| ๔๐๑๏ ฝูงหมู่ สาวหนุ่มห้ามเฮาจิ่ง |
จักเซา กี่ดาย |
| อันจัก ตามบุญพลันส่วนยัง |
เถิงด้าม |
| ฮมๆพร้อมเขาหัว |
หุมมาก |
| ได้ว่า ข้ามย่านฟ้าคูนน้อง |
นั่งปอง ฯ |
| ๔๐๒๏ สะควากหน้าฝูงหมู่ |
มุนตรี |
| สองคราญ เนาจอมผาผ่อเมือ |
เมืองกว้าง |
| หลิงเห็น บุรีพื้นเงินยาง |
ยาวย่าน |
| ทุกที่ท้วงเมิลฝ้า |
ผ่อผอม ฯ |
| ๔๐๓๏ หมอว่าเจ้าจัก ได้ผ่านพื้นเมืองใหญ่ |
ทังปวง |
| เห็นที่ สายสินฮอมฮอดเฮา |
แถวถ้อง |
| ยังเล่า เห็นสองเจ้าขุนหลวง |
ขาวเผิก |
| พลพวกพ้องดอมได้ |
แต่ควร ฯ |
| ๔๐๔๏ จักเบิกบ้านได้ดั่ง |
โดยลุน พุ้นซาม |
| ฮอยจัก เวนนครหลวงพร่ำมวล |
นางท้าว |
| วางมวนให้เฮาปุน |
เปนช่าง |
| ดั่งนั้น เจ้าหมื่นม้าวฮามเหง้า |
พร่ำนาน ฯ |
| ๔๐๕๏ ยูท่างเอาพี่ เมือก่งท้าวเสวยราช |
เฮืองฮม |
| แต่นั้น สองคราญเลยเล่าตาม |
เตินพร้อม |
| ฮมๆเที้ยนสาวศรี |
สู่บ่าว |
| เยาวะราชผู้คีงค้อม |
ที่ยำ ฯ |
| ๔๐๖๏ ชะพู่เนื้อนงถ่าว |
ถนิมภรณ์ |
| หลิงเห็น กองคำแปปิ่นเวียน |
ไวสร้าง |
| ภูธรท้าวแปลงเซิง |
ย้ายย่าง |
| หันอยู่คว้างๆเชือกหลอด |
ไหมเหลือง ฯ |
| ๔๐๗๏ ท้าวฮุ่งเปื้องค้อนคว่าง |
ไกวกร |
| เมืองๆคำเฮื่อแหวน |
เฮืองม้าว |
| เลยตำหน้ากองสะดอน |
ดังมี่ |
| เสียงสนั่นด้าวเมืองกว้าง |
คื่นเคง ฯ |
| ๔๐๘๏ พรหมเทพท้วงทุกที่ |
สาธุการ |
| ฮอยว่า บุญของหลังแต่เพง |
สมสร้าง |
| ชะบุเนื้อนางงาม |
ง้อมม่วน |
| ผู่ที่อ้างผิวเผี้ยน |
ลูกเม็ง ฯ |
| ๔๐๙๏ เจ้าด่วนฮู้ฮีบกล่าว |
กลอนงาม |
| เทพาเท็งฮอดสวาง |
จำแจ้ง |
| ถ้าว่า สมภารข้ายังคาม |
คงเที่ยง |
| ขอให้ ถืกเคิ่งหน้าทันแม้ง |
แม่นกอง ฯ |
| ๔๑๐๏ เจ้าเสี่ยงแล้วถิ้มแกว่ง |
ไกวกร |
| คะทาทองลงแม่นทาง |
ทันหน้า |
| สะลอนพร้อมสาวสี |
ชมชื่น |
| อั้วค่าผู้นงหน้า |
ลูกลุง ฯ |
| ๔๑๑๏ ยกยื่นเปื้องค้อนแกว่ง |
ไกวกลาย |
| แยงสุงสุยถืกกอง |
ทันสร้าง |
| จักหมายหมั้นฮอยไคล |
คลาคลาด |
| อดอยู่ฮ้างฮามหน้า |
บ่บาน ฯ |
| ๔๑๒๏ นงถ่าวเนื้อน้อยนาถ |
อามคาย |
| สองคราญเปนดั่งเดียว |
ดูข้อง |
| โอยอายโอ้ปอมหนี |
แกมบ่าว |
| นางอู่แก้วเลยย้อง |
ออกมา ฯ |
