๖๐๑ เลยเล่าล้มเฮวเฮ่ง นานลุก
เสียคำเชียงย่อมเหมือน ดูเศร้า
ขุกขุกข้าเจืองหาญ หัวมาก
ค้อนถืกเกล้าสาวบาง เกล้าควี่ ฯ
๖๐๒ เญียงวากหน้าเล็งล่ำ ลักหัว
แองคอนเฮวฮีบมือ มีไว้
ญนญนถิ้มยินกลัว กลอยพีก
เสียดอกไม้สาวบ้าง เฮี่ยฮวาย ฯ
๖๐๓ มีหมู่ผ้าหัวจีก ฮอยคอน
สองคราญ ทวนทังหลายลวดลา มาห้อง ฯ
๖๐๔ อ่อนช่อนท้าวอิงอุ่น พิงเพลา
โอยๆคับคั่งคน โฮมเฮ้า
สาวหลายหลิ้นเกากัน แกมบ่าว
ทุกที่เค้าเถิงคุ้ม ยาดคอน ฯ
๖๐๕ ค่าวๆหน้าท้าวฮุ่ง ฮมนาง
คอนงามคับคั่งกัน เกาหลิ้น
พอเมื่อ ฉายาเหลื้อมใสแสง สุริเยศ
สุดที่เต้นเลยแล้ว นั่งนำ ฯ
๖๐๖ เจ้าจิ่งให้แต่งตั้งสุเรศ เรียงไห
กำคำปักพร่ำมวล เพ็งน้ำ
เจืองก็ ไกวปานเปื้องถวิลถวาย เถิงพ่อ
ด้ำด่วนล้มลำท้าว ที่นคร ฯ
๖๐๗ คุ้มก่ำพร้าสองหน่อ ชมเสนห์
ญูท่าง เทียมสายสมรมิ่งเมือง ชมชู้
ในไพรพร้อมอะเร็งญา ยังป่า มากิน
คุ้มชู่ด้านยาให้ หอดแฮง ฯ
๖๐๘ เมี้ยนปากแล้วเจืองยี่ วางปาน
ชาวเชียงเครือคู่คน กินพร้อม
สานๆเปื้องบวยคำ เพ็งแพ่ง
แจนแจกพร้อมกินแล้ว เลิกลา ฯ
๖๐๙ ปั้นแบ่งเข้าเขาแขก ขาซาย
ยาลอนหลอทุกคน กินพร้อม
เมื่อนั้น บุญสูงง้อมสองศรี ใจแจ่ม
ดีแก่ (เชืองแกว่นน้อมพาเข้า ขาบถวาย) ฯ
๖๑๐ เหล้าพร่ำพร้อมไหใหญ่ หลายถัน
ดูตระการเฮืองเฮื่อไห คำค้อม
ชมชมน้ำเหลือไห ทุกขอก
มวลมากเต้ากินพร้อม คู่ขุน ฯ
๖๑๑ หลิวๆได้ทุกปาน เปนขนาด
เขาคว่างพร้อมชมซ้ำ แพ่งพวง ฯ
๖๑๒ แล้วเลิกเหล้าไหมาก มวลเมือ
บาไทเจืองจากเจียม จอมไท้
เมื่อนั้น ภูธรท้าวแฝงเฝือ เพลาพี่
หน้าต่อหน้าปานไล้ ลื่นอินทร์ ฯ
๖๑๓ สาวถ่าวล้วนลดม่าน บังเสีย
นางก็ ยินอาวรณ์ลวดกระสัน แดดิ้น
แอวกลมอุ้มเอาคอ ชิดนั่ง
เปื้องไป่หลิ้นทรวงปลิ้น ต่อกัน ฯ
๖๑๔ นงนาถน้อยยินยาก ทนกระสัน
หวังๆจิตสวาทแด ดอมเจ้า
(มือผันน้าวนัวระสี สนสว่าน)
ขอพระ ผ้ายแผ่นล้านหุมให้ แต่ประมาณ ก่อนเถิ้น ฯ
๖๑๕ เมื่อนั้น ภูวนาถท้าวผู่ผ่าน ผลควร
