| ๒๙๐๑๏ แต่นั้นอั้วค่า ให้กล่าวท้าวทังท่วย |
เงินยาง |
| เฮาจัก ปุนดูนาทั่วเมือง |
ยางล้าน |
| เจืองก็ วางความพร้อมคำยวง |
งัววาด |
| เจ้าก็ มานั่งต้านทูลท้าว |
ชู่ลวง ฯ |
| ๒๙๐๒๏ ชาดชาดเบื้องอ้ายง่ำ |
ภูเมิน |
| ทังสามมะเฮียวปู่พวง |
มาพร้อม |
| ชะลอนล้วนนายจัน |
เจียงมาตย์ |
| มานั่งล้อมทูลท้าว |
ที่ควร ฯ |
| ๒๙๐๓๏ เมื่อนั้น ภูวนาถไท้ทรงแท่น |
เงินยาง |
| สานสานเสียงลูกจอม |
ใจกล้า |
| ทันที่ เชียงสาไว้นางงาม |
ง้อมม่วน ควรแล้ว |
| ยังอยู่แล้งดอมป้า |
ไป่มา ฯ |
| ๒๙๐๔๏ ค้ายส่วนเบื้องหนองอ่าง |
เชียงอินทร์ |
| เวนเก็งญาม่วนเมือง |
เมือสร้าง |
| เมื่อนั้น ขีนใจอั้วอามคาย |
คึดยาก |
| ไหว้ยี่ผู้เจ้าธรรม์อ้าง |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๒๙๐๕๏ ที่นั้น นาฝากป้าลุงอ่ม |
เพื่ออวน กี่ดาย |
| ขอภูธรอย่าเอา |
ทูลไหว้ |
| เมื่อนั้น เร็งโญไท้ขานนาง |
คดีม่วน |
| คึดชู่ชั้นคนิงไว้ |
ฮ่มเพิง ฯ |
| ๒๙๐๖๏ นาปากเบื้องเชียงแท่น |
ทันเพียง นั้นเด |
| คนิงเถิงเฮียมเฮ่งแถม |
ภายง้อม |
| ลิดล่วงเท้าตีนดอย |
ภูทุ่ม |
| พระบาทผู้คีงค้อม |
เปลี่ยนนา ฯ |
| ๒๙๐๗๏ โสมหนุ่มน้อยอั้วอู่ |
เอ็ดควง |
| กับทัง บุญขวางขาเกิดเวียน |
มวลพร้อม |
| เมื่อนั้น ภูธรให้เมืองหลวง |
แถวถี่ |
| เขาก็ คึดบ่หม้อมยินชื่น |
ชมบาน ฯ |
| ๒๙๐๘๏ เจ้าปิ่นหน้ากลอยกล่าว |
โยธา |
| คึดพอ วางหาญพายแส่งแสน |
เชียงล้าน |
| แองคอนให้เมืองขวา |
ขนงราช |
| ไว้อยู่ป้านพลตื้อ |
แต่งตาง ฯ |
| ๒๙๐๙๏ อามาตย์เบื้องอ้ายผ่อง |
เพ็งผาย |
| ปองปุนเมืองแต่งเปน |
หัวซ้าย |
| กับทัง ชาวดอยเบื้องเชียงจัน |
เจียงง่ำ |
| ค้ายฝ่าย ให้อ่มผ้าเฮืองฮุ่ง |
วัตถัง ฯ |
| ๒๙๑๐๏ มันนี้ ข้าเก่าเจ้าใจขนาด |
แขงขัน |
| กับทัง นายพานคำแต่เจือง |
ยังน้อย |
| ปันนาให้ทังหลาย |
ควรคู่ |
| คือดั่ง น้ำทิพย์ช้อยญาแก้ว |
โสรจสรง ฯ |
| ๒๙๑๑๏ ทุกหมู่ข้าชู่แห่ง |
หุมงัน |
| ดีก่อ ฮองฮองเฮืองเฮื่อคำ |
ทุกด้าน |
| แสนนาให้คนฉะกัน |
อ้ายง่ำ |
| เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง ต้านกล่าวข้อความแล้ว |
ชู่ประการ ฯ |
| ๒๙๑๒๏ เที้ยนส่ำข้าฝูงยาก |
ญูปัน |
| คึดเมื่อ ทานพลายเขาบ่ไล |
เจืองเจ้า |
| คนฉะกันให้ทุกภาย |
มวลมาก |
| คื่นคื่่นเค้าคัลท้าว |
ป่ำปวง ฯ |