| ๔๑๓๏ ค่าวๆเหลื้อมมุกมาศ |
หัวแหวน |
| ยอคะทาไกวแกว่งผาย |
ผันเปื้อง |
| ฮมๆพร้อมชาวแมน |
เมิลผ่อ |
| เลยถืกเบื้องสายเส้น |
เชือกไหม ฯ |
| ๔๑๔๏ หมอมหม่อหม้อมเหมือนดั่ง |
เสียกรุง |
| อาลัยลักลอบหนี |
ปอมข้า |
| เฮาจัก ไปซุงลี้หนใด |
ดีอยู่ ซามรือ |
| ฮอยที่ พลไพร่ฟ้าฟังฮ้าย |
ฮ่อเฮา ฯ |
| ๔๑๕๏ โฮงผ่านฟ้ายูเพื่อน |
ปุนปอง หั้นดาย |
| ๑(กงนครเฮาส่วนสูน |
ศรีเศร้า |
| ภายลุนไว้เปนเข็ญ |
ขวางใหญ่ |
| เหน้าหนุ่มเนื้อสูญเสี้ยง |
เบ่าบาน ฯ |
| ๔๑๖๏ เฮืองฮาบห้องทุกที่ |
มณีสี) |
| ฮุนแฮงเฮาส่วนจักไป |
เปนน้อย |
| เมื่อนั้น หาญพายเมี้ยนดาดี |
ถิ้มก่อน |
| ค้อนถืกหน้ากองค้อย |
พ่างแถม ฯ |
| ๔๑๗๏ เหมือนจัก สร้างท่อนท้าวตางฮาช |
ฮังปอง |
| เปนขุนแนมแทบตีน |
ตามไท้ |
| ชะบองเนื้อนงคราญ |
อ้ายคว่าง |
| ข้าแก่นต้นตามไท้ |
ที่เซ็ง ฯ |
| ๔๑๘๏ ยกย่างเปื้องค้อนแกว่ง |
ไกวตาม |
| ตาเล็งแลเหลือดดี |
ดาถิ้ม |
| เลยตำหน้ากลองไชย |
เฟือนฟาด |
| ฮึ่นฮึ่นก้องเชิงกล้า |
กล่าวหาญ ฯ |
| ๔๑๙๏ เหมือนจัก ได้ก่งพื้นเสวยราช |
ลือเกียรติ์ |
| สมภารคามเพื่อบุญ |
บาท้าว |
| เมื่อนั้น เยียคำผู้ลือเกียรติ์ |
กลอยกล่าว |
| เปื้องแกว่งค้อนไกวน้าว |
ส่งแฮง ฯ |
| ๔๒๐๏ ญ่องๆค่อนลงฮีบ |
เฮียงละแครง |
| เหมือนจัก เปนขุนแขงเขื่อนเมือง |
ภายข้าง |
| ชาวบนพร้อมแกมสาว |
สมบ่าว |
| เถ้าจ่าซ้อนองค์อ้าง |
ออกมา ฯ |
| ๔๒๑๏ เปื้องแกว่งค้อนตั้งต่าว |
โกยไกว |
| คะทาไอยราลงแม่นกอง |
ทันสร้าง |
| เทื่อนี้ คนิงใดได้โดยใจ |
จงใฝ่ |
| อ้ายผ่องผู้ธรรม์อ้าง |
ออกมา ฯ |
| ๔๒๒๏ ถืกแม่นสร้างธรรม์ใหญ่ |
กองคำ |
| เมื่อนั้น อามกานเลยเล่าดี |
ดาถิ้ม |
| พอยคำสร้างสะดอนคืน |
คาสวาท |
| เหมื่อนจัก ได้อยู่พื้นเปนเถ้า |
แส่งสา ฯ |
| ๔๒๓๏ เอื้อยมุ่งถิ้มค้อนฟาด |
สายไหม |
| คะทาไอย์แครงเฟื่องลง |
ปิวเปื้อง |
| ทุกไทพร้อมฝูงเขา |
ขุนหนุ่ม |
| ยกย่างเยื้องยอค้อน |
แกว่งกร ฯ |
| ๔๒๔๏ ชาวลุ่มถิ้มค้อนพร่ำ |
เหลือหลาย |
| ฮมฮม เขาแองคอนชู่คน |
หุมพร้อม |
| ลางคนได้ทันกลาง |
หน้าเน่ง |
| ลางพ่องหม้อมเหมือนม้วย |
บ่บาน ฯ |
| ๔๒๕๏ ลางเฮ่งถิ้มผิดชั่ว |
