| ๑๑๐๑๏ เจ้ากล่าวแล้วอาวฮีบ |
ฮับขาน |
| มีดั่ง สีใสสันผ่อดู |
ดีฮ้าย |
| รือจัก ถางทางเว้นสงสาร |
ในโลก ได้นั้น |
| หยับเคี่ยนค้ายดูเบื้อง |
บ่เสถียร ฯ |
| ๑๑๐๒๏ อันบ่ ประกอบแท้มีลูก |
ญิงชาย ก็ดี |
| เวราจรแจกเจียร |
จำฮ้าง |
| อันจัก หมายเหมือนหมั้นเปนสาร |
ในราช รือได้ |
| คือคู่ น้ำหมอกค้างยังย้อย |
ยอดตอง ฯ |
| ๑๑๐๓๏ มัดแม่งเมี้ยนม้วยขาด |
ผงกระจวน |
| เดิมคองไทท่านเฮา |
แฮงอ้าง |
| เปนกระบวนเบื้องบูฮาณ |
เขาข่าว มานั้น |
| น้องท่าน ผ้ายแผ่นล้านลาเจ้า |
จ่งจำ ฯ |
| ๑๑๐๔๏ เมี้ยนกล่าวแล้วไขขอบ |
ขานอาว |
| จักค่อย คงคำเสถียรอยู่เยา |
เยียวฮ้าย |
| เมื่อนั้น ดาวใสซ้ายจันทะรัง |
เฮืองฮู่ง |
| พลพวกพ้องทังค้าย |
มี่เมา ฯ |
| ๑๑๐๕๏ ให้ฮีบเหล้าทุกหมู่ |
ขุนนาย |
| เตินชาวเฮาแต่งดี |
ดาถ้า |
| ควายพลายห้างประโคนคำ |
เคียนคาด |
| เจ้าก็ ขอกล่าวให้พี่ง้อมทังป้า |
ฮู่งใจ ฯ |
| ๑๑๐๖๏ อ้ายคว่าง ฮู้พาดถ้อยถามออก |
คำเนือง |
| คำใดตูใคร่หุม |
เห็นเผี้ยน |
| หลานก็ คลาเมืองแท้ทวนพล |
เฮวฮอด |
| วันนี้เคืองจัก เมี้ยนส่งให้เลยแล้ว |
ลวดไป กี่รือฯ |
| ๑๑๐๗๏ เมื่อนั้น ป้ากล่าวข้อแขชอบ |
ฮับขาน |
| ดั่งนั้นฮอยว่า ทวยไททานทั่วเชียง |
ซอมชี้ |
| ฮู้ว่าหลานจัก เดินดงด้าวฮามเมือง |
เมือเพื่อน จิ่งแล้ว |
| เพิงที่ ห้ามอ่อนเจ้านอนหนี้ |
ก็หากเฮือน ซามแล้ว ฯ |
| ๑๑๐๘๏ เมื่อนั้น อ้ายคว่างฮู้เงื่อนแจ้งจัดป่าว |
โยธา |
| ปุนกัน วังแพนเนืองนอกใน |
เลียนล้อม |
| สองนายตั้งปานโตง |
เหล้าใหญ่ |
| ชอบที่ วอนพี่ผู้คีงค้อม |
ค่อยเอา ฯ |
| ๑๑๐๙๏ ป้าท่านเจ้าล้านมาศ |
นางเมง |
| ปุนเพา เมือหอสูงแต่งดี |
ดาไว้ |
| ภูธรท้าวเรงโญ |
ยอแพ่ง |
| สองพร่ำพร้อมเอาได้ |
ด่วนวาง ฯ |
| ๑๑๑๐๏ ทุกแห่งเที้ยนฝูงเลิก |
ลาลง |
| ธรรม์ยำนางมิ่งเมือง |
เปนเหน้า |
| คนิงใจแจ้งจงหาญ |
ฮักมาก |
| มวนพรากเหล้าเชิญน้อง |
สู่สถาน ฯ |
| ๑๑๑๑๏ อันนึ่ง ล่ำบากดั้งไกลพี่ |
มาดา ท่านพุ้น |
| คำแคนพานพาดตน |
คือเสี้ยน |
| ลอนว่า เชิญหลานซ้ำสุรา |
ทังฟั่ง กี่ดาย |
| เมื่อนั้น เจ้าสั่งป้าคำเผี้ยน |
คู่ครอง ฯ |
| ๑๑๑๒๏ ลอนว่า พู่งหอกต้องล้านติ่ว |
เต็มแฮง บ่ฮู้ |
| ดั่งนั้น ตนหลานคือหล่มทะเล |
กลางแก้ง |
| เพิงที่ วางศรีแก้วแแพงเมือง |
เมือเพื่อน จิงแล้ว |
| ฮู้ว่าเจ้าจัก ไปอยู่แล้งดูเบื้อง |
บ่ควร ฯ |
