๒๔

๒๓๐๑ ฝูงไพร่ล้มเลียนตุ่ม ตายเต็ง
ทวนทวน ไทเงินยางตื่มกลอง เกาค้อง
เทื่อนี้เปนดั่ง ปลาแปนน้ำในวัง บกขาด
นกนากฮ้องบินเค้า เคี่ยนมา ฯ
๒๓๐๒ แม้งนึ่ง สูรย์คลาดค้อยใกล้ค่ำ ออระชอน
คับคา เห็นแหลวคำคั่งบน บินเค้า
อันนั้นรือบ่ ภูธรไท้จอมหัว ท้าวกว่า กูนี้
เดินดุ่งเต้าเอาน้อง เพื่อนเพลา แลซาม ฯ
๒๓๐๓ ฮุนที่ ฮบเพื่อนม้างหลายถ่าย จมมวล
ยังท่อ เขินคนเฮาแต่พัน สามฮ้อย
ส่วนจัก กวนกันซ้ำหัวพาย เมี้ยนคาบ
คือคู่ ฟืนด้นน้อยบายม้วน ใส่ไฟ ฯ
๒๓๐๔ ผ่อดู ทุกตาบม้าคับท่ง ยิงกง พุ้นเยอ
ไหลมวลมาดั่งดิน จักขว้ำ
หลิงแต่ กงแดนด้าวยางกาว กากาด
เลื่อนเลื่อนล้นคือน้ำ ญื่งมา ฯ
๒๓๐๕ รือจัก ป้านแม่น้ำให้ขาด เขินวัง นี้ซาม
ฮอยที่ แถนคูนบาลูกจอม ใจกล้า
อันนึ่ง เวรังด้วยปางประถม เถิงบาปตนแล้ว
ผัดว่า ขึ้นสู่ห้องพิมานฟ้า ฮอดสถาน ฯ
๒๓๐๖ ผ่อเห็น ทุกตาบพุ้นพลเพื่อน เติมมวล
พึนพึนปานดั่งไฟ เดือนห้า
กวนกันเพี้ยงเบื่อปลา น้ำขุ่น
เสียพวกพ้องฝูงกล้า แบ่งบาน ฯ
๒๓๐๗ ช้างท่าวล้มเลียนมุ่น มุดไป
โฮโฮ ชาวเงินยางโห่โฮ คุงฟ้า
เมื่อนั้น โสมวัยแก้วเก็งญา นางกว่า
ขอข่มช้างตัวกล้า เกี่ยวชน ฯ
๒๓๐๘ สว่าสว่า เบื้องบ่าวแก้วท้าวฮุ่ง ฮุมฟัน
หลิงดู ในนาแดงเลือดคน รือน้ำ
อาวพวงขึ้นมหาจักร กวนผ่า
ป้ำหอกซ้องชูเข้า ข่มชน ฯ
๒๓๐๙ สว่าสว่าอ้อมอกแวด ฮุมเอา
ญนญน ไทเงินยางแยกมวล มาอ้อม
ฝูงเขาชั้นเชียงเครือ คนขนาด
สว่าสว่าซ้ำฮุมพร้อม พาบเต็ง ฯ
๒๓๑๐ ซาดซาด ช้างจ่าซ้อนชูแวด วกหลัง
ขุนเพ็งไสซั่นตาม เติมเข้า
หังหังม้ามวลกง ไกวแกว่ง
อ้ายคว่างอ้อมระวังไว้ ชั่วไกล ฯ
๒๓๑๑ ผู่แห่งเหง้าท้าวหนุ่ม แองคอน
ไสพลายแยงหมู่หลวง หลุยเข้า
บุญกันเจ้าเก็งญา นางกว่า
ยินบ่ย้านสังแท้ ท่อใย ฯ
๒๓๑๒ เฮาจัก ตำเติบให้ไทซ่า ลือซา
เทนีใผห่อนเพียง เพิงเพี้ยง
เตินเขาให้ดาดู ทุกปาก
ฝูงนี้ ตั้งแต่น้อยนางเลี้ยง ซู่คน ฯ
๒๓๑๓ บ่หลากหน้าเปนปีก สันสัตว์