ซาววา |
| เปนคนสะเทินห่างการ |
ไกลชู้ |
| ลางคนถิ้มแควนดาย |
ดูยาก |
| เที้ยนไก่ผู้ขันซั้น |
ชู่ตัว ฯ |
| ๔๒๖๏ เฮาก็ มาม่วนหลิ้นทวนพราก |
บรบวรณ์ |
| ผะนัวเหมือยหมอกนาย |
นงข้อน |
| ดูจวนแจ้งราตรี |
ใกล้ฮู่ง |
| แสงแดดฮ้อนชาวฟ้า |
ใคร่ลา ฯ |
| ๔๒๗๏ จักดุ่งดั้นดั้นดุ่ง |
ปอมลม |
| เสนหาฮักพี่จักลา |
ลาแล้ว |
| มาสมสร้อยชมสอง |
สมสู่ |
| มาจวบแก้วแพงช้าง |
ช่างจา ฯ |
| ๔๒๘๏ มาอยู่หลิ้นๆม่วน |
ชมสนุก |
| กายเพลาที่จักลา |
ลาน้อง |
| ลุกลุกแล้วนอนๆ |
ทนโศก |
| ฮ้องฮ่ำถ้อยแถมถ้อง |
ที่แถลง ฯ |
| ๔๒๙๏ มีโชคแล้วๆเล่า |
มีเคราะห์ |
| โรคาแขงเกิดแกม |
เกากลั้ว |
| เหนาะๆหน้อใดนอ |
มาน่อ สันนี้ |
| จักจากเจ้าคีงดั้ว |
ด่วนเมือ ก่อนแล้ว ฯ |
| ๔๓๐๏ คึดฮ่อฮ้อนฮมฮ่อ |
ฮักเฮียม แด่เนอ |
| ยาเลยลืมเปิดเหลือ |
ลืมหน้า |
| เสงียมสร้อยสาโร |
ฮีฮ่ำ |
| แต่นั้น ท้าวฮุ่งผู้นงหน้า |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๔๓๑๏ เทื่อนี้ ทุกค่ำค้อยตกต่ำ |
ราตรี แลนอ |
| คอนๆเปนดั่งหนาว |
จักไข้ |
| รือจัก มีใผผู้มาเติน |
ต้านปาก ดอมเด |
| พระแก่นไท้เอาข้อย |
ค่อยเมือ แด่เถิ้น ฯ |
| ๔๓๒๏ จักอยู่กลั้นเยื้อนยาก |
ใดดี |
| เหลือคองคางใคร่หุม |
เห็นหน้า |
| ดูดั่ง มาวางไว้วินหนี |
แสนโศก |
| พรหมเทพเจ้าจอมฟ้า |
ส่องญาณ แด่ถ้อน ฯ |
| ๔๓๓๏ ลุโชคเว้นแว่นว่า |
วอนกระสัน แลนอ |
| อาการการเกิดสัง |
สันนี้ |
| ตีงตนโอ้ใดเด |
ดูยาก |
| อดอยู่พี้ภายพุ้น |
บ่หัน ฯ |
| ๔๓๔๏ วิบากเบื้องปางก่อน |
กัมมัง แลรือ |
| ออระนันนับเทื่อมา |
เบียนบ้าง |
| เวราแล้วเวรัง |
เฮวว่า สันนี้ |
| พระพี่ผู้ธรรม์อ้าง |
ค่อยคนิง แด่ถ้อน ฯ |
| ๔๓๕๏ ขอเหนี่ยวเจ้าฟ้าอย่า |
ลาไล |
| คำจิงจงจอดรือ |
ฮามเว้น |
| เมื่อนั้น ศรีไวเจ้าคำหวา |
ต้านม่วน |
| ปุนกล่าวถ้อยสายเส้น |
สืบกลอน ฯ |
| ๔๓๖๏ อันว่า ฮักฮูปน้องฮ้อยส่วน |
แสนที |
| พเนจรเปนดั่งยัง |
ยินใกล้ |
| อันจัก ตามคำสร้อยสองศรี |
สาโรจ |
| ลมล่วงม้างเทียวใช้ |
ล่วงมา นั้นดาย ฯ |
| ๔๓๗๏ แถนใหญ่เจ้าล้านโลก |
กือทอง |
| นาคองยังอยู่งอง |
งอยถ้า |
