คว้านท้อง

มาจะกล่าวบทไป ถึงผู้ปัญญาไวใจเข้มแข็ง
ชนะโรคตัดร้อนอ่อนโรยแรง นอนกรรแสงสั่งลูกบนฟูกมรณ์
พ่อขอลาบุตรธิดาแล้วครานี้ อยู่จงดีโดยสมัครสโมสร
สิ้นพ่อแล้วลูกแก้วอย่าอาวรณ์ สถาพรพูนสุขทุกเวลา
ชีพสลายร่างกายก็เปื่อยเน่า ธาตุทั้งหลายคืนเข้าสู่แหล่งหล้า
เหลือแต่กรรมชั่วดีที่ทำมา เป็นรอยตราตรึงไว้ในโลกนี้
รอยของใครบันทึกเส้นลึกซื้ง ก็ย่อมตรึงอยู่นานกาลวิถี
ถ้ารอยบางจางเจื่อนลบเลือนมี ไม่กี่ปีสิ้นชีพรีบลืมกัน
อย่าต้องให้คนตายขายคนเป็น แม้บำเพ็ญกตเวทิธรรมมั่น
หรือหลงเล่ห์ประเพณีที่ทำนั้น อันเป็นการฟั่นเฝือเหลือกำลัง
งานซ้อนงานการทำล้วนซ้ำซาก และชักลากเวลาเหมือนบ้าหลัง
ถือเวลาไร้ค่ามาแต่ครั้ง พระเจ้าเหาก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
ปากร้องว่าตูข้ามีเสรี แต่เป็นทาษประเพณีนายเข้มแข็ง
นิยมทางทันสมัยไยสำแดง อยู่พอแรงว่าล้าเวลานัก
ทางคัดค้านคว้านท้องของญี่ปุ่น ถือเป็นคุณธรรมค้ำชูศักดิ์
เมื่อพ่อตายร่างกายพ่อเคยรัก จะประจักษ์สักขีที่คัดค้าน
พ่อแช่งไว้ไม่ให้ใครแตะต้อง คำสั่งของพ่อเป็นปทัสถาน
ลูกรู้คุณอุดหนุนทำนองการ พ่อเบิกบานตายสบายวายกังวล
อาแป๊ะตี๋ลูกหนี้สี่พันบาท ฟังคำขาดข้าแล้วเร่งขวายขวน
ไปเรียกเจ๊กป๋องแป๋งแจ้งตำบล รับศพข้าไปพ้นจากที่นี้
ไปฝังเสียเสร็จสิ้นหมดกินแหนง บำเหน็จให้เจ้าแพงอย่างถึงที่
สี่พันบาทเอาไปไม่ไยดี เป็นหมดหนี้กันทีคดียก
ทั้งลูกและแป๊ะตี๋ที่นั่งอึ้ง ตกตะลึงโสกาน้ำตาตก
ลูกเพราะแสนอาลัยในชนก ตี๋เพราะยกหนี้สินยินดีนัก
การคว้านท้องแผนไทยในเรื่องนี้ ดีมิดีชวนคำนึงลึกซึ้งนัก
สินนับแสนมรดกตกลูกรัก จะว่ามักง่ายตระหนี่ก็มิเชิง
เพียงสี่พันนั้นก็พอทำศพ ตามขนบประเพณีที่เหลิงเจิ้ง
คว้านท้องไทยมิใช่มาแต่เยิง หรือว่าเพิ่งมีใหม่ในบัดนี้
ที่จริงนั้นเป็นการโดยเสด็จ พระผู้เผล็ดผลงามอร่ามศรี
แต่ไทยงามยามเก่าให้เรามี พร้อมคุณงามความดีศรีวิไล
อ้อใครว่าตูข้าช่างมาเปรียบ เอาฟ้าเทียบกับดินช่างทำได้
“งานชักเช้าเผาเย็น” เป็นของใคร นั่นมิใช่คว้านท้องหรือลองนึก
อันงานเปลี่ยนประเพณีที่น่าพรั่น ใจสำคัญทำได้คล้ายสู้ศึก
ท่านไม่ทำใครจะทำจงสำนึก โปรดรำลึกถึงท่านทั่วกันไว้
เราเป็นพุทธมามกะไม่กระทำ อัตวิบาตกรรมอย่างเขาได้
การคว้านท้องของเราหวังเอาชัย แต่เชิงบุญอุ่นใจไม่บาปเอย

๒ พฤศจิก. ๘๑

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