| ๒๙๑๓๏ ทุกปากเที้ยนโยเธศ |
เต็มเติม |
| เมื่อนั้น ราชาคึดชู่ลวง |
เลยหม้อม |
| เจียมแต่ เฮาเดินดั้นหลึมดอย |
ดั้นทีบ |
| เจ้าฮุ่งง้อมทังแม่ |
นางจอม ฯ |
| ๒๙๑๔๏ เทื่อนี้ ทุกกีบก้ำกงเทศ |
นครา |
| ฮอมพังพลายสี่พัน |
มวลไหว้ |
| เพราะเพื่อ บุญเฮืองเจ้าขาซาย |
ทำชอบ |
| ฝูงหมู่เถ้าหุมไหว้ |
ว่าควร ฯ |
| ๒๙๑๕๏ ตูก็ ขอบท่านท้าวผู่ผ่าน |
นครขวาง กล่าวแล้ว |
| ภูธร ทวนเทพีสั่งสอน |
ฝูงข้า |
| เฮวฮีบ เขียวทางเท้าเชียงเครือ |
แควนฮีบ จริงเถิ้น |
| ป้าท่าน เจ้าติ่วสร้อยรือให้ |
ห่อนขีน ฯ |
| ๒๙๑๖๏ อั้วค่าไว้ให้ผ่าน |
ดอมอวน ชอบแล้ว |
| สองแพงสินช่อยกัน |
ปุนป้อง |
| เมื่อนั้น ผลควรไท้ทรงเมือง |
คึดพี่ |
| ผ่อเห็น สูรย์ออกต้องเฮืองฟ้า |
เฮื่อแสง ฯ |
| ๒๙๑๗๏ เมื่อนั้น เจ้ายี่ต้านฝูงหมู่ |
โยธา |
| มุนตรีแถลงชู่อัน |
เอาไหว้ |
| เฮาก็ ปันนาแล้วทุกขุน |
ถ้วนภาค |
| พระบาท ผู้แก่นไท้เล็งแจ้ง |
ชู่คอง ฯ |
| ๒๙๑๘๏ สะควากข้าแหนแห่ |
ทุกภาย |
| ชะบองบาแต่งปอง |
ปุนแล้ว |
| เมื่อนั้น อามคายย้ายทูลสลา |
เนานั่ง |
| อั้วอู่แก้วแฝงข้าง |
บ่คลา ฯ |
| ๒๙๑๙๏ แต่นั้น ญั่งญั่งเบื้องแกวก่อง |
ทวนเถิง |
| ฮอมพังพลายฮีบมา |
มวลไหว้ |
| มันก็ เถิงใจดั้งแองกา |
เปนพ่อ |
| แกวก่องให้หาท้าว |
ชู่วัน ฯ |
| ๒๙๒๐๏ ฟ้าเบิก คึตฮ่อน้องเลยล่วง |
ดงดอน |
| เทียวทางฮันฮีบตีน |
เตินช้าง |
| เถิงที่ นครหลวงชั้นเงินยาง |
เชาจอด |
| ปลงเครื่องกว้างฮิมท่ง |
ทันเพียง ฯ |
| ๒๙๒๑๏ แล้วทอดถ้อยเถิงล่าม |
หาญพาย |
| มันก็ เฮียงความทูลลูกจอม |
ใจแจ้ง |
| เขาก็ ยายยังพร้อมปุนเปน |
ของฝาก |
| ฟ้าเบิกแข้งดาได้ |
ชู่อัน ฯ |
| ๒๙๒๒๏ มวลมากช้างพอหมื่น |
ของแกว |
| ออระนันเติมข่วงหลวง |
เหลือล้น |
| ทะแนวเนื้อเร็งโญ |
ทรงแท่น |
| เขาปู่พ้นคัลท้าว |
นั่งเนือง ฯ |
| ๒๙๒๓๏ ตะแบ่นหน้างามเงื่อน |
กลมกลอง |
| เมืองๆ พลายพานคำฮ่มโฮง |
กินอ้อย |
| มันก็ ปองตนขึ้นเมือเทิง |
ทูลขาบ |
| พวงกล่าวถ้อยแหนเผี้ยน |
ชู่ประการ ฯ |
| ๒๙๒๔๏ ญาบญาบเบื้องฟ้าเบิก |
ยอมือ |
| สานสานเสียงล่ามแหน |
ทุกก้ำ |
| ลือเซ็งเจ้าเงินยาง |
ยศมาก |
| ทุกที่ซ้ำขอไหว้ |
อ่อนเจือง ฯ |
| ๒๙๒๕๏ ปากนึ่งนั้นแพมาศ |
ลายมอม |
| หัวเมืองทามแทบดิน |
แดนแญ้ |
| ฮอมกันเข้าปาทา |
ทูลบาท |
| พวงกล่าวแก้คำเผี้ยน |
