๓๙ ประกาศให้ระวังเพลิงไหม้

คัดจากหมายรับสั่ง

วันอาทิตย์ เดือน ๑๒ แรม ๗ ค่ำ ปีขาลฉศก

พระยาเพ็ชรฎา รับพระบรมราชโองการใส่เกล้าฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สั่งว่า เทศกาลเดือน ๑๒ เดือนอ้าย เดือนยี่ เดือน ๓ เดือน ๔ เดือน ๕ เปนฤดูแล้งลมว่าวพัดกล้า มักเกิดเพลิงไหม้บ้านเรือนอาณาประชาราษฎร เกลือกจะมีอ้ายผู้ร้ายลอบแอบเอาไฟจุดเรือนโรงร้านปลอมเก็บเอาทรัพย์สิ่งของ แลอ้ายผู้ร้ายตีชิงวิ่งราวตัดช่องย่องเบามีชุกชุมกำเริบขึ้นเนืองๆ ราษฎรจะไล่จับโจรผู้ร้ายนั้นได้โดยยาก ให้นายอำเภอประกาศป่าวร้องข้าราชการแลราษฎร ให้ตั้งจำหล่อจงทุกตรอกทุกถนน เปนระยะทางเหมือนอย่างตามเคยมาแต่ก่อน

อนึ่งให้เจ้าของบ้าน เจ้าของเรือน เจ้าของโรง เจ้าของร้าน ระวังรักษาเรือนโรงร้านบ้านของตัว อย่าให้มีอ้ายผู้ร้ายไปลอบจุดไฟเรือนโรงร้านบ้านของตัวได้ ถ้าแลบ้านใดมีเรือนโรงร้านร้างเปล่าอยู่ไม่มีคนอยู่เฝ้ารักษา ก็ให้นายอำเภอรื้อแย่งเสีย อย่าให้เปนเชื้อเพลิงขึ้นได้ ถ้าบ้านใดเกิดเพลิงไหม้เรือนโรงร้าน จะเอาเจ้าของเรือนโรงร้านมาทำโทษ ตั้งแต่นี้สืบไปเพลากลางคืนตั้งแต่ยามหนึ่งขึ้นไป ราษฎรผู้หนึ่งผู้ใดจะมีกิจการไปแห่งหนึ่งแห่งใดตำบลใด ก็ให้จุดไต้เพลิงถือเดินไปจึงจะชอบ ห้ามมิให้ถือเครื่องสาตราอาวุธเดินทางกลางคืนเปนอันขาดทีเดียว

อนึ่งโจรผู้ร้ายลอบจุดไฟลอบชกตีฟันแทง แลเพลากลางคืนอ้ายคนร้ายถือมีดขวานไม้พลองกระบองสั้นยาวกลวงใหญ่ ก็ให้เจ้าของบ้านกับนายอำเภอจับเอาอ้ายคนร้ายไว้ให้จงได้ แล้วให้มาส่งกับผู้รับสั่ง จะได้พิจารณาเอาโทษตามโทษานุโทษ

ให้มหาดไทย กลาโหม กรมพระสัสดี หมายทูลเจ้าต่างกรม เจ้ายังไม่ได้ตั้งกรม บอกแก่ข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อย ให้นายอำเภอประกาศราษฎรให้รู้จงทั่วตามรับสั่ง.