| ๒๐๑๏ อามะราชฮ้างรือสว่าง |
โศกา ดั่งนี้ |
| นงคราญทับทอดตน |
เต็งเนื้อ |
| ก็เพื่อ ฮมมะนาค้อยคนิงเฮียม |
ฮักพี่ |
| เมื่อนั้น ง้อมผู้เอื้อนงหน้า |
หมื่นกระสัน ฯ |
| ๒๐๒๏ แสนโศกฮ้อนพ้นที่ |
คำเคือง |
| ทรงอาลัยอยู่หมอง |
เหมือนไข้ |
| อันว่า ฮมฮักเจ้าเจืองลุน |
ล้านส่ำ |
| มโนนาถไว้แนมน้อง |
บ่วาง ฯ |
| ๒๐๓๏ ครันค่ำฮู้ลืมโภชะ |
นาหาร |
| ลอนรือ เปนตนจิตจากโสม |
สันไข้ |
| ปานนี้ กุมารน้อยนงคราญ |
เจ้าพี่ กูพุ้น |
| หนักหน่วงหลื้อรือฮู้ |
แบ่งเบา ฯ |
| ๒๐๔๏ พอเมื่อ สูรย์ด่วนขึ้นเฮืองโลก |
โลกา พุ้นเยอ |
| สายันต์เหงเมฆมัว |
เมืองไท้ |
| เดือนสามเสี้ยงดารา |
เฮืองส่อง |
| ระดูดอกไม้บานพร้อม |
แค่ไพร ฯ |
| ๒๐๕๏ กาก่องเนื้อง้อมม่วน |
ยินกระสัน |
| คนิงบาไทฮุ่งถอง |
เถิงชู้ |
| ชะดันพร้อมอามกาน |
เอื้อยมุ่ง |
| หมอมหม่อหม้อมฮมฮู้ |
ฮ่วมมะโน ฯ |
| ๒๐๖๏ พู่งๆ พร้อมสาวถ่าว |
แถมวอน |
| โทเรคึดคั่งโดย |
ดอมเจ้า |
| เลยลวด ปุนความต้านเร็งโญ |
ขอเหนี่ยว |
| เชิญเหนี่ยวน้องลงหลิ้น |
ข่วงคลี ฯ |
| ๒๐๗๏ เฮาอย่าช้าตกแต่ง |
เฮวพลัน |
| เขาก็ ปุนเปืองประดับแต่งการ |
เลยแล้ว ฯ |
| ๒๐๘๏ ประดับเครื่องพร้อมเลยแต่ง |
มะฮามหลวง |
| ฮมฮมนันชู่ภาย |
พลอยเต้า |
| เดาดีพร้อมทุกลวง |
ปูสาด |
| สาวถ่าวเค้าหัวห้อม |
ชื่นบาน ฯ |
| ๒๐๙๏ ประดับเครื่องพร้อมเฮืองอาส- |
นากอง |
| กางพีดานม่านกาง |
เปนห้อง |
| ขันแขตั้งซาวสอง |
เฮียงฮาช |
| ขันแจกตั้งพลูสร้อย |
ใส่สลา ฯ |
| ๒๑๐๏ ประดับดอกไม้เฮียงอาสน์ |
เปนถัน |
| ดวงมาลาย่อมกอง |
แกมก้าน |
| เขาก็ เทียวทันน้อยนางอินทร์ |
เต้าข่วง |
| ดูหลากย้องหลายฮ้าน |
เฮื่อคำ ฯ |
| ๒๑๑๏ ปักป่วงแก้วแกมปิ่น |
หัวแหวน |
| ลำๆ บายบวยทองแต่งแยง |
เกยเกล้า |
| มาลาสร้อยแสนดวง |
ประดับเกศ |
| ผิวบ่เศร้างามล้น |
ลื่นเขียน ฯ |
| ๒๑๒๏ แครงเทศข้อนครบเครื่อง |
สูนเพิง |
| สังวาลเวียนใส่กระจอน |
แถวถ้อย |
| (ดูงามล้นคือควร |
นางเทพ |
| แฝงฟากฟ้าแหนเฝ้า |
ฝ่ายอินทร์) ฯ |
| ๒๑๓๏ กาก่องเนื้อสาวเทศ |
นางเม็ง |
| มือบายแหวนใส่มือ |
ควรนิ้ว |
| (ฮงฮงเหลื้อมพิทูร |
ธำมราช |
| แก้วค่าล้านคำเข้ม |
ขอดหัว) ฯ |
| ๒๑๔๏ ประดับส่ำเชื้อนองหมาก |
