วันที่ ๓๒

วัน ๑ ๑๕ฯ ๓ ค่ำ เราไม่อาจทิ้งให้มาฆบุณมีล่วงไปเสียเปล่า ๆ เพราะเคยทำมาไม่ได้ขาดเลย ได้ขาดอยู่แต่เมื่อไปปัตเวียครั้งหนึ่ง ไปอินเดียครั้งหนึ่ง เปนนอกอาณาเขตร ถ้ายังอยู่ในอาณาเขตรคงต้องทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ตามสมควร ได้นิมนต์พระสงฆ์วัดสัตนารถปริวัตร ๑ รูปทั่งพระครู กับเจ้าอธิการวัดตาลรูป ๑ จะหาพระราชาคณะธรรมยุติกานำก็ไม่ได้ ต้องนิมนต์พระประสิทธิ์ศีลคุณ^๑๖๔ เธอมาอยู่ข้างจะลำบากมาก สวดมนต์ไม่ถูกกันเลย เวลาเช้าฉัน ค่ำลงสวดมนต์แล้วจุดเทียน ๑๒๕๐ รายรอบกำแพงแก้วพระที่นั่ง เทียนที่มีมาไม่พอต้องฟั่นใหม่ เวลาจุดเทียนแลดูข้างล่างเห็นจะงามดี ไฟคงจะเปนพืชติดกันไปหมด ดอกไม้มีมาก ได้ดอกสารภีมาโปรยปรายทั่วไปไม่น้อยกว่าที่กรุงเทพ ฯ ถวายไทยทานพระสงฆ์ ผ้าขาวพับ ๑ กับธูปเทียนหมากพลู พระครูศีลคุณธราจารย์เทศนาจาตุรงคสันนิบาตกัณฑ์ ๑ หนังสืออยู่ข้างจะบกพร่องมาก แต่พอฟังได้ ธรรมาศน์ต้องหาลำบากอยู่ ได้เก้าอี้ที่วัดตาลเปนของใหม่ทีเดียว มาตั้งบนพระที่แท่นออกแขกเมือง เครื่อง​กัณฑ์อื่น ๆ เหมือนอย่างกับเทศน์ในกรุงเทพ ฯ แต่ขนมต้องกรอกชลอมทั้งนั้น เมื่อเวลาบ่าย ๔ โมง คอเวอเนอมเกามาหาไปรเวศ เอาตราสำหรับแจกข้าราชการมาให้ด้วย คอเวอเนอมไปแล้วก็เตรียมคอยดูจันทรุปราคา เวลานาฬิกาตี ๖ ตรงฤๅหย่อนสักน้อย ท้องฟ้ายังสว่างอยู่ แลเห็นพระจันทร์จับถึงคราธแบ่ง ๑๐ ส่วนจับ ๘ ส่วนเหลือ ๒ ส่วน พอเห็นสักหน่อยหนึ่งก็คลาย เปนโมกขบริสุทธิ์เวลาทุ่ม ๑ กับ ๖ มินิต แต่นาฬิกาที่กำหนดโมงนี้ ตามสมเด็จกรมพระกับสำเร็จพระขรรค์^๑๖๕สอบกันท่านก็ยังไม่รับยืนว่า เปนนาฬิกาถูกแน่ แต่นาฬิกาของเราเร็วไปถึง ๒๔ มินิตกับ ๔๐ สกันต์ ตั้งเตียงสรงข้างท้องพระโรงทิศตวันออก สรงแล้วแจกเงินจะไม่มากไม่น้อยกว่าที่กรุงเทพ ฯ นัก มีอุบาสิกาชาววัดตาลขึ้นมาฟังเทศน์ ๑๖ คน ๑๗ คน เราได้แจกเงินเหมือนกัน ดูสนุกกว่าที่กรุงเทพฯ แต่แจกที่นี่แล้ว ยังต้องจดหมายให้ท่านกลางแจกที่กรุงเทพ ฯ อิกคราวหนึ่ง วันนี้คุณสุรวงษ์เลี้ยงคอเวอเนอมเกาแลพวกที่มาด้วย ๕ ทุ่มแล้ว ได้รับหนังสือท่านกลาง เขียนวันนี้มาถึงวันนี้ เร็วกว่าทุกคราว มาทางเมล์กระลาโหม