| ๔๐๐๑๏ ให้เหยียดถ้อยเถิงท่าน |
แมนหลวง |
| ชื่อว่า ตูมวางวายห่อนยอม |
เขาไว้ ฯ |
| ๔๐๐๒๏ ลอนว่า ป้านบ่ได้ฮอยป่วน |
เปนมัวมากแล้ว |
| โฮโฮ ชาวเชียงเชยกิ่งทอง |
ไสเข้า |
| ตีพลายกลั้วเกาชน |
แถนเถือก |
| ท้าวปั่วผู้ธรรม์เหง้า |
หมื่นแกว ฯ |
| ๔๐๐๓๏ ขอฟาดไค้ตีหมวก |
แถนเลิง |
| ทะแนว มือกวานแกแกว่งตาว |
ฟันกลิ้ง |
| แมนผีก้ามกลางนา |
นองเลือด |
| บ่ฮู้ กี่หลั่นครั้งเฮืองค้อน |
พอกขาง ฯ |
| ๔๐๐๔๏ เจ้ามาศฟ้าคุมหมู่ |
เลิงเล็ม |
| แกวทอง ยอขอคำเกี่ยวชู |
ชิงเข้า ฯ |
| ๔๐๐๕๏ แถนเกือกถิ้มถุยถึก |
แกวทอง |
| เลิงเล็มผายผ่าหาญ |
ทานช้าง |
| ชะบุหน้าโสมควร |
ท้าวกิ่ง |
| เงือดหอกง้างแทงถึก |
แถนเลิง ฯ |
| ๔๐๐๖๏ กูนี้ ลูกมิ่งสร้างล้านท่ง |
เชียงเชย แท้แล้ว |
| เมืองๆ ยอตาวแขแขกเหิน |
เฮฮ้อง |
| เลยตำต้องแถนเล็ม |
ล้มท่าว |
| ฟ้าฮ่วนป้องพลล้าน |
ล่วงมา ฯ |
| ๔๐๐๗๏ แถนลอ เลยอว่ายช้างคุณหมู |
ตายืน |
| ฮมฮม ชาวเชียงเชยบ่าวเยน |
ยอได้ |
| ซะพึนพร้อมสามมะเห็ง |
อ้ายหาด |
| จีมต่อช้างชนชื่อ |
แถนวี ฯ |
| ๔๐๐๘๏ ชาดชาดช้างท้าวฮุ่ง |
ตีพลาย |
| ผีมวลมาดั่งดิน |
จักขว้ำ |
| คนตายล้นกองกัน |
ดาไขว่ |
| เลือดทุ่มล้นนากว้าง |
พร่ำแดง ฯ |
| ๔๐๐๙๏ อาวพายถิ้มตายืน |
เลยไล่ |
| เถ้าไส่ฟ้าไสช้าง |
ช่อยชน ฯ |
| ๔๐๑๐๏ แต่นั้น ฝูงบ่าวเบื้องเจ้ายี่ |
ยินแคน |
| ผืนผืนพลเญียะมวล |
มาอ้อม |
| แมนก็ กุมเอาได้ขุนทรวง |
ท้าวกิ่ง |
| ขาพี่น้องจมพร้อม |
เผ่าเดียว ฯ |
| ๔๐๑๑๏ ลูกมิ่งล้มลดชั่ว |
ในนา |
| คีงงามเสลียวบาดตาว |
เด็งหญ้า |
| บาไทท้าวเงินยาง |
พลอยเคียด |
| เจ้าลุ่มฟ้าฟันช้าง |
ผ่าผาย ฯ |
| ๔๐๑๒๏ เหยียดหมู่ขึ้นเมือง่อน |
ลัดหลัง |
| แมนหนาลายเลื่อนกง |
กางเข้า ฯ |
| ๔๐๑๓๏ เสียงแขกฮ้องฮุมฮาบ |
แถนวี |
| ผีก็ กองกันตายถุ่มนอง |
นากว้าง |
| แกวทองเปื้องขอคำ |
เงือดแกว่ง |
| ทังแผ่นพื้นนาล้ม |
เลือดนอง ฯ |
| ๔๐๑๔๏ ผู้แห่งเหง้าคำเครื่อง |
หลานอาว |
| ตีพลายสุมเฮื่อนอง |
ไสเข้า |
| บังยังช้างแองคอน |
บ้าเลือด |
| แมนมากเค้าฮุมได้ |
เกื่อนเกา ฯ |
| ๔๐๑๕๏ ท้าวนอกฟ้าฟันฮ่อ |
กวานแก |
