- ๑. ยิ้มเถิด
- ๒. ดุริยางค์
- ๓. แท็กซี่ฟ้า
- ๔. แพ้รู้
- ๕. ประธานาธิบดีลินคอล์น
- ๖. คำเตือนของทารก
- ๗. ลำนำเถา
- ๘. ฟองชีวิต
- ๙. บนและล่าง
- ๑๐. ศิลปแห่งการดำรงชีพ
- ๑๑. เราถูกไฟเจริญลน
- ๑๒. ความจำ
- ๑๓. ตาเนื้อกับตาทิพย์
- ๑๔. โลกมาตา
- ๑๕. บริสุทธิ์
- ๑๖. มหาประเทศ
- ๑๗. สถาปัตยกรรม
- ๑๘. ฉลามกินคน
- ๑๙. คว้านท้อง
- ๒๐. กรรม
- ๒๑. อิสสภาพสมบูรณ์
- ๒๒. คำขวัญ แนวหน้าทหาร กับ พ่อค้า
- ๒๓. น้ำองุ่นใหม่กรอกขวดเก่า
- ๒๔. วันไทยรอด
- ๒๕. ไทยเทวาธิราช
- ๒๖. เจ้าโลก
- ๒๗. เราบูชาพระหรืองั่ง
- ๒๘. มนุษย์หนอ
- ๒๙. ชาติ ศาสนา
- ๓๐. เรือขาดหางเสือ
- ๓๑. กุหลาบกับหนาม
- ๓๒. เขี้ยวงา
- ๓๓. ระดมพล
- ๓๔. ฉลองชัยชนะ - ไทยวิวัฒน์
- ๓๕. ต้อนรับทหารหาญกลับบ้านเมือง
กรรม
(โครงดั้นบาทกุญชร)
เสียกรุงยุ่งใหญ่ต้อง | บ้านแตก สาแหรกขาด |
ทรัพย์หอบครอบครัวตาม | ขับต้อน |
เป็นชะเลยลูกหลานแบก | บุกป่า พาไป[๑] |
ร้อนราษฎร์ราษฎร์เร้นซ้อน | สยดสยอง |
เผากรุงทุ่งท่าทิ้ง | เทครัว |
เสียศักดิ์เสียทรัพย์สนอง | เลือดเนื้อ |
เสียตำรับตำรามัว | หาใหม่ |
เสียไป่เสียสิ้นเชื้อ | ชาติไทย |
ขุนหลวงตากไต่เต้า | ตามตี แตกเอย |
ข้าศึกต้องปราชัย | พ่ายแพ้ |
คืนอิสสรภาพที | ไทยรัฐ |
ไทยยศเกี่ยงกู้แท้ | ท่านเทียว |
วิปัสสนาพาวิบัติได้ | ดังฤๅ |
พระจริตวิปริตเจียว | จึ่งได้ |
สำคัญพระองค์คือ | ผู้สำเร็จ |
อลหม่านเมืองบ้านให้ | ระส่ำระสาย[๒] |
โทษมหันต์พลันเผล็ดพร้อม | คุณอนันต์ นั้นฤๅ |
ฤๅ “หัตถ์วาดบาทกลาย | ลบล้าง” |
บุญบาปท่านแบ่งสรร | ปันส่วน[๓] ไว้นอ |
เมืองพระสู้กู้สร้าง | สาปไฉน |
กระบวนกรรมทำง่วนทั้ง | หลับหลับก็มี |
รับผิดชอบเพียงไร | เล่าเน้อ |
หลับกับคลั่งใครนับ | ว่าผิด แผกบ้าง |
คนคลั่งทำทั้งเพ้อ | ผิดหรือ |
ทำดีมีสิทธิ์ให้ | ได้ดี |
ทำชั่วผลชั่วกะพือ | ชั่วให้ |
กรรมผองจึ่งต้องมี | รับผิด ชอบเชียว |
ปราศสติสิเว้นไว้ | ไป่ถือ |
ผลกรรมสัมฤทธิ์ให้ | เห็นชัด |
เลือกรับผิดชอบฤๅ | หลีกลี้[๔] |
เอาข้างยกเว้นกวัด | แกว่งอยู่นะท่าน |
เยี่ยงอย่างเอกอ้างนี้ | น่าเห็น |
ตุล. ๗๓
[๑] ......พาไป สงครามสมัยโบราณ เมื่อตีเมืองแตกแล้ว ผู้ชนะย่อมเก็บริบทรัพย์สมบัติที่มีค่า และกวาดต้อนครอบครัวไปเป็นชะเลยด้วย ทั้งนี้เพื่อเป็นบำเหน็จแห่งสงคราม กับเพื่อตัดกำลังศึกมิให้ฮือขึ้นด้วย มรรยาทที่ไม่รังแกพลเรือนไม่ถือเอาทรัพย์สมบัติของบุทคล และปรับฝ่ายปราชัยให้ใช้เงินตามสัญญาแก่ฝ่ายมีชัย เป็นวิธีใหม่เกิดขึ้นกับอารยธรรมใหม่
[๒] ......ระส่ำระสาย ทรงบังคับให้ภิกษุถวายบังคม เพราะสำคัญพระองค์ว่าทรงบรรลุธรรมวิเศษเป็นอริยบุทคลแล้ว ใครขัดขืนก็ลงพระราชอาชญา การประหารชีวิตคนไม่มีความผิด เป็นเหตุให้ระส่ำระสายใหญ่โต
[๓] ......ส่วน บุญส่วนบุญ บาปส่วนบาป ไม่ใช่หักล้างกันได้ การตีงูให้กากินตามภาสิต ถ้ากากินจริง ผู้ดีก็จะต้องได้บุญเพราะกา และได้บาปเพราะงูเป็นแน่แท้
[๔] ......หลีกลี้ เลือกเชื่ออย่างคนปรกติทำ ก็ต้องรับผิดชอบ คือ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ตรงกับคำสั่งสอนในพระพุทธศาสนา ต่อเลือกเชื่ออย่างคนวิกลจริตทำจึงจะไม่ต้องรับผิดชอบ อย่างที่ศาลตัดสินให้ส่งคนบ้าผู้ทำผิดไปเข้าโรงพยาบาลแทนเข้าคุก