| ๑๑๑๓๏ พอที่หลานเล่า ได้ผาบท้าวโดยดั่ง |
ปรารถนา |
| ขันค่อย มวลไมตรีอยู่คอง |
คงถ้า |
| เมื่อนั้น เร็งญาฮู้ใจเจียน |
จาอ่อน |
| เยื้อนยื่นนิ้วผันป้า |
ค่อยวาง ฯ |
| ๑๑๑๔๏ สองขอกใช้เชืองแต่ง |
เทียนยวง |
| เมื่อนั้น นางเมงมัวฮ่ำคาญ |
คนิงข้อง |
| ชมชมซ้ำชลที |
นองเนตร |
| เจ้าจากห้องผันง้อม |
บ่วาง ฯ |
| ๑๑๑๕๏ พู่งๆเขื้องยวงยื่น |
เทียนยาม |
| เถิงเตินขวางแท่นคำ |
คุณแก้ว |
| ฮมฮมซ้ำปุนเพา |
ประดับภาชน์ |
| สองพร่ำพร้อมกินแล้ว |
เลิกพา ฯ |
| ๑๑๑๖๏ โสมสอาดขึ้นเมือเสื่อ |
สถานเพียง |
| บาคราญผันแนบนาง |
ในผ้า |
| ลำๆเบื้องแขนกลม |
เกากอด |
| หน้าต่อหน้าเฝือฝั้น |
ฝากเสนห์ ฯ |
| ๑๑๑๗๏ นิ้วสอดเสื้อฮวายฮวาด |
ฮสกระจวน |
| ผลควรถนอมช่างเชย |
ชอนเปื้อง |
| แม้งนึ่ง พอยามค้ำเฮียงสอง |
นิทธะเน่ง |
| ดีแก่ เดือนด่วนขึ้นดาวซ้าย |
ไก่ขัน ฯ |
| ๑๑๑๘๏ ลมเป่งพร้าวเหมือยหยาด |
ยอยเย็น |
| แกวๆเสียงไก่ขัน |
ขานก้อง |
| เมื่อนั้น เร็งโญแก้วสองศรี |
พร้อมตื่น |
| คึคคั่งข้องฮมฮ้อน |
ทั่วทรวง ฯ |
| ๑๑๑๙๏ ฮื่นๆช้างควาญอาบ |
วังเพียง |
| บาก็ ยวงคำควรกล่าวนาง |
นงหน้า |
| ตูจัก เฮียงพลายเข้าฮามเมือง |
นอนเถื่อน |
| ไกลพี่เพี้ยงดินฟ้า |
ต่างหลึม ฯ |
| ๑๑๒๐๏ ว่าบ่ แหนเงื่อนไว้แวนถี่ |
แถมคดี |
| กลัวกอยลืมเล่าเลย |
เตินต้าน |
| อันนี้ นึยายชั้นฮามนาง |
ม้วยมอด |
| ผ้ายแผ่นล้านสองเจ้า |
จวบมาร ฯ |
| ๑๑๒๑๏ ใจจอดเพี้ยงภายภาค |
โจโร |
| เสียคีงแพงเพื่อโจร |
จงข้า |
| นักเฮียนฮู้ฝูงครู |
ไขข่าว เลิงแล้ว |
| อย่าว่า น้องก่ำพร้าหมายฮ้าย |
ฮ่อฮา พี่เฮย ฯ |
| ๑๑๒๒๏ ชื่อว่า ลุลาภได้นงถ่าว |
สองศรี ดั่งนั้น |
| เทพา ทังอินทร์พรหมช่อยชู |
แมนม้าง |
| พอที่ บุญมีซ้ำมรณ์พาน |
ท้าวกว่า ก็ดี |
| ขันจักเอาพี่ เจ้าหมื่นม้าวเมือสร้าง |
เพื่อนอวน ฯ |
| ๑๑๒๓๏ เมื่อนั้น ง้อมม่วนต้านแขชอบ |
ชมขาน |
| พอที่ วิญญาณยังเกลียดกลัว |
กลอยย้าน |
| ฝูงโพยพร้อมโจรมาร |
เพิงผะหมาด จิงแล้ว |
| ลอนว่า นับเลือกได้โลยล้าน |
ท่อและคน นั้นดาย ฯ |
| ๑๑๒๔๏ พี่จัก พิพากแก้วเดิมก่อน |
อุปมา |
| ขอตน ตายตางผัวเพื่ออินทร์ |
ลองท้าว |
| ลือเกียรติ์เท้าธรณี |
พื้นโลก |
| ท้าวที่เหง้าทรงย้อง |
อยู่ฟัง ฯ |
| ๑๑๒๕๏ บ่โศกฮ้อนฮมกิ่ง |
การกลัว |
| ตูจัก จำโดยเดิมดั่งอวน |
เอาอ้าง |
| อันว่า คองมัวแท้ญาไกล |
ภายพี่ |
| ลอนท่อ เข้าต่อช้างทานแญ้ |