พันถัน |
| เนืองเนืองจอนใส่หู |
เฮืองม้าว |
| ลางนางย้องหลายสัน |
โสมต่าง |
| หุมฮุ่งก้ำบาท้าว |
ที่ควร ฯ |
| ๒๑๕๏ เมื่อนั้น ง้อมย่างขึ้นเมือแท่น |
ธรรม์ขวาง |
| ผ่อเห็น ฮวานๆวันลั่นลง |
ลับไม้ |
| แม้งนึ่ง วันใสพ้นภูชวาง |
แจ้งสว่าง |
| สาวถ่าวย้องเปนถ้อง |
หมื่นถัน ฯ |
| ๒๑๖๏ หลิงเห็น ดาวดาษเหลื้อมแฝงฝ่าย |
บัวระพา |
| คอนคอนเปนดั่งหนาว |
จักไข้ |
| เทื่อนี้ บุปผาเผี้ยนปลงเลียน |
ลานดอก |
| สาวบ่าวผ้งชมฟ้า |
ใคร่เห็น ฯ |
| ๒๑๗๏ สองขอกเที้ยนเสียงปี่ |
พรมแคน |
| ฮมฮมนันซู่ภาย |
หุมพร้อม |
| เขาจิ่ง เชิญใยเจ้าแสนทอง |
ซ้อยชั่ง |
| น้องแผ่นผู้คีงค้อม |
ฝ่ายเพียง ฯ |
| ๒๑๘๏ ประดับดอกไม้สะมั่ง |
มะลีวัน |
| เฮียงฮาวเต็มข่วงหลวง |
หลายฮ้อย |
| จวงจันทน์แก้วดวงหอม |
ช้อนกิ่ง ก็มี |
| สาวแต่งได้โดยฮ้อย |
ฝากฝืน ฯ |
| ๒๑๙๏ พะหลิ่งพั้วฮังเฮื่อ |
ฮางซาย ก็มี |
| หอมเหลือหลายทั่วเมือง |
โฮยเฮ้า |
| บานหลายพั้วพวงเครือ |
งวงสุ่ม ก็มี |
| สาวพร่ำพร้อมมวลเช้า |
ชู่วัน ฯ |
| ๒๒๐๏ ชะพุ่มพร้อมต้นต่ำ |
ตีนจำ ก็มี |
| เอ็งชัญเขียวแข่งนิล |
นางย้อม |
| ดำดวนดั้วดวงหอม |
ล้นที่ ก็มี |
| ยามเมื่อ ลมแกว่งเปื้องไควค้อม |
กลิ่นหอม ฯ |
| ๒๒๑๏ วันคลาดค้อมค้อมควี่ |
ดวงบาง ก็มี |
| กาพะยอมเฮืองเฮื่อกอ |
แกมสร้อย |
| นางมายเปื้องกรไก |
ไกวแกว่ง |
| ลูเพี่ยมผู้แพงซ้อย |
มิ่งมรณ์ ฯ |
| ๒๒๒๏ เปนดอกไม้บานแบ่ง |
สาขี |
| ลมออนพัดกิ่งนัน |
สูรสร้อย |
| จำปีพร้อมจำปา |
หอมอ่อน ก็มี |
| ดวงยิ่งย้อยยำแย้ |
สะด่องดึง ฯ |
| ๒๒๓๏ ทังดอกด้ายแดงอ่อน |
เหลือหลาย ก็มี |
| กาสะทึงทังดอกกลม |
แกมพั้ว |
| อันนึ่ง ขูมฟูมเฝื้อเฝือนาง |
ในราช |
| เกล้ากลิ่นกลั้วสูนเฮื้อ |
ฮ่วงโฮย ฯ |
| ๒๒๔๏ พวงพี่พร้อมดวงดาด |
เหลือหลาย |
| ลมโบยพัดกิ่งปลิว |
แปนก้าน |
| พรายพรายเหลื้อมกองคำ |
ปักปิ่น |
| ประดับชู่ด้านดาแล้ว |
กล่าวนาง ฯ |
| ๒๒๕๏ หอมกลิ่นคู้ฮสฮ่วง |
สมจันทน์ |
| สาวก็ แหนความเชิญให้ลม |
ลงพร้อม |
| ผีก็ ผันสูนเข้าถือนาง |
คุมปี่ |
| เนือดๆเปื้องคีงค้อม |
สั่นสาย ฯ |
| ๒๒๖๏ สว่าๆก้องทุกที่ |
มะฮามขวาง |
| ฮมๆ ชาวเชียงเครือกล่าวหัว |
หุมย้อง |
| นางไยสร้อยเสียงหวาน |
