้ |
| เสิกบ่มั้วเมืองล้าน |
ทุ่มนอง ฯ |
| ๘๖๒๏ ภูวนาถต้านตามแพ่ง |
ธรรมดา |
| พอที่ เวรถองเถิงถึกเฮา |
ฮือห้าม |
| แต่นั้น ไสยาค้ำหลายยาม |
แล้วตื่น |
| เดือนด่วนข้ามควงฟ้า |
ฮู่งมา ฯ |
| ๘๖๓๏ ฮื่นๆช้างควาญอาบ |
ประดับดี |
| สินควรลุกพรากมา |
ในห้อง |
| มุนตรีขึ้นเถิงโฮง |
แล้วสั่ง |
| ค้อนเฮ่งค้องพลเข้า |
หมู่เดียว ฯ |
| ๘๖๔๏ ญั่งญั่งเบื้องงัววาด |
คำยวง |
| ทังสามมะเฮียวอ่อนสอง |
ขุนข้า |
| แหนเวียงไว้อาวพวง |
พลสว่าย ควรแล้ว |
| นับแต่ ล้วนลูกท้าวฝูงกล้า |
ขอดไป ฯ |
| ๘๖๕๏ เจ้าอว่ายหน้าเตินแส่ง |
สมคาม |
| ยาลอน ไลใผเสียบ่เติน |
ชนช้าง |
| นับท่อ พลายงามได้สามพัน |
ตัวเลือก |
| ประโคนคาดเมี้ยนมวลห้าง |
เครื่องคำ ฯ |
| ๘๖๖๏ ชะพู่พร้อมงาเผือก |
เชียงแดง |
| ชื่อว่า แกวตาลนแผ่นดิน |
เดินเต้า ก็ดี |
| จักค่อย คูนหานไห้แขงเชิง |
ชีงที่ |
| อย่าล่วงเข้าลวงแคบ |
โคบพล เพื่อนเนอ ฯ |
| ๘๖๗๏ แต่นั้นเขาก็ นบนาถแล้วขึ้นขี่ |
พลายงาม |
| ญนญนยอหอกตาว |
เติมแส้ |
| ไหลหลามเท้าบางบิน |
อ้อมท่ง |
| ผัดว่าแพ้พลตื้อ |
เกิบแกว ฯ |
| ๘๖๘๏ ผ่อเห็น ทะล่งพุ้นถ้ำแอ่น |
ผาจวง |
| หลิงดู แถวทางฮอมฮีบคอ |
คาบ้าน |
| แยงยังชั้นเชียงหลวง |
พระราช |
| ไพร่แตกเข้าเชียงล้าน |
ซู่ภาย ฯ |
| ๘๖๙๏ คบนึ่ง เถิงที่ห้วยตาดหลิ่งเผือก |
ผาทอง |
| หัวแหลมแกวผ่อพลาย |
เห็นฮ้าย |
| ลางพ่องดั้นเดินดง |
ลักลอบ |
| แต่นั้น ปุนแจกตั้งขวาซ้าย |
แต่งชะกัน ฯ |
| ๘๗๐๏ ประกอบหน้าท้าวหนุ่ม |
สามมะเฮียว |
| คูนมันเปนเขื่อนแขง |
ขนงต้น |
| เลงดู งาเขียวช้างแมนฮำ |
ปงฮอด |
| พลมากล้นฮิมห้วย |
โห่หาญ ฯ |
| ๘๗๑๏ อ้ายหาดท้าวฟ้าหลอด |
คิดทัน |
| เขานั้น วิญญาณยังฝ่ายชาว |
เชียงล้าน |
| นายจันเจ้าหนองตัง |
ชั้นซึ่ม |
| คึดเบ่า ย้านไคแท้ตีช้าง |
ซวาดหา ฯ |
| ๘๗๒๏ หลักตื่มฮู้ฮีแต่ง |
สมคาม |
| แมนมาหลายเลื่อนมา |
ขุนข้อน |
| กูเบ่า ยินขามแท้ทวนสาร |
โสมผ่า |
| แกวเงือดค้อนตีช้าง |
ช่อยแฮง ฯ |
| ๘๗๓๏ แต่นั้น สว่าๆเบื้องท้าวหนุ่ม |
สามมะเฮียว |
| ไสพลาย แยงแมนฮำฮีบทาน |
ทันหน้า |
| เลงดู งาเขียวเข้าหาแกว |
กวนต่อ |
| ข้าซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าตีช้าง |
ลวดชน ฯ |
| ๘๗๔๏ ซัดฮ่อใกล้ง้าวเงือด |
งอนแสว |
| แมนฮำฮนฮีบหนี |
วางด้าง |
| แกวๆท้าวสามมะเฮียว |
เฮืองอาด |
| กูนี้ ข้าซึ่ม เจ้าติ่วช้างสูฮู้ |
งึดมือ บ่นั้น ฯ |
