สัญชาติอีกา

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
เช้าตรู่ดนูตรอง ธุรผองจะพึงทำ
ใดบ้างระหว่างดำ- ริก็ได้สดับเสียง
แจ๊ก แจ๊ก !-จ๊ะ แจ๊ก !!-จ้ำ สรซ้ำสิสำเนียง
นกร้องขรมเพียง ชนพูดนะภาษา
“ช่วยด้วยซิ!---ช่วยด้วย! น่ะแน่ะช่วยเถอะเร็วรา
มีอ้ายอะไรมา ก็มิรู้หละ รังแก !”
เสียงนั้นกระชั้นดัง ดนุฟังกระทั่งแปร
ถี่รัวเพราะกลัวแล เพราะจะหลบจะหลีกภัย
อ้า ! อาตม์มิอาจเว้น อุระเต้นและเห็นไป
เป็นภาพก็ทราบใน ขณะนั้น ณ ทันที
รู้สึก บ่ เป็นสุข และก็ลุกมิรอรี
รีบมอง ณ ช่องมี เหมาะกะเนตรถนัดเห็น
รั้วหนามมะขามเทศ ระยะเขตคามเป็น
เชิงซุ้มและพุ่มเพ็ญ พิธพฤกษ์ลดาพัน
กางเขนสกุณคู่ เฉพาะอยู่และยินมัน
เคยร้องเพราะพร้องครัน พิเคราะห์เห็นก็เอ็นดู
ทุกเช้าสิเฝ้าตรับ เสนาะศัพท์สนั่นหู
ทุกเย็นมิเว้นตู จะปะตาเพราะมารัง
ผัวเมียคละเคลียร่วม รสะรวมฤดีหวัง
สืบพันธุ์สกุณดัง นระดุจเดียวกัน
เช้านี้แน่ะอีกา เกะกะกล้าฉกาจครัน
คงหวังเพราะรังมัน น่ะแหละแม่นละมีฟอง
อีกาชะล่าไว แวะเจอะไข่ขโมยของ-
มันได้จะไปปอง ปริภุญชะพอเพียง
สมเพชพิหคสอง สรก้องกะเกริ่นเสียง
ทั้งคู่เกาะอยู่เคียง และขยับเผยอกาย
ด้วยธรรมชาติแท้ วิเคราะห์แม้วิหคหมาย
ตัวนิดมิคิดตาย และจะตามบคร้ามกลัว
สองปีกขยับป้อง มุขะมองมิเหม่อตัว
เมียกั้นกระชั้นผัว ก็สกัดกะศัตรู
เข้าซ้ายและย้ายขวา สิพะว้าพะวังดู
คุมเชิงจะสู้ชู ศิระร้องระวังภัย
สัญชาติอุบาทว์กา ละก็ว่าวิสัยใจ
เจือริษยาไป ประลุกัลปบกลับกลาย
ลูกมันละมันรัก และก็ฟักก็ฟูมฟาย
ลูกเขาละเฝ้าหมาย จะกระชากจะฉีกกิน
แม้ฟองก็ปองริบ ปะเหมาะหยิบมิไยยิน
มึงร้อง บ ต้องจิน- ตนะแจ้งจะแกล้งครัน
ในปากน่ะหากไข่ ประจุไว้มิว่างพลัน
หาไม่ละคงมัน จะมิเว้นวิหคสอง
อีกาก็พาไข่ ทิชะไปประดุจปอง
ตูเห็นเขม้นมอง มานะนึกระลึกหวน
หยั่งเหตุพิเศษทราบ ปิยภาพพิหคควร
เป็นที่ประเทืองชวน พิศะชอบนะเชิงความ
แท้รักประจักษ์รู้ คติ ดูเถอะ เป็นตาม
ทุกรูปและทุกนาม นระหรือดิรัจฉาน
ร้ายกาจก็อีกา กลิภาวะชาติพาล
ตัวดำและสันดาน ดุจะร่างสรุปเลว-(เหลือแล)

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