| ๓๐๑๏ ได้ว่า ข้ามย่านฟ้ามาม่วน |
เมืองเพียง |
| ขอแก่ บุญเฮืองคึดอี่ดู |
ฝูงข้อย |
| ดีแก่ ลมพานไม้สวนเกียง |
หนาวหน่วง |
| สาวถ่าวได้โดยฮ้อย |
อยู่เหงา ฯ |
| ๓๐๒๏ สงัดเน่งแท้เทิงข่วง |
ฮมกระสัน |
| โอยๆอดลวดสะเจา |
ใจม้าง |
| มือผันผ้าผืนแครง |
ครางฮุ่ย |
| เยาวะราช เจ้าติ่วช้างเลยเล่า |
ลักหัว ฯ |
| ๓๐๓๏ ทำทู่ยเนื้อท้าวฮุ่ง |
เฮียงเฮียม |
| ผะนัวเหมือยหมอกฮวาย |
ลงเค้า |
| เฮาก็ ยังเจียมถ้อยกลัวเกรง |
ต้านปาก |
| เมื่อนั้น ผู่แห่งเหง้าสองท้าว |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๓๐๔๏ ขอแก่ บุญมากเจ้าบนบอก |
พระแขไข |
| ดีแก่ ฮองๆเดือนส่องงาม |
เงาซ้าย |
| เฮาก็ ดูแนนน้องทังสอง |
เสมอภาค กันแล้ว |
| ท่อว่า แนนเพื่อนพุ้นทังค้าย |
ต่างสวน ฯ |
| ๓๐๕๏ กกอยู่พุ้นปลายหาก |
เชยชอน |
| ออระควรใบฮ่วมกัน |
เฝือฝั้น |
| ยังเล่า เห็นแนนเบื้องอุดร |
นคเรศ |
| เหมือนจัก ได้ฝ่ายก้ำภายนั้น |
ตื่มมา ฯ |
| ๓๐๖๏ สาเรศง้อมงามเงื่อน |
อินทร์กรอง |
| เยียวท่อ ฮามราชาอยู่ไกล |
กลอยกลั้น |
| พอประมาณด้ามสองปี |
ปุนคอบ กันแล้ว |
| เมี้ยนท่อนั้นเมือฟ้า |
จิ่งเสถียร ฯ |
| ๓๐๗๏ เมื่อนั้น ง้อมขอบข้อขานเที่ยว |
ทูลถวาย |
| เวโรเบียนบาปใด |
ดลข้อง |
| เปนคนฮ้างฮมกัน |
กลั้นโศก |
| ดูดั่ง แนนเพื่อนพ้องภายพุ้น |
หากเหลือ ฯ |
| ๓๐๘๏ ลุโชคล้นๆลาภ |
ลืมหลัง บ่ฮู้ |
| ภายเชียงเครือส่วนเหย |
หมองหม้อม |
| ฮอยที่ กัมมังแล้วกัมมา |
เวียนคอบ |
| น้องท่านผู้คีงค้อม |
หากขวาง ฯ |
| ๓๐๙๏ เหมือนจัก ข้ามขอบฟ้าเดินดุ่ง |
โดยดอม พระเอย |
| เปนคนผางเผิดอัน |
อายหน้า |
| รือจัก ลอนเนาให้ไทชอม |
ชี้ง่อน ได้นั้น |
| เปนดั่ง ไซใส่น้ำหลังหล้า |
บ่หมาน ฯ |
| ๓๑๐๏ ยามเมื่อ ได้ท่อนท้าวล้านท่อ |
ภายหลัง |
| เปนคนสะเทินอยู่ไกล |
การชู้ |
| เวรังแล้วเวรา |
ถ้วนบาป |
| พายพี่พี้ภายพุ้น |
หากเหลือ นั้นดาย ฯ |
| ๓๑๑๏ เจ้ามาศฟ้าล้านกาบ |
คำหวา |
| ยินคราญเคืองเล่าแถม |
เถิงถ้อย |
| ขอพรห้ามเก็งญา |
ยอมโทษ ปางนี้ |
| น้องท่าน เจ้าติ่วสร้อยเหมือนไป่ |
ละเฮา ว่าอัน ฯ |
| ๓๑๒๏ ชื่อว่าแสนโกฎิแก้วนางนาถ |
นักสนม ก็ดี |