เที่ยวผัน ฯ |
| ๑๑๒๖๏ ผ่อดู วันควี่ขึ้นเฮืองฮุ่ง |
สากล พุ้นเยอ |
| เมื่อนั้น สองคราญคลาออกมา |
เกยกว้าง |
| สาวสนมใช้คนที |
อบอาบ |
| พลพวกพ้องดาแล้ว |
ชู่ขุน ฯ |
| ๑๑๒๗๏ โสมฮาบง้อมงามเงื่อน |
อินทร์ตรอง |
| นางก็ ปุนใจคึดผ่อคาม |
เมือหน้า |
| พี่จัก ไคลคลาสร้อยศรีกรอง |
กูก่อน |
| เมื่อแห่ป้ายามน้อย |
นึ่งมา เที่ยวดาย ฯ |
| ๑๑๒๘๏ ชะช่อนหน้าง้อมฮอด |
หอขวาง |
| มาดาเหนฮุ่งใจ |
จงพร้อม |
| เฮาจัก ปุนฝูงท้าวเวนชะกัน |
คนเค่ง |
| สองอ่อนผู้คีงค้อม |
เกื่อนเพง ฯ |
| ๑๑๒๙๏ ให้เปล่งถ้อยเถิ่งยี่ |
เญียคำ |
| เก็งญาเส็งสิ่งเมือง |
ธรรม์เหง้า |
| เขาก็ จำกลอนเกลี้ยงกลอยเถิง |
โฮงราช |
| ทุกที่เท้าชมพร้อม |
บ่เถียง ฯ |
| ๑๑๓๐๏ เฮวฮีบ เขียนไพร่ฟ้าฝูงขนาด |
เฮวแฮง |
| ฮมฮม ชาวเชียงเครือป่าวกัน |
ถือด้าง |
| เยียวว่า แกวแขงแพ้พลลุง |
เลยล่วง เฮาพี้ |
| ให้เลือกช้างสารต้น |
คาดซาว ฯ |
| ๑๑๓๑๏ นับแต่ ฝูงช่วงใช้ชั้นบ่าว |
นายครัว |
| เพิงจัก ถือแพนหางแต่งพอ |
พันห้า |
| มวลเปนถ้องหัวแหลม |
หลุยก่อน |
| ดูที่ ผีอยู่ฟ้าคูนใช้ |
ช่อยแฮง แด่เนอ ฯ |
| ๑๑๓๒๏ หมักหม่อนหน้าง้อมสั่ง |
มาดา |
| เดียวจัก แถลงคำคืนคอบเจือง |
ในห้อง |
| เฮาก็ ชมแพงเพี้ยงสองตา |
ตนพี่ จิงแล้ว |
| ประดับพวกพ้องทังช้าง |
ช่อยหลาน ฯ |
| ๑๑๓๓๏ ง้อมฮอดท้าวทวนบอก |
บาศรี |
| เพงผายเขาใช่ลือ |
เญียช้อย |
| มุนตรีพร้อมทุกนาย |
เนืองนอบ |
| ทังหมู่ข้อยคนต้น |
แต่งชะกัน ฯ |
| ๑๑๓๔๏ ประกอบช้างตัวอาจ |
ซาวสาร |
| ยอปันพอเกิ่งใจ |
จงให้ |
| นายควาญห้างประโคนทอง |
ทังคู่ |
| ซัดแทบใกล้โฮงฮ้าน |
เฮ่งนัน ฯ |
| ๑๑๓๕๏ ชะพู่ล้นเหลือข่วง |
เชียงกลาง |
| ผลควรผายผ่อดู |
ดีฮ้าย |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ สูรพางหว้ายธาตรี |
ไตรโลก |
| แฮงใช่น้อยเชื้อแต่ |
ฉัททันต์ ฯ |
| ๑๑๓๖๏ ลุงท่าน ลุโชคแพ้มารเฮื่อ |
ฮุบเอา |
| เทนางปันชู่ชุม |
ฝูงแก้ว |
| ตัวหนึ่ง งางอนเพี้ยงคนเหลา |
ส้วยก่อง |
| เฮียกชื่อ แผ้วแผ่นชั้นมารม้วย |
พ่ายพัง ฯ |
| ๑๑๓๗๏ เมื่อพ่อ ไปท่อนท้าวเทที่ |
เชียงฮอน |
| ฮุนสมคามส่งศรี |
ธรรม์หน้า |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ มาลาฟ้งฮสกระจวน |
เจือโลก |
| ใต้ลุ่มฟ้าไทย้อง |
เพื่อหาญ ฯ |
| ๑๑๓๘๏ กลัวบ่ มีโชคซ้ำแพ้เพื่อน |