ชู่อัน ฯ |
| ๒๙๒๖๏ ฝูงขนาดม้าพอหมื่น |
ทังอาน |
| เขาก็ นำมาขันเพิ่งบุญ |
จอมเจ้า |
| หลายพานพร้อมแสนหาม |
คำแจก |
| ฟ้าเบิก ได้หมื่นช้างมาไถ่ |
แองกา ว่าอัน ฯ |
| ๒๙๒๗๏ แกวก่องน้อยใช้แขก |
ขอวอน |
| เส็งอาสาส่วยเมือง |
มาสร้าง |
| ภูธรท้าวเล็งไกล |
เยี้ยมหยั่ง |
| ยินชู่พ้องทังค้าย |
หมื่นแสน ฯ |
| ๒๙๒๘๏ แล้วสั่งถ้อยเถิงที่ |
พระยาหลวง |
| สามมะเฮียว ทังแองคอนอย่าแคลน |
คำใช้ |
| เขือจ่ง เมือทูลไท้ยินลุง |
ถามซึ่ม กูพุ้น |
| เล่าชู่ชั้นตรงให้ |
ถืกคดี แดเนอ ฯ |
| ๒๙๒๙๏ หลักตื่มฮู้ฮี่ช่อย |
ปุนปอง |
| ขาก็ ทูลจอมศรีฮีบลา |
เลยผ้าย |
| เมือเถิงไท้บุญกอง |
ท้าวซึ่ม |
| พลพวกพ้องทังค้าย |
อยู่ฟัง ฯ |
| ๒๙๓๐๏ ต้านตื่มถ้อยเจืองสั่ง |
ทุกอัน |
| แกวจัก เอาแองกาอย่าขัง |
ขอพ้น |
| ออระนันด้วยกุญชร |
ม้ามาก |
| คำแจกล้นพอตื้อ |
ติ่วหาม ฯ |
| ๒๙๓๑๏ ชู่ปากซ้องสินส่วย |
แสนอนันต์ |
| นามกรแกวก่องญี |
ยังน้อย |
| ทุกเมื่อ วันคืนไห้หิวเถิง |
ผู้พ่อ |
| เพิงท่าน เจ้าติ่วสร้อยยาไว้ |
ปล่อยไป ฮู้รือ ฯ |
| ๒๙๓๒๏ เมื่อนั้น พระราชไท้เล็งผ่อ |
ทุกประการ |
| ลุงบ่ ยินอาไลยดั่งเขา |
ฝูงม้อย |
| อันดั่ง สมการเจ้าเจืองลุน |
ล้านมาศ |
| ให้ท่าน เจ้าติ่วสร้อยสินล้าน |
ส่งคืน ชอบดาย ฯ |
| ๒๙๓๓๏ ก็หาก เปนชาติเชื้อชั้นก่อน |
บูฮาณ |
| บ่กว่า หะรึไทบาลูกจอม |
ใจกล้า |
| กับทัง โสมคราญูแก้วเก็งญา |
ยังหนุ่ม |
| เอาไอ่หน้าเนาท้าว |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๒๙๓๔๏ เจียมแต่ ใต้ลุ่มฟ้าลือว่า |
แวนงาม |
| ควรที่เร็งโญ เอาแองกาสู่สอง |
สมให้ |
| มันก็ คึดคั่งแค้นความเคือง |
แสนโศก |
| เพราะเพื่อ โภยตอบต้องเต็งให้ |
หง่วมเหงา ฯ |
| ๒๙๓๕๏ อัปโชคแล้วเลยเล่า |
ลุเมือง |
| ลุงก็ เดาแพงศรีสิ่งเมือ |
ดอมท้าว |
| เร็งโญผู้บุญเฮือง |
ประดับสั่ง |
| เอาไอ่หน้าเปนย้าว |
อยู่คง ฯ |
| ๒๙๓๖๏ ญั่งญั่งหน้าท้าวท่าน |
แองกา |
| หลงเมืองพลัดพรากกัน |
กวนไห้ |
| บาคราญูต้านพอดี |
แล้วอย่า |
| ขาก็ คืนคอบเจ้าจอมไท้ |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๒๙๓๗๏ ค้อมว่าแล้วท้าวท่าน |
แองกา |
| ทั้งสองปุนแต่งมวล |
เมือบ้าน |
| ราชาเจ้าเจืองลุน |
เมี้ยนสั่ง |
| มีงจ่ง คืนอยู่บ้านทามแญ้ |
จิ่มแดน ฯ |
| ๒๙๓๘๏ ญั่งญั่งนิ้วนบนอบ |
