- ๑. ยิ้มเถิด
- ๒. ดุริยางค์
- ๓. แท็กซี่ฟ้า
- ๔. แพ้รู้
- ๕. ประธานาธิบดีลินคอล์น
- ๖. คำเตือนของทารก
- ๗. ลำนำเถา
- ๘. ฟองชีวิต
- ๙. บนและล่าง
- ๑๐. ศิลปแห่งการดำรงชีพ
- ๑๑. เราถูกไฟเจริญลน
- ๑๒. ความจำ
- ๑๓. ตาเนื้อกับตาทิพย์
- ๑๔. โลกมาตา
- ๑๕. บริสุทธิ์
- ๑๖. มหาประเทศ
- ๑๗. สถาปัตยกรรม
- ๑๘. ฉลามกินคน
- ๑๙. คว้านท้อง
- ๒๐. กรรม
- ๒๑. อิสสภาพสมบูรณ์
- ๒๒. คำขวัญ แนวหน้าทหาร กับ พ่อค้า
- ๒๓. น้ำองุ่นใหม่กรอกขวดเก่า
- ๒๔. วันไทยรอด
- ๒๕. ไทยเทวาธิราช
- ๒๖. เจ้าโลก
- ๒๗. เราบูชาพระหรืองั่ง
- ๒๘. มนุษย์หนอ
- ๒๙. ชาติ ศาสนา
- ๓๐. เรือขาดหางเสือ
- ๓๑. กุหลาบกับหนาม
- ๓๒. เขี้ยวงา
- ๓๓. ระดมพล
- ๓๔. ฉลองชัยชนะ - ไทยวิวัฒน์
- ๓๕. ต้อนรับทหารหาญกลับบ้านเมือง
ลำนำเถา
๑.สำหรับเด็ก
แฟร์เพล
โปรดหัดให้ฉันรู้จัก | รักษากติกาการเล่น |
เพื่อฉันจัดได้ไม่เป็น | คนเห็นแก่ตัวชั่วช้า |
อนึ่งหัดให้ฉันพ้นจาก | อยากได้ดาวเดือนเหมือนบ้า |
หรือเฝ้าแต่บีบน้ำตา | ร้องหาลูกปิ๊บแตกแล้ว |
อนึงรักกับหลงต่างกัน | ให้ฉันแยกได้คล่องแคล่ว |
รักคือแสงสว่างพรายแพรว | หลงแล้วมืดมนอนธการ |
ให้ฉันเปี่ยมด้วยความรัก | หักห้ามความหลงเห่อร่าน |
ถ้าฉันจักต้องทรมาน | ให้ฉันชื่นบานอดทน |
นิดชมหน่อยมชมสมเป็น | บ้ายอบ่เห็นเป็นผล |
ผิดกับสรรเสริญคุณคน | โปรดฝนฝึกฉันช่ำชอง |
อนึ่งโปรดหัดให้ฉันเชี่ยว | ในเชิงชิงชัยทั้งผอง |
แต่ครั้นถึงคราวฉันต้อง | พ่ายแพ้ให้ฉันแพ้เป็น |
๒.สำหรับหนุ่มสาว
สรรพคุณทั้งห้า
ความเจริญจักเกิดแก่ผู้ใด | เพราะอาศัยสรรพคุณห้าอย่าง |
คือหนึ่งหลักสองฉลาดสามแหวกทาง | สี่อดทนห้าพลางฉวยโชคดล |
ผู้สามารถแต่ขาดความแหวกว่าย | เหมือนปืนขาดกระสุนหมายไม่เป็นผล |
ผู้ฉลาดขาดหลักชักเวียนวน | ผู้อดทนทิ้งโชคยิ่งโรคร้าย |
โชคนี้หรือคือพระเจ้าเฝ้าจะช่วย | แต่ผู้ช่วยตนเองเร่งขวนขวาย |
ไม่ช่วยตนเหมือนคนมือตีนตาย | จะมัวหมายโชคช่วยก็ป่วยการ |
สรรพคุณห้าอย่างที่อ้างนี้ | แม้เหมาะมีครบส่วนเป็นแก่นสาร |
ถึงพร่องบ้างตั้งบ่มอบรมนาน | กอบการงานก็คงลือขึ้นชื่อเอง |
๓.สำหรับผู้ใหญ่
พระผู้เป็นเจ้าคือเงิน
มั่งมีศรีสุขขึ้น | สวรรคตา เห็นฤๅ |
สะพรั่งมิตรบริวารมา | แวดล้อม |
อ้อ เงินซื้อแก้วสา- | รพัตรนึก เจียวนี่ |
สถิตแทบกองทองพร้อม | พรั่งผู้บูชา |
โมหาคติทั้ง | หลายได้ |
จะยิ่งกว่านี้ไป | ห่อนได้ |
เงินคือเครื่องหนักใจ | ต่างหาก |
เงินเพิ่มภาระให้ | มากน้อยใครเถียง |
เงินทาษเลี้ยงอิ่มแล้ว | นายสบาย ชอบแล |
เราทาษเงินเป็นนาย | ผิดเน้อ |
เศรษฐีตระหนี่หลาย | ตำรับ ติแล |
ทองห่อผ้าขี้ริ้วเก้อ | กิจนี้ใครชม |
คนถมไปที่ใช้ | เงินหา เป็นไม่ |
บ้างสละสุขรักษา | ทรัพย์ไว้ |
บ้างเสวยทุกข์เวทนา | ยามจ่าย เงินแล |
เงินประโยชน์ที่ใช้ | เที่ยงแท้แลนา |
มหาเศรษฐีชื่ออ้าง | รอคคิเฟล เลอร์นอ |
ใช้ทรัพย์ช่วยโลกเป็น | ประโยชน์แท้ |
แต่ผู้จ่ายผิดเห็น | จะมาก กว่ามาก |
รัฐจึ่งเก็บภาษีแก้ | ช่วยข้างคนจน |