แกวเมน |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ ฮักหลานคือลูกคีง |
คูนให้ |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ ขนันแดนด้าวชุมพู |
มนุสราช |
| เงือกอยู่ ใต้แม่น้ำดำข้า |
ตุ่มตาย ฯ |
| ๑๑๓๙๏ ลือนาถเท้าเถิงที่ |
กงจีน |
| ปลายงาใสส่องมวย |
มันย้อย |
| ตัวอัน ฮุนตีนไว้แวนพลอย |
ข้างคว่าง |
| ลุงท่าน เลี้ยงแต่น้อยสอนฟ้อน |
ฟ่ายแพน ฯ |
| ๑๑๔๐๏ ขับไล่ม้าล้มล่าว |
เลยทัน |
| คีงแกวนไกวแกว่งหาง |
ผงเค้า |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ จันทะรังแจ้งเฮืองพราว |
เพงราช |
| ช้างแต่เถ้าชมเลี้ยง |
เลียบระวัง ฯ |
| ๑๑๔๑๏ ลอนเลือกพร้อมถ้วนขนาด |
เชียงแดง |
| งากลมคือแท่งทอง |
งามเล้ม |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ ปืนแสวงเปื้องเกาทัน |
ยินฮาบ |
| ใจเบ่งเข้มคือคู่ |
ไอยรา ฯ |
| ๑๑๔๒๏ ลุงท่าน ลุลาภได้หลายถ่าย |
สมคาม |
| ลักขณาหลิงล่ำดู |
ดีถ้วน |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ สุนทรังข้าโจรขาม |
เข็ดหลีก |
| ชะพุ่มพร้อมสารล้วน |
เครื่องคำ ฯ |
| ๑๑๔๓๏ ตัวหนึ่ง แวนคีกฮ้ายเฮียกชื่อ |
ไอยรา |
| คีงดำเขียวแข่งนิล |
นางย้อม |
| อันว่า มูลเมืองนั้นคือตา |
ตนพี่ จิงแล้ว |
| ลุงท่าน เลี้ยงแต่น้อยเยียมไว้ |
ฮ่วมขวัญ ฯ |
| ๑๑๔๔๏ ตัวหนึ่ง เขาควี่ซ้ายซัดหลีก |
ไกลคน |
| เฮียกชื่อ แปวไฟกัลป์ก่ายขอ |
แขงกล้า |
| ญนญนย้ายยอแหลม |
แหนแห่ |
| ป้าว่าให้เวนเจ้า |
แจ่มเมือง ฯ |
| ๑๑๔๕๏ ตัวหนึ่ง เชียงแผ่ด้วนแดงดั่ง |
ชุมพู |
| เฮียก ชื่อบุญเฮืองยศทั่วไท |
ยอย้อง |
| แถนคูนเจ้าบุญยวง |
ชมชื่น |
| แม่ช่อยป้องปุนให้ |
เกิ่งเมือง ฯ |
| ๑๑๔๖๏ ตัวหนึ่ง ฮื่นๆท้วงมัวมี่ |
มันไหล |
| เมืองๆยกยื่นหัว |
เหินย้อง |
| เฮียกชื่อ มหาไชย์ซ้ำจตุรง |
ทังทีบ |
| ควาญเคาะค้องไปหน้า |
ก่อนพล ฯ |
| ๑๑๔๗๏ ทุกกีบก้ำบรเทศ |
มาคัล |
| เตโชมันกว่าแขง |
ขนงแพ้ |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ สุวันไวไว้ในเญีย |
ล้านโกฏิ |
| เมื่อพระ ไปผาบด้าวแดนแย้ |
ย่อมระอา ฯ |
| ๑๑๔๘๏ แฮงโลดล้นคือคู่ |
หนุมาน |
| ขอคำตาคาดเคียน |
คูนแก้ว |
| ตัวหนึ่งเฮียกชื่อ ผานใจเแจ้งจงนาง |
นงถ่าว |
| ควาญแต่งแล้วเลยย้าย |
ย่างมา ฯ |
| ๑๑๔๙๏ ตัวหนึ่ง สว่าๆฮ้องสะเทีอนแกว่ง |
ไกวงา |
| (ตาแดงคือคู่ไฟ |
พอย้าน |
| เตโชเพี้ยงไอยรา |
พ้นแพ่ง) |
| ชนฮาบป้านปุนแพ้ |