| เบ็งคูนชนหมู่ลอ |
เลยค้าน |
| ชะบองหน้าโสมงาม |
คำเครื่อง |
| ด้านโอดอ้างคึงง้าว |
เงือดกาง ฯ |
| ๔๐๑๖๏ หนักเนื่องช้างชีวาต |
มวลมึน |
| ปืนสอยเส็นถืกแถน |
ถองข้าง |
| เยียคำถิ้มแถนเล็ม |
เลยใส่ |
| ตนท่าน เจ้าติ่วสร้อยท้าวฮุ่ง |
เฮืองหาญ ฯ |
| ๔๐๑๗๏ ออระม่อยเนื้อนงถ่าว |
แถนวี |
| มันก็ เฮียงพลายลดเครื่องเครา |
ครางฮ้อน |
| ยายำต้องหัวใจ |
จักขาด |
| เจ็บแสบหน้องคีงซ้ำ |
ซากปืน ฯ |
| ๔๐๑๘๏ แต่นั้น เจ้ามาดฟ้าลงเย่น |
ยายำ |
| เขาก็ ฝืนกันเมือสู่เวียง |
ทังฟ้าว |
| อาวลำต้านคำตาย |
เต็งว่า |
| ได้ว่า น้าวแผ่นฟ้าลงลุ่ม |
เปนมัว ฯ |
| ๔๐๑๙๏ ให้ป่าวเขี้ยนฝูงเครื่อง |
ประดับดี |
| ฮมฮม แมนหัวเขียวขอดกัน |
กางเข้า |
| ลวงขวานั้นคีงควร |
ท้าวแดด |
| คนมากเค้าคุงค้าย |
คั่งนา ฯ |
| ๔๐๒๐๏ เมืองๆเหลื้อมตาวแข |
คำคาด |
| ได้ว่า ลงจากฟ้าคูนน้อง |
เมื่อแคน ฯ |
| ๔๐๒๑๏ ประดับหอกกล้าตีหอก |
ขยายหลัง |
| แจนแจนจัดชู่มือ |
ฮีฮื้น |
| นับแต่บุรีพร้อมพลแมน |
เก้าติ่ว |
| คือดั่ง น้ำญื่งขึ้นดาล้น |
คั่งฝาย ฯ |
| ๔๐๒๒๏ แต่นั้น คอนถอดง้าวคมก่อง |
กลอยแฮง |
| หัวเลยซวนโพดมือ |
แมนได้ |
| แองคอนล้มเมือพรหม |
พร้อมพ่อ |
| ท้าวฮุ่ง ไห้หาน้องยินย้อย |
เคียดใน ฯ |
| ๔๐๒๓๏ คึ่งคึ่งเท้าช้างฮ่อ |
ฮบผี |
| คนใดยาหย่อนกลัว |
คำย้าน |
| แมนฮุมช้างสองขุน |
แควนอ่อน |
| เขาฮาบได้สองท้าว |
เกื่อนเพง ฯ |
| ๔๐๒๔๏ น้องมิ่งง้อมเสียชั่ว |
ในนา |
| เสียคีงแพงเมื่อตา |
วันค้อย |
| แมนเฮืองอ้อมโฮเสียง |
ทุกปาก |
| เสิกใหญ่อ้อมหลังหน้า |
ชู่ภาย ฯ |
| ๔๐๒๕๏ ท้าวอว่ายหน้าเตินบ่าว |
ทุกภาย |
| เฮาจัก กองกันตายไฮ่เดียว |
ลางแล้ว |
| สามมะเฮียวได้พลายแทง |
เกาผ่า |
| แถนบ่ช้าโฮมช้าง |
พาบชน ฯ |
| ๔๐๒๖๏ เซชวนช้างหิวแฮง |
หนักเหนื่อย |
| ง้าวป่ายข้าแถนล้ม |
สม่ายเสีย ฯ |
| ๔๐๒๗๏ ดูอ่อนพ้นแมนฮีบ |
กุมเอา |
| เสียสามมะเฮียวเพื่อใจ |
จงกล้า |
| แต่นั้น ขุนเญียไค้พลายมา |
มีหย่อน |
| กูจัก เมี้ยนชั่วขึ้นเมือฟ้า |
ไฮ่เดียว ฯ |
| ๔๐๒๘๏ คอนผ่าเข้าแทงถึก |
แถนเล็ม |
| หลายขุนเขาบ่ไล |
ฮองไว้ |
| เจ้ามาศฟ้าฟันฮ่อ |
