อุปมาธรรมชาติ

๏ อ้าสูริย์อันส่องด้าว เด่นแสง
เป็นใหญ่ในทิวากาล ก่องจ้า
พรายโชนช่วงโชติแรง โรจน์เลิศ งามแล
คือเครื่องแต่งฟ้าหล้า แหล่งศรี ฯ
๏ อ้าจันทร์อันเจิดห้อง หนหาว
เป็นใหญ่ในราตรี ตรู่แคล้ว
เกลื่อนกลาดดาดดวงดาว ดูปลั่ง เปล่งแฮ
ประดับโลกให้แผ้ว ผ่องงาม ฯ
๏ อ้าไพรอันพรั่งพร้อม พฤกษพน เฝือนฮา
ยังเหล่าเขาเล็กหลาม ใหญ่สล้าง
เนืองนับสรรพสัตว์บน บกหลาก ชนิดนา
งามสุดดุจแสร้งสร้าง แต่งสรร ฯ
๏ อ้าสมุทรอันมากซึ้ง สายชล เชี่ยวฮา
เกลียวคลื่นครืนโครมครัน ครั่นครื้น
กอปรส่ำสัตว์น้ำยล งามยิ่ง งามแฮ
งามแห่งภาพห้วงพื้น แผ่นทะเล ฯ
๏ ธรรมชาติอาทิ์สิ่งอ้าง อรรถแถลง มาแล
หากอุปมาโดยเอ- กเทศไซร้
ฉันใดอุปมัยแสดง ดุจดั่ง ด้าวฤๅ
สาธกยกถ้อยให้ ตริเห็น ฯ
๏ แดนใดมั่งคั่งพร้อม เพรียงประชา ชนแฮ
สามัคคีบำเพ็ญ จิตพ้อง
ประพฤติยึดจรรยา นิยมถูก ธรรมนอ
อีกเชี่ยวความรู้ซร้อง ศึกษา ฯ
๏ รักกันพันผูกน้อม ในพรรค ตนพ่อ
บเบียดเบียนบีฑา โทษบ้าย
หมายสงบมั่นสงวนศักดิ์ พยุงสู่ เจริญแล
ดีมุ่งใดแม้ร้าย รีบถอน ฯ
๏ ฤๅคิดลบหลู่ล้าง กันแล กันเลย
ประโยชน์ตนตัดรอน สละให้
แก่หมู่บ่รู้แปร ปรวนสัตย์
ต่อชาติศาสน์ทั้งให้ เทอดเศียร ฯ
๏ นิตย์ระมัดจัดกั้น กันริปู
ชื่อว่าภัยพาเหียร หากพ้อง
เราจะปล่อยประตู เปิดโร่ อยู่ฤๅ
ฤๅรีบทำรั้วป้อง ปิดเสีย ฯ
๏ มิควรคุยโอ่โอ้ อวดโผง พูดเลย
ประมาทอาจพลาดเพลีย เพลี่ยงพลั้ง
ผู้ใหญ่ท่านชักโยง ชอบเยี่ยง แล้วพ่อ
เห็นถ่องถูกต้องตั้ง จิตทำ ฯ
๏ บเบี่ยงเบนเลี่ยงลี้ หลีกกิจ
อันจะควรให้สำ- เร็จได้
ถึงชีพก็รีบปลิด ปลงเพื่อ ผลเทอญ
ชูชื่อเชิดช้อนไว้ ว่าดี ฯ
๏ ราษฎร์เมืองใดเมื่อได้ มีอุดม ฉะนี้แล
ควรนับว่าเป็นศรี แห่งแคว้น
งามเกียรติตระการสม- บูรณ์ศักดิ์
เครื่องประดับใดสู้แม้น บ่มี ฯ

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