รือจัก บินปลอมไปลอบคืน อายหน้า
กูก็ ขัดใจดั้งดอมผัว ถ้วนขนาด
คึดบ่ช้าชนเกื้อ ต่อตาว ฯ
๒๓๑๔ ขอฟาดไล้ช้างชื่อ สิงห์ทอง
ลุงอาวฟันซู่มือ มิยั้ง
ยังสองท้าวธรรม์ยำ แกวเฮื่อ
กินพ่างพื้นชั้นชื่อ เชียงกลาง ฯ
๒๓๑๕ ฝูงหมู่ คนเสิกล้นยังท่อ แสนปลาย
ญนญน ยอผาลาเลื่อนกล กางเข้า
หาญพายพร้อมคำเค็ม เตินแต่ง
ค้ายสิ่งเหง้าเมืองล้าน ปู่พวง ฯ
๒๓๑๖ ให้แส่งข้าฝูงก่อน ดีหลี
ยอพลเลยล่วงกอย เกาพร้อม
นางเมืองต้านเปนผี มิหย่อน
เฮาจัก แยงง่ายค้อมพอหลั่ง หลมตน ฯ
๒๓๑๗ แต่นั้น ทุกท่อนท้าวเมืองใหญ่ ไหลหลาย
ปืนไฟปานห่าฝน เดือนเก้า
หาญพายถิ้มบุญวัง วางผ่า
ค้ายสิ่งเหง้าแกวแย้ บ่เฟือน ฯ
๒๓๑๘ ปัดเปิบช้างนางกว่า สิงห์ทอง
ผาลาเลียนหอกแหลม หลายชั้น
ขุนเญียพร้อมนองสาร ไสส่ง
แกวเงือดค้อนคนล้ม ไล่ตี ฯ
๒๓๑๙ อ่ายป่งเปื้องขอฟาด หาญพาย
บุญวังวางเพียกหนี สะเทือนฮ้อง
คอนชายถิ้มคูนเมือง เติมผ่อ
แกวจูดก้องเกาสะท้าน ทั่วบน ฯ
๒๓๒๐ ทุกปาก เปื้องซั่นช้างซัดฮ่อ ฮุมชน
สนสนสารสอดงา คุงเค้า
ภูธรไท้เร็งโญ ยินม่วน
พระบาทเจ้าทรงเสื้อ สอดแสง ฯ
๒๓๒๑ อ้ายคว่างผู้ใจด่วน ตางหลาน
บุญวังแยงแวดแกว ทุกก้ำ
ผานๆช้างเพ็งผาย เญียเกื่อน
เปนดั่ง น้ำทุ่มถ้วมนองล้น ทั่วดิน ฯ
๒๓๒๒ เลื่อนๆเท้าทุกที่ ธรรม์ขวาง
ผืนผืนนันซู่ภาย พลอยหล้ม
แต่นั้น ดูบางเบื้องเก็งญา นางกว่า
ฝูงบ่าวน้อยเลยล้ม คั่งคู ฯ
๒๓๒๓ ฮบฮาบม้างหลายถ่าย กระจัดมวล
หาญพาย ถุยสีงห์ทองฮีบฮุม สวานช่าง
เก็งญาผู้ผลควร นางกว่า
ง้างหอกกล้าแทงเถ้า ถืกแขน ฯ
๒๓๒๔ ชาดๆย้อยลงเลือด พอหิว
หาญพาย ทังขุนเญียพร่ำแคน ทุกพ้อง
ดินปลิวขึ้นเมือบน คุมมืด
แต่นั้น ฝูงลูกน้องนางท้าว ท่าวมวล ฯ
๒๓๒๕ สว่าสว่าเบื้องเจืองฮุ่ง ฮุมเอา
ขุนชาย กวนเก็งญาลวดเลย ตกช้าง
โสมเสลาเมี้ยนมรณา ละคราบ
ไพร่พ่องง้างดูหน้า บ่ใช่ชาย ฯ
๒๓๒๖ เขาจิ่ง เงือดดาบกล้าแยงแม่น ตัดคอ
มันนี้ นางเมืองหมายมุ่งจอม ใจกล้า
