| ๑๘๐๑๏ ชะพู่ด้างล้นท่ง |
ทันเพียง |
| ทุงไชยปักเงื่อนพล |
พลอยตั้ง |
| ฟังยิน เกากลองท้วงเพนี |
เสียงสนั่น |
| ลุงท่าน เจ้าติ่วสร้อยดาต้อน |
ตื่มหลาน ฯ |
| ๑๘๐๒๏ วันลั่นใกล้ฟ้าเฝียด |
วาดา |
| เมื่อนั้น เจืองหาญกลอยกล่าวความ |
แควนเผี้ยน |
| สูเญียะ ดาพลพ้อมพายเฮา |
ฮบก่อน |
| นับท่อเมี้ยนจมแล้ว |
ดั่งรือ ฯ |
| ๑๘๐๓๏ หมักหม่อนหน้าเจ้ายี่ |
ยินกระสัน |
| แองคอนทังใช่ลือ |
ขานถ้อย |
| ตาจิงแจ้งสามพัน |
ทังไพร่ |
| เสียพวกน้อยขุนชั้น |
ซึ่มเชียง ฯ |
| ๑๘๐๔๏ ออระไม่เนื้อคึดเคียด |
เพงทรวง |
| ยินฟุนอดชั่วยาม |
รือได้ |
| เมื่อนั้น ขาพวงพ้นทังหลาย |
นบนาถ |
| ทุกขาบไหว้คำแค้น |
ค่อยทูล ฯ |
| ๑๘๐๕๏ เพิงที่ พระบาทท้าวเมืออยู่ |
แขงเมือง ชอบรือ |
| ดูดั่ง แมนมวลเฮวฮอดตู |
ฝูงข้า |
| เขาจัก ชีงเวียงชั้นเงินยาง |
ยังยาก |
| ห้ามท่าน เจ้าลุ่มฟ้าที่นี้ |
เพื่อแคน ฯ |
| ๑๘๐๖๏ เหมือนดั่ง กากไอ่เฮี้ยฮามลูก? |
ละเมือง |
| เซงแมนหลายไป่ปุน |
ปานนี้ |
| ภูธรท้าวเจืองลุน |
เลยกล่าว |
| ทังว่า หว้ายย่านฟ้ามาพี้ |
เพื่อแกว ฯ |
| ๑๘๐๗๏ อันจัก น้าวง่ายแท้ฮอยเผือด |
ผางอาย |
| แหนงจัก เกาทีเดียวส่งเสีย |
ลางแล้ว |
| หลานก็ลืม ฮวายมนต์แกวแสงยำ |
ง้อมฝาก |
| ถ้านี้ตางดั่ง เฮาลั่วช้างชนหลิ้น |
แอ่วแฮงก่อนเถิ้น ฯ |
| ๑๘๐๘๏ อันส่วนเบื้องสูปู่ |
ฮอยแคน มากแล้ว |
| เทื่อนี้หลานจัก ทำตนแขงข่มเติม |
เต็งข้า |
| เมื่อนั้น นายแมนเบื้องพญาหลวง |
ท้าวกว่า |
| ใช้ล่วงม้ามากล่าว |
คำสะหาว ฯ |
| ๑๘๐๙๏ ประนมนอบนิ้วเลยว่า |
ทุกคอง |
| ลุงอาวพักซู่คน |
ฟังถ้อย |
| รือแควน ฟังพองพร้อมลุงลวง |
มาง่าย สังเด |
| ข้าท่าน เจ้าติ่วสร้อยใจแจ้ง |
ลูกจอม ฯ |
| ๑๘๑๐๏ เลยล่วง ใช้ก่ายข้อแขอ่อน |
โอมนาง |
| เฮาก็ ฮอมคำควรค่อยปอง |
ปุนไหว้ |
| โดยเดิมด้ามประถมลาง |
สาวบ่าว |
| เฮวฮีบไค้คุงฮ้าย |
ใช่คดี ฯ |
| ๑๘๑๑๏ มึงเญียะซ้ำกลอยกล่าว |
นัดดา |
| ลุงท่าน ทำสิงยีแก่เมือง |
มันเจ้า |
| ท่อว่า วอนหลานขึ้นแองกา |
ก้ำพร่า กูเนอ |
| ดั่งนั้น ทางท่องท้าวเชียงล้าน |
ฮาบงาม ฯ |
| ๑๘๑๒๏ สองอ่อน ผู่จิ่งหน้าอั้วค่า |
คีงควร |
| ทังสามสาวสั่งมา |
มวลพร้อม |
| บ่มีเหมือนจัก กวนพลฮ้อนหลายที |
มันมาก |
| อันว่า ท้าวฮุ่งให้ประสงค์ง้อม |
แห่งเดียว ชอบดาย ฯ |
