| ๓๒๐๑๏ ผ่อดู เลื่อนๆน้ำต้องตาด |
ตีนผา พุ้นเยอ |
| วาโยโยงล่วงบน |
ดังก้อง |
| เฮามาได้ซาววัน |
ใกล้ฮอด |
| ปานนี้น้องท่าน เจ้าหมื่นม้าวคองข่าว |
เฮานาน แลซาม ฯ |
| ๓๒๐๒๏ วันปลอดแจ้งมื้อใหม่ |
ยามแลง |
| ควรที่ ปุนพิมมะบาลฮีบเมือ |
แหนถ้อย |
| นางเมืองผู้แพงศรี |
จักฮอด |
| แม่ท่าน เจ้าตี่วสร้อยต้านสั่ง |
ทุกประการ ฯ |
| ๓๒๐๓๏ บัดนี้ สูรย์สอดดั้นหลึมเหล่า |
เสียแสง พุ้นเยอ |
| นายพิมมะบาลใส่ใจ |
จำหมั้น |
| ดีแก่ ลมแซงซ้ายพรึกสา |
ก้องเถื่อน |
| เมื่อนั้น ชะนีฮ่ายไม้มวลฮ้อง |
ฮ่ำคอน ฯ |
| ๓๒๐๔๏ จัดเพื่อนพร้อมแปลงที่ |
ระวังแหน |
| ชะลอนเลียนตูบเพียง |
มุงฝ้า |
| แจนๆช้างพังพลาย |
พับแหล่ง |
| เมื่อนั้น ผู่จิ่งหน้าเพาแล้ว |
ลวดนอน ฯ |
| ๓๒๐๕๏ แพ่งๆนิ้วเยียวลูบ |
โลมขวัญ |
| คอนๆหลับชั่วยาม |
ยังผ้า |
| ดีแก่ ดาราแจ้งจันทรัง |
เฮืองโลก |
| เมื่อนั้น นกห่านฟ้าบินหลิ้น |
ส่งเสียง ฯ |
| ๓๒๐๖๏ กูโงกเค้าเต้นตื่น |
เต็มดง |
| สำเนียงเขาแขกแซว |
ซมฮ้อง |
| แม้งนึ่ง หงสาแล้วบินเห็น |
ฟ้อนปีก |
| สว่าสว่าก้องเสียงสิ่ง |
แสนวอน ฯ |
| ๓๒๐๗๏ ดีแก่ ลมเบิกผ้าเฟ็ดฟีก |
สูรย์ใส |
| ชะลอนควาญคาดพลาย |
มาห้าง |
| ผัดใผพร้อมพิมมะบาล |
แส้ฮีบ |
| ง้อมย่างขึ้นเมือช้าง |
อยู่วอน ฯ |
| ๓๒๐๘๏ ผ่อดู ทุกกีบฟ้ามัวมืด |
บดศรี พุ้นเยอ |
| นางจอมจัดลูกเมือง |
เมือหน้า |
| ทวีชั้นนครหลวง |
สุดผ่อ |
| เที้ยนส่ำข้าวอนแจ้ง |
ฮีบแฮง ฯ |
| ๓๒๐๙๏ แม้งนึ่งเถิงที่ เขาต่อตั้งเมิลมู่ง |
เงินยาง |
| อาวพายแยงกล่าวจอม |
ทังง้อม |
| ทันที่ ญนๆเหลื้อมดวงปรางค์ |
ผาสาท |
| น้ำใหญ่อ้อมบาลังท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๓๒๑๐๏ กากาดตั้งหอราช |
เร็งญา |
| ฮวานๆใสส่องคำ |
คุงฟ้า |
| บัดนี้ ลุงวางไว้แสนนา |
ยูแต่ง |
| ประดับแผ่นซ้อยตางฝ้า |
ย่อมมุง ฯ |
| ๓๒๑๑๏ แพ่งๆพุ้นเฮียกชื่อ |
เชียงสา |
| ทุงทองเนืองนาคโคม |
คำไล้ |
| ทันที่ เคหาห้องหอสิงห์ |
โสมสะอาด |
| ประดับแผ่นแก้วคำล้วน |
เลียบลาย ฯ |
| ๓๒๑๒๏ ดูหลากเหลื้อมหลายหลาก |
พิไส |
| เชียงขวัญแฝงฝ่ายดอย |
เทียมถ้ำ |
| ไสวซองปาลี |
เลียนลูก |
| น้ำทั่งอ้อมไหลล้อม |
แวดวัง ฯ |
| ๓๒๑๓๏ ที่นั้น ลุงท่านให้ปลูกกล้วย |
แสนส่ำ แกมตาล |
