๒๘

๒๗๐๑ ล้ำท่อนท้าวนครใหญ่ เงินยาง
แจนแจนจัดพวกพล พลอยเต้า
ดาแพนพร้อมเขนคำ เมี้ยนหมู่
ม้ามากเค้าเขาแห่ สองพลาย ฯ
๒๗๐๒ ป้าจากห้องขึ้นขี่ พังทอง
ผันผายยกย่างเชิง ซำย้อง ฯ
๒๗๐๓ ซะบองหน้าอาลัว หลายส่ำ
คลาจากห้องโฮงฮ้าน หมื่นเสา ฯ
๒๗๐๔ แม้งนึ่ง สูรย์ค่ำค้อยลงลุ่ม ยุคันธร
โสมเสลาตามแม่เมือง นางท้าว
ขอนขอนช้างพังพลาย ย้ายย่าง
แม้งนึ่ง เถิงแห่งด้าวบ้านเก่า เชียงอินทร์ ฯ
๒๗๐๕ พ่างๆเหลื้อมโฮงฮาช มุงคำ
สองศรีทวารแม่เมือง เมือห้อง
ธรรม์ยำอั้วอามคาย คนิงมาก
ค้ายส่ำน้อง นงหน้าเขาอ่อน เอ็ดควง ฯ
๒๗๐๖ เทียมแทบป้าต้านปาก หุมหัว
ระงมในโฮงหลวงชู่ภาย คนเค้า
ปุนความต้านนายครัว แควนด่วน
พระบาทท้าวธรรม์เหง้า สู่งาย พี้ดาย ฯ
๒๗๐๗ ฟังยิน ฮว่านๆฟ้าดังสนั่น เสียงเนือง พุ้นเยอ
พระพายพานพัดยอดตาล ตีนบ้าน
บาเจืองเจ้าลุกปะกัน ใกล้ฮอด เฮาแล้ว
อั้วค่าเจ้าสินล้าน ลวดวอน ฯ
๒๗๐๘ ฮ่อนฮ่อนกลั้นจงจอด วอนมโน
คอนคอนคือคู่หนาว จักไข้
ก็เพื่อ เอโกน้องไกลนาน นักขิ่น
ฝูงพวกน้อยญวงไต้ แต่งครัว ฯ
๒๗๐๙ ชะแควกเนื้ออั้วค่า ประนมถวาย
โสมเสลาชวนแม่เมือง ธรรม์เหง้า
ลำลำป้าทวายเสวย แล้วอย่า
เมี้ยนหมู่เข้าเทพร้อม พ่องลง ฯ
๒๗๑๐ สว่าสว่าเบื้องงัววาด คำยวง
เสียงนันปงป่าวครัว ควายช้าง
เฮืองๆเหลื้อมปะกาโย แจ้งส่อง
อั้วค่าผู้ธรรม์อ้าง กล่าวกลอน ฯ
๒๗๑๑ ไหก่องเหล้าปุนสี่ พันหาม
ลอนทำดูหมิ่นฝูง แกวม้อย
อันนึ่ง พลายแควนฮ้ายฮามทาง หิวหอด
เตินแต่งอ้อยปุนได้ หมื่นถัน ฯ
๒๗๑๒ ป้าทอดถ้อยถวิลกล่าว กุมารี
อันใดดีบ่กว่าแพง กูฮู้
ทำใดให้แวนดี ดูชอบ
พระบาทผู้ธรรม์อ้าง อ่าวหลาย ฯ
๒๗๑๓ บัดนี้ ทุกขอบฟ้าเต้าส่วย สินทอง
ควรที่ ทำปิปายแผ่ไป ปุนกว้าง
ดั่งนั้น เสนาท้าวทังสอง ชมชื่น
ค้ายไพร่ฟ้าหุมอ้าง ชู่คน ฯ
๒๗๑๔ ฝูงอื่นพร้อมแสนส่ำ ชาวปะกัน
หลายภาษาแส่งดน เดิมเต้า