| ๑๘๑๓๏ แต่นั้น พิษสลากฮ้อนเท้าทั่ว |
ทรวงเจือง |
| แมนก็ เกลียวคำเค็มกล่าวสูง |
เสียงกล้า |
| ตีนเหลืองฮู้ดำดิน |
นิ้วลื่น ก็ดี |
| ชี่อจัก แขงข่มข้าหลายฮ้อย |
ตุ่มตาย ฯ |
| ๑๘๑๔๏ ยาชื่น ซ้ำลื่นข้อแขโลภ |
ลวงพาง |
| แหนงว่า ถอยพลายคืนสู่สอง |
สมง้อม |
| อันที่ เงินยางล้ำลุงตน |
นั้นอย่า จากเถิ้น |
| เมี้ยนกล่าวแล้วเจืองค้อม |
เคียดใน ฯ |
| ๑๘๑๕๏ ขอบกว่าฮู้เฮียงพากย์ |
ทวนคดี |
| คำพอใจส่วนอาว |
เอาอ้าง |
| อันนี้ บุรีล้ำเงินยาง |
ลุงออกแท้แล้ว |
| เหมือนจัก สู้ส่วนล้างคมดาบ |
ตางสาวว่าเนอ ฯ |
| ๑๘๑๖๏ มึงเญียะ คืนบอกให้ฮู้ฮ่าง |
ลุงตา ท่านเถิ้น |
| อันว่า คีงขาวออนอ่อนอวน |
ขาอั้ว |
| บัดนี้ คูนเอาท้าวแองกา |
เมือสู่ สมแล้ว |
| หลานท่าน กลั้วกลิ่นชู้ฮอยเบื้อง |
บ่คืนแลซาม ฯ |
| ๑๘๑๗๏ ชะพู่หน้าท้าวฮุ่ง |
ขมใน |
| ลอนว่า ฝืนคำงามแต่งดี |
ดูกล้า |
| อันที่ เก็งญาสร้อยสีใส |
ง้อมม่วน กูพุ้น |
| บุญสืบ สร้างแต่ฟ้ากัมแก้ว |
เกิดลง ฯ |
| ๑๘๑๘๏ บ่มิพักบาท สู้ขี่ช้างชีงป่วน |
เปนมัว กี่เด |
| บัดนี้ลอนว่า ทรงสมคามเกิ่งอัน |
อายหน้า |
| ฮอยว่า ขวัญหัวสู้พางสูญ |
เสียชีพ |
| แหนงค่อยเมืออยู่ สร้างฝ่ายฟ้าเมืองเก่า |
กลเย็น ซามดาย ฯ |
| ๑๘๑๙๏ แต่นั้น ใช้พากย์แล้วเฮวฮีบ |
คืนถวาย |
| เซ็นเซ็นชลเนตรนอง |
เนืองไห้ |
| คีงขอเงื้อหัวพลาย |
กริ้วโกรธ |
| แนมท่อ ได้ต่อช้างท้าวฮุ่ง |
พานคำ ดั่งนั้น ฯ |
| ๑๘๒๐๏ เมี้ยนโทษฮ้ายถวายบาป |
เวรา ก็ดี |
| โดยกัมแฮงคอบคีง |
รือห้าม |
| เตินฝูงพร้อมโยธา |
ทุกปาก |
| เฝียดหมู่ ข้ามท่งแล้งเลยล่วง |
ชนพลาย ฯ |
| ๑๘๒๑๏ แมนมากก้ามกลอยต่อ |
เต็งหาญ |
| ญนญน ชาวเงินยางแต่งดี |
ดาถ้า |
| ชื่อว่า แกวแขงล้นเหลือดิน |
ดั้นออก |
| คึดบ่ฟ้าวลวงย้าน |
หย่อนกลัว ฯ |
| ๑๘๒๒๏ ประดับหอกด้างยายอยู่ |
ยังทรง |
| หนัวๆชาวภูพางแบกเกิม |
กางเข้า |
| ฮมฮงม้ายิงกง |
ไกวลั่น |
| เบื้องบ่าวเจ้าเชียงล้าน |
ล่วงฟัน ฯ |
| ๑๘๒๓๏ เมื่อนั้น แมนซั่นช้างฮุมฮีบ |
คำยวง |
| สามมะเฮียวฮันผ่ากวน |
กระจัดค้าน |
| อาวพวงพร้อมแองเลือน |
เลยไล่ |
| หนีฟั่งฟ้าวคุงกลั้ว |
กวั่งใจ ฯ |
| ๑๘๒๔๏ ลูกไอ่เฮี้ยเฮียกชื่อ |
สามมะเฮียว ว่ากูนี้แล้ว |
| เซ็งหาญ ในเงินยางว่ากู |
แวนกล้า |
| หวังเอาได้แมนเฮียว |
ทังเครื่อง |