| ๘๗๕๏ เลือดหยาดย้อยแขนขาด |
พอเมา |
| เสียงอือแมนแยกมวล |
มาอ้อม |
| แยงเขาเบื้องนายจัน |
ข้าซึ่ม |
| ย้ายหมู่ช้างงาค้อม |
เครื่องคำ ฯ |
| ๘๗๖๏ ชื่อว่า แกวตื่มล้นเหลือแผ่น |
บาดาล ก็ดี |
| ฮมฮม ชาวหนองตังแยกกัน |
กางถ้า |
| สูจัก หวังผลาญได้โดยใจ |
จงง่าย กี่รือ |
| ขอฟาดช้างตัวกล้า |
กล่าวหาญ ฯ |
| ๘๗๗๏ งัวย่ายเข้าเชิญช่อย |
จำจน |
| งาสารสอยเสียบงวง |
พลายแญ้ |
| วางตำต้องตีชน |
ขจัดแตก |
| งัวย่ายแพ้ตีช้าง |
ซวาดแฮง ฯ |
| ๘๗๘๏ แต่นั้น เสียงแขกเบื้องแกวเคียด |
คูนมา |
| ขุนยัง นองแผ่นดินดาดแดง |
ดูฮ้าย |
| สามมะเฮียวตั้งดาดี |
ซัดฮ่อ |
| ค้ายปากชั้นเชียงล้าน |
พ่ายมวน ฯ |
| ๘๗๙๏ ชะพุ่มช้างท้าวใหญ่ |
หุนบัง |
| เลงดู แกวกวนแขงข่มเขา |
ขุนข้อน |
| คำยวงย้ายสังเติม |
ตำขนาด |
| ชนโฮบช้อนงาหล้ง |
เหลือดไหล ฯ |
| ๘๘๐๏ ข้าซึ่มเปื้องขอฟาด |
ฟุบตี |
| แกวก็ ไกวตาวแขแขกหาญ |
หุมสู้ |
| แหนงว่า ถือดีแล้ววางเวน |
อั้วค่า |
| สังจัก วายคอบชู้ท้าวท่าน |
แองกา ฯ |
| ๘๘๑๏ ค้อมว่าแล้วง้าวเงือด |
คำยวง |
| นายจัน ไกวฮางพาแกว่งแยง |
เผลียงข้าง |
| มันก็ ซวางหนีฟ้าวเฟ็ดขุน |
เขินบ่าว |
| ดีก่อ ช้างชิดล้มตายบ้าง |
พ่องเชลย ฯ |
| ๘๘๒๏ เมื่อนั้น ทะม่าวหน้าท้าวกว่า |
กวนฟุน |
| ตีพลายเงยเกี่ยวมวล |
มาหน้า |
| สามมะเฮียวฮู้ปุนใจ |
เจียนกล่าว |
| เสิกทุ่ม ใต้ลุ่มฟ้าหลายท้าว |
ฮาบเฮา ฯ |
| ๘๘๓๏ เพิงชอบใช้เขียวข่าว |
เร็งญา บ่นั้น |
| ตางดั่ง เอาหัวเขาหมู่เชลย |
คืนไหว้ |
| แกวก็ มวลพลเต้าเต็งมา |
พร้อมกว่า |
| ทุกง่อนไม้เดียระด้าง |
ดาดพล ฯ |
| ๘๘๔๏ เฮาก็ ฮบฮาบแพ้หลายท่า |
กระจัดจวน |
| ยังเล่า นองพลมาดั่งเหมือย |
ไหลข้อน |
| แหนแก่ ผลควรให้ฮมเพิง |
คนิงมาก ปางนี้ |
| แต่นั้น โดยเฮ่งฮ้อนเฮวม้า |
ฮีบแฮง ฯ |
| ๘๘๕๏ ค้อมฮอดขึ้นไขพากย์ |
ทุกประการ |
| เติมคำแถลงชู่อัน |
เอาไหว้ |
| ฟังพอแล้วภูบาล |
กลอยกล่าว |
| ค้อนโคดไค้กลองค้อง |
โห่หัว ฯ |
| ๘๘๖๏ จัดป่าวให้หมอไก่ |
มาพลัน |
| เฮาจัก ปองตัวดีด่วนถอง |
เถิงด้ำ |
| บัดนี้ ขุนแกวเจ้าเมืองปะกัน |
คนมาก เฮวพุ้น |
| ผัดกล่าวซ้ำเชียงล้าน |
เบ่ายอม ฯ |
| ๘๘๗๏ ปัดปากพื้นท้าวปั่ว |
ตงกวาน |
| เฮาก็ ฮอมแพนหางแต่งปุน |
ไปต้อน |
| ดูดั่ง ฝูงหาญข้าเขาตาย |
จมมอด |
| ยังเล่าข้อนคืนน้ำ |
ญื่งฝาย ฯ |
| ๘๘๘๏ เจ้ากล่าวแล้วหมอทอด |
ประสิทธิ์ดู |
| เลยทวายตัดกากยำ |