ขานคำคืนค่อยจา จอมชู้
อันว่า สายใจแจ้งสองสาว กำเกิด มานั้น
ไคค่าฮู้ทรวงแท้ ที่ประสงค์ ฯ
๖๑๖ กำเนิดนี้น้องพร่ำ ปรารถนา
ขอว่า คงไมตรีต่อตาย ตนม้าง
ครันเมื่อ เอโกแก้วกูกระสัน แสนแสบ
อวนหากฮ้างฮามเข้า ขาดแลง ฯ
๖๑๗ ครันเมื่อ นอนแนบน้องหายโศก โสโก
เพณี ฮมกระสันวอนแสบทรวง เทม้าง
แต่นั้น โสมเสงี่ยมแก้วเฮียงสอง เสมอภาค
ท้าวหากฮู้ชมชู้ ไป่วาง ฯ
๖๑๘ นงฮักโอ้วอนกระสัน ดอมพี่
เมื่อนั้น เมือแนบเหน้าโลมชู้ เลิกลา ฯ
๖๑๙ สาวก็ ลดม่านกั้งกางที่ เฮียงพะนัง
เร็งญาอิงอุ่นเฮือน เฮียงข้าง
ญั่งญั่งเที้ยนขุนนาย เนืองแห่
ควาญเกี่ยวช้างเฮียงฮ้าน แทบเกย ฯ
๖๒๐ พลแผ่ผ้ายผายจาก หิมะวัน
เมื่อนั้น สองนงงามเงื่อนอินท์ ตาแต้ม
เก็งญาขึ้นลมปลิว ช้างถ่าว
ขุนฮ่มกั้งสองข้าง ฮ่มเชียง ฯ
๖๒๑ ค่าวๆหน้าเจ้าฮุ่ง ฮมมะนา
ฟังยิน แคนซุงเสียงพาทพิณ เพลงพร้อม
กระดิงดังก้องเสียงนัน เนืองหิ่ง
แม้งนึ่งเถิงที่ ไม้ง่าค้อมทางปีก เชียงเครือ ฯ
๖๒๒ ทุกที่เที้ยนประนมอยู่ ยังแพน
บาแฝงเฝืออุ่นเฮือน ฮมฮ้อน
แขนชอนชู้โชมคาง โจมจูบ
ลิ้นแลกลิ้นปุนป้อน เปลี่ยนสลา ฯ
๖๒๓ สุดลูบแล้วกลิ้งเกลื่อน ตนตาย
ฮมกระสันสองโศกเปน ปางนั้น
เสนาท้าวทังหลาย นิทธเน่ง
บางพ่อง กลั้นกวั่งไห้แสนชั้น แสบสมอง ฯ
๖๒๔ บ่อาจตั้งอดอยู่ เปนตัว
กองกันลดมอดโดย ดอมเจ้า
โฮงๆช้างทังควาญ ทวนท่าว
ม้าแทบเท้าเฮียงเนื้อ เน่งนอน ฯ
๖๒๕ คุชเรศช้างสารถ่าว หัดถี
สะเทือนทนหนเน่งนอน นำเหน้า
หัวพลล้มอักโข แสนส่ำ
เนาเน่งเท้าเท็งฮ้าน แทบตีน ฯ
๖๒๖ ยังคั่งแค้นลืมล่ำ แลตน
ยินอาฮมฮ่วมแด ดอมท้าว
เสนาท้าวทังหลาย เดียรดาษ
ต่างๆฟ้าวฟูมน้ำ เนตรนอง ฯ
๖๒๗ ก็เพื่อ ภูวนาถน้อยดิ้นดั่น ดอมนาง
สองเสนหาฮ่อกัน กลอยกลั้น
เปนปางฮ้ายสลบตาย ทุกแห่ง
แต่นั้น ฮมฮอดไท้แถนเถ้า คั่งเคือง ฯ
๖๒๘ ฮอยที่ พระหากบ่โผดน้อย ปุดตาแบ่ง แนวนาม
สองเคืองแคนฮ่อกัน ปางนี้