ขุนเญีย |
| ตีงแพงตายจากเจือง |
ใจกล้า ฯ |
| ๔๐๒๙๏ ผู้แห่งเหง้าคำเครื่อง |
หลานอาว |
| มันก็ ตีพลายฟูมเลือดนอง |
กวนข้า |
| ฮมๆเหลื้อมตาวเปือย |
เปื้องหอก |
| ช้างใหญ่เค้าพอล้าน |
ล่วงแทง ฯ |
| ๔๐๓๐๏ สองขอกข้างฟันดาบ |
ผานผาน |
| ผีก็ มวลกันคับแผ่นดิน |
ฮุมท้าว |
| หาญพายถิ้มบุญวัง |
วางผ่า |
| ค้ายแต่ด้าวไหลพร้อม |
พาบชน ฯ |
| ๔๐๓๑๏ ตำเติบ ต้องจ่าซ้อนช้างท่าว |
ทับนา |
| เสียคนดีแต่จอม |
จมถ้วน |
| หลิงเห็น ผีตายล้มเหลือดิน |
เดียรดาษ |
| เฮาจัก เมี้ยนชั่วขึ้นเมือฟ้า |
เพื่อนพรหม ฯ |
| ๔๐๓๒๏ ชาดชาด เบื้องบ่าวแก้วท้าวฮุ่ง |
เจืองหาญ |
| พานคำถอดเลือดชู |
ชีงไค้ |
| งวงเฮียวเกี้ยวไอยรา |
ฮัดเปิบ |
| ไพร่ม้าม้างพลล้าน |
ลวดบาง ฯ |
| ๔๐๓๓๏ แต่นั้นแอดไค้ ขึ้นฮ่วมช้างชีงเกิบ |
กุมตาว |
| เจืองบ่ วางคอคำงวากคืน |
มันไหว้ |
| หลิงเห็น ลุงอาวล้มกองก้น |
เต็งเครื่อง |
| รือจัก ละเพื่อนให้ตายแล้ว |
เล่าคืน ดั่งนี้ ฯ |
| ๔๐๓๔๏ แต่นั้น หนักเหนื่องช้างฟ้าฮ่วน |
พังมา |
| เจืองจัก ฝืนตัวตายใช่ลือ |
เลยห้าม |
| เฮาจัก ฮอมกันไว้พอแสน |
ถ้าต่อ เขาเถิ้น |
| ควรค่อย เอาท่านเจ้าคืนสู่ |
เมืองปะกัน ก่อนเถิ้น ฯ |
| ๔๐๓๕๏ ลวดอว่ายช้างกรายย่าน |
เมือเวียง |
| แถนก็ ยินดีเติมแต่งกอง |
พานสร้าง |
| เจืองจิ่ง เฮียงพลายเข้าเอานาง |
แพงมาศ |
| ขึ้นขี่ช้างชูท้าว |
กอดแอว ฯ |
| ๔๐๓๖๏ เสียพี่ล้มเลยขาด |
กลางพล เพื่อนพุ้น |
| กูจัก ฝืนตนตายใช่ลือ |
เลยห้าม |
| ยนยนย้ายพานคำ |
ขัดย่าง |
| ยวงยี่ หว้ายป่าไม้เหลียวให้ |
ฮุ่งอาว ฯ |
| ๔๐๓๗๏ คึดเมื่อ ม้างต่างท้าวเทท่าน |
ในปะกัน กี้นา |
| นางขาวฟองนั่งเนือง |
ในห้อง ฯ |
| ๔๐๓๘๏ เสียดาย เถ้าจ่าซ้อนทังอ่อน |
แองคอนคว่างเด |
| ชะบอง คีงขุนเญียยิ่งอินทร์ |
เอาตั้ง |
| เพงผายผู้คนเซ็ง |
ชายเกื่อน |
| ประดับอยู่พร้อมมวลถ้า |
อย่าหลง แด่เนอ ฯ |
| ๔๐๓๙๏ ผู้อาจอ้างอาวคว่าง |
สามมะเฮียวกูเฮย |
| ยาเฟื่อม เมือเมืองบนถ้าตู |
วันหน้า นี้ก่อน |
| คนเซ็งชั้นจมมวล |
เมี้ยนคราบ |
| หาญบ่พลั้งใจเข้ม |
แข่งกัน ฯ |
| ๔๐๔๐๏ ผัดว่า เมืออาบน้ำใจใคร่ |