| พอแต่ หายบันเทาที่ใจ |
จงอ้าง |
| ดูแนนน้องยังสม |
สวรรค์มิ่ง |
| แนนเพื่อนบ้างหลายแท้ |
โทษมี ฯ |
| ๓๑๓๏ ดูกิ่งไม้พุ้นต่ำ |
เฮาสูง |
| ผงธุลีเลยห่อนกลาย |
เปนน้ำ |
| ดีแก่ ยูงสูนฮ้องเสียงวอน |
ในเถื่อน |
| เอื้อยมู่งซ้ำแถมถ้อย |
กล่าวกลอน ฯ |
| ๓๑๔๏ ขอข่ำเบื้องแนนเพื่อน |
ยอเฮา พระเอย |
| ออระชอน เสียงเทพาเล่าแหน |
คำต้าน |
| ตูจัก เอาแนนน้องทังสอง |
ฮักยิ่ง |
| แนนเพื่อนไว้แวนถ้าน |
ต่ำตอย ฯ |
| ๓๑๕๏ ปองมิ่งน้องให้อยู่ |
สวนสูง |
| สองลำพลอยยิ่งไกล |
ไทอ้าง |
| ภายลุนพุ้นหลายเหลือ |
หลึมอ่อน |
| เมื่อนั้น ง้อมม่วนผู้ธรรม์อ้าง |
สว่างกระสัน ฯ |
| ๓๑๖๏ หมักหม่อนเนื้อท้าวฮุ่ง |
เฮียงนาง |
| โพยภัยสันสิ่งใด |
ดูเผี้ยน |
| ขอแก่ บุญขวางไท้ทรงเมือง |
หลิ้นม่วน |
| ทุกที่เที้ยนยินพร้อม |
ขึ่นบาน ฯ |
| ๓๑๗๏ ทะล่วนพร้อมฝูงถ่าว |
สาวสนม |
| วิญญาณจงจอดทวน |
ทางชู้ |
| อาฮมดิ้นดวงแด |
ดั้นเดี่ยว |
| ภายยี่ผู้ใจแจ้ง |
บ่าวบา ฯ |
| ๓๑๘๏ (จิตเกี่ยวแก้วนางนาถ |
นักสนม |
| ตาไชชอนเสียดสาว |
ประสงค์ชู้) |
| หนัวหนัวหลิ้นซอนมือ |
ลักลอบ |
| จาอิ่นอ้อยเสียงจ้อย |
กล่าววอน ฯ |
| ๓๑๙๏ ไปเปี่ยวหลิ้นมือลอบ |
ลักบาย ก็มี |
| หนัวๆจาม่วนหู |
คีค้อย |
| โอยๆโอ้โออาย |
อกสั่น |
| สนุกอยู่พร้อมเขาข้อย |
เพิ่งบุญ ฯ |
| ๓๒๐๏ ผ่อเห็น ทักทั่นฟ้าซ้องช่อ |
เขียวนิล พุ้นเยอ |
| ปุนคำควรค่อยจา |
จงต้าน |
| วินๆแล้ววอนๆ |
ชาวแขก |
| ชาวแขกพร้อมชาวบ้าน |
ชื่นบาน ฯ |
| ๓๒๑๏ แฮกฮ่วมชู้ฮักเฮ่ง |
มีมาย |
| คำสงสารเล่าสาน |
สานม้าง |
| นักๆโอ้โอยอาย |
กลั้นสวาท |
| บางพ่อง หน้าต่อหน่าโลมล้าง |
ลูบบาย ฯ |
| ๓๒๒๏ บางพ่อง ยังหยาดน้ำสัจจะเที่ยง |
วาจา |
| คำสงสารหมื่นหมาย |
หมายหมั้น |
| เทื่อนี้ โทเรฮ้างโทรา |
ฮามขวบ ก็ดี |
| อันที่ชั้นใจน้อย |
อย่ามาย ฯ |
| ๓๒๓๏ ขอจวบเจ้าๆจวบ |
จงฮัก |
| เสนหาหาฮอดกระหาย |
หูยแห้ม |
| นักๆกลั้นกลอยกลม |
กวนกอด |
| แก้มก่ายแก้มโลมลิ้น |
แลกสลา ฯ |
| ๓๒๔๏ หอดๆหน้าๆต่อ |
ตาตาม |
| เมื่อนั้น เก็งญายินชื่นโดย |
ดอมข้า |
| ฮมๆเค้าในมะฮาม |
ล้นข่วง |
| ชาวลุ่มพร้อมชาวฟ้า |
พร่ำสวรรค์ ฯ |
| ๓๒๕๏ เสียงปี่ก้องลมล่วง |