| แดดวงไว้ดอมแด |
ดมกลิ่น |
| ลอนว่า เมือฮอดล้ำเมืองฟ้า |
หมื่นกระสัน ซามดาย ฯ |
| ๔๓๘๏ เมื่อนั้น ท้าวฮุ่งฮ้อนๆฮ่ำ |
ฮมฮัก |
| อาบันเบียนบาปสนอง |
สูญเศร้า |
| ดีแก่ ทามะรุกข์ฮ้องแกมโก |
กู้งูก |
| พระพี่น้องสองเจ้า |
ฮ่ำกระหาย ฯ |
| (โคลง ๕) ๔๓๙๏ เปนดัง ห้างแฮ้วถืก |
ตีนสาร แลนอ |
| พลายสารชัก |
เชือกแฮ้ว |
| เบ่านานขาด |
เปนบั้น |
| แคล้วๆกล่าว |
คำเมือ ฯ |
| ๔๔๐๏ ฟ้าขั้นท่อน |
เปนดิน |
| เปนดินเดียร |
ดาษหญ้า |
| นกยูงบิน |
สู่ไม้ |
| ไม้ก็ ไม้ลำหม้า |
ยอดสูง ฯ |
| ๔๔๑๏ จี่ล่อไห้ |
ดอมยูง |
| ยูงคำตา |
บ่เอื้อ |
| บินไป จับจอมสูง |
ง่าค้อม |
| ค้อมก็ ค้อมสองกิ่ง |
ใบบาง ฯ |
| ๔๔๒๏ ฮักน้องขอด |
คำเสนห์ |
| มาวางกัน |
ห่างไว้ |
| เปนคนเฮ |
ฮ้างเปล่า |
| จอมไท้กาบ |
คำหวา ฯ |
| ๒๔๔๓๏ (วางออกอ้าง |
เอือวาย |
| ใจไป่วาย |
อ่าวข้อง |
| น้อยจากพี่ |
อกวัด |
| ดัดดัดใจ |
จอดห้อย) ฯ |
| ๔๔๔๏ ต้านม่วนถ้อย |
แถมวอน |
| หายามดี |
พี่จักเต้า |
| ออระชอนจา |
เสียงม่วน |
| ล้านขวบเข้า |
พี่บ่มิลืม ฯ |
| ๔๔๕๏ ฮว่านๆฟ้า |
ดังหนัก |
| อออระทึมเหมือย |
หมอกข้อน |
| นักนักใจ |
หลงหล่า ฮู้ดี |
| ฮักฮ้อนเยียว |
บ่เยือ ฮู้ดี ฯ |
| ๔๔๖๏ อาบน้ำท่า |
หลายวัง |
| กินวังเหนือ |
อิ่มท้อง |
| ฮักหน้าเล่า |
ลืมหลัง ฮู้ดี |
| ปะสัจน้องเยียว |
บ่คง ฯ |
| ๔๔๗๏ ค่อยๆกล่าว |
คำเผือน |
| ไมตรีจิง |
จงต้าน |
| ปีตกเดือน |
ค้อยค่ำ |
| แพงล้านเล่า |
ลืมเฮียม ฮู้เด ฯ |
| ๔๔๘๏ ท้าวฮุ่ง ฮู้ฮ่ำถ้อย |
ต้านตอบ คำควร |
| เยียวยมจัก |
หล่าถ้อย |
| ในสวนมี |
ต้นม่วน |
| มีอ้อยกาบ |
หอมหวาน ฯ |
| ๔๔๙๏ ฮว่านๆฟ้า |
หัวปี |
| ลมพานใบ |
กิ่งค้อม |
| จักหนึกลอย |
ใจฮ่อ |
| ใจฮ่วมฮ้อม |
ระวังแหน ฯ |
| ๔๕๐๏ หน้าล้านท่อ |
ภายหลัง |
| แสนนางปละ |
ไปล่ไว้ |
| คำฮายัง |
ดั่งเก่า |
| จอมไท้อย่า |
สนเท ฯ |
| ๔๕๑๏ ขอบน้องเบ่า |
เสียสัจ |
| สาเรเปน |
ที่หมั้น |
| ดัดๆถวาย |
ใจจอด |
| ชั้นฟ้าพี่ |
เมือไกล ฯ |
| ๔๕๒๏ อยู่เยอ ยอดมิ่งค้อม |
คำคาด เชียงเครือ |
| ทังบาไท |
ที่เหง้า |
| จักเมือพี่ |
ลาเจ้า |
| เจ้าช่างอยู่ |