ชิงแถน |
| ตูจัก ฮุมตาวกวนเมื่อลุน |
ลางแล้ว |
| หมายเห็นหน้านางพรหม |
เทวโลก |
| ผัดผาบ แผ้วนอกฟ้าปางนั้น |
บ่ยอม ฯ |
| ๔๐๔๑๏ ชาดชาดขช้างกรายย่าน |
นครขวาง |
| ฮมฮม ชาวดอยกองสั่งลา |
เมือบ้าน |
| เขาก็ จงใจเจ้าเงินยาง |
ให้ฮู่ง |
| ข้าเกื่อนล้านลงลุ่ม |
เลียนทาง ฯ |
| ๔๐๔๒๏ พุ่งพุ่งเสี้ยนไม้ทอด |
หลาวแหลม |
| ยอหินเต็งฮ่อมทาง |
ทันฮ้าย |
| คอนคอนหว้ายดงแขม |
ขึ้นหลิ่ง |
| กรายท่งกว้างฮันช้าง |
ฮีบแฮง ฯ |
| ๔๐๔๓๏ ลุงมิ่งฟ้าวหนีจาก |
พลัดเวียง |
| สองแพงพลอยฮุ่งเมือง |
ใจม้าง |
| ฝืนครัวเมี้ยนวางเวียง |
ไว้เปล่า |
| เมือเพิ่ง ข้างขอกฟ้าชั้นชื่อ |
จอมจัง ฯ |
| ๔๐๔๔๏ เสียเหล่าหล้างเมืองมิ่ง |
ฮกหนาม |
| แกวทองระวังหมู่หนุน |
แหนเจ้า |
| คอนคอนเท้าทางเทียว |
เถิงราช |
| ฝูงไพร่ฟ้ามัวไห้ |
คั่งเวียง ฯ |
| ๔๐๔๕๏ กวาดไพร่เข้าเมืองใหญ่ |
ในปะกัน |
| แมนก็ กือพลายโดยกล่าวเอา |
เจืองเจ้า |
| ตูก็ ถอยแฮงฟ้าวสับพลัน |
ทังฟั่ง |
| เจ้าหมื่นม้าวเมือแท่น |
นางเฟือ ฯ |
| ๔๐๔๖๏ เขาจิ่ง แก้เครื่องช้างไปอาบ |
มาโฮง |
| นูเนือคีงยี่เจือง |
ปุนต้าน |
| เขาก็ ยวงไฟตั้งฟายแค |
โดยฮีบ |
| ฮับท่าน เจ้าหมื่นม้าวเพลาแล้ว |
ลวดนอน ฯ |
| ๔๐๔๗๏ ดีแก่ ลมถีบฟ้าเหมือยหยาด |
ดวงประกาย |
| ออระชอน เสียงนางมุนค่อยถาม |
สองน้อง |
| เมือว่า จอมหัวล้ำเมืองแมน |
มาด่วน สันนั้น |
| หนแห่งห้องลุงป้า |
ดั่งใด ฯ |
| ๔๐๔๘๏ ฮู้ว่า ฟ้าฮ่วนฮื้อฮบฮาบ |
นครขวาง แลลือ |
| แคนคุงใจซู่ลวง |
ฮมเฮ้า |
| เทพีแก้วนางแมน |
ขานขอบ |
| ลุงท่าน ข้ามป่าไม้หนีไพร่ |
พลัดเวียง ฯ |
| ๔๐๔๙๏ จักอยู่ถ้าท้าวฮอด |
เยียวเหิง |
| ก็จิ่ง วางเชียงเชยเปล่าเสีย |
ฮามสร้าง |
| ปานนี้ ฮมเพิงเพี้ยงปานสาร |
เสี้ยนถืก |
| เพราะว่า เสียบ่าวแก้วทังน้อง |
พรากพล ฯ |
| ๔๐๕๐๏ อันนึ่ง เสียพี่ล้มตายแต่ |
ตุมวาง |
| สองขาเปนพี่คีง |
เผือข้อย |
| นางมุนโอ้อาฮม |
ฮ้อนสวาท |
| เมื่อเพื่อนได้ติ่วสร้อย |
เผือข้อย อยู่ไกล ฯ |
| ๔๐๕๑๏ เวรพรากท้าวยามฮาด |
กลางพล เพื่อนพุ้น |
| เขาก็ ไขคองโดยดั่งลอ |
ลงซ้ำ |
| ชื่อจัก คูนแนนเกล้าลุงลง |