ยังหมั้น |
| ตัวนี้เฮียกชื่อ มังฟูเบื้องเฮาสูง |
สุมฮาก |
| ดีท่อ เขาะขอดเข้าเชียงล้าน |
อยู่แขง ชอบแล้ว ฯ |
| ๘๘๙๏ จักเล่าซ้ำหลายพากย์ |
รือควร แลซาม |
| หมอก็ แถลงโดยเดิมปู่ครู |
จาเจ้า |
| ทานที่ แกวกวนฮ้อนฮมเฮา |
นานหน่อย |
| อันจัก เข้าล่วงชั้นเชียงล้าน |
เบ่าถอง ฯ |
| ๘๙๐๏ เหมือนดั่ง ยังชอบวอนกิ่งเชื้อ |
เชิญช่อย ฮักสา |
| มันก็ ผองความควรแต่ยำ |
ยังไหว้ |
| เร็งญาฮู้ฮมเพิง |
ท้าวฮุ่ง |
| เมื่อนั้น หมอคาดแล้วทูลไหว้ |
จ่ำเริญ ฯ |
| ๘๙๑๏ เจ้าปิ่นหน้าเลงฮุ่ง |
ทุกลวง |
| เตินเสียงใสสั่งสอง |
นายใช้ |
| เขือเญียะ ทันพลเข้าเวียงหลวง |
ระวังราช เฮวเถิ้น |
| ให้เลือกช้างตัวต้น |
แต่งมุน ว่าเนอ ฯ |
| ๘๙๒๏ ประดับหมู่ท้าวคืนอาสน์ |
ถอยงาม |
| เยียวว่า สูญพลแมนฝ่ายหลัง |
เสียข้า |
| เขาก็ ขานความแล้วประนมลา |
เลยล่วง |
| ขึ้นขี่ม้าเฮวฮ้อน |
ฮีบทาง ฯ |
| ๘๙๓๏ พ้นเถื่อนกว้างเถิงข่วง |
สมคาม |
| เขาก็สุมพาย มวลทันกลางอยู่คอง |
คนใช้ |
| มันก็ ฟังกลอนข้อแขงาม |
แล้วผ่อ |
| แกวเกลื่อนใกล้พอปื้ม |
ชั่วปืน ฯ |
| ๘๙๔๏ ว่าเบ่า ต้องต่อช้างชนฮาบ |
ยูแฮง ดั่งนั้น |
| ลอนจัก ถอยคืนหลังเพื่อนเติม |
ดูฮ้าย |
| เขาก็ แปลงพลพร้อมหัวกรม |
กอยพอก |
| ท้าวกว่าย้ายพลเข้า |
ข่มมา ฯ |
| ๘๙๕๏ เบื้องขอกซ้ายแกวก่ำ |
แมนฟอง |
| กวานแก ทังแองกาเกี่ยวสาร |
ไสเข้า |
| สามมะเฮียวถิ้มพายทอง |
ทวนผ่า |
| ค้ายสิ่งเหง้ายอพร้อม |
พาบชน ฯ |
| ๘๙๖๏ สว่าสว่าข้าท้าวซึ่ม |
ชมหาญ |
| นายจัน ตีแมนฟองฟาดขอ |
กะชันช้าง |
| แปรสารฟู้เฟ็ดเฮว |
ฮามเพียก |
| ข้าท่านเจ้าเชียงล้าน |
ไล่ตาม ฯ |
| ๘๙๗๏ ค้ายเผือกเบื้องท้าวหนุ่ม |
สามมะเฮียว |
| ยอแยง ตำกวานแกแกว่งตาว |
เปือยเปื้อง |
| งาเขียวค้านคุงไพร |
เท็งแท่ง |
| เบื้องซึ่มพร้อมเอาได้ |
โห่หาย ฯ |
| ๘๙๘๏ เทื่อนั้น สะแม่งได้ท้าวใหญ่ |
กวานแก |
| มันก็ โทรมพลายหนีกว่าเมือง |
ดูฮ้าย |
| ปะแหวเนื้อเลยลา |
ลดเครื่อง |
| ค้ายบ่าวแญ้ยินง้อ |
งึดละอา ฯ |
| ๘๙๙๏ เมื่อนั้น เฟื่องๆช้างงัวย่าย |
คำยวง |
| ยอทวน แยงแองกากล่าวถาม |
เถิงถ้อย |
| หลานนี้ เปนเขยท้าวนครหลวง |
ชั้นซึ่ม แลรือ |
| อั้วค่า เจ้าติ่วสร้อยเชิญเข้า |
สู่เมือง ว่าอัน ฯ |
| ๙๐๐๏ ให้ท่าน คึดตื่มตั้งตางพ่อ |
ชนพลาย |
| เฮาก็ ชมเปืองภักตร์เพิ่งอวน |
เอาอ้าง |
| แต่นั้น แองกาเว้นวางอาย |
อับปาก |
| แปรปิ่นหน้าดุนช้าง |
ซวาดหน ฯ |