นอนสอง ฯ |
| ๔๕๓๏ ฮ้อยขวบอย่า |
อนตาย |
| นอนสองเฮียง |
ฮ่วมห้อง |
| มีญิงชาย |
ช้อนหน่อ |
| น้ำต้องก็ |
อย่าฮง ฯ |
| ๔๕๔๏ ลูกเพียงพ่อ |
แขงเมือง |
| อย่าจงใจ |
จากเหน้า |
| มีคำเหลือง |
ล้านชั่ง |
| เปนเจ้าผ่าน |
นครขวาง ฯ |
| ๔๕๕๏ ญั่งญั่งฟ้า |
หัวปี |
| ฝนฮำดวง |
ดอกหญ้า |
| จักหนีหนี |
บ่ได้ |
| เจ้าฟ้าวั่ง |
เวใจ ฯ |
| ๔๕๖๏ ต้นไม้ใหญ่ |
จอมผา |
| ปักษีเฮ |
ฮ่อนเต้า |
| บินไป จับจอมผา |
ชมม่วน |
| เค้าเค้าอยู่ |
ออระแอ ฯ |
| ๔๕๗๏ จักด่วนขึ้นฟ้าเล่า |
ยังฮัก |
| จักอยู่ดอมเฝือฝัก |
เพื่อนน้อง |
| จักดีบ่ดีนัก |
สะเทินห่าง พระเอย |
| นานขึ้นเยียวความข้อง |
พรากน้องหลายทาง ฯ |
| ๔๕๘๏ อาบน้ำแต่ |
พอการ ก่อนเถิ้น |
| พอขัดอาน |
ลูบล้าง |
| อยู่นานเยียว |
หนาวหน่วง |
| เยียวกระด้างเมื่อย |
พลอยถือ ฮู้เด ฯ |
| ๔๕๙๏ อยู่เยอ น้องเจ้าข่วง |
ทังสอง |
| เถิงปีตู |
จักเต้า |
| อยู่เยอ ฮองฮองบัว |
ก้านก่อง |
| ฟ้าบ่เถ้า |
ฟ้าเล่าจักคืนมา ฯ |
| (กลอนวิชชุมาลี) ๔๖๐๏ อยู่เยอ ผิวผ่องเนื้อน้อยนาถ |
นงศรี |
| เปนพญายศยิ่งทาง |
ไทอ้าง |
| อยู่เยอ สำลีเนื้อเจียมปราง |
พระพี่ เฮียมเอย |
| เหมือนจัก ฮามฮูปไว้วันนี้ |
พรากแพง ก่อนแล้ว ฯ |
| ๔๖๑๏ จักว่า หนักคู่ล้านๆเล่า |
ยังเบา |
| คือคู่ กินแสลงพิษไป่ปาน |
ปุนแพ้ |
| จักว่า บุญเฮาหลื้อยังไกล |
กินโศก |
| จักว่า บาปก็ใช่แท้ทางช้อน |
เล่ามี ฯ |
| ๔๖๒๏ จักว่า ไชยโชคหลื้อฮู้ว่า |
กำสุด |
| จักว่า ราศีสูญล็เล่ายัง |
สงวนน้อง |
| เมื่อนั้น บาบุญเจ้าเจืองลุน |
ต้านตอบ |
| พลพวกพ้องทังค้าย |
อยู่ฟัง ฯ |
| ๔๖๓๏ บุญประกอบเจ้าจอมมิ่ง |
เมือดี แด่เถิ้น |
| โพยภัยสังอย่าตอม |
ตนเจ้า |
| เมือเยอผู้แพงศรี |
เสมอหล่อ กูเอย |
| หมั้นหมื่นเข้ายาฮ้อน |
หอดฮม ฯ |
| ๔๖๔๏ น้องก็ ฮักฮูปเจ้าล้านท่อ |
ทนอก |
| ว่าจัก หายอาฮมส่วนกระหาย |
หิวข้อน |
| เทื่อนี้ วันตกมื้อเมือเดือน |
ได้ขวบ |
| ยามนึ่งฮ้อนกระหายแล้ว |
เล่าหนาว ฯ |
| ๔๖๕๏ หวังจวบเจ้าเจ้าจวบ |
มีเคราะห์ |
| เปนดั่ง เยียวดวงดาวอยู่สูง |
แสนถ้าน |
| หวังสมสร้อยชมสอง |
สมสู่ |