ทมทมฟ้อนยอหัว เหินโห่
เวียงแตกพร้อมตะวันซ้าย ชั่วแลง ฯ
๒๓๒๗ โผ่โผ่เข้าเมืองใหญ่ ปะกันหลวง
ฝูงแกวเขาลอบไป ปีนต้าย
เสียงนันเค้าชีงกัน คับคั่ง
พ่องแบกเที้ยนทังค้าย คู่คน ฯ
๒๓๒๘ ญั่งญั่งเหลื้อมลั้วเผือก แพลาย
ญนญนเข่าซูคน มวลเต้า
ท่อว่า ตาดูด้วยภายวัง ท้าวกว่า
ยาได้เข้าชีงสร้อย ที่เมือง ฯ
๒๓๒๙ สว่าสว่าม้างทุกแห่ง เทครัว
คำเหลืองญูไพร่ชม ชีงได้
ภูธรท้าวจอมหัว ให้กล่าว
เที้ยนหมู่ฝูงสอดด้างเขาเว้น อย่าชีง ฯ
๒๓๓๐ เบื้องบ่าวง้อมหนแห่ง เชียงเครือ
ทุกคน ยอไหคำว่าดี เอาอ้าง
งัวควายล้นเหลือหลาย ทุกแห่ง
เสียงแขกฮ้องฮมฟ้า ทั่วเมือง ฯ
๒๓๓๑ บ่าวแล่นอ้อมเอาหมู่ สาวฮาม
นางดาเฮืองใส่หลาย หลังช้าง
บางามเจ้าเจืองลุน ภูวนาถ
ให้เหยียดด้างระวังไว้ แห่ไป ฯ
๒๓๓๒ ซาดซาดช้างซัดแทบ เทียมเกย
ภูธร ลงพานคำสู่สถาน คนไหว้
หลิงเห็น วันใสซ้ายปรางค์ทอง เหลื้อมหลั่ง
เสาก่อไม้หินเกลี้ยง กล่อมกลม ฯ
๒๓๓๓ ตะแบ่นหน้าหลิงถี่ ทุกถัน
คอนซายคึดชอบใจ เจืองท้าว
มันแสวงขึ้นเฮือนแกว ตางยี่
เข้าลอบย้าวเมือห้อง แท่นคำ ฯ
๒๓๓๔ เลยล่วงขึ้นเถิงที่ หอสูง
ธรรม์ยำเปนแม่เมือง ยินฮ้าย
นางแก้วโอ้อาฮม ยินยาก
เทียนแต่ เปนแม่หม้ายมรณ์เมี้ยน ลวดเหงา ฯ
๒๓๓๕ เจ้าอู่แก้วมัวมาก ยินกระสัน
สูก็ เอาสองสาวนั่งเฮียง พญาพุ้น
แองคอนฮู้ปุนเสียง กลอยกล่าว
คอนค่อยน้าวคำเกลี้ยง กล่าวงาม ฯ
๒๓๓๖ เผือมา ถามข่าวแก้วกัลเยศ มเหสี
โสมงามสันดั่งอินทร์ เมืองฟ้า
ควรที่ กษัตราเจ้าเจืองหาญ หุมมาก แท้แล้ว
สองจิ่งหน้าเกากลิ้ง กล่อมนอน แลซาม ฯ
๒๓๓๗ เมื่อนั้น เถ้าแก่ฮู้ฮับพากย์ สองขุน
ตนนางสอนผูกผม ปีนี้
ให้ท้าว ไปดูชั้นชาวลัว ฝูงใหญ่
น้องท่านนี้ยังน้อย ไป่พอ ว่าเนอ ฯ
๒๓๓๘ ขาจิ่งคืนคอบ ภูไชยท่าวทังด่วน โดยพลัน
เถิงบาหาญนอบทูล ถวายไหว้
ธรรม์ยำต้านพอใจ ชมชื่น
แม้งนึ่ง วันมืดไม้บังซ้อน ขอบเขา ฯ
๒๓๓๙ เจ้าหมื่นม้าวไปอาบ มาโฮง