| สูบ่ฮู้ว่า ข้าท่านเจ้าเมืองล้าน |
บ่าวลุง ท่านรือ ฯ |
| ๑๘๒๕๏ หนักเนื่อง ตั้งชะค้อมเฟ็ดอยู่ |
ยายตาม |
| เอินเสียงสูงส่งสะหาว |
หุมอ้าง |
| แต่นั้น สมคามเกี้ยวหัวขวา |
ก้ำคว่าง |
| แมนเลื่อนช้างสารต้น |
ตี่มชน ฯ |
| ๑๘๒๖๏ ค่างค่างเบื้องอ้ายก่ำ |
กวนยิง |
| แองคอนประจญเกิบกล |
กวนต้อง |
| ฮมฮมเพี้ยงดินนอง |
จักหว่า |
| เขาพี่น้องเนืองสู้ |
ช่อยอาว ฯ |
| ๑๘๒๗๏ อ้ายถอดง้าวเผลียงผ่า |
แมนฟอง |
| คีงขาวควรขาดผง |
แผวเนื้อ |
| กูนี้ ขุนพลสร้างนาคอง |
ละวังราชแท้แล้ว |
| บ่ใช่เชื้อฝูงใบ้ |
ชั่วทราม ฯ |
| ๑๘๒๘๏ ซู่ที่ค้านคูงพ่าย |
พลัดพล |
| ฮมฮม แองคอนเลยไล่ตาม |
เติมปล้น |
| พ่องยัง หุมชนช้างหาญพลาย |
พอเมื่อย |
| ข้าท่านผู้ธรรม์ต้น |
ค่อยฝืน ฯ |
| ๑๘๒๙๏ เบื้องบ่าวง้อมถอยอาจ |
เอาแฮง |
| ถึนถึนแมนเกื่อนแฮง |
มาต้อน |
| ดูดั่ง สองแขงล้นตีนมือ |
ทุกขอก |
| ช้างพ่องบ้าสะเทือนฮ้อง |
ทั่วนา ฯ |
| ๑๘๓๐๏ ญั่งญั่งย้อยคอหอก |
ปานฝาง |
| เวหาบดมืดควัน |
แควนเศร้า |
| แม้งนึ่ง สูรพางหว้ายวาดา |
เอียงอ่อน |
| เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง เจ้าติ่วสร้อยแยงชื่อ |
พญาหลวง ฯ |
| ๑๘๓๑๏ ชะช่อนนิ้วกำดาบ |
ฮวายมนต์ |
| ในทรวงเพ็งเพื่อหาญ |
หุมชู้ |
| กูบ่ กังวลฮ้อนฮมมโน |
สักหยาด |
| เท่าว่า คึคเคียดดั้งฮามชู้ |
ชั่วไกล ฯ |
| ๑๘๓๒๏ ชาดชาดย้ายยอเครื่อง |
แพนหาง |
| พานคำไกวแกว่งงา |
เงยเข้า |
| เมื่อนั้น พญาแกวให้กางกัน |
ประดับอยู่ |
| เตินสิ่งเหง้าฝูงท้าว |
แต่ชะกัน ฯ |
| ๑๘๓๓๏ ได้ว่า หว้ายเถื่อนกว้างมวลหมู่ |
มามัว กี่ดาย |
| ฮมฮม นันเพนีเฮ่งเสียง |
สูรก้อง |
| แมนทองเท้าหัวกาง |
เกาผ่า |
| คึ่งคึ่งพื้นนากว้าง |
เฟื่องเฟือน ฯ |
| ๑๘๓๔๏ แต่นั้น ท้าวกว่าย้ายช้างใหญ่ |
คูนเมือง |
| ไสพลายแยงลูกจอม |
ถามถ้อย |
| หลานนี้ บาเจืองสร้างตางคีง |
ลุกออก จิงรือ |
| สังหาก แขงปลีกชู้มาม้วย |
เพื่อใผ ฯ |
| ๑๘๓๕๏ เมื่อนั้น พระบาทไท้ทวนบอก |
อาการ |
| ในทรวงคือคู่ไฟ |
ฮมเฮ้า |
| ฮานี้ แนวจอมไท้เจืองหาญ |
ลือโลก จิงแล้ว |
| รือว่าท้าวจัก มาฮาบเต้าเมืองล้าน |
ล่วงผาน ฯ |
| ๑๘๓๖๏ ฮอยว่า อับโชคซ้ำเสียชีพ |
ลืมหลัง แลนอ |
| ขวัญอาว ไซเพจิตจากเฮือน |
ฮามห้อง |
| อันจัก หวังผลาญได้เงินยาง |
ยาอ่าว จาเถิ้น |
