- คำนำกรมศิลปากร
- คำนำ
- ประวัติพระราม
- รามายณฉบับสังสกฤต
- พาลกัณฑ์
- กุศิกวงศ์
- เรื่องพระคงคามหานทีและพระอุมา
- เรื่องท้าวสัครราชและกำเหนิดพระสาคร
- เรื่องกวนน้ำอมฤต
- กำเหนิดพระมารุต
- ตำนานนครวิศาลา (อุชชยินี) และพงษาวดารกษัตร์นครนั้น
- แสดงสาเหตุที่ท้าววิศวามิตรวิวาทกับพระวสิษฐพรหมฤๅษี
- ท้าววิศวามิตรจะเอาชนะพระวสิษฐ
- ท้าววิศวามิตรตั้งความพยายามจะเปนพราหมณ์
- เรื่องท้าวตรีศังกุ
- พระวิศวามิตรไปบุษกร
- เรื่องท้าวอัมพรีษและพราหมณ์ศุนหเศป
- พระวิศวามิตรได้เปนมุนี
- เรื่องพระวิศวามิตรกับนางเมนะกา
- เรื่องพระวิศวามิตรได้เปนมหาฤษี
- เรื่องพระวิศวามิตรกับนางรัมภา
- พระวิศวามิตรได้เปนพรหมฤษีสมปราถนา
- ตำนานรัตนธนูและกำเหนิดนางสีดา
- อโยธยากัณฑ์
- อรัณยกัณฑ์
- กีษกินธากัณฑ์
- สุนทรกัณฑ์
- ยุทธกัณฑ์
- อุตตรกัณฑ์
- ภาคที่ ๑ - แสดงด้วยอสุรพงษ์
- ภาคที่ ๒ - ทศกรรฐเยี่ยมพิภพ
- ภาคที่ ๓ - การสงครามและความประพฤติพาลของทศกรรฐ
- ภาคที่ ๔ - แสดงวานรพงษ์
- ภาคที่ ๕ - แสดงสาเหตุที่บรรดาลให้ทศกรรฐลักสีดา
- ภาคที่ ๖ - ว่าด้วยการส่งกษัตร์ที่มาช่วยงานกลับเมือง
- ภาคที่ ๗ - เนรเทศนางสีดา
- ภาคที่ ๘ - ตำนานเบ็ดเตล็ด
- ภาคที่ ๙ - แสดงพระคุณธรรมแห่งพระราม
- ภาคที่ ๑๐ - ศึกพระศัตรุฆน์ (และนางสีดาประสูตร์พระกุศพระลพ)
- ภาคที่ ๑๑ - พระรามลงโทษศุทร์ผู้กำเริบทำเทียมพราหมณ์ (และเรื่องอื่นๆ)
- ภาคที่ ๑๒ - พิธีอัศวเมธของพระราม และรับสีดาคืนนคร
- ภาคที่ ๑๓ - ศึกพระภรต และจัดตั้งเมืองให้หลานหลวง
- ภาคที่ ๑๔ - เนรเทศพระลักษมณ์ และพระลักษมณ์ไปสวรรค์
- ภาคที่ ๑๕ - พระรามและบริวารขึ้นสวรรค์
- รามายณฉบับฮินดี
- ปุราณะ
- หนังสือเบ็ดเตล็ดเรื่องพระราม
- เรื่องราวของหนุมาน
- เรื่องไมราพณ์
- สรูปความเห็นในเรื่องบ่อเกิด
- รามเกียรติ์ฉบับไทย
- ลครดึกดำบรรพ์
แสดงสาเหตุที่ท้าววิศวามิตรวิวาทกับพระวสิษฐพรหมฤๅษี
ฝ่ายพระสตานนทมุนี ผู้เปนปุโรหิตของท้าวชนก (และซึ่งในรามเกียรติ์ของเราเรียกเขวไปว่า “พระสุธามันตัน”) เปนลูกพระโคดมพรหมฤษีกับนางอหลยา เมื่อได้ทราบข่าวว่ามารดาได้พ้นจากสาบแล้วเช่นนั้น ก็มีความยินดียิ่งนัก สรรเสริญพระราม และสรรเสริญพระวิศวามิตรผู้ที่ได้พาพระรามไปให้ได้โปรดมารดาพ้นสาบไปได้ แล้วจึ่งเลยเล่าถึงเรื่องพระวิศวามิตรให้พระรามฟังต่อไป เปนเรื่องพิศดารยืดยาว กล่าวด้วยการที่พระวิศวามิตรซึ่งเดิมมีกำเหนิดเปนกษัตร์นั้น ได้บำเพ็ญบารมีอย่างไร จนในที่สุดจึ่งได้เปนพรหมฤษีอันเปนพราหมณ์ชั้นสูงสุด เรื่องนี้ในรามเกียรติ์ของเราไม่มีเลย เพราะคงจะเห็นว่าไม่เกี่ยวแก่เรื่องของพระราม ซึ่งแท้จริงก็เปนเช่นนั้น ที่จริงก็เปนเรื่องที่เอามาแซกลงไป เหมือนเอามาฝากรักษาไว้เพื่อมิให้สูญเท่านั้น เพราะฉนั้นในที่นี้ก็ไม่จำจะต้องกล่าวถึงต่อไปให้ยึดยาว จะเปนแต่ยกหัวข้อมาลงไว้ เพื่อประโยชน์แห่งนักเลงหนังสือผู้ที่จะต้องการค้นหาเรื่องโบราณบ้าง ดังต่อไปนี้
๑. แสดงวงศ์พระวิศวามิตร (เหมือนที่พระวิศวามิตรเล่ามาเองแล้ว)
๒. แสดงสาเหตุที่ท้าววิศวามิตรวิวาทกับพระวสิษฐพรหมฤษี ยังมีโคสำคัญชื่อสวลา เปนโคสรรพัดนึก ท้าววิศวามิตรขอโคนั้น พระวสิษฐไม่ให้ จะให้ทรัพย์สินแลกเท่าใด พระวสิษฐก็ไม่ยอมรับ พระราชาก็เข้าแย่งเอาโคสวลาไป โคนั้นร้องให้พระวสิษฐช่วย พระวสิษฐว่าท้าววิศวามิตรเปนมหาราชมีรี้พลมากจะสู้อย่างไรได้ โคตอบว่าฤทธิ์พราหมณ์มากกว่าฤทธิ์กษัตร์ให้ลองกันดู พระวสิษฐก็นึกเอาไพร่พลจากโค จึ่งได้ต่อสู้กับพลของพระราชา เมื่อร่อยหรอลงเมื่อใด โคก็จัดให้มีเติมมาอีกเสมอ จนในที่สุดพวกกษัตร์แพ้