ฮบฮาบ |
| เขาฮีบ ใช้สี่ล้ำขอส้อง |
ส่วยทอง ฯ |
| ๔๐๕๒๏ แขงว่า เอาลาภแล้วคืนอยู่ |
เย็นใจ กี่เด |
| หลายขุนเขาพร่ำมวล |
สุนท้าว |
| กับทัง ศรีใสสร้อยโสมงาม |
คำหยาด |
| เวนมอบ เจ้าหมื่นม้าวปุนห้าม |
บ่ฟัง ฯ |
| ๔๐๕๓๏ แขงจัก ยียาดข้าเขาตุ่ม |
ตายมวล |
| ทังเมืองมัวอยู่ตรอม |
เต็งใบ้ |
| เขาก็ ทวนคำขึ้นเถิงแถน |
ควงนอก |
| ใช้ฮอดฟ้าพลตื้อ |
แต่งมา ฯ |
| ๔๐๕๔๏ ประดับไพร่ฟ้าทุกขอก |
ขันลง |
| ชาวคาเขียวขี่ลวง |
ซำย้อง |
| ลงแต่ ตีนดอยด้าวตูมวาง |
กากาด |
| เผือพี่น้องมัวหม้อม |
อยู่เหงา ฯ |
| ๔๐๕๕๏ แต่นั้น เจ้าผาดช้างไสฮ่อ |
ฮบผี |
| แพนทองเฮืองแผ่มา |
ทุกด้าน |
| เสียงอือเพี้ยงลมดิน |
ฟ้าแตก |
| เปนดั่ง ไฟมากแพ้แฮงน้ำ |
หอดหาย ฯ |
| ๔๐๕๖๏ เจ้าแยกช้างยังซื่อ |
โฮงขวาง |
| เฮียงพลายพับจอดเอา |
เผือข้อย |
| นางมุนฮ้อนฮมทรวง |
ออระนาด |
| ชลเนตรย้อยผืนผ้า |
อยู่วอน ฯ |
| ๔๐๕๗๏ ดีแก่ ลมลวาดไม้ค้อข่า |
แกมตาล |
| คีงแพงนอนเสื่อเพียง |
เทียมท้าว |
| พอเมื่อ ตระการแจ้งแสงใส |
แล้วฮุ่ง |
| เจ้าหมื่นม้าวคลาแท่น |
มาเติน ฯ |
| ๔๐๕๘๏ ผ่อดู ไญ่ไญ่ช้างฟ้าฮ่วน |
เหลือนาพุ้นเยอ |
| เสินเสินพลายแวดเวียง |
วังล้อม ฯ |
| ๔๐๕๙๏ เมื่อนั้น พระบาทเจ้าพลอยเคียด |
คึดใน |
| เอินเสียงสูงกล่าวแขง |
คำกล้า ฯ |
| ๔๐๖๐๏ ฮอยว่า มาส่งเนื้อทวนทอด |
เกือกา |
| หวังจัก แทนเชียงทองยาดชู |
ชิงปล้น ได้ซ่าม |
| ควรที่ ตาคนใช้เถิงลุง |
นางซึ่ม |
| เลยเล่าให้กล่าวง้อมทังอั้ว |
อู่อาม ฯ |
| ๔๐๖๑๏ เฮาก็มาผาบ ม้างลุ่มฟ้าผีช่วย |
ตูมวาง ว่าเนอ |
| แมนหลายเหลือท่งนา |
นองเต้า |
| เฮาจัก ฝืนพลตื้อเติมแฮง |
ฮอยยาก จริงแล้ว |
| น้องท่าน เข้าต่อช้างปางนี้ |
เดื่องจม ฯ |
| ๔๐๖๒๏ เมี้ยนพรากท้าวทังแฮ่ง |
โฮยแฮง |
| ฮมฮมเขาล่วงดอย |
ดงส้าน |
| พิมมะบานฮู้ฮันแฮง |
เฮวฮีบ |
| แม้งนึ่ง เถิงป่าพร้าวเชียงล้าน |
ค่ำจวน ฯ |
| ๔๐๖๓๏ ผ่อดู ออระทีบฟ้าบดฮ่ม |
นครขวาง |
| มันก็ ทวนคำเมือกล่าวลุง |
ทังป้า |
| ฝูงนางพร้อมพักฟัง |
เย็นอยู่ |
| แมนหมื่นฮ้อยฮุมฮาบ |
หลานเขือ ฯ |
| ๔๐๖๔๏ เบื้องพวกพ้องภายเพื่อน |
หุนบัง |