เขาก็ ชมงันด้วยบุญบา ลุลาภ
ญูอ่อนผู้ธรรม์เหง้า แต่งปอง ฯ
๒๗๑๕ เมื่อนั้น โสมฮาบอั้วขานแม่ ประนมกร
ซะบองคีงคือคู่อินทร์ เอาตั้ง
ฮอนๆเหลื้อมแขงาม เงาส่อง
เล็งล่ำฟ้าดาวดั้ง ดาษเดียร ฯ
๒๗๑๖ กาก่องอั้วเชิญแม่ เมือนอน
โสมเสถียรเถิงแท่นคำ คูนแม้ง
ลมออนต้องสวนทอง หน้าต่าง
อั้วฮู่งท้าวนอนแล้ง เล่ากระสัน ฯ
๒๗๑๗ พ่างๆใกล้สูรย์ส่อง ปะกาโย
คอนคอนหลับเล่าฝัน แฝงน้อง
สวาสวาพร้อมกุตโต ตบปีก
ขุกตื่นหม้อมใหลฮ้อง เฮียกอวน ฯ
๒๗๑๘ เจียมแต่ ทัวระคีกน้องนี้อยู่ วอนกระสัน นี้แล้ว
ทนสะแดเดียวใคร่หุม เห็นหน้า
ผายผันเปื้องแครงบาง ไบไหล่
ชลเนตรย้อยฮำหน้า ถั่งแถว ฯ
๒๗๑๙ ลูกไพร่พ้องฝูงเพื่อน กระทำครัว
แกวแกวควาญแส่งพลาย ลงล้าง
หนัวหนัวก้องโฮงหลวง คนคั่ง
โสมฮาบผู้ธรรม์อ้าง อู่อาม ฯ
๒๗๒๐ ซะพั่งพร้อมยกย่าง คลาสถาน
นางงามสระเกศสรง สีแล้ว
ผานๆเหลื้อมบัวทอง เทียมพ่าง
แลชู่ชั้นดูพร้อมพร่ำ ตระการ ฯ
๒๗๒๑ ม่างม่างนิ้วส้วยใส่ สมมณี
จันโททานกลิ่นเสน สมคู้
นงศรีย้องยังเชิง งามเคี่ยน
น้องพี่ผู้ธรรม์อ้าง อ่อนอาม ฯ
๒๗๒๒ อั้วเปลี่ยนเสื้อเจ็ดเทื่อ ทรงโสม
ผิวพรรณงามดั่งอินทร์ เอาตั้ง
ฮอยว่า ลองใจเจ้าพานคำ น้องเจื่อง
มโนพลาดพลั้งแดได้ ดั่งใด ว่าเด ฯ
๒๗๒๓ เนื่องเนื่องเนื้อปุนเปรียบ กินรี
ใผหลิงแลล่ำเลย ลืมเข้า
คอคางหน้าใสศรี ผิวผ่อง
ประดับดอกไม้ฮวายเกล้า กล่อมผม ฯ
๒๗๒๔ คิ้วก่องส้วยสันสิ่ง กงพระราม
ทรงศรีลาเคี่ยมนม นาวตั้ง
กระจอนกวามแก้มไกวแด ดาลสวาท
เล็งล่ำแท้ตาพั้ง พาดไหล ฯ
๒๗๒๕ ชะพาดพร้อมป้าซ่า นางเซ็ง
อามไหเขาคู่เคย ตางเจ้า
เลยลวด ปุนคำต้านเส็งกัน กลอยกล่าว
เจียมแต่ เปนชว่างใช้เทียมเท้า แทบตีน ฯ
๒๗๒๖ เขาข่าวห้องหนแห่ง นครพรหม
ดูดั่ง แพงสินโสมเปรียบสวรรค์ สาวฟ้า
ภูธรพุ้นกงดิน แดนทีป
เจ้าอู่แก้วนงหน้า หมื่นสนม ฯ
๒๗๒๗ ถ้านนี้ หนักคู่ล้านลงทีบ ธรณี แลนอ
