สหลักษณ์
| ภุชงคประยาตรฉันท์ ๑๒ |
|
| เชลงคำเฉลยไข |
พจีนัยผจงนำ |
| แสดงโดยสดับดำ |
ริคาดเห็นจะเป็นจริง ฯ |
| ผิใครชอบก็เชิญอ่าน |
บถูกฐานจะค้านติง |
| จะพูดพ้อจะพาดพิง |
จะหยันหยามก็ตามที ฯ |
| อุทิศผู้จะฝึกใฝ่ |
กระมลในวิชาดี |
| แถลงโดยประเภทมี |
จตุพิพิธ จะเพียรเรียน ฯ |
| อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ |
|
| เรียนผูกประพันธ์พจน์ |
ก็จรดจรุงเขียน |
| คำแนบสนิทเนียน |
นยะเรียบระเบียบควร ฯ |
| แยกย้ายขยายอัตถ์ |
บมิขัด ณ สำนวน |
| ซึมทราบ ณภาพชวน |
นระอ่านพิจารณ์ฟัง ฯ |
| เรื่องดีเพราะที่แต่ง |
กระจะแจ้งและจริงจัง |
| เงื่อนงำมิกำบัง |
ขณะจบประจักษ์ความ ฯ |
| เรียนรำระบำฟ้อน |
กรอ่อนชะอ้อนงาม |
| ท่วงทีกระทำตาม |
บทะดัดมิขัดเขิน ฯ |
| ท่าขันก็ชอบเชิง |
บมิเพลิงมิเลยเกิน |
| ลุกนั่งกระทั่งเดิน |
ดุจะบทจะเป็นไป ฯ |
| ท่ารักและท่าเกลียด |
ดุและเคียดประการไร |
| ถูกต้องลบองใน |
กิริยาจริตเสียง ฯ |
| เรียนขับประโคมดีด |
ดุริย์คีตก็จำเรียง |
| เฉื่อยฉ่ำ ณ สำเนียง |
เสนาะนันทะสำนาน ฯ |
| กล่อมกลมผสมจัง- |
หวะประนังผสานขาน |
| เพลงโลมก็ฟังลาน |
จิตะเสียวกระสันต์กาม ฯ |
| เพลงโศกก็เศร้าใจ |
ฉุระโหววะหวิวหวาม |
| เพลงเดินก็ชวนตาม |
สรศัพทะดนตรี ฯ |
| เรียนจิตรกรรมโก- |
ศละการประการมี |
| เขียนลายระบายสี |
พิศะเส้นก็เห็นสวย ฯ |
| วาดลง ณ แผ่นแผน |
ยละแสนจะงงงวย |
| เด่นงามอร่ามทวย |
นระหลากตะลึงลาน ฯ |
| ภาพซึ้งประหนึ่งชี- |
วิตะมีกระมลมาน |
| ชวนชมนิยมปาน |
ดุจะจริงประจักษ์ครัน ฯ |
| สี่นี้แหละมีลัก- |
ษณะหลักเสมือนกัน |
| เนื่องในนิสัยฝัน |
นิจะฝึกและศึกษา ฯ |
| ต้องทำและบำเพ็ญ |
บ มิเว้นระหว่างครา |
| ไป่คร้านและนานกา- |
ละก็อาจจะดีเอง ฯ |
| หัดใหม่ผิใครหมิ่น |
และติฉินก็ตามเพลง |
| ควรจำและยำเยง |
เฉพาะผู้พระครูบา ฯ |
| เรียนใดจะสำเร็จ |
ผลเผล็ดเพราะศึกษา |
| ใครที่จะดีมา |
ณ อุทรบห่อนมี ฯ |
| สี่นี้แหละเป็นสา- |
ระวิชากระวีตรี |
| รู้จริงและรู้ดี |
จะประสบประสงค์ผล ฯ |