พร่ำเตง ฯ |
| ๑๑๕๐๏ ตัวอัน อยู่แห่งห้องช้างมิ่ง |
มุงคุล |
| เพ็งผาย เขายี่เญียเกื่อนคอน |
ยอย้อง |
| แวนลุนนั้นคีรี |
ฮามคีก |
| แม่ช่อยป้องปุนให้ |
เกิ่งใจ ฯ |
| ๑๑๕๑๏ นับแต่ช้างถ้วนถี่ |
ซาวสาร |
| ควาญจัด ปุนปันใผเกิ่งแฮง |
คนกล้า |
| ฝูงนี้ บรเวนไว้พานคำ |
คุมหมู่ เขาแล้ว |
| ประดับไพร่ฟ้าถวายน้อง |
มอบมวล ฯ |
| ๑๑๕๒๏ ชะพู่ล้นเหลือข่วง |
เชียงกลาง |
| ผลควรผายผ่อดู |
ดาถ้วน |
| พังเพียงห้างไปดาย |
ถ้าเปลี่ยน |
| ง้อมม่วนเจ้าแพงล้าน |
ลวดดา ฯ |
| ๑๑๕๓๏ เนี่ยนๆนิ้วทวยดาบ |
ฮางเซ็ง |
| ปุนเอามาเลือกดู |
คมกล้า |
| เถือนนึ่งเฮียกชื่อ ตาวเต็งม้างแสนปวง |
ลงลุ่ม |
| เมื่อพ่อ ไปผาบข้าฟันล้ม |
ล่าวสาม ฯ |
| ๑๑๕๔๏ เสิกทุ่มท้าวเทยาด |
เงินยาง |
| เฮาก็ เฮียงตาวงามแต่งไป |
เติมเจ้า |
| เถือนนึ่งเฮียกชื่อ ถางทางขึ้นพีมาน |
เมือแท่น |
| คำเข้ากลั้วกวมบ้อง |
กล่อมแลว ฯ |
| ๑๑๕๕๏ พ่างๆเหลื้อมเสมอแว่น |
คมใส |
| แองคอนทวายกล่าวถือ |
ถามเจ้า |
| ดวงนี้ เอาในถ้ำผาจวง |
เหล็กหล่อ |
| ท้าวที่เหง้ายอให้ |
บ่ขีน ฯ |
| ๑๑๕๖๏ เถือนนึ่งเฮียกชื่อ ฟ้าควี่ท้างไขท่อ |
โยธิกา |
| วัลจีนจูมคาดคำ |
เคียนด้ำ |
| ควรแก่ โยธาผู้ขุนพล |
อ้ายคว่าง |
| ผัดกล่าวซ้ำแมนม้าง |
เพื่อมือ ฯ |
| ๑๑๕๗๏ พ่างๆเหลื้อมแขเผือก |
คมเหลือง |
| อันว่า ฮางฮือตาวแต่เม็ง |
ของต้น |
| ลุงท่าน ทำเปืองได้หลายเชียง |
ชมอ่อน |
| ไปยาดปล้นฝูงแญ้ |
ย่อมขาม ฯ |
| ๑๑๕๘๏ ทุกท่อนท้าวเซ็งซ่า |
ยีคอน |
| ตาวคามคานเงือดไกว |
กอยป้าน |
| เถือนนึ่งเฮียกชื่อ ผาเวียนล้อมวังนคร |
ขนงต่อ |
| แพงค่าล้านคำสร้อย |
ไป่ปาน ฯ |
| ๑๑๕๙๏ ครันเงือดง้ำชี้ฮ่อ |
แมนมัว |
| เคือๆ เสียงหาญพายกล่าวเจือง |
จอมไท้ |
| เมื่อนั้น นรินทร์เจ้าเหนือหัว |
ให้ง่าย |
| เถ้าข่ำด้ำกำไว้ |
ว่างาม ฯ |
| ๑๑๖๐๏ เถือนนึ่งเฮียกชื่อ ขัวก่ายขึ้นทางเทศ |
เถิงสวาง |
| คอนชายขอกล่าวถาม |
หุมสู้ |
| ผัดว่า ชีงลวงแพ้พลแกว |
กลอยพากย์ |
| แพงยิ่งชู้สงวนไว้ |
เกิ่งตน ฯ |
| ๑๑๖๑๏ เถือนนึ่งชื่อว่า ขวางขอบชั้นไตรโลก |
พลกระจวน |
| ขุนคอนขอกล่าวถือ |
ถามเจ้า |
| คือควรแล้วเอาเลย |
ให้มอบ |
| ค้ายสิ่งเหง้าปันแล้ว |
ซู่นาย ฯ |
| ๑๑๖๒๏ เมื่อนั้น เจ้าขอบป้าขานพี่ |
แพงคูน |
| เยียคำ ทังเพ็งผายเกื่อนคอน |
คนต้น |
| ฝูงดีซ้ำปุนไป |
เปนขนาด |
| ถ้าว่า แวนเป่าบ้านภายพี้ |
