โคลงศัพท์ร้อนเย็น

๑๏ เชลงบทกำหนดร้อน กับเย็น
สัมผัสจัดจักเป็น แปลกได้
ผ่าวจะผากเหลวเห็น จนรูป กษัยเฮย
ลำงาดนักจักให้ กระด้างบางถลาย
๒๏ ฤดูแดดเพลิงพิศม์ร้อน จวนจัด
อาบร่มบังงำพัด ผ่อนเศร้า
เย็นฤเทียบบรมขัต ติยราช เลี้ยงนา
พระเดชพระคุณปกเกล้า ชื่นหน้าเย็นใจ
๓๏ กำเดาชือชึดด้วย โรคา พาธเฮย
โอสถร้อนเย็นปรา กฎแก้
ร้อนชาติกิเลศสา มารถยิ่ง แลพ่อ
เฉภาะพระนฤพานแม้ อื่นนั้นฤเย็น
๔๏ คนแนบร้อนเจตรร้อน ลางหนี
หมายพึ่งเย็นบารมี ร่มคุ้ม
เผลียงลมระดมวี เว็ยแอบ บังนา
เย็นจัดพัสตร์เสื้อหุ้ม ห่มป้องกันกาย
๕๏ หนึ่งผู้เยียแผกด้วย กฎหมาย
จำจวบทุกข์ไภยหลาย เรื่องร้อน
เพียรพิงสุจริตระสาย อีกซื่อ ตรงนา
จักจวบเย็นผลช้อน เกียรติล้ำนำเกษม
๖๏ การร้อนแกงร้อนเรียก โดยนาม
เย็นก็เรียกร้อนตาม ชื่ออ้าง
บานเย็นถูกแดดสาม ลวกเรียก เย็นนา
โภชน์ผะผ่าวยามเย็นบ้าง เรียกเข้ากินเย็น
​๗๏ ถ้าร้อนกุมพัดผ้า โบกวี
หนาวหัดถ์รัดอินทรีย์ สท้าน
ร้อนเย็นบ่มีมี แบบบท ฉนี้นา
อีกย่างมารยาตรคร้าน กล่าวร้อนพิงเย็น
๘๏ เสียงเย็นวิเวกแจ้ว จับใจ เสนาะนา
เสียงยะเยือกเย็นใน อกคร้าม
เสียงเปรี้ยงเปรื่องฤาไข คำข่าว ไภยเฮย
เสียงขู่ร้อนหูหล้าม ตลอดร้อนหฤไทย
๙๏ หอมเย็นหอมร้อนเรื่อย รวยลม
นาสิกชอบชวนดม กลิ่นกล้า
เหม็นร้อนสูดจามรบม เบือนเบื่อ
โบกปัดหัดถ์กุมผ้า จมูกป้องกรองลม
๑๐๏ กลัวร้อนเสาะร้อนเพิ่ม เพลินทวี
หนาวเช่นปลาไป่หนี จากน้ำ
เพราะเปล่าวิชาปรี ชาใฝ่ เฝือนา
จะพิรามร้อนกล้ำ จิตรด้วยโดยธรรม
๑๑๏ ร้อนเย็นคุณโทษล้ำ เหลือพรร ณานา
ร้อนบรู้ร้อนพลัน แม่นม้วย
เย็นก็ดุจเดียวอัน ตรายเกือบ กันเนอ
ร้อนผ่อนเจือเย็นด้วย อุ่นนั้นพลันสบาย
​๑๒๏ โคลงสิบเอ็ดบทแต้ม ตามเห็น ความนา
เฉภาะแต่ร้อนกับเย็น เท่านั้น
หาความขัดเต็มเข็น เขาะขอด คิดแฮ
วานกระวีอย่าอั้น โอษฐท้วงทางฉิน

พระยาราชสัมภารากร (เลื่อน)

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