เวหา |
| คอนๆนันนอกใน |
ดังก้อง |
| แต่นั้น นงเมืองเจ้าคำหวา |
ต้านตอบ |
| ชมชื่นหน้าขาวแจ้ง |
จิ่งแถลง ฯ |
| (โคลงมหาสินธุมาลี) ๓๒๖๏ ดอกนึ่งบานก่อนไม้ |
ทังหลาย |
| ปนดอกเอามาทวาย |
ฮ่มกั้ง |
| ดวงนึ่งเมื่อลมผาย |
ผันหมอก |
| บินสู่แดนฟ้าตั้ง |
ต่อพุ้น พายสาย ฯ |
| ๓๒๗๏ ดอกนึ่งเต็มด่านด้าว |
ตีนผา |
| ถ่องนึ่งปันเอามา |
เสียบให้ |
| ดวงนึ่งเปนกลางนา |
เฮฮ่อน |
| ดวงดาษดวงละไล้ |
ก็ใช่ไม้สาผล ฯ |
| ๓๒๘๏ ดอกนึ่งเหาะหอบเต้น |
ลีลา |
| เอาแทบเทียมทรงทวาย |
ทัดเนื้อ |
| ดวงนึ่งมีวรรณพรายๆ |
เฮื่องเฮื่อ |
| จักว่าผ้าฮู้ว่าเสื้อ |
สิ่งนั้นคนิงดู ฯ |
| ๓๒๙๏ ดอกนึ่งสาวบ่าวค้าน |
สงสัย |
| ต้นบ่สูงพอไค |
แค่หน้า |
| ดวงนึ่งเมื่อลมไกว |
ฮสฮ่วง |
| ลุกทั่วดินแดนฟ้า |
ท่วยไท้ ถือวี ฯ |
| ๓๓๐๏ เมื่อนั้น ภูธรนงนาถน้อย |
นาคอง |
| ฮับพากย์คำสายสนอง |
ชื่นช้อย |
| พวงภักตร์ดั่งผิวทอง |
พวงพี่ |
| ยินดั่งดวงหิ่งห้อย |
ดั่งนั้น ทวายเหิน ฯ |
| ๓๓๑๏ ดอกนึ่งฮ่อนฮ่อนฮ้อน |
เฮฮน |
| บ่แม่นขอพญาบน |
เล่าแก้ |
| นานาต่างภายหน |
หายาก พระเอย |
| จักกล่าวคำจิงแท้ |
ฝากน้อง พาที ฯ |
| ๓๓๒๏ ดอกนึ่งเสียงปี่ก้อง |
เวหน |
| ดังทั่วพรหมสากล |
แหล่งหล้า |
| ดวงนึ่งฮสสุคนธ์ |
ฮ่วงเฮ้า |
| นางอมรเจ้าฟ้า |
อยู่เฝ้าแฝงโพย ฯ |
| ๓๓๓๏ ดอกนึ่งมีนึ่งแล้ว |
หาสอง |
| เมียมิ่งทำใจหมอง |
เคียดค้อย |
| ดวงนึ่งจักปุนปอง |
เอาก็ยาก |
| ละแผ่นพื้นแครงซ้อย |
ห่างไว้วอนกระสัน ฯ |
| ๓๓๔๏ ดอกนึ่งลงน้ำแกว่ง |
ไกวงวง |
| ปลาฟั่งเฟือนทังปวง |
ลอบลี้ |
| คุชสารบ้าโบยงวง |
ไกวแกว่ง |
| ดอกอันใดอันนี้ |
นาถไท้ชี้ทูลถวาย ฯ |
| ๓๓๕๏ ดอกนึ่งต้านไว้ว่า |
แนแพง |
| เอาใส่ดอมโฮยแกง |
ข้อยเข้า |
| ดอกนึ่งไปแสวง |
หาคู่ |
| งามบ่มีฮู้เศร้า |
ตราบต่อเท้าพันวัสสา ฯ |
| (วิชชุมาลี) ๓๓๖๏ เมื่อนั้น ชะพู่เนื้อน้อยนาถ |
นงศรี |
| ปุนคำควรค่อยจา |
จงต้าน |
| ลอนจัก พาทีแท้ทรงกลัว |
เยื้อนยาก |
| ผิดถืกต้องแพงล้าน |
หมั่นเติน แต่เถิ้น ฯ |
| (มหาสินธุมาลี) ๓๓๗๏ ดอกนึ่งฟ้าสนั่นก้อง |
เวหา |
| ดอกนึ่งสถานเก็งญา |
ยอดไท้ |
| ดอกนึ่งซอมแซมหญา |
หลายกาบ |