พี่หาญ ฯ |
| ๑๑๖๓๏ เจ้าพาดข้อแขชอบ |
ชมคดี |
| นางคราญยินเญียะหัว |
หุมต้าน |
| เพราะเพื่อ เทพีฮู้หาคุณ |
คึดมาก |
| กางว่า กั้งเขื่อนป้านพลตื้อ |
ตื่มแฮง ฯ |
| ๑๑๖๔๏ เมี้ยนปากตั้งทะไลแจก |
จีนลาย |
| เลียนพานประดับสาดแปลง |
เปนถ้อย |
| เมื่อนั้น โยธาท้าวทุกนาย |
เนืองนั่ง |
| เจ้าติ่วสร้อยเชิญชู้ |
ชอบเสวย ฯ |
| ๑๑๖๕๏ สะพั่งพร้อมอามาตย์ |
เหงพัน |
| พอดีเลยเลิกแถว |
ถอยเข้า |
| ภูธรท้าวทรงกระสัน |
คึดคั่ง |
| มือลูบเล้าคีงค้อม |
ค่อยถนอม ฯ |
| ๑๑๖๖๏ ญั่งญั่งน้ำหน้าเฟือด |
ฟูมแครง |
| อุณละโหเวรฮีบฮอม |
ฮมข้อน |
| นางจิ่ง แจงดูสร้อยสังวาล |
มุกมาศ |
| แหวนขอดล้วนคำเข้ม |
ขอบลาย ฯ |
| ๑๑๖๗๏ พร่างๆเหลื้อมมณีราช |
ริทธา |
| พรายๆควรค่าเมือง |
พันพ้อง |
| เฮียกชื่อ นาคาเหลื้อมแสงสูรย์ |
เสด็จยาตร |
| พ่อย่อมย้องยอไว้ |
ใส่หัว ฯ |
| ๑๑๖๘๏ ปางเมื่อพระพ่อ เข้ายาดท้าวเชียงแท่น |
ทามผี เผ่านั้น |
| ครันยอยกยื่นมัว |
แมนใบ้ |
| นางก็ พาทีท้าวทวนกลอน |
กลอยบอก |
| พี่บ่ไว้เวนให้ |
ช่อยแฮง ฯ |
| ๑๑๖๙๏ อันนึ่ง แก้วนอกฟ้าพิมานมิ่ง |
เทพา |
| ดูลายเหลืองส่องแสง |
ใสสิ้ว |
| ธรณีม้างมารา |
พังพ่าย |
| นางนาถ สบใส่นิ้วปรายน้ำ |
ฮอดผม ฯ |
| ๑๑๗๐๏ พลพวกช้างมารอว่าย |
กระจัดจวน |
| ของอุดมดั่งใจ |
จงถ้วน |
| เฮียมก็ แพงอวนโอ้อาลัย |
ล้นสวาท |
| คือคู่เพี้ยงกินง้วน |
แสบแสลง ฯ |
| ๑๑๗๑๏ ประสงค์สิ่งสร้อยถนิมมาศ |
เงินคำ |
| สไบแครงคุบเครื่องคราญ |
สมเสื้อ |
| เมื่อนั้น ลำๆเมี้ยนมวลถวาย |
ถ้วนถี่ |
| เฮวฮีบอุ้มเอาเกื้อ |
เกิ่งตน ฯ |
| ๑๑๗๒๏ เมื่อนั้น เจ้าควี่ซ้องซามคาด |
คำเคียน |
| ญนญนเฮียงเฮียบมณี |
เฝือฝั้น |
| นางก็ เจียนใจแจ้งเตินความ |
แควนด่วน |
| ให้คาดช้างตัวชั้น |
เที่ยวมา ฯ |
| ๑๑๗๓๏ ทะล่วนพร้อมอ้ายคว่าง |
หาญพาย |
| ปุนกันดาเลิกลง |
เลยย้าย |
| เล็งเห็น แพนหลายล้วนเขนคำ |
ด้างง่า |
| เมื่อนั้น พระบาทหม้อมยินฮ้าย |
ฮ่ำคาญ ฯ |
| ๑๑๗๔๏ สว่าๆท้วงค้องป่าว |
ตีเติน |
| สองคราญคลาแท่นทอง |
เถิงช้าง |
| เสินๆย้ายยอเชิง |
ซำย่าง |
| คนคั่งเท้าตูกว้าง |
ออกระวัง ฯ |
| ๑๑๗๕๏ ผ่อเห็น พ่างๆม้าแส้ก่อน |
นันควาญ พุ้นเยอ |
| เลงเหน ออระฮังงามเฮื่อทอง |
แกมเสี้ยว |
| ทุกไทเที้ยนทวนเขา |
ข้ามที่ |
| ทางท่องเลี้ยวเถิงฮ้าน |
ฮ่มจวง ฯ |
| ๑๑๗๖๏ เจ้ายี่อุ้มสมพี่ |
เพิงเพลา |