| ออระทึมเฮียงฮ่มไบ |
แกมก้าน |
| ผานๆเหลื้อมหอลาย |
ลมแกว่ง |
| ซ้อยกาดไว้หลายล้าน |
คั่งสาง ฯ |
| ๓๒๑๔๏ ที่นั้น เขาต่อตั้งหอมู่ง |
เมิลเมือง |
| หลิงดู โฮงหลวงสูงผ่านดอย |
มุงฝ้า |
| เนืองๆช้างสารงา |
เงยย่าง |
| โฮงฮาบฟ้าสูรย์แจ้ง |
จิ่มดอย ฯ |
| ๓๒๑๕๏ เบื้องพ่างพุ้นเขาเฮียก |
เชียงดา |
| หลิงคอยไกลหมื่นผอม |
ผายกว้าง |
| นาวาผ้ายเทียวดัน |
เดินเทศ |
| เขาบ่ฮ้างฮามค้า |
ส่งสิน ฯ |
| ๓๒๑๖๏ ประเสริฐได้คุบเครื่อง |
ของคาน |
| ตีนเวียงคูแวดวัง |
เลียนล้อม |
| ตระการเบื้องหัวเมือง |
เชียงแท่น |
| ที่นั้น ลุงแต่งถ้าถวายง้อม |
ม่วนเมือง ฯ |
| ๓๒๑๗๏ ดินฮาบล้วนเมิลผ่อ |
ผายงาม |
| ไสวเนืองป่าตาล |
ตีนบ้าน |
| ฮวานๆเหลื้อมวันใส |
ปลงเที่ยง |
| พายกล่าวแล้วเลยย้าย |
ย่างไป ฯ |
| ๓๒๑๘๏ ฟังยิน อี่เอี้ยงฮ้องกูโงก |
สูรเสียง พุ้นเยอ |
| พาลีไกวแกว่งสม |
สูนเค้า |
| นางเล่า แถมวอนเบื้องบันเทา |
ทนสวาท |
| ก็เพื่อ ฮักยี่เจ้าทองล้าน |
บ่ลืม ฯ |
| ๓๒๑๙๏ พอเมื่อ วันคลาดค้อยคลาค่ำ |
บดเย็น |
| ออระทึมเขาขอบแดน |
ดอยล้อม |
| เซ็นๆช้างซำเซิง |
ควาญแส่ง |
| ทีนั้น น้องท่านผู้คีงค้อม |
แว่นอน กี่แล้ว ฯ |
| ๓๒๒๐๏ ตูแต่งตั้งกว้านใหญ่ |
เสาสูง |
| ลมออนโบยเบิกบน |
เบยไม้ |
| ลุงอาวเมี้ยนแพนทอง |
เท้าจอด |
| จาซักไซ้ยามค้อย |
ค่ำเอียง ฯ |
| ๓๒๒๑๏ เมื่อนั้น ง้อมหอดไห้ฮักแม่ |
ภายหลัง |
| เฮียงกุญชรชู่ตัว |
ควาญแก้ |
| กางพะนังน้าวพีดาน |
ลดม่าน |
| ช้างใหญ่แส้ลงน้ำ |
ท่าเพียง ฯ |
| ๓๒๒๒๏ ผ่อดู วันผ่านเศร้าสูนเมฆ |
มัวไถน พุ้นเยอ |
| เมโฆเฮียงฮูปสิงห์ |
แสวงถ้ำ |
| ลมไกวเปื้องปลิวแปน |
กากาด |
| หลายช่อช้องเขียวข้ำ |
แข่งนิล ฯ |
| ๓๒๒๓๏ ชะพาดพร้อมคือคู่ |
คนแถลง |
| ลางโสมสันเผ่นผยอง |
เมิลซ้าย |
| ลมแฮงเปื้องปลิวแปน |
กระจัดจาก |
| แล้วเลาะค้ายเฮียงฮู้ |
ฮูปเสือ ฯ |
| ๓๒๒๔๏ แปรงวากหน้าเหลียวเหลือด |
หลิงทวาย |
| ลางดวงบานแค่เครือ |
มวลไม้ |
| พระพายเค้าเท็งภู |
พานเถื่อน |
| ฝูงพวกน้อยยวงไต้ |
แต่งเพา ฯ |
| ๓๒๒๕๏ จัดเพื่อนพร้อมทังปู่ |
ลุงอาว |
| ศรีคราญนอนจิ่มจอม |
ใจแจ้ง |
| ชะบุเนื้อขาวฟอง |
คีงฮาบ |
| เคียดเพื่อ นิราศท้าวนอนแล้ง |
ลวดเหงา ฯ |
| ๓๒๒๖๏ สองตาบเมี้ยนแล้วเลิก |