| แพนทองเหลือท่งนา |
เนืองอ้อง |
| ลุงก็ อาฮมฮ้อนในทรวง |
จักแตก |
| แก้วแก่นง้อมทังอั้ว |
หอดแฮง ฯ |
| ๔๐๖๕๏ เขาก็ ไห้ฮู่งท้าวชลเนตร |
นองไหล |
| คนนัน เต็มเฮือนหลวงอยู่มัว |
ทังใบ้ |
| พอที่ ปูไปแท้ทวนทัน |
อ้ายเจื่อง |
| เลยลวด ให้กล่าวถ้อยเถิงท่าน |
นางเม็ง ฯ |
| ๔๐๖๖๏ เบื้องปากชั้นช้างเลง |
แนวจอม |
| พอที่ เจืองวายเสียลูกเมีย |
เปนข้อย |
| ลุงก็ อาฮมฮ้อนในใจ |
จักแตก |
| ง้อมม่วนเจ้าหิวไห้ |
หอดแฮง ฯ |
| ๔๐๖๗๏ กำแจกตั้งปางใหญ่ |
พลีกัม |
| ปุนคำแปลงกล่าวถอง |
เถิงด้ำ |
| วางผีเสื้อเมืองหลวง |
เยียวท่าน |
| ป้ำมิ่งท้าวเสียชั่ว |
ฮามเฮือน บ่ฮู้ ฯ |
| ๔๐๖๘๏ ให้ยี่แพ้เซาถอด |
ถอยคืน |
| สูเญียะ ยวงบุญบาให้ชู |
มาบ้าน |
| แม้งนึ่ง ราตรีเมี้ยนคนนอน |
นิทเน่ง |
| ป้าหากไห้หาท้าว |
ข่ำแครง ฯ |
| ๔๐๖๙๏ ดีแก่ ลมเป่งเปื้องเหมือยหยาด |
หยอยเย็น พุ้นเยอ |
| หิวแฮงหลับชั่วยาม |
ในผ้า |
| ฟังยิน เซ็นเซ็นเค้าฮันเสียง |
กิวอั่น |
| ดีแก่ ช้างอยากหญ้าควาญป้อน |
ชู่ตัว ฯ |
| ๔๐๗๐๏ ผ่อดู ถักถั่นฟ้าซ้องช่อ |
เขียวนิล พุ้นเยอ |
| ศรีคราญ เนาเชียงทองอยู่คอง |
คนใช้ |
| คึดพอต้านหลานคีง |
คำเครื่อง |
| ให้เลือกช้างตัวกล้า |
กล่าวปัน ฯ |
| ๔๐๗๑๏ ทันที่ ชะพาดพุ้นล้านมาศ |
เมืองทวาย |
| ลาวงามประดับยาบทอง |
บังช้าง ฯ |
| ๔๐๗๒๏ ชาดชาดช้างเฮียงเขื่อน |
เบ็งมัน |
| แหนปันกันซู่ตัว |
เลยแล้ว |
| เพิงใจเพี้ยงชู่คน |
ห้างเครื่อง |
| ไว้ช่องหน้าฝูงกล้า |
เกิ่งไฟ ฯ |
| ๔๐๗๓๏ เฮาจัก โสมพายเมี้ยนมัวเมือ |
เปนไพร่ |
| ผัดว่า เมือสู่ห้องนครฟ้า |
เพื่อนพรหม ฯ |
| ๔๐๗๔๏ ออระม่อยนิ้วกำดาบ |
ฮางเซ็ง |
| ชื่อว่า พลแมนเหลือซิค่อยถาง |
เมือฟ้า |
| เจืองเส็งข้าคนหาญ |
แหนแห่ |
| เทียมพ่างชั้นเขาซ้อย |
ไช่ลือ ฯ |
| ๔๐๗๕๏ ให้แผ่นผ้าผืนหลาก |
ยายยัง |
| ออระชอนจัดแจกไป |
ดาถ้วน |
| ฮมฮมพร้อมทังมวล |
ทุกเครื่อง |
| แพงมาศเจ้ายายให้ |
คู่คน ฯ |
| ๔๐๗๖๏ บัดนี้จักกล่าว เถิงอ้ายเจื่องเจ้าช้างเผือก |
งาฮี |
| พลายมันมีหมื่นตัว |
เอาเต้า |
| มันก็ ยินแคนดั้งชายเดียว |
แมนยาด |
| เยียวว่า ได้ผาต้องผีฟ้า |