ชาวเฮาแหนแห่เชียง ดูด้าน
เญียวแกวดั้นเดินมา ปลอมลอบ บ่ฮู้
ไส้อยู่ท้องเต็มแล้ว ลวดเสีย ฯ
๒๓๔๐ อ้ายคว่าง ให้บอกข้าแหนแห่ ถือเวียง
เมียแกวนันพร่ำนอง หิวไห้
เมื่อนั้น ขุนเญียต้านคำควร โดยฮีบ
เฮาม้างได้โดยฮ้อย ที่ปะกัน ฯ
๒๓๔๑ อี่ดู สูอยู่บ้านแสนส่วน คาใจ พุ้นเด
เญียวขวัญออนเพื่อคนิง เถิงท้าว
หาญพายต้านชมคดี ดอมยี่
เฮาฮีบ น้าวนอกฟ้ามานั่ง นครขวาง แท้แล้ว ฯ
๒๓๔๒ ผู้แห่งเหง้าเฮวฮีบ คืนเมือ
เอานางมาอยู่ดอม ตูข้อย
เชียงเครือนั้นนาหลัง บ้านเก่า
ไว้แห่งป้าเปนเหง้า อยู่หอม ฯ
๒๓๔๓ พายเล่าต้านคำกล่าว ทุกประการ
ญนญนยอพาทพิณ ทูลท้าว
ศรีคราญพร้อมเสวยแลง แล้วอาบ
ประดับหมู่ง้าวงามห้าง แห่ไป ฯ
๒๓๔๔ ญาบญาบพร้อมเพ็งเกื่อน แองคอน
ผาลาเลียนแห่เจือง จอมเจ้า
เถิงที่ หอควรแก้วเก็งญา นางนาถ
ซะพู่เหน้านอนล้อม หมื่นปลาย ฯ
๒๓๔๕ บ่ขาดห้องเฮืองเฮื่อ หอคำ
นางก็ ปิปายเสียงอ่อนถาม ทักท้าว
ธรรม์ยำฮู้ฮับขาน แขม่วน
เขาก็ เซ็งซ่าเจ้าใจแจ้ง หากสงวน ฯ
๒๓๔๖ งามฮุ่งเนื้อในส่วน ถือทรวง
นางบ่ เคยนอนสองสวากกัน การชู้
บาไทท้าวกือเมือง ซับซิ่ง
ใจบ่พลั้งบาท้าว ค่อยโซม ฯ
๒๓๔๗ ฮักฮูป น้องใหญ่หน้าจาวจิ่ง จิงหุม
โสมงามดูฮาบคึง ขาวดั้ว
กระพูมเกล้าเกศี เขียวขอด
เจ้าติ่วสร้อยชมใกล้ กล่อมเฮียง ฯ
๒๓๔๘ นิ้วแนบนิ้วกุมกอด แอวบาง
อาวพวงลดม่านลาย งามล้วน
สองสวานกลิ้งสงสาร หน้าต่อ แลนอ
เนื้อแนบนิ้วขาวแจ้ง ดั่งเขียน ฯ
๒๓๔๙ เจ้าอู่แก้วใจสั่น หวักหวัก
เสียงสาวโอยอ่อนวอน วานท้าว
บากอดน้องนงเสงียม เฮียงพ่าง
เปนดั่ง นางเทพค้ายนครฟ้า ฮอดสถาน ฯ
๒๓๕๐ ท่านก็ลือว่า พ่างๆน้ำใจใคร่ กินเย็น แท้นอ
ตระการยังแม่นใน เมืองฟ้า
บาก็ ชีงเอาได้เปนเมีย เจ้าใหญ่
นับแต่ ได้แผ่นหล้าใดเพี้ยง ไป่ปาน ฯ
๒๓๕๑ ท่านว่า ไม้ใหญ่หน้าซ้องช่อ ชมฝน
ซะบุใบแบ่งบาน หอมเฮ้า
อันว่า ตนนางแก้วในปะกัน งามยิ่ง
เจืองยี่ได้เปนเหน้า แนบนอน ฯ