ลาลง |
| ทังเมืองเนาตูบเพียง |
แฝงเฝ้า |
| ฮงฮงเหลื้อมขอคำ |
ลดม่าน |
| ผู้พี่เหง้าคีงค้อม |
ค่อยนอน ฯ |
| ๓๒๒๗๏ เหมือยผ่านถ้ำย้อยยอด |
จวงทอง |
| คอนคอนคึดจอดเจือง |
จอมไท้ |
| เมื่อนั้น สองนายพร้อมพิมมะบาล |
เถิงยี่ |
| ขึ้นขาบไท้ประนมนิ้ว |
นอบถวาย ฯ |
| ๓๒๒๘๏ วันนี้ พี่ท่านยั้งภูมุ่ง |
คราวนอน |
| จำเผือผายฮีบเฮว |
เถิงไท้ |
| สองขุนไหว้ภูธร |
ทูลบาท |
| ง้อมม่วน เจ้าหมื่นม้าวยังสั่ง |
เผือมา ฯ |
| ๓๒๒๙๏ คึดฮุ่งท้าวธีราช |
ลุนจอม |
| วันเดียว คลาเชียงเครือพรากเมือง |
ฮมไห้ |
| แคงย่อม ตีงตนกลั้นใจจง |
ภูวนาถ |
| ถามข่าว พระบาทไท้ธรรม์ต้าน |
แต่ไกล ฯ |
| ๓๒๓๐๏ เมื่อนั้น พระบาทท้าวล้านโลก |
เลยกระสัน |
| ยินไกลกันขอดแด |
ดอมง้อม |
| บุญพันแก้วนางจอม |
ยังกล่าว |
| แม่ก็ โลมอ่อนเจ้าคีงค้อม |
เมื่อมา ฯ |
| ๓๒๓๑๏ ควรกล่าวข้อแขถี่ |
เถิงลุง |
| พิมมะบาลจัดฮีบลา |
ลงห้อง |
| เมือเถิงผู้บุญสูง |
ล้านมาศ |
| ไขข่าวตั้งเติมน้อง |
ชู่อัน ฯ |
| ๓๒๓๒๏ เจ้าผาดถ้อยเถิงข่าว |
นางจอม |
| ทังกองแพงค่อยมา |
มวลพร้อมดีตึ่ง |
| ก็บ่ มีโพยไข้การใด |
ดั้นเถื่อน เถิงนั้น |
| หลานท่านผู้คีงค้อม |
ค่อยมา แด่รือ ฯ |
| ๓๒๓๓๏ ชอบที่ ป่าวเพื่อนพร้อมทุกทั่ว |
ทังเมือง |
| พิมมะบาลจัดสั่งลง |
ลาไท้ |
| ขาเถิงผู้บุญเฮือง |
กลอยกล่าว |
| เฮาฮีบย้ายหมู่ช้างไปต้อน |
แต่นา ฯ |
| ๓๒๓๔๏ ค่าวค่าวหน้าเจ้ายี่ |
ยินสงวน |
| บาไทเนาแท่นทอง |
คนเฝ้า |
| เมื่อนั้น ศรีคราญป้าปุนใจ |
ฮีฮอด |
| ยินซึ่ม ผู้แก่นไท้ธรรม์ต้น |
ที่ยำ ฯ |
| ๓๒๓๕๏ กูก็คึดจอดอั้วทังอ่อน |
สามนาง |
| เยียวว่า ปีนคำกวนแผกกัน |
อายหน้า |
| ว่าจัก ปุนใผให้ไปตาง |
มิชอบ |
| กูจักลาท่าน เจ้าลุ่มฟ้าวันนี้ |
ลวดนอน พุ้นซาม ฯ |
| ๓๒๓๖๏ ลุงก็ คึดชอบถ้อยนางซึ่ม |
ชมฟัง |
| มึงเญียะ ไขกลอนโดยดั่งลาง |
ลาวเถ้า |
| พังบัวย้ายมาเฮียง |
ควาญแส่ง |
| ผู้ที่เหง้าผายช้าง |
ย่างงาม ฯ |
| ๓๒๓๗๏ เถิงแห่งใกล้หอราช |
เฮียงใด |
| นางงามฮับแม่เมือง |
เมือห้อง |
| ศรีไวพร้อมเนาใน |
สถานมาศ |
| เขาพี่น้องยังพร้อม |
แม่ตน ฯ |
| ๓๒๓๘๏ สะพาดเชื้องใช้พ่าง |
พัดวี |
| ผลควรกลอยกล่าวนาง |
นงหน้า |
| บัดนี้ ดวงศรีแก้วเชียงเครือ |
จักฮอด เฮาแล้ว |