ขับข่วง |
| เชาก็ พรมปี่พร้อมหลายก้อง |
กล่อมเสียง ฯ |
| ๒๒๗๏ เมื่อนั้น ค่าวๆหน้าลมล่วง |
เลยจา |
| เฮียงคำควรกล่าวสาว |
แหนถ้อย |
| ดูเครื่อง เก็งญาพร้อมทังมวล |
มีมาก |
| น้องแผ่นเจ้าคำซ้อย |
แต่งตาม ฯ |
| ๒๒๘๏ เอื้อยมุ่งฮู้ฮับพากย์ |
พลอยจา |
| ปุนคำงามกล่าวเถิง |
แถมถ้อย |
| ตูก็ ปุนดาพร้อมทังมวล |
มีคู่ |
| ประดับเครื่องฮ้อยเฮียงผ้า |
ฮอบฮาว ฯ |
| ๒๒๙๏ ชะพู่ตั้งเต็มข่วง |
ธรรม์ขวาง |
| นงพราวศรีมิ่งเมือง |
เปนต้น |
| ท่อจัก ขอทางได้โดยใจ |
ลุลาภ |
| ประดับดอกไม้เลียนต้น |
เฮื่อเฮือง ฯ |
| ๒๓๐๏ ขอเหนี่ยวเจ้าล้านกาบ |
คำหวา |
| เฮืองๆวันส่องงาม |
เงาซ้าย |
| เทิงพญาเจ้าสวนตาล |
ผงบ่าว |
| เชิญท่านท้าวลงหลิ้น |
ข่วงเพียง ฯ |
| ๒๓๑๏ เมื่อนั้น ลมต่าวม้าเฮวฮีบ |
เมือบน |
| เฮียงคดีกลอนกล่าวนาง |
นงหน้า |
| กับทัง ศรีผลเจ้าสวนตาล |
ล้านมาศ |
| เปนลูกเหง้าแถนฟ้า |
ผ่านเมือง ฯ |
| ๒๓๒๏ ยังมี ผู้ก่งท้าวเสวยราช |
เชียงเครือ |
| เนืองคำควรสั่งบา |
แถมถ้อย |
| ขอแก่ เหนือหัวพร้อมทังสอง |
ลงม่วน |
| ประดับเครื่องถ้วนแครงซ้อย |
ชอบธรรม ฯ |
| ๒๓๓๏ ทะล่วนพร้อมหลายหมู่ |
มาลา |
| ออระนันนับเครื่องดี |
โดยฮ้อย |
| ศรีไวหน้าสาวสนม |
โสมสะอาด |
| หุมฮุ่งเจ้าแพงซ้อย |
อยู่งอง ฯ |
| ๒๓๔๏ เยาวะยอดเจ้าล้านกาบ |
คำหวา |
| คอนคอนใจจอดจิง |
จงอ้าง |
| เลยเล่าไหว้แถนหลวง |
แล้วสั่ง |
| ประดับหมู่ช้างสารต้น |
เครื่องคำ ฯ |
| ๒๓๕๏ ญั่งญั่งม้าเหลื้อมแค่ม |
อานคำ |
| ลำๆประดับแสล่งกัน |
กวนย้อง |
| ฮองๆเนื้อชาวบน |
คิ้วคาด |
| หลิงล่ำป้องแขนส้วย |
สิ่งเหลา ฯ |
| ๒๓๖๏ พิณพาทย์พร้อมเสียงปี่ |
นันเนือง |
| สองคราญเจียระจากลง |
ลาฟ้า |
| เมืองๆช้างพังพลาย |
ย้องย่าง |
| สว่าๆข้าหลายล้าน |
ลูกผี ฯ |
| ๒๓๗๏ พ่างๆพร้อมเถิงที่ |
นครขวาง |
| คีรีเฮียงป่าจันทน์ |
จวงคู้ |
| แต่นั้น นำทางเท้าเชียงเครือ |
ค้อมฮอด |
| ฮื่นๆพร้อมชาวฟ้า |
อยู่มวล ฯ |
| ๒๓๘๏ เมี้ยนจอดช้างปลงเครื่อง |
แพนหาง |
| ควนๆนันทั่วใน |
มะฮามกว้าง |
| ชาวบนก้ำควงกลาง |
เมี้ยนหมู่ |
| ผู่ที่อ้างสองท้าว |
ลูกแถน ฯ |
| ๒๓๙๏ ประดับอยู่ย้องแถวถี่ |
ถันงาม |
| แจนๆเสียงล่ามเมือง |
แหนถ้อย |