| ดวงดาดดวงละไล้ |
ลูบไล้ลืมวาง ฯ |
| ๓๓๘๏ ดอกนึ่งฮวงสุ่มเพี้ยง |
เพลิงฮัก |
| ดวงนึ่งเพียงสารชัก |
แนบน้าว |
| ดวงนึ่งเหลือใจฝัก |
แฝงคู่ |
| นางบ่มีเฮือนย้าว |
มิ่งเมี้ยน มระณัง ฯ |
| ๓๓๙๏ เมื่อนั้น ภูวนาถท้าวผู่ผ่าน |
สวนตาล |
| พาทีกลอยกล่าวหมาย |
แหนอ้าง ฯ |
| ๓๔๐๏ สิ่งนึ่งนั้นพันดอก |
สามดวง |
| เซ็งฮอดพรหมแดนสวาง |
สี่หน้า |
| ดอกนึ่งเปนงางวง |
หายาก |
| จักว่าอันใดเจ้าข้า |
ก็ใช่เชื้อเมธา ฯ |
| ๓๔๑๏ ดอกนึ่งหว้ายน้ำบ่ |
หาเฮือ |
| ทังพวกพลหลายเหลือ |
แห่พร้อม |
| ดอกนึ่งต้นซ้าเครือ |
แคมเถื่อน |
| มีลูกงามอ้อมส้อม |
เครื่องพ้อม พายสาย ฯ |
| ๓๔๒๏ ดอกนึ่งได้สะง้าจิ่ง |
บนบาน |
| บ่หมายแหนสงสาร |
ท่านอ้าง |
| ดวงนึ่งเมื่อลมพาน |
พัดกิ่ง |
| เปนฮูปลอยลงล้าง |
เผ่าท้าวรามเกียรติ์ ฯ |
| ๓๔๓๏ ดอกนึ่งผิวอ่อนเพี้ยง |
จำปา |
| ปองมิ่งแนนราชา |
ใหม่หน้า |
| ดอกนึ่งจักหา หา |
ยังยาก |
| มีแท้ในเมืองฟ้า |
บ่อาจได้ดูไกล ฯ |
| ๓๔๔๏ โสมสันศรีหนุ่มน้อย |
เชียงเครือ |
| ฮับพากย์คำแฝงเฝือ |
ฝ่ายน้อง |
| ฮักเอยอย่าลอนเมือ |
มาเที่ยวพระเอย |
| จักกล่าวกลอนถวายถ้อง |
แห่งน้องคนิงดู ฯ |
| ๓๔๕๏ ที่ๆมหาโพธิแจ้ง |
จริยา |
| สิ่งนึ่งใครๆหา |
แหล่งหล้า |
| ทุมภรอยู่เหิงมา |
พันขวบ |
| สามดอกบานแวนช้า |
บ่ได้โดยคนิง ฯ |
| ๓๔๖๏ ดอกนึ่งงาฮีบไฮ้ |
มีงวง |
| ปุนนาคลอยวังหลวง |
สู่น้ำ |
| ช้ามีท่อมีดวง |
ดายดอก |
| ดอกนึ่งแคๆค้ำ |
สวางเมี้ยนเมานอน ฯ |
| ๓๔๗๏ ดอกนึ่งเกลี้ยงกล่อมเกลี้ยง |
ลมไกว |
| ดวงนึ่งคู่คำไฮ |
จากไฮ้ |
| ดอกนึ่งยอแยไถน |
ปองมิ่ง |
| จักถึกคำจอมไท้ |
ข้าน้อยทูลถวาย ฯ |
| ๓๔๘๏ ดอกนึ่งฮว่านๆฟ้า |
ดังหนัก |
| เปนกาวพลายสายจัก |
จื่อถ้อย |
| ดอกนึ่งชู้ชมฮัก |
บานค่ำ |
| เสียสิ่งสินแครงซ้อย |
ท่านได้ดอมมัน ฯ |
| ๓๔๙๏ ดอกนึ่งเปนส่ำด้าว |
ดารา |
| ดวงบ่เห็นหอมมา |
ฮ่วงเฮ้า |
| ดอกนึ่งเปนจอมผา |
ทันง่อน |
| ดอกสิ่งใดนั้นเจ้า |
ฮ่อนผ้าย เวหา ฯ |
| ๓๕๐๏ ดอกนึ่งหอมอ่อนเพี้ยง |
ในทรวง |
| แดเดือดแดแดดวง |
เดื่อดั้ง |
| ดอกนึ่งย่อมเปนพวง |
สะมาด |
| ใครอาจลงลอยฮั้ง |
จึ่งได้เชยชม ฯ |
| ๓๕๑๏ ดอกนึ่งเปนชาติเชื้อ |