ควรที่ กูนาเนื้อนงงาม สองสวาท จิงแล้ว
แคลงบ่ฮู้ตนน้อย เน่งสมร ฯ
๖๒๙ แถนก็ อุบปะกาศแก้วศรีเรศ โฮยแฮง
ทังมวลมัวชื่นชม บานบ้าง
เมื่อนั้น สองเสงียมสร้อยสายใจ จอมแจ่ม
ยังเง่าเพี้ยงกินก้าง เกิ่งหนาม ฯ
๖๓๐ บ่แก่มก้ำเสียโศก โศกา
เขาจิ่ง ชูนางงามค่อยเฟือง พรมน้ำ ฯ
แต่นั้น สองเสงียมสร้อยกะเสลา เฮียงฮวาด
หน้าต่อหน้าชมซ้ำ ส่งสงวน ฯ
๖๓๑ โสมยวดแย้มนงแจ่ม จอมมโน
ทวนพลายพับจอดเอา คำชู้
เร็งโญขึ้นกุญชร ช้างถ่าว
บาบ่ฮู้สนแท้ เมื่อเมือ ฯ
๖๓๒ ค่าวค่าวดิ้นๆดั่น หิวกระหาย
เขาค่อย เฟือแขงขุนฮอดเฮือน ทังฟ้าว
มาดาย้านกลัวตาย ดับหน่อ
ชักนวดน้าวสองเจ้า จิ่งคืน ฯ
๖๓๓ เมื่อนั้น พระบาทน้อยง้อมม่วน ยินกระสัน
บ่อาจ คืนเมือเมืองเพื่อประสงค์ ดอมน้อง
เขาจิ่ง โซมแขนไท้ทีตา โจมเจี่ย
ยังค่อย ข้ามป่าไม้มาบ้าน ฮอดเชียง ฯ
๖๓๔ ดั่นดั่นดิ้นลำเสพ ลืมชม
เขาฮีบ เฮียงพังงามค่อยชู เมือห้อง
เม็งมัวฮ้อนฮมแด ดอมลูก
เข็มแขกฮ้องทังฟ้าว เป่าหู ฯ
๖๓๕ น้ำลูบนิ้วน้อยเฮ่ง โฮมยา
นูเนือหิวหอดแฮง โฮมไห้
ยังค่อย คนิงในเนื้อจาระจา ดอมแม่
ฮอยที่ ผีป่าไม้ไพรเพศ คะนองนาง ฮู้รือ ฯ
๖๓๖ เถ้าแก่ฮู้การชื่อ ชมฟัง
ผีสางสังสิ่งใด ทันแท้
มวนขันเข้าทังหลาย ทอดผอก
ผอกแก้ ผีป่าไม้เท็งถ้ำ อยู่ดี ฯ
๖๓๗ บางพ่อง เขาฮ้องไห้บางพ่อง ลักหัว
เปนเพื่อ ศรีสายใจลวดพาง คำเถ้า
เมื่อนั้น ยังมัวฮ้อนฮมสมร เหมือนสว่าง
ทุกค่ำเช้าเทียวใช้ ส่งสาร ฯ
๖๓๘ ครันเมือ เถิงท่านท้าวทันแจ่ม จอมเมือง
หาญพายทังคว่างคอน คนกล้า
เขาก็ ยังเคืองให้ดอมบา บุตตราช
หลานก่ำพร้าไปต้าน ส่งสิน ฯ
๖๓๙ ป้าขาดข้อฮู้ฮ่าง คำคนิง
(กองสินสุงลื่นหลาย เหลือด้าม
มิใคร่ หลิงหาเบื้องบูฮาณ เฮืองคอบ
ใผห่อนห้ามแนนน้าว เน่งถนอม) ฯ
๖๔๐ ดีท่อ คึดฮ่อต้านคำชอบ เถิงลุง ท่านพุ้น
เขาจัก ปุนดาดอมพี่ปอง เปนเหน้า
ดูที่ บุญสูงพ้นผลควร ท้าวฮุ่ง
แต่นั้น เจ้ายี่ต้านคำเผี้ยน ผ่อคาม ฯ