| มันก็ กลอยความต้านสามศรี |
เสียงม่วน |
| เทื่อนี้ เจ้าติ่วสร้อยลาฟ้า |
ฮอดเฮา ฯ |
| ๒๔๐๏ ทะล่วนพร้อมฝูงหมู่ |
ชาวแถน |
| ดีแก่ ลมเกาพัดกิ่งจวง |
ดังห้าว |
| หลิงเห็นห้องมาลา |
เลียนกิ่ง |
| ตนท่าน เจ้าหมื่นม้าวพญาที่ |
สวนตาล ฯ |
| ๒๔๑๏ ถามข่าว ยอดมิ่งต้นเสวยราช |
เชียงเครือ แด่เนอ |
| สมภารชูช่อยมา |
เห็นหน้า |
| งามตวยเนื้อพรายเพียง |
เจ้าแผ่น |
| เซ็งฮอดล้ำควงฟ้า |
ชู่ไถน ฯ |
| ๒๔๒๏ ดวงแก่นแก้วกำเนิด |
ในมนุส |
| พรายๆใสส่องงาม |
ทังค้าย |
| ชื่อว่า พระแขสุดแจ้งภูสูง |
เข็มแข่ง |
| สูรย์ล่วงผ้ายผายม้า |
ล่วงมา ฯ |
| ๒๔๓๏ มัดแม่งเข้าเขาขอบ |
ลับแสง |
| โสภาพรายแพร่งแสง |
ใสแจ้ง |
| โภชนาแล้งภุมมะงา |
ง้อมง่า |
| สองอยู่ฮ้างฮามแล้ง |
ต่างแลง ฯ |
| ๒๔๔๏ ฮอยว่า มโนนาถฮ้อนๆฮ่ม |
ฮมแลง แลนอ |
| คำแดงเหลาเผ่าใผ |
จักเพี้ยง |
| บุญแขงเจ้ากือเมือง |
กูอยู่ ดีรือ |
| ญ่องๆเนื้อผิวเกลี้ยง |
กล่อมกลม ฯ |
| ๒๔๕๏ เมื่อนั้น ชะพู่หน้าง้อมม่วน |
ฮับขาน |
| เฮาก็ ชมพญาบนใคร่หุม |
เห็นหน้า |
| เทื่อนี้ สมภารข้อยขอถวาย |
เถิงราช |
| ผู้แห่งเหง้าคีงค้อม |
ค่อยมา แด่รือ ฯ |
| ๒๔๖๏ หรือว่า โพยพยาธิ์ฮ้ายหนาวหน่วง |
แสนถนัด |
| โรคาเคืองต่างแลง |
ลืมเข้า |
| อันนึ่ง โทมนัสกลั้นฮมทรวง |
ทรงโศก |
| ครันว่า ฮู้ข่าวเจ้าจอมฟ้า |
ลวดหาย ฯ |
| ๒๔๗๏ ลุโชคส้อยเย็นอยู่ |
เฮืองฮม |
| คือคู่ภูมี ผายกะเสลาฮวาดลง |
มาล้าง |
| ดีแก่ ลมพานพร้าวใบบาง |
สร้อยควี่ |
| ถัดนั้น เจ้าแผ่นกว้างล้านกาบ |
คำหวา ฯ |
| ๒๔๘๏ ถามข่าว ผู้ที่ต้นเสวยราช |
เชียงเครือ บ้างแด่ |
| เฮาก็ มาเปืองเฮวใคร่หุม |
เห็นหน้า |
| นูเนือเนื้อนงพราว |
เพี้ยงใฝ่ |
| เฮาก็ เปนลูกเหง้าแถนฟ้า |
พร่ำกัน ฯ |
| ๒๔๙๏ น้องใคร่ได้มาเกิด |
เมืองเพียง พี้ดาย |
| พงศ์พันธ์เฮากิ่งเดียว |
สายไส้ |
| แต่นั้น บุญโสมเจ้าเชียงเครือ |
คนิงมาก |
| บ่กว่า ผู่แก่นไท้ผายเผี้ยน |
ผ่อเห็น หั้นแล้ว ฯ |
| ๒๕๐๏ อวนก็ เยื้อนยากล้ำยามเมื่อ |
ยินกระสัน |
| โทเลเปนดั่งเฮียม |
เฮาฮู้ |
| ท่อว่า คองคำใช้สองพญา |
ยินประเสริฐ |
| เยาวราช ผู้ผ่านพื้นยังค่อย |
มาดี แด่รือ ฯ |
| ๒๕๑๏ กำเนิดน้องเกิดแต่ |
เมืองเพียง พี้ดาย |