| มันนั้น น้องก่ำพร้าสูเจ้า |
ใช่ทาม ฯ |
| ๓๒๓๙๏ เปนแต่ บุญขอดหมั้นหมายฮ่วม |
เฮือนเดียว แลลูก |
| เอาใจคึดเพื่อคาม |
คูนท้าว |
| ยาลอนปลิ้นเกลียวกัน |
กวนส่อ นั้นเนอ |
| ควรที่น้าวใจกว้าง |
แกว่นเพียง ฯ |
| ๓๒๔๐๏ อันว่า ทำชอบแท้แถนผ่อ |
ฮักษา ลูกเฮย |
| เฮียงคดีโดยดั่งลาง |
ลาวเถ้า |
| ใผหากกลัวจาแท้ไททาน |
เซ็งซ่า |
| ควรค่อยเล้าคำน้อย |
แนบสอน ฯ |
| ๓๒๔๑๏ ยาด่าด้วยแขแผก |
ผิดหู ท่านนั้น |
| เขาเฮียก คนแวนวอนกล่าวเกา |
แถมถ้อย |
| ปุนใดให้หาญพาย |
ฮู้ฮ่าง ดีดาย |
| มันนั้นตางยี่ เจ้าตี่วสร้อยเจียมแต่ |
ขาซาย กี่ดาย ฯ |
| ๓๒๔๒๏ ใผหาก คึดต่างข้อแผแผก |
ผิดคอง |
| ควรตายขันค่อยขอ |
สอนไว้ |
| ยาพองพร้อมฝูงมัว |
มักโทษ นั้นเนอ |
| แม่กล่าวเจ้าตามไต้ |
ส่องญาณ ฯ |
| ๓๒๔๓๏ อันว่า ประโยชน์ไห้เฮวเฮ่ง |
เฮียนสอน |
| ยาเฮียนฝูงแฝดยา |
ยำช้าง |
| ดั่งนั้น ภูธรท้าวจอมหัว |
เห็นเพศ |
| ควรที่ เข้าสู่ท้างตายแล้ว |
ส่องวัง ฯ |
| ๓๒๔๔๏ เปนเผตต้องจมจุ่ม |
อะวีจี |
| โพยบังเบียนอยู่นาน |
ในหม้อ |
| แสนที่ฮ้อนฮมตาย |
มรณาต |
| สรรพสิ่งฮ้ายฮอมห้อ |
แห่งตน ฯ |
| ๓๒๔๕๏ วิบากเบื้องยินอ่าน |
อาคม |
| คองมนต์ยำอย่าเฮียน |
เอาอ้าง |
| ดีท่อ กมใจแจ้งจงผัว |
ผายซื่อ ดีดาย |
| โพยเพศฮ้ายรือฮ้าง |
แห่งมัน ฯ |
| ๓๒๔๖๏ อย่าประมาทเบื้องบั้นเบื่อ |
คองธรรม นั้นเนอ |
| ให้ค่อย ภาวนาเนืองจูดเทียน |
ตามไต้ |
| ขันค่อย จำใจแจ้งโดยดู |
เดิมแม่ นั้นเนอ |
| เถ้ากล่าวไว้สอนน้อย |
ชู่คน ฯ |
| ๓๒๔๗๏ ค้ายแต่เชื้อฝูงเผ่า |
พงศา |
| พอเมื่อ มีกังวลหมั่นถาม |
แถมฮู้ |
| ยาลอนต้านเตียนผัว |
หมาไพร่ นั้นเนอ |
| ฝูงนั้น นักโทษผู้เขาซ้า |
ใช่ดี ฯ |
| ๓๒๔๘๏ ขันไตรตั้งตามแพ่ง |
บูฮม ดั่งนั้น |
| เทพีทุกท่วยไท |
ชมอ้าง |
| ลือเกียรติ์ท้าวประถมลาง |
เลิงเล่า |
| ใจแกว่นกว้างมธูซ้อย |
ชอบธรรม ฯ |
| ๓๒๔๙๏ ปางเผ่าท้าวผู่ชื่อ |
จุนันทา |
| ท้าวก็ ทำเนียมเอาหมู่คอง |
ขุนเถ้า |
| นางก็ กลอยคีงซ้ำฟังคดี |
โดยชอบ |
| ใจแกว่นเกื้อผัวแก้ว |
ชู่ประการ ฯ |
| ๓๒๕๐๏ แม้งนึ่ง บุญประกอบท้าวเลยเล่า |
ลุขวาง |
| คลองบูฮาณกล่าวสอน |
สูน้อย |
| เทื่อนี้ สวางคูนให้เปนเฮือน |
เฮียงยี่ |
| ยาเคียดค้อยขมเข้ม |
แข่งไฟ ฯ |