ทูลเจือง |
| อย่าได้ ฟังความแมนเล่ามุน |
มาปล้น |
| ดั่งนั้น เวลาฮ้ายฮอมเคือง |
ยังยาก |
| เทเวศค้นคำท้าว |
จื่อจำ ฯ |
| ๒๙๓๙๏ วิบากได้มาคอบ |
สองที หั้นซาม |
| กัมเวรเวียนอยู่นาน |
ในหม้อ |
| ริษยาฮ้ายฮอมสนอง |
ทันเที่ยว |
| เมื่อนั้น ฟ้าเบิกไหว้ยินง้อ |
งึดกลัว ฯ |
| ๒๙๔๐๏ ตูข้า หว้ายป่าไม้แหนเหนี่ยว |
ขอวอน |
| คุณโณเจืองใส่หัว |
หุมอ้าง |
| เขาก็ ยอมือไหว้บรบวรณ์ |
แล้วเลิก |
| หว้ายป่าไม้ดงกว้าง |
ผ่อหลัง ฯ |
| ๒๙๔๑๏ ดีแก่ ลมเบิกผ้าพัดฮ่ม |
ฮิมเขา พุ้นเยอ ฯ |
| เก็งญา เหลียวเงินยางย่อมยัง |
ยินหม้อม |
| ทรวงวอนฮ้อนกำเดา |
ดาลโศก |
| ดีแก่ พระพายแกว่งไม้ไควค้อม |
ข่านัน ฯ |
| ๒๙๔๒๏ สว่าสว่าก้องกุโงก |
เสียงวอน |
| เล็งเห็น เชียงขวัญแฝงฝ่ายดอย |
ตีนถ้ำ |
| ขอนขอนก้องกระดีงพลาย |
พานเถื่อน |
| ตาเวาแขกซ้ำชะนีฮ้อง |
ฮ่ายเฟือย ฯ |
| ๒๙๔๓๏ เลื่อนๆขึ้นเขาขอบ |
ดอยแดน |
| เนือยเนือยฝูงบ่าวบา |
ฮมฮ้อน |
| เล็งเห็น ทองแสนสร้อยมาลา |
เลียนช่อ |
| ฝูงไพร่ล้วนมวลท้อน |
ท่องทาง ฯ |
| ๒๙๔๔๏ มันก็ คึดฮ่อน้าอันเผ่า |
พงศ์กะกุล |
| คับคาเถิงฮ่มซาง |
เชิงห้วย |
| ฝูงขุนข้าลุงอาว |
มรณาต |
| มุดมอดม้วยจมพร้อม |
เผ่าเดียว ฯ |
| ๒๙๔๕๏ ชาดชาดน้ำหน้าบ่า |
มือฟาย |
| คีงงามเสลียวฮาบเพิง |
คำม้าว |
| ตะเกิงย้องหัวพลาย |
ทรงเพศ |
| เอาไอ่หน้าเปนย้าว |
อยู่ยืน ฯ |
| ๒๙๔๖๏ ประเสริฐห้องหนแห่ง |
คำสงฆ์ |
| เห็นที่ ภูบาลปละลูกมา |
มิช้า |
| นงศรีย้องยอคูน |
ท้าวซึ่ม |
| เที้ยนแต่ ใต้ลุ่มฟ้าใดเพี้ยง |
ไป่ปาน ฯ |
| ๒๙๔๗๏ หลักตื่มฮู้ทุกขอบ |
เขาขาม |
| สมการเพ็งเพื่อบุญ |
บากว้าง |
| คำสงฆ์ได้สามแสน |
คนเครื่อง |
| อันแต่หล้างเจืองไว้ |
แก่เฮา ฯ |
| ๒๙๔๘๏ แกวเนื่องต้านหลายท่าน |
แองกา |
| เอากันชวนเญียะดี |
เมือหน้า |
| ยาลอนฮั้งขีนแขง |
ขัดอยู่ นั้นเนอ |
| เยียวท่าน เจ้าลุ่มฟ้าบ่ปล่อย |
เถิงเฮา กี่ดาย ฯ |
| ๒๙๔๙๏ เลือกหมู่ช้างเต้าส่วย |
ทุกปี |
| เจืองจัก เอาอันใดอย่าขีน |
ใจเจ้า |
| เมื่อนั้น ภูมีสร้างเงินยาง |
ยศยิ่ง |
| คนคั่งเท้าอนันต์ตื้อ |
ติ่วตรง ฯ |
| ๒๙๕๐๏ ทุกส่ำท้าวเต้าส่วย |
แสนพลาย |
| กงนครลุงอยู่เกสิม |
ยูสร้าง |
| นาหลายเท้ากวนแก |
แกวแต่ |
| บ่ฮู้ กี่ส่ำช้างนอนฮ่ม |
โฮงขวาง ฯ |
| ๒๙๕๑๏ พอเมื่อ สูรย์แส่ขึ้นเฮืองฮู่ง |
