| ๒๒๐๑๏ แหนงว่า ฮามป่วยสร้างเมืองใหญ่ |
ปะกันหลวง |
| คำตายใผหลีกหนี |
รือได้ ฯ |
| ๒๒๐๒๏ อันนี้ เจ้าอย่าฮ้อนฮมโศก |
กำเดา พี่ถ้อน |
| นางก็ ปุนคำควรค่อยโลม |
ทังไห้ |
| ภูมีเมี้ยนเมือสวรรค์ |
เสียคาบ |
| รือจัก อดอยู่ได้ดูพ้อง |
เพื่อนชัง ฯ |
| ๒๒๐๓๏ พี่จัก เมื่ออาบน้ำใจใคร่ |
เมืองแมน พุ้นแล้ว |
| วางเฮือนหลังเปล่าเสีย |
ฮามฮ้าง |
| เปนคนล้ำสงสาร |
ในโลก |
| มัดแม่งสร้างพอแล้ว |
เล่าเสีย ฯ |
| ๒๒๐๔๏ ความโศกนี้ทุกท่าน |
ญิงชาย |
| ลางเทื่อ เปนผัวเมียเล่าไกล |
กอยฮ้าง |
| ความตายเพี้ยงมีใจ |
ระนึกฮอด |
| ธรรมกล่าวไว้แวนอ้าง |
จื่อจำ ฯ |
| ๒๒๐๕๏ เมื่อนั้น เจ้าทอดถ้อยสอนสั่ง |
ทุกนาง |
| ลำลำมือลูบทรวง |
หิวไห้ |
| อยู่เยอ เจียมปรางสร้อยสายใจ |
แก้วกู่ กูเอย |
| บ่ฮ่างได้คืนพร้อม |
พร่ำกัน แท้แล้ว ฯ |
| ๒๒๐๖๏ อยู่เยอ ซะพู่หน้านางเกิด |
นางลาว |
| ทังนางขวัญเผ่าแนว |
นามน้า |
| อยู่เยอ ศรีพราวเนื้อนางเวียน |
นางเกิด กูเฮย |
| ฝูงหมู่น้องนงหน้า |
ซู่นาง ฯ |
| ๒๒๐๗๏ กำเนิดนี้เฮาเกิด |
สถานเดียว |
| พลอยจัก วางตนตายพรากเฮือน |
ฮามห้อง |
| ค่อยอยู่ดีเยอ โสภาสร้อยสายใจ |
คำบ่า กูเฮย |
| แม่จัก ต้องต่อช้างชนส้วย |
ส่งคืน ฯ |
| ๒๒๐๘๏ ชอบเมือ กูหากเมี้ยนมรณาศ |
กลางพล เพื่อนพุ้น |
| สูเญียะฝืนกัน เมือตุมวางเพิ่งแมน |
เมืองล้าน |
| อยู่เนอ ผลควรท้าวหุนบัง |
น้องพี่ กูเฮย |
| เฮวฮีบ อ้วนหมู่ช้างหนีพร้อม |
พร่ำกัน ฯ |
| ๒๒๐๙๏ เจ้าทอดถ้อยสอนสั่ง |
เสียงวอน |
| เมื่อนั้น สองคราญสลบหลูดแด |
ดาขว้ำ |
| เทื่อนี้ เวราฮ้ายเวรัง |
เวียนคอบ |
| บ่ห่อน ได้อยู่ล้ำเมืองกว้าง |
เพื่อนพล แลซาม ฯ |
| ๒๒๑๐๏ เจ้าอู่แก้วเลยทอด |
เทตน |
| เสียงนัน ในโฮงหลวงซู่คน |
หิวไห้ |
| เจียมแต่ ทำคนสร้างสอนสาว |
สิบสี่ |
| รือจัก เปนก่ำพร้าวางไว้ |
แก่ใผ ฯ |
| ๒๒๑๑๏ ทุกที่ฮ้องเฮฮ่ำ |
คำทุกข์ |
| เบือใจเจ็บเวทนา |
นงย้อย |
| เทื่อนี้ หกปีเจ็ดปีหากเปนปี |
ระดูเฮา แลนอ |
| เพราะเพื่อ เจ้าติ่วสร้อยเมื่อฟ้า |
จากตู ฯ |
| ๒๒๑๒๏ สุดฮ้องไห้แล้วเล่า |
ลืมโสม |
| ชลทาไหลหลั่งลง |
ฟูมหน้า |
| แต่นั้น ฮมฮมเที้ยนทังเมือง |
มวลตื่น |
| ดี้แก่ สูรย์ส่องขึ้นควงฟ้า |
ฮุ่งจวน ฯ |
| ๒๒๑๓๏ ฮื่นฮื่นพร้อมพลพวก |