๖๔๑ คึดฮู่งเบื้องภายพี่ เชียงเครือ
มีอันแหนงหน่วงความ เฮาไฮ้
เหลือคนิงโอ้อาลัย ลำบาก เฮวนี้
เจ็บแสบไหม้ฮมฮ้อน เกี่ยวเกา ฯ
๖๔๒ ออระแนกเนื้อเจ้ายี่ กระสันนาง
รือจัก เนาอันพลอยปลีกนาง นงหน้า
เปนแต่ กัมเวรเจ้าภายหลัง มาคอบ กันแล้ว
เมื่อนั้น น้องก่ำพร้าเตินแม่ มายิน ฯ
๖๔๓ ภูวนาถต้านถามฮ่าง มาดา
รือจัก เอาโสมศรีสู่เฮือน เฮียงหน้า
นางจอมฮู้จาระจา โลมลูก
พ่ออยู่ฟ้าคูนคุ้ม ช่อยชู ฯ
๖๔๔ พ่อปลูกให้ลุลาภสาผล เมื่อใด
ภูธร ยินมาดาแม่ตน ฟังแจ้ง
๖๔๕ เมื่อนั้น คนเซ็งซั้นคำวัง แวนประเสริฐ
หลานกว่าสร้างเกียรติกว้าง ท่วยไท ฯ
๖๔๖ พ่อพรากเมี้ยนมรณาต เมือแมน
ยังท่อ มาดาตนอยู่เพียร ทอมข้าง
ยินบ่ เคืองแคนไฮ้เงินคำ สินสิ่ง
พลพวกช้างแสนท้าว อยู่ระวัง ฯ
๖๔๗ คึดฮ่อ ไท้ที่ต้นเปนมิ่ง เมียขวัญ
ปุนคำ ยินโยธากล่าวหัว หุมต้าน
ในโฮงล้วนเหงพัน เหง้าเปรื่อง
ใผไป่ คึดก่งเกื้อการล้าน ช่อยระวัง ฯ
๖๔๘ ทุกเยื่องซ้ำไว้แม่ คึดคาม
เขาก็ ฟังกลอนขานขอบใจ จิงเจ้า
นายแสงพร้อมขุนเพียง อ้ายเพื่อน
ผู่ที่เหง้าเพรียงพร้อม แม่เมือง ฯ
๖๔๙ เขาจิ่ง ไขเงื่อนข้อแขถี่ เถิงสาว
ขวาๆ เสียงนายแสงส่องดู แดนข้าง
เขาก็ลือว่า สมพราวซั้นเชียงอิน เฮยท่าน
พ่อมัน หมายเคิ่งล้านสินไว้ อีกพลาย ฯ
๖๕๐ หมักหม่อนหน้าขึ้นใหญ่ ศรีคราญ
ทังหลายเซ็งซ่างาม ทุกพ้อง
ภูธรท้าวแองกา กลอยกล่าว
เชื้อพื่น้องแฮงแท้ ไป่ควร ฯ
๖๕๑ เขาก็ลือว่า ข้างขอกฟ้าเปนลูก จอมจัง
มาเฮา ทวนสารเดินดุ่งไป ปุนต้าน ฮู้เบ่า
บาก็ ฟังดูด้วยแดนไกล พ้นขนาด
บ่ฮ่างว่าจัก ผ้ายแผ่นล้านมาพี้ เพื่อนเฮา ฯ
๖๕๒ ลือว่า แพงมาศแก้วลูกมิ่ง เชียงเชย นั้นเด
คีงควรคือคู่เหลา ผิวเผี้ยน
ที่นั้น บุญเคยได้โดยใจ จงใฝ่
ฝูงเผ่าเที้ยนชมพร้อม ชื่นดอม ฯ
๖๕๓ แม่ก็ คึดใคร่ได้โดยดั่ง ปรารถนา
เยียวว่า บิดรดนบ่วาง ไกลท้าว
เมื่อนั้น โยธาต้านเถิงนาง เอื้อยแอ่น
พ่อมัน สร้างม่านไว้เฮืองสิ้ว ส่องคำ ฯ
