๑๑๐. การพระเมรุกรมพระราชวังบวรสถานมงคล

การพระเมรุกรมพระราชวังบวรสถานมงคลนั้น ทรงพระราชดำริโดยทรงพระโทมนัสในเรื่องหม่อมลำดวน หม่อมอินทปัตจึงตรัสว่ากรมพระราชวังบวรฯ รักลูกยิ่งกว่าแผ่นดินให้สติปัญญาให้ลูกกำเริบจนถึงคิดประทุษร้ายต่อแผ่นดิน เพราะผู้ใหญ่ไม่ดีจะไม่เผาผีแล้ว เสนาบดีข้าราชการหลายนายช่วยกันกราบทูลทัดทานว่า ซึ่งจะไม่ทำพระเมรุพระราชทานเพลิงนั้นไม่ควร ด้วยราษฎรและหัวเมืองเป็นอันมาก ที่ทราบก็จะมี ที่ไม่ทราบก็จะมี จะติเตียนต่างๆ ไป จึงรับสั่งว่า ขุนนางจะให้เผาก็จะเผา แต่จะทำพระเมรุนั้นจะทำบูชาพระบรมธาตุ เมื่อสมโภชพระบรมธาตุแล้วจึงจะเผาต่อภายหลังกันความนินทา ครั้นมาถึง ณ เดือน ๗ ปีชวด ฉศก จุลศักราช ๑๑๖๖[๘๙] การพระเมรุแล้ว จึงเชิญพระบรมธาตุ ซึ่งประดิษฐานในระย้ากินรออกไปสมโภชเวียนเทียนแล้ว จึงได้เชิญพระศพไปยังพระเมรุ ได้มีการมหรสพสมโภช ๗ วัน ๗ คืนแล้ว เสด็จพระราชทานเพลิงมีการสมโภชพระอัฐิอีกวัน ๑ กับคืน ๑ เป็นคำรบ ๘ วัน ๘ คืน แห่พระอัฐิกลับ