ทำครัว |
| มวลควายงามแต่งแกง |
แกมส้า |
| เทไปถ้วนพันตัว |
จูงแจก |
| ล้วนส่ำอ้างฝูงเหง้า |
แต่งตอม ฯ |
| ๒๒๑๔๏ เมื่อนั้น เจ้าเฮียกถ้อยกลอยกล่าว |
โยธา |
| เฮาจัก ฮอมกันไสส่งแฮง |
ฮุมซ้ำ |
| ชื่อว่า ฝูงผีฟ้าลงมา- |
พร้อมฮุ่ง ก็ดี |
| จักค่อย ป้ำหอกถิ้มซูยล้ม |
ล่วงแทง ฯ |
| ๒๒๑๕๏ พู่งๆพร้อมฟ้าเลื่อน |
ยวงเสียง |
| ดึงมือกลอยกล่าวแขง |
ขันต้อง |
| นายจันพร้อมนายจวง |
ใจเค่ง |
| ฝูงส่ำน้องนงหน้า |
หมู่แมน ฯ |
| ๒๒๑๖๏ ใจเบ่งเข้มขมเคียด |
กำมือ |
| ชื่อว่า แถนคูนเขาห่อนกลัว |
ชนช้าง |
| หลิงเห็น ปือลือล้วนพลายงาม |
ยังอยู่ |
| เฟื่องๆด้างดาล้น |
ล่วงมา ฯ |
| ๒๒๑๗๏ บ่ฮู้ กี่หมื่นท้าวแมนมาก |
มวลพล |
| ผาอาบดช่อเหลือง |
หลายถ้อง |
| เมื่อนั้น ผลควรแก้วเก็งญา |
นางกว่า |
| เมี้ยนเครื่องย้องเมือฟ้า |
สู่ผัว ฯ |
| ๒๒๑๘๏ สะพาดนิ้วสวยสอด |
สมมณี |
| แยงบัวปักปิ่นแหวน |
ประดับเกล้า |
| นางก็ ลีลาขึ้นสิงห์ทอง |
ทวนย่าง |
| พลมากเค้าหลังหน้า |
ซู่ภาย ฯ |
| ๒๒๑๙๏ เถิงที่ ทันหว่างกว้างฝังฝุ่ม |
มามวล |
| ผายพลประดับแต่งดี |
ดาถ้า |
| เมื่อนั้น นรินทร์ผู้ผลควร |
ท้าวฮุ่ง |
| เตินพวกพ้องยาช้า |
ชอบยาม ฯ |
| ๒๒๒๐๏ พู่งๆห้างช้างใหญ่ |
ดาพล |
| ดีแก่ ผายผายสูรย์ส่องดอย |
ดนขึ้น |
| ผนผนช้างชาวพาง |
อ้ายพาด |
| ม้ามากฮื้นสนแส้ว |
ก่อนพล ฯ |
| ๒๒๒๑๏ ซาดๆช้างท้าวหนุ่ม |
สามมะเฮียว |
| มวลพลพลายก่อนเจือง |
ใจกล้า |
| ทุงเขียวก้ามกลางนา |
ลาเลิก |
| คึ่งคึ่งดั้งเสียงฟ้า |
ล่วงลม ฯ |
| ๒๒๒๒๏ ซะเพิกพุ้นอ้ายคว่าง |
หาญพาย |
| ฮมฮม ชาวนาคองกล่าวแขง |
ขันต้อง |
| ทุกที่พร้อมกลางนา |
เนืองหอก |
| บ่ฮู้ กี่ส่ำง้าวคมกล้า |
กล่อมขาง ฯ |
| ๒๒๒๓๏ ทุกขอกตั้งล้นท่ง |
นาเพียง |
| เมื่อนั้น ธรรม์ยำยกย่างทวน |
เถิงช้าง |
| เฮียงพลายขึ้นเขาเมิน |
เมือง่อน |
| บ่ฮู้ กี่ส่ำด้างดาล้น |
ล่วงตาม ฯ |
| ๒๒๒๔๏ ผ่อดู ล้ำท่อนท้าวเมืองใหญ่ |
ภายปะกัน พุ้นเยอ |
| เมื่อนั้น เฮ็งโญกลอยกล่าวถาม |
แหนถ้อย |
| ฝูงพางก้มวันทา |
ทูลบาท |
| นบนอบ เจ้าติ่วสร้อยเฮวฮู้ |
ฮ่างเมือง ฯ |
| ๒๒๒๕๏ ทันที่ ซะพาดพร้อมพร้าวกาบ |
แกมตาล |
| มโนฮมเฮืองเฮื่อคำ |
ดีไล้ |
| ผ่านๆเหลื้อมดวงปรางค์ |
ผาสาท |
| เสาใส่ไม้หินล้วน |