๖๕๔ เชืองคลั่งเท้าตีนแท่น พอพัน
ที่นั้น ลำเวียงเขาหล่อทอง เปนต้าย
ธรรม์ยำท้าวแองกา กลอยกล่าว
เบื้องฝ่ายค้ายภายพุ้น อย่าจา ก่อนเถิ้น ฯ
๖๕๕ เขาเล่า แหนข่าวชั้นเชียงเทศ ทางจีน
โสมพราวภายลูกแมน เมืองกว้าง
มวนสินสร้อยเงินคำ กองกาด
พ่อมัน ต้านฮ่างไว้พันช้าง อ่มนาง ฯ
๖๕๖ ทุกที่เที้ยนเซ็งซ่า บุญยวง
ลือเกียรติ์ตกต่างเชียง ชมอ้าง
เขาก็ เชิญเถิงท้าวแองกา กลอยกล่าว
เจ้าติ่วช้างคนิงไว้ จิ่งขาน ฯ
๖๕๗ ที่นั้น ลือข่าวท้าวผู่ชื่อ เลือนคำ
เทียวสารสมส่งนาง ในห้อง
ธรรม์ยำสร้างเชียงกา กนมาก
เชื้อพี่น้องนามใกล้ กิ่งเดียว ฯ
๖๕๘ เขาเล่า แหนปากซั้นเชียงที่ เอ็ดกอง
มาเฮา แปลงสารสมส่งชาย ไปถ้อย ดูเบ่า
ดีท่อ เชิงทางขั้นดอยดง การห่าง
เจ้าติ่วสร้อยคนิงไว้ ไป่ควร ฯ
๖๕๙ เขาเล่า แหนฮ่างท้าวชั้นซึ่ม เงินยาง
ไททวนความฮอดเฮา หลายพ้อง
เซ็งว่า นครหลวงกว้างเงินยาง ล้านย่าน
ลือทั่วเท้าดินฟ้า ข่าวขาม ฯ
๖๖๐ อั้วค่าไว้ให้ผ่าน เชียงสา
โสมงามคือคู่อินทร์ ตองแต้ม
ทุกไทย้องเก็งญา ยศยิ่ง
ฮู้บ่พลั้งคูนท้าว ชื่นชม ฯ
๖๖๑ สินสิ่งเที้ยนซายท่า ในของ
ใผไป่ เทียวสารสมกล่าวหมาย เหมือนหมั้น
ชะบองหน้าแองกา หุมมาก
ฝูงเผ่าชั้นชมพร้อม ชื่นงัน ฯ
๖๖๒ เมี้ยนปากแล้วเลยสั่ง นายแสง
มึงเญียะ เมือเมืองปะกันกล่าวคำ ยินน้า กูก่อน
หลานก็ แถลงใจแจ้งจงเถิง อั้วค่า
ให้ท่าน คึดผ่อหน้าเตินต้าน แต่งคดี ว่าเนอ ฯ
๖๖๓ มันจิ่ง ขึ้นขี่ม้าเข้าป่า ไปเปือง
กลายคีรีฮ่มดอย ดงส้าน
แม้งนึ่งเถิงที่ บุรีชั้นเมืองปะกัน ท้าวกว่า
พักจอดม้าฮิมฮ้าน ฮีบเมือ ฯ
๖๖๔ ชะพาดซ้องนิ้วนอบ มัสการ
เคือๆ เสียงนายแสงส่องคดี ดูเผี้ยน
เมื่อนั้น ภูบาลท้าวทรงเมือง ขานขอบ
ทุกที่เที้ยนลือเล้ม ฮอดเฮา ฯ
๖๖๕ เพิงชอบใช้ถามข่าว ยานาน เที่ยวเถิ้น
ปุนคน ฝูงยาเมาเล่าไป เนอเจ้า
แปลงสารสร้อยสารา ดวงมาศ ไปเถิ้น
ควรที่ เข้าสู่ท้าวถามแจ้ง จอดนาง ฯ