| ลอนว่า ไห้พี่น้องตายช้า |
คอบสาว ฯ |
| ๑๘๓๗๏ แหนงค่อย เยื้อนต่าวช้างคืนอยู่ |
เย็นใจ |
| คำพออาวหย่าจา |
จงต้าน |
| เมื่อนั้น ขุนแกวค้อยคึดใน |
ยินเคียด |
| ผิบ่ได้ใฝ่ ซ้ำเชียงล้านกูบ้า |
บ่คืน ง่ายแล้ว ฯ |
| ๑๘๓๘๏ กาก่องก้าวเย็นเหยียด |
พะนักใน |
| สะพึน ชาวปะกันแต่งดี |
ประดับพร้อม |
| เมื่อนั้น บาไทผู้ผลควร |
ท้าวฮุ่ง |
| นิ้วสอดก้อยแหวนง้อม |
เครื่องยำ ฯ |
| ๑๘๓๙๏ คึดฮุ่งฮู้ถ้วนภาค |
มนต์ยำ |
| ภูธร ผายพานคำเกี่ยวโสม |
ไสเข้า |
| ตีชนช้างคูนเมือง |
ท้าวกว่า |
| พางไพร่เค้ายิงพร้อม |
พาบปืน ฯ |
| ๑๘๔๐๏ สว่าๆ เบื้องบ่าวแก้วเกาก่อน |
กวนแทง |
| พานคำฝืนส่งแกว |
กระจัดค้าน |
| คูนเมืองฮ้องชะเทือนแฮง |
พ่างพ่าง |
| แญ้ค่าล้านเลยแตก |
เต็มนา ฯ |
| ๑๘๔๑๏ อ้ายคว่างได้แกวก่ำ |
ตัดคอ |
| หาญพาย ฟันแมนผาแกว่งตาว |
ตกขว้ำ |
| เอาหัวย้อนยอสูง |
เสียงโห่ |
| ทุกที่ซ้ำเขินเจ้า |
บ่เหลียว ฯ |
| ๑๘๔๒๏ โผ่โผ่ค้านล้มตุ่ม |
เต็งแพน |
| เล็งดู งาเขียวฝูงไพร่พาง |
เอาได้ |
| กวานแกพร้อมแมนฟอง |
ท้าวป่ง ก็หนี |
| ลดเครื่องไว้โตนน้ำ |
วิ่งพลาย ฯ |
| ๑๘๔๓๏ ผู่ก่งท้าวตางพี่ |
หุนบัง ก็หนี |
| ไลภูธรบ่แปร |
คอยหน้า |
| แกวทองสร้างเชียงฮัง |
ลือนาถ ก็หนี |
| เขาบ่ถ้าเฟือนฟ้าว |
ฟั่งตาย ฯ |
| ๑๘๔๔๏ บ่ฮู้ กี่หมื่นชั้นอำมาตย์ |
แมนลาย ก็หนี |
| ใผหาก ทวนโภยตายแต่ตน |
ไกลย้าว |
| ทังก็ กำมือเท้งหัวพลาย |
ไทแขก |
| บาจัก เมี้ยนชั่วดั้งเจืองท้าว |
ที่เซ็ง หนี้เถิ้น ฯ |
| ๑๘๔๕๏ สับแยกช้างกวนเกี่ยว |
พลัดคืน |
| พานคำเบ็งแบกงา |
เงยถ้า |
| ฮอยที่ ดินเพียงพื้นภูกง |
เปนอาจ ตนแล้ว |
| กางว่า ได้ฮอดห้องนางฟ้า |
ลูกพรหมแลเยอ ฯ |
| ๑๘๔๖๏ ผายผาดช้างซัดฮ่อ |
ฮุมแทง |
| ไกวคมใสผ่าเผลียง |
ผิดท้าว |
| กลอยแฮงเปื้องแปนตน |
เสื้อไป่ |
| เมื่อนั้น พระบาทท้าวใจกล้า |
ชื่นสงวน ฯ |
| ๑๘๔๗๏ ออระใหม่นิ้วกำดาบ |
ฮางเซ็ง |
| แยงคีงควรผ่าเผลียง |
แผวเนื้อ |
| แต่นั้น เร็งโญเจ้าแถนคูน |
ลงเกิด |
| เงือดดาบกล้าแยงแม่น |
ตัดคอ ฯ |
| ๑๘๔๘๏ เลือดหยาดย้อยช้างใหญ่ |
คูนเมือง |
| เกากลองยกยื่นหัว |
โยงค้อง |
| เมื่อนั้น บาเจืองเจ้าพานคำ |
คึดมาก |
| เตินพวกพ้องฝืนท้าว |
แต่งดี ฯ |
| ๑๘๔๙๏ ฮู้ว่า วิบากเบื้องปางก่อน |
เวรสนองท่านแล้ว |