| ๓๒๕๑๏ ฮักพี่น้องฝูงเพื่อน |
เคหัง |
| กอยจงเจียนจอดใจ |
หอมข้า |
| ทังหลายพร้อมพักฟัง |
เย็นอยู่ |
| ท้าวฮุ่ง เจ้าลุ่มฟ้ายังแห่ง |
โฮงทอง ฯ |
| ๓๒๕๒๏ ขนาดนึ่งนั้นฝูงหมู่ |
ทาสา |
| ปุนของคานคู่คน |
ผืนผ้า |
| หอมเขาไว้เปนแฮง |
ท้าวฮุ่ง |
| น้อยแม่ คึดแผ่กว้างเมือหน้า |
ช่อยระวัง ฯ |
| ๓๒๕๓๏ ใจมุ่งกว้างผลผ่อ |
ผายคาม |
| ยาบังคุณเพื่อนควร |
เอาอ้าง |
| เกรงท่อ ไททานข้อแขขีน |
สมส่อ |
| ชื่อว่าท้าวฮุ่ง เจ้าโลกกว้างเมือห้อง |
แห่งใด ก็ดี ฯ |
| ๓๒๕๔๏ ยาผ่อหน้าแปรปาก |
ซอมซัง ท่านนั้น |
| เอาใจอันแม่สอน |
สูน้อย |
| หวังเห็นห้องพิมาน |
แมนมิ่ง |
| เฮาบ่ไฮ้สินสร้อย |
มั่งมูล ฯ |
| ๓๒๕๕๏ ยาล่ายลิ้นลวงสิ่ง |
เตียนผัว นั้นเนอ |
| บุญชายหนักใช่ทาม |
รือน้อย |
| ฟังยิน ฮวานๆฟ้าเท็งหัว |
ฮ้องฮ่ำ |
| แม่กล่าวเจ้าใจซ้อย |
สู่นาง ฯ |
| ๓๒๕๖๏ ยาข่ำน้องนางนาถ |
กองแพง นั้นเนอ |
| คึดเมื่อ เจืองวางพลัดพรากเฮือน |
ฮมไห้ |
| แคงย่อม วานขวัญท้าวธีดา |
คูนมิ่ง |
| ญูยี่ หว้ายป่าไม้ทานช้าง |
ช่อยเฮา ฯ |
| ๓๒๕๗๏ คุณท่านนั้นยังยิ่ง |
ทุกประการ |
| ปุนเขาฝูงผ่องเพ็ง |
เติมท้าว |
| อันว่า สวานงาช้างหมูนเมือง |
เจียมพ่อ นั้นดาย |
| ใจเบ่งเข้มทะลายม้าง |
มุ่นกระจวน ฯ |
| ๓๒๕๘๏ เม็งก็ แต่งเผ่าเชื้อเอาอ่อน |
เถิงเฮา |
| เลยมัวพลัดพรากเมือง |
กวนไห้ |
| ยาลอน กวนเกาต้านสมกัน |
การส่อ นั้นเนอ |
| พระบาทเจ้าฮอยฮู้ |
ฮ่างเฮา ฯ |
| ๓๒๕๙๏ น้อยแม่ คึดแผ่กว้างเหมือนฮ่วม |
อุทร |
| ยามัวมักเกลียดใจ |
จงซ้าย นั้นเนอ |
| อันนี้แม่ก็ ลอนแหนต้านตางจาม |
จำพราก |
| บ่กว่า เห็นเพศฮ้ายสูเจ้า |
จิ่งจา ฯ |
| ๓๒๖๐๏ แม่ก็ กลัวกากซั้นเขาข่าว |
นิยาย |
| ฮามบาจิตทะจอดโจร |
ใจบ้า |
| ภูธรเมี้ยนตายคน |
มรณาต |
| อินทร์อยู่ฟ้าฟังฮ้อน |
ฮ่ำคาญ ฯ |
| ๓๒๖๑๏ ชอบว่า มีลูกเต้าตามชาติ |
ชุมสาย |
| ยาจงวานว่าเฮา |
เปนอ้าย |
| ดูที่ ปิปายเจ้าเจืองลุน |
เปนแพ่ง |
| ควรที่ไว้ขวาซ้าย |
ช่างเจือง ฯ |
| ๓๒๖๒๏ อย่าแต่งตั้งตนว่า |
ยศสูง |
| บัดนี้ แดนนาเนืองเกยทอง |
ป่องปีน จามห้อ |
| ก็เผื่อ ลุงอาวพร้อมคูนหลาน |
เหลือยาก |
| ท่อไป่ น้าวนอกฟ้ามาส่วย |
สินทอง ฯ |
| ๓๒๖๓๏ แม่งวากต้านเท็งแท่น |
สานสาน |
| อามคายทังอู่เมือง |
ฝูงเหง้า |