๒๓๕๒ เมื่อนั้น น้องจึ่งต้านคำกล่าว แขวาน
ออระชอนเสียงส่งความ โลมเล้า
เปนแต่ บุญหลังสร้อยสวานแนน เคยคู่
เจืองยี่ได้เปนเจ้า อยู่หัว หนี้แล้ว ฯ
๒๓๕๓ ตูก็ ลอนอยู่ย้าวเฮือนกว่า สอนสาว
บัวนางคับคั่งแซม ไชยค้อง
ดูดั่ง แนวนามเชื้อชาวเดียว จักค่ำ กี่ดาย
เทื่อนี้ บุญแบ่งให้เปนข้อย ชว่างเจือง ฯ
๒๓๕๔ ชอบว่า น้องหากซ้าตกถ่อย ลวงลาม บ่ฮู้
ขันค่อย เนืองความขอสั่งสอน ตูข้อย บ้างแด่
บาก็ กอยคำต้านตามคดี กลอยกล่าว
อย่าว่า เฮียมแผกถ้อยถามฮู้ ซู่อัน ฯ
๒๓๕๕ พอเมื่อ เดือนต่าวซ้ายลับเมฆ เมโฆ พุ้นเยอ
เมืองหลวงสงัดบ่นัน คักไค้
เมื่อนั้น เร็งโญท้าวทังนาง นิทธเน่ง
เค้าอั่นฮ้องเฮียวไม้ เมื่อวอน ฯ
๒๓๕๖ ผ่อเห็น จันทร์เปล่งขึ้นเฮืองเฮื่อ ราตรี
คอนคอนหลับชั่วยาม ยังผ้า
แม้งนึ่ง นาทีค้อยเถิงยาม ใกล้ฮู่ง
ดีแก่ ดาวดาดข้อนควางฟ้า ไก่ขัน ฯ
๒๓๕๗ สูรย์พุ่งขึ้นเขาขอบ สากล
เสียงคนเตินแต่งครัว ควายช้าง
เมื่อนั้น ผลควรท้าวทังนาง แล้วตื่น
เจ้าโลกกว้างสรงน้ำ ออกมา ฯ
๒๓๕๘ ฮื่นฮื่นข้าแหนแห่ ถือตาว
ภูธรเนาแท่นคำ คนเฝ้า
ฝูงสาวใช้ยองาย มาพ่าง
เจ้าติ่วสร้อยเสวยแล้ว เลิกถอย ฯ
๒๓๕๙ สะพาดพร้อมคอนคว่าง หาญพาย
กอยคำเถิงปู่พวง ขาพุ้น
ทังหลายชั้นเชียงเครือ เพ็งเกื่อน
เบื้องบ่าวต้นเญียซ้อย ไซ่ลือ ฯ
๒๓๖๐ ฝูงเพื่อนพร้อมเนานั่ง ในสถาน
ยอมือทูลป่ำลือ บาท้าว
บุญสูงต้านทุกประการ แหนกล่าว
กาก่องก้าวผมไล้ ลูบมัน ฯ
๒๓๖๑ เจ้าอู่แก้วเทียมพ่าง พญาเจือง
ดูใสสันสิ่งอินทร์ ภายฟ้า
เฮวเฮ่ง ปุนเปืองใช้เชิญลัว ฝูงใหญ่
ทังส่ำน้องนงหน้า ชู่นาง ฯ
๒๓๖๒ ไญ่ไญ่พร้อมปงฮอด ในสถาน
หลิงดู โฮงขวางคับคั่งคน เต็มห้อง
โสมคราญเหน้าเมียแกว ศรีสะอาด
ทุกที่ซ้องตาล้น ผ่อดู ฯ
๒๓๖๓ คอยเคี่ยมคิ้วคำคาด คีงควร
ซะบุเมื่อนั่งเนือง ประนมท้าว
เมื่อนั้น นรินทร์ฮู้ทวนคดี โดยพากย์
น้าวกล่าวถ้อยแขเผี้ยน ชู่นาง ฯ
๒๓๖๔ ซะควากหน้าเมียกว่า สามพัน