คำอาฮมดั่งใด ดูข้อง
อามคายหน้าสาวศรี สิบสี่
ประดับเครื่องย้องฮวายเกล้า กล่อมมวย ฯ
๒๗๒๘ ญาบญาบ สาวช่วงใช้ยอยื่น วันทัง
ระทวยโสมล่ำนำ คีงค้อม
ทันตังเหลื้อมพิมพราย ภายเพศ
แครงเครื่องพร้อมสองแก้ว เกิ่งกัน ฯ
๒๗๒๙ ทิพเนตรเหลื้อมเหลียวเหลือด คอยคน
นานายังต่างโสม สันเล้ม
เฮาบ่ อาฮมห้องประเทเศ สงวนยิ่ง
ศรีส่องขึ้นดูเข้ม แข่งปรางค์ ฯ
๒๗๓๐ ฮอยว่า ท้าวฮู่งฮู้ทุกสิ่ง แสนกระสันแลนอ
ว่าจัก วางใดดูดั่งยิน คาค้อย
เปนดั่ง บุปผาเนื้อหิมวัน ทิพฮูป
มีดอกไม้ดวงช้อย ชู่ประการ ฯ
๒๗๓๑ ภุมเรศดั้นเดินจวบ เจียระฮม
สงสารแสนสิ่งใจ จงสะบั้น
ว่าจัก ทวายชมช้อนดวงใด ดีก่อน
หนแห่งหั้นบาท้าว ดั่งเดียว ฯ
๒๗๓๒ เจ้าแอดค้อมทังอ่อน เอ็ดควง
ศรีเสลียวสาวลูกลุง รือช้า
ฮมฮมก้องโฮงหลวง คนคั่ง
เชืองจิ่งหน้าปงย้อง หยั่นแคง ฯ
๒๗๓๓ เซ็งซ่าม้อยล้นหลั่ง โลกา
เฮาจัก ทำตนแขงแข่งเขา รือฮ้าย
ลางนางเที้ยนดาตน ตั้งก่อน
ทัดดอกไม้แซมซ้าย ชุ่มมัน ฯ
๒๗๓๔ เฟื่องๆเสื้อขาวอ่อน ขายโสม
เล็งผิวผางบ่ทัน เทียมได้
ลอนลายเข้าเบือโลม หมองหม่น
ลางพ่องสิ้นแซงไค้ คาดเซ็ง ฯ
๒๗๓๕ เขาป่นห้อมแต้มฮู่ง หายหมอง
กวมเวงตาผ่านไป ปลอมคิ้ว
ลางนางเสื้อขาวฟอง เมี้ยนหมู่
ผืนนุ่งพร้อมทิวสิ้ว ส่ำเดียว ฯ
๒๗๓๖ ประดับหมู่ต้างเลาโข่ง ขาวสา
งามเสลียวทำช่วงนาง นงหน้า
ลางคนเสื้อยมมะนา ไบบ่า
คาดถ่องซ้องเมือหน้า แปลกเขา ฯ
๒๗๓๗ อันนั้น เชื้อแม่ฮ้างแฮงคว่า เฮเมือง
ภายใน มีโรคาดั่งเฮา แฮงต้าน
ลางนางเสื้อสไบเหลือง เหลื้อมแฮ่ม
ยามเมื่อ ไปคว่าบ้านกลน้อย แนบแอว ฯ
๒๗๓๘ แล่มแล่มลิ้นโลมปาก พอหู
เยียวว่า ชาวแกวเขาซากเห็น หุมแท้
ลางนางเสื้อชมพู เมี้ยนหมู่
ทำทุ่ยเนื้อผิวแหล้ จิ่งจาว ฯ
๒๗๓๙ ลุกนั่งพร้อมพอคู่ ควรเหลียว
เปนสาวสนมอยู่เพียง ภายซ้าย
เขานั้น ทวนเทียวใกล้ตีนมือ ใช้ช่วง
อันจัก เล็งล่ำแท้ดีฮ้าย แต่เสมอ ฯ