| ชื่อบ่ ทวนสิงญีชวดชู |
เชียงล้าน |
| สังหาก ทำโพยฮ้ายปีนคอง |
พ้นขนาด |
| ยาว่าต้านเตียนท้าว |
กล่าวหยัน ฯ |
| ๑๘๕๐๏ แต่นั้นป่าวเพื่อน ให้เมี้ยนคาบตั้งแต่ง |
ส่งสะการ |
| พอที่ กัมกุมเวรคอบคีง |
ตายช้า |
| ภูธรย้ายพานคำ |
ยกย่าง |
| พร้อมไพร่ฟ้าคืนเข้า |
สู่เวียง ฯ |
| ๑๘๕๑๏ ค่างค่างแก้ช้างอาบ |
บางบิน |
| เมื่อนั้น บาไทเฮียงฮอดเกย |
เมือห้อง |
| นรินทร์อั้วใสสัน |
โสมฮาบ |
| นิ้วแนบน้องทวนท้าว |
สู่สถาน ฯ |
| ๑๘๕๒๏ ประดับเครื่องเมี้ยนแล้วอาบ |
สรงสี |
| บาคราญเมือแท่นทอง |
ธรรม์กว้าง |
| เล็งเห็น มุนตรีซ้ำคนเคย |
ข้อยใหม่ |
| ได้หมู่ช้างทังม้า |
มากมวล ฯ |
| ๑๘๕๓๏ ไญ่ไญ่ล้นเหลือข่วง |
เชียงจวง |
| พอที่ ผลควรคึดคั่งใจ |
จอมไท้ |
| เมื่อนั้น เร็งโญไท้พรหมยวง |
ต้านพี่ |
| เห็นที่ แกวมากล้นฮอยไฮ้ |
ฮูปงาม ฯ |
| ๑๘๕๔๏ ทุกที่เที้ยนพลเพื่อน |
ลงเห็ง |
| ทังหลายเลยฮีบแฮง |
ฮุมข้า |
| คนเซ็งซั้นเชียงเครือ |
มีมาก |
| พระบาท เจ้าลุ่มฟ้าเตินตั้ง |
แต่ไกล ฯ |
| ๑๘๕๕๏ อันนึ่ง เสื้อปากชั้นเชียงใหญ่ |
เงินยาง |
| สมภารไชช่อยชู |
ชนช้าง |
| บ่ฮ่าง จักกางพลเข้าเมืองหลวง |
พร้อมพี่ |
| เทื่อนี้ ปลดโทษม้างแมนม้วย |
ตุ่มตาย ฯ |
| ๑๘๕๖๏ เมื่อนั้น อั้วที่เหง้าขานขอบ |
ภูธร |
| เล็งเห็น แมนหลายดูดั่งดิน |
จักขว้ำ |
| ประนมมือไหว้ขอวอน |
ฮักฮาช |
| บนบอกก้ำโดยคุ้ม |
คู่ผี ฯ |
| ๑๘๕๗๏ เห็นที่ แกวมากพ้นใจขาด |
ทรวงกระสัน |
| เทื่อนี้ฮู้ว่า คุณบาศรีโผดลุง |
ทังข้อยแลซาม |
| แม้งนึ่ง วันเอียงเข้าหลึมดอย |
เดือนส่อง |
| ท้าวฮุ่ง เจ้าติ่วสร้อยเพราแล้ว |
ลวดนอน ฯ |
| ๑๘๕๘๏ กาก่องนิ้วเพ็งพี่ |
ประชิดชม |
| ภูธรผันแนบนาง |
นงหน้า |
| สูนฮมกลั้วเกาจันทน์ |
เจือกลิ่น |
| ผันแนบผ้าแครงง้อม |
บ่วาง ฯ |
| ๑๘๕๙๏ แม้งนึ่ง ลมล่วงถ้องแถวถิ่น |
เชียงจวง |
| ดาราวีคู่คาง |
แควนค้อย |
| ฟังยิน สวาสวาซั้นเชียงหลวง |
ลุกสาก |
| เจำติ่วสร้อยผันผ้า |
ตื่นจวน ฯ |
| ๑๘๖๐๏ สูรย์ส่องแจ้งเฮืองป่า |
อุทัย |
| ผลควรคึดฮุ่งหลัง |
เหลือกลั้น |
| ในทรวงฮ้อนอาลัย |
ล้นสวาท |
| สูรย์ส่องชั้นเชียงล้าน |
เฮื่อแสง ฯ |
| ๑๘๖๑๏ เจ้าจากย้ายผันออก |
เตินขวาง |
| ทาสีแปลงเครื่องดี |
อบน้ำ |
| ฝูงนางเชื้องยอไป |
ปุนอาบ |
| ประดับชู่ล้ำเลยแล้ว |
คาดแครง ฯ |
