โคลงศัพท์รุ่งเรืองเสื่อมทราม

๑๏ รุ่งเรือง แรกแล้วกลับ เสื่อมทราม
ทรามเสื่อม ก่อนผันงาม โชติพร้อย
รุ่งเรือง ตลอดชาติคราม ครันสถิตย์
ทรามเสื่อม ตั้งแต่น้อย นิตย์คุ้งอวะสาน
๒๏ ชวลิตไตรรัตนซึ้ง สึงคุณ
พุทธพากย์หากการุญ เรื่องรู้
บอกบาปทราบบอกบุญ บวรส่ำ ธรรมนอ
สราพกสังโฆผู้ เพ่ญแจ้งพิจารณ์
๓๏ ไพโรจน์โอภาษบ้าง อัษฎางค์
มรรคสี่ผลสี่ทาง ดับร้อน
ไปศุขไป่ทุกข์วาง จิตรเอก องค์เอย
สูญชาติขาดเกิดซ้อน สุดสิ้นสงสาร
๔๏ อรชรเรืองรุ่งได้ ดลผลู ธรรมแฮ
สวนไต่ไกวัลขู แว่นแม้น
บุรุษรัตนสู ดมแจ่ม จรัสเอย
ไตรพิธสมบัติแคว้น เขตรข้อวรคุณ
​๕๏ อาอาศพุทธสาสน์พร้อง ธรรมขันธ์ ถกลนอ
ถเกองกอบเพชาพรรณ เพิ่มซ้ำ
ขัตติยราชจอมจรร โลงโลกย์ สยามเอย
นรโชติโสตสาตร์ล้ำ เลิศเหี้ยมโวหาร
๖๏ รุ่งเรืองส่องโลกย์จ้า อาทิตย์
เรืองรุ่งโสมาจิตร สว่างชื้น
รุ่งเรืองราชประวิตร วรวุฒิ คุณา
เรืองรุ่งพระเดชครื้น ครอบเกล้าเราเกษม
๗๏ มหาศาลขัตติยผู้ ไพบูลย์
ชัชวาลย์ราชตระกูล ก่ำก้อง
ชีพ่อปราชญ์มาตย์ภูล สวัสดิราษฎร์ เริงนอ
ต่างประเทศเมตรีซ้อง สู่แสร้สามัคคี
๘๏ กรรดึกเรืองโรจน์ก้ำ โกลา หลพ่อ
ออกชื่อฦๅปรีชา ปราชญ์เชื้อ
พันธุมิตรประดิษฐา ธรยุติ ธรรมแฮ
อำนัคฆรัตน์อเคื้อ เฉกด้วยชนดี
๙๏ ดารกเนาวรัตน์รุ้ง ดำเกิง
เทียนประทีปส่องเถลิง สว่างย้อย
แสงจุดบุษปเพลิง เพราเพริศ
กระช่างแสงสัตวพร้อย อีกน้ำเฌอพราย
​๑๐๏ สมบูรณ์สมบัติเบื้อง บรรพ์ปวัติ
กอบเครื่องกายสัมผัส ผ่องแผ้ว
ไพเราะห์พจน์รศจรัส เจริญจิตร รไมเอย
อุกฤษฎ์พิจิตรแพร้ว พิศพริ้งโพรงพราย
๑๑๏ รุ่งเรืองเพลิงติดไหม้ มูลเกษตร
พรรณพืชพัศดุเขตร วัดบ้าน
ทุนิมิตรอาเภท ภพคัด ณานต์นา
แลงชั่วตัวร้ายจ้าน จัดล้างเสื่อมทราม
๑๒๏ เสื่อมงามทรามคร่ำเถ้า ชำรุด เลวพ่อ
อุบัติโรคแรงทรุด ลดน้อย
มรณะอัศสาสุด ปัสวาต ขาดแฮ
เกิดแก่ป่วยตายคล้อย เที่ยงข้อธรรมขันธ์
๑๓๏ เสื่อมทรามตามโลกย์ทั้ง ทางธรรม
ทรามเสื่อมพุทธสาสน์สัม ฤทธิร้อน
เสื่อมทรามราชสาตรกำ หนดแผก เทอญพ่อ
ทรามเสื่อมดีชั่วซ้อน ส่อซ้ำคำคน
๑๔๏ สุโรรสอัจฉรทั้ง ภวรรคพรหม
ทรามเสื่อมจรจากสม บัติได้
เบญจศีลที่ประถม สิ่งถิ่น เสถียรนอ
จักเสื่อมทรามถือไซ้ สถิตหล้าสถาวร
​๑๕๏ อินทร์รำไพบถคล้ำ พรำเผลียง ลมแฮ
ทรามเสื่อมแสงตะเกียง หรี่เศร้า
เพราะไส้บ่ถึงเปรียง หรุบรู่ หรอแฮ
ข้าบาทใจห่างเจ้า จักพลั้งเสื่อมทราม
๑๖๏ ไถงเผือดทรามเสื่อมสิ้น พลบสน ธยาเอย
กฤษณปักษ์แขอ่อนดล ดับซั้น
ข้าราชกิจดิฐผล พระเดช คุณา
จอมมิ่งไผทโกรมกั้น ร่มรื้นคืนวัน
๑๗๏ เสื่อมดีมีชั่วได้ สารพัน
ทรามศุขทุกข์กลับหัน สู่เสี้ยน
เสื่อมจริงสิ่งอาธรรม์ เบียนอุ บัตินอ
ทรามยศหักศักดิ์เหี้ยน แห่งร้ายฮึกโรม
๑๘๏ เสื่อมชั่วตัวกลับตั้ง ตนดี
ทรามทุกขศุขคงมี เมื่อเมื้อ
เสื่อมเท็จเที่ยงธรรมศรี เสพย์ซ่อง สรรพ์นา
ทรามกระลีศรีเกื้อ ยศก้องศักดิ์ถกล
๑๙๏ ความดีทรามเสื่อมด้วย มารษา
จิตรบ่จงจิตรอา ฆาฏจ้อง
เล็งกรรมก่อนหลับตา ไดทุ่ม ไผทเฮย
ใจอย่าเสื่อมทรามต้อง มั่นตั้งกมลดอม
​๒๐๏ เสื่อมโรคทราบรศแจ้ง คุณยา
ทรามไร่สวนนาหา กับเข้า
เสื่อมเรียนเล่าศิลปา คมลด หย่อนแฮ
ทรามสโมสรเว้า วากย์ว้างหว่าดวง
๒๑๏ เสื่อมจางรศจืดรู้ จักเกลือ
ทรามสินาศพบเสือ ปีบร้อง
เสื่อมพายชละเชี่ยวเหลือ เรือหยุด
ทรามเผ่าลูกเมียพ้อง เสน่ห์ผู้วิธวา
๒๒๏ ยี่สิบกับเศษนั้น เนาทวี
หลวงราชพงษ์ภักดี แต่งไว้
รุ่งเรืองเสื่อมทรามมี รวมเสร็จ นามนอ
ถวายพระบาทสยามไท้ ที่ห้ารัชกาล

หลวงราชพงษภักดี (ม.ว. วิน)

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