เลือกแปง ฯ |
| ๒๒๒๖๏ ที่นั้น เพิงแต่งตั้งแวนอาช |
คำวัง แท้แล้ว |
| แองกาหลานกว่าเมือง |
เมือสร้าง |
| ยังในนั้นภายกระบวน |
เบื้องท่ง |
| เวียงใหญ่กว้างหลายชั้น |
ชั่วบูฮม ฯ |
| ๒๒๒๗๏ เฮียกชื่อ เชียงก่งไว้แกวก่อง |
ถือพล |
| เขาก็ ขมใจจงต่อทาน |
ธรรม์เหง้า |
| พลายสารห้องมรโค |
ดูอาช |
| มัวมากเค้าเขาแล่น |
ระวังเวียง ฯ |
| ๒๒๒๘๏ ภูวนาถให้น้องท่าน |
หุนบัง |
| เฮียกว่า เชยงสมแสนส่วยทอง |
ทังผ่า |
| ภายเหนือนั้นผาวัง |
เวียงอาด |
| ฟ้าเลื่อนผู้เปนเหง้า |
อยู่แขง หั้นแล้ว ฯ |
| ๒๒๒๙๏ ทันที่ ไญ่ไญ่เหลื้อมทุงแกว่ง |
ไกวใบ |
| เฮียกชื่อ เชียงคานแฝงฝ่ายดอย |
แดนข้าง |
| นายจวงผู้ตางคีง |
นางกว่า จิงแล้ว |
| มันก็ ผัดผาบช้างชนฮื้อ |
ฮาบเฮา ฯ |
| ๒๒๓๐๏ ทันที่ ต้ายอาดอ้อมเขาว่า |
เชียงฮัง |
| แกวทองเนานั่งปอง |
เปนเจ้า |
| ทันที่ พะนังพุ้นเมืองพาน |
ภายนอก |
| ชีวาตเฝ้าแฝงด้าน |
ฝ่ายแมน ฯ |
| ๒๒๓๑๏ เบื้องขอกชั้นเชียงเทศ |
สรวงทอง |
| นายจันกินเกิบแดน |
ทายทู้ |
| ยังในนั้นเชียงทอง |
ล้านท่ง |
| บ่ฮู้ กี่ส่ำช้างพลพร้อม |
พร่ำหลาย ฯ |
| ๒๒๓๒๏ ที่นั้นเมืองท่าน ผู่ก่งท้าวธรรม์แห่ง |
กวานแก |
| พงศาสายสืบเดียว |
เดิมเถ้า |
| เมื่อนั้น ภูธรท้าวเร็งโญ |
ถามปู่ |
| ตนท่าน เจ้าติ่วสร้อยเนาแท้ |
ที่ใด ฯ |
| ๒๒๓๓๏ ทันที่ ซะพู่พุ้นเมืองใหญ่ |
ภายปะกัน แลท่าน |
| คนหาญ ยังในเมืองสี่แสน |
เส็งไว้ |
| เขาก็ ขันแขงกล้าชนพลาย |
ภูวนาถ |
| นับแต่ ช้างเลือกล้วนดีได้ |
ดั่งแสน ฯ |
| ๒๒๓๔๏ เวียงอาชอ้อมพอโยชน์ |
ยาวไกล |
| คือมี ในเมืองสวรรค์สิ่งอินทร์ |
เอาอ้าง |
| หอขวัญตังเวียนไป |
เฮียงฮอบ |
| คูใหญ่กว้างสามชั้น |
ชั่วบูฮม ฯ |
| ๒๒๓๕๏ ประกอบแก้วแสนสิ่ง |
แสนเยีย |
| เขาว่า สมภารเพ็งดั่งใจ |
จงอ้าง |
| นักสนมล้อมเมียแกว |
เก้าหมื่น |
| ญูยี่ เจ้าติ่วช้างดาได้ |
ดั่งฝัน ฯ |
| ๒๒๓๖๏ ฮื่นฮื่นข้าท้าวฮุ่ง |
เจืองหาญ |
| โฮโฮ นันเภรีรื่นรมย์ |
ดังก้อง |
| แต่นั้น เร็งโญย้ายพานคำ |
ยกย่าง |
| คึ่งคึ่งดั้งพลล้าน |
ล่วงตาม ฯ |
| ๒๒๓๗๏ เถิงต่างท้าวทานปั่ว |
ปรางทอง นี้แล้ว |
| บางาม ผันฮางเซ็งแกว่งตาว |
คึงฟ้อน |
| ชื่อว่า แกวยอฟ้าทังปวง |
เปนเขื่อน ก็ดี |
| จักค่อย ย้อนหอกถิ้มถุยล้ม |
