| ๑๖๐๑๏ พิณพาทย์พร้อมพร่ำแพ่ง |
ถนอมอวน |
| โสมงามลักลอบมือ |
ซอนผ้า |
| มือผันน้าวนวลศรี |
บ่ปาก |
| น้องก่ำพร้าคนิงไว้ |
ใส่ใจ ฯ |
| ๑๖๐๒๏ แต่นั้น เมี้ยนหมู่เหล้าเทจาก |
โฮงขวาง |
| ไหๆฝูงพวกเฮือน |
เฮียงเข้า |
| แถวถันถ้องเตียงตอง |
ฮ้านต่ำ |
| ค้ายสิ่งเหง้าฝูงท้าว |
แต่งพาน ฯ |
| ๑๖๐๓๏ ประดับส่ำแล้วมวลมอบ |
ขุนนาย |
| สองคราญตอมสิ่งเมือง |
ทังป้า |
| ลำๆท้าวทวยเสวย |
พร้อมพี่ |
| เบื้องแผ่นผ้าผันน้ำ |
สว่ายมือ ฯ |
| ๑๖๐๔๏ ทุกที่เที้ยนเทเครื่อง |
ครัวหลวง |
| คนอือเต็มลุ่มเท็ง |
ทังข้า |
| ประมาณให้อาวพวง |
เพิงสั่ง |
| ลาท่านเจ้าทองล้าน |
ที่สถาน ก่อนแล้ว ฯ |
| ๑๖๐๕๏ ญั่งๆนิ้วนบนาถ |
เฮืองแหวน |
| ออระชอนเสียงขอบขาน |
แขเผี้ยน |
| เมือเยอ แนนพันเกี้ยวมหานาม |
เนื้อออก เมือเถิ้น |
| ป้าสั่งเมี้ยนทังอั้ว |
อ่อนอาม ฯ |
| ๑๖๐๖๏ แต่นั้น ท้าวพรากห้องมานอก |
เถิงพลาย |
| เสนาทวนก่อนเจือง |
เมือหน้า |
| ผายผันเท้าเชียงจวง |
เซาจอด |
| ไฟส่องแจ้งเฮืองถ้า |
เฮื่อเทียน ฯ |
| ๑๖๐๗๏ ค้อมฮอดขึ้นเมือเสื่อ |
หลบแคง |
| เนียนๆจงจ่ำเฮิน |
ฮักชู้ |
| ปานนี้ แพงศรีสร้อยโสมงาม |
ง้อมม่วน กูพู้น |
| ยังฮุ่งน้องฮมฮู้ |
ฮ่วมใจ บ่นั้น ฯ |
| ๑๖๐๘๏ บัดนี้ ใกล้ด่วนต้องการใหญ่ |
สมคาม |
| คำแคนใผไป่ทวน |
ทางฮ้อน |
| ลอนว่า มาเห็นผู้ผลควร |
คือพี่ จิงแล้ว |
| คองที่ กระสันโศกข้อนฮมเฮ้า |
ทั่วทรวง ฯ |
| ๑๖๐๙๏ เมื่อนั้น อ้ายคว่างต้านท้าวก่อ |
คำเนือง |
| ทังหลาย เขาปู่พวงไป่ลง |
ลาเจ้า |
| เพิงที่ เมื่อทูลไหว้จอมเมือง |
ภูวะนาถ ดีรือ |
| วันพุกเช้าจวนตั้ง |
แต่งพล ฯ |
| ๑๖๑๐๏ ผัดผาดช้างชนเกิบ |
กลอยทาน |
| ใผจัก เฮียงดาลายเจี่ยขวัญ |
ในห้อง |
| เฮาก็ จำเดิมใช้ภูบาล |
ไปกล่าวนี้แล้ว |
| ขอพี่ ลงเพื่อนน้องตางให้ |
ทุ่นทรวง ชอบนอ ฯ |
| ๑๖๑๑๏ พระบาทท้าวพร้อมกล่าว |
สันเดียว |
| สูพวงพัดเล่าคืน |
เมือไหว้ |
| ประนมมือเมี้ยนเลยเขียว |
คืนคอบ |
| กล่าวชู่ชั้นคดีไท้ |
สั่งงาม ฯ |
| ๑๖๑๒๏ กลอยกล่าวข้อแขชอบ |
ชมวอน |
| นรินทร์คึดคั่งคาม |
เคืองเถ้า |
| อันนี้มีดั่ง ภูธรถิ้มคำคือ |
ปอนปากเฮาแล้ว |
| อั้วก็ ยังอยู่เผ้าแฝงป้า |
ไป่คลา ฯ |
| ๑๖๑๓๏ ท่อว่า คึดยากดั้งก้านกิ่ง |
วันทรงนี้แล้ว |
| ลุงจัก ขอเร็งญาย่อมเซา |
วันหน้า |
| กลัวจัก เปนโพยต้องเต็มใจ |