สากล |
| สามนางนอนจิ่มเจือง |
ใจห้าว |
| สนสนเค้าคนมา |
ไหว้ยี่ |
| พระบาท เจ้าหมื่นม้าวต้านสั่ง |
อาวพวง ฯ |
| ๒๙๕๒๏ เขือปู่พ้นเมือที่ |
ทูลลุง ก่อนเถิ้น |
| ยวงคดีกูกล่าวกลอน |
กอยถ้วน |
| แหนแก่ บุญสูงไท้บุญเฮือง |
พระพ่อ |
| บัดนี้เฮาก็ ม้างหมู่ฮ้ายแสนสิ่ง |
เทียรฆา ฯ |
| ๒๙๕๓๏ ยังท่อ คึดฮ่อเบื้องบ้านเก่า |
ขาซาย |
| มาดายังอยู่เคือง |
คาข้อง |
| กับทัง เฮียมกูผู้บุญสาย |
อ้ายเจื่อง |
| พลัดพรากห้องหนพุ้น |
พร่ำนาน ฯ |
| ๒๙๕๔๏ อันนึ่ง คึดเญื่องด้วยจักกล่าว |
เก็งญา |
| ภายเชียงเครือที่คราญ |
เม็งป้า |
| ขาก็ พลันเมือไหว้ภูธร |
ท้าวซึ่ม |
| เล่าดั่ง เจ้าลุ่มฟ้าใจแจ้ง |
กล่าวมา ฯ |
| ๒๙๕๕๏ ต้านตื่มถ้อยพวงเล่า |
เสด็จการ |
| ราชาคึดผ่อเล็ง |
ลวงกว้าง |
| ควรที่ หลานกูให้เขือยิน |
ยังชอบ จิงแล้ว |
| เฮาฮีบ ตั้งแต่งห้างสินสร้อย |
มากคาม ฯ |
| ๒๙๕๖๏ ลุงนี้ ตาวันซ้ายเข้าขอบ |
ดอยแดน หนี้แล้ว |
| พอยามมัวมืดแสง |
สูรย์เศร้า |
| ท่อว่ายังคนิงเถิง แนนพันอั้วอามคาย |
ง้อมม่วน กูพุ้น |
| เจืองฮุ่ง เจ้าลุ่มฟ้าเอาฮ่วม |
เฮือนเดียว ฯ |
| ๒๙๕๗๏ เมื่อนั้น ป้าด่วนถ้อยคำสั่ง |
ตามลุง |
| เยียวภูธรบ่ฮ่มเพิง |
สันนี้ |
| คึดเมื่อ แกวกวนปุ้นเวียงลุง |
ยียาด วันนั้น |
| ฝูงไพร่น้อยหนึลี้ |
ขอกแคม ฯ |
| ๒๙๕๘๏ บามะราชฮ้อนยังยิ่ง |
กินเสลียน |
| เปนดั่ง เคือหลาวแหลมปวดยา |
ยำหน้อง |
| เนียนเนียนหม้อมยินเหงา |
สยบท่าว |
| เจ้าจิ่ง พลัดพรากห้องหนง้อม |
ปลีกมา ฯ |
| ๒๙๕๙๏ ชนฮาบแพ้เขาพ่าย |
ทังปวง |
| คือคู่ ยาเย็นผายโผดลุง |
ทังป้า |
| เทื่อนี้ สวางจูงให้เปนเฮือน |
เฮียงคู่ กันแล้ว |
| ควรที่ หว้ายป่าไม้คนใช้ |
เที่ยวเถิง ฯ |
| ๒๙๖๐๏ ผ่อเห็น ชะพู่พร้าวบดฮ่ม |
ฮิมเชียง พุ้นเยอ |
| ขาก็คืนคำ เถิงเจืองหาญดั่งลุง |
จาต้าน |
| เฮียงคำถ้อยโดยเดิม |
ท้าวซึ่ม |
| เพิงที่ บาอยู่แล้งนานมื้อ |
ไป่ควร ฯ |
| ๒๙๖๑๏ ด้านตื่มให้จัดพวก |
พลแสน |
| มวลพังพลายแต่งดี |
ดาแล้ว |
| แจนแจนม้าทังอาน |
ห้างหิ่ง |
| แผ้วเครื่องไว้คำตื้อ |
ตื่มเมือง ฯ |
| ๒๙๖๒๏ ทุกสิ่งแก้วมณีส่อง |
ใสพราย |
| ฮมเถิง นางเชียงเครือเมื่อมา |
หิวไห้ |
| งัวควายช้างปุนเมือ |
สินอ่ม |
| ยี่แต่งให้พอตื้อ |
ติ่วคำ ฯ |
| ๒๙๖๓๏ นับปลอดได้ยามเที่ยง |
วันจันทร์ |