ล่วงแทง ฯ |
| ๒๒๓๘๏ เลื่อนๆย้ายช้างล่วง |
เถิงนา |
| ฟังยินเสียงกลอง ภายเมืองปะกันดั่งดิน |
ดาฟื้น |
| เมื่อนั้น เก็งญาผู้ผลควร |
นางกว่า |
| ชมชื่นขึ้นเมือฟ้า |
สู่ผัว ฯ |
| ๒๒๓๙๏ ซว่าๆเบื้องแมนม่าน |
เจียงจัน |
| ผนผน ยอแพนบัวแบกเกิม |
แกมด้าง |
| เสียงนันเปื้องแกวควง |
ฟ้าเลื่อน |
| เมี้ยนหมู่ช้างเซายั้ง |
ผ่อคอง ฯ |
| ๒๒๔๐๏ นางก็ ไขเงื่อนถ้อยถามถี่ |
เถิงเจือง |
| เขาก็ ประนมกรนบบอกถวาย |
แถลงถ้อย |
| ทันที่ ปะคือเหลืองเหลื้อมฟายๆ |
ไกรแกว่ง |
| ม้ามากเค้าเขาแล่น |
เวียนพล ฯ |
| ๒๒๔๑๏ มันนั้น ผู่แห่งเหง้าท้าวหนุ่ม |
สามมะเฮียว เขาแล้ว |
| ผัดว่า เฮวฮุมเอาสิงห์ทองท่าวตาย |
เต็งหญ้า |
| งาเขียวช้างอาวพวง |
พลสว่าย |
| เขานั้น ไปเหนี่ยวเจ้าลุ่มฟ้าเจืองท้าว |
ช่อยชน ฯ |
| ๒๒๔๒๏ เบื้องปากพี้งัววาด |
คำยวง |
| ญนญนถือหอกปุน |
เปนถ้อง |
| งาโงงช้างขุนฟอง |
คูนหมู่ |
| ประดับพวกพ้องภายซึ่ม |
เซ็งหาญ ฯ |
| ๒๒๔๓๏ ทันที่ ซะพู่ด้างเฮืองเฮื่อ |
ดาวคำ |
| มวลพลายสารอยู่ขวา |
ขนันเจ้า |
| ธรรม์ยำผู้เปนอาว |
อ้ายคว่าง นั้นแล้ว |
| มันจัก ผันผาบเขาเทฮื้อ |
ฮาบเอา ฯ |
| ๒๒๔๔๏ เบื้องพ่างพุ้นพลมาก |
หาญพาย |
| หลาวทองแขงข่มเมา |
มันย้อย |
| ไญไญเหลื้อมทุงลาย |
เลียนอาช |
| ที่นั้นตนท่าน เจ้าติ่วสร้อยเจืองท้าว |
ท่านลือ ฯ |
| ๒๒๔๕๏ ซาดซาดพุ้นท้าวหนุ่ม |
แองคอน |
| ปือลือเลียนหอกแหลม |
หลายถ้อง |
| ฝูงนั้น คนดีไท้ภูธร |
ท้าวฮุ่ง จิงแล้ว |
| ใจเบ่งเข้มขมต้อง |
ต่อทาน ฯ |
| ๒๒๔๖๏ พุ่งพุ่ง พุ้นจ่าซ้อนถือพวก |
ภายครัว |
| มวลพลหาญแบ่งเติม |
ตามเจ้า |
| ทันที่ พะนัวเหลืองเหลื้อมปะคือปิว |
เปื้องแกว่ง |
| คึ่งคึ่งเค้าแพนล้าน |
ล่วงมา ฯ |
| ๒๒๔๗๏ มันนั้น ผู้แห่งเหง้าตางยี่ |
เญียคำ |
| พงศาสายสืบนาม |
แนวง้อม |
| จำหนองพุ้นเพ็งผาย |
อ้ายเกื่อน |
| ล้วนขี่ช้างงาค้อม |
เครื่องคำ ฯ |
| ๒๒๔๘๏ เลื่อนเลื่อนพุ้นอ้ายผ่อง |
ขุนคราญ |
| ควนควร ตีฮ่างแสงล่วงมา |
มิยั้ง |
| ฝูงนี้ คนดีชั้นเชียงเครือ |
ง้อมม่วน |
| ชื่อว่า ฟ้าหยั่นกั้งขันฮื้อ |
ฮาบเฮา ฯ |
| ๒๒๔๙๏ ซาดซาดพุ้นท้าวหนุ่ม |
ขุนเพ็ง |
| ทังหลายเขาไซ่ลือ |
คนกล้า |
| อันจัก หลิงดูถ้วนเท็งเมือง |
มีมาก |