มีมาก |
| อันว่า คำออกแท้ทังป้า |
เหนี่ยววอน ว่าเนอ ฯ |
| ๑๖๑๔๏ เขาพรากท้าวคลาฮอด |
เชียงจวง |
| เถิงภูธรที่ยำ |
ยังไหว้ |
| บาก็ ฮมทรวงค้อยคึดใน |
ขานขอบ |
| สูเญียะ คืนกล่าวไท้ธรรม์ต้น |
ฮ่มเพิงก่อนเถิ้น ฯ |
| ๑๖๑๕๏ ฮู้ว่าแกวก็ มวลมอบชั้นเชียงใหญ่ |
ญูปุน |
| คนิงเถิงหลานบ่วาง |
เมือสร้าง |
| คึดที่ คุณลุงล้นดี่หลี |
เหลือโลก |
| เฮวฮีบ หว้ายเถื่อนกว้างไกลชู้ |
เมื่อมา กี่ดาย ฯ |
| ๑๖๑๖๏ ชื่อว่า ทุกข์โศกฮ้อนแสนส่วน |
ขอตาง |
| เส็งอาสาใส่ใจ |
จงแจ้ง |
| นับแต่ คราวทางเที้ยนเขาเขียว |
ข้ามป่า |
| อันนี้เปนดั่ง ยังอยู่แล้งดอยกว้าง |
ไป่เถิง ฮู้รือ ฯ |
| ๑๖๑๗๏ ผัดผ่าม้างพลติ่ว |
ตายืนพุกแล้ว |
| ฮมเพิงยังค่อยวอน |
ใจเจ้า |
| แต่นั้นเขาก็ จำความท้าวคืนทูล |
นบนาถ |
| ผู่ที่เหง้าขานข้อ |
ขอบคุณ ฯ |
| ๑๖๑๘๏ ฮู้ว่า พระบาทท้าวฮักออก |
เขียวทันแท้ดาย |
| ท่อจัก วอนเร็งโญเญี่ยยอม |
วันหน้า |
| แคนใจดั้งวันทรง |
เถ้าเก่านี้ดาย |
| เพิงที่ยั้งวันหน้า |
เมื่อดีก่อนเถิ้น ฯ |
| ๑๖๑๙๏ แต่นั้น ใช้ฮอดท้าวแล้วเล่า |
อาการ |
| พาทีทุกซู่ลวง |
เลยไหว้ |
| นรินทร์ฮู้ฮับขาน |
แขชอบ |
| พอที่ เห็นเพศไฮ้ฮอยเบื้อง |
บ่ประสงค์ ฯ |
| ๑๖๒๐๏ อันนึ่ง เยียวออกท้าววายคอบ |
ฝูงพองหั้นซาม |
| ลุงก็ ประสงค์เฮารือกีดแกว |
กลัวข้อง |
| อันว่า เรงโญขว้างสองประการ |
ฮู้ยากจิงแล้ว |
| ให้ท่าน ป้องฝ่ายเบื้องท้าวกว่า |
แองกาก่อนเถิ้น ฯ |
| ๑๖๒๑๏ เมี้ยนกล่าวแล้วอ้ายคว่าง |
พลอยแหน |
| บ่ว่า เฮือนครองเลยล่วงมา |
กินจ้าง |
| เขาก็ แปรคำฮ้อนฮมพวง |
พลสว่าย |
| ลุงท่าน เจ้าติ่วช้างเชิญใช้ |
ส่งคดี ฯ |
| ๑๖๒๒๏ รือว่า ไปล่ายถ้อยแถมซวด |
เชิญหลาน กี่นา |
| ไทว่า สิงญีแฮงฮีบตีน |
เตินช้าง |
| เมื่อนั้น ภายขุนต้านคำเค็ม |
แควนกล่าว |
| ถ้านี้ ลอนล่วงเต้าเถิงหนี้ |
เพื่อนอายแลเยอ ฯ |
| ๑๖๒๓๏ ควรที่ หอมบ่าวผ้ายคืนสู่ |
ผาพวน ก่อนเถิ้น |
| สังว่า ลุงมัวผิดเผือดอัน |
อายหน้า |
| พางดำเจ้าดอยงวน |
เมี้ยนหาบ |
| ประดับหมู่ข้าดาพร้อม |
เครื่องคืน ฯ |
| ๑๖๒๔๏ กางว่า ผัดผาบแพ้พลใหญ่ |
ญูขวาง |
| รือว่า ฝืนความแพงฝ่ายหลาน |
หลายล้ำ |
| เฮานี้ ชาวพางก้ำดงไฮ |
ฮามไฮ่ |
| พระบาทท้าวทังซ้ำ |
ขอดมา ฯ |
| ๑๖๒๕๏ ปานนี้ ปละไปล่ไว้เปนฮุ่น |
ฮกหนามถ้วนแล้ว |
| เฮาจัก วอนเร็งโญเญียะคืน |