| ธรรม์ยำ ปุนพังพลายแต่งงาม |
ประดับไว้ |
| บาศรีเจ้าจอมธรรม์ |
ภูวนาถ |
| คึดเมื่อ หว้ายป่าไม้นอนแล้ง |
พรากนาง ฯ |
| ๒๙๖๔๏ พระบาทท้าวทวยใส่ |
สารศรี |
| อวนบ่ วางคำโดยดั่งอวน |
เอาอ้าง |
| ปางเมื่อ โทเรฮ้อนฮาวี |
ทุกซีก |
| ลอนว่า เข้าต่อช้างกลั้วหมู่ |
แกวเผือน ฯ |
| ๒๙๖๕๏ น้องปลีกบ้านได้ขวบ |
สามเดือน นี้แล้ว |
| ทำเปืองคืนคอบลุง |
ทังป้า |
| ท่อว่า คนิงหนห้องเฮือนเฮียม |
ชู้มิ่ง |
| ตนหาก หว้ายย่านฟ้าขวัญใกล้ |
กล่อมเฮียม ฯ |
| ๒๙๖๖๏ ใจขิ่งข้อนฮักพี่ |
รือมาย ได้เด |
| เลิงเลิง ผันผืนแครงแทบทรวง |
ชมผ้า |
| กลัวว่า กระเหกระหายห้องผะดนจร |
กลางเถื่อน กี่ดาย |
| เทื่อนี้ ม้างกว่าข้าพลล้าน |
เล่าขวาง ฯ |
| ๒๙๖๗๏ ปุนเพื่อนพร้อมให้อยู่ |
แขงปะกัน |
| ตูก็ วางความมาฮอดลุง |
ทังป้า |
| ยินกระสันน้องทัวรสาร |
ศรีสิ่ง |
| คือคู่ เจ้าแผ่นหล้าคีงค้อม |
ฮอดเฮียม พี่แล้ว ฯ |
| ๒๙๖๘๏ ผู้ก่งพื้นมนุสโลก |
เลยจา |
| เจียมแต่ ฮามเชียงเครือหมื่นดอย |
เขาขั้น |
| ภูธรต้านหาญพาย |
พลอยสั่ง |
| แผวแต่ ชั้นกล่าวไว้คำแจ้ง |
เมื่อมา ฯ |
| ๒๙๖๙๏ ซะพั่ง พร้อมบ่าวต้นลุงซึ่ม |
ชมฟัง |
| เสียงนั้น ชาวขาซายพร่ำมวล |
เมือพร้อม |
| อันว่า เฮือนหลังไว้นางโสม |
ปุนแต่ง |
| ท้าวอยู่หม้อมไกลแม่ |
ยินวอน ฯ |
| ๒๙๗๐๏ กาก่องท้าวทรงแท่น |
ทองเหลือง |
| หาญพาย ทังแองคอนค่อยจง |
จำถ้อย |
| สูเญียะ แหนคำต้านนางเมือง |
โดยค่า นั้นเนอ |
| เอาพี่ เจ้าติ่วสร้อยมาพี้ |
สู่เฮือน ว่าเนอ ฯ |
| ๒๙๗๑๏ เจ้าว่า ให้กล่าวอ้ายเพียเจือง |
ขาซาย |
| เชิญเฮียมมาต่างไท |
ยามน้อง ว่าเนอ |
| ผายความต้านนางเมือง |
พระแม่ กูเนอ |
| ตนท่าน สร้างหมื่นห้องเฮือนฮ้าน |
ชั่วจอม ฯ |
| ๒๙๗๒๏ แต่ยี่ ได้ก่งท้าวเมืองแผ่ |
พอคูน |
| จีนจอมเขาลูกแมน |
มาไหว้ |
| ขุนงามเจ้ากือเมือง |
ฮักแม่ |
| สูเญียะ ดั้นป่าไม้ไปกล่าว |
ทุกอัน ฯ |
| ๒๙๗๓๏ แต่ยี่ ฮู้ก่ายน้าเทท่าน |
เมือนา |
| สนสน ชาวปะกันแต่งควาย |
ไถกล้า |
| ท่อจัก หานางเจ้าเชียงเครือ |
มาแส่ง เขาดาย |
| ค้ายส่ำข้าท้าวฮุ่ง |
ชมงัน ฯ |
| ๒๙๗๔๏ อ้ายง่ำ ให้แต่งช้างชวนยี่ |
คืนหลัง |
| กองบันเมืองแกว่นชาย |
ยามชู้ ดีตึ่ง |
| โสมงามเท้าบัลลังก์คำ |
อิงอยู่ |
| อ้ายง่ำ ฮู้กล่าวเย้าเจืองหลิ้น |
ชู่อัน ฯ |
| ๒๙๗๕๏ ผ่อดู ซะพู่ฝ้าบดฮ่ม |
ฮาวผา พุ้นเยอ |