| ๑๘๖๒๏ โสมฮาบไท้ยกย่าง |
เมือสถาน |
| โยธาแฝงนอกใน |
คนเฝ้า |
| เทพีอั้วตนคราญ |
ระวังแต่ง |
| ให้ด้วนข้าควายช้าง |
ฮีบดา ฯ |
| ๑๘๖๓๏ ประดับชู่ชั้นเสียงแส่ง |
ครัวหลวง |
| ฮมฮม ไทเชียงสาแจกปุน |
เปนถ้อย |
| มุนตรีพร้อมทุกลวง |
เลยคั่ง |
| ล้นแต่คุ้มเวิงน้อย |
นอกใน ฯ |
| ๑๘๖๔๏ สะพั่งพร้อมฝูงหมู่ |
โยธา |
| ไหไหเฮียงพาดทะไล |
เลียนเข้า |
| ใสสันแก้วเก็งญา |
เตินแต่ง |
| ค้ายสิ่งเหง้าฝูงท้าว |
ชู่นาง ฯ |
| ๑๘๖๕๏ ประดับชู่ล้ำเลยแต่ง |
ครัวหลวง |
| เมื่อนั้น กองคอนทวยเครื่องคาน |
ของง้อม |
| ผืนนึ่ง มะฮามจามแจ้งลวงลาย |
มอมมาศ |
| ท้าวฮุ่งผู้คีงค้อม |
นุ่งใน ฯ |
| ๑๘๖๖๏ ผืนสะอาดกว้างสาวแส่ว |
ไหมคำ |
| จอมใจนางฝากมา |
มัวให้ |
| ลำลำท้าวทวยแญง |
ทรงเพศ |
| เขาก็เซงยี่ ผู่แก่นไท้งามย้อย |
ยิ่งเขียน ฯ |
| ๑๘๖๗๏ เกเกศเกล้าทัดดอก |
โยธิกา |
| สังวาลเวียนแบ่งใบ |
คำเหลื้อม |
| ใสสุดเนื้อนวลฟอง |
ฟันมาศ |
| ท้าวนั่งเอื้อมอิงเท้า |
แท่นทอง ฯ |
| ๑๘๖๘๏ พู่งๆช้างม้ามาก |
ของแกว |
| เสินๆ ไกวกระดิงทองค่าควร |
คำล้าน |
| เล็งดู แถวทางข้อยเชยตาว |
เต็มข่วง |
| ค้ายปากต้านสาวใช้ |
กว่าเมือง ฯ |
| ๑๘๖๙๏ สูรย์ล่วงล้ำในโลก |
โลกา |
| วันเฮืองใสส่องพะโยม |
ยังเช้า |
| สามพันพร้อมพาชี |
ได้ใหม่ |
| วอแต่เช้าวางไว้ |
วิ่งหนี ฯ |
| ๑๘๗๐๏ ภูไชยท้าวเตินอ่อน |
แองคอน |
| ยังดี เอาขันคำใส่หัว |
แกวต้น |
| ขอนขอนก้องกระดิงทอง |
ทวนย่าง |
| ทุกที่เท้าทางล้น |
นอกเวียง ฯ |
| ๑๘๗๑๏ ค่างๆช้างเญียเกื่อน |
เพ็งผาย |
| พางดำชวนลูกหลาน |
ถือม้าว |
| (หาญพายให้แองกา |
ขึ้นฮ่วม) |
| เฮาก็ ได้ท่อนท้าวทังค้าย |
อย่าแควน ท่านเนอ ฯ |
| ๑๘๗๒๏ มันนั้น หลานกว่าสร้างสี่ด้านเกยเทศ |
นักคำ ? |
| เงินยวงยังอ่านแสน |
สมสร้อย |
| เปนแต่กัมเวร เบื้องปางประถม |
ถ้วนบาปจิงแล้ว |
| พอที่ ได้อ่อนน้อยเลยใบ้ |
บ่บาน ฯ |
| ๑๘๗๓๏ ญาบญาบพร้อมพลพวก |
มุนตรี |
| ภูธร ทรงพานคำหย่อนเชิง |
ซำย้าย |
| มุนตรีพร้อมโยธา |
ทวนย่าง |
| ค้ายไพร่ฟ้ามวลพร้อม |
พร่ำไป ฯ |
| ๑๘๗๔๏ บ่ฮู้ กี่ท่อนท้าวเทียมต่าง |
ภาษา |
| ทุกไทชมขาบทูล |
ธรรม์เหง้า |
| คุลาพร้อมพลแสน |
แส้ก่อน |
| เหน้าขี่ช้างพังย้าย |
ย่างตาม ฯ |
| ๑๘๗๕๏ ว่อนๆก้องเสียงเสพ |
ภูมีพุ้นเยอ |
| บางามคือคู่อินทร์ |