เมือสร้าง |
| การที่ สมคามแท้ทวนวาง |
ไว้อย่า จิงเถิ้น |
| ไว้ท่าน เจ้าติ่วช้างยังแจ้ง |
จื่อคำ กี่ดาย ฯ |
| ๑๖๒๖๏ แต่นั้น ฮู้พากฮ้อนฮมอ่อน |
สามมะเฮียว |
| เร็งโญทำเพศโสม |
สันไข้ |
| มุนตรีท้าวทวนเกลียว |
แขงกล่าว |
| พวงสว่ายไหว้ประนมนิ้ว |
กาบกร ฯ |
| ๑๖๒๗๏ แต่นั้น เขาข่าวเฮื้องเท้าทั่ว |
ทังเมือง |
| ภูธรคืนค่อยตาม |
ตีนช้าง |
| ทุกไทเที้ยนชมเจือง |
จงเพิ่ง กี่ดาย |
| เทื่อนี้ ค้ายแผ่นกว้างญูพ้อง |
เพื่อนเหง แลซาม ฯ |
| ๑๖๒๘๏ แต่นั้น ความตื่นท้วงเถิงราช |
เงินยาง |
| เลยเซ็ง เถิงโฮงหลวงก่อนฝูง |
คนใช้ |
| เมื่อนั้น คำเคื่องฮ้อนนางเมือง |
ทุกเยื่อง |
| อันว่า ให้อ่อนท้าวนอนแล้ง |
บ่ควร แท้แล้ว ฯ |
| ๑๖๒๙๏ แต่นั้น ประดับเครื่องเมี้ยนลักแต่ง |
โดยดี |
| เขาก็ เฮียงคำคืนคอบทูล |
เถิงเจ้า |
| บัดนี้ มุนตรีพุ้นภายหลาน |
ฮามเคียด |
| เท่าว่า ผู่แห่งเหง้าแขข้อ |
ขอบงาม ฯ |
| ๑๖๓๐๏ ฝูงบ่าวเมี้ยนดาหาบ |
จักคืน |
| เขาก็ แวนชันความฮ่อเผือ |
สองข้า |
| คำพึนเท้าทุกเชียง |
ซ้ำสั่งถ้วนแล้ว |
| บ่กว่า เจ้าลุ่มฟ้าใจแจ้ง |
ค่อยคนิงเที่ยวเถิ้น ฯ |
| ๑๖๓๑๏ แต่นั้น พระบาทท้าวทนคั่ง |
คับทรวง |
| ภูธร ผายวิญญาณค่อยยิน |
ฝูงเหง้า |
| แต่นั้น สามมะเฮียวพร้อมอาวพวง |
พลสว่าย |
| ไหว้ท่านเจ้าทองล้าน |
ลวดแหน ฯ |
| ๑๖๓๒๏ กลัวท่อ ท้าวอว่ายช้างเชิญเพื่อน |
พลัดคืน ดั่งนั้น |
| คือว่าบุญเขา ฝูงกวานแกเกิดคาม |
คุงฟ้า |
| อันจัก ฝืนเขาให้คลาเวียง |
ฮอยยาก |
| บัดนี้ ค้ายไพร่ฟ้าขืนไว้ |
คั่งเชียง ฯ |
| ๑๖๓๓๏ เจ้าจากแท้ทวนออก |
ดอมพลว่าอัน |
| เพิงถี่ เฮียงคำโลมเล่าปุน |
ไปต้าน |
| ดูดั่ง คำเคืองเบื้องเฮาฮน |
พ้นขนาด |
| ควรค่อย วางอ่อนเจ้าแพงล้าน |
บ่ขีนชอบดาย ฯ |
| ๑๖๓๔๏ พระบาทฮู้ฮีถืก |
แถมคดี |
| เลยลวด สีนคำงามสั่งเขา |
แขหมั้น |
| ชื่อว่า มีใจพ้องภายแถว |
จักว่า สันใด |
| ลุงก็ คึดฮ่อชั้นตนท้าว |
โทษมัว หนี้แล้ว ฯ |
| ๑๖๓๕๏ ควรชอบซ้ำทุกภาค |
ยาบัง |
| กลอยกลัวการบ่เสถียร |
เมือหน้า |
| ภูธรท้าวมิฟัง |
จักว่า รือได้ |
| พลเพื่อน เต้าลุ่มฟ้าเชิญเจ้า |
จิ่งมานั้นดาย ฯ |
| ๑๖๓๖๏ ชะพ่ม พร้อมปู่พ้นพวงสว่าย |
สามมะเฮียว |
| ฮมฮมเลยเลิกลา |
ลงห้อง |
| เขาก็ ทวนเทียวเท้าเถิงเจือง |
คืนคอบ |
| กลอยกล่าวข้อแขต้าน |
แต่งาม ฯ |