| ท่อจัก วอนเทพีให้ผ่อคอย |
ฝูงข้อย |
| เสียงสวนเผี้ยงเสียงหัว |
หุมปาก |
| สองแจ่มเจ้านางซ้อย |
ช่างจา ฯ |
| ๒๕๒๏ ทุกภาคก้ำแขกล่าว |
คำควร |
| แม้งนึ่ง จันเฮืองแสงฮุ่งพระแข |
ไขแจ้ง |
| แต่นั้น ภายอวนก้ำนาคอง |
ฮู้ข่าว |
| ท้าวอยู่แล้งไกลชู้ |
ชูดชม ฯ |
| ๒๕๓๏ ค่าวๆหน้าพระบาท |
ยินกระสัน |
| ฮมๆเขาคว่างพลาย |
พลพร้อม |
| ผลควรเจ้าเจืองลุน |
ล้านมาศ |
| สั่งแม่ผู้คีงค้อม |
ค่อยลา ฯ |
| ๒๕๔๏ ชะพาดพร้อมฝูงหมู่ |
มุนตรี |
| โยธาประดับหอกตาว |
เติมแส้ |
| บาศรีพร้อมเสนา |
ย้ายย่าง |
| ดีแก่ นกเฮ่งฮ้องเสียงแป้ |
แปลกลาง ฯ |
| ๒๕๕๏ ข้ามหว่างไม้เถิงที่ |
เชียงเครือ |
| แม้งนึ่ง สูระพาพางอว่ายลง |
สูนเศร้า |
| เมื่อนั้น นูเนือท้าวธรรม์ยำ |
แถนผ่อ |
| เฮวฮีบเข้าสูนพร้อม |
พี่ไย ฯ |
| ๒๕๖๏ แล้วเล่าถ้อยแถลงกล่าว |
กลอยเสียง |
| ภายใดมามากคาม |
ใดนั้น |
| สาวก็ เฮียงคดีถ้อยถามไย |
ไยม่วน |
| ฮู้ว่า เสิกต่างบ้านโจรเข้า |
ลอบเลียม ฮู้เด ฯ |
| ๒๕๗๏ เมื่อนั้น แถนด่วนใช้ลมล่วง |
ไปดู |
| ผันลวาคืนคอบเฮียม |
แหนถ้อย |
| จักว่า ศัตรูแท้โจรมาร |
ก็ใช่ |
| เหมือนดั่ง เชื้อพี่น้องภายฟ้า |
แห่งเฮา บ่ฮู้ ฯ |
| (โคลงวิชชุมาลีดั้น หรือโคลง ๕) ๒๕๘๏ เมื่อนั้น ไม้ค่อนเพื่อ |
ลมออน |
| ลมออนพัด |
กิ่งสร้อย |
| คอนคอนใจ |
ต่ำค้อย |
| คำน้อยใผ |
บ่เห็น เจ้าเอย |
| น้ำย้อยตาด |
ตีนผา |
| เซนเซนไหล |
ผ่าไค้ |
| กบเขียดอา |
อึ่งฮ้อง |
| ต้านไต่คว่า |
ฟังเสียง ฯ |
| ๒๕๙๏ น้องเมืองลุ่ม |
ฮักใย |
| สองเชียงหาก |
เพิงฮู้ |
| กกไกวใบ |
ชี้ค้อม |
| น้องพร้อมพี่ |
วอนกระสัน เจ้าเอย ฯ |
| (กลอนอ่านวิชชุมาลี) ๒๖๐๏ เมื่อนั้น ม่างๆหน้าง้อมม่วน |
พลอยหัว |
| สีใสสันยอดนาง |
นงหน้า |
| ประนมมือพร้อมอามกาน |
เอื้อยมู่ง |
| ฮับพากย์เจ้าแถนฟ้า |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๒๖๑๏ เต็มว่า ใช้ดุ่งดั้นขอขอด |
คำเสนห์ บ้างแด |
| ภูธร ภายพญาบนบ่สรวล |
ใสถ้อย |
| เทื่อนี้ เปนคนฮ้างเอโก |
การห่าง |
| พระบาท เจ้าติ่วสร้อยยังค่อย |
กูนา แด่เนอ ฯ |
| ๒๖๒๏ พ่างๆเหลื้อมเดือนส่อง |
ราตรี |
| เร็งญา ภายสวนตาลเล่าเติม |
แถมถ้อย |
| มาลาซ้อนมาลี |
ลำต่าง |
| น้องแผ่นเจ้าสินสร้อย |