| พอเมื่อ มีการท้าวเจืองลุน |
เลี้ยงแขก |
| สูก็ ยาอยู่เฝ้าแฝงน้อง |
นั่งเทียม ฯ |
| ๓๒๖๔๏ เยียวว่า ไทแฮกถ้อยกลอยกล่าว |
สินขวัญ |
| เสงียมคำควรค่อยโดย |
ดอมเถ้า |
| เมื่อนั้น แนนพันอั้วอามคาย |
ขานขอบ |
| คุณท่านล้นเท็งเกล้า |
กล่าวสอนลูกแล้ว ฯ |
| ๓๒๖๕๏ ตูก็ ประกอบไว้แวนใส่ |
ใจจำ |
| เฮาจัก ปุนทอนประดับแต่งดี |
ดาถ้า |
| ยอความขึ้นแหนเถิง |
ท้าวฮุ่ง |
| ป้าท่านเต้าวันนี้ |
ค่ำจวน ฯ |
| ๓๒๖๖๏ คึดฮู่งน้องเถิงที่ |
นางจอม |
| เฮาจัก ทวนพลายฮับแต่ไกล |
ตางต้อน |
| เร็งโญฮู้ฮอมเสียง |
สนองกล่าว |
| ขอบที่ป้าซึ่ม ฮู้ฮักน้องดูด้าม |
ใช่ประมาณ ฯ |
| ๓๒๖๗๏ ป่าวเพื่อนพร้อมวันพุ่ง |
ทุกเมือง |
| บาคราญเลยสั่งสอง |
นายใช้ |
| ขาเถิงผู้บุญเฮือง |
แล้วกล่าว |
| ให้แต่งตั้งปันถ้วน |
ชู่คน ฯ |
| ๓๒๖๘๏ ซะพู่หน้ายินชื่น |
ชมคดี |
| กองผลคึดที่อวน |
ทังม้า |
| พอยามค้อยราตรี |
เหมือยซ่าน |
| ผู้จิ่งหน้าคลาที่ |
เมือหอ ฯ |
| ๓๒๖๙๏ ลดม่านข้ำวังแท่น |
สถานทอง |
| ออรคีงควรอู่เมือง |
เทียมท้าว |
| ชะบองเนื้อผันผัว |
เอื้อมไหล่ |
| เจ้าหมื่นม้าวคนิงฮ้อน |
ฮ่ำคาญ ฯ |
| ๓๒๗๐๏ ออระม่อยนิ้วสว่ายลูบ |
เกศา |
| ประมาณหลับชั่วดี |
ดาวข้อน |
| คับคาค้ำเลยฝัน |
แฝงพี่ |
| ฝันว่า เฮียงฮูปง้อมนอนซ้อน |
ฮ่วมแคง ฯ |
| ๓๒๗๑๏ หน้าต่อหน้าทุกที่ |
เทียมสอง |
| ฝันว่า ชมนางแพงกล่อมกลม |
เฝือฝั้น |
| ฝันว่า ชะบองนิ้วซอนคอ |
กุมกอด |
| หน้าต่อหน้าสองสะบั้น |
บ่มาย ฯ |
| ๓๒๗๒๏ นิ้วสอดอุ้มฮวายฮ่วง |
ฮสกระจวน |
| ไทมี่ขุกตื่นกระหาย |
หิวข้อง |
| ก็เล่า แถมวอนเจ้ากำเดา |
ดานโศก |
| อั้วค่าซ้อนแคงท้าว |
ดั่งหนาม ฯ |
| ๓๒๗๓๏ พื้นโลกนี้มีท่อ |
เดียวกูแลนอ |
| เจียมแต่ มาฮามพลัดพรากกัน |
ไกลหน้า |
| อินทร์พรหมพร้อมทังจอม |
ชูช่อย |
| ได้ลูกป้านางเหน้า |
หนุ่มปะกัน ฯ |
| ๓๒๗๔๏ ก็ไป่ มีถ่อยฮ้อนฮักพี่ |
เชียงเครือ |
| กระสันวอนเปนดั่งหนาว |
จักไข้ |
| ลอนว่า ตนมาพี้ขวัญเฝือ |
แฝงพี่ |
| ดีก็ สูรย์ส่องไม้ใสฮ้อน |
ฮู่งจวน ฯ |
| ๓๒๗๕๏ เจ้าควี่ผ้าเผยจาก |
นาคอง |
| ศรีควรลุกจากหอ |
ผายย้อง |
| เถิงที่ โฮงขวางข้ำถือตาว |
เค้าแห่ |
| ค้อนฟาดค้องเตินเพื่อน |
จัดพล ฯ |
| ๓๒๗๖๏ คนแผ่เข้าตูใหญ่ |
เมือเวียง |
