- ๑. ยิ้มเถิด
- ๒. ดุริยางค์
- ๓. แท็กซี่ฟ้า
- ๔. แพ้รู้
- ๕. ประธานาธิบดีลินคอล์น
- ๖. คำเตือนของทารก
- ๗. ลำนำเถา
- ๘. ฟองชีวิต
- ๙. บนและล่าง
- ๑๐. ศิลปแห่งการดำรงชีพ
- ๑๑. เราถูกไฟเจริญลน
- ๑๒. ความจำ
- ๑๓. ตาเนื้อกับตาทิพย์
- ๑๔. โลกมาตา
- ๑๕. บริสุทธิ์
- ๑๖. มหาประเทศ
- ๑๗. สถาปัตยกรรม
- ๑๘. ฉลามกินคน
- ๑๙. คว้านท้อง
- ๒๐. กรรม
- ๒๑. อิสสภาพสมบูรณ์
- ๒๒. คำขวัญ แนวหน้าทหาร กับ พ่อค้า
- ๒๓. น้ำองุ่นใหม่กรอกขวดเก่า
- ๒๔. วันไทยรอด
- ๒๕. ไทยเทวาธิราช
- ๒๖. เจ้าโลก
- ๒๗. เราบูชาพระหรืองั่ง
- ๒๘. มนุษย์หนอ
- ๒๙. ชาติ ศาสนา
- ๓๐. เรือขาดหางเสือ
- ๓๑. กุหลาบกับหนาม
- ๓๒. เขี้ยวงา
- ๓๓. ระดมพล
- ๓๔. ฉลองชัยชนะ - ไทยวิวัฒน์
- ๓๕. ต้อนรับทหารหาญกลับบ้านเมือง
วันไทยรอด
(ถวายบังคมพระบรมรูป)
ฉันทันเป็นข้าบทมาลย์ | องค์พระจอมอารย์ |
ปิยมหาราชเราไทย | |
คราวประพาสยุโรปแรมไกล | ครั้งแรกร่วมสมัย |
ฉันได้เฝ้าแหนแผนนักเรียน | |
เห็นท่านรักท่านฉันเพียร | เพ่งพิศจิตต์เสถียร |
สถิตแทบบาทบทมาลย์ | |
เสด็จไหนโปรยปรายประทาน | ราชปฏิสันถาร |
ทาบเสน่ห์ประเล่ห์แรงมนต์ | |
ทรงโฉมทรงศักดิ์ทรงพล | ทรงผูกใจคน |
ทุกเพศทุกชั้นวรรณวัย | |
เสด็จเยือนยุโรปเริงชัย | เกียรติประกาศชาติไทย |
ทุกราชสำนักรักสนอง | |
เศียรทรงมงกุฎก่ายกอง | ล้วนราชเลือดปอง |
รับรองกษัตริย์ไทยใหญ่โต | |
การถือผิวตระหนักอักโข | เสน่ห์ไท้ท่วมโม |
หะหม้ายจึ่งพ่ายผิวหมัน | |
ฉันรับราชการนานครัน | ในรัชกาลนั้น |
จนบรรดาศักดิ์ถึงพระยา | |
ทันเห็นราชกิจนานา | ที่ทรงสถา- |
ปนาประเทศทันสมัย | |
เช่นทรงเลิกทาษเป็นไทย | ทรงกรอกองุ่นใหม่ |
ลงในขวดเก่าเบาราณ | |
เพื่อไม่กล่าวซ้ำตำนาน | ที่ท่านทำงาน |
ไปพร้อมกับสร้างเครื่องมือ | |
ฉันขอสรุปข้อความคือ | รัชกาลนี้หรือ |
กับถึงซึ่งแพร่งเป็นตาย | |
อินเดียญวนพม่าชวาหาย | เข้ากลีบเมฆกลาย |
กลับเป็นอาณานิคม | |
ไทยเลือกทางรอดปลอดสม | เหมือนธันวาคม |
ศกนี้ที่เลือกรอดมา | |
จึงสองรัชกาลสมญา | แพร่งกู้ชีวา |
สถาปนาไทยรอดวอดวาย | |
พระไทยเทวาธิราชหมาย | ประทานผู้นำภาย |
ในเวลาคับขันทันการ | |
จวบวันบังคมคัลจอมอารย์ | ปิยมหาราชวาน |
ระลึกไทยรอดวอดวาย | |
วันฉะนี้ยังมีอีกภาย | หน้าสำคัญมั่นหมาย |
เพื่อมนัสแสดงกตเวที | |
ข้าขอยอกรชุลี | ระลึกคุณพระปิ- |
ยมหาราชแห่งเราไทย |
๒๓ ตุล. ๘๕