ผ่อไกล ก่อนเถิ้น ฯ |
| (โคลง ๕) ๒๖๓๏ มีค้องย่อม |
มีกลอง |
| มีจองวอง |
กับแส่ง |
| มีของย่อม |
มีเจ้า |
| คำยิงแท้ |
กระหายวอน นั้นดาย ฯ |
| ๒๖๔๏ แต่นั้น สว่าๆฮ้องคับข่วง |
มะฮามขวาง |
| ภายนาคองผ่อจอม |
ใจแจ้ง |
| เลยเล่า ปกหัวเข้าแกมเขา |
ฝูงบ่าว |
| ภูวนาถท้าวเนาแล้ว |
ต่างแลง ฯ |
| ๒๖๕๏ นงถ่าวง้อมงามเงื่อน |
อินทร์กรอง |
| คนิงบาไทอยู่สะเทิน |
ทรวงข้อง |
| ฮองๆเหลื้อมรังสี |
ใสส่อง |
| พลพวกพ้องหุมเจ้า |
ชื่นชม ฯ |
| ๒๖๖๏ กาก่องท้าวทรงฮูป |
เฮียงสอง |
| ฮมๆสาวบ่าวเกา |
กวนถ้อย |
| ตูนี้ ชาวเมืองใต้นาคอง |
แควนมาก |
| ข้าอ่อน เจ้าติ่วสร้อยขาเจ้า |
ที่เดียว ฯ |
| ๒๖๗๏ หลอนว่า บุญแกว่นหมั้นหมายฮ่วม |
เคหัง |
| ยามเมือ เปนคนเทียวอย่าทวน |
ทางฮ้าย |
| อันนึ่ง ฮมมะนังกั้นเชียงเครือ |
เพียงใฝ่ |
| คือคู่ หว้ายย่านฟ้ามาจวบ |
นีระพาน นี้แล้ว ฯ |
| ๒๖๘๏ เมื่อนั้น ภูไชยท้าวต้านพื่ |
ภุมมะงา |
| สองคราญชมชื่นสงวน |
แถลงถ้อย |
| ปางเมื่อ โทเลฮ้างฮามเฮียม |
รือชื่น ได้นั้น |
| ชลเนตรย้อยยมไห้ |
หอดหิว ฯ |
| ๒๖๙๏ น้องก็ หลับตื่นกลั้นกลอยเกลื่อน |
เททรวง |
| หวิวๆใจปวดปาน |
เปนบ้า |
| เททรวงดิ้นแดดอม |
ดิ้นดั่น |
| ขอแก่ อินทร์อยู่ล้ำเมืองฟ้า |
ช่อยชู ฯ |
| ๒๗๐๏ แต่ว่า อกพี่เพี้ยงฟ้าลั่น |
ลมกระหาย |
| คนิงภูธรหน่อจอม |
ใจเจ้า |
| มีวันเว้นแลงงาย |
งองเปล่า |
| สองต่างแล้งฮามเข้า |
ขาดแลง ฯ |
| ๒๗๑๏ เมี้ยนกล่าวถ้อยคำเก่า |
เสด็จการ |
| เมื่อนั้น บาไทแถลงสั่งคอน |
แถมถ้อย |
| จงคำต้านนงคราญ |
พระราช |
| อวนอยู่ สร้างแคว้นบ้านหนแห่ง |
ขาซายพุ้นดาย ฯ |
| ๒๗๒๏ ฮู้ว่าเจ้าฟ้ามาศ |
เมืองเพียง |
| เลยลวด ผันลวาผายล่วงดน |
ดอยเต้า |
| คอนก็ เฮียงคดีถ้อยถวายกลอน |
กลอยพากย์ |
| ตนท่าน ผู้แห่งเหง้าลาฟ้า |
ฮอดดี แด่รือ ฯ |
| ๒๗๓๏ ชะพู่ย้ายยอหมาก |
ขันคำ |
| กองมาลีใส่แกม |
แถวถ้อง |
| แต่นั้น ธรรม์ยำเจ้าสวนตาล |
ฮับพากย์ |
| ขอบอ่อน เจ้าติ่วสร้อยฮักพี่ |
คนิงเถิง ฯ |
| ๒๗๔๏ เฮียมอยู่ ล้ำฟากฟ้าหนแห่ง |
ควงสวรรค์ |
| ฮมเพิง ภายภูธรหน่อเมือง |
มาพร้อม |
| แต่นั้น บุญกันเจ้าคำหวา |
ล้านกาบ |
| ถามข่าวผู้คีงค้อม |
ลูกจอม แด่เนอ ฯ |