| พลท่าน เจ้าลุ่มฟ้าลือล้ำ |
เอนกนอง ฯ |
| ๒๒๕๐๏ เบื้องปากพี้ภูทุ่ม |
ทังสอง |
| เขาก็ ยินดีดอมยี่เจือง |
จอมไท้ |
| ชาวตอยด้าวแดนกอง |
เปนท่าน ถ้วนแล้ว |
| เขาก็ ขมขาบไหว้นางท้าว |
กว่าเมือง ฯ |
| ๒๒๕๑๏ อันนี้ ไส้อยู่ท้องหากเกิด |
เปนหนอน แลนอ |
| นางก็ คนิงใจเจ็บบ่วาย |
แวนข้อง |
| ฮอนฮอนฮ้อนฮมหิว |
ไห้ใหญ่ |
| เตินเผ่าน้องทังค้าย |
คู่คน ฯ |
| ๒๒๕๒๏ ผ่อดู ไญ่ไญ่ช้างท้าวฮุ่ง |
เฮียงมา พุ้นเยอ |
| ญนญน ยอทุงลายล่วงลม |
เลยเข้า |
| ฮมฮมเปื้องผาลา |
ฮันผ่า |
| เมื่อนั้น ฟ้าเลื่อนผู้ธรรม์เหง้า |
เกี่ยวทาน ฯ |
| ๒๒๕๓๏ สว่าสว่า เบื้องบ่าวแก้วชั้นซึ่ม |
ชมหาญ |
| โทมพลายสารส่งแฮง |
ฮุมปล้น |
| เมืองเมืองเหลื้อมตาวแข |
ขึนเผือก |
| เขาปู่พ้นไสช้าง |
ช่อยชน ฯ |
| ๒๒๕๔๏ เมื่อนั้น เขาเยือกอ้อมฟ้าเลื่อน |
เจียงจัน |
| มวลพลเกาเกื่อนแฮง |
ฮุมซ้ำ |
| เสียงนันเบื้องสามมะเฮียว |
เฮืองอาจ |
| ป้ำหอกช้องซูเข้า |
ข่มแทง ฯ |
| ๒๒๕๕๏ ซาดซาดช้างอ้ายผ่อง |
เพ็งผาย |
| ขุนเญียแยงช่องกลาง |
เกาได้ |
| ตีชนช้างพลายหลวง |
ฟ้าเลื่อน |
| ไพร่พ่องพร้อมพุ่งหอก |
หลาวแหลม ฯ |
| ๒๒๕๖๏ อ้ายคว่างเข้าพร้อมพี่ |
ภายขวา |
| หลิงเห็น ชาวเมืองแขงแบกเกิม |
กางเข้า |
| แกววังสร้างเชียงกลาง |
กลมาก |
| พลยึ่งเท้าฮิมน้ำ |
บ่เฟือน ฯ |
| ๒๒๕๗๏ ทุกปากเบื้องท้าวฮุ่ง |
ประดับดี |
| แมนหนาลายเลื่อนตาม |
เติมพร้อม |
| ผ่อเห็น ผงธุลีขึ้นเมือบน |
บดมืด |
| คึ่งคึ่งพร้อมหลังหน้า |
ซู่ภาย ฯ |
| ๒๒๕๘๏ เมืองๆเหลื้อมเขนคำ |
ไกวแกว่ง |
| อ้ายคว่างผู้ธรรม์ต้น |
แต่งกล ฯ |
| ๒๒๕๙๏ สับแยกช้างชีงแง่ |
วกหลัง |
| นายจัน หนพลายคืนฝ่ายหลัง |
เลยค้าน |
| หาญพายถิ้มชูชน |
ไสเปิบ |
| เบื้องซึ่มเจ้าสินล้าน |
เล่าเติม ฯ |
| ๒๒๖๐๏ ตำเติบต้องคุงหมู่ |
นายจัน |
| สามมะเฮียวกวนก่อนทาน |
โทมเข้า |
| หลานนี้ ขุนพลผู้ตางตา |
ภูวนาถ |
| ไสซั่นช้างดอมเจ้า |
เบ่งชน แท้รือ ฯ |
| ๒๒๖๑๏ ซวาดๆเบื้องอ้ายคว่าง |
คูนมา |
| มวลพลตามตื่มแฮง |
ฮุมป้าน |
| แองคอนขึ้นมหานิล |
เลยไล่ |
| ฟ้าเลื่อนค้านหนีฟ้าว |
ฟั่งมัว ฯ |
| ๒๒๖๒๏ ฝูงไพร่ล้มละเครื่อง |
ตายมวล |
| ตีกลองเกาโห่หัว |
เอาอ้าง |
| เมื่อนั้น ผลควรแก้วเก็งญา |
นางกว่า |
| เห็นไพร่ม้างดูฮ้าย |