เอาตั้ง |
| โสมใสผู้หลานคีง |
คำเคื่อง |
| ไสหมู่ช้างหลายค้าง |
เคี่ยนไป ฯ |
| ๑๘๗๖๏ เฟื่องๆย้ายคันฮ่ม |
เฮ็งโญ |
| ฝูงสาว ไทเงินยางผ่อแล |
เล็งเจ้า |
| เมื่อนั้น สูรย์คลาค้อยเวียนเสมร |
ใสส่อง |
| พระบาทท้าวเถิงห้อง |
แห่งลุง ฯ |
| ๑๘๗๗๏ กาก่องท้าวพับจอด |
เกยคำ |
| บุญสูงฮับฮาชคุณ |
หลานแก้ว |
| ธรรม์ยำไท้ราชา |
โลมลูบ |
| ทุกที่แล้วเลยพร้อม |
นั่งเนือง ฯ |
| ๑๘๗๘๏ ป้าออกห้องโจมจูบ |
นัดตา |
| เยียวบ่ ทำเปืองดูอยู่ลุน |
เลยหม้อม |
| เทื่อนี้ มหาไชยต้องเต็งเขา |
ถอยพราก คืนแล้ว |
| เย็นอยู่ย้าวพลพร้อม |
โยชน์ยืน ฯ |
| ๑๘๗๙๏ ผ่อเห็น ทุกปากชั้นหัวปั่ว |
เปนถัน |
| ถึนถึนจัดแจกเชย |
ขวาซ้าย |
| บุญกันแก้วเอินเสียง |
กลอยกล่าว |
| ให้หลากไว้หัวอ้าย |
กว่าเมือง ฯ |
| ๑๘๘๐๏ ชะพ่มพร้อมเชืองถ่าว |
นารี |
| ดูเฮืองคับคั่งเฮือง |
หลายฮ้อย |
| ทีดูด้วยบริพาร |
พอหมื่น |
| เจ้าติ่วสร้อยให้คว่าง |
ถวายลุง ฯ |
| ๑๘๘๑๏ อาวจิ่ง ยวงยื่นไหว้นบนาถ |
เร็งโญ |
| บุญสูงใสส่งแฮง |
เลยล้น |
| อันว่า โจนโจนั้นหัวแกว |
ท้าวกว่า |
| หลานท่านได้วานนี้ |
ค่ำควร ฯ |
| ๑๘๘๒๏ เฮาก็ ม้างกว่าปุ้นเขาพ่าย |
ทังปวง |
| ตูก็กวนเอา ฝูงเมียแกวแต่นาง |
พอฮ้อย |
| นับท่อ เงินยางล้นสองแสน |
สามหมื่น |
| เทียนย่อม ยกใส่ช้างท้าวกว่า |
เอามา ฯ |
| ๑๘๘๓๏ อ้ายยื่นถ้อยถวายแห่ง |
ภูบาล |
| ราชาเล็งผ่อดู |
ดาถ้วน |
| ชะลอนม้าอานทอง |
ทังหิ่ง |
| เลือกแต่ช้างสารต้น |
เครื่องคำ ฯ |
| ๑๘๘๔๏ เบื้องขอกพุ้นช้างใหญ่ |
คูนเมือง |
| คีงดำคือแท่งทอง |
ดำเกลี้ยง |
| เมืองๆเหลื้อมงางอน |
มันเบ่ง |
| พระบาทเจ้าจอมไท้ |
ขี่ชน ฯ |
| ๑๘๘๕๏ ใจเบ่งนั้นช้างชื่อ |
พานคำ |
| เลยทานไสส่งแกว |
กอยค้าน |
| ธรรมยำนั้นแองกา |
หลานกว่า |
| ผู่จิ่งหน้าปุนต้าน |
กล่าวหาญ ฯ |
| ๑๘๘๖๏ เจืองผ่าได้กลางโฮบ |
โฮมเอา |
| หลานก็ กุมทังเปนฝากเขือ |
ลุงป้า |
| ภายขวานั้นหัวแกว |
ผู้ใหญ่ |
| ท้าวฮุ่ง เงือดดาบกล้ากอยแม่น |
ตัดคอ ฯ |
| ๑๘๘๗๏ หัวนึ่งนั้งแกวไป่ |
นาขวาง |
| ฝูงเขา ชาวเชียงเครือเกื่อนเพ็ง |
เญียซ้อย |
| ฝูงนี้ คนหาญเจ้านางงาม |
ง้อมม่วน จิงแล้ว |
| แต่งหมู่ม้าพอฮ้อย |
ซ่อยลุง ฯ |
| ๑๘๘๘๏ ขายี่ผู้ใจด่วน |
หาญพาย |
| มันก็ แทงแกวฝูงเผือกเหลือง |
ตกขว้ำ |