| (โคลงมหาสินธุมาลี) ๒๗๕๏ มาลากองกิ่งก้าน |
งามตรู |
| ดวงนึ่งแลหลิงดู |
ชื่นช้อย |
| หอมฮสทั่วชมพู |
ถนัดยิ่ง เฮียมเอย |
| ขอบพระคุณเจ้าข้อย |
ลื่นล้ำ เสนโห ฯ |
| ๒๗๖๏ จักทานทัดใส่เกล้า |
เกศา |
| หอมยิ่งกรรณิการ์ |
สุดแหล่งหล้า |
| จักมีแห่งใดดา |
ดูยาก พระเอย |
| หกแห่งสวรรค์นครฟ้า |
บ่เปรียบได้เถิงสอง ฯ |
| ๒๗๗๏ ภูธรนงนาถน้อย |
นาคอง |
| ฮับพากย์คำสายสนอง |
นาถเนื้อ |
| มาลีจิ่งสอนกรอง |
ฮายฮาบ ดีดาย |
| พอแต่เอาท่านเฝื้อ |
ข้าน้อยยังไถน ฯ |
| ๒๗๘๏ พระคุณพระพี่ให้ |
เหลือหลาย |
| จักใส่เฮือเฮือทวาย |
ทั่วน้ำ |
| จักเอาออกไปยาย |
เหลือแผ่น ไตรแอ |
| คุณพระแวนเลิศล้ำ |
ดูล้น สากล ฯ |
| (โคลง ๕) ๒๗๙๏ ขอบน้ำขอบ |
ทังปลา |
| ตัวงามปลา |
หว่าได้ |
| ขอบราชา |
น้องแผ่น นี้แล้ว |
| ซักไซ้กล่าว |
คำวอน ฯ |
| ๒๘๐๏ ต้านแม่นถ้อย |
พอหู |
| ออระชอนใจ |
ต่ำค้อย |
| คำน้อยใผ |
บ่เห็น ฯ |
| (กลอนอ่านวิชชุมาลี) ๒๘๑๏ เมื่อนั้น ภูธรท้าวเจืองหาญ |
ต้านตอบ |
| เจ้าตัวสร้อยชมชื่น |
ยินบาน ฯ |
| ๒๘๒๏ ดีแก่ วันเฮื่อขึ้นเขาขอบ |
เฮืองแสง |
| สองคราญเทียมแท่นทอง |
เฮียงพร้อม |
| เลยแถลงคำต้านอามกาน |
กลอยพากย์ |
| ผู้จิ่งหน้าคิงค้อม |
คู่เหลา ฯ |
| ๒๘๓๏ เมี้ยนปากแล้วเลยสั่ง |
เสียงเนือง |
| ฟังยิน กาเวาขันเที่ยงยาม |
คักไค้ |
| ดูดั่ง คำเคืองฮ้อนฮมมะโน |
นานสว่าง |
| ยังจัก ได้ฮ่วมห้องเทียมแท้ |
แทบองค์ บ่นั้น ฯ |
| ๒๘๔๏ เยียวว่า วิบากฮ้ายขีนต่าง |
เอโก บ่ฮู้ |
| เวราหลังหลีกกัน |
ไกลหน้า |
| โทเรฮ้างฮามสม |
เจียระจาก |
| ขอแก่เจ้าจอมฟ้า |
ช่อยชู แด่เนอ ฯ |
| ๒๘๕๏ แต่นั้น ฮับพากย์ท้าวทวนกล่าว |
คดีตน |
| ทันความแหนเหนียวแถลง |
ถวายถ้อย |
| สาผลน้อยโสมเสลียว |
สองอ่อน |
| ยังจัก ได้ห่มผ้าแครงซ้อย |
เพื่อนเพลา บ่นั้น ฯ |
| ๒๘๖๏ นับอยู่ สร้างท่อนท้าวแทนพ่อ |
ภายหลัง |
| ฮมกำเดาไป่ขวาง |
ยังหม้อม |
| อันนึ่ง พะเวพะวังไข้ในคีง |
หนักหน่วง |
| แต่นั้น เทวราชผู้คิงค้อม |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๒๘๗๏ เฮาก็ เต้าค่วงพร้อมนองแผ่น |
สองศรี |
| ออระชอนเสียงล่วงบน |
คักไค้ |
| เทื่อนี้ สองสมฝั้นไมตรี |
เต็งขอด |
| เยาวะยอดไท้ทนท้วง |