ในหนอง |
| ทัดบ่เปนลอนกอง |
เกี่ยวก้าน |
| ดอกนึ่งคือวันทอง |
ทังแท่ง |
| ทาดดวงมีในบ้าน |
นึ่งนั้นลือสาย ฯ |
| ๓๕๒๏ ข้าน้อยจิ่ง |
สอนเฮียน |
| ผิดถึกใดอย่าเตียน |
บ้างแด่ |
| ดวงใดไป่แวนเสถียร |
ฮีฮ่ำเฮียมเอย |
| ถวายแห่งจอมเจ้าช้าง |
จงค่อยขอฟัง ฯ |
| ๓๕๓๏ นงศรีสาโรจเจ้า |
สวนตาล |
| ฮับพากย์นางนงคราญ |
ชื่นช้อย |
| จำปีอยู่เหิงนาน |
พันขวบ |
| แฮงลักแวนต้นน้อย |
กว่าไม้ทังหลาย ฯ |
| ๑๓๕๔๏ ดวงนึ่งผิวหลากแหล้ |
เอ็งชัญ |
| ดอกนึ่งกลางแก่งผัน |
ป่าสั้น |
| ดอกนึ่งเก็งญาธรรม์ |
ทูลเกศ |
| ลอนคึดในแต่หั้น |
แห่งน้อง นงปราง ฯ |
| ๓๕๕๏ ดูเดิกดาวดาษฟ้า |
ละแดนแพง |
| แพงพร้อมพายๆหน |
แล่งหล้า |
| บ่าวสาวสนกันเฮ |
ฮ่ำไห้ |
| โทเรศได้ชอนผ้า |
กล่อมกลิ้งกามะนี ฯ |
| ๓๕๖๏ เหนียๆน่ำๆน้าว |
คอชม ก็มี |
| ซับๆซิ่งๆจับ |
คอจูบ ก็มี |
| ฮ่อนๆพระพับองค์อ่อน |
ในมโน |
| นักขัตตะรืกฮู้ถองแจ้ง |
จิ่งมโน ฯ |
| (กลอนอ่านวิชชุมาลี) ๓๕๗๏ เมื่อนั้น ภูวนาถท้าวผู้ผ่าน |
ควงสวรรค์ |
| ปุนคำควรค่อยแหน |
สองน้อง |
| เฮาก็ มางันหลิ้นลวงสาว |
สู่บ่าว |
| ค้ายเพื่อนพ้องพันพร้อม |
พร่ำหลาย ฯ |
| ๓๕๘๏ จักกล่าวให้ชอบชั่ง |
แนนสม ชอบแล้ว |
| หมอโหรทวายบอกมา |
มวลพร้อม |
| ฮมฮมสร้อยสาวสม |
สู่บ่าว |
| เยาวราชผู้คิงค้อม |
คู่เคียง ฯ |
| ๓๕๙๏ ค่าวๆหน้าเอื้อยมู่ง |
อามกาน |
| ปุนเทียนทองใส่ใน |
ขันเข้ม |
| ฮองๆเหลื้อมพานสลา |
ใสมาศ |
| ประดับดอกไม้เลียนเล้ม |
เลือกมา ฯ |
| ๓๖๐๏ โสมสะอาดท้าวทังสี่ |
ทรงสถาน |
| เขาก็ ดายอยคำใส่สม |
ผางแก้ว |
| ยอสองไท้นงคราญ |
ขึ้นนั่ง |
| สินบ่แคล้วซงซ้าย |
ท่อใย ฯ |
| ๓๖๑๏ ญั่งๆหน้าหมอเสี่ยง |
โหรทวาย |
| สมภารใผไป่พอ |
เพิงเพี้ยง |
| ทังหลายพร้อมสาธุการ |
ล้นข่วง |
| ญ่องๆเนื้อผิวเกลี้ยง |
ส่องศรี ฯ |
| ๓๖๒๏ แนนเพื่อนพุ้นยังล่วง |
มาสวาน |
| ทังเทพีลูกลุง |
อามอั้ว |
| สะพั่งหน้าพญาหลวง |
ท้าวกว่า |
| นางอู่แก้วคีงดั้ว |
ดั่งเขียน ฯ |
| ๓๖๓๏ เจ้าว่าให้ลองชั่ง |
ดูบุญ |
| เขาก็ เฮียงยอยยอใส่ผาง |
ยอขึ้น |
| ปุนประมาณด้วยหนักเบา |
ปุนถ่อง |
| ฮอยที่ น้องจักได้ผ่านพื้นทังค้าย |