| คนเซ็งผู้แองคอน |
ชายต่อ |
| ได้หมู่เจ้าช้างเผือก |
แมนเฮียว ฯ |
| ๑๘๘๙๏ ผู่พ่างใกล้เชื้อพ่อ |
คอนชาย |
| มันก็ ฟันแมนเปียวขาดขอ |
กะชันช้าง |
| พายคนผู้ขุนคอน |
ท้าวหนุ่ม |
| ได้ที่อ้างน้องกว่า |
แกวเผือง ฯ |
| ๑๘๙๐๏ ชะพู่หน้าผู้ใหญ่ |
สามมะเฮียว |
| ชนแมนเฮืองเกิบแกว |
กุมข้า |
| ทังหลายพร้อมกลมเกลียว |
ได้กว่า |
| เอาหมู่ช้างทังม้า |
มากมูน ฯ |
| ๑๘๙๑๏ สว่าสว่าข้าเมี้ยนหมู่ |
หัวแกว |
| ฝูงเขา ชาวปะกันท่อตาย |
สามล้าน |
| นับแต่ คนแลวได้ทังเชย |
พอหมื่น |
| หลานท่านให้เผือข้อย |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๑๘๙๒๏ ฮึ่นฮึ่นล้นเฮื่อข่วง |
เงินยาง |
| ไกวฮางเซ็งเทื่อเดียว |
ดูล้น |
| ใครจัก กางแพนขว้างจอมหัว |
ฮอยยาก จิงแล้ว |
| คือดั่ง ด้นแผ่นฟ้ามาน้อม |
มอบถวาย ฯ |
| ๑๘๙๓๏ ปากนึ่ง เกยเกศเกล้าหัวกว่า |
เร็งญา |
| มันนี้ วางคีงเพราะเคียดเค็ม |
คุงฮ้าย |
| อับปะราไชยซ้ำเสียตน |
มรเณต |
| ชวนเพื่อน ผ้ายแผ่นล้านมาเมี้ยน |
ตุ่มตาย ฯ |
| ๑๘๙๔๏ นักเผดฮ้ายฝูงหมู่ |
แวนวอน |
| สมคามหายเหือดไป |
เนียระเนื้อ |
| ทันที่ พลหลายเบื้องวีวอ |
ห้อแต่ |
| เขาบ่เอื้อดูฮ้าย |
ฮีบหนี ฯ |
| ๑๘๙๕๏ เบื้องแง่ซ้ายชั้นชื่อ |
หุนบัง |
| ตูก็ ฮุมตีเต็งบาดมัว |
เมาค้อน |
| ฮอยที่ แยงยังด้าวแดนผี |
ลี้ลอบ |
| ปละไปล่อ้ายยินฮ้อน |
ฮีบพลัน ฯ |
| ๑๘๙๖๏ เมี้ยนมอบถ้วนทุกที่ |
ถันถวาย |
| เมื่อนั้น แองกาผันแผ่นแคง |
เคืองให้ |
| โอยอายโอ้ทุกข์ขลัง |
เขือนอ่อน |
| เปนเพื่อหน้าออก ผู่แก่นไท้พาต้อง |
หล่มหลวง ฯ |
| ๑๘๙๗๏ หมักหม่อนหน้าลุงขอบ |
แขคดี |
| อาวพวง ทังแองเลือนแต่งเติม |
ตางเจ้า |
| ประคุบค้องเภรี |
ไห้โห่ |
| เสียงสนั่น เท้าง่อนฟ้าคุงขอบ |
มหาพรหม ฯ |
| ๑๘๙๘๏ โผ่โผ่ข้าฟ้อนดาบ |
ดาเฮือง |
| ฮมฮม ชาวเงินยางแต่งปุน |
เปนถ้อง |
| เขาก็ ทำเปืองข้าชาวควาย |
ช้างถ่าว |
| ทุกที่เที้ยนหารหม้อ |
หมื่นเฮือ ฯ |
| ๑๘๙๙๏ ค่าวค่าวเค้าคับคั่ง |
ปันแกง |
| หนัวหนัว ชาวเชียงเครือไพร่พาง |
เถิงถ้วน |
| ลุงก็ เพิงใจเลี้ยงทังเมือง |
ล้นโลก |
| ท้าวซึ่มผู้ตนอ้าง |
อ่าวหลาย ฯ |
| ๑๙๐๐๏ ใผโศกไฮ้ยินชื่น |
ชมบาน |
| ปิปายฮักคู่คน |
ควรอ้าง |
| แต่นั้น สองพญาพร้อมตอมมวล |
เมี้ยนอย่า |
| หามหีบสร้อยลงจ้าง |
บ่าวหาญ ฯ |