บ่ไล ฯ |
| ๒๒๖๓๏ นางก็ สับแยกช้างไสผ่า |
ชูชน |
| หาญพาย ไสหลาวทองเกี่ยวกน |
เกาไค้ |
| ขุนยนพร้อมเพ็งพัน |
อ้ายผ่อง |
| ขอฟาดไล้หัวช้าง |
ช่อยอาว ฯ |
| ๒๒๖๔๏ แกวก่องพร้อมฟ้าเลื่อน |
มวลมา |
| ฮมฮม ชาวเชียงเครือแต่งดี |
ดาถ้า |
| นายจันผู้ตางตน |
นางกว่า |
| แยงช่องหน้าอ้ายคว่าง |
คนเซ็ง ฯ |
| ๒๒๖๕๏ สว่าสว่าเบื้องแมนมาก |
มวลพลาย |
| ขุนเพ็งไสเกี่ยวทาน |
โทมเข้า |
| หลิงดู แกวตายล้มเลียนกัน |
เต็งเครื่อง |
| เบื้องบ่าวง้อมคนกล้า |
สิ่งเดียว ฯ |
| ๒๒๖๖๏ ผ่อเห็น เฟื่องๆช้างอ้ายคว่าง |
มวลมาพุ้นเยอ |
| ฮมฮม พางภูยูงแบกเกิม |
แกมหน้า |
| หลิงดู ผาลาล้วนกลางนา |
เดียรดาษ |
| คุ้มมืดเพี้ยงลมฟ้า |
ส่งฝน ฯ |
| ๒๒๖๗๏ เทื่อนี้ เสิกทุ่มล้นเหลือที่ |
ทุกแดน |
| ฝูงแกวหนพ่ายคืน |
ดูฮ้าย |
| นายจันพร้อมแมนฟอง |
ฟ้าเลื่อน |
| ย้ายหมู่ช้างชูเข้า |
ข่มแทง ฯ |
| ๒๒๖๘๏ อ้ายเกื่อนถิ้มถุยต่อ |
นายจัน |
| ขุนเญีย แยงแมนไฟแกว่งตาว |
ตกขว้ำ |
| เอาหัวฮ้องเฮียงแสง |
สูรย์โห่ |
| สูบ่ฮู้ว่า ก้ำบ่าวง้อมใจกล้า |
ช่อยอวน ท่านรือ ฯ |
| ๒๒๖๙๏ โผ่โผ่ค้านคนตุ่ม |
เต็มนา |
| ทวนทวน ตีฮางแสงไล่ตาม |
เติมข้า |
| เมื่อนั้น ศรีควรแก้วเก็งญา |
นางกว่า |
| จัดไพร่ฟ้าฟุนฮ้าย |
ฮ่อแพน ฯ |
| ๒๒๗๐๏ เอิ้นด่าน้องฝูงหมู่ |
เจียงจัน |
| สังมา ยินแควนครัวไล่ตาย |
เต็งด้าง |
| สิงห์ทองย้อยมันแหลว |
ฮำปาก |
| ผัดว่า ได้ต่อช้างเจืองเจ้า |
ลูกจอม ฯ |
| ๒๒๗๑๏ ให้เปล่งถ้อยเถิงหมู่ |
เจียงจัน |
| เฮาจัก ฮอมพลกองไฮ่เดียว |
ลางแล้ว |
| กูก็ คนิงดูด้ามแดนผัว |
พร้อมพี ภายพุ้น |
| มักแห่งห้องนครแก้ว |
กว่าหลัง ฯ |
| ๒๒๗๒๏ บอกเพื่อน ให้ควี่ด้างดาเหยียด |
ยายพลเที่ยวเถิ้น |
| ผัดว่า แยงพานคำยี่เจือง |
ใจกล้า |
| เมื่อนั้น ญนญนย้ายสิงห์ทอง |
คูนหมู่ |
| ไพร่พ่องล้าวลาวแล่น |
แกมพลาย ฯ |
| ๒๒๗๓๏ พู่พู่เบื้องแมนมาก |
มวลมา |
| แองคอนผายผ่าโสม |
ไสเข้า |
| สวานงาช้างนายจัน |
ใจนาถ |
| เที้ยนสิ่งเหง้าฮุมพร้อม |
พาบเต็ง ฯ |
| ๒๒๗๔๏ อ้างผ่องเปื้องขอฟาด |
นายจัน |
| ขุนเพ็งไสช่อยแฮง |
ฮุมเข้า |
| ฟังยิน เสียงนันก้องบนดิน |
ดาสนั่น |
| เมื่อนั้น แกวเฮือกผู้ธรรม์เหง้า |
ออกทาน ฯ |
| ๒๒๗๕๏ อ้ายคว่าง ขึ้นขี่ช้างชีงเก็บ |