| สูพลันเมือ เถิงนางจอมแม่เจือง |
เจียมน้อย |
| มันก็ เอาเฮาไว้ในดา |
เลี้ยงใหญ่ |
| ซ้อยขนาดไว้คำตื้อ |
ไป่หวี ฯ |
| ๒๙๗๖๏ เฮาใคร่เอาแม่ เมือก่งท้าวคูนคว่าง |
ในปะกัน |
| เมียแกวมีหมื่นนาง |
เปนใภ้ |
| สูก็ พลันเมือเถื้นทองสูน |
สูฮีบ เมือเนอ |
| ท้าวฮุ่ง เมี้ยนสั่งถ้อยคำใช้ |
ชู่อัน ฯ |
| ๒๙๗๗๏ ผ่อดู น้ำถีบอ้อมไหลผ่าน |
ภูยาง พุ้นเยอ |
| ซะดันเฮือเฮียงหมื่นลำ |
จัดหว้าย |
| ผานผานน้ำบางบิน |
กรายท่า |
| ค้ายส่ำข้าเขาเจ้า |
คว่าไป |
| ๒๙๗๘๏ สว่าสว่าม้าซักซั่น |
ซำเหิน |
| ไสวฝูงบ่าวลุง |
เลยแส้ |
| เสินเสินช้างแองคอน |
ข้ามท่ง |
| ที่นี้ เฮาพร่ำแพ้ท้าวกว่า |
ตายกอง ฯ |
| ๒๙๗๙๏ ผ่อเห็น ทะล่วนพุ้นภูดู่ |
ผาฮัง พุ้นเยอ |
| ทองสูนคืนเล่าทาง |
ผายผ้าน |
| พังพลายพ้นดงแดน |
ขึ้นง่อน |
| เมี้ยนหมู่ เข้าป่าไม้เฮวฮีบ |
ฮันเขียว ฯ |
| ๒๙๘๐๏ ผ่อเห็น ฮำฮ่อนเบี้ยบานแบ่ง |
ใบใส |
| เทียวทางไกลหมื่นถัน |
แถวถ้อง |
| หลึมเขาขั้นผาได |
ดูฮาบ |
| บ่ฮู้ กี่หลั่นห้องเหวห้วย |
ฮ่อมชัน ฯ |
| 3165-๒๙๘๑๏ ทุกตาบกล้วยปลีป่ง |
เทียมผลู |
| มาลาเลียนหมื่นถัน |
แถวถ้อง |
| ชะลมด้าวตีนภู |
ชายช่อ |
| บางฮ่วงบ้างบานพร้อม |
จ่อจี ฯ |
| ๒๙๘๒๏ หมอมหม่อหน้าฝูงบ่าว |
แคลนทาง |
| แองคอน ทวยมาลีใส่หัว |
ชอนเกล้า |
| ดงขวางไม้หลายหลึม |
เหลืองอ่อน |
| ฝูงบ่าวเค้าปลงหาบ |
กระทำครัว ฯ |
| ๒๙๘๓๏ ปางก่อนกี้ท้าวฮุ่ง |
เฮานอน หนี้แล้ว |
| หนัวหนัวเลียนตูบตอง |
ตีนห้วย |
| หาญพายคุ้มใจวอน |
ฮักยี่ |
| วันเญียะส้วยลงลุ่ม |
ลับแสง ฯ |
| ๒๙๘๔๏ ปานนี้ ท้าวฮุ่งฮ้อนฮักพิ่ |
รือลืม ได้เด |
| สองแพงไกลเพื่อฮาม |
สินสร้อย |
| ลอนว่า หมายคำหมั้นลืมตา |
ตีงยาก |
| ม้างหมื่นฮ้อยภายหน้า |
จิ่งขวาง ฯ |
| ๒๙๘๕๏ สองแจ่มเจ้าเยื้อนยาก |
ทรวงกระสัน |
| ฝูงพางลงส่งขา |
ภายพร้อม |
| ฮมฮมตั้งหลายถัน |
ของฝาก |
| ตูก็ คึดฮุ่งเจ้าคีงค้อม |
เมื่อมา ฯ |
| ๒๙๘๖๏ คอนปากต้านตามปู่ |
พางคำ |
| ประมาณเขาเลิกลา |
เมือบ้าน |
| เมื่อนั้น หาญพายเข้าสนามเพียง |
นอนเน่ง |
| ดีแก่ เป็ดป่องฮ้องปลายส้าน |
เที่ยงคืน ฯ |
| ๒๙๘๗๏ ลมเป่งเปื้องเฟือยข่า |
แคมภู |
| สะพึนจันทร์ก่ายดอย |
ดาวข้อน |
| ยูงวอนก้องสันภู |
ใกล้ฮุ่ง ฯ |
| ค้อนไฮ่ค้องคนพร้อม |
แต่งครัว ฯ |
| ๒๙๘๘๏ พู่งพู่งย้ายยอหมู่ |