๖๖๖ มันก็ นบนาถแล้วเลยเลิก ลงไป
เทียวทางจัดฮีบตีน เตินม้า
คราวไกลผ้ายหลายยาม ยินแปลบ
เลยฮอด เจ้าลุ่มฟ้าทันที่ คำวัง ฯ
๖๖๗ มันจิ่ง ขึ้นแทบท้าวทูลกล่าว คดีกลอน
ฟังพอประดับใส่สาร สมถ้อย
บัดนี้ อวนนอนแล้งลุนบา เบื้องคีก จิงแล้ว
ให้พี่ เจ้าติ่วสร้อยชมอ้าง แอ่วเถิง แด่เนอ ฯ
๖๖๘ อย่าเชื่อนช้ำชักปีก ปลายใจ
ฮมเพิงพออี่ดู ตาหน้า
ชอบว่า สารไทท้าวแดนใด เขียนข่าว ก็ดี
ให้ค่อย คึดจอดน้องก่ำพร้าพันพร้อม ฮ่วมเฮือนแด่เนอ ฯ
๖๖๙ แต่นั้น เมี้ยนกล่าวข้อแขขอบ ประดับงาม
ลงลายเลือนเลียบสม แถมถ้อย
อันนี้ บางามเจ้าคำวัง น้องอุ่น จิงแล้ว
ให้พี่ เจ้าติ่วสร้อยเอาอ้าง อ่านเทียม แด่เนอ ฯ
๖๗๐ คึดท่านแท้เอาทุ่น ทรวงอวน
โสมเสงียมยินเญียะจำ จงเผี้ยน
แด่นั้น บันนาการพร้อมมวลดี ดาแต่ง
เมี้ยนสั่งแล้วเลยไหว้ พรากหลาน ฯ
๖๗๑ แว่งแว่งข้ามไพรใหญ่ สิงขร
ทางยาวยานย่อมเขียว ทุกมื้อ
แม้งนึ่ง เถิงที่บุรีชั้นนครหลวง ท้าวซึ่ม
เฮือนใหญ่ ออระทื้อเฮืองเท้า ทั่วนิคม ฯ
๖๗๒ กุมกึ่มเที้ยนโฮงราช มุงคำ
ฟังยิน ระงมงันนอกใน เสมอฟ้า
เลยลวด ซำลวาเท้าเถิงเวียง วังจอด
ถามข่าวเอื้อยป้าซ่า นางเซ็ง ฯ
๖๗๓ หลานท่าน สร้างยอดน้ำใสสะอาด คำวัง
บัดนี้ เร็งโญจงจอดลุง เปนเจ้า
อันนึ่ง ฮมมะนังค้อยคนิงสาว แสนส่วน
ให้ฮีบเต้าเถิงท้าว ที่เมือง ฯ
๖๗๔ เมื่อนั้นใช้บ่าว ขึ้นเล่าข้อแขม่วน ชมพัว
เฮวฮีบ เนืองคำควรคอบนาง นงหน้า
หนัวหนัวแผ้วเตินเขา ปูสาด
ยำแขก เบื้องฝ่ายฟ้าน้องท่าน แองกา ฯ
๖๗๕ คึดชอบใช้งัววาด ลงอวน
ยวงมาเฮวฮอดโฮง เถิงห้อง
ปุนของเมี้ยนมวนแถว ถันถี่
ขันแจกซ้องคำเหล้ม ลวดลาย ฯ
๖๗๖ ประดับถี่ถ้อยเลยนอบ บันนาการ
เฮวฮีบ ยอมือถวายมอบมวล เมือไหว้
เมื่อนั้น เก็งญาฮู้ขานขุน แขชอบ
อาวเยื้อน หว้ายป่าไม้มาพี้ ฮอดดี แด่รือ ฯ
๖๗๗ น้องท่าน สร้างยอดน้ำนพราช เฮือนหิน
อาฮม เถิงเทพีฮีบเติน ตูเต้า
คนิงเถิง ศรีครวญพี้ภายเฮียม ฮามมาก
