รามเกียรติ์ฉบับไทย

ส่วนหนังสือรามเกียรติ์ฉบับไทย คือที่มาแต่งเปนบทกลอนภาษาไทยได้ค้นกันมาแล้ว คงพบอยู่ ๓ ฉบับเท่านั้น กล่าวคือ

๑. ฉบับพระนิพนธ์เจ้ากรุงธนบุรี ซึ่งมีกล่าวถึงในพระราชวิจารณแห่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าอยู่หัว เรื่องความทรงจำของกรมหลวงนรินทรเทวีนั้นแล้ว ตามที่รู้กันอยู่นั้นว่า เจ้ากรุงธนบุรีทรงพระนิพนธ์ขึ้นใหม่ให้ลครหลวงเล่นประชันกับลครของเจ้านครและเข้าใจกันว่าเปนของแปลกอยู่บ้างในสมัยนั้น

๒. ฉบับพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๑ ซึ่งเปนฉบับที่คนเรารู้จักกันดียิ่งกว่าฉบับอื่น เพราะได้พิมพ์แพร่หลายยิ่งกว่าฉบับอื่น พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๑ นี้ สังเกตุได้ว่าพระราชประสงค์คือจะรวบรวมเรื่องรามเกียรติ์ไว้ให้ได้หมด มากกว่าที่จะให้ใช้สำหรับเล่นลคร

๓. ฉบับพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๒ ที่พิมพ์ใหม่ต่อไปนี้ เมื่อใครๆ ได้อ่านแล้ว ก็จะสังเกตุเห็นได้ว่า พระราชประสงค์ทรงแต่งขึ้นสำหรับให้ลครหลวงเล่นโดยแท้ จึ่งทรงเลือกเปนตอนๆ ตามที่จะใช้เปนบทลครได้

ส่วนหนังสือรามเกียรติ์ครั้งกรุงเก่าไม่พบเลยสักฉบับเดียว เพราะฉนั้นต้องสันนิษฐานว่า รามเกียรติ์ที่แต่งเปนบทกลอนพึ่งจะมามีพระนิพนธ์เจ้ากรุงธนบุรีนั้นเปนฉบับแรก