๒๗๔๐ ข้างข่วงพุ้นหมายหมู่ ผืนแครง
เสอเพอเปนดั่งผี สุูนม้อน
มือทวยแย้มแยงบัว ปักปิ่น
จักว่าเถ้าดูช้า ใช่สะเทิน ฯ
๒๗๔๑ บางพ่องพร้อมไทถิ่น สวนสลา
เขาก็ ชวนกันไปใคร่หุม เห็นเจ้า
ทรงกระจอนพร้อมกาสา ผืนนุ่ง
ผืนเพศพร้อมเขินหน้า ก่อนสะบือ ฯ
๒๗๔๒ พุ่งพุ่งพร้อมข้าม่าน เม็งพะโค
อาวพายแสไถ่มา เปนข้อย
ทำตนย้องปานนาง ทรงเพศ
เชื้อม่อนน้อยลืมฮู้ ฮ่างคีง ฯ
๒๗๔๓ อันนึ่ง ฝูงเพศฮ้ายชาวลุ่ม ชุมลัว
ชีงกันปองแปลกนาง นำเนื้อ
เปนดั่ง คอยหงส์เล้วคอยกา การต่าง
คือคู่แฮ้งกินชิ้น ซากสะเดน ฯ
๒๗๔๔ เต็มช่างย้องปุนแต่ ทุกขัน
เวรใดโดยบาปเผือน ผางฮ้าย
ฝูงหมู่ ยังในบ้านชุมลัว แก้วเกศ
วอนซู่ค้ายเฮียมเจ้า แจ่มศรี ฯ
๒๗๔๕ ทำเพศพร้อมดูดั่ง เหมือนสาว
ลืมอินทรีย์ที่ตน เหยแห้ง
เมื่อนั้น โสมพราวป้าเตินความ แควนด่วน
เฮาอยู่แล้งคองท้าว ที่เดียว ฯ
๒๗๔๖ ทะล่วนช้างซัดแทบ เทียมเกย
งามเสงี่ยมศรีแม่เมือง เปนต้น
ผายผันขึ้นทองได ปะคือมาศ
อั้วค่าผู้ทองล้าน เล่าตาม ฯ
๒๗๔๗ ขึ้นขี่ช้างตัวอาจ บุญกอง
เปนจอมไทแต่ใน นครล้าน
อามคายหน้าขาวฟอง น้องพี่
ฟังปากต้านเสียงห้าว คู่หงส์ ฯ
๒๗๔๘ เล็งที่ถ้วนเสมอฮูป กินรี
ทรงคำควรย่างเพียง ภายข้าง
สาวศรีเปลื้องจำมร ไกวแกว่ง
เขาพี่น้องทรงช้าง คู่คน ฯ
๒๗๔๙ เจ้าแอดค้อมพร่ำแพ่ง เอ็ดควง
ผนผนตามแม่เมือง ธรรม์เหง้า
พลหลวงแส้ไหลหลาม เหลือท่ง
แสนส่ำเชื้อตามเจ้า เฮื่อเฮือง ฯ
๒๗๕๐ ทะล่งพุ้นถ้ำแอ่น ผาจวง
แถวนาเนืองหมื่นผอม ผายกว้าง
พลหลวงอั้วสุมครัว เค้าอยู่
นางนาถ คึดฮุ่งท้าวธรรม์อ้าง เญียะวอน ฯ
๒๗๕๑ เมื่อนั้น เถ้าปู่พ้นลงง่อน ภูสูง
ลวาพอนคับคั่งทาง หลายถ้อง
เขานี้ ลุงอาวก้ำเงินยาง ข้าเก่า เฮาแล้ว
ท้าวฮุ่ง ได้หมื่นห้องเฮือนกว่า เทปะกัน ฯ
๒๗๕๒ ฝูงเล่าข้าใช้ช่วง ชมคดี
คือนอนฝันใฝ่หุม เห็นอ้าง
ลางคนได้สาวศรี โสมหนุ่ม