นั่งปอง ฯ |
| ๓๖๔๏ เมื่อนั้น ญ่องๆหน้าง้อมม่วน |
ยินสงวน |
| เขาจิ่ง ยอผางทองถ่ายยอย |
มาตั้ง |
| สะพั่งพร้อมหาญพาย |
อ้ายคว่าง |
| เพ็งเกื่อนดั้งคอนซ้อย |
ผ่องเพ็ง ฯ |
| ๓๖๕๏ แหนฮ่างถ้อยแถวถี่ |
แถมวอน |
| ภายเก็งญายอดนาง |
นงหน้า |
| สะลอนพร้อมอามกาน |
เอื้อยมุ่ง |
| โสมหนุ่มหน้าสาวใช้ |
ชู่คน ฯ |
| ๓๖๖๏ พู่งๆไหว้วอนฮอด |
ฮักษา |
| ชาวบนหมอหมู่ควร |
เคยฮู้ |
| เขาก็ ดาแนนพร้อมทังหลาย |
แล้วชั่ง |
| อ้ายคว่างผู้ธรรม์อ้าง |
ก่อนพล ฯ |
| ๓๖๗๏ ญั่งๆเหลื้อมดาวเฮื่อ |
เฮืองบน พุ้นเยอ |
| ญนๆยอใส่ผาง |
ผายขึ้น |
| ยังชวนเบื้องอามกาน |
ดูเหยี่ยง |
| เหมือนจัก ได้ก่งพื้นตางท้าว |
ที่ไกล ฯ |
| ๓๖๘๏ หมักหม่อนหน้านงหนุ่ม |
สอนลอน |
| ฮอยที่ เจียมนางพรายต่างไท |
เปนเหง้า |
| เมื่อนั้น อ้ายคว่างคุ้มยินวอน |
แวนมาก |
| กระสันเดือดฮ้อนฮมเฮ้า |
บ่บาน ฯ |
| ๓๖๙๏ ลอนว่า เยื้อนยากต้านเตินท่าน |
ทังตอม |
| แต่นั้น หาญพายเลยเล่าตาม |
เติมน้อง |
| ฮอมแนนขึ้นผางทอง |
แล้วชั่ง |
| เปนหน่วยพ้องภายซ้าย |
ย่อมพัน ฯ |
| ๓๗๐๏ หญั่งๆหน้าเอื้อยมุ่ง |
ยินตอม |
| สงสารสังแห่งชาย |
ลวงลิ้น |
| ดูดั่ง ผิวผอมเข้าผางพี |
พอเน่ง |
| คอนเล่าต้านใยถ้อย |
ซว่าหัว ฯ |
| ๓๗๑๏ เถ้าจ่าซ้อนเฮวเฮ่ง |
ไปตาม |
| แนนบัวทองห่างชาย |
ชวานน้อย |
| ฮมๆพร้อมสาวฮาม |
ใช้ชว่าง |
| ข้าอ่อน เจ้าติ่วสร้อยผางถ้วน |
ท่อลุง แท้รือ ฯ |
| ๓๗๒๏ สว่าๆฮ้องคับข่วง |
ตีอก |
| เขาก็ ทวนคำลุงกล่าวสวาน |
ไสเถ้า |
| ชื่อว่า เฮาทุกข์จ้ำเกลือกิน |
การยาก ก็ดี |
| แนนอย่าได้เปนเหง้า |
เพื่อนหยัน ฯ |
| ๓๗๓๏ คอนก็ ฮับพากย์ถ้อยกลอยกล่าว |
ใสใย |
| คนิงอันใดก็หากเปน |
อันนั้น |
| บาไทแย้มยินสงวน |
สนุกมาก |
| ผู่แก่นชั้นสองเจ้า |
ที่ยำ ฯ |
| ๓๗๔๏ เมี้ยนปากแล้วเลยอยู่ |
เสด็จการ |
| นำขุนยอใส่ยอย |
ยอขึ้น |
| หมอทวายพร้อมหวนเห็น |
แล้วกล่าว |
| เหมือนจัก ได้ก่งพื้นตางท้าว |
ที่ไกล ฯ |
| ๓๗๕๏ เหน้าหนุ่มเนื้อนงถ่าว |
ชาวปะกัน |
| ก็ย่อม ฮมอาลัยลูกเมีย |
ภายบ้าน |
| เลยเล่า ยอแนนผู้ธรรม์ยำ |
อ้ายผ่อง |
| ยังจัก ได้อยู่บ้านปุนเฝ้า |
ฝ่ายหลัง ฯ |
| ๓๗๖๏ ได้ท่อนท้าวพุ้นเล่า |