| เลยลวด เททรวงกลอยเกลื่อนกระหาย |
หิวไห้ |
| ดีแก่ ตาเวาหลิ้นชมคณา |
ในป่า |
| ฮ้องฮ่ำ เฮซักไซ้เสียงก้อง |
วี่วอน ฯ |
| ๑๑๗๗๏ ภูวนาถน้อยใจบ่า |
มัวกระสัน |
| ฮอนๆแฮงหอดตน |
เต็งไห้ |
| โยธาเที้ยนเหงพัน |
เหง้าใหญ่ |
| เฮียงฮ่มไม้ดงคู้ |
ง่อนงาม ฯ |
| ๑๑๗๘๏ ไญ่ๆตั้งปะคือมาศ |
มวลพล |
| แปลงมะฮามขวางแต่งดี |
ดาไว้ |
| เมื่อนั้น ผลควรท้าวประโลมนาง |
นำฮอด |
| เสเนศไหว้ประนมนิ้ว |
นอบถวาย ฯ |
| ๑๑๗๙๏ เจ้าเกี่ยวช้างเข้าจอด |
จำเกย |
| โสมพราวลงจากพลาย |
เมือฮ้าน |
| บุญกันแก้วเชยชม |
ประชิดพ่าง |
| (ฮักเฮ่งฮ้อนคือล้าน |
ลั่นเต็ง) ฯ |
| ๑๑๘๐๏ (ม่างๆหน้าเจ้ายี่ |
ยินกระสัน) |
| เลยเล่า เต็งคำควรสั่งนาง |
ทังไห้ |
| อยู่เยอ เทพีแก้วบุญกัน |
กัมเกิด กูเอย |
| น้องจัก เข้าป่าไม้หลายชั้น |
ชั่วผอม ก่อนแล้ว ฯ |
| ๑๑๘๑๏ ค่อยไปดีเยอ ประเสริฐเนื้อนพราช |
คือตนพี่เอย |
| บัดนี้เฮียมหาก ทรงโพยตายอยู่ตรอม |
เต็งข้อน |
| ค่อยคืนดีเยอ โสภาสร้อยแพงศรี |
เสมอหล่อ เมือถ้อน |
| ถ้านี้ น้องหากฮ้อนคือล้าน |
ลั่นเต็ง ฯ |
| ๑๑๘๒๏ พระหลิ่งเนื้อสวยสอด |
ประชิดชม |
| เร็งโญถนอมค่อยวาง |
ทังไห้ |
| ชมชมซ้ำชลที |
นองเนตร |
| กั้นอยู่ ซักไซ้ประมาณได้ |
ชั่วยาม ฯ |
| ๑๑๘๓๏ เยื้อนพรากชู้ลืมเพศ |
หลงโสม |
| นายควาญแขนแนบจำ |
จูงขึ้น |
| เทื่อนั้นเจืองก็ อาฮมฮ้อนหะรึไท |
ทนสวาท |
| ท้าวฮุ่ง ยินสะอื้นสะเอินชู้ |
ชั่วไกล ฯ |
| ๑๑๘๔๏ ง้อมเกลื่อนกลั้นอรนาถ |
เททรวง |
| ฝูงเขา ไทเชียงเครือคอบวอน |
แวนหม้อม |
| ปานนี้ อวนกูข้ามนาหลวง |
เหลียวพี่เมิลพุ้น |
| ง้อมม่วนขึ้นเมือห้อง |
หอดแฮง ฯ |
| ๑๑๘๕๏ เจ้ายี่ยั้งช้างผ่อ |
เชียงเครือ |
| เลยลวด ทวยแครงคานห่มตน |
ตางชู้ |
| คับคาข้ามเขาเมิน |
เมือง่อน |
| หว้ายป่าคู้ไกลง้อม |
มิ่งเมือง ฯ |
| ๑๑๘๖๏ หมักหม่อนหน้าเศร้าโศก |
เสียศรี |
| คีงผอมเหลืองหล่าผิว |
ผางไข้ |
| ฟังยิน ชะนีหลิ้นเสียงวอน |
ว้อนว่อน |
| ฮ้องฮ่ำไม้ชมเล้า |
ลูกลาง ฯ |
| ๑๑๘๗๏ หมักหม่อนหน้าเจ้ายี่ |
ยินกระสัน |
| เจียมแต่ มาไกลนางเญียะเถิง |
แถมฮ้อน |
| เล็งเหน วันใสซ้ายทินกร |
กั้งฮ่ม |
| ดีแก่ ฟ้าเฟียดข้อนลมล้าน |
ล่วงไพร ฯ |
| ๑๑๘๘๏ ผ่อเหน ชะพ่มไม้ซ้องซ่อ |
ซางเหลือง พุ้นเยอ |
| ดีแก่ วาโยไกวแกว่งปลิว |
แปนก้าน |
| เจียมแต่ ฮามเมืองชั้นเชียงเครือ |
คราวเค่ง |
| พลัดพี่เจ้าสินล้าน |