เมียอยู่บ้านฮามฮ้าง เคียดเค็ม ฯ
๒๗๕๓ บายเหนี่ยงเข้าของหนุ่ม ทับเสีย
ผนผนเต็มท่งนา ทังค้าย
ลางคนต้านเสียงแขง กวนด่า
สูนี้ เชยดาบฮ้ายแนวม้อย ลูกแมน ฯ
๒๗๕๔ ลางคน จับแยกเกล้ายีย่ำ กวนตี ก็มี
บายแขนถูหาบลง เลยขว้ำ
ผัวกูนี้มุงคุล แต่เก่า
สูนี้ เปนข้อยข้าเชลยเจ้า แบ่งปัน ฯ
๒๗๕๕ เขาก็ ยัดยัดให้วิบาก หลังหลาย
เสียจอมหัวกว่าเมือง เปนข้อย แลนอ
ลางคนต้านโลมเมีย แควนถี่
บางพ่องซ้ายหาเสี้ยน เสียบตีน ฯ
๒๗๕๖ ของเก่านี้เปนที่ เฮาหมาง แลเด
บุญแพงสินห่มหัว หุมอ้าง
ลางคนไห้ทอผัว ฮ้องฮ่ำ
สังบ่ คึดเมือสร้างเฮือนย้าว แต่หลัง ฯ
๒๗๕๗ บุญพร่ำพร้อมเคยคู่ บุตรา
สงสารสังหน่ายเด ดูฮ้าย
แหนงจัก สีนผมเข้าสรณา นอนคีก ดีดาย
เขานี้ เชยดาบแท้ทังค้าย ใช่นาง ฯ
๒๗๕๘ แต่นั้น ความซ่าเท้าป้าซึ่ม ทนสมร
อาการผางใช่คอง เมืองบ้าน
กลัวท่อ ภูธรเจ้าเจืองหาญ เห็นฮ่าง
เฮวฮีบ ใช้ส่ำข้อยไปต้าน ป่าวเติน ฯ
๒๗๕๙ เจ้ายี่ ได้ต่างท้าวมาอ่ม เงินยาง
ใผยัง ทวนใจเสินโทษมัน ควรล้น
เมื่อนั้น ชาวพางพร้อมภูมอญ อ้ายง่ำ
อวนท่านผู้ธรรม์ต้น ก่อนพล ฯ
๒๗๖๐ ค้ายส่ำข้าภูพ่าง พายโซน
ผนผนผลูฮอดใน นากว้าง
มันก็ โอมคำไหว้เทพี ประนมนาถ
อามก่องเท้าเถิงช้าง ฮ่วมผัว ฯ
๒๗๖๑ อั้วค่า ให้ไอ่ต้านแหนตอบ ขุนพาง
หนัวๆเขาชื่นดี ดอมเจ้า
เมื่อนั้น ขาพวงพ้นนำทาง ทวนฮอด
ก้มขาบผู้ธรรม์ต้น แต่ไกล ฯ
๒๗๖๒ อั้วค่า ให้ทอดถ้อยทักปู่ คำบัง
เทื่อนี้ บุญบาไทห่มตู กลัวใกล้ นักแล้ว
ลอนว่า เปนนางเฝ้าเฮือนหลัง เหงาหง่วม
ใต้ลุ่มฟ้าตามแต่ คุณเม็ง ฯ
๒๗๖๓ ได้ท่อนท้าวพุ้นฮ่วม ภูธร
ฝูงคอนเขาข่าวมา จิงแจ้ง
เปนดั่ง พรานลอนได้กินรี ฮีฮ่ำ
เหน้าอยู่แล้งภายบ้าน บ่บาน ฯ
๒๗๖๔ บัดนี้คือคู่ ฝนหยาดย้อยแสนส่ำ ฮำดิน นี้แล้ว
โทสาสังสิ่งดาน ดินหญ้า
ลางตัวเถ้านำกิน เกียงอ่อน
หญ้าใหม่แล้วควายเล่า ลืมหลัง ฯ