| แพนคำยายหยาดยัง |
สุมถ้า |
| อามเพียงอุ้มขันคำ |
เทียมพ่าง |
| เมื่อนั้น ป้าซึ่มเต้าเถิงท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๓๒๗๗๏ ค่างค่างก้องกระดีงมาศ |
มวลพลาย |
| เกลียวความจัดซู่นาง |
ในห้อง |
| ทังหลายพร้อมเต็มโฮง |
ชมชื่น |
| เขาพี่น้องอามอั้ว |
อู่เมือง ฯ |
| ๓๒๗๘๏ ฮึ่นฮึ่น พร้อมอู่แก้วทังอ่อน |
ขวัญเวียน |
| ฮมฮมเฮืองคู่นาง |
นครฟ้า |
| อามคายอั้วคือเขียน |
กาก่อง |
| เจ้าอู่แก้วนงหน้า |
หมื่นสนม ฯ |
| ๓๒๗๙๏ ผิวผ่องเผี้ยนคิ้วคาด |
คางควร |
| เลาคีงกลมก่องงาม |
คุมเค้า |
| คือคู่ ทวนเทียวห้องเวหา |
หิมเวศ |
| เทียมแทบเหน้าสาวฟ้า |
ลูกพรหม ฯ |
| ๓๒๘๐๏ ป้าซึ่ม ผู้ก่งเกื้อทรงเพศ |
อวนหลาน |
| ฮมฮม เขานางแกวอู่เมือง |
มวลพร้อม |
| โสมพราวเพี้ยงอินทร์เขียน |
กาก่อง |
| ขึ้นขี่ช้างคีงค้อม |
คาดแครง ฯ |
| ๓๒๘๑๏ ญ่องญ่องเนื้อท้าวฮุ่ง |
ยินวอน |
| โสมงาม คืออินทร์แถลงนั่งพัง |
ตามป้า |
| ภูธรเจ้าเจืองหาญ |
ย้ายย่าง |
| ม้ามากเค้าควาญห้าง |
หิ่งนัน ฯ |
| ๓๒๘๒๏ พ่างพ่างแส้ไหลออก |
คลาเวียง |
| ฮองฮองวันส่องดอย |
ดนขึ้น |
| แม้งนึ่งเถิงที่ นาเพียงกว้างผัดผอม |
ผายฮาบ |
| พลมากฮื้นลีล้าย |
คั่งพลาย ฯ |
| ๓๒๘๓๏ ทุกตาบพร้อมเฮืองเฮื่อ |
ทาสี |
| ลายลายบดเมฆสูรย์ |
ยังฟ้า |
| เทพีเจ้าจอมนาง |
ใกล้ฮอด |
| แต่นั้น ง้อมม่วนผู้นงหน้า |
หมื่นสนม ฯ |
| ๓๒๘๔๏ ใจนึ่ง คึดจอดน้องใจนึ่ง |
ทรงทุกข์ |
| ลอนว่า พงศ์พันธุ์เดียวอ่อนอาม |
เขาอั้ว |
| ยังจัก สมสนุกหลื้อหรือพะเว |
พะวังต่าง |
| ท้าวฮุ่ง ได้กล่อมกลั้วโลมลิ้น |
ลื่นคดี บ่ฮู้ ฯ |
| ๓๒๘๕๏ แม้งนึ่ง เถีงหว่างห้วยตีนท่ง |
ธรรม์ขวาง |
| เล็งเห็นทาสีเดียรดาษตาม |
ตีนช้าง |
| นางงามง้อมเนาใน |
คือมาศ |
| ผิวผ่องหน้าจันทะล้าง |
เลิกหัว ฯ |
| ๓๒๘๖๏ รือกระชาดแก้วกวมเกศ |
กองมวย |
| พะนัวทัดดอกดวง |
แซมซ้อน |
| เทระทวยคิ้วคอยดู |
ตอมเนตร |
| อินทร์ละชั่งฮ้อนลือได้ |
ดั่งใด ฯ |
| ๓๒๘๗๏ เทเวศล้นแวนลื่น |
ลือโสม |
| คนชายไชบาดแด |
ดอมดิ้น |
| อันจัก สังฮอมเนื้ออินทรีย์ |
ทังโลก |
| แลบแลบลิ้นมธูช้อย |
ชอบพอ ฯ |
| ๓๒๘๘๏ เทื่อนี้ ไชยะโชคฮ้างแล้วเล่า |
มาเถิง |
| คอคางกลมเคี่ยมงาม |
ปานแต้ม |
| ทุกไทเที้ยนฮมเพิง |