| เปนดั่ง ชายนึ่งป้านวังน้ำ |
แม่ของ ฯ |
| ๔๖๖๏ ถ้านั้น หนักคู่ล้านทับลั่น |
ลงเต็ง |
| ภายนึ่ง เอาดินฮองสี่ปลาย |
สองเท้า |
| ว่าจัก เมือเท็งหลื้อแสนทวี |
คิ้วควั่ง |
| ว่าจัก ลงลุ่มหลื้อหนาเท้า |
โยชน์ยาว ฯ |
| ๔๖๗๏ ว่าจัก เดินดุ่งข้ามยังฝั่ง |
จักรวาล |
| คือคู่ ตัวคางคาวคั่งตาย |
ตกไม้ |
| หนูจัก ส่งสการเมี้ยนมาหวน |
เห็นปีก |
| นกเล่าไค้ดูหน้า |
ก็ใช่เฮา ฯ |
| ๔๖๘๏ ตกหลีกเบื้องหนฝ่าย |
สะเทินเขิน |
| อาการเปนดั่งเฮา |
ปางนี้ |
| หวังจัก เกลียวกลมฝั้นมาเกิน |
ไกลห่าง |
| ชักช่องชี้ถวายไว้ |
แว่นใจ ฯ |
| ๔๖๙๏ เมือเยอ ม่างๆหน้าพระพี่ |
ทังสอง อ่อนเอย |
| อย่าได้ ฟังความใผเล่าเตียน |
ตนน้อง นั้นแด่ |
| พอเมื่อ บุญสนองได้คืนมา |
เวียนคอบ |
| เมื่อนั้น เฮาฮ่วมห้องสถานแก้ว |
อยู่สเถียร ฯ |
| ๔๗๐๏ เมื่อนั้น บุญประกอบเจ้าล้านมาศ |
สวนตาล |
| เนียนเนียนใจจอดเจือง |
จงน้อง |
| อยู่เยอ นงคราญเนื้อศรีเสลียว |
พระพี่ เฮียมเอย |
| สุดแห่งห้องยาฮ้อน |
ฮ่อฮม แด่เนอ ฯ |
| ๔๗๑๏ กระสันโศกฮ้อนพ้นที่ |
คำเคือง |
| ไมตรีสมอย่าเยียว |
มายม้าง |
| อันที่ เมืองเฮาด้าวสวนตาล |
กงเทศ |
| ถวายถ่องไว้ธรรม์น้อง |
อ่อนอวน ฯ |
| ๔๗๒๏ กัลเยศเนื้อน้อยนาถ |
นพคุณ |
| ทังภูมีหน่อจอม |
ใจแจ้ง |
| ขอพรให้บุญเฮือง |
ชูช่อย |
| สุขอยู่แม้งมวลพร้อม |
เพื่อจง ฯ |
| ๔๗๓๏ อย่าถ่อยถ้อยสมสิ่ง |
ยศขวาง |
| ทรงพาทีอาจจะไกล |
เกียรติ์กว้าง |
| เทื่อนี้ วางวอนไว้เวียนเมือ |
เมืองเก่า |
| ชลเนตรล้างโลมหน้า |
อยู่เลิง ฯ |
| ๔๗๔๏ คือเง่าง้วนมัวมาก |
เมาพิษ |
| ก็เพื่อ ฮมเพิงภายอ่อนอวน |
สองน้อง |
| รือจัก ปลงจิตไว้ใดเด |
ดูยาก |
| คึดแห่งห้องหนพี้ |
พี่วอน ฯ |
| ๔๗๕๏ พี่จากเจ้าเจ้าพี่ |
พลอยเฮียม |
| ขวัญอย่าออนอ่อนอวน |
องค์แก้ว |
| เจียมแต่ เฮาหมายหมั้นหมายมา |
สมสู่ |
| ชมชื่นแล้วลาแล้ว |
พี่จักเมือ ก่อนแล้ว ฯ |
| ๔๗๖๏ เมื่อนั้น ชะพู่เนื้อสองอ่อน |
อวนศรี |
| นูเนือสองสั่งกัน |
กวนไห้ |
| แต่นั้น เทพีง้อมงามเสลียว |
ต้านตอบ |
| น้องนี้ คือคู่ไม้แฝงเฝ้า |
ฝั่งชัน ฯ |
| ๔๗๗๏ ชอบที่ ภูวนาถท้าวปองปลูก |
ถมแถม นี้แล้ว |