คีงบางงามส่ำบวร บานหน้า
ฝูงนี้ ชาวเดียวด้าวแดนปะกัน กรุงราช
ฮู้ว่า บุญท่านเจ้าลุ่มฟ้าพลอยได้ ต่างแดน นั้นดาย ฯ
๒๓๖๕ เมื่อนั้น เอื้อยเพื่อนพร้อมทูลบาท บาไท
ลางนาง เปนพงศ์พันธุ์ฝ่ายแมน เมืองท้าว
ลางนางเชื้อชาวไกล กงเทศ
บุญท่านเจ้าหมื่นม้าว เขาส้อง ส่งมา ฯ
๒๓๖๖ ผู้พร่ำสร้อยตกเกศ เปืองแหว
ตาไหลเหลียวเหลือดคอย คือแย้ม
แสแทเนื้อคำแดง ดูสะอาด
กาก่องแก้มปรางซ้อย ชอบตรู ฯ
๒๓๖๗ เคืองจัก ลุกแต่ฟ้ายังหยาด ธรณี
ซะบุคีงงามฮาบคำ ควรย้อง
เฮียกชื่อ ศรีพราวพื้นทุกนาง ในทีบ
ดูฮาบเค้าแขนปล้อง แปลกเขียน ฯ
๒๓๖๘ พ่อมัน กินกีบก้ำนาปาก ขอนขวาง
ลือเกียรติตกต่างไท ยอย้อง
คอคางคิ้วเพ็งโสม ใสส่อง
คือคู่เทพท่อนปล้อง แปลงไว้ ไป่ปาน ฯ
๒๓๖๙ กาก่องเนื้อสิบสี่ สอนลอน
พ่อมัน กินเมืองแดนป่องทวาร ทายทู้
สามพันเชื้อสาวสนม ของข่าว
ฮู้ปากต้านคุณซ้อย ชอบใจ ฯ
๒๓๗๐ ผู้นึ่ง ผิวผ่าวเนื้อเขาว่า นางแมน
ดูศรีใสสิ่งคำ เคียนเนื้อ
คอแกวนเกล้าเกศา เสลียวคาด
เปนส่ำเนื้อแนวน้อง กว่าเมือง ฯ
๒๓๗๑ พระบาทให้อ้ายคว่าง ควรเอา
ทำเปืองยูนั่งปอง เปนเจ้า
ผู่อัน คีงกลมเพี้ยงคือเหลา ขาวผ่อง
ลือทั่วเท้าดินฟ้า ไป่ปาน ฯ
๒๓๗๒ ญ่องญ่องเนื้องามเงื่อน อินทร์เขียน
เฮียกชื่อ นางนงคราญสิ่งอินทร์ เอาตั้ง
เจืองแยงให้อาวพวง ผู้อาจ
ใหญ่บ่น้อยนงหน้า เกิ่งโสม ฯ
๒๓๗๓ ผู่อัน เนือดเนือดพุ้นนางนาถ ตาไหล
กระโจมหัวปักปิ่นคำ ควรย้อง
เจืองปันให้เพิงตน อ้ายเกื่อน
สาวส่ำน้องปุนใช้ สี่พัน ฯ
๒๓๗๔ ผู่อัน ขอกเงื่อนพุ้นขึ้นซื่อ นางอินทร์
ลุงตามันอิ่มเมือง ทังช้าง
นรินทร์ให้แองคอน คนพ่าง
คีดเมื่อ เขาถิ่เมช้างไกลง้อม ม่วนเมือง ฯ
๒๓๗๕ เมื่อนั้นพระค่อย ต้านฮ่างถ้อยแถลงชอบ ชมคุณ
พลอยจิ่ง เนืองพลมาฮอดลุง ทังป้า
เทื่อนี้ เฮาเทได้แสนนาง สร้อยมาศ
ลุลาภ ได้ลุ่มฟ้าปางนี้ ดั่งฝัน ฯ
๒๓๗๖ ผู่อัน แวนสะอาดเหลื้อมใสส่อง สังวาล
เกศาศรีชุ่มมัน มวยเกล้า