| ๑๖๓๗๏ พระบาทฮู้ฮับชอบ |
เพิงคดี |
| ปุนคำควรค่อยถาม |
แถลงต้าน |
| ฮอยที่ ไททานถ้อยดูลุง |
เฮาถ่อยจิงแล้ว |
| เมืองปั่วเมี้ยนเมือป้าน |
มอบมวล ฯ |
| ๑๖๓๘๏ อันนี้นับท่อ ฮู้ฮ่อมเบื้องเฮวช่อย |
ชนพลาย |
| ฮมเพิงยังไป่ควร |
จาเจ้า |
| คนิงดูแท้อันอาย |
มีมาก |
| ชอบท่าน ผู่แห่งเหง้าขนิงเผี้ยน |
ผ่อคาม ฯ |
| ๑๖๓๙๏ แต่นั้น นบนาถแล้วเลยพราก |
ภูบาล |
| เฮียงคำงามกล่าวลุง |
ทังป้า |
| โสมคราญอั้วอามคาย |
ตรอมโศก |
| น้ำลูบหน้าแครงไล้ |
อยู่วอน ฯ |
| ๑๖๔๐๏ เคียดที่ วิบากโอ้เอาโทษ |
มาสนอง นี้นอ |
| เมื่อนั้น ภูธรผันลูกโลม |
เลยต้าน |
| ฮอยที่ บุญสูงสร้างเจียมประถม |
เถิงคอบกันแล้ว |
| ทรงเทศชั้นเชียงล้าน |
แห่งอวน ฯ |
| ๑๖๔๑๏ เจ้าค่อย คึดชอบข้อแขยิ่ง |
ยศขวาง |
| คนิงคำควรค่อยพี |
จารณ์ถ้วน |
| พ่อนี้เปนดั่ง สูระพางหว้ายวาดา |
ดั้นต่ำนี้แล้ว |
| น้อยนึ่งม้วนเสียเศร้า |
มืดแสง ฯ |
| ๑๖๔๒๏ เจ้าข่ำนิ้วผันลูก |
เชยชม |
| ปุนแคเฮียงฮีบฟาย |
เถิงไท้ |
| เมื่อนั้น มาดากลั้นกลอยฮม |
ฮักลูก |
| แม่ถอดแก้วแหวนล้วน |
ค่าเมือง ฯ |
| ๑๖๔๓๏ ชะช่อนนิ้วส้วยส่อง |
สมงาม |
| เขาก็ ปุนเปืองประดับแต่งดี |
ดาไว้ |
| แพนหลามเท้าเชียงจวง |
ตั้งหอก |
| เทียนเฮื่อเท้ายวงไต้ |
ส่องยาม ฯ |
| ๑๖๔๔๏ ให้บอกห้างช้างใส่ |
ปะคือคำ |
| แองเลือนจัดพวกตาว |
เตินถ้า |
| ธรรม์ยำเมี้ยนประนมมือ |
นบนาถ |
| พร้อมสั่ง เจ้าลุ่มฟ้าสองแก้ว |
ลูกลา ฯ |
| ๑๖๔๕๏ เจ้าค่อย ลงเพื่อนน้องเฮียงอาสน์ |
พีฮมก่อนเถิ้น |
| วันลุนเลยเล่ามา |
สถานกว้าง |
| คนกลมกล้ามสองพลาย |
อวนออก |
| ขึ้นขี่ช้างซำย้าย |
ย่างไป ฯ |
| ๑๖๔๖๏ เล็งดู ทุกขอกแจ้งเทียนเฮื่อ |
ฮิมทาง |
| ไสวแพนหอกเหลือ |
หลายถ้อง |
| แม้งนึ่งเถิงที่ พะลานขวางชั้นเชียงจวง |
คนคั่ง |
| อั้วค่า เจ้าติ่วสร้อยฮมฮู้ |
ฮ่างอาย ฯ |
| ๑๖๔๗๏ ชะพั่งพร้อมฝูงหมู่ |
โยธา |
| ทังหลายพับจอดเซา |
ทันกว้าง |
| เมื่อนั้น เร็งโญท้าวคึดคาม |
คนิงมาก |
| ให้ฮีบย้ายแควนหน้า |
จอดเกย ฯ |
| ๑๖๔๘๏ แปรปากเมี้ยนทางท่อง |
ประดับดี |
| ภูธรเลยล่วงไป |
ปุนถ้า |
| เทพีอั้วเฮียงเกย |
น้องข่ำ |
| เอาอุ่นผู้นงหน้า |
สู่สถาน ฯ |
| ๑๖๔๙๏ ญั่งญั่งเชื้องสาวพร่ำ |
พัดวี |
| ฮมฮมปลงเครื่องคราญ |
คลาเมี้ยน |
| โสภาสร้อยโสมศรี |
แมนหล่อ |
| โสมฮาบเนื้อผิวเผี้ยน |