เมื่อนั้น ผู้ที่เหง้าอั้วค่า ลักหัว ฯ
๖๗๘ เมี้ยนปากแล้วเลยอ่าน สารศรี
นางก็ ยินมัวลักลั่นใจ จงน้อง
นายเล่า พาทีถ้อยแถมวอน แวนมาก
พ่อท่าน พ้นแห่งท้องเมือฟ้า สู่สวรรค์ ฯ
๖๗๙ ละอ่อนท้าวไว้ยาก ยังพลอย
เฮือนหลวงใผไป่ปุน เปนเจ้า
ท่อว่า กงมโนน้องกลอยใจ จงขม่อม พี้ดาย
ผู้ที่เหง้าอั้วค่า ลักกระสัน ฯ
๖๘๐ คึดฮุ่งเจ้ายินคอบ กลัวนาน
เขียวภูชันหลิ่งหิน เหวห้วย
ท่อว่า ขอวานให้ศรีคราญ ฮักใคร่ อวนเถิ้น
น้องท่านถ้อยใจแจ้ง จอดจิง ฯ
๖๘๑ เมืองใหญ่เท้าทามเทศ วีวอ
ชาวเชียงฮิงย่ายยอง ฝูงใกล้
ยินเบ่า เพิงพอต้านเอานาง มาแส่ง เฮือนนั้น
เฮวฮีบใช้ตูข้อย ขอดแฮง ฯ
๖๘๒ อันที่ ฮักน้องแท้หนแห่ง ตามบุญ ท่านแล้ว
ออระชอนแสงอ่อนจา จงไหว้
เมื่อนั้น เก็งญาฮู้ขานขุน แขขนาด
รือห่อนไฮ้นางท้าว กิ่งใด นั้นเด ฯ
๖๘๓ คำหยาดน้อยฟ้าฮ่วน หลานเฮืองก็ยัง
โสมใสสันส่องคดี ดูแจ้ง
อันนึ่ง ภายเมืองชั้นเชียงเชย แพงมาศ ก็ยัง
สองพร่ำพร้อมนอนแล้ง ดั่งตู นี้แล้ว ฯ
๖๘๔ ลอนว่า พางพี่หลิ้นให้อาจ เอาสาร
เยียวว่า เปืองแฮงสูบ่าวขุน มาต้าน
โสมคราญพุ้นภายแมน มีมาก
อันนี้ เปนดั่ง ผ้ายแผ่นล้านลงเต้า ตื่มวอน พี่แล้ว ฯ
๖๘๕ แต่นั้น เมี้ยนปากแล้วเลยลวด จัดแลง
เขาก็ ดาไหพอนฮีบพาน เพ็งน้ำ
กล่าวแก่ นายแสงใช้ชมคดี โดยด่วน
เยียวว่า หลานอยู่ล้ำเมืองกว้าง ค่อยคอง ฯ
๖๘๖ จาม่วนเมี้ยนขอขอด ประดับงาม
สะบองมือแกว่งปาน ปุนถ้อย
ตูก็ ทวนความไหว้ขอวอน พระราช
ให้ท่าน เจ้าติ่วสร้อยชมเบื้อง ลูกอาว แด่เนอ ฯ
๖๘๗ หลานอยู่ สร้างยอดน้ำนพราช เฮือนพลอย
เงินคำคือคู่ดาว ดูเหลื้อม
ท่อว่า กลอยใจแจ้งจงเฮียม ฮักมาก
ใผไป่เอื้อมอวนท้าว แทบทรวง ฯ
๖๘๘ เมื่อนั้น อั้วงวากหน้าเหลียวล่ำ ลักหัว
เทพา ทังหรหมสวางค่อยคูน แนนท้าว กูแด่
บัดนี้ กลัวเกรงเบื้องบิดา พระราช
เยียวว่า น้าวกล่าวข้อแขงไว้ บ่วาง ฯ
๖๘๙ ดั่งนั้น ฮักพี่พี้พ้นชนาด บาไชย