๒๗๖๕ เมื่อนั้น ว่อนว่อนก้องเสียงเสพ ภูมี
ขาพวงยังบ่กลัว กอยไหว้
ตูก็ ไปเทท้าวแดนผี ยาวย่าน
หว้ายป่าไม้เมิลมู่ง เมืองปะกัน ฯ
๒๗๖๖ ผู่ผ่านพื้นนางกว่า ใจแขง
ฮันพลขนันออกเมือง มาขว้าง
เต็มแฮงข้าฝูงปุน ไปก่อน
เมื่อนั้น ท้าวฮุ่งม้างเขาได้ ดั่งหมาย ฯ
๒๗๖๗ ได้ท่อนท้าวเข้านั่ง นครหลวง
ออระควรนางหมื่นปลาย เปนเหน้า
ชะบองหน้าสาวแกว เทียมพ่าง
เขาข่าวเฮื้องเถิงเท้า ฮอดเฮา ฯ
๒๗๖๘ เจ้าอู่แก้วฮูปฮ่าง งามตรู
เวรเขาขานแต่หลัง เถิงเถ้า
โสมภารพร้อมบุญขวัญ เวียนเกิด
เหน้ากว่าเลี้ยงแพงไว้ แว่นทรวง ฯ
๒๗๖๙ ประเสริฐห้องหนแห่ง เมืองปะกัน ที่พุ้น
สาวแกวเซ็งช่วงตีน ตามใช้
มีพันเชื้อของหลัง เอาอ่ม
แดนเทศเท้านาไท้ ข่าวขวาง ฯ
๒๗๗๐ ชะพ่มพร้อมฮ้อยประเทศ เทเศ
มาชุม ในเงินยางกล่าวทูล ทังค้าย
เฮาอย่า สนเทห์ด้วยลวงสวน หินย่อย นี้เถิ้น
ชวนยี่ สร้างแส่งย้าวแปลงต้าย ต่ืมเวียง นี้เถิ้น ฯ
๒๗๗๑ เผือนี้ ดูถ้อยเถ้าเถิงที่ ชรามรณ์ นี้แล้ว
บุญตามีจิ่งเห็น ปางนี้
ภูธรท้าวยังจำ สัจจเที่ยง
ครันว่า มาฮอดพี้จอมเจ้า หากจักเห็น ฯ
๒๗๗๒ ใจท่าน บ่ข่มแพ้พองเหงี่ยง ยังเสมอ
คุณลุงเปนที่จิง จำแจ้ง
แต่นั้น ปุนดาลเฮ้าฮมทรวง อั้วค่า
พวงเล่าถ้อยถวายแล้ว ชู่ประการ ฯ
๒๗๗๓ เมี้ยนอย่าแล้วประนมนาถ เลยกราย
นางเมือง ปุนเสียงขานตอบขา ขุนเถ้า
เมื่อนั้น หาญพายแส้ลงดอย พ้นง่อน
ช้างเฮ่งม้าคนเค้า คื่นนัน ฯ
๒๗๗๔ หมักหม่อนเนื้อฝูงหมู่ นางแกว
สะดันเดียรดาษเหลือ หลังช้าง
แถวทางข้าญิงชาย คับคั่ง
คือคู่ ง้างแผ่นฟ้ามาหีบ เหงดิน ฯ
๒๗๗๕ ญั่งญั่งแส้ลงท่ง หลายแถว
นินนินบดชู่ภาย คลีเคล้า
ทะแนวเนื้ออาวพาย ประนมนาถ
ก้มขาบเจ้าองค์อั้ว อ่อนอาม ฯ
๒๗๗๖ เยาวราชพร้อมป้าซึ่ม ชมคดี
ยอขันสลาเครื่องคำ หุมไห้
เจียมแต่ บาศรีเต้าไกลเมือง ละพี่
ตูอ่อนใช้ใจน้อย จอดจิง ฯ
๒๗๗๗ เมื่อนั้น พวงควี่ถ้อยถนอมจอด คำควร
