๑๕. เจ้าพระยาอภัยภูเบศรไปรั้งเมืองเขมร

ฝ่ายที่เมืองเขมรตั้งแต่พระยายมราช (แบน) พานักองเองเข้ามาอยู่ ณ กรุงเทพฯ แล้วก็ปราศจากเจ้านาย ตวนเซดแขกตั้งตัวขึ้นเป็นใหญ่อยู่ที่เกาะละว้าเอม แล้วตั้งแขกจากพรรคพวกของตนขึ้นเป็นขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อยเป็นอันมาก ฝ่ายพระยาเดโช (แทน) น้องฟ้าทะละหะ (มู) ตั้งตัวเป็นฟ้าทะละหะ ให้พระยาไกรชื่อกรอก ว่าที่พระยาเดโชอยู่รักษาเมืองบันทายเพ็ชร ตัวนั้นก็ลอบมาเกลี้ยกล่อมขุนนางเขมรเก่าๆ แล้วยกไปลอบฆ่าตวนเซตแขกตาย ฟ้าทะละหะ (แทน) กับพระยาพระเขมรก็มีบอกเข้ามาขอนักองเองออกไปเป็นเจ้า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโปรดให้มีตราตอบไปว่านักองเองยังเยาว์นักจะรักษาตนไปยังไม่ได้ กลัวจะมีภัยอันตรายขึ้น เชื้อวงศ์เจ้าแผ่นดินกรุงกัมพูชามีอยู่องค์เดียวแต่เท่านี้ดุจแก้วหาค่ามิได้ เมื่อเติบใหญ่ควรแล้วจึงจะโปรดให้ออกไปทรงราชย์ แต่เดี๋ยวนี้จะให้พระยายมราช (แบน) ซึ่งชุบเกล้าฯ ให้เป็นเจ้าพระยาอภัยภูเบศรออกไปว่าราชการพลางก่อน จึงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพระยาอภัยภูเบศรออกไป ครั้นเจ้าพระยาอภัยภูเบศรถึงเมืองพระตะบอง จึงจัดให้พระยาจักรีชื่อแกบไปอยู่รักษาเมืองโปริสาท ให้พระยายมราชชื่อกันไปรักษาเมืองเสียมราฐ แล้วเจ้าพระยาอภัยภูเบศรจึงย้ายลงไปตั้งอยู่เมืองอุดงลือไชย เมื่อปีมะโรง ฉศก จุลศักราช ๑๑๔๖ ปี[๒๗] ให้ทำเป็นค่ายระเนียด ค่ายปีกกามีหอรบ ให้ขุดคูตลอดไปข้างเหนือถึงโพโคลง ข้างใต้ถึงวัดสมโภช ครั้งนั้นเจ้าพระยาอภัยภูเบศรให้พระยาพระเขมรเชิญพระขรรค์ไชยศรีแต่ครั้งพระเจ้าประทุมสุริย์วงศ์เข้ามาทูลเกล้าฯ ถวาย