๑๕

ข้าพเจ้าได้พบวลาดิมีร์อีกหลายครั้ง บางคราวพบเขาเดินถือไม้เท้าอยู่ในสวนสาธารณะแต่ผู้เดียว เขาเป็นคนร่างสูงมีสง่าน่ายำเกรง ผมและหนวดสีเทาทำให้เพิ่มอาวุโสมากขึ้น ความสุภาพนุ่มนวลของบุรุษชราผู้นี้ทำให้ข้าพเจ้าอดคิดไม่ได้ว่า เมื่อครั้งเขาอยู่​ในรัสเซีย เขาคงเป็นคนโตคนหนึ่ง อาจเป็นข้าราชการในราชสำนักโรมานอฟก็ได้

ที่เซนทรัลปาร์ก หรือที่เรียกว่าจงซานกงหยวน ข้าพเจ้าได้พบกับวลาดิมีร์อีกครั้งหนึ่ง จึงเชิญเขานั่งรับประทานน้ำชากันที่ใต้ต้นสนใหญ่ อันมีอายุมากกว่าหนึ่งศตวรรษ ในสวนสาธารณะทุกแห่ง เขาตั้งโต๊ะน้ำชาและอาหารว่างเป็นหย่อม ๆ ได้รับอากาศอย่างเต็มที่ เหมาะแก่การนั่งพักผ่อนชมดอกไม้และท้องฟ้าในฤดูสปริง ตอนเช้าและตอนเย็นมีคนเข้าไปนั่งจับกลุ่มสนทนากันเต็ม ๆ ทุกวัน สวนสาธารณะของปักกิ่งโดยมากเคยเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดินมาแล้วทั้งนั้น เช่นสวนสาธารณะที่จงหนานง่าย สวนสาธารณะที่เป๋ห่าย หรือที่เรียกว่าพระราชวังฤดูหนาว (Winter Palace) ที่จงซานกงหยวนก็เคยเป็นที่สำหรับทำพระราชพิธีบวงสรวง ทำนองแรกนาขวัญของเรา สถานที่เหล่านี้ในสมัยระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ไม่มีราษฎรคนไหนย่างเหยียบเข้าไปได้ เดี๋ยวนี้ระบอบแห่งอำนาจนั้นได้ล้มละลายไปสิ้นแล้ว สถานที่สำหรับบำเรอความสำราญของท่านผู้ทรงอำนาจ ซึ่งได้สมญาว่า “โอรสสวรรค์” ก็พลันกลายเป็นของราษฎรไป ทุกคนมีส่วนเข้าไปดื่มความเพลิดเพลินในการเที่ยวเตร่ได้อย่างเต็มที่ มันเป็นสมัยของความเสมอภาค แต่ใครจะกล้ายืนยันว่าประเทศจีนมีความเสมอภาคแล้ว?

วลาดิมีร์นั่งอยู่กับข้าพเจ้าประมาณชั่วโมงกว่า คุยถึงเรื่องราวต่าง ๆ อันได้เกิดขึ้นในชีวิตของเขา ข้าพเจ้ามีโอกาสได้รู้จักชายชราผู้นี้มากขึ้น รู้สึกว่าเป็นคนมีนิสัยดี และเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว ​มีความไว้ตัวและนับถือตัวเองอย่างเต็มเปี่ยม เขาเชิญข้าพเจ้าไปรับประทานอาหารที่คาบารอฟสก์ในค่ำวันนั้น ซึ่งข้าพเจ้ารับคำด้วยความยินดี

เราออกจากจงซานกงหยวน ก็ขึ้นรถตรงไปยังคาบารอฟสก์ คอสซาเรฟออกมาต้อนรับข้าพเจ้าอย่างแข็งแรง เขาบอกว่า ข้าพเจ้าเป็นแขกพิเศษสำหรับเขา เพราะเป็นคนไทยคนเดียวที่ไปเยี่ยมคาบารอฟสก์เป็นครั้งที่สี่

คอสซาเรฟสั่งจัดอาหารในห้องเล็กด้านตะวันตกซึ่งเงียบดี เพราะไกลจากห้องโถงที่เต็มไปด้วยลูกค้าของเขา ที่โต๊ะบ๋อยจัดไว้สี่ที่ ข้าพเจ้ารู้ว่านอกจากข้าพเจ้าและวลาดิมีร์แล้ว ผู้ที่จะมาร่วมรับประทานอาหารกับเราในค่ำวันนั้นก็มีตัวคอสซาเรฟเองอีกผู้หนึ่ง แต่เก้าอี้ที่สี่เล่า เป็นของใคร?

วลาดิมีร์ขอตัวไปยังห้องพักชั้นบนครูใหญ่ ข้าพเจ้านั่งคุยกับคอสซาเรฟประมาณ ๑๕ นาที บุรุษชราผู้นั้นก็ลงมาพร้อมด้วยสุภาพสตรีผู้หนึ่ง พอเห็นหน้าหล่อน ข้าพเจ้าก็ตกตะลึงจังงังคล้ายถูกสะกดจิต เพราะไม่คิดว่าจะได้พบผู้ที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะได้พบ

ผู้ที่เดินเข้ามากับวลาดิมีร์ ก็คือ วารยา ราเนฟสกายา