กลัวท่อ ไทเงินยางตู่ตู เปนบ้า
เมื่อนั้น คนนันพร้อมในโฮง หัวฮื่น
ฝูงเผ่าเชื้อป้าซ่า นางเซ็ง ฯ
๖๙๐ เขาก็ ชมชื่นย้องยออ่อน นายแสง
แต่นั้น วางปานปุนเปลี่ยนแสง กินเหล้า
มันก็ เชิญศรีแก้วแพงเมือง มาม่วน
ตนท่านข้อยเขือเจ้า แห่งเดียว ฯ
๖๙๑ เมือส่วนน้องท้าวท่าน ยังถาม
ขอว่า เปนกลมเกลียวดั่งใจ จงพร้อม
เมื่อนั้น ผลควรฮู้คึดคาม คนิงชอบ
ป้าซ่าเหนี้ยวกำค้อม ค่อยถวาย ฯ
๖๙๒ เขาก็ ประนมแนบนิ้วนบนอบ เทพี
เชิญนายฮักเฮ่งเอา โตงต้น
มันก็ ยำศรีแก้วผลกอง กินก่อน
วางเล่งล้นอันน้อย นึ่งแถม ฯ
๖๙๓ หมักหม่อนหน้าอั้วค่า เตินนาย
เจียมแต่ มาแฮมเฮือนพรากแพง ฮามเหน้า
เต็มจัก กลอยใจซ้ำหมายเดียว ดูยาก
ข้อยเหนี่ยวเจ้าทองล้าน ค่อยเอา ก่อนเถิ้น ฯ
๖๙๔ เมื่อนั้น เมี้ยนอย่าเหล้าค่อยจาก เลยแลง
กลัวเมาเมือสู่พญา ธรรม์ต้น
พอดีแล้วนายแสง ประดับสั่ง
ลงลุ่มพ้นล่วงคุ้ม ค่อยลา ฯ
๖๙๕ ผ่อดู ญั่งญั่งเหลื้อมสูรย์ส่อง อุทัย พุ้นเยอ
ซำลวาเฮวฮอดเวียง วังกว้าง
ปุนไปให้หานาย งัววาด
จักใคร่ไหว้ท่าน เจ้าติ่วช้างถวายข้อ ข่าวหลาน ฯ
๖๙๖ มันจิ่ง ขึ้นสู่ท้าวทูลบาท บังคม
ยานานจัดฮีบเมือ แวนเช้า
ฮมฮมแส้ยายยัง ของฝาก
เถิงท่าน เจ้าลุ่มฟ้าประดับฮีบ เฮียงแถว ฯ
๖๙๗ นบนาถแล้วเลยมอบ เร็งญา
แกวๆ เสียงนายแสงส่องคดี เดิมแจ้ง
วันมาท้าวคำวัง ถามข่าว
หลานก่ำพร้าเนาแล้ง พ่อตาย ฯ
๖๙๘ นงถ่าวไฮ้คองโลก คดีธรรม
ใผไป่ มีปิปายแส่งสอน เฮือนย้าว
ทาสาพร้อมเงินคำ เบื้องส่วน ยังแล้ว
ท่อว่า ไฮ้แก่นเชื้อนางท้าว แต่งเติน ฯ
๖๙๙ เฮวฮีบใช้ข้อยด่วน โดยเถิง
เทียวทางเดินดุ่งแฮง ฮันม้า
แหนแก่ ภูธรไท้ฮมเพิง หลานราช
เจ้าบ่ คึดก่ำพร้าฮอยฮู้ ฮูปแคลน ฯ
๗๐๐ แม่ก็ เยื้อนยากเลี้ยงข้ามะหาด ญิงชาย
โยธาทังพวกแพน พลพร้อม
ฝูงนั้น มวลถวายให้ลุงปุน เปนช่าง
ท่อจัก ขออ่อนอั้วคีงค้อม เพื่อนเพลา ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