- คำนำกรมศิลปากร
- คำนำ
- ประวัติพระราม
- รามายณฉบับสังสกฤต
- พาลกัณฑ์
- กุศิกวงศ์
- เรื่องพระคงคามหานทีและพระอุมา
- เรื่องท้าวสัครราชและกำเหนิดพระสาคร
- เรื่องกวนน้ำอมฤต
- กำเหนิดพระมารุต
- ตำนานนครวิศาลา (อุชชยินี) และพงษาวดารกษัตร์นครนั้น
- แสดงสาเหตุที่ท้าววิศวามิตรวิวาทกับพระวสิษฐพรหมฤๅษี
- ท้าววิศวามิตรจะเอาชนะพระวสิษฐ
- ท้าววิศวามิตรตั้งความพยายามจะเปนพราหมณ์
- เรื่องท้าวตรีศังกุ
- พระวิศวามิตรไปบุษกร
- เรื่องท้าวอัมพรีษและพราหมณ์ศุนหเศป
- พระวิศวามิตรได้เปนมุนี
- เรื่องพระวิศวามิตรกับนางเมนะกา
- เรื่องพระวิศวามิตรได้เปนมหาฤษี
- เรื่องพระวิศวามิตรกับนางรัมภา
- พระวิศวามิตรได้เปนพรหมฤษีสมปราถนา
- ตำนานรัตนธนูและกำเหนิดนางสีดา
- อโยธยากัณฑ์
- อรัณยกัณฑ์
- กีษกินธากัณฑ์
- สุนทรกัณฑ์
- ยุทธกัณฑ์
- อุตตรกัณฑ์
- ภาคที่ ๑ - แสดงด้วยอสุรพงษ์
- ภาคที่ ๒ - ทศกรรฐเยี่ยมพิภพ
- ภาคที่ ๓ - การสงครามและความประพฤติพาลของทศกรรฐ
- ภาคที่ ๔ - แสดงวานรพงษ์
- ภาคที่ ๕ - แสดงสาเหตุที่บรรดาลให้ทศกรรฐลักสีดา
- ภาคที่ ๖ - ว่าด้วยการส่งกษัตร์ที่มาช่วยงานกลับเมือง
- ภาคที่ ๗ - เนรเทศนางสีดา
- ภาคที่ ๘ - ตำนานเบ็ดเตล็ด
- ภาคที่ ๙ - แสดงพระคุณธรรมแห่งพระราม
- ภาคที่ ๑๐ - ศึกพระศัตรุฆน์ (และนางสีดาประสูตร์พระกุศพระลพ)
- ภาคที่ ๑๑ - พระรามลงโทษศุทร์ผู้กำเริบทำเทียมพราหมณ์ (และเรื่องอื่นๆ)
- ภาคที่ ๑๒ - พิธีอัศวเมธของพระราม และรับสีดาคืนนคร
- ภาคที่ ๑๓ - ศึกพระภรต และจัดตั้งเมืองให้หลานหลวง
- ภาคที่ ๑๔ - เนรเทศพระลักษมณ์ และพระลักษมณ์ไปสวรรค์
- ภาคที่ ๑๕ - พระรามและบริวารขึ้นสวรรค์
- รามายณฉบับฮินดี
- ปุราณะ
- หนังสือเบ็ดเตล็ดเรื่องพระราม
- เรื่องราวของหนุมาน
- เรื่องไมราพณ์
- สรูปความเห็นในเรื่องบ่อเกิด
- รามเกียรติ์ฉบับไทย
- ลครดึกดำบรรพ์
พระวิศวามิตรได้เปนพรหมฤษีสมปราถนา
๑๒. พระวิศวามิตรได้เปนพรหมฤษีสมปราถนา - เมื่อสาบนางรัมภาแล้ว พระวิศวามิตรแปรสถานจากอุตตรเทศไปสู่บุรพเทศ ตั้งความเพียรบำเพ็ญตะบะต่อไปอีก จนในที่สุดทวยเทพเร่าร้อนเหลือทน จึ่งพากันไปทูลพระพรหมา พระพรหมาก็เสด็จลงมายกพระมหาฤษีวิศวามิตรขึ้นเปนพรหมฤษี และตรัสไกล่เกลี่ยให้พระพรหมฤษีวสิษฐผู้เปนบุตรของพระองค์เองนั้นรับรองพระวิศวามิตร พระวสิษฐก็รับรองด้วยยินดี ยอมออกนามพระวิศวามิตรมุนีว่า “พรหมฤษีวิศวามิตร” ฝ่ายพระพรหมฤษีวิศวามิตรเมื่อได้สมปราถนาแล้วเช่นนั้น ก็กระทำการเคารพแด่พระพรหมฤษีวสิษฐผู้มีอายุมากกว่า จึ่งปรองดองกันแต่นั้นมา
ครั้นเมื่อพระสตานนทมุนีแสดงตำนานพระวิศวามิตรจบลง บรรดากษัตร์ก็พากันโสมนัศ นมัสการพระพรหมฤษีวิศวามิตรโดยเคารพอย่างสูงสุด
ครั้นรุ่งขึ้นพระวิศวามิตรจึ่งทูลท้าวชนกว่า ขอให้พระรามและพระลักษมณ์ได้เห็นรัตนธนู ท้าวชนกจึ่งเล่าเรื่องรัตนธนูและเรื่องกำเหนิดนางสีดา ดังต่อไปนี้