ขดไป |
| หนัวหนัวฝูงหาบตีน |
ตามช้าง |
| ไสวไม้เลียนถัน |
ถวายยอด |
| ดีแก่ เหมือยหยั่นค้างกอหญ่า |
ชุ่มเย็น ฯ |
| ๒๙๘๙๏ ซางซอดข้ำขีนไขว่ |
เหลืองออน |
| เซ็นเซ็นนกฮอกกิน |
แกมจ้อน |
| วันวอนขึ้นเฮืองเฮือง |
งายแก่ |
| ฝูงบ่าวน้อยคางฮ้อน |
ฮีบคราว ฯ |
| ๒๙๙๐๏ แต่ยี่ ไปผาบห้าวได้ผ่าน |
สามเมือง |
| ลุงอาวเขาซู่คน |
ขวางพร้อม |
| ยินบ่ เคืองแคนไฮ้สินทอง |
มูลมั่ง |
| คอนค่อยย้ายคีงค้อม |
มุ่งเมิล ฯ |
| ๒๙๙๑๏ ดีแก่ ญั่งญั่งฝ้าชายช่อ |
ลมออน |
| เสินเสินพลายท่องทาง |
เถิงห้วย |
| ลิดเลียงเท้าตีนดอย |
ดูฮาบ |
| หว้ายเหล่าไม้ดงกว้าง |
ฮีบแฮง ฯ |
| ๒๙๙๒๏ ผ่อเห็น เฟื่องๆพร้าวซ้องกาบ |
ไกวลม พุ้นเยอ |
| ที่นั้น ขาซายแพงเก่าเฮา |
เจียมน้อย |
| สลมเสี้ยวสวานใบ |
บานแบ่ง |
| ทองเฮื่อสร้อยสูนค้อม |
แค่นา ฯ |
| ๒๙๙๓๏ แพ่งแพ่งไม้ถวายยอด |
ฮิมเขา พุ้นเยอ |
| ฮมฮม ชาวขาซายผ่อคอย |
คนใช้ |
| อันนั้น รือบ่ไทเฮาแท้เทปะกัน |
มาฮอด |
| จอมจิ่ง ให้บ่าวน้อยใช้แล่น |
ทันถาม ฯ |
| ๒๙๙๔๏ เขาทอดถ้อยขามเที่ยว |
ทันใจ |
| ภูธรฮามดั่งยิน |
ยาวมื้อ |
| บาไทให้มาไช |
ชวนแม่ |
| มันก็ คืนคอบเจ้าสินตื้อ |
บ่นาน ฯ |
| ๒๙๙๕๏ ซาดซาดเท้าแพนแห่ |
เถิงเวียง |
| หังหัง ขาหาญพายฮีบเมือ |
ทูลไหว้ |
| เฮียงคดีถ้อยถวายถวิล |
ถามข่าว |
| จอมค่อยเยื้อนทังไห้ |
ฮุ่งเถิง ฯ |
| ๒๙๙๖๏ ค่าวค่าวน้ำหน้าวิ่ง |
ฮำแครง |
| เลิงเลิงจงจอดบา |
จอมเจ้า |
| กองแพงไท้ทรงเมือง |
กูอยู่ ดีรือ |
| พายขาบเกล้ากอยไหว้ |
ขอบขาน ฯ |
| ๒๙๙๗๏ ซู่เญื่องถ้อยท้าวสั่ง |
เอาถวาย |
| เจืองก็ กือหาญไปผาบแกว |
กอยค้าน |
| คนตายล้มรุงรัง |
เต็งเครื่อง |
| ตูจิ่ง อว้านหมู่ช้างท้าวกว่า |
กลับเมือง ฯ |
| ๒๙๙๘๏ หนักเหนื่องข้อยเหลือที่ |
นครขวาง |
| บาเจือง มวลเมียแกวคั่งโฮง |
หลายล้าน |
| เขาก็ วางของไว้เงินคำ |
ในสาด |
| ลูกท่าน อว้านหมู่ช้างสินสร้อย |
ค่านาง ฯ |
| ๒๙๙๙๏ ขนาดนึ่งนั้นขันหมาก |
คำแดง |
| เมืองขวางมีซู่อัน |
รือไฮ้ |
| ตูก็ แสวงเอาพร้อมเมียแกว |
ท้าวกว่า |
| ได้เครื่องซ้อยคำแจก |
ทองตา ฯ |
| ๓๐๐๐๏ เจ้าว่า ให้แต่งเต้าเถิงแม่ |
นางจอม |
| ขวัญอย่าออนค่อยคง |
เถิงท่าว ดีแก่ |
| บัดนี้ตูก็ หอมเมืองไว้กือนา |
ถ้าแม่ พุ้นดาย |
| ยังไป่ มีผู้สร้างเฮือนย้าว |
อยู่ปุน ฯ |