| ยอหินขนันเขื่อนเบ็ง |
บังน้ำ |
| อันนึ่งคือดั่ง เฮือแซมพ้นเพลา |
ลมมาก |
| ผาใหญ่กั้งบังน้ำ |
ช่องชัน ฯ |
| ๔๗๘๏ ภาคนึ่งนั้นคือคู่ |
ระดูหนาว |
| ไฟฟาหันแห่งเฮียม |
แฮงตุ้ม |
| โดยเดิมด้ามประถมลาง |
ลาวเก่า |
| พระพี่ มีแผ่นเสื้อแครงซ้อย |
ช่อยอวน แด่เนอ ฯ |
| ๔๗๙๏ เมือเยอ ผู่เผ่าท้าวทังนาถ |
นงศรี อวนเอย |
| คือคู่ ดำดวนดวงใหม่หอม |
โฮยเฮ้า |
| ภุมรีดั้นแดดอม |
ดมกลิ่น |
| ฝักใฝ่ไว้ชอนเกล้า |
กล่อมผม ฯ |
| ๔๘๐๏ ถนัดยิ่งฮ้อนๆยิ่ง |
ไฟกัลป์ |
| คำฮาฮมเบ่าบาง |
เบาได้ |
| ชื่อว่า นอนหลับน้องยังฝัน |
เฝือพี่ |
| แม่นว่า ได้หมื่นตื้อกองแก้ว |
ก็ไป่ปาน ฯ |
| ๔๘๑๏ บ่ฮ่างฮ้างๆที่ |
คำฮัก |
| สองสมรหมายสั่งกัน |
กลอยกลั้น |
| คนพักพร้อมทังหลาย |
สงัดอยู่ |
| ชลเนตรย้อยยมไห้ |
หอดหิว ฯ |
| ๔๘๒๏ ดีท่อ ลมล่วงพร้าวเปื้องช่อ |
ใบบาง |
| ฮมๆ ชาวเมืองบนป่าวกัน |
เมือฟ้า |
| ขุนแถนเจ้าควางกวาง |
ท้าวหนุ่ม |
| แปปิ่นหน้าแหนต้าน |
ตื่มกลอน ฯ |
| ๔๘๓๏ อยู่เยอ ชาวลุ่มเนื้อน้อยนาถ |
นงศรี พี่เอย |
| คอนคอนจักจากกัน |
กวนไห้ |
| อยู่เยอ สุระพีพร้อมดำดวน |
ก้านก่อง กูเอย |
| หอมฮ่วงเฮ้าเดือนห้า |
ไป่โฮย ฯ |
| ๔๘๔๏ พี่ก็ มาท่อนท้าวพร้อมพร่ำ |
ชมสนุก |
| โอยโอยอันอ่าวโอย |
เอาอ้าง |
| อุกขลุกแล้ววางมวน |
เมือเปล่า |
| นิราศฮ้างฮามฮ้าง |
ฮูปสาว ฯ |
| ๔๘๕๏ ตูจัก ข้ามเหล่าไม้เมือสู่ |
เมืองบน ก่อนแล้ว |
| คราวไกลแสนชั่วผอม |
ผายกว้าง |
| ขุนพลพร้อมหาญพาย |
อ้ายคว่าง |
| จักจากม้างเมือฟ้า |
สั่งสู ฯ |
| ๔๘๖๏ ต่างๆเนื้อเอื้อยมุ่ง |
อามกาน อยู่เยอ |
| ชะบุคีงงามแข่งเขียน |
ขาวแจ้ง |
| ขุนเญียผู้คนหาญ |
อ้ายผ่อง |
| สองต่างแล้งฮามหน้า |
ส่วนกระสัน ฯ |
| ๔๘๗๏ กาก่องก้านแกมกิ่ง |
บัวทอง พี่เอย |
| ทุกวันตูใคร่หุม |
เห็นหน้า |
| แองคอนพร้อมสองขา |
เพ็งเกื่อน |
| ผิว่า เมือฮอดล้ำเมืองฟ้า |
ไป่ลืม ฯ |
| ๔๘๘๏ ค้ายเพื่อนพ้องพร้อมหมู่ |
สาวสนม |
| ออระทึมเหมือยหมอกนาย |
นงข้อน |
| เทื่อนี้ มาสมแล้วจักมาย |
เมือก่อน |
| ฮักฮีบฮ้อนโลมแล้ว |
เล่าลา ฯ |
| ๔๘๙๏ ฮ่อนๆฮ้อนฮมโศก |
โศโก |