เกิ่งกัน ฯ |
| ๑๖๕๐๏ คือคู่ อินทร์แต่งตั้งเหลาหล่อ |
สมสองแท้แล้ว |
| ลำลำผันแนบนาง |
ในผ้า |
| ฮองๆไต้เทียนยาม |
ยวงส่อง |
| เมื่อนั้น ป้าซ่าให้ปุนเหล้า |
ฮีบเฮียง ฯ |
| ๑๖๕๑๏ ญ่องๆนิ้วท้าวแกว่ง |
ไกวปาน |
| ผายเสียงเถิงเผ่าผี |
ฝูงด้ำ |
| ผานๆเหลื้อมบวยคำ |
ค้อมก่อง |
| พุ่งๆน้ำแถมล้น |
เลื่อนไห ฯ |
| ๑๖๕๒๏ เชิญพ่องเชื้อชั้นหมู่ |
แนวนาม มากิน |
| ตูจัก เตงแฮงฮบฮาบแกว |
กวนป้าน |
| บัดนี้ ลุงวางให้โสมงาม |
ลงทุ่น ทรวงแล้ว |
| พงศ์เผ่าเชื้อเชียงล้าน |
ช่อยระวังแด่เนอ ฯ |
| ๑๖๕๓๏ สองออกพร้อมเผืออุ่น |
อวนศรี |
| โพยปาปังอย่าเบียน |
บุญซ้าย |
| เทพีง้อมเม็งจอม |
เจ้าแม่ กูพุ้น |
| ขวางซู่ค้ายคูนคุ้ม |
ช่อยแขง แด่เนอ ฯ |
| ๑๖๕๔๏ เขาก็ ทนโศกฮ้อนฮมแต่ |
ตูมา กี่ดาย |
| บัดนี้ กลอยแฮงตกต่างแดน |
เขาขั้น |
| ฝูงเคยคุ้มฮักษา |
คุงขนาด |
| เชิญชู่ชั้นควงฟ้า |
ช่อยแฮง แด่เนอ ฯ |
| ๑๖๕๕๏ แล้วปิ่นเปื้องปานพาด |
ฮิมไห |
| เล็งเหน จันทะรังเฮืองส่องแสง |
สูนฟ้า |
| ดีแก่ ลมเชยพร้าวไกวใบ |
บานควี่ |
| เมื่อนั้น อั้วอว่ายหน้าเชิญน้อง |
ข่ำกำ ฯ |
| ๑๖๕๖๏ เจ้ายื่นนิ้วผันพี่ |
เอาโตง |
| ลำๆมือแนบเฮียม |
เฮียงพร้อม |
| ฝูงสาวเปื้องเทียนโยง |
ยวงส่อง |
| พระบาทย้ายคีงค้อม |
ฮ่วมสอง ฯ |
| ๑๖๕๗๏ แล้วเป่งเปื้องเนืองก่อง |
พี่ทวาย |
| ลำๆยอยองคำเที่ยนลง |
เลยได้ |
| ประมาณเมี้ยนทังหลาย |
ไหว้สั่ง |
| พร้อมพากย์ไท้ธรรม์เหง้า |
เลิกลง ฯ |
| ๑๖๕๘๏ ชะพั่งเชื้องลดม่าน |
ลายคำ |
| เมื่อนั้น ภูธรผันแนบนาง |
ในผ้า |
| ลำๆนิ้วเชยชม |
ประชิดเน่ง |
| หน้าต่อหน้าเอาอุ้ม |
อุ่นทรวง ฯ |
| ๑๖๕๙๏ ดีแก่ ลมเป่งเปื้องเหมือยหยาด |
ยอยเย็น |
| เชียงหลวงพักบ่นัน |
นอนพร้อม |
| เซ็นๆซ้ำตาเวา |
ฮ้องฮ่ำ |
| ดาวดาดข้อนเดือนซ้าย |
ไก่ขัน ฯ |
| ๑๖๖๐๏ อ่ำท่ำเนื้อเกลี้ยงกล่อม |
กันหลับ |
| ศรีใสสันตื่นยาม |
ยังผ้า |
| เหมือยฮวายไม้ลมบน |
เบยเมฆ |
| สูรย์ส่องขึ้นเฮืองฟ้า |
เฮื่อแสง ฯ |
| ๑๖๖๑๏ เชืองเลิกกั้งเมี้ยนม่าน |
เมือขอ |
| ฝูงเคยแปงเครื่องอัน |
อัวน้ำ |
| ออระชอนเนื้อสองศรี |
สรงอาบ |
| คันธเรศน้ำฮวายเฮ้า |
ฮสกระจวน ฯ |
| ๑๖๖๒๏ โสมฮาบเมี้ยนมาแท่น |
ธรรม์ขวาง |
| ภูธรผายผ่อเมิล |
เมืองกว้าง |
| ไทเซ็งชั้นเงินยาง |
ลือนาถ |
| คึ่งๆช้างดาล้น |
คั่งเชียง ฯ |
