๗๔. ถอดเจ้านครล้านช้าง

ในปีนั้นมีผู้ฟ้องว่า เจ้านันทเสนเจ้านครล้านช้างเวียงจันทน์กับพระบรมราชา เจ้าเมืองนครพนม คบคิดกันเป็นกบฏ จึงโปรดให้มีศุภอักษรขึ้นไปถึงนครล้านช้างและพระบรมราชา ใจความว่ามีผู้ฟ้องว่าเป็นกบฏ แต่ไม่ทรงเชื่อให้เอาตัวโจทก์จำไว้ ครั้นจะนิ่งเสียไม่ว่ากล่าวก็เป็นการแผ่นดินสำคัญอยู่ ถ้าเจ้านครล้านช้าง และพระบรมราชาซื่อสัตย์ต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแล้ว ก็ให้ลงไปเฝ้าสู้ความเขาโดยเร็ว ถ้าคิดประทุษร้ายจริงแล้ว ก็ให้ตกแต่งบ้านเมืองไว้รับกองทัพเถิด ให้หลวงทรงพลราบเจ้ากรมเกราะทองขวาเชิญขึ้นไป เจ้านันทเสนและพระบรมราชาแจ้งในศุภอักษรแล้วก็ลงมาเฝ้าโดยดี โปรดให้ชำระความเจ้านันทเสนก็แพ้โจทก์ รับสั่งให้ลงโทษถึงประหารชีวิต กรมพระราชวังบวรสถานมงคลทูลขอพระราชโทษไว้ จึงโปรดให้เจ้าอินทร์ผู้น้องกับพระยาอนุชิตราชาขึ้นไป เสกให้เป็นเจ้าอินทร์ครองเมืองศรีสัตนาคนหุตต่อไป ได้ยกจากกรุงเมื่อ ณ เดือน ๓ ขึ้น ๑๓ ค่ำ