เคือดจม ฯ |
| ๔๐๗๗๏ หนักเนืองช้างมวลหมู่ |
สามพัน |
| ฝูงนี้ งากลมเจียมแต่จอม |
ปันไว้ |
| เขาก็ ดาพลท้าวเจืองหาญ |
ดาสนั่น |
| ผัดว่า ไค้แผ่นฟ้าเมือขึ้น |
สู่สวรรค์ ฯ |
| ๔๐๗๘๏ เฮวฮีบใช้ธรรม์ชื่อ |
สามมะเฮียว |
| พลายมัน มีงากลมหมื่นตัว |
เอาเต้า |
| ลุงก็ อาฮมดั้งขุนเดียว |
แมนยาด |
| ค้ายสิ่งเหง้าคองท้าว |
ขอดมา ฯ |
| ๔๐๗๙๏ งัววาดพร้อมชั้นชื่อ |
ญาเฮือน ก็เถิง |
| ดาพลถือไพร่พาง |
เตินเจ้า |
| แองเลือนเจ้านางจอม |
ก้ำแม่ ก็เถิง |
| ฮักลูกไห้ฮามเข้า |
ชู่วัน ฯ |
| ๔๐๘๐๏ เจียมแต่ ฮู้ข่าวฮ้ายมาฮอด |
เงินยาง |
| เหลือใจตูชู่คน |
นอนไห้ |
| หาญเค็มก้ำนางเม็ง |
ก้ำแม่ ก็เถิง |
| เขียนไพร่ฟ้าหนฝ่าย |
เชียงเครือ ฯ |
| ๔๐๘๑๏ บัดนี้ บาเจืองเจ้าคนิงใจ |
จักแตก |
| เฮาจัก ดาพลหาญส่งคืน |
เขาค้าน |
| พอที่ การกุมต้องเวรา |
ฮ้อนฮอด |
| แหนงว่า เข้าต่อช้างพร้อมคว่าง |
จมมวล กี่เด ฯ |
| ๔๐๘๒๏ เฮ็งโญผู้ผลควร |
คึดฮุ่ง |
| สั่งแม่เจ้าสินล้าน |
อยู่เย็น ก่อนเถิ้น ฯ |
| ๔๐๘๓๏ กำเนิดนี้ในแผ่น |
โลกีย์ แม่เฮย |
| เวิยนไว ในสงสารหลีกกัม |
รือได้ ฯ |
| ๔๐๘๔๏ ครันห่า ละคาบแล้วยาหลีก |
หลงบุญ แม่เอย |
| ขอให้ กำกันลงดั่งเคียว |
ปางนี้ |
| ยามเมื่อ แถนลอเต้าพลลง |
พร้อมฮ่วน วันนั้น |
| ยังเล่า ละคาบไว้ตูข้า |
พร่ำมูล ฯ |
| ๔๐๘๕๏ อันนึ่งแม่ยาธ้อนชมดค่วนโดยกัม |
ลูกแล้ว |
| ฮมฮมเสียงนางจอมค่อยวอน |
เจืองเจ้า |
| ดูดั่ง แมนหลายก้ามเหลือนา |
ล้านติ่ว |
| วอนท่านพาตู ข้ามป่ากว้างคืนสู่ |
เงินยาง กอนเถิ้น ฯ |
| ๔๐๘๖๏ ดั่งนั้นเปนดั่ง เจ้าถอดเสี้ยนแสลงยั่ง |
ยมใน แม่แล้ว |
| เซนเซนชลทาซ่านไหล |
เหลือผ้า |
| นางมุนถ้อยใจจง |
แวนมาก |
| ขอเหนี่ยวเจ้าเมือพร้อม |
พร่ำตู ฯ |
| ๔๐๘๗๏ เจืองงวากหน้าขานขอบ |
สามนาง |
| อันจัก ไลสมคามแหน่งตาย |
ลางแล้ว |
| หลิงเห็น แมนกานช้างหลายคือ |
คับท่ง |
| หื่นหื่นเค้านากว้าง |
คั่งแพน ฯ |
| ๔๐๘๘๏ แต่นั้น ผู้ก่งท้าวพลอยเคียด |
คึดใน |
| มิฮ่างว่าบาจอม ไลลำแนนบ่ชู |
ชนช้าง นั้นรือ |
| ฮมฮมกลั้นในใจ |
จักแตก |
| เจ้าโลกกว้างเมือเสื่อ |
หลบแคง ฯ |