เฮียกชื่อ นางงามพ้นสงสาร เสมอวาด
คีงฮาบเค้าแขนส้วย ส่องคำ ฯ
๒๓๗๗ สาวส่ำเชื้อเดียรดาษ พอพัน
ฝูงนี้ แมนเฮียวนำส่งเถิง ถวายท้าว
เจืองปันให้ขุนเพ็ง เพิงคู่
มันนั้น เคยผ่านย้าวหอมเชื้อ กว่าเมือง ฯ
๒๓๗๘ ผู่อัน ซะพู่หน้าใสส่อง พระแขไข
เมืองเมืองประดับปิ่นคำ กวมเกล้า
โสมวัยอ้อยเอ็งใจ จงสะอาด
เฮียกชื่อ นางลอดฟ้าลงเต้า ไป่ปาน ฯ
๒๓๗๙ เปนเผ่าเชื้ออามาตย์ แมนไฟ
มีของคราญเครื่องนาง นับฮ้อย
บาก็ ปลงใจให้แองผาย คนพ่าง
มันก็ก้มขาบ เจ้าลุ่มฟ้าสินสร้อย ชอบคุณ ฯ
๒๓๘๐ ผู้อัน ม่างม่างหน้าขาวส่อง ศรีไส
ซะบุคีงขาวฮาบคำ ควรย้อง
เฮียกชื่อ นางงามแท้เทียมใจ จอมราช
เชื้อพี่น้องนงหน้า อยู่เญือ ฯ
๒๓๘๑ พระบาทท่าวให้แห่ง ขุนซาย
มันก็ ยอมือทูลแทบเจือง ใจกล้า
ผู้อัน พรายๆเหลื้อมกองคำ มณีเทศ
ศรีส่องหน้าดูเข้ม แข่งเขียน ฯ
๒๓๘๒ ประดับเกศเกล้าเขียวส่อง แหวนคำ
เฮียกชื่อ ศรีเสงี่ยมเจียระแจ่มนาง นงหน้า
เปนเดิมด้าวกองทูล ธรรม์ใหญ่
ของอ่มไว้พันม้า อิกนาง ฯ
๒๓๘๓ ภูไช่ยท้าวคึดชอบ ชมคดี
ปุนความควรไซ่ลือ เลยให้
ผู้อัน ศรีเสลียวสร้อยมาลา แมนหล่อ
เฮียกชื่อ นางเกิดใกล้ตนท้าว กล่าวแพง ฯ
๒๓๘๔ พ่อมัน กินกีบฟ้าทันที่ นาเนือง
คำแดงสินส่งมา มวลไว้
เจืองปันให้ขุนเยีย คนเคร่ง
(มันนั้น ชนฮาบพร้อมเจืองไท้ ข่มแขง) ฯ
๒๓๘๕ ผู้อัน หน้าเบ่งนั้นนางหนุ่ม เชียงคาน
คีงขาวแดงดั่งคำ พันก้อน
ภูธรท้าวทวนคดี กลอยกล่าว
ให้แก่ เถ้าจ่าซ้อนคนต้น ถ่อยโสม ฯ
๒๓๘๖ เซืองถ่าวพร้อมใช้ช่วง พอพัน
เขาก็ โลมลงมาแก่อาว หัวล้าน
นางแกวโอ้อัศจรรย์ ใจมาก
บุญคอบ ได้ฮ่วมฮ้านคนเถ้า ชวดชรา ฯ
๒๓๘๗ อันนี้ วิบากเบื้องปางก่อน กัมมา แลนอ
เวรสันใดเล่ามา นำส้วย
ตายวางด้าวดาวดึงส์ ลงเกิด
เปนลูก ผู้เผ่าท้าวธรรม์ที่ คำวัง ฯ
๒๓๘๘ ลือเลิศล้ำท้าวกว่า กุมเอา
ปาปังผัวเล่าตาย เปนหม้าย
พลอยมาได้คนเสลา โสมถ่อย
บาปแบ่งสว้ายปางกี้ ก่อนมา แลเนอ ฯ