| ยินคำเคืองคั่งแด |
ดาลข้อง |
| เมือเยอ สาโรเจ้าควางกาง |
ล้านมาศ |
| จักจากน้องเมือหน้า |
สั่งศรี ฯ |
| ๔๙๐๏ พร้อมพรากเมี้ยนเมือสู่ |
ควางบน |
| ตูก็ มีคำอันอ่าวเถิง |
แถมฮ้อน |
| สาผลเจ้าทังหลาย |
ลาเลิก |
| ขอนโศกไว้วางน้อง |
อยู่พลอย แลนา ฯ |
| ๔๙๑๏ ฟ้าเบิกเจ้าล้านชั่ง |
กือทอง |
| ทังลมออนอ่อนเมือ |
เมืองพร้อม |
| อย่าได้ ลืมคองเว้นวางหลัง |
ปละไปล่ |
| หมอมหม่อหม้อมฮมฮ้อน |
เฮ่งเคือง ฯ |
| ๔๙๒๏ เทื่อนี้ บาปไล่ต้อนเคราะห์หีบ |
เหงบุญ |
| เมือเมืองบนอย่าลืม |
ตูข้อย |
| เมื่อนั้น ลมออนเจ้าขุนแถน |
ม้าปีก |
| ปุนแผ่ถ้อยแถลงต้าน |
ตอบสาว ฯ |
| ๔๙๓๏ ถ้าว่า ใผหลีกถ้อยสัจจะจาก |
วาจา |
| เวรทำสะหาวหล่าสูญ |
เสียม้าง |
| นอนในพื้นสาสินธุ์ |
แสนค่ำ |
| เปนแม่ฮ้างเถิงเถ้า |
ท่านหยัน ว่าเนอ ฯ |
| ๔๙๔๏ เฮาจัก ต้านฮ่ำไว้ให้ถี่ |
แถมวอน |
| เปนคองอันจื่อจิง |
จำหมั้น |
| ออระชอนพร้อมสาวศรี |
ต้านตอบ |
| ตูก็ คึดชู่ชั้นฮมฮ้อน |
อยู่กระสัน ฯ |
| ๔๙๕๏ เคียดที่ เขาขอบขั้นเปนเขื่อน |
ขนงทวาร |
| ทุกวันสาวใคร่หุม |
เห็นหน้า |
| สังว่า มาวางไว้การเสีย |
ให้ห่าง สันนี้ |
| ขอแก่ เทวราชเจ้าจอมฟ้า |
อี่ดู แด่เนอ ฯ |
| ๔๙๖๏ เทื่อนี้ ตกหว่างฮ้างฮามฮูป |
โทเร |
| ครันว่า วางตูเสียอย่าเหงา |
ยินเศร้า |
| แหนงว่า เอโกเมี้ยนมรณา |
เนียระนาด |
| ผู้ที่เหง้าแถนฟ้า |
ค่อยเมือ ก่อนเถิ้น ฯ |
| ๔๙๗๏ อย่าได้ ลืมทาสข้อยฝูงหม่อน |
ทาสี แด่เนอ |
| ก็หาก เหลือคองคึดชู่วัน |
แวนหม้อม |
| แต่นั้น ภูมีเจ้าสวนตาล |
แล้วเลิก |
| ประดับหมู่ช้างงาค้อม |
เครื่องคำ ฯ |
| ๔๙๘๏ ต้านเบิกข้อแขสั่ง |
ชาวนาง |
| ลำลำมือลูบทรวง |
โทมฮ้อง |
| เขาก็ วางคีงล้มเลียนกอง |
ไห้หอด |
| พระพี่น้องลาพร้อม |
พร่ำเมือ ฯ |
| ๔๙๙๏ เขาก็ คึดจอดเจ้าล้านกาบ |
คำหวา |
| เฮืองๆสูรย์ส่องดอย |
ดูแจ้ง |
| เทื่อนี้ มาฮามฮ้างโดยดาย |
ดูเปล่า |
| ก็เพื่อ ภูวนาถท้าวเนาแล้ง |
ต่างสถาน ฯ |
| ๕๐๐๏ ละข่วงกว้างแปนเปล่า |
หลายหลึม |
| โสมคราญ เมือเมืองบนจากตู |
ฝูงข้อย |
| ออระทึมฟ้าบดบน |
ลมล่วง |
| เมื่อนั้น เจ้าติ่วสร้อยแถนฟ้า |
เลิกมวล ฯ |
