เอกเขนกขอบสระ
| ภุชงคประยาตรฉันท์ ๑๒ |
|
| ดนูเอิบกมลอิ่ม |
สราญริมสระศรีแสน |
| เกษมเทียบสถิตแมน |
สถานเวิ้งสวรรค์เวียง ฯ |
| ตฤณสีขจีเดียว |
ระบัดเขียวชอุ่มเพียง |
| ผจงลาดและดาดเรียง |
ระดับเรียบระเบียบงาม ฯ |
| ณ ที่นี้แหละตูเอก |
เขนกนั่งสบายยาม |
| ตะวันเย็นนิยมความ |
เจริญชีพจรุงชู ฯ |
| พระพายชวยระรวยชื่น |
สเริงรื่นภิรมย์ตู |
| จะส่ายตาพินิจดู |
ตลอดเหลือละลานใจ ฯ |
| อุทกเอ่อเสมอขอบ |
เฉนียนรอบกระแสใส |
| สะอาดน่านสะอ้านนัยน์ |
คะนึงน่าสนานสานต์ ฯ |
| สลิลเอื่อยระเรื่อยริ้ว |
ระริวผิวกระเพื่อมธาร |
| ณ เมื่อลมกระทบพาน |
ระบายพัดสะบัดโบย ฯ |
| สล้างแลสลอนหลาย |
สะพรั่งรายระดาษโย |
| อุดมด้วยอุบลโชย |
สุคันธ์ชื่นตระหลบฉม ฯ |
| สยายก้านตระการดอก |
ตระบอกบงบเบื่อชม |
| สะพรึบใบไสวรม- |
ยะรื่นเนตรมิหน่ายยล ฯ |
| ประเภทต่างละอย่างเช่น |
ชนิดเบญจพิธกล |
| ประกอบแกมปะแปมปน |
สลับสอดผสานสี ฯ |
| แสดงภาพประดุจผู้ |
ผจงดูพิจารณ์ดี |
| ประดิษฐ์วาดและวางมี |
ระเบียบเรียบระดับเรียง ฯ |
| แมลงภู่และหมู่ผึ้ง |
วะหวู่หึ่งคระหึมเสียง |
| ระรี่ร่อนวะว่อนเมียง |
จะหมายสูบสุเกสร |
| คละเคล้ารสคละคลึงเร- |
ณุร้องเร่ร่อนระงมจร |
| ประสาสัตว์วิสัยซอน |
ซะซร้องเสียดกุสุมภ์ฉม ฯ |
| จะเมิลมัสยามวล |
ก็ดูชวนฤดีชม |
| เสมือนมันมิรู้ตรม |
ตระหนักทุกข์ระทมใจ ฯ |
| ละเลิงเล่นสลิลโลด |
สลัดโดดและโดยไว |
| ละตัวว่ายวะไหวไหว |
ละตัวแหวกจะว่ายหนี ฯ |
| กระจ๋อมจุ๋มประทุมสั่น |
ระริกหวั่น ณ วารี |
| ระเริงร่าประดาปรี- |
ดิพ่นฟองฟะฟุ้งฝอย ฯ |
| ดนูเพลินเจริญใจ |
ประหนึ่งในหทัยลอย |
| เพราะเพลิงหลับระงับผอย |
ฉะนี้ภาพก็พลันหาย ฯ |