๒๓๘๙ ผู้อัน ออระม่อยเนื้อนงถ่าว แถลงงาม
โสภาเพียงแผ่นไตร ตรองต้าน
เฮียกชื่อ ศรีตันน้อยนงงาม บัวแบ่ง
สินอ่มได้พอล้าน เล่าปลาย ฯ
๒๓๙๐ ภูวนาถท้าวให้แห่ง สามมะเฮียว
คึดเมื่อ ดุนพลายแขงเขื่อนลุง ทังป้า
ผู้นึ่ง ศรีเสลียวพ้นทุกนาง ในราช
เจ้าลุ่มฟ้าให้แห่ง ขุนฟอง ฯ
๒๓๙๑ ผู้นึ่ง ศรีสะอาดเนื้อนงถ่าว นางแพง
ฮองฮองศรีส่ำบวร บานหน้า
เจืองแปลงให้อาวพวง ผู้แก่
ข้อยช่วงใช้พันห้า อีกคำ ฯ
๒๓๙๒ ผู้นึ่งคิ้วคือคู่ สายยนต์
ชื่อว่า นางจำใจแจ่มศรี เสมอแต้ม
เจืองปันให้คนเพิง พลสว่าย
เถ้าค่อยแย้มแยงไว้ ว่าบุญ ฯ
๒๓๙๓ ผู้นึ่ง สะม่ายหน้างามเกิ่ง บัวบาน
เฮียกชื่อ ศรีเสงี่ยมเมียกว่าแพง คำล้าน
เจืองหาญให้สามมะเห็ง หุมมาก
มันก็ ฮีซู่ด้านเตินตั้ง ตื่มกล ฯ
๒๓๙๔ พลอยจิ่ง ได้ปากชั้นเชียงใหญ่ ยูขวาง
ซะพมนางนั่งเฮียง แฝงเฝ้า
ผู้นึ่ง คอแกวนเกลี้ยงคีงบาง ใบไหล่
เหน้ากว่า เลี้ยงแต่น้อยขึ้นชื่อ นางเทียม ฯ
๒๓๙๕ เจ้าใคร่ให้อ้ายหาด หุมเอา
โสมศรีเสงียมลูกแมน มีเชื้อ
ผู้นึ่ง นงเยาว์นั้นนางขวัญ ขาวส่อง
ทำทุ่ยเนื้อนางเกิด นางเจียง ฯ
๒๓๙๖ กาก่องเนื้อนางเล่า นางพรหม
ทังศรีนางอู่เพียง แฝงเฝ้า
นางสมใช้นางมุน ควรคู่
เจืองยี่เจ้าเอาไว้ แทบเทียม ฯ
๒๓๙๗ นับหมู่ถ้วนปลายบ่าว สามพัน
ยังท่อ ฝูงเจียมปรางส่ำดี ดอมท้าว
ปันไปให้ทังหลาย ครบคู่
เฮาพร่ำ น้าวนอกฟ้าญูยิ่ง คึดปอง ฯ
๒๓๙๘ ทุกหมู่พร้อมพลไพร่ เชียงเครือ
บาก็ ปลงเงินทองคู่คน แควนถ้วน
คึดที่ คูนเฮียมพุ้นดูเหลือ ล้นมาก
ล้วนเลือกน้องฝูงเหง้า ช่วยพล ฯ
๒๓๙๙ เบื้องฟากพี้ภายแห่ง เงินยาง
ผลควรปันบ่าวลุง เลยเผี้ยน
พลอยเล่า ตาดูด้วยนาขวาง ล้านย่าน
เทียมแต่ ใต้ลุ่มฟ้าเขาอ้วน ส่วยไฮ ฯ
๒๔๐๐ นับอ่านด้วยเชียงเทศ ทางไกล
มีพลายหลายส่วยมา ปีล้าน
เจืองหาญให้ขุนเญีย น้องนาถ
มันอยู่ ป้านฝ่ายนั้นเขาง้อ งึดระอา ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