กุมเอา |
| เสียคนหาญลูกแมน |
มรเมี้ยน |
| แต่นั้น ดูเบาเบื้องนางงาม |
ทุกหมู่ |
| เขี้ยนไพร่ฟ้าฝูงต้น |
แต่งดี ฯ |
| ๒๒๗๖๏ ซู่ซู่เบื้องฟ้าเลื่อน |
ลงมา |
| ผัดว่า ตายเปนผีพร่ำมวล |
ลางแล้ว |
| สวานงาช้างสามมะเฮียว |
ฮุมผ่า |
| จัดบ่าวแก้วเกาพร้อม |
ซู่มือ ฯ |
| ๒๒๗๗๏ สว่าสว่าล้นเหลือที่ |
ทุกภาย |
| อือทือ ไทเงินยางแยกมวล |
มาอ้อม |
| นายจันถิ้มถุยชน |
ไสผ่า |
| งาก่องค้อมเมาบ้า |
เบ่งมัน ฯ |
| ๒๒๗๘๏ ตำเติบ ต้องปู่พ้นช้างเพียก |
พลัดหนี |
| โฮโฮนันซู่ภาย |
คุงฟ้า |
| เขาก็ ฮุมตีช้างอาวพวง |
พอพ่าย |
| แกวโอดกล้าคึงง้าว |
โห่เหิน ฯ |
| ๒๒๗๙๏ เมื่อนั้น เบื้องบ่าวง้อมพัดอว่าย |
เตินอาว |
| เสินเสินทังไซ่ลือ |
เลยเข้า |
| หาญพายขึ้นหลาวทอง |
ทวนผ่า |
| ไพร่พร่องพร้อมกลั้วหอก |
ฮุมแทง ฯ |
| ๒๒๘๐๏ นางกว่า ผู้ผ่านพื้นเมืองใหญ่ |
ปะกันหลวง |
| ผัดว่า แยงพานคำลูกจอม |
ใจกล้า |
| สิงห์ทองย้อยมันแหลว |
ฮำปาก |
| เฮาจัก เมี้ยนชั่วขึ้นเมือฟ้า |
เพื่อนพรหม ฯ |
| ๒๒๘๑๏ ทุกที่เปื้องตาวแกว่ง |
ผานผาน |
| ผนผนฝูงไพร่แมน |
มวลเข้า |
| ฟังยิน แกวหาญฮ้องเสียงสะหาว |
ทุกหมู่ |
| เสียงสนั่นเท้าดินฟ้า |
เฟื่องเฟือน ฯ |
| ๒๒๘๒๏ ซู่ซู่ เบื้องบ่าวต้นนางกว่า |
กลอยหาญ |
| ฮมฮม ถือผาลาแบกเกิม |
แถมด้าง |
| อาวพวงเท้าโทมสาร |
ไสผ่า |
| ช้างต่อช้างชนฮื้อ |
โฮบงวง ฯ |
| ๒๒๘๓๏ สว่าสว่าอ้อมระวังแวด |
ฮุมเอา |
| เทื่อนี้ เสียคนขันบ่าวนาง |
จมถ้วน |
| ฝูงเขาเบื้องแกวคาง |
ฟ้าเลื่อน |
| ถือว่า เมี้ยนชั่วซ้ำเมือฟ้า |
บ่แหนง ฯ |
| ๒๒๘๔๏ บัดนี้ พลเพื่อนล้นเหลือมาก |
ทุกประการ |
| ยังเล่า ฝืนกันมาดั่งทราย |
ไหลแล้ง |
| เทื่อนี้ ดูบางเบื้องภายเฮา |
ฮามมากนักแล้ว |
| ใผอย่าฟ้าวฟังฮ้อน |
ฮ่ำคาญ ฯ |
| ๒๒๘๕๏ ป่าวเพื่อนพร้อมทุกปาก |
ประดับดี |
| เฮาจัก แยงบาหาญลูกจอม |
ใจกล้า |
| เมื่อนั้น มุนตรีผู้ตางตน |
นางกว่า |
| สับแยกช้างไสสู้ |
ผ่าชน ฯ |
| ๒๒๘๖๏ ซว่าๆเบื้องท้าวฮุ่ง |
เฮืองหาญ |
| ขุนเพ็งทังไซ่ถือ |
เลยเข้า |
| สนสนพร้อมชาวพวง |
อ้ายหาด |
| แยงซื่อหน้างัวเจือง |
ภายแกว ฯ |
| ๒๒๘๗๏ ซาดซาด ช้างปู่พ้นพวงสว่าย |
ซัดหา |
| แกวแกวเสียงแส่งพล |
เมือหน้า |
| ฮมฮมเบื้องแมนหนา |
หนุนต่อ |