คืนมา ชอบดาย |
| สินทองทังเครื่องดี |
ดูพร้อม |
| แองคอนขึ้นผางทอง |
แล้วชั่ง |
| ลินลั่นค้อมเบาน้อย |
หน่วยพัน ฯ |
| ๓๗๗๏ ดูดั่งเบื้องสาวหาก |
แวนเบา |
| สงสารสังแต่ปุน |
เปนชู้ |
| เฮาบ่ วางเฮือนฮ้างฮามหลัง |
เสียง่าย |
| สองหากฮู้ไปแล้ว |
ห่อนมาย เมื่อใด ฯ |
| ๓๗๘๏ เกลี้ยงแต่ลิ้นล่ายปาก |
โมโห |
| สงสารสังแห่งชาย |
เพิงเว้น |
| แหนงจัก เอโกเมี้ยนตายเสีย |
ลางสว่าง |
| เมื่อนั้น คอนกล่าวถ้อยสายเส้น |
เล่ามา ฯ |
| ๓๗๙๏ แหนฮ่างไห้ฮู้ที่ |
ฮมฮัก นั้นเนอ |
| คนิง โสมสันดั่งจักเท |
ทรวงข้อง |
| รือจัก ลอนลักดั้งใจไป |
เปนท่าน นั้นเด |
| เบื้องฝ่ายพ้องภายพุ้น |
อย่าจา ฯ |
| ๓๘๐๏ ท้าวฮุ่ง ผู่ที่เหง้าได้ผ่าน |
สามเมือง ก็ดี |
| เก็งญายังที่เฮา |
เปนเจ้า |
| เมืองๆเหลื้อมพะกายกอง |
แจ้งสว่าง |
| ขายี่ผู้ธรรม์เหง้า |
อ่อนชาย ฯ |
| ๓๘๑๏ แหนฮ่างแล้วเลยชั่ง |
แนนตาม |
| ภายขวาหนักแสล่งพอ |
พันฮ้อย |
| เหมือนจัก ฮามฮักฮ้างฮามเมีย |
มัวเพื่อน |
| ข้าท่าน เจ้าติ่วสร้อยสางถ้วน |
ซู่คน ฯ |
| ๓๘๒๏ แล้วชั่งท้าวอ้ายเกื่อน |
คนเซ็ง |
| ปลายมันดนดุ่งปุน |
ไปหน้า |
| เลยยอน้องขุนเพ็ง |
ขึ้นสืบ |
| ฮื่นๆพร้อมชาวฟ้า |
ชั่งแนน ฯ |
| ๓๘๓๏ ฝูงนี้ เปนหืบพร้อมอ้ายคว่าง |
ขุนคอน |
| ฮอยจัก มีเงินแสนสิ่งสิน |
ภายหน้า |
| เมื่อนั้น ภูธรเจ้าจอมหัว |
ไห้กล่าว |
| เตินแต่งเจ้าชาวฟ้า |
ชั่งเปือง ฯ |
| ๓๘๔๏ แนนบ่าวขึ้นผางชั่ง |
ภายขวา |
| เมืองๆจันทร์ส่องงาม |
เงาซ้าย |
| แนนสาวเมี้ยนดาดี |
แล้วชั่ง |
| พลพวกพร้อมทังค้าย |
ชื่นชม ฯ |
| ๓๘๕๏ ญั่งๆหน้าหมอสว่าย |
โหรทวาย |
| สมภารหนักพ่องเบา |
บางบ้าง |
| ญิงชายแท้ทางมี |
ในโลก |
| ลางพ่องฮ้างลางหม้าย |
อยู่สะเทิน ฯ |
| ๓๘๖๏ ลางพ่อง ลุโชคฝั้นเฝือกล่อม |
พะไมมิต ก็มี |
| ฮมๆเตินแต่งดี |
ดาเมี้ยน |
| บาไทท้าวสวนตาล |
ต้านตอบ |
| ทุกที่เที้ยนชมพร้อม |
พร่ำมวล ฯ |
| ๓๘๗๏ เฮาจากหนี้เมือสู่ |
ผาบุญ ชอบแล้ว |
| เยียวจวนยามฮุ่งสวาย |
แสงฮ้อน |
| สองขุนพร้อมสองนาง |
นงถ่าว |
| ผาใหญ่ก้อนหินล้าน |
ลุ่มมัน ฯ |
| ๓๘๘๏ ค่าวค่าวขึ้นเถิงที่ |
จอมสูง |
| คอยไกลหันชู่เมือง |