| ๑๖๖๓๏ ผ่อดู กากาดก้ามเฮือนใหญ่ |
สุดผอม พุ้นเยอ |
| กงนครคูแวดเวียง |
วังอ้อม |
| ผ่านๆเหลื้อมเจียมปราง |
แก้วกู่ |
| น้ำผ่านอ้อมไหลกว้าง |
ฮาบงาม ฯ |
| ๑๖๖๔๏ ชะพู่พร้าวซ้องกาบ |
แสนสวน |
| พูคำซามฮ่มใบ |
แกมก้าน |
| ทังว่า แกวกวนช้างชูชีง |
ยียาด |
| นคเรศชั้นเชียงล้าน |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๑๖๖๕๏ หอช่อฟ้ามุกมาศ |
มุงคำ |
| ตระการเฮืองฮาบสูง |
สุมต้าย |
| ธรรม์ยำย้องเงินยาง |
ยศมาก |
| เทียมแทบเท้าควงฟ้า |
เกิ่งอินทร์ ฯ |
| ๑๖๖๖๏ พู่งๆเหลื้อมหลายหลาก |
มุกดา |
| นรินทร์ เขาเญียคำเกื่อนคอน |
คนกล้า |
| รือจัก วางเวียงให้แมนมา |
ชีงยาด |
| แหนงว่า ซ้ำชั่วเมี้ยนเมือฟ้า |
บ่กลัว ฯ |
| ๑๖๖๗๏ เมื่อนั้น ภูวนาถเจ้าท้าวซึ่ม |
พญาหลวง |
| ปันความจัดพวกครัว |
ควายช้าง |
| ทำเปืองพร้อมทุกลวง |
เลยกล่าว |
| โยเธศล้นโฮงฮ้าน |
คั่งคน ฯ |
| ๑๖๖๘๏ เฮวฮีบย้ายปงป่าว |
ปุนหาม |
| ญนๆ ยอพานคำคู่นาย |
ปันถ้วน |
| ฮองๆเหลื้อมชามจีน |
จูมมาศ |
| ทะไลเลิกล้วนแพนซ้อย |
ชู่ควง ฯ |
| ๑๖๖๙๏ แต่นั้น เจ้าพาดข้อแขสั่ง |
ทีเดียว |
| สูเญียะ ยวงคำควรกล่าวเจือง |
ใจกล้า |
| วันนี้เฮาจัก เกลียวพลายแพ้พลแกว |
กระจัดพราก |
| เผือออกข้าควายช้าง |
อิกพลาย ฯ |
| ๑๖๗๐๏ เบื้องปากชั้นเชียงใหญ่ |
เงินยาง |
| ลุงก็ หาทังหลายแต่งตอม |
เติมเจ้า |
| เขาก็ ลาลงล้ำโฮงขวาง |
เถิงราช |
| ทุกที่เค้าแคมคุ้ม |
คั่งพะลาน ฯ |
| ๑๖๗๑๏ นบนาถแล้วเลยมอบ |
มวลแถลง |
| เมื่อนั้น เร็งโญขานขอบลุง |
ทังป้า |
| ฝูงเคยฮู้ปุนแปง |
ปันคู่ |
| ค้ายส่ำข้าโดยด้าม |
ดั่งเลิง ฯ |
| ๑๖๗๒๏ ชะพู่ถ้องแถวถี่ |
ถันงาม |
| ฮมเพิงกลอยกล่าวพลาย |
พลีเข้า |
| บัดนี้ จักจวนต้องสมคาม |
คราวใหญ่ |
| แหนฮอดเหง้าควงฟ้า |
คู่ผี ฯ |
| ๑๖๗๓๏ พ่อท่าน ภูไชยท้าวจอมโลก |
เมือแมน มากิน |
| คูนตู ทวนสิงญีฮาบแกว |
กวนข้า |
| อันนึ่ง แนนเนืองด้ำเดิมเดียว |
เชื้อปู่ มากิน |
| เชิญช่อยป้าปางนี้ |
อย่าไล ฯ |
| ๑๖๗๔๏ ฝูงอยู่เฝ้าแฝงราช |
ฮักษามากิน |
| ชนพลายไสส่งเขา |
ขนันข้าง |
| เทพาด้าวดอยดิน |
ครุฑนาคมากิน |
| เคียดเพื่อ แกวชวดช้างชูล้ำ |
ล่วงลุง ฯ |
| ๑๖๗๕๏ ตนท่าน เจ้าฟากฟ้าจตุโลก |
เล็งแขงข่มเถิ้น |
| ตูจัก วอนเร็งโญผ่อสูง |
แสนถ้าน |
| ผัดว่า วังเอาได้แองกา |
ท้าวกว่า |
| ใผบ่ต้านแขฮ้าย |
