คำนำ

​เรื่อง เมื่อหิมะละลาย เดิมได้เขียนไว้ในหนังสือพิมพ์ “สวนอักษร” ในกลุ่มเอกชน–สวนอักษร–ศิลปิน เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๕ เมื่อเขียนไปได้ ๑ ตอน ก็ไม่มีโอกาสเขียนต่อให้จบ เพราะมีเหตุการณ์ที่แก้ไขไม่ได้เกิดขึ้น กล่าวคือ หนังสือ “สวนอักษร” ต้องหยุดพิมพ์ เพราะขาดแคลนกระดาษ (สงคราม)

ครั้นมาเมื่อปีกลาย (๒๕๑๒) คุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ ได้มาชวนให้เขียนเรื่องลงหนังสือ “ฟ้าเมืองไทย” โดยไม่กลัวว่าข้าพเจ้าจะทำให้หนังสือฟ้าเมืองไทยต้องขาดทุน ข้าพเจ้าก็เขียน “เมื่อหิมะละลาย” ต่อ เพราะฉะนั้นการที่ท่านผู้อ่านที่ยังต้องการอ่านเรื่องของข้าพเจ้าอยู่ สามารถมีหนังสือนี้อยู่ในมือได้ จึงควรจะถือว่า เป็นเพราะการตัดสินใจของคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ ที่จะให้ “เมื่อหิมะละลาย” ได้ตีพิมพ์ในหนังสือ “ฟ้าเมืองไทย”

แต่เมื่อเขียน “เมื่อหิมะละลาย” ไปได้ ๑ ภาค ข้าพเจ้าก็ป่วยหลายเดือน โรคภัยไข้เจ็บประดังกันเข้ามาหลายโรคพร้อม ๆ กัน ต้องนอนเดียวอยู่ในโรงพยาบาลประสานมิตร ถนนพหลโยธินเป็นแรมเดือน ทำให้การเขียนเรื่อง ​“เมื่อหิมะละลาย” ไม่อาจดำเนินไปได้อย่างรวดเร็วสมกับที่ได้ตั้งใจไว้

ข้าพเจ้าจึงจบภาค “เมื่อหิมะละลาย” เพียงหน้าสุดท้ายที่ท่านพบในหนังสือเล่มนี้ และขณะที่หนังสือเล่มนี้กำลังพิมพ์อยู่ในโรงพิมพ์เฟื่องอักษร เพื่อทำเป็นเล่ม ข้าพเจ้ากำลังเขียน “ชุนเทียนสีแดง” ต่อไป เพื่อทำให้ชีวิตของเจียงเหมยน้องสาวเจียงเฟ จบลงอย่างสมบูรณ์

ข้าพเจ้าไม่ทราบว่า “ชุนเทียนสีแดง” จะพิมพ์ไว้ในหนังสืออะไร แต่ข้าพเจ้าแน่ใจว่า “ชุนเทียนสีแดง” ต้องเป็นเล่มมาอยู่ในมือของท่านผู้อ่านซึ่งกำลังอ่าน “เมื่อหิมะละลาย” นี้อยู่ ถ้าท่านจะสนใจอ่าน “ชุนเทียนสีแดง” ซึ่งเป็นเรื่องพลิกแผ่นดินจีนให้เป็นสีแดง

ไร่แผ่นดินไทย

วันที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๑๓