ย่อมวอน ฯ |
| ๑๑๘๙๏ รือจัก ผายโศกฮ้อนให้สว่าง |
อัศจรรย์ ได้ซาม |
| ฮอยที่ ทนสะออนอกเกี่ยวเกา |
กลอยกระด้าง |
| เหมือนบ่ ทันทานช้างแองกา |
ท้าวกว่า แลซาม |
| ดั่งนั้นรือจัก ขืนถีบช้างชนแพ้ |
เพื่อนพัง ได้นั้น ฯ |
| ๑๑๙๐๏ ผ่อเหน สว่าๆน้ำต้องตาด |
ตีนผา พุ้นเยอ |
| มีทัง วังหลวงไหลหล่มฟอง |
ฟัดล้าน |
| ผาลาข้างแกมแพน |
เลยล่วง |
| ที่นั้น ข้าแต่งกว้านแปงไว้ |
ชั่วลาง ฯ |
| ๑๑๙๑๏ ดินฮาบล้วนล้นข่วง |
ทันเพียง |
| ญนญน ยายแพนหางหอกปุน |
เปนถ้อง |
| พานคำย้ายเฮียงเกย |
แก้เครื่อง |
| ท้าวพรากช้างเมือห้อง |
ฮู่งนาง ฯ |
| ๑๑๙๒๏ ผ่อเหน เฟื่องๆไม้ถวายยอด |
บัพตา พุ้นเยอ |
| ไพรขวางหลายหลั่นดอย |
บังหน้า |
| ดีแก่ สาขาซ้องแสนกอ |
กางกิ่ง |
| คึดพี่พุ้นทรวงม้าง |
เมื่อยกระหาย ฯ |
| ๑๑๙๓๏ ฟังยิน นกฮอกฮ้องเสียงสิ่ง |
สอนวอน พุ้นเยอ |
| ลางตัวผายผาดเชย |
ชมชู้ |
| ซอแซไซ้ซิดซอน |
ป้องปีก |
| มีที่ฮ้างฮามผู้ |
เผ่าผัว ฯ |
| ๑๑๙๔๏ ก็หาก ทัวระคีกสร้อยสมรมิ่ง |
มาไกล กี่เด |
| ตัวพลอยคือคู่ฮา |
ฮามหน้า |
| บัดนี้ ในทรวงฮ้อนคือไฟ |
ลนลวาก |
| เยื้อนข่ำผ้าทังซ้อง |
ช่อยแฮง ฯ |
| ๑๑๙๕๏ บ่ปากต้านเติมเง่า |
พิศวง |
| หาญพาย ทังแองคอนค่อยจา |
จอมเจ้า |
| เฮานี้เปนดั่ง หลงเฮือนผ้ายเดือนดำ |
กลางป่าจิงแล้ว |
| ดูที่เทเวศ เจ้าแผ่นฟ้ายวงใต้ |
ส่องญาณ ฯ |
| ๑๑๙๖๏ พอเมื่อ ฮบฮาบแพ้ท้าวกว่า |
กวานแก เมื่อใด |
| ดั่งนั้น สมภารเพ็งเพื่อนยอ |
ยศกว้าง |
| อุณละโหกลั้วเกาแด |
ดานสวาท |
| ฮามฮูปแก้วแพงช้าง |
คอบแคน ฯ |
| ๑๑๙๗๏ เจ้าค่อยเยื้อนผายราช |
บันเทา ก่อนเถิ้น |
| ดูที่ บุญยวงแนนค่อยคง |
เมือหน้า |
| บัดนี้ลุงก็ เวนวางไว้เงินยาง |
ญูแต่ง |
| พลพวกช้างม้ามิ่ง |
ทาสา ฯ |
| ๑๑๙๘๏ ให้ท่าน เมือแส่งท้าวทรงราช |
โฮงคำ ที่พุ้น |
| เก็งญายศเกิ่งโสม |
สันง้อม |
| ว่าเล่า ทำเปืองปุ้นสมคาม |
คลาที่ ดั่งนั้น |
| ลุลาภพร้อมใจป้า |
ห่อนขีน เมื่อใด ฯ |
| ๑๑๙๙๏ ญูท่างเอาพี่ เมื่อแส่งย้าวประชิดฮ่วม |
เฮียงหมอน |
| บัดนี้ เงินคำเขินขาดสิน |
แสนสร้อย |
| เมื่อนั้น แองคอนฮู้ริจนา |
โลมเล่า |
| ชื่อว่า แมนมากเก้ากือฮ้อย |
ห่อนขาม ฯ |
| ๑๒๐๐๏ มาเฮา ม้างเผ่าท้าวเทปั่ว |
ปันนา เมื่อใด |
| เงินคำนับอ่านหาม |
เอาเต้า |
| ถัดนั้น มวลเมือพร้อมมาดา |
เติมราช |
| ได้ว่า ต้องเติบเข้าเชียงล้าน |
ห่อนแคน เมื่อใด ฯ |