| ๔๐๘๙๏ ชะพู่เนื้อเอื้อมไอ่ |
อิงมุน |
| สองแพงเมืองลูกแมน |
เทียมท้าว |
| บุญสูงสร้อยสองนาง |
นอนพ่าง |
| ผันแนบน้าวปุนเกื้อ |
ส่งสนอง ฯ |
| ๔๐๙๐๏ อันว่า สองแพงแก้วกัมมา |
แมนหล่อ กูนี้ |
| ชอบที่ เฮาลวงช้างเขียวเต้า |
ส่งคืน ฯ |
| ๔๐๙๑๏ เทื่อนี้บ่ฮ่าง ได้ต่าวหน้าคืนคอบ |
สามนางง่ายแล้ว |
| ดูดัง แมนมาฮบฮาบเฮา |
ฮุมช้าง |
| ลอนจัก กลอยแฮงต้องตามใจ |
อันเคียด จิงแล้ว |
| อันจัก ม้างเพื่อนแพ้ฮอยฮู้ |
บ่ลอน แลซ่าม ฯ |
| ๔๐๙๒๏ แต่นั้น เจ้าเหยียดถ้อยกอยสั่ง |
สามนาง |
| ฮมฮมชลเนตรนอง |
ในผ้า |
| รือจัก วางตูให้เขินคีง |
คุงยาก |
| ขอแก่พระพ่อ เจ้าลุ่มฟ้าฟันเมี้ยน |
เมื่อเห็น ฯ |
| ๔๐๙๓๏ เจ้าปากต้านโลมลูบ |
ทุกนาง |
| ลมยอยเย็นล่วงบน |
คักไค้ |
| เดือนจรแจ้งรังสี |
เฮืองโลก |
| นางหากไห้เทียมท้าว |
เญียะวอน ฯ |
| ๔๐๙๔๏ สุดโศกล้นนอนเน่ง |
นิทธา |
| คอนคอน หลับชั่วยาม |
ในผ้า |
| แม้งนึ่งฝันว่า ชลทาน้ำบางบิน |
บกขาด |
| ตัวอยู่น้ำเมาบ้า |
แค่ตม ฯ |
| ๔๐๙๕๏ ฝันว่า นาคราชขึ้นเทิงแท่น |
สถานทอง |
| ฮงฮง เฮืองหอนคำหมื่นตัว |
เต็มห้อง |
| ฝันว่า กลองหลวงเที้ยนคนตี |
เตินป่าว |
| เสียงสนั่นเท้าทังค้อง |
หากดัง ฯ |
| ๔๐๙๖๏ ฝันว่า ผาค่าวค้านทับแผ่น |
นครขวาง |
| เค็งเค็งหักแป่เปน |
ทุกด้าน |
| ฝันว่า ฮมฮมฮื้อเวียงทอง |
ตั้งไหม่ |
| ปุนแต่งไม้เปนเลือด |
ปานฝาง ฯ |
| ๔๐๙๗๏ ฝันว่า รางเซ็งง้าวคมขาว |
แขเผือก |
| หลูดจากด้ำคมข้อน |
ขาดสะเด็น ฯ |
| ฝันว่า นางมุนย้องชวนบา |
ไปแอ่น |
| ควรค่าล้านสงวนหลิ้น |
แค่ไพร ฯ |
| ๔๐๙๘๏ ฝันว่าเสือใหญ่ เข้าคาบช้างแก้วเกิด |
พานคำ |
| ตัวหลวงครางครื่นเคร็ง |
คือฟ้า |
| ฝันว่า กำแพงล้อมเวียงหลวง |
หวนท่าว |
| ค้ายไพร่ฟ้าทุกขอบ |
พังหนี ฯ |
| ๔๐๙๙๏ ฝันว่า นงถ่าวขึ้นเทิงแท่น |
เทของ |
| ปลงพีดานม่านลาย |
ลดไว้ |
| ฝันว่า ลำแนนเกี้ยวสวนนาง |
เทวโลก |
| สาวถ่องล้อมแฝงเฝ้า |
แท่นทอง ฯ |
| ๔๑๐๐๏ ฝันว่า พระบาทย่องเมือม่าย |
เมียแถน |
| ชะบองบานั่งแล |
เล็งชู้ ฯ |
| ฝันว่า เมื่อชมช้อนนางสวรรค์ |
เทวโลก |
| ทุกท่วยฮู้หุมเจ้า |
ชื่นชม ฯ |