ฮีบวอน กี่ดาย ฯ |
| ๑๖๗๖๏ แต่นั้น สว่าๆเปื้องน้ำหล่อ |
วางสลา |
| ภูธรทวยผืนแครงอุ่นตน |
ตางง้อม |
| เสนาพร้อมทุกถัน |
ถ้วนคู่ |
| ค้ายส่ำเหง้ากินแล้ว |
เลิกทะไล ฯ |
| ๑๖๗๗๏ ชะพู่ย้ายยอหมาก |
พานคำ |
| ฝูงครัวเทแจกไป |
ปุนล้าง |
| เมื่อนั้น ธรรม์ยำผู้ผลควร |
ท้าวซึ่ม |
| ลอนเลือกช้างตัวกล้า |
คาดควาญ ฯ |
| ๑๖๗๘๏ คึดที่ ท้าวตื่มเต้าเติมช่อย |
ชนพลาย |
| มามวลเต็มแต่พะลาน |
เหลือล้น |
| ดูที่ ปิปายไท้ทรงเมือง |
มนุสราช |
| จัดแต่งให้ฝูงต้น |
ช่างหลาน ฯ |
| ๑๖๗๙๏ ยังท่อไว้ตัวอาด |
อินทร์ปัน |
| ชื่อว่า พิมานลุงขี่เมือ |
เมืองฟ้า |
| จักตำต้องตายืน |
ยันก่อนหลานแล้ว |
| เจ้าค่อย ขนันหมู่หมั้นแขงข้า |
ข่มไกล ว่าเนอ ฯ |
| ๑๖๘๐๏ หมักหม่อนหน้าท้าวฮุ่ง |
คึดคาม |
| มิฮ่าง เฮามางอยผ่อลุง |
ชนช้าง ฮู้บ่ |
| เฮาบ่ ยินขามดั้งกวนแก |
ชนฮาบ |
| ให้ออกผู้ธรรม์อ้าง |
ผ่อเมิลชอบดาย ฯ |
| ๑๖๘๑๏ ทุกตาบตั้งแพนหอก |
เขนบัว |
| เสินๆพลายแกว่งกระดีง |
ดังก้อง |
| จอมหัวให้ปุนพล |
ฝูงขนาด |
| ประดับคู่พร้อมเพงกล้า |
เกื่อนคาน ฯ |
| ๑๖๘๒๏ ชะพาดพร้อมงาเผือก |
เชียงแดง |
| ผานๆยกย่างเชิง |
ซำย้อง |
| เฮาจัก กลอยแฮงแพ้พลแกว |
กระจัดพ่าย |
| เมี้ยนป่าวค้องปันแล้ว |
ชู่ขุน ฯ |
| ๑๖๘๓๏ แต่นั้น เจ้ากล่าวถ้อยเถิงออก |
กลอนงาม |
| เฮาจัก มุนพลประดับแต่งดี |
ดาพร้อม |
| สูเญียะ ยวงความไหว้จอมเมือง |
คืนคอบ |
| เจ้าจัก แส้ชะค้อมไปต้อง |
ต่อทานก่อนนั้น ฯ |
| ๑๖๘๔๏ ฮู้ว่า คำชอบท้าวผู้ผ่าน |
นครขวางกล่าวแล้ว |
| ดูดั่ง ยังเคืองคุงฝ่ายหลาน |
หลายชั้น |
| แควนจัก ฮามเฮือนเว้นวางสาว |
มาเพื่อนสังนี้ |
| ให้ออก คึดซู่ชั้นชมถ้า |
ผ่ององ ว่าเนอ ฯ |
| ๑๖๘๕๏ เขาก็ นบนาถท้าวผู่เผื่อน |
แถนคูน |
| ลาภูธรด่วนถอง |
ธรรม์เหง้า |
| เล็งเห็น สูรย์ใสฮ้อนเฮืองพะโยม |
ตัดทีบ |
| สูเญียะ คืนกล่าวเจ้าทองล้าน |
ลูกจอม ฯ |
| ๑๖๘๖๏ จักใคร่ ถิ้มถีบช้างชนก่อน |
กวนทาน |
| เปนใดดอมบาปลุง |
ลางแล้ว |
| ขันค่อย วางหลานให้ขนันพล |
คูนออกจิงเถิ้น |
| บ่มี แหนงหน่ายกลั้วลางแล้ว |
อย่าไล ฯ |
| ๑๖๘๗๏ เขาพอกถ้อยเถิงกล่าว |
กลอยเสียง |
| ภูธรไลผ่อคาม |
คนิงหน้า |
| เฮาจัก วางเวียงไว้ปุนใผ |
แขงเขื่อน |
| ให้ท่าน เจ้าลุ่มฟ้าฟังห้าม |
อย่าลง ฯ |
| ๑๖๘๘๏ เท่าว่าประดับเพื่อนพร้อมฝูงแกว่น |