เร็งโญยังใส่นา กอแล้ว
อันนึ่ง หวนหาข้าฝูงมา ฝูงอยู่
แล้วซู่ชั้นดูพร้อม พร่ำนาน ฯ
๒๗๗๘ แล้วฮีบ แส้หมู่ช้างทันที่ ทูลลุง
อันจัก ตามอาการส่วนยัง ยาวมื้อ
บุญสูงอั้วขานขุน แขขอบ
มันก็ ไหว้ท่านเจ้าคำตื้อ ลวดกราย ฯ
๒๗๗๙ เมื่อนั้น เบื้องบ่าวง้อมปลงฮอด ฮิมนา
สนสนพลายแกว่งกระดีง ดังก้อง
ลือมันผู้บาเดียว อ้ายผ่อง
ลงจากช้างประนมน้อม กราบกร ฯ
๒๗๘๐ ญ่องญ่องเนื้อขึ้นใหญ่ ทามแฮง
นางเมือง ปุนขันสลาแต่งทอน ทังแกล้ม
ลัวคำใช้อามแถลง ถามข่าว
มันก็ ขอบท่านเจ้าสินล้าน ลูกลุง แท้แล้ว ฯ
๒๗๘๑ ค่าวๆเหลื้อมแสงส่อง อุทัย
ดอยสูงแสนส่ำพลาย งาซ้อง
ไหลลงล้นงวงภู ดาคั่ง
บ่ฮู้ กี่ส่ำถ้องแถวด้าง ช่อแซง ฯ
๒๗๘๒ เมื่อนั้น เจ้าจิ่งต้านถามหมู่ ทาสา
เขาก็ ประนมบุญสูงกล่าวแถลง แถมถ่อย
ลงนาพุ้นสามขุน ขนงราช
น้องท่าน เจ้าติ่วสร้อยตามหมู่ หนุนหลัง พุ้นแล้ว ฯ
๒๗๘๓ ชะพาดพร้อมอ้ายไค่ คอนซาย
ขุนยนเขาอ่อนคอน คนใกล้
ครัวหลวงไว้หลังเจือง จอมราช พุ้นดาย
เจ้าติ่วสร้อยหุมให้ มั่งมี ฯ
๒๗๘๔ ชะพาดล้นคับท่ง นาเนือง
ทาสีหุมฮุ่งเห็น สงวนพร้อม
เมียงๆเหลื้อมทุงทอง ชายช่อ
มันก็ ไหว้อ่อนเจ้าคีงค้อม ลูกลุง ฯ
๒๗๘๕ หมอมหม่อหน้าท้าวหนุ่ม แองคอน
นงเยาว์ชมชื่นหัว หุมต้าน
ของหอมพร้อมหลายหาม ถ้วนเญื่อง
ยาชู่พ้องพลล้าน ลวดเหลือ ฯ
๒๗๘๖ หนักเหนื่องช้างท้าวฮุ่ง นำจน
แพนหางเฝือฝ่ายนา เนืองเต้า
ฮมฮมม้านันควาญ ห้างหิ่ง
อั้วค่า ผู้ที่เหง้าหลิงล่ำ ลักขณา ฯ
๒๗๘๗ ภายเพศเพี้ยงแสนสิ่ง สุทธการ
คอยไกลสุดชั่วตา เต็มยื้อ
บรพารพร้อมดารา เฮืองโลก
ม้ามากอื้อโดยดั่ง เหมือยไหล ฯ
๒๗๘๘ อันนี้ อัปโชคหลื้อฮู้ว่า บุญตน นี้เด
ฮมอาไลยลั่นแด ดานข้อง
ในทรวงอั้วสนทนา นานเนื่อง
แม้งนึ่ง คื่นคื่นก้องเสียงเสพ เภรี ฯ
๒๗๘๙ เฟื่องๆกั้งคชฮ่ม พานคำ
พังเพียง ทรงอินทรีย่างผาย ผันย้อง
ธรรม์ยำท้าวเนาใน ปะคือมาศ