ที่เดียว ฯ |
| ๒๘๘๏ ยอดมิ่งเกี้ยวกุมกอด |
กันลง แลเด |
| คำไถนหย่าเยียว |
มายม้าง |
| สมประสงค์ได้โดยใจ |
จงใฝ่ |
| อันจัก นิราศฮ้างฮามน้อง |
อย่าไถน ฯ |
| ๒๘๙๏ ค่าวๆน้ำใจใคร่ |
วังขวาง |
| ทุกไทหุมใคร่คอย |
ลงล้าง |
| ดูดั่ง แนนขุนเกี้ยวแนนนาง |
หลังเนื่อง |
| อันที่ฮ้างฮามหน้า |
ไป่หัน ฯ |
| ๒๙๐๏ เฟื่องๆฝ้าไหลหลีก |
วาโย |
| สมสันบดยอดนาง |
นงหน้า |
| เมื่อนั้น เร็งโญเจ้าคำหวา |
ล้านกาบ |
| เปนลูกเจ้าแถนฟ้า |
ผ่านควง ฯ |
| ๒๙๑๏ เมื่อนั้น โสมฮาบน้อยง้อมม่วน |
ชมเสนห์ |
| ยวงคำควรกล่าวคำ |
ถวายถ้อย |
| อย่าลอน สงสัยถ้อยสนเทห์ |
ทางต่าง |
| หมายฮ่วมห้องเทียมแท้ |
บ่คลา เมื่อใด ฯ |
| ๒๙๒๏ เฮาจัก แหนเงื่อนไว้ให้สว่าง |
กระสันวอน |
| คำเสนหาแห่งใด |
ดวงซ้อย |
| คอนๆค้ำคอนๆ |
คึดใคร่ |
| มัดแม่งถ้อยใจน้อย |
แม่งหาย ฯ |
| ๒๙๓๏ ใจใหญ่น้อยๆใหญ่ |
สนเทห์ |
| คำสงสารหมื่นหมาย |
หมายหมั้น |
| เสนหาห้อยเสนโห |
หายาก |
| อันนึ่งนั้นอันน้อย |
เนื่องใน ฯ |
| ๒๙๔๏ จักปากโอ้ๆอ่าว |
แถมถนัด |
| คำใดเดดั่งใด |
ดอมดั้ง |
| เมื่อนั้น กษัตรเจ้าเจืองลุน |
ฮับพากย์ |
| ตูก็ เมี้ยนเครื่องตั้งใจแจ้ง |
จอดจง ฯ |
| ๒๙๕๏ ดูดั่ง ง้ำเงื่อนถ้อยไว้มาก |
มิถอง พระเอย |
| คำสงสารอย่าบัง |
ผายเผี้ยน |
| ขอพรให้ถวายคอง |
คำซื่อ |
| ทุกสิ่งเผี้ยนคนิงเจ้า |
ดั่งรือ ฯ |
| ๒๙๖๏ จักจือไว้ๆแทบ |
เทียมสมร |
| เปนคำลือเล่าลือ |
เรืองอ้าง |
| จักนอนไว้นอนดอม |
ดมกลิ่น |
| จักใคร่ไว้เทียมข้าง |
กล่อมกลม ฯ |
| ๒๙๗๏ จักปิ่นฟื้นคีงปิ่น |
แปรโดย |
| จักชมสองชู่ยาม |
ถนอมไว้ |
| โอยๆโอ้โอยโอ |
เยื้อนยาก |
| พระแก่นไท้คนิงข้า |
อี่ดู แด่เนอ ฯ |
| ๒๙๘๏ เมี้ยนปากแล้วเลยอยู่ |
เสด็จการ |
| สะบุคีงคาดจันทน์ |
งามล้วน |
| แต่นั้น นงคราญเจ้าคำหวา |
ต้านม่วน |
| ปุนกล่าวถ้อยแถลงถ้วน |
ชู่อัน ฯ |
| ๒๙๙๏ ชอบอ่อนน้องนงถ่าว |
ภูบาล |
| ในทรวงคึดว่าพอ |
เพิงต้าน |
| คำจาแท้สงสาร |
สองภาค |
| อันนี้เขาว่า หินก้อนล้าน |
ทับมือ ฯ |
| ๓๐๐๏ จักปากเว้าฮ้องกล่าว |
อันใด |
| เยียวท่อ ไททานขวัญซ่าเซ็ง |
แถมถ้อย |
| จักหนีขึ้นเมือบน |
แวนชอบ |
| แต่นั้น ง้อมติ๋วสร้อยยำไหว้ |
ฮ่ำความ ฯ |