กระทำเลิงนั้นเนอ |
| ตูจัก ฝืนสงคามต่อแกว |
กวนปล้น |
| เขาก็ ฟังพอแล้วเลยลา |
ภูวนาถ |
| คืนคอบท้าวธรรม์ต้น |
ที่สถาน ฯ |
| ๑๖๘๙๏ พระบาทฮู้ฮับพากย์ |
พลอยจา |
| รือจัก ขีนคำหลานห่อนเปน |
ปางนี้ |
| ขวาๆต้านคำสูง |
เส็งต่อ |
| ท้าวซึ่ม เจ้าลุ่มฟ้าปันช้าง |
ชู่นาย ฯ |
| ๑๖๙๐๏ หนักเหนื่อง แส้ชะค้อมแควนก่อน |
สามมะเฮียว |
| มันนั้น ชนพลายเปรียวต่อแกว |
กวนต้อง |
| ทุงเขียวข้างหนองหลวง |
ผ่านผ่าน |
| มันนั้น เชื้อเผ่าน้องนางเหง้า |
เฮ่งหาญ ฯ |
| ๑๖๙๑๏ ทันที่ หอกก่านป้องเบื้องหมู่ |
นายจัน |
| กวานแกระอาแต่เขา |
ไปต้อน |
| ญนๆช้างคำยวง |
งัววาด |
| ชะเพือกพร้อมเขาอ่อน |
แองเลิน ฯ |
| ๑๖๙๒๏ กากาดแส้ช้างชวด |
ซัดหา |
| เสินๆพลายแกว่งกระดิง |
ดังก้อง |
| แพนหางตั้งกางนา |
เนืองหอก |
| เมื่อนั้น แกวตื่นท้วงดาช้าง |
ชู่เวียง ฯ |
| ๑๖๙๓๏ ป่าวเพื่อนพร้อมทุกขอก |
ประดับดี |
| เกากลองเสียงข่มเต็ง |
เตินถ้า |
| เมื่อนั้น บาศรีผู้แถนคูน |
ลงเกิด |
| ย้ายไถ่ผ้าผืนล้ำ |
ค่าเมือง ฯ |
| ๑๖๙๔๏ ประเสริฐพร้อมคุบเครื่อง |
แสงยำ |
| ไฟฮวายเฮืองฮีบฮม |
แหวนแก้ว |
| ลำๆนิ้วนวลศรี |
สบสอด |
| ดาเครื่องแล้วเตินตั้ง |
แต่งพล ฯ |
| ๑๖๙๕๏ เมื่อนั้น เจ้ากอดอั้วโสมพี่ |
เพิงเพลา |
| การกังวลท่อใย |
มีข้อง |
| เทพีแก้วกระสันเหงา |
มีมาก |
| เทื่อนี้ พี่อยู่ห้องหิวไห้ |
เกิ่งตาย แลซาม ฯ |
| ๑๖๙๖๏ ท้าวฮุ่งฮู้แถลงพากย์ |
เพิงวอน |
| ชลทีนองแผ่ผาย |
ผืนผ้า |
| เก็งญาเยื้อนโอยพร |
ทังโศก |
| พรหมเทศเจ้าจอมฟ้า |
จื่อจำ แด่ถ้อน ฯ |
| ๑๖๙๗๏ เมื่อใด ลุโชคแพ้ท้าวกว่า |
แองกา |
| ตูจัก บนเทียนคำเกิ่งตน |
ตามไหว้ |
| เขาหาก เวราฮ้ายวินวอน |
ทวนโทษ |
| เชิญช่อยแพ้โดยได้ |
ดั่งฝัน แด่เนอ ฯ |
| ๑๖๙๘๏ พอที่ ชนฮาบแพ้แกวโคตร |
คืนขวาง เทื่อนั้น |
| ประสงค์สันคือคู่เฮา |
แฮงอ้าง |
| ทุกไทเที้ยนเงินยาง |
ญูแต่ง |
| เจ้าค่อย เข้าต่อช้างชนฮื้อ |
ฮาบเต็ง แด่เนอ ฯ |
| ๑๖๙๙๏ ซู่แห่งให้พรพากย์ |
สวัสดี |
| เมื่อนั้นอือทือ ไทเชียงเครือเกื่อนเพง |
พลง้อม |
| โงงๆค้องเภรี |
ฮันป่าว |
| พร้อมพาบ ขึ้นขี่ช้างผายย้อง |
หยั่นแคง ฯ |
| ๑๗๐๐๏ ใจเบ่งเข้มเขาผ่อง |
เญียคำ |
| ฮมๆถือทุงแดงดาดดิน |
ดาเต้า |
| ชาวดอยก้ำภูเมิน |
อวนก่อน |
| เขาก็ นำราชเจ้าใจเข้ม |
ออกเวียง ฯ |
