- คำนำกรมศิลปากร
- คำนำ
- ประวัติพระราม
- รามายณฉบับสังสกฤต
- พาลกัณฑ์
- กุศิกวงศ์
- เรื่องพระคงคามหานทีและพระอุมา
- เรื่องท้าวสัครราชและกำเหนิดพระสาคร
- เรื่องกวนน้ำอมฤต
- กำเหนิดพระมารุต
- ตำนานนครวิศาลา (อุชชยินี) และพงษาวดารกษัตร์นครนั้น
- แสดงสาเหตุที่ท้าววิศวามิตรวิวาทกับพระวสิษฐพรหมฤๅษี
- ท้าววิศวามิตรจะเอาชนะพระวสิษฐ
- ท้าววิศวามิตรตั้งความพยายามจะเปนพราหมณ์
- เรื่องท้าวตรีศังกุ
- พระวิศวามิตรไปบุษกร
- เรื่องท้าวอัมพรีษและพราหมณ์ศุนหเศป
- พระวิศวามิตรได้เปนมุนี
- เรื่องพระวิศวามิตรกับนางเมนะกา
- เรื่องพระวิศวามิตรได้เปนมหาฤษี
- เรื่องพระวิศวามิตรกับนางรัมภา
- พระวิศวามิตรได้เปนพรหมฤษีสมปราถนา
- ตำนานรัตนธนูและกำเหนิดนางสีดา
- อโยธยากัณฑ์
- อรัณยกัณฑ์
- กีษกินธากัณฑ์
- สุนทรกัณฑ์
- ยุทธกัณฑ์
- อุตตรกัณฑ์
- ภาคที่ ๑ - แสดงด้วยอสุรพงษ์
- ภาคที่ ๒ - ทศกรรฐเยี่ยมพิภพ
- ภาคที่ ๓ - การสงครามและความประพฤติพาลของทศกรรฐ
- ภาคที่ ๔ - แสดงวานรพงษ์
- ภาคที่ ๕ - แสดงสาเหตุที่บรรดาลให้ทศกรรฐลักสีดา
- ภาคที่ ๖ - ว่าด้วยการส่งกษัตร์ที่มาช่วยงานกลับเมือง
- ภาคที่ ๗ - เนรเทศนางสีดา
- ภาคที่ ๘ - ตำนานเบ็ดเตล็ด
- ภาคที่ ๙ - แสดงพระคุณธรรมแห่งพระราม
- ภาคที่ ๑๐ - ศึกพระศัตรุฆน์ (และนางสีดาประสูตร์พระกุศพระลพ)
- ภาคที่ ๑๑ - พระรามลงโทษศุทร์ผู้กำเริบทำเทียมพราหมณ์ (และเรื่องอื่นๆ)
- ภาคที่ ๑๒ - พิธีอัศวเมธของพระราม และรับสีดาคืนนคร
- ภาคที่ ๑๓ - ศึกพระภรต และจัดตั้งเมืองให้หลานหลวง
- ภาคที่ ๑๔ - เนรเทศพระลักษมณ์ และพระลักษมณ์ไปสวรรค์
- ภาคที่ ๑๕ - พระรามและบริวารขึ้นสวรรค์
- รามายณฉบับฮินดี
- ปุราณะ
- หนังสือเบ็ดเตล็ดเรื่องพระราม
- เรื่องราวของหนุมาน
- เรื่องไมราพณ์
- สรูปความเห็นในเรื่องบ่อเกิด
- รามเกียรติ์ฉบับไทย
- ลครดึกดำบรรพ์
กุศิกวงศ์
[ก] กุศิกวงศ์ (เล่าเมื่อถึงฝั่งน้ำโสณ)
๑. กำเหนิดพระกุศพรหมบุตร
๒. พระกุศมีมเหษีชื่อนางไวทรรภี มีโอรสชื่อกุศามพะ ๑ กุศนาภ ๑ อสุรตรัช ๑ วสุ ๑
๓. พระกุศามพะสร้างนครโกศัมพี พระกุศนาภสร้างนครหลวงแคว้นมโหทัย (ซึ่งภายหลังได้นามว่า “กานยกูพช์”) พระอสุรตรัชสร้างนครธรรมารัณย์ พระวสุสร้างนครคีริพรช หรืออีกนัย ๑ เรียกว่า วสุมดี (ในมคธราษฎร์)
๔. เล่าเรื่องธิดาทั้งร้อยแห่งพระกุศนาภ ซึ่งพระพายพบแล้วเปนที่พอใจจะชักชวนเสพเมถุน นางไม่ยอม พระพายสาบให้กลายเปนนางค่อม (“กันยากุพชา”) นครหลวงของพระกุศนาภจึ่งเลยได้นามว่า “กานยกุพช์” (อังกฤษเรียกว่า “Kanauj”) นางทั้งร้อยนั้นในที่สุดพระบิดายกให้ท้าวพรหมทัตราชาผู้ครองนครกามปิลย์ ท้าวพรหมทัตเปนมานัสบุตร (เกิดแต่มโน) แห่งพระจุลีพรหมฤษี จึ่งเปนผู้มีคุณธรรมมาก พอรับนางทั้งร้อยไปแล้ว แตะต้องตัวนางนั้นๆ ก็กลับมีรูปโฉมดีดังเก่า
๕. กำเหนิดพระคาถิ ลูกพระกุศนาภราชฤษี
๖. กำเหนิดพระวิศวามิตร์ ลูกพระคาถิ และนางสัตยวดี ธิดาพระคาถิ ซึ่งได้พระฤจิกเปนภัศดา เมื่อภัศดาถึงมรณภาพนางตามไปสวรรค์กลายเปนแม่น้ำ