- คำนำ
- ๑. พระบรมธาตุ
- ๒. การสร้างพระบรมรูปพระเจ้าแผ่นดินไทย
- ๓. ตัวอักษรไทย
- ๔. การวินิจฉัยเมืองโบราณ
- ๕. การเรียกพระนามพระเจ้าแผ่นดิน
- ๖. โลหปราสาทวัดราชนัดดา
- ๗. หลักการเรียนพงศาวดาร
- ๘. สร้างกรุงศรีอยุธยา
- ๙. คำว่า “มหาราช
- ๑๐. ขุนหลวงตากเป็นบ้าหรือ ?
- ๑๑. “เงินตราสยาม”
- ๑๒. เฟี้สคิงและสกันด์คิง
- ๑๓. ศาลาสหทัยสมาคม
- ๑๔. มนุษย์พวกจาม
- ๑๕. พระพุทธศาสนามหายานและหีนยาน
- ๑๖. สร้างวัดพระเชตุพน
- ๑๗. จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย
- ๑๘. ยิงปืนบอกเวลา
- ๑๙. สวมเสื้อเข้าเฝ้า
- ๒๐. การสร้างพระโต
- ๒๑. กรมนาฬิกาและทุ่มโมง
- ๒๒. ฝิ่นเมืองเชียงตุง
- ๒๓. หลักเมือง
- ๒๔. พระสยามเทวาธิราช พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง ฯลฯ
- ๒๕. สถานที่ประหารชีวิตในกรุงเทพฯ
- ๒๖. พระพิมพ์ดินดิบดินเผา
- ๒๗. สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ
- ๒๘. วัดสุวรรณดาราราม
- ๒๙. ทำนาท้องสนามหลวง
- ๓๐. พระนิรันตราย และ พระนิโรคันตราย
- ๓๑. การบรรจุพระอัฐิและพระบรมอัฐิ
- ๓๒. คำว่าโอรส ราชบุตร หน่อพระพุทธเจ้า
- ๓๓. การสร้างนครวัดจำลอง
- ๓๔. เชียงราก
- ๓๕. เหตุที่วัดพระเชตุพนเป็นที่ตั้งกระบวนแห่ต่าง ๆ
- ๓๖. หยกรูเซีย
- ๓๗. ตึกพระเจ้าเหา
- ๓๘. วัดสุทัศน์
- ๓๙. เครื่องต้น
- ๔๐. เครื่องแต่งกายไทย
- ๔๑. มูลเหตุแห่งความหายนะของพะม่า
- ๔๒. วัดเจดีย์เจ็ดยอด
- ๔๓. พระมหาปราสาท
- ๔๔. พระอาจารย์อินโข่ง
- ๔๕. บานประตูมุกด์ เก๋งพระนารายณ์ และศาลพระภูมิ ในพระบรมมหาราชวัง
- ๔๖. แปลร้อย และร้อยแก้ว
- ๔๗. พระนาคปรก
- ๔๘. เรียกพระเจ้าแผ่นดินว่า เจ้าช้าง
- ๔๙. ชาวอินเดียที่ไปมาค้าขายในสมัยโบราณ
พระพุทธศาสนามหายานและหีนยาน
เหตุ สงสัยเรื่องเกี่ยวกับ หีนยาน และมหายานในเมืองไทย
ปัญหา ที่ว่าไทยถือศาสนาตามแบบหีนยานนั้นเป็นหีนยานแท้ หรือยังมีมหายานปนอยู่บ้างประการใด
ตอบ พระพุทธศาสนาที่เราถือกันอยู่ทุกวันนี้ เดิมถือแบบมหายานสืบแต่ศรีวิชัย ครั้นพวกหีนยานมาก็เลยถือหีนยานด้วย จะพิศูจน์ให้เป็นหลักฐานง่ายๆ โดยวิธีบรรพชาที่ใช้กันอยู่และมาเลิกเสียเมื่อสมัยสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส การบรรพชานั้นมหายานกับหีนยานว่าผิดกัน มหายานว่าเป็นสันสกฤต หีนยานว่าเป็นมคธ พระไตรปิฎกมหายานกับหีนยานก็ผิดกันโดยภาษา ที่เรารู้ว่าเราถือทั้งมหายานและหีนสองอย่างด้วยกันก็คือ วิธีบรรพชาต้องรับไตรสรณคมน์ ในการรับไตรสรณคมน์นี้ แต่ก่อนต้องรับมคธบทหนึ่งและสันสกฤตอีกบทหนึ่งเสมอ ทั้งนี้เพราะหากว่าเป็นมคธอย่างเดียว พวกมหายานรังเกียจ ต้องว่าสันสกฤตอีกบทหนึ่งจึงจะได้ เป็น พุทธัม ธัมมัม สังฆัม ฯลฯ
การให้ส่วนบุญกันเป็นคติมหายาน หีนยานให้ไม่ได้ บุญของใคร ๆ ทำก็เป็นของคนนั้น มหายานเป็นฝ่ายเอาเข้ามาในเมืองไทย เราก็ยังใช้กันอยู่ ส่วนลังกาวงศ์ที่มาเปลี่ยนเราเป็นหีนยานนั้น มาแต่สมัยสุโขทัย เรายังคงนับถือมหายานอยู่ก็เลื่อมใสถือกันต่อมา ที่ว่าเปลี่ยนมาเป็นหีนยานหมดแล้วก็ยังหาหมดไม่ ในการสวดพระปริตยังว่ากัน “เวยสวขฺยาโต” เป็น มหายาน เพราะเป็นคำสันสกฤต ถ้าจะดูให้ง่ายต่อไป ดูคาถา “สมฺพุทเธ” สวดไหว้พระเจ้าสี่ห้าหมื่น ไม่มีในหีนยาน เป็นมหายานทั้งสิ้น ยิ่งตามชนบทด้วยแล้ว ยังมีปะปนอยู่อีกมาก แม้กระทั่งบรรพชาสองวิธีดั่งกล่าวแล้วยังคงกระทำอยู่ก็มี