ไทท้าว |
| ภายลุงอั้วอามคาย |
ขึ้นแข่ง |
| ทุกที่ด้าวนางเหน้า |
หนุ่มพะกัน ฯ |
| ๓๘๙๏ บ่ฮอดด้ามได้แพ่ง |
ซาววา |
| เขาก็ เอากันคืนเคียดเค็ม |
ขมค้อย |
| เฮานี้ ลอนมาแท้เสียแฮง |
ฮามเปล่า |
| อันที่เทียมท่าน เจ้าติ่วสร้อยเห็นหั้น |
หากมี ฯ |
| ๓๙๐๏ เฮาเล่าถ้าหนแห่ง |
กองตอม ก่อนถ้อน |
| สามทียังเล่าเปน |
สันนี้ |
| รือจัก ซอมดูได้แหนงตาย |
ลางสว่าง |
| บ่ฮู้ กี่ส่ำเหน้านางท้าว |
อยู่ตอม ฯ |
| ๒๓๙๑๏ (แล้วพรากเมี้ยนเมือสู่ |
ผาสูง |
| แซวแซวชาวคนแถน |
ม่วนมโน ยินสะอื้น |
| ดากันขึ้นควางดอย |
ดูยาก |
| เต็มไต่ก้อนหินล้าน |
มุ่งเมิล ฯ) |
| ๓๙๒๏ ญาบๆเที้ยนอ้ายคว่าง |
หาญพาย |
| เถิงที่ ผาฮอมฮุนบ่ปุน |
ไปหน้า |
| ทังหลายพร้อมอามกาน |
เอื้อยมุ่ง |
| ยังเล่าช้าแวนถ้าน |
ต่ำบน ฯ |
| ๓๙๓๏ จักดุ่งดั้นๆดุ่ง |
เยียวตก |
| เปนคนสังบาปหนา |
แหนงหน้า |
| จักปกเศร้าโศโก |
แหนงหน่าย |
| ขอแก่ เทวราชเจ้าจอมฟ้า |
ช่อยคูน แด่เนอ ฯ |
| ๓๙๔๏ เบื้องฝ่ายง้อมเยียเกื่อน |
เพ็งผาย |
| เถิงที่ ผาฮอมฮุนฮ่อมชัน |
ซงหั้น |
| บัวนางพร้อมทังหลาย |
ถ้านลุ่ม |
| อ้ายพ่องชั้นคำซ้อย |
ใช่รือ ฯ |
| ๓๙๕๏ นุ่มๆขึ้นค่อมฮอด |
เชียงเยีย |
| พอแต่ เยียวมือเขาคว่างพาย |
แควนหน้า |
| เหนียๆพร้อมขุนคาน |
คลาไคล่ |
| ยศยอดผู้แวนกล้า |
เกื่อนชาย ฯ |
| ๓๙๖๏ ใญ่ใญ่ขึ้นเถิงที่ |
ทันเดียว |
| ฮุนแฮงเขาพรากกลาย |
เมือหน้า |
| เหลียวเห็นไท้ทังสอง |
ทันยอด |
| ฮื่นๆพร้อมชาวฟ้า |
กล่าวสงวน ฯ |
| ๓๙๗๏ เถ้าจ่าซ้อนค่อมฮอด |
ฮิมผา |
| หัวเซซวานซว่างไป |
ดูฮ้าย |
| นางสาวห้ามวอระนา |
ไห้อยู่ |
| ลุงหากซ้ายซงฮ้าย |
ชวาดชรา ฯ |
| ๓๙๘๏ เปนคู่หน้าน้องท่าน |
บัวทอง |
| สมมาเขือท่านเพิง |
ฟังถ้อย |
| จักปองขึ้นเยียวกระหาย |
หิวหอด |
| ยาต่ำค้อยใจถ้า |
ถ่อมดู ฯ |
| ๓๙๙๏ เมื่อนั้น เจ้ายอดฟ้าผู้ผ่าน |
ควงสวรรค์ |
| ชะบุคีงควรลูกแถน |
งามล้วน |
| เลยลวด ยันความต้านเตินพล |
แควนด่วน |
| สาวบ่าวถ้วนเขาขึ้น |
ชู่คน ฯ |
| ๔๐๐๏ ทะล่วนพร้อมฝูงหมู่ |
หมอโหร |
| ญนๆยวงยื่นไฟ |
ดูหน้า |
| ใผผู้ โขนโซนพุ้นยังพลอย |
ภายลุ่ม |
| อันนั้น เถ้าจ่าซ้อนแวนซ้า |
บ่ทัน ฯ |