พิศวาส |
| คือคู่ อินทร์แต่งแต้มในฟ้า |
ลอดลง ฯ |
| ๓๒๘๙๏ สองตาบเมี้ยนเค้าแห่ |
เปนถัน |
| แองคอนเก็งก่อนจอม |
เมือหน้า |
| บุญพันเจ้านางเมือง |
แล้วฮอด |
| ป้าซึ่มเข้าเถิงน้อง |
ข่ำมือ ฯ |
| ๓๒๙๐๏ พี่ก็ คึดจอดเจ้าฮามฮูป |
เรขา |
| ปือลือ ชลทาซ่านไหล |
หลามย้อย |
| เมื่อนั้น นางจอมแล้ววรณา |
ต้านตอบ |
| เจียมจาก เจ้าติ่วสร้อยตกต่าง |
ปะเทเส ฯ |
| ๓๒๙๑๏ เขาขอบขั้นเปนเขื่อน |
ขนงทวาร |
| โทเรคึดชู่ลวง |
ฮมฮ้อน |
| อนธการเศร้าแสนตอม |
กินโศก |
| เทื่อนี้ มาฮอดเจ้าหายข้อน |
สว่างวอน ฯ |
| ๓๒๙๒๏ ท่อว่า น้องอยู่พี้พิวโพด |
โรคา |
| คอนคอนคึดฮุ่งเฮา |
โฮมไห้ |
| เมื่อนั้น เก็งญาง้อมเนาใน |
คือมาศ |
| นบนอบนิ้วทูลไหว้ |
ป่ำปวง ฯ |
| ๓๒๙๓๏ น้องท่าน ถามข่าวผู้เสวยราช |
เงินยาง |
| อำพามีชู่ลวง |
ฮมฮ้าย |
| แวนบ่ ขวางใจหม้อมโรคา |
เคืองยาก |
| คือคู่เพี้ยงตะวันช้าย |
ชั่วแลง ฯ |
| ๓๒๙๔๏ โพยเภทฮ้ายวิบาก |
เบียนถนอง |
| กัมมาขานคอบคีง |
คุงเนื้อ |
| หลานก็ มาเห็นเจ้าทังสอง |
พร้อมพร่ำ |
| พระพี่ คึดก่งเกื้อคนิงหน้า |
อี่ดู แด่ถ้อน ฯ |
| ๓๒๙๕๏ ลอนอยู่ล้ำเฮือนเมื่อ |
เปนสาว |
| เปนนางอันจิ่มภู |
ภายน้อย |
| เทื่อนี้ มาเถิงผู้โสมพราว |
เพียงใฝ่ |
| วรเชฐเข้าจอมซ้อย |
ส่องไกล ฯ |
| ๓๒๙๖๏ น้องก็ คึดใคร่ได้มาฮ่วม |
สมภาร |
| ท่อว่า ฮมอาไลยฝ่ายเม็ง |
เมืองน้อย |
| ก็จิ่ง วางหลานให้มาเปน |
บริจาค |
| การที่ชั้นดีฮ้าย |
อย่าไลแด่เนอ ฯ |
| ๓๒๙๗๏ เมื่อนั้น นางซึ่มฮู้ฮับพากย์ |
คดีหลาน |
| ชลทีไหลหลั่งลง |
ลามหน้า |
| ฮู้ว่า โสมคานน้องกูวอน |
แวนมาก |
| ครันว่า เจ้าฮอดป้าภายพี้ |
หากเฮือน ฯ |
| ๓๒๙๘๏ ก็หาก เกิดฮ่วมห้องเฮียงฮ่วม |
อูทร |
| ปีเดือนพอแผ่ไป |
เปนย้าว |
| นับแต่ อวนจรแจ้งเปนซาว |
ปลายขวบ |
| น้องก็ สร้างฝ่ายด้าวแดนพุ้น |
ค่อยเสถียร ฯ |
| ๓๒๙๙๏ เทื่อนี้ เจ้าจวบอั้วขาพี่ |
ทังสอง |
| เฮาก็ จงใจฮักชู่คน |
แควนเผี้ยน |
| เมื่อนั้น ชะบองเนื้ออามคาย |
คิ้วก่อง |
| ประนมนาถผู้ธรรม์อ้าง |
แจ่มจอม ฯ |
| ๓๓๐๐๏ น้าออก หว้ายเถื่อนไม้ทัวระท่อง |
เถิงเฮียม ท่านรือ |
| ถนอมคำควรค่อยจา |
จงต้าน |
| ตูก็ เจียมใจแจ้งจงเฮียม |
แวนมาก |
| แล้วเล่า ถามข่าวเจ้าสินล้าน |
ลูกเม็ง ฯ |