| อ้ายผ่องผู้ใจกล้า |
กล่าวแขง ฯ |
| ๒๒๘๘๏ สับแยกช้างไสฮ่อ |
กอยหาญ |
| ขุนเญียแยงหมู่หลวง |
หลุยเข้า |
| หาญพายเปื้องขอคำ |
เงือดแกว่ง |
| เที้ยนสิ่งเหง้าฮันช้าง |
ซื่อชน ฯ |
| ๒๒๘๙๏ ทุกแห่งพร้อมฟ้าเลื่อน |
มวลมา |
| เสียงอือคนดั่งดิน |
จักขว้ำ |
| เมื่อนั้น บุญกันแก้วเก็งญา |
นางกว่า |
| ย้ายหมูช้างเมือหน้า |
ข่มพล ฯ |
| ๒๒๙๐๏ เถ้าจ่าซ้อนเห็นง่าย |
ดูดี |
| ไสพลายโสมต่อชน |
ชูเข้า |
| งาฮีผู้สิงห์ทอง |
นางกว่า |
| ช้างเพรียกฮ้องสะเทียนท้น |
ทั่วนา ฯ |
| ๒๒๙๑๏ เถ้าจ่าซ้อนหน้าหล่า |
บังยัง |
| วังวังตกคะมะใจ |
หยุดย้าน ฯ |
| ๒๒๙๒๏ ภูไชยท้าวฮ้องว่า |
วายมึง |
| แองคอนเลยผ่าโสม |
ไสเข้า |
| คึงขอเปื้องเขนคำ |
เงือดแกว่ง |
| บ่ฮู้ กี่หมู่เต้าเตินพร้อม |
พาบเกา ฯ |
| ๒๒๙๓๏ แต่นั้น ผู้แห่งเหง้าเตินแต่ง |
มุนตรี |
| สูอย่า ดูญิงเบาดั่งใย |
ยองน้อย |
| หวังจัก เอาดายได้โดยดี |
ดูง่าย |
| เทียนย่อมฮ้ายเฮาฮู้ |
ข่าวเลิง ฯ |
| ๒๒๙๔๏ แม้งนึ่ง เถ้าจ่าซ้อนพลอยอว่าย |
พัดมา |
| ไสพลายเถิงหมู่หลวง |
หลุยเข้า |
| สวานงาช้างคนเชิง |
งัวเฮือก |
| ไพร่พ่องเค้าฮุมซ้ำ |
ซึ่มชน ฯ |
| ๒๒๙๕๏ ฟ้าเลื่อน ไสซั่นช้างชนชื่อ |
หาญพาย |
| เสี่ยงอือแกวแล่นมวล |
มาไค้ |
| คอนซายขึ้นคูนเมือง |
ตามพ่อ |
| นางกว่าไห้ขมค้อย |
เคียดใน ฯ |
| ๒๒๙๖๏ ตัวนี้ ช้างแต่ต้นพระก่อ |
เปนเฮือน หนี้แล้ว |
| เบือใจเจ็บบ่วาย |
แวนข้อง |
| เฮาจัก มวลพลซ้ำหัวพลาย |
เมี้ยนคราบ |
| ผัดว่า ขึ้นสู่ห้องพิมานฟ้า |
เพื่อนผัว ฯ |
| ๒๒๙๗๏ ญาบญาบ เปื้องตาวแกว่ง |
ผานผาน |
| ญนญน ยอแพนบัวแบกเกิม |
กางเข้า |
| หาญพายถิ้มถุยชน |
ไสเปีบ |
| ไพร่พ่องเค้าฮุมพร้อม |
พาบตี ฯ |
| ๒๒๙๘๏ ตำเติบต้องงัวเจื่อง |
จมมวน |
| ฝูงแมน ตายเปนผีพร่ำมุน |
เมือฟ้า |
| เอาหัวฮ้องเฮียงเสียง |
สูนโห่ |
| สูบ่ฮู้ว่า ขายี่เจ้าทองล้าน |
ลูกจอม กี่รือฯ |
| ๒๒๙๙๏ โผ่โผ่เปื้องแกวพ่าย |
เหลือมา |
| ขุนเญีย ฮอมแพนหางล่วงชู |
ไสเข้า |
| ฮมฮมเปื้องผาลา |
เลียนผ่า |
| บ่ฮู้ กี่หมู่เต้าเติมพร้อม |
พาบมา ฯ |
| ๒๓๐๐๏ แต่นั้น แกวแตกค้านคืนพราก |
พลัดพล |
| ฮมฮมลวาล่องแทง |
เทียมช้าง |
| คนตายเพี้ยงคือขอน |
กลางไฮ่ |
| คึ่งคึ่งพื้นนากว้าง |
ทุ่มนอง ฯ |