บ่ฮู้ กี่ส่ำถ้องถนิมแกว่ง จำมร ฯ
๒๗๙๐ ชาดๆช้างเทียมราช พังแลว
ชะลอนเดียรดาษดู ดาล้น
ลงนาพุ้นนางแกว ไกรราช
เจ้าอู่แก้วพันต้น แต่งตาม ฯ
๒๗๙๑ เฟื่องๆเหลื้อมลั้วลวาด แพแส
ฮงฮงใสเที่ยงยาม ปงฮ้อน
แผๆช้างพานคำ ชูเครื่อง
เขาขอดพื้นเมืองปั่ว ปัดมา ฯ
๒๗๙๒ หนักเหนื่องข้าใช้ช่วง ญิงชาย
ภาษาเขาหากยัง ดูพร้อม
เหลือหลายพร้อมกลางนา ล้นท่ง
พู่งพู่งช้างงาค้อม เครื่องคำ ฯ
๒๗๙๓ แต่ยี่ ได้ก่งท้าวเมืองขอก นครขวาง
แดนนาจำจิ่มดอย ดูกว้าง
บัวนางข้าญิงชาย คับคั่ง
ป้าท่านผู้ธรรม์อ้าง ฮู่งหลาน ฯ
๒๗๙๔ สะพั่งพร้อมฝูงไพร่ เงินยาง
เขาก็ ประนมภูบาลแต่ไกล กอยไหว้
เถิงที่ นาขวางเท้าสุมมวล เมี้ยนหมู่
ป้าท่าน ผู่แก่นไท้ทวนฮีบ ฮักหลาน ฯ
๒๗๙๕ ถ้านี้ คือคู่ได้เสวยแผ่น นครสวรรค์ แลเยอ
เผือลุง หลิงสมภารไป่มี ใผเพี้ยง
ท่อจัก วอนขวัญให้ยาวยืน ญูช่าง
เฮาพร่ำ เลี้ยงส่ำข้าหุมพร้อม พร่ำประมาณ ฯ
๒๗๙๖ เทื่อนี้ ได้ต่างท้าวมาอ่ม เงินยาง
เมื่อนั้น บาคราญกลอยกล่าวเถิง แถมถ้อย
ฮอยที่ บุญลุงป้าขวางแขง ปางก่อน
ก็ค่อยตามท่าน เจ้าติ่วสร้อยสอนสั่ง ทีเดียว ฯ
๒๗๙๗ หมักหม่อนหน้าอั้วค่า ยินบาน
ภูธรเยียวยื่นมือ ผันใกล้
อามคายไหว้บาคราญ พร้อมพี่
ท้าวฮุ่งใช้ใจน้อย จอดจิง ฯ
๒๗๙๘ เมื่อนั้น อั้วควี่ถ้อยถนอมสั่ง จอมหงส์
โดยคนิงเฮาใคร่หุม เห็นหน้า
อย่าได้ ฮมเพิงเพี้ยงพงศา สันต่าง
มึงเญียะ ถามข่าว แก้วก่ำพร้าเขาน้อง ชู่นาง นั้นเนอ ฯ
๒๗๙๙ มันก็ แปลงเล่าถ้อยแหนฮ่าง เฮียงกลอน
ศรีเจียมปรางอู่เมือง มวลพร้อม
เดียวเญียะ ทวนความข้อยขอวอน พระพี่ นั้นเนอ
ท่อว่า กางเพิ่งเจ้าคีงค้อม ค่อยมา ฯ
๒๘๐๐ บังเกิดห้องหนแห่ง เมืองปะกัน
พงศาสุดชั่วมรณ์ เมือฟ้า
ทนกระสันเศร้าสุดแด ดาลขมอด
ท่อว่า ถ้าถนอมย้อนบุญเจ้า ฮ่มเย็น ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