ไม่อดทนต่อคำสั่งสอน
| อันธรรมดาผู้จัก |
จองดล |
| ความสวัสดีแก่ตน |
แต่ดื้อ |
| มักโกรธกระด้างปน |
ไปกับ หยิ่งแล |
| มากโมห์มานะรื้อ |
ยากให้คลายถอน ฯ |
| บิดรมาดระผู้ |
เพียบความ การุณฤๅ |
| ครูส่ำสมณะพราหมณ์ |
พฤติทั้ง |
| ญาติมิตรที่สนิทหลาม |
หลายอีก อื่นนอ |
| กล่าวแต่ทรงคุณตั้ง |
อาตม์ต้องธรรมนิยม ฯ |
| ปรารมภ์รักแท้มาก |
เมตตา ตนแล |
| ปองประสงค์ดีสา- |
รพัดเอื้อ |
| ไป่คิดจิตเจตนา |
นำชั่ว สู่เลย |
| ใดชอบประกอบเกื้อ |
กิจให้ตามควร ฯ |
| เขาทั้งมวลแม้หาก |
เห็นอะไร ผิดฤๅ |
| ฤๅประจักษ์ตนใจ |
จักฟุ้ง |
| หลงเดินเพลิดเพลินใน |
ทางผิด อยู่นา |
| ทุกข์ยากภายหน้าคุ้ง |
บีบคั้นทันถึง ฯ |
| เขาจึงว่ากล่าวตัก- |
เตือนสอน |
| ควรจะถึงโทษกรณ์ |
ก็ต้อง |
| ทำตามหน้าที่ทอน |
ธุระเหตุ เสียแฮ |
| บ้างแนะนำพร่ำพร้อง |
เพราะพริ้งเพราคำ ฯ |
| ศาสน์ส่ำสาธกถ้อย |
สาธร ทั่วแล |
| หวังประโยชน์ตัดรอน |
สิ่งร้าย |
| แต่ตนไป่อาวรณ์ |
เอาวากย์ ใครเลย |
| คำสั่งสอนแสบละม้าย |
มีดแกล้งแทงกรรณ ฯ |
| มันท์หากมุทะลุให้ |
เห็นผิด- |
| เป็นชอบปล่อยตามจิต |
โกรธขึ้ง |
| พลันส่อนิสัยจริต |
แรงรั่ว ออกแล |
| กลัวแหละจำนิ่งอึ้ง |
อึดแค้นเคืองใจ ฯ |
| ไป่อยากฟังไป่ต้อง |
ทำตาม คำเลย |
| ไป่เชื่อไป่พยายาม |
หยุดยั้ง |
| ไป่เห็นโทษแห่งความ |
ประพฤติชั่วนอ |
| ไป่คิดถึงใครทั้ง |
หมดผู้มีคุณ ฯ |
| ทารุณทุจริตท้น |
ถมทับ ท่วมเฮย |
| หากติดสันดานจับ |
แน่นไซร้ |
| ลึกนักจักถอนกลับ |
กลายยาก นักพ่อ |
| แม้มากเวลาได้ |
สตินั้นแลสม ฯ |
| นิยมเปรียบด้วยคลื่น |
โดยความ |
| ไม่อดทนทำตาม |
ศาสน์ถ้อย |
| แท้โทสะมูลลาม |
ลุกก่อ ก่อนแฮ |
| แรกเกิดแต่เล็กน้อย |
เนื่องร้ายแรงครัน ฯ |
| อันธรรมชาติเช่นน้ำ |
ในมหาสมุทรฤๅ |
| ราบรื่นโดยธรรมดา |
ดั่งนั้น |
| เมื่อลมไม่พัดพา |
พานหอบ หวนฮือ |
| จักอาจเป็นคลื่นชั้น |
แต่น้อยมีไฉน ฯ |
| ผู้ใดใจกอบด้วย |
ถัมภะ |
| โกรธต่อคำสอนสละ |
ศาสน์แล้ว |
| อย่าหวังว่าตนจะ |
เจริญต่อ ไปเลย |
| ปวงทุกข์ภัยไป่แคล้ว |
คลาดแท้คงถึง ฯ |
| พึงชนผู้เหนี่ยวรั้ง |
เจริญใน ตนนา |
| จงชนะภูมิภัย |
อย่าแพ้ |
| ถอยถ่อมทิฐิใจ |
ขจัดโกรธ |
| เชื่อศาสน์อาทรสดับแม้ |
ชอบถ้อยทำตาม ฯลฯ |
