บนและล่าง

มนุษย์ยืน ณ พื้นโลก อุปโภคบำเรอรอ
ความลับสภาพพ้อ ภพช่วยวิชาเผย
เตือนแต่งจำแลงโลก นรโชคเผชิญเชย
โลกป่ามิช้าเลย นฤมิตรสฤษฏ์สวง
สร้างบ้านตระหง่านเมือง วุฒิเปรื่องประดิษฐ์ปวง
สัตว์ร้ายดุใหญ่หลวง ก็ระย่อและยอมคน
แดนสุดสมุทรเที่ยว ประลุทั่วทะเลวน
เป็นเจ้านทีจน จรจบ ณ​ เมทนี
ยังฟ้าก็คลาคล่ำ ชนะส่ำสุโนกหนี
โจกโลกและโจกชี- วบำราบบำเรอชม
โลกแน่มนุษย์แต่ง นรแหล่งสำราญถม
แต่หล้าทะเลลม จรแล่นสนุกหรือ
เมืองฟ้าก็น่าสร้าง ผิวสร้างสำเร็จคือ
เมืองแมนวิมานมือ บุถุชนประชันทำ
บาดาลสถานเล่า ยมโลกมิไยงำ
คนล้วงทะลวงถ้ำ ธรณีวิธีเหมือง
วันหนึ่งมนุษย์น่า จะสถาปนาเมือง
ใต้ดินมิสิ้นเปลือง ธรณีฉะนี้หนอ
บัดนี้มิขึ้นสูง และก็ลงมิลึกพอ
จำต้องผยองต่อ ประลุลิ่วและลึกแสน
“ไม่ได้” จะไม่มี มตินี้มิคลอนแคลน
โจกโลกจะโจกแผน ศิวิลัยสต์สมัยเสริม”

๓ พฤษภ. ๘๐

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